NASA sala si Adeline at tahimik na naghahanap ng bagong trabaho gamit ang kaniyang laptop nang pumasok ang kaninang lumabas na maid at inabala siya.
“Ma’am, may naghahanap po sa inyo.”Natigilan si Adeline at nag-angat ng mukha. “Sino?”“Si madame del Gallego po.”Muling natigilan si Adeline saka tumango sa katulong, “Pakisamahan mo dito.”Madame del Gallego? Hindi naman siguro nalagutan ng hininga si Connor? Kung oo ay tiyak na hindi na nito hihintayin ang maid sa labas at susugod na ito sa kaniya ngayon para pagsasampalin at sisihin siya.“Opo, ma’am.”Isinarado ni Adeline ang hawak na laptop saka tumayo at tumingin sa pinto. Hindi nagtagal ay bumalik ang maid kasunod ang ina ni Connor na mukhang wala maayos na tulog.Hindi alam ni Adeline kung ano ang magiging reaksyon niya. Malayong-malayo ang ginang sa dating sopistikada nitong ayos. Maging ang awra nito ay malaki angNAGULAT si Adeline nang makita si Drake na dahan-dahang bumababa ng hagdan habang blangko ang ekspresyon sa mukha. Kunot ang noo nito at paulit-ulit na umiigting ang panga. Gulat na gulat rin ang ginang nang makita ang tagapagmana ng mga Velasquez na nakatindig at maayos. Hindi pa kumakalat ang balita na maayos na ang kalagayan nito kaya nagulat siya na bumalik na pala sa normal ang katawan ng tagapagmana. “It’s nice to see you again, madame. It's a shame we met here and not at some party.” “I-I thought you're still recovering?” Drake looked so intimidating. He was standing tall beside Adeline which made both of them look strong and intimidating. Adeline would look nothing without her husband, but now that they're standing together, they look so powerful. It's as if they can bring anyone down and no one would ever try to get close to them or they'd burn alive. Tumaas ang isang kilay ni Drake. “I am.” Umiling ang ginang, “May kailangan ako sa asawa mo, Mr. Velasquez.”
NAGTIIM-BAGANG si Adeline at agad na tumayo ng tuwid. Tinitigan niya ang kaharap na ginang saka malamig na nagsalita dahilan ng lalong pagkagulat nito.“People change, madame. Lalo na kung nakaranas ng kasamaan.”“Hindi! Nagsisinungaling ka!”“Fine!” Iritadong saad ni Adeline. “Pupuntahan ko ang anak mo pero kakausapin ko lang siya.”“Adeline…”Hinarap ni Drake ang asawa na agad tumigil sa pagsasalita. Tiim ang bagang nito at malalim ang titig sa mga mata niya.“Isang beses lang, Drake. Para matigil na ito. Saka kailangan ko ring magpasalamat sa kaniya sa pagliligtas niya sa buhay ko.”Mariing pumikit si Drake at humugot ng malalim na hininga. Kung siya ang papipiliin ay hindi niya hahayaang lumapit sa taong iyon ang kaniyang asawa pero may punto si Adeline. Iniligtas ng lalaki ang kaniyang asawa kaya nararapat lang na magpasalamat dito.“Sasama ako.”“Drake, hindi na kailangan.”“I’m not asking for your permission, Adeline. I’ll go with you and you can't stop me.”Wala nang nagawa si
NADATNAN nina Drake at Adeline sa sala sina Gabriel at Don Alvaro na seryosong nag-uusap. “Magandang ideya nga iyon, Don Alvaro.”“Oo, Gabriel. Ayaw ko rin namang masira ang pamilya ko. Unang-una ay ako ang may pakana nito.”Natigilan si Adeline at napatingin sa asawa. Sila ang pinag-uusapan. Tiningnan niya ang Don at mukhang wala na sa isipan nito ang sinabi nito noon sa kaniya na makipagdivorce sa kaniyang asawa.“Masyadong malikot ang pag-iisip ng mga tao, Don Alvaro. Kahit wala naman talagang patunay na may affair sila ay ipinagpipilitan.”“What is this all about?” Sumali sa usapan si Drake habang lumalapit sa dalawa. Sumunod naman si Adeline sa asawa.“Drake, apo. Napag-usapan lang namin ni Gabriel ang maaring solusyon sa problema.”“Solusyon?”“Magbakasyon kayo ni Adeline. Out of the country, out of town, bahala kayo. Basta magbakasyon kayo ng ilang linggo. Sisigura
