Chapter 03- Meeting the nice guy

HINDI MAPAKALI si Samantha sa pagkakaupo niya sa backseat ng taxi na sinasakyan niya papasok sa kaniyang trabaho. Hindi niya expected na maabutan siya ng traffic sa umaga after niyang maihatid sa day care center ang kaniyang anak na si Milo.

Samantha already send notice of her late sa kaniyang boss, yet hindi parin niya magawang mag-alala dahil ayaw na ayaw ni Samantha na nala-late siya sa pagpasok ng kaniyang trabaho, hindi lang natantsa ni Samantha ang traffic kaya napang-abutan siya.

"Manong wala bang ibang route para makaiwas tayo sa traffic?" tanong ni Samantha sa taxi driver na lumingon sa kaniya.

"Pasensya na ma'am, naipit na po tayo sa traffic hindi na po tayo makakaliko nito. Pasensya na rin po dahil hindi ko nalaman agad na may traffic sa highway na ito."

"It's okay lang po manong, huwag niyo pong sisihin ang sarili niyo. Hindi naman po natin expected na magiging ganito ang traffic." ani ni Samantha.

Alam ni Samantha na mas matatagalan siya kung hihintayin niyang umusad ang traffic, kaya nagbayad na siya sa taxi driver at nagpasalamat bago lumabas ng taxi. Agad na tumabi sa gilid ng kalsada si Samantha at nagalakad na, may alam siyang eskinita na madadaanan niya at kahit mahal ay magta-tricycle nalang siya. Nang makadaan na siya sa eskinita kung saan doon nakaparada ang mga tricycle ay agad na lumapit si Samantha.

"Kuya sa Homelan---"

"Sir sa King Real Estate nga po."

Agad napalingon si Samantha sa isang lalaking nakasabayan niyang magsalita sa tricycle driver na napalingon din sa kaniya.

Guwapo ito, matangkad sa kaniya at sa datingan nito ay masasabi ni Samantha na mayaman ito. Isa pa, narinig niya ang isang pangalan ng real estate na sa natatandaan niya ay plan ng HCV na kumuha ng lupa upang mag extend ng ibang branch.

Employee kaya siya sa King Real Estate? tanong ni Samantha sa kaniyang isipan ng bahagya siyang ngitian ng lalaking nasa harapan niya.

"Hi! Nauna ka ba sa akin sa tricyle na 'to?"tanong nito kay Samantha.

"So-sort of."

"Pasensya na, bago lang ako dito sa Manila and I am planning to visit my brother. But you can have this tricyle, maghihintay nalang ako ng iba." pahayag ng lalaki kay Samantha.

"Puwede naman po kayong magsabay, pero sino po ba ang uunahin konh ihatid sa inyo?" pagsingit ng tricycle driver na ikinalingon nilang dalawa parehas dito.

"Uhmmm--"

"Mauna na po ang binibini na ito, mukhang mas nagmamadali siya kaysa sa akin." sagot ng lalaki na agad ikinayuko ni Samantha dito.

"Maraming salamat, honestly late na talaga ako sa work ko. Naabutan kasi ako ng traffic sa highway eh, salamat sa consideration." ani ni Samantha.

"Wala 'yun, sakay na tayo." ani nito na pinaunang pinasakay nito si Samantha sa loob bago ito sumunod na sumakay.

Miya-miya pa ay sumakay narin ang tricycle driver at pinaandar na ang tricyle at umalis na.

"Salamat talaga."

"You're welcome, ako nga pala si Nathan Villanueva galing akong Davao. I'll be staying here sa Manila para i manage ang branch ng company na ipinatayo ko dito. And bago ako dumaretso sa kumpanya ko, I decided na dalawin ang kapatid ko." ngiting pagpapakilala nito kay Samantha.

Masasabi ni Samantha na may kabaitan ito, at may pagkamagalang. At dahil nagpakilala ito sa kaniya, at sa tingin niya ay harmless ito ay nagpakilala na rin siya.

"Samantha Ferrer ang pangalan ko, welcome sa Manila. Salamat ulit at pinauna mo akong maidaan sa pinagtatrabahuan ko."

"Nice to meet you Samantha, hindi sa nag pi-feeling close ako pero saan ka nagtatrabaho?" ani na tanong nito.

Magaan kausap si Nathan kaya hindi mapigilan ni Samantha na makipag kuwentuhan dito.

"Sa Homeland Condomminium Village ako nagtatrabaho, isa akong agent doon na nag-aalok ng mga units."

"Oh? Malapit lang ang company ko sa pinagtatrabahuan mo, my company is N.V Advertising. We are producing magazine and ads for people who wants to advertise their business or theirselves."

"I know that! Sa pagkakatanda ako apat na building bago madaanan ang N.V Advertising building." ani ni Samantha na naalala ang building na iyon dahil ito ang kumpanya na bahagyang bumaba ang credentials.

"I personally decided to handle the branch here sa Manila since stable na ang main ko sa Davao. Dahil sa taong pinagkatiwalaan kong ihandle ang branch dito, nawala ang credentials ng kumpanya ko, but i'll redeemed it." pahayag nito na ngiting binalingan si Samantha.

