Kabanata 0001

Ano ang mangyayari kung ang legal na asawa ay humarap sa kabit ng kanyang asawa?

Naisip ni Riley na mananatili siyang composed. Pagkatapos ng lahat, siya ay nasa kanan at mayroon siyang lahat ng dahilan upang lumaban, ngunit ang kanyang katawan ay hindi namalayang nanginginig sa galit. Mahirap pigilan ang galit na kinikimkim niya sa babaeng nauna sa kanya.

"Anong ginagawa mo dito?" Tanong ni Claire Monet, ang dalaga.

Si Riley Allen Martin, dalawampu't pito, ang legal na asawa at mahusay na designer ng alahas, ay mahigpit na tumugon, "Nagpasya akong ipaglaban ang aking kasal."

“Pero pumayag ka na sa hiwalayan,” Ang reaksyon ni Claire, ang kanyang malalaking asul na mata ay nanliit at ang kanyang mukha ay dumilim.

Hindi pinansin si Claire, sinubukan ni Riley na lampasan siya, ngunit hinawakan ni Claire ang kanyang pulso at itinuro, "Buntis ako sa anak ni Brian."

Hinila ang braso niya, mariing sinabi ni Riley, "Kailangan kong makausap—"

"Ahhh! Miss Riley? Anong ginawa ko sayo?" Bago pa malaman ni Riley, nakahandusay si Claire sa sahig, tumatawag, "Brian, tinulak niya ako!

Natulala, nabigla si Riley sa pagpapadulas ng dalaga! Nakita na ni Riley ang mga ganitong eksena sa mga pelikula, kung saan ang ginang ay nagpanggap na minamaltrato ng legal na asawa, ngunit hindi niya inaasahan ito mula sa isang bente anyos at inosenteng mukhang babae.

Si Brian Martin, ang asawa ni Riley, ay sumugod sa kanila na may galit sa kanyang mga mata. Ng magtama ang tingin ni Riley, isang malakas na sampal ang tumama sa mukha niya, na walang kaaya ayang napunta sa tiled floor.

"Paano mo nagawa ito, Riley? Alam mong buntis si Claire! Bakit mo sinusubukang tanggalin ang isang bagay na hindi mo kayang ibigay sa akin?!" Sigaw ni Brian sabay turo ng daliri kay Riley. "Bakit ka pa nandito? Gusto mo bang manggulo? Alam kong galit ka sa akin, pero huwag mong idamay si Claire. Hindi niya alam na may asawa ako! Wala siyang kasalanan. Ilang beses ko ng sinabi sayo ito! "

Nasa mansion sila ng lumang Martins, ang bahay ng mga in-laws ni Riley. Alam niyang ipapakilala ni Brian ang kanyang maybahay sa kanyang pamilya sa araw na iyon, ngunit may napakahalagang balita si Riley na sasabihin kay Brian, kaya't dumating siya nang hindi inanyaya, umaasang makakausap ang kanyang asawa. Kawawa naman si Riley, si Claire ang nagbukas ng pinto.

"Hindi ko siya tinulak! Nahulog siya ng—" Hindi na natapos ni Riley ang kanyang sasabihin dahil nakaramdam siya ng pananakit sa kanyang tiyan. Siya ay nasa labis na paghihirap na akala niya ay nabali ang kanyang balakang! Hingal na hingal at napahawak sa tiyan, itinaas niya ang itaas na bahagi ng katawan niya mula sa sahig.

Habang hinila ni Brian palapit sa kanya ang kanyang kabit, ang kanyang ina, si Beatrice Martin, ay tumakbo papunta sa direksyon nila at hinampas si Riley, "Kung may mangyari man sa apo ko, Riley, hinding hindi kita mapapatawad! Apat na taon kang kasal ni Brian, ngunit hindi mo kami mabibigyan ng apo! Isa kang baog!"

"Hindi ko siya itinulak! Mas gugustuhin mo bang maniwala kay Claire? Hindi ba ako bahagi ng pamilyang ito sa loob ng apat na taon? Ako pa rin ang iyong manugang!" Ganti ni Riley.