INUBOS nina Adeline at Drake ang maghapon sa paglilibot sa buong resort. Nasa silid na sila nang tumawag sa kaniya si Sofia gamit ang cellphone ng yaya. [Mama, maganda diyan po?] Napangiti si Adeline. Nakaupo siya sa kama habang kausap ang anak. Nasa kwarto ito ng yaya nila at nasa likuran nito si Dylan na tahimik at tila ba nagmamasid sa lugar na kinaroroonan ni Adeline. “Maganda dito, baby. Kapag bakasyon na kayo ni kuya, dadalhin namin kayo dito.” [Talaga po, mama? Si papa din po?] Napalunok si Adeline. Talaga ngang pinanindigan ni Drake ang pagbibigay ng pangalan sa kaniyang anak dahil sinabi rin nito sa bata na tawagin siyang ganoon. Sukat ay sumulpot sa likuran ni Adeline ang asawa. Basa pa ang buhok nito na tinutuyo ng maliit na tuwalya habang nakatapis lang sa baywang. Lantad ang maganda nitong katawan at pakiramdam ni Adeline ay nagmumukha na siyang kumain ng siling labuyo. “Sa bakasyon niyo, pupunta tayo dito. Kaya galingan niyo sa school,” ani Drake sa seryoso ngunit
NAGPAALAM si Adeline na lulubog sa tubig dagat ngayong gabi habang si Drake ay nasa silid ni Gabriel. May pag-uusapan lang daw ang dalawa at hindi na inusisa ni Adeline. Suot ang isa pang pares ng two piece ay lumabas siya ng silid. Malakas ang hangin, presko, at sumasayaw sa bawat hampas nito ang kaniyang buhok. Nasasabik si Adeline na magbabad dahil ngayon na lamang ulit siya nakapunta sa ganitong lugar. Nang makarating sa dalampasigan ay hinubad niya ang cover-up na suot saka inilapag sa buhangin kasama ang tuwalya at tsinelas na hinubad. May ilang naliligo pero malayo sa kaniya at pinili niya ang medyo madilim na parte dahil ayaw niyang maistorbo. “Ah! Heaven!” Sumilay ang matamis na ngiti sa mga labi ni Adeline nang lumubog sa tubig ang kaniyang katawan. Dumako siya sa medyo malalim na parte saka doon lumubog at lumangoy-langoy. Inilubog niya sa tubig ang buo
RAMDAM pa ni Adeline ang bawat halik at haplos ni Vincent sa kaniyang katawan nang bumalik siya sa silid nila ng kaniyang asawa. Napahinga siya ng maluwag at lihim na nagpasalamat dahil wala pa sa silid si Drake. Dumiretso siya sa banyo. Nanginginig pa ang kaniyang hita dahil matapos ang nangyari at nang medyo nahimasmasan ay itinulak niya si Vincent at tumakbo palayo.Napalunok si Adeline habang nasa ilalim ng shower. Hindi siya makapaniwalang may nangyari na naman sa kanila ni Vincent. Tulad noon ay nawala na naman siya sa sarili. Nang hinalikan siya ng lalaki ay nakalimutan niya ang lahat at ang tanging naaalala niya ay iyong lalaki noong gabi ng birthday niya. Ang lalaking nakaniig niya at nakabuntis sa kaniya noon.Masyadong naguguluhan si Adeline. Si Vince at ang estrangherong ama ng anak niya. Bakit pakiramdam niya ay iisang tao sila? Nababaliw na ba siya? Bakit ganoon ang nararamdaman niya? Talaga bang iisang tao ang dalawa? At si Drake… Ayaw niya
NAGTIPON-tipon sa tabing dagat sina Adeline, Drake at ang mga kaibigan nito nang sumapit ang alas otso ng gabi. Nag-iinuman ang mga kalalakihan nang makaisip ng laro si Theo. “Truth or dare na may twist ito, mga ‘tol at ladies. Magsasabi ng isang truth at gagawa ng isang dare. Kapag hindi ginawa ang dare o tumanggi sa truth, shot puno.” “Woah! Nice!” Si Kai na nakipag high-five kay Theo. “Sunod-sunod nalang para walang dayaan,” si Gabriel na tinanguan ni Adeline. “Sino ang una?” “Ikaw nalang, tutal ikaw naman ang may pakana ng katang-han na ‘to,” pabalang na sagot ni Drake kay Theo. Umismid lang si Theo at si Kai ang unang nagtanong. “Kailan ka nagpatuli, ‘tol?” Naghalakhakan ang mga lalaki. Napapailing nalang na tumawa si Adeline at ganoon rin si Liz. Iritadong sumagot si Theo kaysa uminom ng isang shot na puno sa tagayan.
