Napaupo si Avery sa gulat. "Pasikreto lang siyang pumunta para tingnan ang program department. Hindi niya ginulo si Layla," dagdag ni Mike, "Sinabi ni Chad sa akin na nasisiguro niya na anak ni Elliot sina Hayden at Layla, pero hindi siya naglakas loob na sabihin sa kanila dahil ayaw ng mga bata kay Elliot. Dagdag pa 'ron, hindi ka handang pakisamahan niya ang mga bata, kaya kinikimkim niya ang sakit sa pagiging malayo sa kanila."Tsaka, hindi niya gustong pumasok si Layla sa entertainment industry," pagpatuloy ni Mike, "Kaya pakiusap na bumalik ka na agad para mabaling ang atensyon niya. Kung gagawa siya ng eksena sa program department isang araw, hindi ko na mako-kontrol ang sitwasyon."Sumakit ang ulo ni Avery, dahil sa kaibahan ng oras, hindi siya makatulog ng maayos kagabi. Talagang ayaw niyang kumuha ng isa pang flight sa pagkakataong 'yon. "Hindi ko kayang bumalik ngayon." Humugot ng malalim na hininga si Avery. "Sumasakit ang ulo ko. Plano kong manatili lang sa bahay at m
Sa Aryadelle, hindi makatulog si Elliot. Hindi ito dahil kay Avery, pero dahil kay Layla. Ang program kung saan dinala ni Eric si Layla ay isang outdoor entertainment program. Ang pangunahing tema ng entertainment program ay kunin ang mga artista para mag-live nang sama sama kasama ang mga ordinaryong bata, para maranasan ng mga artista na maging isang tatay. Nakahanap sila ng non-celebrity na mga bata, halo ang mga lalaki at babae, pero lahat sila ay may itsura. Syempre, sa mga mata ni Elliot, walang bata na kasing ganda ni Layla. Ang rason kung bakit hindi makatulog si Elliot ay natatakot siya na sa paggugol ng oras kasama si Eric, baka dahan dahang itrato ni Layla si Eric bilang tatay niya!Nakaraan, tinanong ni Elliot ang direktor ng maraming detalyadong tanong sa set. Sinabi ng direktor sa kanya na kakain, mananatili, at maglalaro ang mga bata kasama ang artista, na parang tunay na mga magulang na pinapalaki ang sariling anak. Nang marinig niya iyon, lubos siyang nadismay
Naging maayos ang daloy ng meeting tulad ng inaasahan. Ang pamilya ng pasyente ay malinaw na naintindihan ang posibilidad ng pagkabigo ng operasyon. Ang tanging hiling lang nila ay tulungan ni Avery na magamot ang pasyente. Kahit na mabigo ang operasyon, tatanggapin pa rin nila iyon. Pagkatapos ng meeting, lumabas si Avery sa bahay ng pasyente. Bumaling siya at tumingin sa mansyon sa likod niya bago pumasok sa sasakyan na mabigat ang puso. Pinaalalahanan siya ng bodyguard na kabitin ang seatbelt bago magmaneho sa maluwag na daan. Walang magawa si Avery kundi sabihin, "Nakakita ka na ba ng dalawang tao na pinanganak sa magkaibang bansa pero magkamukha?"Sabi ng boyguard, "Miss Tate, hindi ako masyadong pumupunta sa ibang bansa. Medyo hindi ako pamilyar sa mga banyaga.""Kung ganoon, may nakita ka na bang hindi magkadugo na tao sa parehong bansa na magkamukha?" binago ni Avery ang tanong niya. Nag-isip ang bodyguard ng ilang sandali bago sabihin, "Hindi ako maalam sa madaming t
