Pero masasabi niya na sobrang mahal ni Yiran si Yi Jinli. Naiisip niya ang tungkol dito pero wala siyang sinasabi na kahit ano. Dahil marami ring pinagdaanan si Yiran tulad niya, at malamang ay naiisip na rin ni Yiran ang lahat ng alalahanin sa kanyang isipan. Umaasa lamang siya sa kanyang puso na mayroong magandang kahihinatnan ang pag-ibig Yiran, hindi tulad sa kanya. Nagdadaldalan si Qin Lianyi at Ling Yiran sa kanilang libreng oras sa hapon. Nagpakawala ng napakahaba na kasiyahan si Qin Lianyi nang malaman niya na ang kanyang matalik na kaibigan ay pumunta upang makita ang pangunahing pelikula ni Gao Jingshan. Sana lang ay naroroon siya kahapon. Nagsimula siyang magtanong tungkol sa pagkikita ni Ling Yiran kay Gao Jingshan kahapon at ang kanyang mga litrato sa kanya. Ipinadala ni Ling Yiran kay Qin Lianyi ang mga litrato na nakuha niya sa kanyang phone kahapon. Para naman sa mga may pirmang litrato at mga poster na ibinigay ni Gao Jingshan, kakailanganin niyang kuhaan ng li
“Dalawang poster pa,” ani Ling Yiran. “Ako na gagawa niyan.” Kinuha niya ang phone sa kamay ni Ling Yiran at kinuhanan ng mga litrato ang dalawang natitirang poster bago ipadala ang mga ito kay Qin Lianyi. Imbes na hayaan na gawin ito ni Ling Yiran, nagkusa na si Yi Jinli na gawin ito. “Tapos na lahat?” gulat si Ling Yiran sa bilis ng pagkuha ng mga litrato ni Yi Jinli. “Oo. Dalawang poster lang naman ‘to. Ano sa tingin mo katagal kong gagawin ‘to?” tanong ni Yi Jinli. Tiningnan ni Ling Yiran ang mga litrato ng mga poster na ipinadala ni Yi Jinli sa kanyang kaibigan. Uh, medyo hindi pantay ang pagkakakuha. Hindi niya alam kung papansinin pa ito ni Lianyi. Kung papansinin niya, kukuhaan niya na lang ulit ito mamaya. Binuksan muli ni Ling Yiran ang photo album sa kanyang phone at inumpisahan tingnan ang mga litrato niya kasama si Gao Jingshan na kinuhaan ni Yi Jinli kahapon, iniisip na pumili ng isa para mai-print. Tsaka, magandang memorya ito na magkaroon ng isang litrato ka
Sa kanyang mukha na malapit sa kanya, kusa siyang naglagay ng halik sa mga labi ni Yi Jinli. “Sa mga mata ko, ikaw ang pinakamahusay. Ang isang artista ay isa lamang artista, at ikaw ang nag-iisang taong mahal ko. Kaya kong daanan ang tubig at apoy para sa iyo, pero hindi ko gagawin iyon para sa mga artista. Kaya hindi mo kailangang magselos.” Kung hindi pa sapat ang kanyang seguridad, kung ganoon ay bibigyan niya ito ng seguridad, kahit gaano pa niya ito kailangan!Dumaan sa apoy at tubig... Nagulat si Yi Jinli na parang hindi niya naisip na lalabas ito sa kanyang bibig. Uminit ang kanyang puso. Sa pagtibok ng kanyang puso, ang init ay dahan-dahang dumaloy sa kanyang buong katawan. Ito ang kanyang Yiran, ang Yiran na mahal niya ng sobra. “Dadaanan ko rin ang apoy at tubig para sa’yo, kahit na anong mangyari!” ang mga salita ay malumanay na lumabas sa kanyang bibig ngunit mabigat ang dala nito. Ito ay isang pangako, panghabang-buhay na pangako. Ang babaeng ito ay unti-unti
Gwapo siya at bagay para kay Qin Lianyi. Bakit hindi maibigay ni Qin Lianyi sa kanya ang parehong kasabikan sa pagfa-fangirl sa mga artista sa kanya? Hindi pa niya nakikita ang kanyang sarili sa phone nito. “Tinitingnan mo si Gao Jingshan?” tumingin siya sa phone ni Qin Lianyi at nakita na nakikipag-chat siya kay Ling Yiran. Ang mga litrato ng mga poster ay ipinadala sa kanya ni Ling Yiran, at ang mga salita ni Qin Lianyi sa kanilang pag-uusap ay tunog na... matandang manyak!Mas galit ang nararamdaman ni Bai Tingxin sa tuwing tinitingnan niya ito lalo. Ang babaeng ito... mukhang kailangan niyang ipalala ulit dito kung kaninong pagmamay-ari siya!“Oo.” Medyo namula si Qin Lianyi. “Ang swerte sobra ni Yiran. Dinala siya ni Yi Jinli para makita ang premiere na pelikula ni Gao Jingshan at nakita niya mismo sa personal si Gao Jingshan. Binigay ni Gao Jingshan ang mga poster na ito sa kanya.”“Aktor lang siya. Anong nakakahanga tungkol sa mga ilang posters?” sabi ni Bai Tingxin. Hind
