"เจ้า! ถ้าดื้อพี่จะบอกคุณลุงกับคุณป้านะ" ชายหนุ่มขู่หวังว่าเธอจะกลัว แต่..."ก็บอกดิ มีเบอร์พ่อรึเปล่าล่ะหรือจะเอาไลน์ เบอร์แม่มีหรือยังเอามือถือมาดิเดี๋ยวเม็มให้" เด็กดื้อหันมาท้าพลางแบมือขอมือถือจะให้เบอร์พ่อเบอร์แม่ แล้วเบะปากเตรียมจะเดินออกจากห้องอีกรอบ"เจ้าขา! พี่บอกว่า หยุด! แล้วกลับมาใส่เสื้อก่อนเดี๋ยวนี้" ชายหนุ่มว่าพลางคว้าเอวบางแต่คว้าพลาดทำให้เจ้าขาเปิดประตูผัวะออกไปที่ห้องทำงานของชายหนุ่มด้านนอกทันที"อุ่ย... เพียบ" หญิงสาวอุทานพร้อมกับทำหน้าแหย ๆ ให้กับคนที่อยู่ในห้องนั้น แน่นอนว่าช่วงเกือบเที่ยงแบบนี้ผู้ช่วยและผู้จัดการร้านจะเข้ามาเคลียร์บัญชีประจำวันเป็นปกติ และวันนี้ผู้จัดการรีสอร์ตของเขาเอาเอกสารเรื่องทางมหาลัยขอใช้สถานที่ในการรับน้องของคณะบริหารมาให้พิจารณา ซึ่งเขาก็ยินดีและเป็นสปอนเซอร์ให้ในฐานะศิษย์เก่า คนตัวเล็กค่อย ๆ ถอยหลังมาพิงอกแกร่งของลูกชายคุณอาที่เดินไปยืนซ้อนหลังเธอก่อนจะค่อย ๆ ผลักประตูปิด แต่ก็โดนมือใหญ่เอื้อมมาจากทางด้านหลังผลักไว้ไม่ให้ปิด "ยังไงคราวนี้ จะออกไปชุดนี้หรือจะไปใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อย" เสียงทุ้มเอ่ยถามพร้อมกับยกยิ้มที่มุมปาก"แล้วทำไมไม่
รีสอร์ตริมทะเล....รถบัสคันใหญ่ 3 คันวิ่งเข้ามาจอดที่ลานจอดรถด้านหน้ารีสอร์ต ที่นี่ถือว่าเป็นรีสอร์ตขนาดใหญ่มีทั้งเป็นอาคาร 4 ชั้นหันหน้าออกหาชายทะเลสามารถมองวิวทะเลได้ทุกห้อง แบบบ้านพักส่วนตัวที่มีเป็นหลังนับสิบหลัง และมีลานกางเต็นท์ด้านข้างที่กว้างพอ ๆ กับพื้นที่ส่วนเป็นอาคาร สามารถรองรับนักท่องเที่ยวได้มากกว่าสามร้อยเต็นท์ช่วงเทศกาล มีหน้าหาดที่กว้างยาวเหมาะแก่การทำกิจกรรมเอาท์ดอร์เป็นอย่างมาก และยังมีบริการกีฬาทางน้ำให้นักท่องเที่ยวที่เข้ามาพักได้เลือกเล่นหลายอย่างอีกด้วย"ว้าว... สวยมาก" วุ้นเส้นที่ลงรถมาคนแรกในกลุ่มพูดขึ้นอย่างตื่นเต้น "เพิ่งรู้นะเนี่ยว่าที่นี่มีลานกลางเต็นท์ด้วย เรามาตั้งหลายรอบไม่เห็นมีวะ" แมงปอที่ลงมาจากรถพูดขึ้นเหมือนพูดกับตัวเอง"แมงกับเจ้าเคยมาเหรอ" วุ้นเส้นถามขึ้นตาใสทันที"อือ... พ่อเคยพามาเที่ยวน่ะ" เจ้าขาตอบเพื่อนใหม่ยิ้ม ๆ"ทำเป็นอวดว่าเคยมา แค่ดูรูปในเพจก็รู้มะ ทุเรศ" สาวรุ่นพี่ที่เธอจำได้ว่าเคยนั่งอยู่กับโรมวันที่เธอไปร้าน ลงมาจากรถอีกคันว่าขึ้นพร้อมทั้งเบะปากใส่อย่างน่าหมั่นไส้"เอ๋า...อินี่แหม กูได้คุยกับมึงมั้ยคะ" เจ้าขาถามขึ้นพร้อมกับเท้าเอวมอง