"Pero hindi na ako makapaghintay pumasok at tingnan!" pagmamakaawa ni Nora, "Elliot, pwede mo ba akong dalhin sa loob? Pangakong hindi kita ipapahamak. Tsaka, bilang fan ng Dream City, kaya kong magbigay ng opinyon at suhesyon sa oras na makita ko ang loob!"Nag-isip si Elliot ng ilang segundo bago pumayag. Nang suot na nila ang kanilang safety helmet, sinundan nila ang project manager sa site. Ang project manager ay binalita ang progreso ng bawat site, kasama na ang mga natitirang trabaho at timeline ng proyekto. Masigasig na nakinig si Nora. Paminsan minsan siyang sumasali. Halata na isa siya nga siyang malaking taga hanga ng Dream City. "Nora, pagkatapos matapos ng Dream City. Pwede kitang ilipat dito para magtrabaho." Inisip ni Elliot na ang desisyon na ito ang magpapasaya sa kanya, pero walang ngiti sa mukha ni Nora. "Ibig sabihin ba niyan ay mapapalayo ako kay Chelsea?" Bulong niya, "Elliot, pwede akong pumunta rito kada linggo para maglaro! Huwag mo akong ilipat dito,
Sa alas otso ng gabi, ang itim na Rolls-Roice ay dahan dahang nagmaneho sa Starry River Villa. Narinig ni Mke ang kaluskos at lumabas ng villa. "Elliot, gabi na. Anong ginagawa mo rito?" malamig na bulalas ni Mike, "Hindi ba sabi mo pupunta ka sa tanghali? Madilim na. Iba ba ang tanghali mo sa amin?"Tumingala si Elliot at sabi, "May kaibahan ba sa pagpunta ko ngayon at kaninang tanghali?""Syempre, meron. Kung pumunta ka kaninang tanghali, nasa bahay pa rin si Avery. Wala na si Avery sa bahay ngayon." Tumayo si Mike sa bakuran. Hindi siya nag abalang buksan ang gate. "Hindi kita papapasukin kung ganoon."Nanikip ang dibdib ni Elliot. "Saan siya pumunta?""Sabihin mo muna sa akin. Anong ginagawa mo kaninang tanghali? Bakit mo sinabi na pupunta ka ng tanghali, pero hindi ka nagpakita?" mayabang na tanong ni Mike. Nilunok ni Elliot ang laway niya at sabi sa mababang boses, "Gusto na ni Nora lumabas kaninang tanghali. Hinatid ko siya. Pinilit ng pamilya niya na manatili ako para
"Huwag na natin siyang pag-usapan kung ganoon." Sabi ni Wesley nang may ngiti, "Gabi na. Kailangan kong ihatid si Shea sa bahay. Magkita ulit tayo sa susunod!"Tumingin si Avery sa oras at tumango. "Sige lang! Uupo muna ako rito hanggang mamaya."Nakaidlip ng mahaba si Avery sa tanghali, medyo gising pa ang diwa niya ngayon. Wala sa bahay ang mga anak niya. Boring kung uuwi siya kaagad sa bahay, kaya mas mabuti nang manatili ng ilang sandali. Siya mismo ang nag-set up ng meeting 'nong gabing iyon. Nagdala siya ng mga regalo mula sa Bridgedale para sa kanila. Pagkatapos umalis ng dalawa sa kanila, kinuha ni Avery ang phone sa kanyang bag. Nakita niya ang mensahe ni Mike, [Umalis na siya! Pwede ka nang bumalik!]Sumagot si Avery, [Hindi ako nasa labas dahil iniiwasan ko siya. Ano tingin mo sa akin? Duwag?][Hindi iyon ang ibig kong sabihin! Gusto ko lang bumalik ka kaagad! Madilim na sa labas! Hindi na safe!][Ligtas ang bansang 'to. Bakit ba ang free mo ngayon? Bakit wala ka sa
Tumingin si Mike kay Avery at tinanong, "Gusto mo ba siyang kausapin?"Mukhang hindi siya narinig ni Avery. Sa labas ng bintana ang tingin niya. Na parang hinihigop ng lalaking 'yon ang kaluluwa niya. Hininto ni Mike ang sasakyan at malakas na sabi, "Avery, dali at kausapin mo na siya."Bumalik sa katinuan si Avery. Tinulak niya ang pinto ng sasakyan para bukas at lumabas dito. Noong nasa loob siya ng sasakyan, naka-air condition ito, kaya hindi niya maramdaman ang init sa labas. Sa oras ng paglabas niya sa sasakyan ang alon ng init ay bumalot sa kanya. Nagsimula rin agad ang magpawis ang noo niya. Tumingin siya sa mukha ni Elliot, na siyang namumula dahil sa araw. Pawis na pawis ang noo niya. Basang basa rin ang damit niya sa pawis, dumidikit sa kanyang balat. Hindi niya maisip kung gaano katagal na siyang nasa ilalim ng mainit na araw. "Miss Tate, nakabalik ka na rin. Kung hindi ka pa bumalik, baka nagtapos na ngayon ang buhay ni Mr. Foster," hindi masayang sabi ng bodygu
