Sorry po late na ang update.. thank you po sa inyong lahat ❤️
MARIANNE“Ang pares, malamig na.” nakangisi na naman na sabi ng kaibigan ko na bumalik pala.“Tsk!” Asik ko sa kanya at hindi ko na siya pinansin. Bumaba rin ulit siya kaya hinayaan ko na lang at dahan-dahan akong pumunta sa may kabinet para kumuha ng damit dahil magbibihis ako ng damit ko na may pawis.Ako lang naman ang mag-isa dito kaya hinubad ko ang damit ko pero nanlaki ang mga mata ko dahil nandito pala ang ninong ko. Hindi ko man lang naramdaman ang pagpasok niya dito sa room ko. Ang galing naman niya.“Hindi ka ba marunong kumatok?” Tanong ko sa kanya pero hindi man lang siya sumagot.Naglakad pa siya papunta sa kama ko at umupo pa siya. Ako naman ay nagmamadaling magbihis dahil ayaw ko na nandito siya at pinapanood ako. Nakasaklay lang ako mas gusto ko kasi ito kaysa wheelchair.“Bakit ka nagpalit ng bedsheet?”“Bawal ba?” Tanong ko rin sa kanya.“Sana tinawag mo ang isa sa mga katulong dito sa bahay. Alam mo naman ang kalagayan mo ay matigas pa rin ang ulo mo,” sabi niya sa
MARIANNE“Ibaba mo nga ako,” utos ko sa kanya pero para lang siyang bingi.“Sabi ng ibaba mo ak–”Hindi ko na natapos ang sasabihin ko dahil nagulat ako dahil bigla na lang siyang tumakbo paakyat sa room ko. Ang bilis ng pangyayari dahil nandito na ako ngayon sa kama ko nakaupo.“Bakit gising ka pa?”“Bakit ngayon ka lang?” tanong ko rin sa kanya na dahilan para kumunot ang noo niya.“Ano naman kung ngayon lang ako? May pakialam ka ba?” tanong niya sa akin.“Wala naman,” sagot ko sa kanya dahil tama naman siya. Ano naman kasi kung ngayon lang siya umuwi.“Ano ang silbi ng wheelchair at elevator kung hindi mo naman gagamitin?” naiinis na tanong niya sa akin.“Nahihirapan ako at mas madali para sa akin ang saklay,” sagot ko sa kanya.“Tsk!” asik niya sa akin.“Matutulog na po ako, labas ka na. Baka hinihintay ka na ni Lona,” sabi ko sa kanya.Wala naman akong narinig mula sa kanya. Lumabas lang siya sa room ko. Gusto ko sanang magsorry sa kanya pero hindi ko naman magawa. Kasama niya nga
MARIANNE“I’m sorry,” sabi ko sa kanya at alam ko na nagulat siya.“I’m sorry sa mga nasabi ko. I’m sorry—”“Lumabas ka na,” putol niya sa sinabi ko na para bang galit siya. Tumaas kasi ang tono ng boses niya.“Nagsorry na nga ako ayaw mo pa. Ano gusto mo, magalit na lang ako?” naiinis na tanong ko sa kanya.“Lagi ka naman galit, lagi mo nga akong nilalait.” mahina pero narinig ko pa rin na sabi niya sa akin.“Kaya nga sorry na, sorry na.”“Tsk! Napipilitan ka pa,” sabi niya sa akin.“Ewan ko sa ‘yo,” sabi ko na lang sa kanya at lumabas na ako dahil mag-aaway lang kaming dalawa. Bumaba na lang ako dahil magpapaluto ako ng lugaw niya kay manang. Kailangan niyang kumain ng mainit. At sa tingin ko mas okay na lugaw ang kainin niya. Ako na lang sana ang gagawa pero sa kalagayan ko ngayon ay hindi ito magiging posible. Mahirap kaya magluto ng nakasaklay. After ko sabihin kay manang na magluto ng lugaw ay lumabas na ako sa kusina. Nasa living room ang kaibigan ko kaya naman tumabi na ako sa