"You are easy to talk to, ilan sa mga napagtatanungan ko since dumating ako dito sa Manila ay hindi ako makampante sa pakikipag usap sa kanila but i can talk to you na parang matagal na tayong magkakilala."

"Dahil bago ka dito sa Manila, huwag ka munang magtiwala sa mga nakakasalamuha mo. Hindi sa naninira ako pero most of people dito ay mahilig mag scam ng tao pag alam nilang mate-take advantage nila." saad ni Samantha.

"Thank you sa paalala mo, tatandaan ko 'yan."

Miya-miya pa ay nakarating na sina Samantha asa tapat ng HCV, bumaba si Nathan para makababa na si Samantha. Nagpsalamat at nagpaalam muli si Samantha kay Nathan at akmang papasok si Samantha sa building ng matigilan siya ng habulin siya ni Nathan.

"Bakit?"

"Alam kong kakakilala mo lang sa akin, but ikaw lang ang tanging person na nakausap ko ng walang balak na lokohin ako since hindi ako taga rito. Can I have your number incase i need help, if okay lang sayo." pahayag ni Nathan na bahagyang napaisip si Samantha dahil kakakilala palang niya kay Nathan, pero dahil mabait ito at magaan ang pakikipag usap niya dito ay ngiting pumayag ito.

"Ok lang."

"So you will be my first friend here sa Manila, thank you Samantha."

"Kung may tanong ka just call or text me, akong bahala sayo. Sige nice too meet you again, Nathan." ngiting pahayag ni Samantha bago ito tuluyan ng pumasok sa building ng HCV.

Agad na dumaretso si Samantha sa main office at humingi ng sorry sa boss niya dahil late siyang nakapasok. Nagpapasalamat nalang siya dahil mabait ang boss niya at hindi judgemental ang mga katrabaho niya.

Sinimulan na si Samantha ang trabaho niya, maraming clients ang tumatawag sa kanila at nag iinquire sa mga unit, may ilang clients din na kumuha sa kaniya ng simpleng unit. Naging smooth ang trabaho ni Samantha, at naglalakad siya ngayon sa hallway sa main office dahil pinatawag siya ng kanilang boss sa opisina nito.

"Good day boss." bati ni Samantha ng makapasok na siya sa opisina ng boss nila.

"Halika Ms. Ferrer, maupo ka." aya nito na deretsong umupo si Samantha sa upuan sa may mesa ng boss nila.

"Hindi na ako magpapaligoy-ligoy pa, alam kong your an agent diti sa HCV at hindi ka part ng HR, pero i need your help para kausapin ang president ng King Real Estate na pumayag sa proposal natin. As of now, they declined our meeting but kailangan natin makabili sa kanila ng lupa upang makapag extend tayo ng mga units natin." pahayag ng boss ni Samantha.

"Bakit po ako boss?"

"Dahil may tiwala ako sa talking and persuasive skill mo, just try to negotiate with Mr. Harrison. He declined us without accepting the meeting with us, gusto kong mabigyan niya tayo ng chance na marinig ang proposal natin." sagot ng boss ni Samantha na bahagyang nagbigay pressure sa kaniya.

Isa lang siyang agent na condo unit ang inaalok sa mga client, at hindi niya inasahan na bibigyan siya ng task na kausapin ang may ari ng King Real Estate para makinig sa proposal nila na nireject nito. Hindi alam ni Samantha kung magagawa niya, pero nakikita niya ang trust ng boss niya sa kaniya kaya kahit mahirap ay tinanggap niya ang trabaho.

Lumabas si Samantha na nag iisip paano niya makakausap ang may ari ng KRE kung na declined na sila nito. Kahit binigyan siya ng time ng boss niya ng time to plan ay nahihirapan parin si Samantha. Sinabihan siya ng boss niya na huwag munang tumanggap ng client at mag focus sa task na binigay nito sa kaniya. Ibinigay narin ng boss niya ang proposal documents na pag-aaralan niya para ipresent sakaling mabigyan siya ng pagkakataon na makausap ang CEO ng KRE.

"Mukhang malaking task ang binigay ni boss sayo ah." kumento ng katrabaho niyang katabi niya lang ng desk.

"Ganun na nga, kailangan kong mapapayag ang CEO ng KRE na pakinggan ang proposal natin para makabili tayo ng lupa sa kanila. Hindi ko alam paano ko gagawin 'to, ayokong madissapoint si boss." sagot ni Samantha.

"Malaking trabaho nga 'yan, sa pagkakaalam ko masyadong mitikoloso ang CEO ng King Real Estate, ang nasagap ko pang balita ay sobrang sungit nito at masama ang ugali. May sabi-sabi na guwapo naman daw ito pero nakakatakot daw ang ugali. Nako Samantha goodluck sayo, isasama kita sa prayers ko na suwertehin ka na makausap ang CEO ng KRE." pahayag ng katrabaho ni Samantha na ikinabuntong hininga nalang ni Samantha.

Hanggang pag-uwi ni Samantha ay ang malaking task niya ang kaniyang iniisip, nakasakay na siya sa taxi pauwi at nagpapasalamat siya kahit papaano dahil walang traffic sa pag-uwi niya.