Natapos si Avery at tumungo sa taas. Wala siya sa sarili buong araw, pagod siya. Nakita siya ni Mike umakyat. Binuhat niya si Layla at umalis. Nakarating sila sa ATM. Maingat na pinasok ni Mike ang card. Nakasulat sa likod ang pin ng card. Birthday ito ni Avery na siyang madaling tandaan. Pagkatapos ipasok ang pin, pinindot ni Mike ang check balance button. Sa isang iglap, hindi mabilang na mga zero ang nagpakita sa screen. Natulala si Mike at hindi nakapagsalita!Bulalas ni Layla, "Uncle Mike! Magkano 'yan! Sobrang daming zero! Hindi ko mabilang! Woo!"Sagad iyon sa kaalaman ni Layla.Umubo ng konti si Mike bago inangat ang daliri at binilang ang mga zero sa screen. Biglang tumuro si Layla sa unang numero sa screen. Malakas niyang sabi, "Ito ay number one."Sabi ni Mike, "...Babe, ginugulo mo ako! Nasaan na ba ang binibilang ko? Hay!""Engot Uncle Mike! Kuhaan mo na lang ng picture at tanungin mo si Mommy! Siguradong alam ni Mommy kung magkano 'to sa isang tingin lang!
Pagkalipas ng tatlong taon…Habang nakatayo si Ivy at Robert sa airport ng Aryadelle, kinakabahan silang nagghihintay,"Tapos na ang tatlong taon! Sa wakas, nandito na yung boyfriend mo para bisitahin ka!" Masayang sabi ni Robert bago baguhin ang topic. "Hindi naman siya nagbakasyon dito para hiwalayan ka, 'di ba? Naisip ko lang naman yun kasi tatalong taon din kayong hindi nagkita, alam mo na…. maraming pwedeng nagbago."Nagbuntong hininga si Ivy, "Robert, pwede bang wag mong imanifest? Kahit hindi kami nagkikita sa loob ng tatlong taon, araw-araw kaming nag-uusap sa phone at video call!"Sumagot si Robert, “Ohhh Digital Romance.”“Ipinangako niya sa akin na darating ang araw at magmimigrate na siya dito sa Aryadelle at hindi na kami magkakalayo ulit.” Sagot ni Ivy. Pang asar na ngumiti si Robert. “Aba, parang ang yabang ng boyfriend mo na yan ha! Tignan lang natin kapag nagkakilala sila ni Dad, baka mapabalik siya kaagad sa pinanggalingan niya!”Hindi na sumagot si Ivy. HI
Hindi inaasahan ni Mr. Woods na magiging ganun ka-direkto si Hayden, at nadama niyang na-off balance pansamantala.Pumunta siya upang humingi ng pera kay Hayden, ngunit hindi niya pinag-isipan ang eksaktong halaga na gusto niya. Sa wakas, sobrang yaman ng pamilya ni Hayden, at ayaw niyang humingi ng kaunti at maramdaman na kulang, o ayaw niyang sumubok humingi ng sobra at tanggihan siya ni Hayden. Mahirap itong desisyunan.Matapos ang maikling pakikipaglaban sa kanyang sarili, tumingin si Mr. Woods kay Hayden at sinabi, "Alam ko na ang pamilya mo ay isa sa pinakamayaman sa Aryadelle, kaya't bakit hindi mo tukuyin ang presyo? Tiwala ako na hindi mo aabusuhin ang aking anak at ang aming pamilya."Bahagyang kunot-noo si Hayden.Napansin ito ni Shelly at agad siyang nagsalita, "Tito, bakit hindi ka na lang magbigay ng alok? Hindi kami gaanong pamilyar sa prosesong ito. Kung ipipilit mo sa amin na magtukoy ng presyo, baka kailanganin naming konsultahin ang aking biyenan.""Si Elliot Fo