MARIANNE Hindi ko alam kung ilang minuto na ba akong nakatitig sa bulaklak na ito. Pero nang marinig ko na may kumakatok sa may pintuan ay mabilis kong tinago sa kabinet ko ang bulaklak. Huminga muna ako ng malalim bago ako sumagot sa tao sa labas. Nang buksan ko ay ang kaibigan ko lang pala. “Breakfast na tayo,” nakangiti na sabi niya sa akin. “Tara na,” sabi ko sa kaya. “Wait, bakit parang may kakaiba sa ‘yo?” tanong niya bigla sa akin. “Ano naman?” “Parang blooming ka, tell me may nangyari ba?” nakangisi na tanong niya sa akin. “Ikaw talaga, hindi mo man lang naisip ang kalagayan ko. Saka may sakit si ninong kaya anong sinasabi mo?” “Defensive naman ang pretty na ito. Kung ako talaga sa ‘yo ay susunggaban ko na ang ninong ko kaysa makuha ng iba,” nakangisi na sabi niya. “Alam mo, kumain na lang tayo. Gutom ka lang,” sabi ko sa makulit kong kaibigan na masarap ibalik sa matres ng nanay niya. Inalalayan naman niya akong lumabas at bumaba na kaming dalawa. Kami na lang ni L
MARIANNE“Gusto mo bang lumabas tayo?” tanong niya sa akin kaya napalingon ulit ako sa kanya.“If you want lang naman,” sabi niya sa akin.“Ngayon mo ako niyayaya na ganito ang kalagayan ko?” tanong ko sa kanya habang seryoso ang mukha ko.“Ngayon kasi wala ang mga bata,” sagot niya sa akin kaya kumunot ang noo ko dahil hindi ko maintindihan ang ibig niyang sabihin.“Kapag nandito sila ayaw mo akong lumabas–”“It’s not like that, concern lang ako sa safety mo.“Sana kahit minsan ay hayaan mo naman akong lumabas. Gagawin mo na lang ba akong bilanggo dito, I mean kapag hindi ako pilay. Niyaya mo nga ako, pilay naman ako.” sabi ko sa kanya.“Sa pupuntahan naman natin ay hindi ka naman maglalakad kaya hindi ka mahihirapan,” sagot niya sa akin.“Talaga? Maganda ba doon?” tanong ko sa kanya.“Medyo,” sagot niya sa akin kaya inirapan ko siya.“Niyaya mo ako pero hindi ka sure.” paismid na sabi ko sa kanya dahil parang hindi naman siya confident sa lugar na sinasabi niyang pupuntahan namin.“M
MARIANNE“Answer my question, ninong and stop asking me like that. Dahil ako po ang nagtatanong dito.”“Gusto ko ba talagang malaman ang totoo?” tanong niya sa akin.“Opo, gusto ko. Gusto kong malaman ang sagot–”“Because, I like it. Gusto ko na lagi kang hinahalikan. Gusto ko lang, masarap kasi ang labi mo,” sagot niya sa akin.“Dahil lang sa gusto m–”“We’re here,” sabi niya sa akin kaya napatingin ako sa paligid.Namangha ako sa nakikita ng mga mata ko. Hindi ko alam na may ganitong lugar pala dito. Ang ganda, sobrang ganda. Para siyang camping site. Bumaba si ninong at pinagbuksan niya ako ng pinto ng kotse. Binuhat niya ako pero ang sabi ko sa kanya ay gusto kong maglakad na may gamit na saklay.Hinayaan naman niya ako. Hanggang sa nakarating na kami sa isang sasakyan. Sa tingin ko ay sa kanya rin itong sasakyan na ito. Nawala sa isip ko ang pinag-uusapan namin kanina.“Camping ba ito?” tanong ko sa kanya.“Okay lang ba sa ‘yo?” tanong niya sa akin. “Oo naman, gusto ko.” sagot ko
MARIANNE“Ninong, stop starin–”“Ang ganda mo kasi, hindi ko kayang alisin ang mga mata ko sa ‘yo.” sabi niya sa akin.“Ninong–”“I like you, Yanne.” sabi niya sa akin na ikinagulat ko.“A–Anong sabi mo?” nauutal na tanong ko sa kanya dahil baka mali lang ako. Baka mali lang ang narinig ko mula sa kanya.“I like you, I mean gusto kita dahil inaanak kita.” sagot niya sa akin at umiwas siya ng tingin.Maang naman akong nakatingin sa kanya. Ang buong akala ko kasi talaga ay sinasabi niya na gusto niya ako. Like, gusto bilang babae pero mali pala ako dahil hindi tulad ng iniisip ko iyong iniisip niya. Pero nakahinga rin naman ako ng maluwag dahil sa narinig ko mula sa kanya.“I like you too, lalo na kapag lagi mo na akong payagan na lumabas,” nakangiti na sabi ko sa kanya.“Makakalabas ka naman at ako ang kasama mo,” sabi niya sa akin.“Dapat pala s******p ako sa ‘yo para—”Nagulat ako dahil nabulunan siya kaya naman mabilis akong tumayo para lumapit sa kanya. “Okay ka lang ba, ninong?” t