"พี่ตัดสินใจแทนเจ้าของเขาไม่ได้หรอก เขามีสิทธิ์ที่จะให้ใครเข้าหรือออกก็ได้ การที่ไม่มีเต็นท์ซัก 3-4 หลังมันไม่ได้ทำให้ครอบครัวของเจ้าจนลงหรอก ขนาดให้ใช้สถานที่ฟรีเขายังไม่สะเทือนเลย น้องมันไม่แสดงตัวเพราะไม่อยากอยู่เหนือคนอื่น ไม่อยากใช้สิทธิ์ทั้ง ๆ ที่มันทำได้ แล้วไอ้เชี้ยนี่ล่ะ (ชี้ไปที่วัตร) อ้างว่าเป็นหลานผู้จัดการ หลอกแดกเหล้าเพื่อนมาบนรถบอกจะให้เข้าพักในบ้านมีส่วนลดให้ เรื่องนี้ทำให้มหาลัยเสื่อมเสีย ยังไงกูต้องแจ้งทางมหาลัยให้ปรับตกกิจกรรมมึง" โฟกัสว่าขึ้นยืดยาวพร้อมทั้งยิ้มเย็นใส่หน้ารุ่นน้อง"วันนี้พี่โรมจะมามั้ยครับพี่ยะ" โฟกัสหันไปถามปิยะ 4 สาวที่ได้ยินถึงกับหูผึ่งทันที"ถ้ารู้ว่าน้องมีเรื่องต้องมาแน่ครับ คุณโรมทั้งรักทั้งห่วงน้องมาก" ปิยะเอ่ยตอบยิ้ม ๆ"แกได้ยินมั้ยคุณโรมจะมา เราขอคุณโรมเข้าพักก็ได้" 1ในเพื่อนของมิลลี่ว่าอย่างมีความหวัง "ลี่แกออกไปก่อนเถอะนะ วันนี้พวกเราจะรอคุณโรมที่นี่""ผมว่าอย่ารอเลยดีกว่าครับ ถ้าน้องว่าไงคุณโรมก็ไม่เคยขัด เชิญครับ" ปิยะหันไปพูดกับกลุ่มสาวแล้วผายมืออีกครั้งก่อนที่จะพยักหน้าเรียกการ์ดที่อยู่บริเวณนั้นให้มาจัดก
รุ่งเช้า"เฮ้ย! อิป๋าตื่น..." เจ้าขาลืมตาตื่นแล้วต้องสะดุ้งสุดตัวเมื่อเห็นว่าตัวเองกำลังกอดชายหนุ่มที่กำลังหลับอยู่ข้าง ๆ ไว้แน่น แล้วลุกขึ้นนั่งเขย่าตัวคนข้าง ๆ ให้ตื่นตาม"อะไรเนี่ยเจ้า พี่เพิ่งได้นอนไม่กี่ชั่วโมง จะปลุกทำไมเนี่ย" ชายหนุ่มเอ่ยถามแล้วยกมือขึ้นนวดขมับตัวเองก่อนจะค่อย ๆ ลืมตามองหน้าคนนั่งข้าง ๆ"เจ้ามานอนห้องได้ไง?""อ้าว? ...ก็เมื่อคืนพี่ถามว่าจะมานอนที่บ้านมั้ย เจ้าบอกว่ามาพี่ก็พามาไง นี่เมาจนลืมเลยเหรอ" คนตัวโตเอ่ยถามพร้อมกับจ้องหน้าเด็กขี้เมานิ่ง ๆ"อ้าว เหรอ แหะ เจ้าคงลืมแหละ" คนตัวเล็กว่าพร้อมกับยิ้มแหย ๆ ก่อนจะก้มมองชุดที่ตัวเองใส่ ซึ่งก็คือเสื้อยืดตัวใหญ่แค่ตัวเดียวและมันก็ไม่ใช่เสื้อเธอ "เฮ้ย! หยะ...อย่าบอกนะว่า ป๋าเปลี่ยนชุดให้เจ้าน่ะ อี๋...อิป๋า อิคนลามก อิคนฉวยโอกาส อิคน..." ว่าไปจับหมอนพาดไปแบบไม่ยั้ง"โอ๋ย... จะตีให้ตายก่อนค่อยฟังรึปล่าวเนี่ย พี่ให้แม่บ้านมาเปลี่ยนให้เว้ย ไม่ได้เปลี่ยนเอง โวยวายไปได้" ชายหนุ่มว่าพลางจับหมอนที่กำลังจะทุบลงมาอีกรอบไว้แน่น"อ๋อ...เหรอ" ว่าเสียงอ่อย ๆ "แล้วเพื่อนเจ้าล่ะ นอนที