Muntik na mabilaukan si Qin Lianyi sa kanyang kinakain. Sinikap niyang lunukin ang pagkain sa kanyang bibig at tumingin sa mga mata ni Bai Tingxin. Ang kanyang mga mata ay malalim na nakatitig sa kanya na parang gusto niyang makita ang lahat ng sa kanya. “Ano...” kinagat ni Qin Lianyi ang kanyang labi at sinubukang gumawa ng rason. “Dahil minsan... medyo iba ka, parang ano... Uh, isang lotus. Oo, isang lotus na pinapahalagahan lang at hindi pwedeng manggulo sa paligid niya, kaya... ako... hindi ko sinusubukang maging madikit sa’yo.”Habang nagsasalita siya, nakaramdam siya ng matinding kirot na parang may bumabagabag sa kanya habang naiisip ang madikit nilang pinagsamahan noon. Tingnan mo nga naman kung anong nakuha niya sa sarili dahil dito! Kahit na mayroon siyang ilang mga nakakatawang ideya, hindi siya naglakas-loob na umakto ng ganoon!‘Aba! Anong nakakatawang mga ideya?’ mabilis na sinabi ni Qin Lianyi sa kanyang sarili na ayaw na niyang magkaproblema pa sa kanya. “Bakit hi
Pulang-pula ang pisngi ni Qin Lianyi habang medyo pumipikit ang kanyang mga mata. Ang ulo niya ay nakadantay sa balikat ni Bai Tingxin, at amoy alak na rin ang loob ng sasakyan. Lasing na siya pero hindi lasing si Bai Tingxin. Minsan hinihiling niya na madali siyang malasing hangga’t kaya niya. Siguro hindi siya masyadong mag-iisip kung lasing siya. Bahagyang nanigas ang katawan niya dahil dahan-dahang hinahawakan ng isang kamay ang dibdib niya. Wala pa ring malay ang babaeng ito kapag nalalasing siya. “Alam mo ba ang ginagawa mo, Qin Lianyi?” tanong ni Bai Tingxin. Pero sa sandaling sinabi niya ito, natawa ulit siya sa kanyang sarili. Bakit ba siya nagtatanong sa isang lasing na babae? Malamang ay hindi niya alam kung ano ang tinatanong niya. Pero, sumagot ito, “Oo, Hina... Hinahawakan ka...”Magaling, may malay siya. Nanuya si Bai Tingxin. “Hindi ka ba natatakot na pagsisihan mo ito paggising mo?”Pero sinasabi niya lang ito. Medyo nag-aatubili siyang alisin ang kamay m
Maya-maya ay napangiwi siya. Uminom? Habang kinukuskos niya ang kanyang ulo, dumilat si Qin Lianyi at tumitig sa kisame ng kwarto. Paunti nang paunti, ang memorya niya kagabi ay bumalik sa kanyang isipin. Tama, naalala niya na uminom siya nang napakaraming red wine habang kumakain ng midnight snack kasama si Bai Tingxin kahapon. Tapos... Nalasing siya... Tapos...Paunti nang paunti, ang mahalagang detalye ay nagpatuloy na lumutang sa kanyang isipan. Mukhang napunta siya sa sasakyan kasama si Bai Tingxin. At sa loob ng sasakyan, hinahawakan niya si Bai Tingxin buong oras!Sa huli ay sumuko na si Qin Lianyi at tinigil na isipin pa ito. Pinagdarasal niya na ang mga sinabi niya kagabi na hindi niya maalala ay hindi mura o sumpa laban kay Bai Tingxin. Kung hindi man, sa paraan ng paghawak niya ng sama ng loob, iisip siya ng mga paraan para makapaghiganti sa kanya. Bumangon si Qin Lianyi at pinalitan ang kanyang damit. Nang lumabas siya sa kanyang kwarto, nakita niya ang kanyang mg
Sa lugar ng industriya, kahit na anong straw ang lumipad sa hangin ay pagkakaguluhan pa rin ito ng mga tao sa labas. Siya at si Gu Lichen ay hindi gumawa ng anumang mga pagpapakita sa publiko sa oras na ito, at maraming mga haka-haka na iniwan siya nito.Kaya kailangan na niyang lumabas sa publiko kasama si Gu Lichen para itaboy ang usap-usapan. Pero... Hindi siya nabibigyan ng pagkakataon na makipagkita kay Lichen. “Hindi mo ba ako matutulungan ulit, Secretary Zhang? Gusto ko siyang makita,” mapagpakumbabang sinabi ni Ling Luoyin. “Hindi po talaga pwede. Sinabi na ni Mr. Gun na hindi siya makikipagkita, kaya hindi po.” Sinabi ng sekretarya na parang wala nang pag-asa pang magbago. Nakikita na rin ni Ling Luoyin ang malabong kurap ng pangungutya sa mga mata ni Gu Lichen at ang iba’t-ibang uri ng awa na parang mas magaling siya kaysa sa kanya. Akala ba ni Secretary Zhang na tinaboy siya ni Lichen at kaya balik siya sa dati niyang sarili ulit? Madilim na inisip ni Ling Luoyi