"Sige. Hanap tayo ng malapit na lugar para umupo at mag-usap."Huminga ng malalim si Mr. Woods sa ginhawa. "Mabuti! Malapit lang ang aming bahay. Gusto mo bang bumisita? Si Ivy ay kasama namin sa loob ng maraming taon, at malapit ang relasyon ng aming mga staff sa kanya."Tumingin si Hayden kay Shelly at tinanong, "Pupunta ba tayo?""Sige!" sabi ni Shelly.Agad na inimbita ni Mr. Woods sina Hayden at Shelly sa kanyang kotse at dinala sila sa mansyon ng mga Woods.Pagdating, inutos ni Mr. Woods sa mga alila na maghanda ng tsaa at mga pampalamig.Itinuro niya ang kanilang butler at sinabi kay Hayden, "Ito ang aming butler. Siya ang nag-hire sa lola ni Ivy."Tumango si Hayden.Pagkatapos ay ipinakilala ni Mr. Woods si Hayden: "Ito si kuya ni Irene, ang kilalang negosyante na si Mr. Hayden Tate.""Magandang araw, Mr. Tate. Si Irene ay isang magandang binibini," sabi ng butler. "Lahat kami dito ay sobrang gusto siya. Nang malaman namin ang kanyang pagkamatay, kami ay tunay na nalun
Ang mga mata ni Ivy ay pula habang sinasabi niya, "Hayden, namatay ang ina ni Lucas, kaya hindi ko kayo masasamahan ng ilang araw.""Okay lang. Sa nangyari, kami rin ay hindi sa mood para mag-saya. Matapos namin dumalo sa libing ng kanyang ina, babalik kami ni Shelly," sabi ni Hayden.Tumango si Ivy."Paano ba ang mga libing dito?" tanong ni Hayden. Dahil sa relasyon ni Lucas kay Ivy, ang kanyang nakababatang kapatid, nararamdaman niya ang responsibilidad na tulungan si Lucas sa mga paghahanda para sa libing."Katulad lang sa ginagawa sa atin. Ang mayayaman ay maaaring magkaroon ng bonggang libing, at yung mga may kaunting pera ay pwede pumili ng mas simpleng seremonya. Yung mga hindi makaka-afford ng marami ay pwede mag-opt out sa seremonya at pumili ng simpleng paglibing," sabi ni Ivy."Eh paano kung may gusto ng mas bonggang libing?""Hayden, gusto mo bang tumulong sa libing ng ina niya? Wala siyang malalapit na kamag-anak dito, kaya walang kailangan ng bonggang seremonya," pa
Binaba ni Lucas ang tawag, at lumuha ang kanyang mga mata.Nakatayo si Ivy sa kanyang tabi at tanong, "Ano'ng nangyari, Lucas?""Pumanaw na ang aking ina. Samahan mo muna ang iyong kapatid! Kailangan kong bumalik sa ospital.""Sasama ako! Mukhang maayos naman si Tita kanina, bakit bigla siyang pumanaw?"Mabilis na tumakbo papunta sa kotse ang dalawa, nakalimutang si Hayden at Shelly ay naiwan.Nanood si Hayden at Shelly habang umaalis ang dalawa ng medyo nakakatawa, at sabi ni Shelly, "Honey, tara na sa ospital. Mukhang pumanaw na ang ina ni Lucas.""Sige."Sumakay ang dalawa sa isang taksi at minadaling sumunod kay Lucas.Samantala, sa ospital, unang nakatagpo ni Lucas ang doktor at pagkatapos ay ang kanyang ama.Sinubukang sumipsip si Mr. Woods sa kanyang anak, sabi, "Lucas, pumunta ako sa ospital para bisitahin ang iyong ina, pero noong dumating ako, pumanaw na siya. Nakakalungkot!""Sigurado ka bang pumanaw na siya bago ka dumating? Nandito ako kanina, at noong nakita ko
Naiinis na sabini Mr. Woods, "Ano ang ibig mong sabihin? Iniinsulto mo ba ako? Bagamat naghirap na ang pamilya Woods, kami pa rin ay kilala sa Taronia! Baka tanga si Lucas, pero mas matalino ka ba? Kung hindi dahil sa akin na sumusuporta kay Lucas, papansinin pa kaya siya ng mga Foster?""Tumahimik ka! Hindi kasing-kitid ng utak ng pamilya Foster ang pamilya mo! Hindi kinamumuhian ng pamilya ni Ivy si Lucas, kaya huwag kang maghanap ng gulo! Ayaw ka nilang makita!" Sagot ng ina ni Lucas.Umismid si Mr. Woods. "Ganun ba? Sa tingin mo ba talaga, hindi siya minamaliit? Bakit hindi? Plano ba nilang pasalihin si Lucas sa pamilya nila imbes na kabaligtaran?""Wala kang pakialam! Hindi mo naman inintindi si Lucas, at ngayon na siya'y independiyente, hindi na niya kailangan pa ang tulong mo! Hindi ka ba paulit-ulit na lumapit sa akin kung hindi lang anak ni Elliot Foster si Ivy at kung hindi siya interesado kay Lucas. Sa tingin mo ba hindi ko alam ang balak mo?"Sagot ni Mr. Woods, "Anong