"รับจ็อบเหรอ มึงรึปล่าวที่รับจ็อบ กูอยู่ของกูดี ๆ แล้วนะ หิวตีนแต่เช้าว่างั้น" ว่าพลางเดินเข้าหาแล้วคว้าคอเสื้อรุ่นพี่กระชากเข้าหาตัวอย่างแรง"ว้าย!!" มิลลี่อุทานอย่างตกใจ เพราะไม่คิดว่ารุ่นน้องจะกล้าทำอะไรตนต่อหน้าคนมากมายขนาดนั้น (มากมายก็คือเด็กที่มารับน้องนั่นแหละเพราะคุณพี่เขาปิดรีสอร์ตให้เลยจ้า)"ทำเป็นวี้ดว้าย คิดว่าคนเยอะแล้วกูไม่กล้ารึไง?" ว่าพลางมองหน้าอย่างเอาเรื่อง"ปล่อยนะ กูจะฟ้องคุณโรม""กูต่อให้มึงฟ้องพ่อคุณโรมนู่น คนในนี้เขาเห็นกันหมดว่ากูทำอะไรอยู่ มึงมาหาเรื่องกูก่อน กูต้องเกรงใจมั้ย" เจ้าขาว่าเสียงดังไม่ได้สนใจ รปภ. และผู้จัดการรีสอร์ตที่วิ่งหน้าตื่นเข้ามา"ปล่อยกูนะ!" มิลลี่ตะคอกใส่หน้าทั้งยังมองหาคนช่วยสีหน้าเลิ่กลั่ก แต่เพราะคนที่ยืนอยู่ตรงนั้นเป็นเพื่อนรักของเจ้าขาทั้ง 2 คนและผู้จัดการรีสอร์ตที่เมื่อวันก่อนเพิ่งฉีกหน้าคู่นอนของเธอไป เธอเลยเลือกที่จะเงียบไว้ก่อน"กูจะบอกให้ นอกจากบนเวทีแล้วคนอย่างกูไม่ปล่อยใครระรานกูได้ ถึง 2รอบแบบนี้หรอก นี่กูใจเย็นที่สุดแล้ว" ว่าพลางเงื้อกำปั้นสุดแขน ในขณะที่โรมที่ลูกน้อง
คฤหาสน์คุณหญิงรวิดารถครอบครัวคันใหญ่วิ่งเข้ามาจอดภายในที่จอดรถของบ้าน ซึ่งมีรถคันสีดำยี่ห้อเดียวกันแต่คนละรุ่นจอดอยู่ก่อน คนตัวเล็กยิ้มแป้นลืมวีรกรรมของตัวเองเมื่อเช้าเสียสนิท"พ่อกับแม่มาล่ะ คิดถึงอยู่พอดี ไม่ได้เจอหน้าตั้งเป็นเดือน" ว่าพลางเปิดประตูลงจากรถแล้วรีบวิ่งเข้าบ้านอย่างดีใจ"แม่จ๋า พ่อจ๋า เจ้ามาแล้วจ้า..." เสียงหวานดังขึ้นพร้อมกับเสียงก้าวฉับ ๆ เข้าไปในบ้านอย่างอารมณ์ดี ทำเอาคนที่นั่งสนทนากับน้องสาวและน้องเขยสามีอยู่ในห้องนั่งเล่นถึงกับเปลี่ยนสีหน้าจากยิ้มแย้มเป็นบึ้งตึงขึ้นมาทันที "อุ่ย!" เด็กดื้ออุทานเมื่อเห็นหน้าแม่แล้วหันไปทักคุณอาทั้ง 2 เสียงหวาน "คุณอาใหญ่ อาหญิงสวัสดีค่ะ" ยกมือไหว้แล้วโผเข้ากอดรวบแขนคุณแม่ทั้ง 2 ข้างแน่น ๆ กดหอมที่แก้มฟอดใหญ่ก่อนจะซบหน้าลงที่บ่าอย่างออดอ้อน "คิดถึงแม่ใหญ่เตือนจังเยย...มาคนเดียวหรือคะ""มากับพ่อ พ่อเข้าประชุมด่วน ปล่อยกอดแม่แล้วลุกขึ้น" คำตอบและคำสั่งของคุณแม่ทำเอาสาวสวยถึงกับเสียวสันหลังขึ้นมาทันที"ทำไมทำเสียงแบบนั้นล่ะคะ ไม่คิดถึงเจ้าแบบที่เจ้าคิดถึงแม่บ้างเลยเหรอ?" เสียงอ้อนของลูกสาวทำเอา
มหาวิทยาลัยบีร่างบางลงมาจากรถสปอร์ตคันสวยเดินฉับ ๆ มานั่งกระแทกลงข้างเพื่อนแล้วจ้องหน้าอาร์ตอย่างเอาเรื่อง"จ้องคักแท้ มีไรโทรให้มาแต่เช้า" เพื่อนชายถามพร้อมกับจ้องหน้ากลับ"มึงบอกแม่บ่ เรื่องที่มีเรื่องที่รีสอร์ตเมื่อวานกูเกือบโดนคันเบ็ด ดีนะพี่โรมมาทันโดนแทนกูไปเต็ม ๆ เลย" เจ้าขาว่าพร้อมกับคว้าคอเสื้อเพื่อนง้างหมัดเต็มที่"เฮ้ย! โนครับ โน บอกก็โดนด้วยสิครับ ไม่ได้บอกล้านเปอร์ครับเพื่อน" อาร์ตรีบส่ายหน้าปฏิเสธทันทีพร้อมกับมองหน้าแมงปอที่นั่งอยู่ตรงข้าม"อย่ามามองกูค่ะ บอกก็โดนหมู่ กูไม่ได้โง่นะอาร์ตจะได้ปากหาคันเบ็ดน่ะ" แมงปอปฏิเสธเสียงดังอีกคน"แล้วใครปากดีวะ จับได้นะแม่จะหักคอเลยคอยดู" ว่าพลางขบเขี้ยวเคี้ยวฟันอย่างโกรธเคือง"แล้วพี่โรมเป็นไงมั่ง" อาร์ตถามขึ้นอย่างนึกได้"เป็นไงก็ได้มา 1 ริ้วน่ะสิ ผิวพี่แกยิ่งขาว ๆ อยู่ เมื่อคืนกูขอดูขึ้นคูแดงอย่างใหญ่แบบน่ากลัวเลยมึง""แม่ใหญ่ก็โหดไป๊...เอะอะฟาด เอะอะฟาด ตีไม่ได้เกรงใจนักมวยเบอร์ต้นของค่ายอย่างพวกเราเลย" แมงปอว่าขึ้นพลางทำหน้ามุ่ย"จะเกรงเพื่อ? ขนาดพ่อให
คฤหาสน์คุณหญิงรวิดารถมอเตอร์ครอบครัวสีแดงกลางเก่ากลางใหม่วิ่งเข้ามาจอดในที่จอดรถของบ้านชายร่างสูงโปร่งวาดขาลงจากรถถอดหมวกกันน็อกออกเสยผมเบา ๆ แล้วรวบมัดแบบลวก ๆ ก่อนจะเดินเข้าบ้าน"แม่ครับ ผมมาแล้วครับ" เสียงชายหนุ่มเดินเข้ามาในบ้านพร้อมกับร้องเรียกแม่เหมือนทุกครั้งที่กลับบ้านอย่างเคยชิน ก่อนจะเดินไปที่ห้องนั่งเล่นของบ้าน"มาแล้วก็นั่งลง" คุณศาตราสั่งลูกชายเสียงขรึม ชายหนุ่มนั่งลงที่โซฟาใกล้พ่อกับแม่แบบงง ๆ แล้วยกมือไหว้ลุงกับป้าสะใภ้ที่นั่งอยู่ตรงข้ามยิ้ม ๆ"มีอะไรครับ แล้วทำไมคุณลุงกับคุณป้าจะรีบกลับล่ะครับน้องยังไม่เลิกเรียนเลย" โรมเอ่ยถามพร้อมกับมองหน้าลุงกับป้าสะใภ้สลับกัน เมื่อคืนเขาพาเจ้าขาออกไปร้านด้วย แต่เพื่อนที่มหาลัยของเขากลับมาจากต่างประเทศและมาฉลองวันเกิดกันที่ร้านเขาเลยให้เจ้าขาขับรถกลับบ้านมาเองช่วง 4 ทุ่ม ส่วนเขาก็นอนที่ร้านเป็นปกติ แต่เรื่องที่จะไปอังกฤษกับเทนนั้นพวกเขาได้คุยกันไว้ก่อนหน้าแล้วและตกลงกันว่าถ้าสารนิพนธ์ของโรมผ่านถึงจะไปกันจะได้ไม่พะวง เพราะไปรอบนี้นอกจากจะไปดูลู่ทางการทำธุรกิจใหม่แล้วยังมีแพลนไปพักผ่อนกับเพื่อ
"เออ...เว้ย! ใจนักเลงใช้ได้เลยว่ะ ทำเองมาขอโทษเอง กูล่ะชอบหัวใจหลานกูจริง ๆ แล้วมาบอกแบบนี้แล้วจะทำยังไงต่อไปล่ะ" ท่านอัฐตบเข่าฉาดอย่างชอบใจพร้อมกับหัวเราะเหมือนไม่ใช่ร้ายแรง แต่ในใจก็แอบแกว่งเมื่อมองสีหน้าเรียบนิ่งของภรรยาที่นั่งอยู่ข้าง ๆ"ก็...ยังไม่รู้เลยครับแต่ว่ามาบอกก่อน เพราะผมคิดว่าวัน 2 วันนี้ไอ้รันมันต้องบอกแม่แน่ ตอนมันเอาเอกสารที่ผมไปดีลกับลูกค้ามาให้ผมเซ็นแล้วมันได้ยินเสียงเจ้าอยู่ในห้อง" โรมบอกสิ่งที่ตัวเองคาดคิดและรู้นิสัยของพี่ชายดี "อืม...