MARIANNEWARNING MATURE CONTENT: THIS IS NOT SUITABLE FOR YOUNG READERS.. PLEASE, READ AT YOUR OWN RISK! THANK YOU..Bawat galaw ng labi niya at napapaungol ako sa sarap hanggang sa pumasok na ang kamay niya sa loob ng damit ko. Gusto kong pigilan ang sarili ko pero hindi ko naman magawa dahil nag-iinit na ang katawan ko. Bumaba ang halik niya sa leeg ko hanggang sa tainga ko. Naramdaman ko ang dila niya kaya mas lalo kong hindi maintindihan ang sarili ko.“N–Ninong..”“I–I–I want you so bad, Yanne.” pabulong na sabi niya sa tainga ko.“Ninong Andrew, I….”“I…”“Say it,” utos niya sa akin.“I want you too,” sabi ko sa kanya.Hindi ko na puwedeng bawiin kaya bahala na. Nag-iinit na rin kasi talaga ako sa ginagawa niya sa akin. Gusto ko rin talagang subukan. Gusto ko rin malaman, malaman kung ano ba ang pakiramdam. Kung talaga bang masarap ang s*x na sinasabi nila. Ngumiti siya sa akin at..“Ohhh,” napaungol ako dahil nilamas niya ang s*so ko.Sakop na sakop ng mga palad niya ang boobies
MARIANNEGrabe ang lakas ng t*bok ng puso ko ngayon. Ipinagdarasal ko na hindi niya ako makilala kanina. Dahil kapag nagkataon ay baka bigla na lang magbago ang lahat at masira ang trabaho ko. Ayaw ko naman na mangyari ‘yon. Hindi ko pababayaan ang mga kaibigan ko sa misyon na ito.“Sige, umalis na kayo. Kami na ang bahala dito,” sabi ni ninong.“Hayaan niyo na sa kanya,” sabi ni Sir Val.Binigay ko sa kanya si Romell. Pagkatapos ay mabilis akong hinila ni Gene paalis sa lugar. Sa may sasakyan na kami nagkitang apat. “Okay ka lang?” tanong nilang dalawa sa akin.“Akala ko talaga mahuhuli na ako,” sabi ko sa kanila dahil ‘yon talaga ang totoo.“Mabuti na lang talaga at nagsuot ka ng mask. Dahil kung hindi ay baka nakilala na niya ang baby niya,” natatawa na sabi ni Libby.“Ang baby niyang astig,” pang-aasar na rin ni Gene na naging dahilan para gawin na lang na joke ang nangyari.Tumawa na lang rin ako dahil balik na naman silang dalawa sa pagiging makulit nila. Kahit ako ay natutuwa
THIRD PERSON POV“Hulihin natin sila sa akto,” sabi ni Yanne.“Let’s do this para maisunod na natin si Ayra. Bwisit na ako sa kanya,” natatawa na sabi ni Libby.“Bakit pagod na kayo ng kakambal mo?” natatawa na tanong ni Gene.“Pagod na si Gallong, need niya ng day off. Nagpaalam kami pero hindi kami pinayagan,” natatawa na sagot ni Libby kaya napangiti na rin si Yanne.“Girls, later na lang ang chikahan. Work na muna tayo,” sabi ni Yanne at mabilis na lumabas sa pinagtataguan niya.Nakasuot siya ng sumbrero at mask kaya naman hindi siya nakikilala ni Romell. Habang ang dalawa ay proud na ipakita ang mga beauty nila. “Hi, boys.” nakangiti si Libby habang nagsasalita.“Sino naman ang mga pisteng ito?!” galit na tanong ni Romell sa mga tauhan niya. At napatigil sila sa ginagawa nila.“Sila po ang dahilan kaya sunod-sunod na nasira ang trabaho, boss.”“So, kayo pala?” tanong nito.“Yes, we are.” natatawa na sagot ni Gene.“S–Sino ka? Bakit parang may ka boses ka? You look familiar,” sabi
