THANK YOU PO SA INYONG LAHAT!
MARIANNE“Sorry kung feeling niyo umalis ako. May pinuntahan lang ako, hindi naman ako aalis eh.” sabi ko sa kanilang dalawa dahil nakaramdam ako ng lungkot sa narinig ko sa kanila.“Talaga po?” tanong niya sa akin.“Opo, dito lang ako.”Niyakap nila akong dalawa. Pero tumawa kami kasi tumunog na ang tiyan ko. Nagugutom na kasi talaga ako. Kaya naman hinila na nila ako para pumunta sa dining area. “Sit down and relax, ate.” nakangiti na sabi sa akin ni Anica at siya na mismo ang naglagay ng pagkain sa plato ko.“Anong meron?” tanong ko.“Wala lang po, gusto ka lang po namin pagsilbihan,” nakangiti na sagot niya sa akin kaya nalito naman ako.“Kaya ko naman at hindi naman kailangan,” sabi ko sa kanya.“Hayaan mo na lang po kami,” sabi pa sa akin ni Alden.Dahil nga sa gutom na ako kaya naman kumain na lang ako. Nasa tabi ko lang silang dalawa. Kumain na raw sila kaya ako na lang daw ang kumain. Habang kumakain ako ay iniisip ko kung ano ba ang nangyari sa dalawang ito.“Ate, sinabi ko
AUTHOR'S FRIENDLY REMINDER: THIS IS A MATURE CONTENT STORY/ Age gap story.. AND NOT SUITABLE FOR YOUNG READERS! ANG LAHAT NG NAKASULAT DITO AY KATHANG ISIP LAMANG KAYA WAG MASYADONG SERYOSOHIN! THANK YOU!MARIANNE“Daddy!” Masaya kong sinalubong ng isang mahigpit na yakap ang daddy ko.“My baby!”“Daddy, I’m not a baby anymore. Twenty two years old na ako. Dalaga na ako at puwede na nga akong mag-asawa.” Pabiro na sabi ko sa kanya.“Hindi ka pa puwedeng mag-asawa, baby. Just enjoy life at ‘wag mo munang isipin ang tungkol sa pag-aasawa.”“Just kidding, dad. I miss you so much,” sabi ko sa kanya dahil sobra ko siyang nami-miss.After ten years ay makakauwi na rin ako sa Pilipinas. My dad is a Congressman at ayaw niya na nasa Pilipinas ako. Ayaw niyang madamay ako sa magulong mundo ng politika. Pero ngayon na malaki na ako ay sinabi ko sa kanya na gusto ko ng umuwi sa Pilipinas. Tapos na rin naman akong mag-aral kaya wala ng dahilan para mag-stay ako dito sa America. Nandito ang daddy
MARIANNENagising ako na hindi ko halos maigalaw ang katawan ko. Hindi ko rin alam kung nasaan ba ako. Nahihilo ako kaya muli akong pumikit at sa muling pagmulat ng aking mga mata ay isang gwapong mukha ang bumungad sa akin.“Yanne,” sambit niya sa pangalan ko kaya mabilis na kumunot ang noo ko.“Who are you and where's my dad?” Tanong ko sa kanya habang pilit na ginagalaw ang katawan ko at nagtagumpay naman ako. “I’m your Ninong Andrew,” sagot niya sa akin na ikinagulat ko.Ang buong akala ko kasi ay matanda na ang ninong ko. Hindi ko man lang alam na ganito pala siya kabata. Oh my g! Tao ba siya o bampira? Bakit ang gwapo niya? Ang bata pa niya? Hindi ko tuloy alam kung same age lang ba sila ng daddy ko. “Hindi ka ba na naniniwala sa akin?” Tanong niya sa akin habang nakatingin sa mga mata ko. Pero bigla kong naalala ang daddy ko.“Nasaan po ang daddy ko?” Tanong ko sa kanya habang nagsisimula ng kumalabog ang dibdib ko dahil naalala ko ang huling nangyari sa amin. “Ang daddy mo
