May malakas na premonisyon sa kanyang puso na ang babaeng ito ay maaaring talagang kanyang biological na ina.Kung peke siya, hinding-hindi siya maglalakas-loob na pumunta sa testing center para malaman kasama siya.Mabilis na pumasok ang babae sa bulwagan.Matapos makita si Elliot, agad itong lumapit sa kanya: "Hello Elliot, Ako...ako si Susan. Hindi ko alam kung nabanggit na ako sayoni Nathan."Tiningnan ni Elliot ang mukha niya at malamig na sinabi, "Hindi."Si Nathan ay nakipaglaro sa napakaraming babae at nagkaroon ng maraming anak sa labas.Paano kaya niya naaalala ang mga pangalan ng mga babaeng iyon?Ang pagpapalaki kina Peter at Lilith ay isang dakilang kilos ng kabaitan."Oo, sobrang dami niyang babae. Okay lang kung hindi mo ako maalala." Natawa si Susan sa sarili, "Ayaw mo sa kanya, hindi ba? Noong nahatulan siya ng kamatayan, hindi mo siya tinulungan. Para sa isang lalaking kasingkapangyarihan mo, nagtagumpay ka sana kung gusto mo siyang iligtas."Napakunot ng noo
Nakilala niya si Susan ngayon, at ang maikling pagkikita ng dalawa ay iba sa naisip niya.Siya ay tulad ng isang simpleng matandang babae, walang gaanong pakana at pagkatuso.Lumapit siya sa kanya, marahil hindi para sa pera, ngunit para sa pagmamahal.Bata pa lang siya ay ayaw na niya, baka dahil sa puwersahang kinuha siya ni Nathan o dahil hindi niya ito kayang suportahan.Kung hindi siya katulad ni Nathan, wala itong matinding malisya sa kanya.Sa tanghalian, hindi niya kinausap si Avery tungkol kay Susan.Hindi na kailangang ipaalam sa mga bata ang tungkol dito bago lumabas ang mga resulta.Pagkatapos ng hapunan, nang makauwi na sila at umidlip ang dalawang bata, nagsimula silang magkuwentuhan."Mayroon ka bang litrato niya? Nakucurious ako, magkamukha ba talaga kayong dalawa?" Nagbalat si Avery ng dalandan at hinati ito sa kalahati."Wala akong litrato niya ngayon." Ipinakita niya sa kanya ang larawan ni Susan noong bata pa siya. "Sa katunayan, mas kitang-kita kapag tinit
"Nga pala, sabi mo kanina may blackout ka. Kamakailan lang ba nangyari 'to?" Itinago niya ang bagay na ito sa kanyang isipan, ngunit hindi na siya nagtanong dahil wala naman itong sinabing katulad nito sa huli.Ngayon ay nagpasya siyang pumasok sa trabaho, kaya kailangan niyang tiyakin na okay siya."Hindi naman matagal na. Napagod siguro ako nung huling beses!""Kailangan mo pa ba ng re-examination?" Iminungkahi ni Elliot, "Bakit hindi ka pumunta para sa isang muling pagsusuri sa susunod na Lunes!"Ani Avery, "Ayokong pumupunta ng ospital. Kahit na ako ay doktor, medyo marami akong paniniwala, katulad ng mga ordinaryong tao. Hindi ako pupunta sa ospital kung walang sakit na pisikal. ""Ngunit ang ilang mga sakit ay hindi masakit sa maagang yugto.""Oo. Pero kada taon may physical examination ako." Nagtaas siya ng kilay, "Nagkaroon kami ng physical examination noong unang kalahati ng taong ito, at ginawa namin ito nang magkasama.""Well." Nakahinga siya ng maluwag, "Gusto mo ban
Nagulat si Tammy. "Sampung taon pa... nako kalimutan mo na! Idonate mo na lang! Kung hindi, sayang kung itatapon lang.""Well, plano ko itong ayusin at i-donate." Hindi napigilan ni Avery na matawa, "Ano ang reaksyon ng biyenan mo nang umuwi si Jun sa inyo at tumuloy sa inyong lugar?""Sa tingin mo ba ay mapipigilan ng aking biyenan na pumunta upang makita ang kanyang pinakamamahal na anak?" Tumawa si Tammy, "Nakalimutan kong kausapin ka kagabi. Hindi pa nakakalabas ng ospital ang biyenan ko. Kahapon ay nabalitaan niyang depress si Jun, at agad siyang pumunta sa bahay ko, na may balak na sisihin ako. Sa harap ng biyenan ko, sinabi ni Jun na depress siya, at hindi naniwala ang biyenan ko, hahaha!""Hahaha! Baka mas marami pang alam si tita kay Jun at mas optimistic ang pagkatao ni Jun...""Well, kahit na magwakas na ang mundo, hindi made-depress si Jun. Matagal ko na siyang nakasama at hindi pa siya nagkaka-insomnia. Sa tuwing inaaway ko siya, galit na galit ako kaya hindi ako makat