"Hindi na! Nawalan ka ng pribilehiyong iyon ng hindi mo ako mabigyan ng apo! Hindi ka na dapat pumunta rito at gumawa ng gulo! Pumayag ka na na hiwalayan ang anak ko!" Sigaw ni Beatrice kay Riley. Pagkatapos, bumaling siya sa kanyang anak at nag utos, "Dalhin mo si Claire sa ospital dali. Kailangan nating tiyakin na ligtas ang apo ko!"

Binaril ni Riley ang asawa ng nakamamatay na titig. Para sa isang panandaliang sandali, nakita niya ang pagkakasala sa mga mata nito, ngunit pagkatapos na sulyapan ni Brian ang umiiyak na babae sa kanyang dibdib, nagmamadali itong lumabas ng mansyon kasama si Claire sa kanyang mga bisig. Wala siyang pakialam kay Riley.

Divorce? Oo, napag usapan na nina Riley at Brian ang hiwalayan dalawang linggo na ang nakakaraan.

Buwan bago, naging malamig ang kanyang asawang may apat na taon kay Riley. Maikli at walang pakiramdam ang mga halik niya. Hindi na siya nagmahal sa kanya. Gabi gabi siyang umuuwi at nagdadahilan, sinabing inaasikaso niya ang mga pamumuhunan ng kanyang pamilya, ngunit sa totoo lang, binibigyan niya ng oras ang kanyang kabit.

Paano niya natuklasan ang pagtataksil ng kanyang asawa? Dalawang buwan na ang nakalilipas, nakatanggap siya ng isang hindi kilalang email na naglalaman ng mga larawan nina Brian at Claire na pumapasok sa isang hotel at nagbabahagi ng mga pagkain sa gabi. Sa bawat larawan, hindi maiwasang mapansin ni Riley ang pagmamahal sa mga mata ni Brian sa dalaga, isang titig na nagpapaalala sa dati niyang inilaan para lamang sa kanya.

Kasama ng mga larawang iyon ang isang kopya ng isang sale deed sa isang condominium sa pangalan ni Claire Monet. Iminungkahi din ng email na si Claire at ang kanyang pamilya ay lilipat sa marangyang residential home kinabukasan.

Walang pera si Claire Monet at tiyak na walang pera ang pamilya ni Claire. Isa siyang food attendant sa isang KTV bar. Si Brian lang ang makakabili ng condo para sa kanyang kabit.

Pumasok si Riley sa condo kinabukasan at naabutan si Claire at ang kanyang pamilya habang inililipat nila ang kanilang mga gamit. Natural, nasa residential unit din ang asawa niya. Ibinagsak niya ang isang kahon ng mga plato sa sahig, gulat na gulat na humarap siya sa asawa.

Ang pagkakanulo ni Brian ay nagdulot ng emosyonal na trauma kay Riley, ngunit hindi niya madaling iwaksi ang apat na taon ng masayang pagsasama. Kaya naman, sinubukan ni Riley at ng kanyang asawa na ayusin ang kanilang relasyon. Kinuha pa ni Brian si Riley sa bakasyon, sinusubukang alalahanin ang kanilang honeymoon stage. Ipinalabas nila ang kanilang mga damdamin at nangako na palampasin ang kanyang pagtataksil.

Taimtim na inisip ni Riley na maililigtas niya ang kanyang kasal, ngunit dalawang linggo na ang nakalipas, hindi umuwi ang kanyang asawa isang gabi. Bumalik si Brian kinabukasan, sinabi sa kanya na dalawang buwang buntis si Claire at kailangan niyang managot.

Hindi niya makalimutan ang masasakit na salitang iyon na lumabas sa kanyang mga labi, ang paraan ng pagtingin nito sa kanyang mga mata na puno ng panghihinayang. Noon, sinabi ni Brian, "I love you, Riley. Talaga. Meron ka laging espesyal na lugar sa aking puso, pero napagtanto ko ngayon na may mas bigat si Claire. Mahal ko rin siya at buntis siya sa anak ko. Ito ang isang bagay na hindi mo maibibigay sa akin na noon pa man ay gusto ko ng magkaroon ng anak isang taong handang tanggapin ka kung ano ka."