เอาไงดีล่ะแม่มึง คันเบ็ดมั้ย" ท่านอัฐพยักหน้าแล้วหันไปถามภรรยาเหมือนปรึกษา"โอ๊ะ! นี่ก็จะให้โหดตลอด เดี๋ยวคนอื่นจะว่าเตือนไม่ดีเอาล่ะ จะทำไงได้ล่ะคะ ในเมื่อมันถอยไม่ได้แล้วนี่เขาได้กันไปแล้วไม่ใช่ยังไม่ได้ แล้วมาบอกแบบนี้คิดจะทำยังไงต่อไปล่ะลูก" คุณนายเตือนตาหันไปโวยสามีเสียงดังแล้วหันมาถามหลานชายสามีอีกโทนเสียง"ผมพร้อมรับผิดชอบสิ่งที่ผมทำครับป้า ตอนนี้ผมไม่มีภาระ ไม่มีคนผูกพันธ์หรือคบหา หนี้สินก็ใช้หมดแล้ว ผมสามารถส่งน้องเรียนได้สูงที่สุดเท่าที่น้องต้องการและดูแลให้อยู่ดีสุขสบายได้ไม่ขัดสนครับ" ชายหนุ่มเอ่ยตอบตามความคิดตัวเอง"แค
ค่ายมวยไทยพ่อใหญ่อัฐรถกระบะโอเพ่นแคปสัญชาติตะวันตกป้ายแดง วิ่งเข้ามาจอดหน้าประตูทางเข้าช่วงที่ฟ้าเมืองอีสานกำลังโพล้เพล้สีเทาปนส้มทางฝั่งทิศตะวันตกสวยเหมือนกับภาพวาด เด็กในค่ายกำลังจับคู่ฝึกซ้อมมวยไทยในโรงซ้อมและบนเวที และมีบางส่วนกำลังออกกำลังกายกับอุปกรณ์ที่มีมากมายกลางลาน ชายร่างใหญ่ผิวสีแทนเดินออกมาจากโรงซ้อมแล้วหยุดมองชายร่างสูงที่เปิดประตูลงมาจากรถ ก่อนจะยิ้มกว้างทันที่เห็นหน้ารีบยกมือไหว้พร้อมกับวิ่งไปเปิดประตูใหญ่ออกเพื่อให้ชายหนุ่มขับรถเข้ามาจอดบริเวณเต็นท์ที่ทำไว้จอดรถ ที่มีมอเตอร์ไซค์และจักรยานจอดอยู่หลายคัน"พี่โรม สวัสดีครับ มายังไงมืดค่ำครับนี่ พ่อใหญ่เพิ่งกลับเข้าบ้านไปกี๊นี้เอง" สุระหรือเล็กรีบเอ่ยทักอย่างดีใจ"ก็มาหลง ๆ น่ะ รู้แต่ว่าอยู่จังหวัดอะไร ก็มาเลย ถามทางมาเรื่อย ๆ เลยค่ำหน่อย" ชายหนุ่มตอบยิ้ม ๆ พร้อมกับมองเข้าไปในโรงซ้อม"เดือนหน้ามีชกครับพี่ พวกบนเวทีมันต้องขึ้นเปรียบ เห็นพ่อใหญ่บอกว่าเจ้ากับฟ่างก็จะขึ้นด้วยเป็นคู่โชว์เปิดกับปิดงานประจำปี ผู้ว่าเค้าขอ" สุระว่ายิ้ม ๆ "เออ...เมื่อกี๊บอกว่าถามทางมา ทำไมพี่ไม่ถามไอ้เจ้ามาทีเดียวเลยล่ะ ปักหมุดก็วิ่งตามจีมาเลย ไม
Rome partที่ห้างดังไม่ไกลจากมหาวิทยาลัยเท่าไหร่นัก รถสปอร์ตสีขาวคันเล็กวิ่งเข้ามาจอดชั้นใต้ดิน ชายร่างสูงโปร่งก้าวลงมาจากรถพร้อมกับสาวสวยหน้าออกลูกครึ่งจีนเปิดประตูลงมาจากรถอีกฝั่ง"โรม ยูเป็นอะไรเนี่ย อยู่ ๆ ก็ขับรถไปลากไอออกมาจากออฟฟิศให้พนักงานมองเนี่ย" ฟางฉีก้าวลงจากรถพร้อมกับบ่นเพื่อนพึมพำ มองค้อนอย่างน่ารัก ซึ่งฟางฉีถือเป็นเพื่อนผู้หญิงที่โรมสนิทที่สุดเพราะเป็นผู้หญิงคนเดียวที่ไม่เคยคิดอะไรกับโรมด้วยเหตุผลบางอย่าง (เธอไม่ชอบผู้ชาย และมีแฟนแล้ว เป็นสาวหล่อมาดดีดีกรีไม่ธรรมดาแต่ยังเปิดเผยไม่ได้เพราะทางบ้านของเธอยังไม่เปิดกว้างเรื่องนี้)"น่า...วันนี้ไอจะไปต่างจังหวัดแล้ว ช่วยเพื่อนหน่อยนะ" ว่าพลางดันหัวเพื่อนตัวเล็กเดินเข้าประตูห้างแล้วขึ้นลิฟต์แก้วไปยังชั้น 4 ที่เป็นชั้นของจิวเวลรี่ทั้งหมด"แหนะ ๆๆ จะไปต่างจังหวัดแต่พาไอมาร้านเพชรทำไมไม่ทราบคะ อย่าบอกนะว่าจะซื้อเพชรให้ไอเป็นของขวัญวันเกิดล่วงหน้าน่ะ ไม่เอานะเว้ยเหลืออีกตั้งเดือน เดี๋ยวไม่เซอร์ไพรส์" หญิงสาวว่าพลางหันมาชี้หน้าเพื่อนชายคนเดียวของเธออย่างล้อเลียน"อย่าเว่อร์...พามาให้เลือกแหวนให