MARIANNEHindi ko alam kung gaano na ba ako katagal na nagtatago dito sa loob ng cabinet. Mas pinili ko na dito sa loob ng kusina namin dahil alam ko na hindi sila pupunta dito at kung sakali man na pupunta sila ay hindi nila maiisip na buksan ang mga cabinet dito. Hindi ako lumikha ng kahit na anong ingay dahil ayaw ko pang mamatay. Kung kahapon ay gusto ko na lang mawala na sa mundong ito para makasama ko ang parents ko ay iba na ngayon. Gusto ko ng pagbayaran ng pumatay sa daddy ko ang kasalanan niya.Gusto kong malaman kung sino ang mga sangkot. Dahil hindi ko hahayaan na gumala ang mga kriminal na ‘yon. Tagaktak na ang pawis ko dito dahil kanina pa ako nagtatago dito. Hanggang sa nagulat ako dahil bigla na lang bumukas ang cabinet. “Yanne!” nag-aalala na mukha ng ninong ko ang bumungad sa akin. Ang takot na naramdaman ko kanina ay bigla na lang naglaho. Yumuko siya at pumantay sa akin.“Are you okay?” tanong niya sa akin.Tumango naman ako bilang sagot sa kanya. Hinawakan niya
MARIANNE“I’m home!” narinig ko na sabi ni ninong kaya naman may bigla na lang lumapit sa amin.Mabilis kong binawi ang kamay ko dahil nakatingin ito sa kamay namin.“Who is she?” tanong nito kay ninong habang nakakunot ang noo niya.“She is your new—”“Siya ba ang magiging mommy ko?” tanong ng batang lalaki kaya nagulat ako.“No, son. She’s your new ate,” sabi ni ninong sa anak niya.“Ate? But I have ate na, dad.” sabi pa nito.“Anak siya ng Tito Marlon mo.” “Siya po si Ate Yanne?” nakangiti na tanong nito.“Yes po,” sagot naman ni ninong.“Hi, Ate Yanne. I’m Alden po,” pakilala niya sa akin habang nakangiti siya.“Hi, I’m your Ate Yanne. Okay lang ba na dito na ako tumira?” tanong ko sa kanya.“Really po?” “Opo, if it’s okay lang sa ‘yo.” sagot ko sa kanya.“Okay na okay po. Mas mabait ka siguro kaysa sa ate ko. Lagi na lang kasing busy ang ate ko,” sagot niya sa akin.“Thank you, Alden.” nakangiti na sabi ko sa kanya ta nagsimula na siyang magkwento ng kung ano-ano sa akin.Ako n
MARIANNE“Anica!” halos tumalon ako sa lakas ng boses ni ninong at nang lumingon ako sa kanya ay nakita ko at seryoso niyang mukha habang naglalakad palapit sa amin ng anak niya.“Late na ako, dad.” sabi nito kay ninong na para bang naiinis pa.“Mag-uusap tayong dalawa mamay–”“Whatever!” bastos na putol niya sa sasabihin ng daddy niya.Ako naman ay nakatingin lang sa malditang anak ni ninong. Nagkatinginan kaming dalawa ni ninong at ngumiti na lang ako sa kanya.“Good morning po,” bati ko sa kanya.“Good morning, kumusta naman ang tulog mo?” tanong niya sa akin.“Okay naman po, nakatulog po ako agad.” “It’s good to hear that,” sabi niya sa akin.“Salamat po,” sabi ko sa kanya.“I’m sorry, I’m sorry sa naging attitude ng anak ko,” sabi niya sa akin.“It’s okay, ninong.” “Kakausapin ko na lang siya mamaya,” sabi niya sa akin at naglakad na siya papunta sa dining area.“Magbreakfast na tayo,” lumingon siya sa akin.“Si Alden po?”“Mamaya na lang siya kapag nagising na siya,” sabi niya
MARIANNE“Miss, kakain na daw po kayo ng lunch.” sabi sa akin ng katulong ni ninong.“Sige po, sunod po ako.” nakangiti na sagot ko sa kanya.“Okay po,” sabi niya at lumabas na siya.Inayos ko muna ang sarili ko bago ako lumabas sa silid ko. Alam ko naman na ako lang mag-isa dito ngayon. Yayayain ko na lang ang mga kasambahay para naman may kasama akong kumain. Ayaw kong mag-isa kahit pa sanay na ako. Pagpasok ko sa loob ng dining area ay nagulat ako dahil nandito si ninong.“Bakit siya nandito?” tanong ko sa sarili ko habang nakatingin ako sa kanya.“Umupo ka na, let’s eat.” sabi niya sa akin na seryoso lang ang gwapo niyang mukha.“Ninong, okay lang ba na sumabay sa atin sila manang? Mas masaya po kapag marami po tayo,” nakangiti na sabi ko sa kanya.“Okay,” sagot niya sa akin.“Naku, Miss ‘wag na po. Doon na la–”“Sumabay na po kayo sa amin.” sabi ko sa kanya.“Per—”“Pumayag po si ninong kaya okay po ‘yun sa kanya.” putol ko sa sasabihin niya at hinila ko na siya para umupo sa tabi