Hindi nag-atubiling umiling si Ivy. "Hindi ako aalis. Huwag mo akong alalahanin; mag-concentrate ka lang sa sarili mo.""Sayang lang ang oras dito.""Matagal na akong nag-aaral at nag-iintern. Ano bang masama kung magpapahinga ako ngayon?" sagot ni Ivy.Bago magtagal, natapos na mag-shopping sina Hayden at Shelly, at agad silang sinalihan ni Ivy at Lucas papunta sa ospital.Wala sa kaalaman ni Ina ni Lucas na pupunta sina Kuya at Hipag ni Ivy para bisitahin siya, kaya medyo naiilang siya nang dumating sila.Tinangka niyang umupo, ngunit hindi makayang gawin ng kanyang katawan.Itinaas ni Ivy ang ulunan ng hospital bed. "Tita, dinalaw ka ng aking kuya at hipag. Gusto ka nilang makita pati na rin si Lucas.""Naku, nakakahiya naman. Swerte na nga ng anak ko kay Ivy..." bulong ni Ina ni Lucas ng may kahihiyan.Pina-kalma siya ni Shelly, "Tita, wag po kayong magsalita ng ganyan. Napakagaling po ni Lucas. Kung hindi, hindi po siya magugustuhan ni Ivy."Patuloy si Ina ni Lucas, "Nari
Sa buong kainan, nahirapan si Ivy na masiyahan sa kanyang pagkain.Pinagusapan ni Lucas at Hayden ang mga bagay-bagay, at hindi kagaya ng inaasahan ng marami, naging maayos sng takbo ng usapan ng dalawa. Hindi nagalit si Hayden, gayundin si Lucas.Mas maganda ito kumpara sa inaasahan ni Ivy, ngunit pakiramdam pa rin niya ay malungkot siya."Lucas, nais ng aking asawa at ako na bisitahin ang iyong ina. Ayos lang ba?" tanong ni Shelly matapos kumain."Sige," sagot ni Lucas."Kailangan ba nating itanong muna sa iyong ina?" tanong ni Ivy."Ayos lang. Pwedeng diretso na tayong pumunta doon at ipakilala sila pagdating natin."Araw-araw, hina ng hina si Ina ni Lucas at itinigil na niya ang paggamit ng kanyang telepono, kaya ang kanyang nurse, na na-hire ni Lucas, ang nag-uulat ng kalagayan ng kanyang ina araw-araw."Muling binuksan mo ang iyong negosyo at kailangan mong alagaan ang iyong ina sabay; napakalakas mo. Baka bumigay na ang karamihan sa presyon," komento ni Shelly."Mas m
Matapos sabihin iyon ni Ivy, dagdag pa ni Lucas, "Gusto kong mag-focus muna sa aking career. Pangalawa lang ang kasal hanggang sa mas maging matagumpay ako."Inirapan siya ni Hayden. "Hindi ganoon kasimple ang pagpapatakbo ng isang negosyo. Paano kung mabigo ka o hindi makamit ang kahit na ano na kakaiba?""Kung mangyayari iyon, hindi ko hahatak pababa si Ivy," sagot ni Lucas."Kahit papaano, alam mo ang iyong lugar."Ramdam ni Ivy na para bang nag-aapoy ang kanyang mga pisngi. "Hayden, kahit mabigo si Lucas, hindi ko siya susukuan. Hindi ko siya bibitawan dahil lamang sa kanyang kalagayang pinansyal."Muli na namang hinawakan ni Shelly ang kamay ni Hayden, isinasenyas na kontrolin ang kanyang galit; pwede siyang maging masungit sa iba, pero hindi niya pwedeng hingan ng sobra si Ivy.Naramdaman ni Ivy na medyo lumabis siya, at lumambot ang tono niya. "Hayden, hindi natin dapat husgahan ang mga tao batay sa kanilang kayamanan. Mayaman na tayo, at talagang wala masyadong tao diyan