Ang makita niya itong mahimbing na natutulog, hindi na niya nakayanang tawagin ito para bumangon.Paglabas niya ng kwarto, nakita niya ang ilang malalaking karton sa sala."Sir, ito po ang mga lumang damit nina Layla at Hayden. Sabi ni Avery, idonate daw itong mga damit. Nakalimutan ko siyang tanungin kung saan idodonate." Sinabi ni Mrs. Cooper, "Hiniling ko sa bodyguard na tanggalin ang mga kahon; kung hindi, kukuha ito ng masyadong maraming espasyo."Elliot: "Mag-donate sa mahihirap na bulubunduking lugar. Hahanapin ko ang contact information."Pagkatapos nun, umupo siya sa sofa at binuksan ang cellphone niya.Nagpunta si Mrs. Cooper upang maghanda ng isang plato ng mga bagong hiwa na prutas para sa kanya.Ang kanyang kumpanya ay nag-dodonate ng pera sa mahihirap na bulubunduking lugar bawat taon, ngunit ang palaging gumagawa nito ay ang mga tao sa departamento ng pananalapi.Tumawag siya sa departamento ng pananalapi at humingi ng impormasyon upang makipag-ugnayan sa mga luga
Nang tanghali, dumating si Avery sa restaurant na napagpasyahan ni Elliot at nakipagkita kay Susan.Pagkaupo niya sa tabi ni Elliot, hindi niya maiwasang mapatingin kay Susan.Sinabi ni Elliot sa telepono na ang mga resulta ng pagkakakilanlan ay nagpapakita na si Susan ang kanyang ina."Ikaw ba si Avery?" Si susan ay may mabait at pinipigilang ngiti, "Napakaganda mo."Medyo awkward din si Avery, kaya sinubukan niyang maghanap ng topic: "Tita, sa Bridgedale po ba kayo nakatira? Kailan po kayo pumunta doon?"Ibinaba ni Susan ang kanyang mga mata at saglit na nag-isip: "Medyo ilang taon na ako doon. Medyo kumplikado ang usaping ito... Ipinuslit ako doon para magtrabaho bilang isang illegal immigrant noon, pero hindi ko inaasahan na swertehin na makilala ko ang magiging asawa ko doon... hindi ko ginamit ang identity ni Susan doon."Naipaliwanag ang mga pagdududa ni Elliot.Nagpadala siya ng isang tao upang tingnan si Susan sa Bridgedale ngunit walang nakitang impormasyon."Tapos su
Dahil sa mga kulubot sa kanyang mukha, nagmukha siyang weathered at mas matanda kaysa sa kanyang aktwal na edad."Pagkatapos kong manganak, kailangan kong pumasok sa trabaho at hindi ko kayang alagaan ang anak ko. Kaya pagkatapos ipanganak si Elliot, inaalagaan siya ng nanay ni Nathan." Paggunita ni Susan, "Pagkatapos kong makaipon ng pera, hiniling ko kay Nathan na makita ko ang bata, ngunit tumanggi si Nathan. Nang maglaon, binago ni Nathan ang kanyang impormasyon sa pakikipag-ugnayan, at hindi ko siya mahanap. Buti na lang, alam ko ang kanyang pangalan.""Naku Nathan, napakasama niya!" Nanay na rin si Avery ngayon, kaya nang marinig ang sinabi ni Susan, galit na galit siya, "Dapat mamatay ang isang katulad niya!"Kumikislap ang mga mata ni Susan, at gumagalaw ang kanyang mga labi na parang may gustong sabihin, ngunit hindi niya ginawa.Saglit na naging malamig ang kapaligiran.Tumingin si Elliot kay Avery: "May gusto ka pa ba?"Gumamit ng tinidor si Avery para tusukin ang broc
Mariing sumang-ayon si Avery."Bagaman siya ay kahina-hinala, hindi ko iniisip na siya ay isang masamang tao.""Talaga." Nakita siya ni Elliot tatlong araw na ang nakakaraan.Matapos ang dalawang pagkikita na ito, bagama't nakaramdam siya ng pagdududa, nakaramdam din siya ng nakakaawang aura sa kanya.Hindi niya sinasadyang hatiin ang mga tao sa mga klase. Gayunpaman, sa isp niya naniniwala siya na kahit na si Susan ay nakasuot ng isang sikat na tatak, may dalang Hermes bag, at sinusubukang magmukhang isang highborn na babae, ang kanyang mga salita at gawa ay hindi maaaring linlangin ang mga tao kung sino talaga siya."Elliot, wag na muna natin isipin yun. Pagkatapos mo pa siyang makilala ng ilang beses, baka malaman mo na kung bakit siya nagkakaganito." Naisip nga ni Avery na si Susan ay medyo kakaiba, ngunit siya ay isang mabait na tao. Anuman ang gawin ng ibang tao, hindi niya sila dapat saktan."Natatakot ako na baka masanay na siya." Ipinahayag ni Elliot ang kanyang mga alal