MARIANNE“If okay lang ay puwede ko bang itanong kung saan ang mommy mo? Bakit hindi niyo siya kasama?” tanong ko sa kanya.“Si mommy po ay nasa Paris. Iniwan po niya kami,” sagot niya sa akin.“Iniwan? Bakit?” tanong ko sa kanya dahil curious ako.“Hindi ko po alam ang reason. Wala pong sinabi si daddy kaya po ako naiinis sa kanya. Naghiwalay po sila at hindi sinabi sa amin kung ano po ang dahilan. Kaya po ako naiinis kay daddy kasi tinatanong ko po siya ay sinabi niya na hindi naman daw kami iniwan. Na sabi niya nagbabakasyon lang si mommy. For four years po?” parang naiiyak na sagot niya sa akin kaya bigla na lang tuloy akong nagsisisi kung bakit ko pa siya tinanong.“I’m sorry, sorry nagtanong ako. Pero baka may reason sila, lalo na ang daddy mo. Baka gusto niyang sabihin sa ‘yo kapag malaki ka na, kapag malaki na kayo. Kapag naiintindihan niyo na. Kapag lumalalaki kasi ang isang tao ay nagiging kumplikado ang lahat. Minsan nga mas gugustuhin mo na lang na sana bata ka na lang fore
MARIANNE“Sorry kung feeling niyo umalis ako. May pinuntahan lang ako, hindi naman ako aalis eh.” sabi ko sa kanilang dalawa dahil nakaramdam ako ng lungkot sa narinig ko sa kanila.“Talaga po?” tanong niya sa akin.“Opo, dito lang ako.”Niyakap nila akong dalawa. Pero tumawa kami kasi tumunog na ang tiyan ko. Nagugutom na kasi talaga ako. Kaya naman hinila na nila ako para pumunta sa dining area. “Sit down and relax, ate.” nakangiti na sabi sa akin ni Anica at siya na mismo ang naglagay ng pagkain sa plato ko.“Anong meron?” tanong ko.“Wala lang po, gusto ka lang po namin pagsilbihan,” nakangiti na sagot niya sa akin kaya nalito naman ako.“Kaya ko naman at hindi naman kailangan,” sabi ko sa kanya.“Hayaan mo na lang po kami,” sabi pa sa akin ni Alden.Dahil nga sa gutom na ako kaya naman kumain na lang ako. Nasa tabi ko lang silang dalawa. Kumain na raw sila kaya ako na lang daw ang kumain. Habang kumakain ako ay iniisip ko kung ano ba ang nangyari sa dalawang ito.“Ate, sinabi ko
MARIANNE“Can I taste you?” tanong niya sa akin.Sasagot pa lang sana ako pero nagulat ako ng bigla na lang niyang sinunggaban ang pagkab*bae ko. Hindi ko na paghandaan ang ginawa niya. Kung nararamdaman ko na kanina na umiinit ang pakiramdam ko ay mas uminit na ngayon. Pareho kaming dalawa ang nakainom kaya talagang mabilis na kami mawala sa sarili.Pinaghiwalay pa niya ng bukang-buka ang mga hita ko. Kaya malaya na siya ngayon. Inamoy-amoy niya ito kaya lalo akong bumibigay sa ginagawa niya. Hindi ko alam na ganito pala ito. Nakakawala pala ito sa wisyo. Lalo pa nang gamitin na ni ninong ang eksperto niyang dila. He’s l*cking and svcking my womanhood. Kahit pa sabunutan ko siya ay balewala sa kanya.“Ohhh, ninong..” ungol ko dahil ang sarap ng ginagawa niya sa akin.Sobrang sarap na hindi ko kayang i-explain. Naging malikot ang dila niya. Nilalaro niya ang pagk*babae ko. Nilalaro niya ang maliit na nasa loob ko. Ang galing niya sa ginagawa niya. Napapapikit na lang ako sa sarap. Hin