ทันทีที่เสียงประตูปิดลง หญิงสาวที่นั่งอยู่ที่เตียงนอนใหญ่ด้วยชุดนอนที่เป็นเพียงเสื้อยืดตัวเดียวของเจ้าของห้อง รีบลุกขึ้นโผเข้ามากอดเอวชายหนุ่มเอาไว้แน่น ร่างบางซบลงที่อกแกร่งพร้อมกับลูบหลังปลอบใจเบา ๆ ทุกคำพูดที่โรมและสรัญคุยกัน เธอได้ยินชัดเจนไม่มีตกหล่น ถึงเธอจะไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นแต่ก็พอจะจับข้อความได้ว่าสรัญนำเอกสารบางอย่างมาให้โรมเซ็น แต่โรมไม่ยอมเซ็นและยังสั่งห้ามให้สรัญและครอบครัวของเขามาวุ่นวายกับคนในห้องซึ่งก็คือเธอ และจากสิ่งที่เธอได้ยินเธอก็พอรู้ว่าโรมถูกครอบครัวและพี่ชายเอาเปรียบมามากและไม่รู้ว่าเกิดขึ้นนานแค่ไหนแล้ว ซึ่งคนที่มีจิตใจอ่อนไหวอย่างเจ้าขารู้สึกสงสารชายหนุ่มจับใจ จนพูดออกมาเป็นคำพูดไม่ได้ และเธอก็เพิ่งเข้าใจว่าทำไมพ่อบุญธรรมของเธอถึงยอมที่จะซื้อคอนโดให้ออกมาอยู่เองทั้งที่แต่แรกอยากให้ไปพักอยู่กับน้องสาวของท่านเพื่อความปลอดภัย"พี่ไม่เป็นไร พี่โอเค" เสียงทุ้มเอ่ยบอกพร้อมกับยกมือขึ้นลูบผมหญิงสาวเบา ๆ"ทำไมพี่ถึงไม่เซ็นเอกสารที่พี่รันเอามาให้คะ" เจ้าขาเอ่ยถามพร้อมกับเงยหน้าขึ้นสบตาเป็นคำถาม"มันเป็นสัญญาทาสน่ะ ถ้าพี่เซ็นพี่ต้
"วันนี้บอกว่าจะไปปิดคอร์สบ่ายทำไมถึงไปเดินเล่นที่ห้าง" เสียงทุ้มเอ่ยถามพร้อมกับถอดถอนนิ้วเรียวออกจากร่องสาวแล้วหยัดตัวลุกขึ้นถอดเสื้อกับกางเกงของตัวเองออกเหลือเพียงบอกเซอร์สีเข้มตัวเดียว ก่อนจะหันมาจับคนตัวเล็กลุกขึ้นนั่งถอดเสื้อเธอออกโยนลงพื้นข้างเตียง แล้วจ้องสบตากับหญิงสาวไม่กระพริบ การกระทำของโรมที่เปลี่ยนกระทันหันทำคนที่ตามไม่ทันกระพริบตาปริบ ๆ มองคนตรงหน้าตาแป๋วพอ ๆ กับตาลูกแมว และมันก็น่ารักน่าเอ็นดูจนคนที่กำลังโมโหโกรธเธอต่อไม่ลงไปมากกว่านี้อีก"พี่กำลังถามเจ้าอยู่นะ" ร่างสูงหันมาสบตาพยายามทำหน้าดุใส่คนตัวเล็กเต็มที่ *แม่งเอ้ย...แล้วมองแบบนี้โกรธต่อไม่ได้เลยกู* "....""เจ้า อย่าทำให้พี่โมโหมากกว่านี้นะ พี่กำลังถามเจ้าอยู่ว่าผู้หญิงคนนั้นใคร?" ชายหนุ่มเอ่ยถามในขณะที่ใจเต้นรัวด้วยความกลัวคำตอบ ".....""เฮ้อ..." ถอนหายใจพร้อมกับก้าวขึ้นเตียงแล้วรั้งคนตัวเล็กมาซบอก กดจมูกลงที่กลางหน้าผากเบา ๆ แล้วช้อนอุ้มขึ้นมานั่งบนตัก ก่อนจะกอดเอาไว้อย่างหวงแหน "ฮึบ! ตัวเล็ก ๆ เอาส่วนไหนมาหนักเนี่ย หื้ม..." คนตัวโตเอ่ยถามพร้อมกับกดหอมที่แก้มแรง ๆ แล้วมองหน้าหญิงสาวนิ่ง ๆ"ถ้าไม่ยอมพูดพี่จะโทรหาล