NATAGO si Adeline nang tumayo si Drake at ambang aalis nang biglang lumuhod si Liz at hinawakan sa mga binti si Drake, pinigilang umalis.“Drake, please…give me a chance. Try me. I will be good.”Natanaw ni Adeline ang mga kaibigan ni Drake sa malayo na nagulat sa nangyayari pero ni isa sa mga ito ay walang nagtangkang lumapit dahil sa gulat.“Liz, let go! Don't stoop this low and beg for my love. You don't deserve this!”Umiiyak na umiling si Liz, “Hindi, Drake! Gagawin ko ang lahat mahalin mo lang ako pabalik.”Kumilos si Theo at tumakbo palapit sa dalawa. Hinawakan ni Theo si Liz at pinilit na itayo.“No! Let me go, Theo! Drake, please! I love you so much! Ako nalang!”Napalunok si Adeline habang pinagmamasdan ang nangyayari. The desperation in her eyes. She felt that before when she badly wanted to save her father, and her baby.Umiwas siya ng tingin at humugot ng mala
“PARA saan ang bouquet, grandpa?” Kunot-noong tanong ni Drake sa kaniyang lolo nang pumasok siya sa mansyon. Mas nangunot ang noo niya nang mapansin ang sandamakmak na tao sa mansyon at naglalagay ng mga dekorasyon. “At para saan ‘to? ‘Wag mong sabihing welcome party ko ‘to? Isang buwan lang akong nawala, grandpa.” Natawa si Don Alvaro. “Hindi mo ito welcome party, Drake. Kaarawan ng nobya ng pinsan mo. Ngayon rin siya magpopropose kaya naghahanda tayo.” Umismid si Drake. “Sa nobya niya pala e bakit ako ang bumili ng bulaklak? ‘Wag mong sabihing pati singsing ay iniasa niya sa iba.” Tinapik ni Don Alvaro ang balikat ni Drake at bago pa ito makasagot ay dumating ang assistant nitong si Barron. Sarkastikong natawa si Drake nang iabot ni Barron kay Don Alvaro ang isang velvet box na tiyak na singsing ang laman. Si Aries, kung hindi tamad ay palpak. Kaawaran ng nobya pero hindi manlang mag- effort. Kung girlfriend niya ang may birthday, tiyak na aburido na siya ngayon dahil sa bagal ku
TUMAYO si Shaniya matapos abutan ng sobreng puno ng perang papel ang babaeng inmate. Pasimple itong ngumisi at sumaludo pa sa kaniya. “Titiyakin kong mahimbing ang tulog nila ngayong gabi at sa susunod pang mga gabi, madam.” Nagtaas ng noo si Shaniya at marahang tumango. Agad siyang umalis at kalmado ang mukha na naglakad paalis ng visitation room. Gagawin niya ang sinabi niya na paghihirapan habang buhay sina Cherry, Sherry, Diana at Zandra. Mali ang ginagawa niyang pagbabayad ng tao para pahirapan ang mga ito pero kulang pa iyon sa mga kasalanang ginawa nila. Tulad ng kung paano siya nagbayad kanina ng tao para pahirapan si Aries at Andres ay ginawa niya rin ito ngayon. Shaniya won't stop torturing them as long as they're alive. Walang nakakaalam ng ginagawa niya at titiyakin niyang mananatili itong sikreto. Nang makauwi ay sumalubong kay Shaniya ang madilim na mansyon. Sa pag-aalala ay kaagad siyang pumasok pero nang makapasok siya ay agad na may tumakip ng kaniyang mga mata
LIFE is always full of surprises in spite of the fact that it's too short. We don't get everything we want, the Heavens give everything that we need. Gabriel's death taught Shaniya a lot of things. That life, no matter how sad and painful it is—should be appreciated. Shaniya has doubted the Heavens for putting her on a very rough path and letting her suffer in the hands of the devil in human flesh. Nakakapangilabot ang lahat ng pinagdaanan niya pero nagpapasalamat siya na sa huli ay mayroon siyang naging karamay na kailanman ay hindi siya pinabayaan. Drake became her light amidst the darkness. He became her home amidst the storm. Kung wala ito, tiyak na mauubusan siya ng lakas. Isang buwan na ang lumipas mula nang mangyari ang huling trahedya. Gabriel's death has bruised so many hearts. Halos lugmok sina Hunter, Theo, Luke, Kai, at Drake ngayon. Araw-araw nakikita ni Shaniya ang tahimik na pagtangis ng kaniyang asawa. He comes home every night, almost crawling because he's drunk. Sh
“HE was a brother, a friend, a son, a hero…” Yumuko si Shaniya kasabay ng paglandas ng luha sa kaniyang mga mata. Nagsasalita si Drake at ramdam niya ang paghihirap nito. Hindi niya kayang makitang ganoon ang kaniyang asawa. It breaks her heart. Drake gasped. “H-He was…my best friend. S-Sabi ko sa kaniya best man ko siya sa kasal ko…at ninong siya ng anak ko…pero…hindi na niya…nahintay…” Shaniya squeezed her eyes. Pagkatapos ng burol na mapagparusa sa mga pusong lumuluha sa pagkawala ng isang kaibigan, anak, at kapatid—heto sila. Handa nang ihatid sa huling hantungan ang nag-iisang mabait na taong kilala ni Shaniya. All of them are hiding a devil inside them, but Gabriel is like an angel. He doesn't have evilness within him. He was pure. Maybe that's why he was named Gabriel. “I-I told him I’ll find him a girlfriend para hindi naman siya naiinggit sa amin ni Luke pero…p-paano ko siya ihahanap ng kapareha kung bumitaw na siya?” “Ang daya…” Drake sniffed and wiped his tears u
LAKAD-TAKBO si Shaniya sa kahabaan ng hallway papunta sa emergency room para makita ang kalagayan ni Gabriel ngunit hindi pa siya nakakalapit ay nakita na niya ang paglabas ng doktor sa emergency room at mula sa kinatatayuan niya ay nakita niya kung paano tinakpan ng nurse ng kumot ang buong katawan ni Gabriel. Suminghap si Shaniya at napailing. No! No! Hindi! Hindi pwede! Nanghina ang mga tuhod ni Shaniya sa nasaksihan. Her hands trembled and her brain couldn't accept the realization. Nang tingnan niya ang doktor ay umiiling ito kina Drake na agad tumakbo papasok sa loob at hinablot ang kumot na nakatakip sa kaibigan. “GABRIEL! BUMANGON KA RIYAN, T-NGINA KA! ‘WAG MO AKONG PAGLARUAN!” Umiwas ng tingin si Shaniya sa kaniyang asawa. Seeing him like that tortures her. Namilibis ang luha sa mga pisngi ni Shaniya nang makita niya kung paano napaupo sa sahig si Hunter habang nakayuko at unti-unting yumuyugyog ang balikat. Pinagsusuntok naman ni Luke ang pader at humagulgol si The
PUMASOK si Shun Parker sa isang private property. Malawak ang bakuran at mataas ang pader na nakapaligid sa mansion na nasa gitna ng malawak na lupa. Hindi na siya nag-abalang isara ang gate at diretso nalang na pumasok hanggang sa makapasok siya sa mansyon. ‘Basement. Siguraduhin mong patay.’ Napailing si Shun nang maalala ang sinabi ni Caesar, ang half brother niya. Dumiretso siya sa basement at binuksan ang kandado gamit ang hawak sa susi at tumambad sa kaniya ang nagkalat na dugo habang sa gitna ay nakagapos ang isang lalaking walang malay at duguan. Nagtagis ang bagang ni Shun at nilapitan ang lalaki. Akma niya itong gigisingin nang tumunog ang cellphone niya. Sinagot niya ang tawag ni Caesar. “What?!” [Postpone the plan. Picturan mo si Gabriel at isend mo sa akin. Darating riyan ang isa pang taong ililigpit mo.] Nang patayin ang tawag ay agad na ginawa niya ang sinabi nito at isinilid ang cellphone sa bulsa. Dahan-dahan namang nag-angat ng mukha si Gabriel at halos