THIRD PERSON POV“Ako na ang magbababa ng maleta mo,” sabi ni Gene kay Yanne.“Ako na, kaya ko na ito.” sabi naman ni Yanne dahil ayaw niyang mahirapan ang kaibigan niya.“Don’t worry, may magbubuhat niyan at hindi ako,” nakangiti na sabi ni Gene.“Sino?”“Ako,” mabilis na sumagot ang lalaki na pumasok sa silid nila.“Anong ginagawa mo dito?” nagtataka na tanong ni Yanne sa kapatid ni mayor.“Kailangan niyo raw ng tulong kaya ako nandito?” nakangiti na sagot nito na para bang walang kaba na nararamdaman.“Pero–”“Secret natin ito, hindi ko sasabihin kay kuya.” nakangiti na sabi nito kaya naguguluhan si Yanne.“Huwag ka ng magtanong, basta tropa ko siya.” sabi ni Gene sa kaibigan niya habang nakangiti.Gusto sanang magtanong ni Yanne pero mas pinili na lang niya na manahimik. Hinayaan niya na kunin ni Arthur ang maleta niya at ito mismo ang nagbaba. Sobrang naguguluhan siya pero dahil may mas mahalagang bagay silang gagawin ay pinili na lang niya na maghanda para sa pagtakas niya, sa pa
MARIANNENakatutok na ngayon sa aming dalawa ang baril ni Romell. “Hindi ako aalis dito ng hindi ko siya kasama,” matatag sabi ni ninong sa lalaki.“Ayaw kong gawin ito pero pinipilit mo ako—”Nagulat kami dahil may biglang pumana sa baril na hawak ni Romell kaya hindi na natuloy ang pagbaril niya kay ninong. Nabitiwan niya ito at nagkakagulo sila kung saan galing ang palaso.“Aalis na ako, ingat ka dito.” pabulong na sabi ni ninong sa tainga ko.Mas diniin ko ang kuko sa kamay niya para malaman niya ang sagot ko sa kanya. Pagkatapos ay mabilis ko siyang binalibag. Na dahilan para mapadaing siya. Halatang nagulat na ang lahat sa ginawa ko kaya naman lumipat sa amin ang atensyon nila. Sa totoo lang ay kinakabahan na rin ako baka kasi nasaktan talaga siya sa ginawa ko.“Umalis ka na at ‘wag ka ng bumalik dito,” sabi ko bago ako pumasok sa loob ng bahay nila Romell.Nagkatinginan kaming dalawa ni Gene. Alam ko na siya ang may gawa ng pana na ‘yon. Ngumiti ako sa kanya at ganun rin siya s
MARIANNEGusto ko na lang siyang hayaan sa ginagawa niya para malaman niya na wala akong alam. Ilang sandali pa ay lumabas na siya sa room ko. Lumabas rin si Gene sa pinagtataguan niya. Tinapon niya ang tubig na nasa baso. “Simula ngayon kapag kailangan mo ng tubig ay magsabi ka lang sa akin. Ako na mismo ang kukuha para sa ‘yo,” sabi niya sa akin.“Kaya ko na it–”“Hindi, demonyo siya at pagbabayaran niya ang ginagawa niyang ito sa ‘yo. Hindi niya alam kung sino ang binabangga niya, gago siya! Baka kapag nagalit ako at putulin ko ang mga kamay niya.”Alam ko na galit na talaga si Gene at alam ko rin na hindi siya nagbibiro. Kaya naman hinawakan ko ang kamay niya.“Kumalma ka lang. Kaya ko ito, at kaya nating dalawa. Kaunting oras na lang at magagawa rin natin ito,” sabi ko sa kanya.“Alam ko, kailangan na nating bilisan bago pa siya gumawa ng ibang hakbang na ikakasama mo. sure ako na may binabalak siyang masama kaya niya nilagyan ng dr*gs ang baso.”“Akala niya kasi mapapasunod niya
MARIANNE “Welcome sa aming bahay. This is your home now,” sabi niya sa akin habang nakangiti. “Okay lang ba talaga na dito ako?” tanong ko sa kanya. Na kunwari ay nag-aalala ako. “Of course, tara na sa loob ipapakilala kita sa pamilya ko.” sabi niya sa akin. Sumunod naman ako sa kanya. Siya na rin ang naghila ng maleta ko. Pagpasok ko ay may matandang nakaupo sa may wheelchair ang sumalubong sa amin. At may babae rin at lalaki na sa tingin ko ay mga teenager pa. “Dad, Yanne is here na.” sabi ni Romell sa matanda. “Is that you, Yanne? Ang laki mo na,” sabi niya sa akin. “Good morning po,” bati ko sa kanya. “Good morning, iha. Parang noong nakita kita ay sampung taon ka lang yata noon,” nakangiti na sabi niya. “Pasensya na po kayo kung hindi ko na po kayo gaanong maalala,” sabi ko sa kanya. “It’s okay, masyado ka namang bata noon. Saka inaanak ko rin ang daddy mo kaya magkapatid ang turingan nila ni Romell.” nakangiti na sabi niya na para bang totoo. Ayaw ko man sa narinig ko