Sampal sa mukha talaga ni Riley dahil totoo naman. Nadiagnose si Riley na may congenital fallopian tube blockage, na pumigil sa kanyang pagbubuntis. Siya ay naoperahan noong isang taon at sila ni Brian ay nagsisikap na magbuntis mula noon.

So, iyon ang kwento niya. Iyon ay kung paano napunta si Riley sa tragic love story na ito. Ang kanyang asawa, ang kanyang manliligaw at kaibigan sa kabuuan ng pitong taon, ay pinili na iwanan siya para sa isang babaeng nakilala niya lamang limang buwan na ang nakakaraan... dahil si Claire ay buntis sa kanyang anak.

"Riley, kailangan mong umalis," Ang ama ni Brian, si Darwin Martin, ay nag alok ng kanyang kamay. Pagkatapos niyang tulungang tumayo si Riley, sinabi niya, "Magkaroon ka ng pagmamalaki sa iyong sarili, Riley. Iginagalang ko ang mga panahong naging mabuting daughter-in-law ka, ngunit hindi namin kukunsintihin ang iyong mga aksyon ngayon. Ang batang iyon sa sinapupunan ni Claire ay inosente-"

Namilog ang mga mata ni Riley sa galit. Nanindigan siya, "Ama, hindi-"

"Itigil mo yan!" Putol ni Beatrice. "Bakit hindi ka na lang umalis sa pamilyang ito na may dignidad? Hindi mo ba matanggal na si Brian ngayon ay mahal si Claire? Umalis ka na lang dito! Tatawagan ka namin kapag handa na ang divorce papers!"

Mabilis na hinawakan ng caretaker ng mansyon si Riley at kinaladkad palabas ng pinto. Napakahiya para kay Riley. Inipon niya ang lahat ng lakas ng loob niya para doon, masaktan lang. Walang kakampi sa kanya, hindi ang kanyang asawa, hindi ang kanyang mga in-law, hindi ang mga katulong at tiyak na hindi ang langit.

Naramdaman ni Riley ang pag init ng kanyang pisngi mula sa sampal ni Brian at ang kanyang tiyan ay nasa matinding paghihirap. Sa kabila nito, pinilit niyang magmaneho palabas ng bahay ng mga Martin sakay ng kanyang BMW. Gayunpaman, habang patuloy siya sa kalsada, mas tumitindi ang sakit sa kanyang tiyan.

"Bakit ako pumunta doon?" Saway niya sa sarili habang tumutulo ang mga luha niya. “Tanga, Riley! Tanga!"

Naramdaman ni Riley na may tumutulo sa kanyang mga binti at ng tumingin siya, nakita niya ang dugo! Ang takot ay pumasok sa kanyang puso, at siya ay sumigaw, "Hindi. Hindi." Inilagay ang isang kamay sa kanyang tiyan, sinabi niya, "Baby ko!"

Ito ay balintuna.

Nais ni Brian na hiwalayan si Riley dahil hindi niya ito mabibigyan ng anak, ngunit mas maaga sa araw na iyon, natuklasan niya na siya ay limang linggong buntis.

Huminto si Riley sa gilid ng kalsada. Ibinaba niya ang kanyang mga bintana at humingi ng tulong, "Kahit sino, pakiusap! Tulungan mo ako! Kailangan kong pumunta sa ospital!"

Habang naghihintay ng tulong, patuloy na umiiyak si Riley, nanlalabo ang kanyang paningin. Bumabalik ang lahat ng kanyang paghihirap—ang pagtataksil ng kanyang asawa, ang pakikitungo sa kanyang mga biyenan, at ang panlilinlang sa likod ng inosenteng mukha ni Claire!

"Ahhh!" Sigaw niya na nakakuyom ang mga kamao, "Bakit, Brian? Bakit?"

Biglang bumukas ang pinto ng kotse niya at binuhat ng malalakas na braso ng lalaki ang katawan niya.