MARIANNE“Sa tingin mo ba talaga maloloko mo ako?”Feeling ko ay lalabas na ang puso ko sa katawan ko dahil ang seryoso nang boses ng ninong ko. Wala na sana akong balak na pansinin siya dahil nagpapanggap ng ako na ibang tao. Sasakay na sana ako sa kotse ni Libby pero bigla na lang niya akong hinila. Ang lakas ng pagkakahila niya sa akin.Napahawak ako sa dibdib niya. Naamoy ko rin ang pinaghalong amoy ng alak at pabango sa kanya. Nakatingin ako sa mga mata niya. Seryoso ang mukha niya.“Sa tingin mo ba hindi kita makikilala? Magpalit ka man ng kulay ng mata mo o baguhin mo man ang boses mo ay makikilala pa rin kita, Yanne. Kahit pa magsuot ka ng ganitong damit ay alam ko na ikaw ‘to. Hindi mo ako matatakasan o maloloko,” sabi niya sa akin at bigla na lang niya akong hinalikan sa labi.Hindi ko inaasahan na hahalikan na naman niya ako ngayon. Nahihilo na ako kaya anumang oras ay feeling ko matutumba ako. Hindi ako tumugon sa halik niya. Ang ginawa ko ay pinapatigil ko na siya pero ma
MARIANNE“Slayyy!” nakangiti na sabi ng kaibigan ko sa akin.“Mukha pa rin ba akong si Yanne?” tanong ko kay Libby.“Sino si Yanne?” nakangisi na tanong niya sa akin.“Ayan ka na naman, nagtatanong ako ng maayos.” nakanguso na sabi ko sa kanya kasi nang-aasar na naman siya sa akin.“Hindi ko kilala si Yanne kasi Dyosa ang nasa harap ko. Kung siguro nandito ang ninong mo ay mauulit ang kiss niyo,” natatawa na sabi niya sa akin.Siguro nga hindi na ako mukhang si Yanne kaya ganito ang sagot sa akin ng kaibigan ko. Mabuti na lang talaga at wala dito si Gene. Dahil kung nandito rin ang isang ‘yon ay talaga naman. Kawawa na naman ako sa kanilang dalawa. Ang lakas pa naman nilang mang-asar. Kailangan ko kasing baguhin ang appearance ko dahil baka makilala pa ako. Baka makilala pa ako ng ninong ko. Lagot talaga ako sa kanya dahil tumakas lang ako kanina. Muli akong tumingin sa salamin. Masyadong sexy itong suot ko pero mas okay na ito. Nagsuot rin ako ng contact lens para naman maging iba
MARIANNEAng buong akala ko ay tuluyan na akong babagsak sa sahig pero mali ako dahil may bisig na sumalo sa akin. Ang may-ari ng bisig na ito ay ang ninong ko. Hindi niya ako hinayaan na tuluyang madulas. Hindi ko alam kung paano nangyari dahil ang bilis naman ng galaw niya. Nakatingin ako sa mga mata niya. Hanggang sa nahimasmasan ako dahil ang isa niyang palad ay nasa boobs ko. Nanlaki ang mga mata ko sabay tulak sa kanya pero hindi ko alam kung ano ang nangyari dahil pareho kaming nawalan ng balanse hanggang sa bumagsak kaming dalawa sa sahig.Nasa ibabaw niya ako at ang hindi ko mapaniwalaan ay nakalapat ang labi ko sa labi niya. Nakapulupot ang mga braso niya sa baywang ko kaya hindi agad ako makaalis. Sinubukan ko pero bigla ko na lang naramdaman ang paggalaw ng labi niya. Kaya mabilis akong nataranta. Lalo kasing humigpit ang pagkakayakap niya sa akin.“N–Ninong,” ang tanging salita na lumabas sa bibig ko dahil gusto ko ng tumayo.“Kiss me back, baby.” utos niya sa akin na ik
MARIANNE“Masarap,” sagot ko sa kanya.“Talaga?” tanong niya sa akin.“Opo, masarap siya,” sagot ko sa kanya.“Patikim nga,” sabi niya sa akin at bigla na lang niyang sinubo ang kutsara na dapat ay isusubo ko sa bibig ko. Ako naman itong hindi makapaniwala sa ginawa niya. “Masarap nga,” nakangisi na sabi niya sa akin.“Eww!” sabi ko at mabilis na nilayo sa akin ang kutsara na ginamit na niya.“Ang arte mo naman, wala akong sakit.” sabi niya sa akin.“It’s not being maarte, ninong. Hindi tayo close para ipagamit ko ang kutsara ko sa ‘yo. Pero dahil ginamit mo na ay bahala ka na nga. Kukuha na lang ako ng bago,” sabi ko sa kanya pero tumawa lang siya sa akin.Pumasok ulit ako sa pantry para kumuha ng bago kong kutsara. Paglabas ko ay nakaupo pa rin siya sa puwesto niya kanina. Umupo ako sa tabi niya at kumain na ulit ako ng pares na binili ko. Okay na, na pinatikim ko siya. Hindi niya kailangan na kumain pa.Pero nagulat na lang ako dahil kumain rin siya. Panay ang sandok niya sa mangk