หลังเลิกเรียนเจ้าขารีบกลับบ้านอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วขออนุญาตพ่อกับแแม่ไปนอนห้องเพื่อนและอยู่ส่งท่านกลับต่างจังหวัด เพราะมีลูกน้องคนสนิทของท่านอัฐมาขับรถให้ซึ่งท่านก็ไม่ว่าอะไรเพราะช่วงนี้เป็นช่วงใกล้สอบ และพรุ่งนี้เธอก็ปิดคอร์สไปเรียบร้อยแล้วทั้งยังบอกอีกว่าวันเสาร์นี้เพื่อนของเธอจะมาติวหนังสือที่บ้าน เพราะโรมจะติวให้ก่อนไปต่างจังหวัดวันจันทร์ ซึ่งก็ตรงกับช่วงที่เธอสอบพอดี และเมื่อสอบเสร็จเธอก็จะกลับต่างจังหวัดพร้อมกับอาร์ตเพื่อนชายต่างคณะและแมงปอเพื่อนของเธอ ก่อนกลับท่านอัฐสั่งกำชับทุกคนไม่ให้เจ้าขารู้เรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้ และได้บอกหญิงสาวว่าถ้าสอบเสร็จให้เก็บของไปฝากไว้ที่ห้องของแมงปอเพราะเปิดเทอมท่านจะซื้อคอนโดให้เพราะแม่ของเธอเกรงใจคุณอาซึ่งเธอก็ไม่ได้สงสัยอะไรต่อ.... @Ro me barหญิงสาวขับรถมอเตอร์ไซค์คันใหญ่ของตัวเองมาจอดที่ร้านของชายหนุ่มพร้อมกับมองไปที่ที่จอดรถที่ชายหนุ่มจอดประจำแต่ไม่เห็นทำให้หญิงสาวถอนหายใจอย่างโล่งอก แล้วเดินไปทางหน้าร้านเพื่อรอให้คนรู้จักพาเธอเข้าไป"อ้าว น้องเจ้ามาหาคุณโรมหรือครับ" อาร์ที่เพิ่งจอดรถหน้าร้านถามยิ้ม ๆ"ใช่ค่ะ ไลน์ไปบอกให้มาหา" หญิงส
"ผูกบ้าอะไรล่ะ บัตรบัญชีหุ้นผมหักทิ้งตั้งแต่อยู่ ปี 2 แล้ว จะเก็บไว้ทำซากอะไรขนาดรูดซื้อกางเกงนักศึกษายังไม่ได้เลย ผมต้องยืมเงินไอ้มาร์คจ่ายค่าชุดนักศึกษาแค่ไม่กี่พัน แล้วบัตรที่ผมให้น้องถือมันเป็นบัตรพรีเมียม vip ที่เขาส่งการ์ดเชิญมาให้ ผมต้องบินไปทำเองที่สาขาใหญ่ที่อเมริกาโน่น" โรมสวนขึ้นเสียงดัง แต่คนฟังถึงกับอ้าปากค้าง (บัตรที่ทำสาขาในไทยจะขอบเงิน แต่บัตรที่ทำสาขาใหญ่เป็นขอบทองและมีข้อกำหนดวงเงินและสิทธิต่าง ๆ ที่มากกว่า แต่คนส่วนมากจะไม่ค่อยสังเกตจึงเข้าใจว่าเป็นบัตรเดียวกัน แต่คนจะทำที่สาขาใหญ่ได้ต้องได้การ์ดเชิญเท่านั้น)"ทำไม?" "ไม่ถามคุณหญิงรวิดาภรรยาท่านดอกเตอร์ล่ะครับ ว่าตัดบัตรผมทำไม แล้วบอกว่าให้หุ้นผมแต่บัญชีหุ้นเป็นบัญชีออมทรัพย์มีเงินในบัญชีแค่ 400 บาทในปีปัจจุบัน หุ้นเชี้ยไรครับท่านได้ปีละ 80 บ. ทั้ง ๆ ที่ปีที่แล้วหุ้นโรงทอได้กำไรเกือบพันล้าน ไอ้รันได้พิเศษจากคณะกรรมการเกือบ 50 ล้าน ภรรยาท่านก็ให้มันเพิ่มอีกครึ่งนึงที่ได้จากเงินปันผล แล้วผมได้ 80 บ.นี่เหรอ แล้วที่ท่านให้ไอ้รันมันไปคุยงานสเปนเบิกงบให้มันไปเท่าไหร่ครับ มันพาเมียกับแม่ยายไปเที่ยวญี่ปุ่นนู่น สั่งให้ผมไปแท