MARIANNEMabilis ko itong nararamdaman kaya naman bigla akong tumayo para sugurin siya pero..“It’s me, mahal.” sabi ni ninong kaya naman nakahinga ako ng maayos.“Bakit kasi hindi ka man lang nagsasalita?” tanong ko sa kanya dahil nagulat talaga ako sa kanya.“Gusto ko kasing sumabay sa ‘yo maligo,” sagot niya sa akin habang nakangisi kaya naman tumawa ako.“Sure ka bang walang nakakita sa ‘yo pagpasok mo dito?” tanong ko sa kanya.“Wala po, maingat ako.” sagot niya sa akin.“Mabuti naman,” sabi ko sa kanya.“Ayyy!” nagulat ako dahil bigla na lang niya akong binuhat at pumasok kaming dalawa sa loob ng bathtub.“I miss you, mahal ko.” malambing na bulong niya sa tainga ko.“I miss you,” nakangiti na sabi ko at hinalikan ko siya sa labi.Mabilis naman siyang tumugon sa akin hanggang sa naging mapusok na kaming dalawa sa isa’t isa. Bumaba ang halik niya sa leeg ko, hanggang sa balikat ko. “M–Mahal, ‘wag mo akong lagyan ng kiss mark.” sabi ko sa kanya.“Why?”“Sasabihin ko sa ‘yo mamaya,
MARIANNE“Naniniwala ka ba sa kanya?” tanong sa akin ni Romell.“Hindi ko alam,” sagot ko sa kanya.“Maniwala ka sa akin, ginagamit ka lang niya. Gagawin niya ang lahat para pagtakpan ang ginawa niya sa daddy mo,” sabi niya sa akin.“Kung alam mo pala na siya ay bakit hindi mo siya pina-aresto? Bakit hinayaan mo siya–”“Malakas ang kapit niya. Kilala mo si Governor Adam Dela Vega? Silang dalawa ang magkakampi, masyado silang malakas at hawak nilang dalawa ang mga kapulisan dito,” sagot niya sa akin.“Gaano ba siya kalakas para kaya niyang baliin ang batas?” kunwari ay tanong ko sa kanya.“Hindi mo alam ang kaya niyang gawi–”“Aalamin ko ang lahat,” sabi ko sa kanya.“Tutulungan kita,” sabi niya sa akin.“Ikaw ang bahala,” sabi ko at tumalikod na ako.“Gusto mo bang sumama sa bahay ko? Puwede kang tumira doon para hindi ka guluhin ni Andrew,” tanong niya sa akin.“Safe ba para sa akin ang bahay mo?” tanong ko sa kanya.“Oo naman, safe ka sa bahay ko.” sagot niya sa akin.“Okay,” sabi ko
MARIANNEAyaw kong sabihin kay manang ang totoo hindi dahil sa wala akong tiwala sa kanya. Mas pinili namin na hindi sabihin sa kanya dahil mas okay na kami na lang apat ang nakakaalam sa tunay na nangyayari. Naiinis lang ako dahil ang lakas talaga ng loob ni Ayra na pumunta sa bahay namin.“Pretty, ‘wag kang mag-alala dahil ang alaga kong ahas ang bahala kay Ayra.” natatawa na sabi ni Libby na mukhang may binabalak na naman.“Baka naman saktan niya ‘yon. Alalahanin mo nirentahan mo lang ‘yon,” paalala ko sa kanya.“Don’t worry dahil binili ko na siya. Akin na siya,” natatawa na sagot niya sa akin.“Really?”“Opo, dahil tuwang-tuwa ako sa kanya kaya akin na siya. Ang mahal nga ng bili ko sa kanya kaya hindi siya puwedeng mamatay,” sabi pa sa akin ng kaibigan ko.“Magkano naman ang bili mo sa ahas na ‘yon?”“Dahil sa magaling si Gallong ay binili ko siya ng 500k sa may-ari,” sagot niya sa akin.“Hindi naman halata na tuwang-tuwa ka sa ahas na ‘yon.”“Hindi lang ako natuwa kundi love ko