MARIANNE“Ang weird ng mga empleyado mo. Parang ikaw rin,” sabi ko sa kanya.“Mas weird ka, malabo pa mga mata mo,” sabi niya sa akin.“Mas malabo ang mata nila. Hindi sila marunong tumingin ng gwapo, dito sila nagtatrabaho kaya talagang maganda ang maririnig mo sa kanila. Hindi ka naman nila lalaitin dahil mayor ka. Pero ang totoo talaga ay binobola ka lang nila, naniwala ka naman agad.” natatawa na sabi ko sa kanya. Kahit pa ang totoo ay gwapo naman talaga ang gurang na ito.“Sirang-sira na talaga ang araw ko,” sabi niya sa akin.“Gusto mo, mas sirain ko pa.” sabi ko sa kanya at umupo na ako dito sa may couch.Hindi naman siya nagsalita at umupo na lang sa swivel chair niya. Ako naman ay iniisip ko kung ano naman ang gagawin ko dito. Uupo na lang ba ako dito? Parang ang boring naman ng office na ito. Ayusin ko kaya? “Ninong,” tawag ko sa kanya.“Hmmm,” sagot niya lang sa akin.“Naiinip ako,” sabi ko sa kanya.“Kakaupo mo pa lang, naiinip ka na agad,” sabi naman niya habang nakatuto
MARIANNEMahihiya, mahihiya ang hangin na dumaan sa aming dalawa dahil sa sobrang lapit ng mukha niya sa mukha ko. Kaunti na lang at lalapat na hindi dapat lumapat. Kaya naman buong lakas ko siyang tinulak.“Alam mo po, ninong. Pangit po ang nagsisinungaling. Eh pangit ka sa mga mata ko, anong magagawa ko. Nagsasabi lang naman ako ng totoo,” sabi ko sa kanya pero lalong umigting ang panga niya.“Hindi ko talaga alam na malilinlang ako ng maamo mong mukha,” sabi niya sa akin kaya natawa ako.“Maamo? Parang hindi naman,” natatawa na sabi ko sa kanya.“Fvck! Feeling ko tatanda ako agad sa ‘yo. Magbihis ka na nga lang,” naiinis na sabi niya sa akin.“Bakit naman ako magbibihis?” nakakunot ang noo na tanong ko sa kanya.“Sasama ka sa akin sa city hall,” sagot niya kaya parang bigla na lang ako nakakita ng mga hearts. “Talaga?”“Ayaw mo–”“Gusto ko syempre. Pero safe ba doon–”“Of course,” mabilis na sagot niya sa akin.“Labas ka na, magbibihis lang ako.” sabi ko sa kanya at tinulak ko siy
MARIANNENakatingin lang ako sa labas ng bintana habang nasa biyahe kami. Nang makarating na kami sa bahay ay nakangiti pa akong bumaba sa sasakyan. Pero biglang naglaho ang maganda kong ngiti. Sana talaga ay hindi muna ako lumabas sa kotse.“Bakit siya nandito?” tanong ko sa sarili ko.Nakakunot ang noo at nakasimangot. Iyan ang bumungad sa akin kaya nawala ang maganda kong ngiti. Nandito ang ninong ko kahit pa ang sabi nila ay maaga itong pumasok sa city hall. Nakatayo siya sa may pintuan at mukhang inaabangan niya talaga akong umuwi. Ako naman itong parang gusto na lang tumakbo palabas ng gate nila o ‘di kaya ay umakyat sa bakod para lang makatakas sa kanya. Alam ko kasi na mag-aaway na naman kaming dalawa.“Bakit mo ako sinuway? Bakit ka lumabas?” malamig na tanong niya sa akin.“Gusto ko lang naman ihatid si Alden. Safe naman eh, nakabalik naman ako at wala naman–”“Safe? Naririnig mo ba ang sarili mo?” putol niya sa sinabi ko.“Opo, wala naman pong dapat ipag-alala. Masyado ka l