“ANO iyan? Suhol?” Salubong ng ina ni Cherry kay Shaniya nang makapasok ng sasakyan. Pumayag na itong tumira sa mansyon kaya agad niyang sinundo gamit ang kotse ni Drake. Ngumiti si Shaniya. “Nabanggit sa akin ni dad na ito ang paborito mong pagkain.” Tinitigan ni Sherry ang box ng buko pie na ipinatong ni Shaniya sa hita nito. Nasa driver seat siya katabi si Cherry at si Sherry ay nasa backseat. Umirap si Sherry at hindi na nagsalita. Umayos naman ng upo si Shaniya at nagsimulang magmaneho papunta sa mansyon. Mali. Her mother hates buko pie at nakumpirma niyang hindi impostor ang babae sa likod nang makita niyang binuksan nito ang box at maganang kumain. Shaniya clenched her jaws and looked at Cherry who's been constantly putting make-up on her face. Binubura nito iyon pagkatapos na tila hindi kuntento saka maglalagay ulit. “Tigilan mo nga iyan, Cherry. Nagsasayang ka ng make-up. Mauubos na ang ipon ko sayo!” Sinulyapan ni Shaniya ang ginang sa likod. “It’s okay. Bibigya
SINAMAHAN ni Shaniya si Drake na magpunta sa opisina ni Luke. His family owns a security agency at magaling rin sa paghahanap ng mga taong nawawala ngunit sa pagkakataong ito pakiramdam ni Luke ay wala siyang silbi. Ganito ang trabaho niya pero hindi niya mahanap ang dalawang taong importante sa kaniya—si Georgianne at si Gabriel. Sht! Wala pang 24 hours nawawala si Gabriel pero hindi nito ugali na maglaho ng walang pasabi kaya agad siyang kumilos nang puntahan sila ng pamilya ni Gabriel upang manghingi ng tulong. Nakaupo sa pahabang meeting table sina Luke, Hunter, Theo, Kai, Drake, at Shaniya. “Huling nakita sa CCTV si Gabriel sa hospital. Nakita niya ang isang Doktor na si Caesar Palacios kasama ang isang babae. Sinundan niya hanggang sa basement parking…” pagpapaliwanag ni Luke habang nagpiplay ang CCTV footage sa isang TV. Nakakuyom ang mga kamao ni Shaniya. Naipaliwanag na ni Hunter Stunt sa kaniya ang posibilidad pero hindi pa rin matanggap ng puso niya na maaaring nilok
UMAYOS ng tayo si Shaniya at sinuklay ang buhok gamit ang mga daliri. “Sasama ako, Drake.” Tumango si Drake at tiningnan ang tauhan. “Ihanda mo ang kotse. Susunod kami.” Nang makaalis ang tauhan ay hinarap ni Drake ang asawa habang hawak sa magkabilang pisngi. “Baby, I need to tell you something.” Lumunok si Shaniya at hindi niya inaasahan na bigla siyang kakabahan. “Ano iyon?” “Pinaimbestigahan ko ang mommy mo.” Nangunot ang noo ni Shaniya. “What? Why?” Bumuntong-hininga si Drake. “I feel like something's wrong but just this morning, nakakuha ako ng impormasyon kung saan dinala ang mommy mo matapos maaksidente. It was said na suicide ang nangyari. Nawalan siya ng alaala at hindi na nakabalik pa inyo matapos iyon.” Umiling si Shaniya. “Suicide? Imposible! Bakit?” “Nagkasakit siya. Nagkataning ang buhay kaya ginustong wakasan.” Nakaramdam ng paninikip sa dibdib si Shaniya. Mas lalo niyang gustong makita ngayon ang ina kaya naman hindi na sila nagsayang ng panahon. Agad silang p