"จริงเหรอโรม ผมว่าคุณมองมากกว่าความเป็นญาตินะ" คู่สัญญาที่เป็นถึงประธานใหญ่และตอนนี้ก็กลายเป็นเพื่อนสนิทอีกคนที่เดินทางมาต่อสัญญาด้วยตัวเองว่ายิ้ม ๆ"หึ! ตาคมเหมือนกันนะนี่คุณหวา จริง ๆ แล้วผมคิดว่าผมชอบเธอนะ แต่ติดตรงที่เธอไม่ชอบผู้ชาย" ชายหนุ่มเอ่ยตอบเสียงเศร้า ๆ"เฮ้ย น้องเขายังไม่เจอของจริง ลองให้รู้จักของจริงดูก่อน" คุณหวาว่ายิ้ม ๆ พร้อมกับยกยิ้มที่มุมปาก"พี่ชาย อย่าสอนจระเข้ให้ว่ายน้ำสิคะ นี่คาสโนว่าระดับตำนานเลยนะ แต่ดูเหมือนตอนนี้แผ่วแล้วหรือตายด้านไปแล้วนะโรม" ฟางฉีเอ่ยกับลูกพี่ลูกน้องแล้วหันมาล้อเพื่อนชายยิ้ม ๆ"อย่าพูดนะฟาง แล้วนี่ทานเสร็จหรือยังจะไปซื้อเสื้อฝากคุณแม่ไม่ใช่หรือ" ชายหนุ่มว่าพร้อมกับเปลี่ยนเรื่องสนทนา ฟางฉียิ้มกว้างแล้วพยักหน้าทันที ก่อนจะเรียกพนักงานเช็คบิลแล้วพากันเดินไปที่ร้านเสื้อผ้าของที่บ้านโรมบนชั้นเดียวกัน………//………."โห...เหมาะมากเลยตี้รัก สม็อกหลังใส่ได้ยาว ๆ เลยไม่อึดอัดด้วย สีก็น่ารักว่ามั้ยวุ้น" เสียงหวาน ๆ ที่ดังออกมาจากโซนเสื้อผ้าผู้หญิงทำให้โรมขมวดคิ้วแล้วรั้งแขนเพื่อนสาวให้เข้าร้านพร้อมกับผายมือเชิญคู่สัญญายิ้ม ๆ"เข้าร้านนี้ก็ได้ฟาง ปะ หวา"
มหาวิทยาลัย บี.ร่างบางในชุดกางเกงวอร์มเสื้อคณะขับรถมอเตอร์ไซค์คันใหญ่เข้ามาจอดที่จอดรถหน้าตึกคณะบริหาร แล้วเดินเข้าไปหา 2 เพื่อนที่นั่งรออยู่ใต้ตึก"เจ้า มาซะทีนะ ไม่อ่านไลน์เลย อาจารย์เลื่อนเป็นบ่าย 3 เลิก 5 โมงเย็นค่ะ พวกกูกำลังจะไปห้างแล้วเนี่ย" แมงปอว่าพลางเท้าคางมองหน้าเพื่อนเซ็ง ๆ"มองรถที่กูเอามาด้วยค่ะ กูเอามอเตอร์ไซค์มาค่ะเพื่อน กูรีบมากินข้าวเที่ยงกับพวกมึงเนี่ย" เจ้าขาตอบพร้อมกับชี้มือไปที่รถตัวเอง ข้าวเที่ยงสำหรับเพื่อนแต่ก็คือข้าวเช้าสำหรับเธอเลยล่ะ"อ้าวแล้วจะไปห้างได้ไงล่ะ ไปแท็กซี่เจ้าเอารถจอดไว้นี่?" วุ้นเส้นว่าขึ้น เจ้าขามองหน้าเพื่อนงง ๆ "ไปห้างทำไมน่ะ?" *แม่ง... กูยิ่งไม่อยากเดินอยู่ ขัดยอกไปหมดแล้วเนี่ย ดีนะวันนี้ใส่เสื้อพละไม่งั้นงามไส้* ปากถามอย่างแต่ในใจคิดไปอีกอย่าง"วันนี้พี่ตี้มาไง ลืมเหรอไหนบอกว่าเมื่อคืนโทรหามึงแล้ว" แมงปอตอบพร้อมกับมองหน้าเพื่อนงง ๆ "เออว่ะ ลืมสนิทเลยว่ะ งั้นเดี๋ยวพวกมึงขึ้นแท็กซี่ไปห้างกูเอารถไปเปลี่ยนดีกว่ากลับเย็นด้วย" เจ้าขาว่าขึ้นพร้อมกับมองหน้าเพื่อน"จ่ะ คันใหญ่มากมั้งรถมึงอ่ะ 2 เบาะ ขี่คอกันติคะ ไปเอารถบักอาร์ตนู่น" แมงปอว่าพลา