"Paano ko kaya mapapapayag ang CEO ng KRE na makipag meet sa akin para sa proposal ng HCV? Ang hirap naman mag isip ng paraan." mahinang angal na pagkausap ni Samantha sa kaniyang sarili ng tumunog ag cellphone niya.

Nang tingnan niya kung sino ang tumatawag ay nakita niyang number ito. Napakunot ang noo ni Samantha pero sinagot niya ang tumawatawag sa kaniya.

"Hello?"

"Hi! It's me Nathan."

"Oh! Ikaw pala Nathan, napatawag ka." ani ni Samantha.

Hindi niya expected na tatawag ito sa kaniya after niyang ibigay ang number niya dito.

"I just call para masave mo ang number ko, nakaabala ba ako?"

"Hindi naman, actually pauwi na nga ako sa bahay." sagot ni Samantha.

Hindi mahirap kausap si Nathan para kay Samantha kaya madami din silang napagkuwentuhan. Pagkarating ni Samantha sa Villa kung saan sila nakatira ay bumaba na siya ng taxi kung saan may isang itim na kotse na tumigil sa tapat ng bahay na katabi nila na walang nakatira.

"Nakarating na ako sa bahay, next time aayain kitang mag coffee bilang pasasalamat sa pagpapauna sa akin kanina na maihatid." ani ni Samantha.

"Samantha?"

Napakunot ang noo ni Samantha ng tawagin siya ni Nathan sa kabilang linya pero parang narinig niya ang boses nito malapit sa kaniya.

"Hey Samantha!" ulit na tawag ni Nathan na ikinalingon ni Samantha kung saan nagulat siya ng makita si Nathan kaya naibaba niya ang cellphone niya.

"Nathan?"

"Wow, so dito ka sa villa na ifo nakatira. I also lived here, and that is my house." ngiting ani ni Nathan na lumapit sa kaniya.

"Diyan ka nakatira? Pero sa tabi niyan ang bahay ko...."

"So were neighbors?" ngiting ani ni Nathan ng mapalingon si Samantha sa kaniyang binti ng may yumakap doon.

Naibaba din ni Nathan ang tingin niya sa isang batang lalaking nakayakap na sa binti ni Samantha.

"Welcome home mama!" masayang bati ni Milo na routine na nitong abangan ang pag uwi ni sa Samantha.

"Is he your son?" tanong ni Nathan na ikinalingon ni Samantha dito.

"O-oo, siya si Milo ang anak ko. Milo, siya si Uncle Nathan new friend ni mama." ngiting pagpapakilala ni Samantha sa dalawa kung saan nagkatinginan ang mga ito.

Ngiting iniluhod ni Nathan ang kanang tuhod niya upang mapantayan si Milo at ngiting inilahad ang kamay niya dito.

"Hi Milo, ako si Uncle Nathan." pagpapakilala nito na ikinatayo ni Milo sa harapan nito at parang matandang nakipag kamay kay Nathan.

"Hello po, ako po si Milo." sagot nito na ikimangiti ni Nathan dahil magaan ang pakiramdam sa batang lalaking nasa harapan niya.

Tumayo na si Nathan at nilingon si Samantha.

"Were neighbors, maybe i should meet your husband para makipagkilala."

"Wala akong asawa, single mother ako." sagot ni Samantha na hinawakan ang kamay ni Milo.

"Masaya akong malaman na magiginv magkapitbahay tayo, welcome sa villa." ani ni Samantha bago nilingon ang anak.

"Paalam ka na anak kay Uncle Nathan."

"Bye bye po Uncle Nathan." ani nu Milo na ngiting ikinayuko ni Samantha bago hawak kamay sila ni Milo na naglakad papasok sa loob ng bahay nila.

Hinabol tingin ni Nathan ang mag-ina, Nathan was glad na kapitbahay niya ang unang naging kaibigan niya sa Manila. Ngiting naglakad na si Nathan papasok sa baha niya, sa tingin niya ay magiging masaya ang pagtira niya sa Manila.

SAMANTALA, sa bahay ni Grey ay nakatayo siya sa teresa ng kuwarto niya habang umiinom ng wine. Kakatapos niya lang mag shower at seryoso lang siyang nakatingin sa malayo habag binabalikan ang pagdalaw ng kaniyang kapatid sa ina kanina sa kaniyang kumpanya.

Hindi sila close nito, dahil magkaiba sila ng ama. Nang maghiwalay ang parents niya at mag asawa ng bago ang ina niya ay matagal siyang nawalan ng koneskyon sa ina. Formal lang silang nag usap ng kapatid niya, at hindi rin naman nagtagal ang pag-uusap nila dahil madaming ginagawa si Grey.

Natigil ang pag-iisip ni Grey sa kaniyang kapatid ng may yumakap sa bewang niya. Seryosong binalingan niya ng tingin ang babaeng inuwi niya at ikinama. Grey might be a womanizer pero hindi siya flirt, woman comes at him first pero after ng may mangyari sa kanila, Grey dispose them easily.

"Did you enjoy our night, handso---"

"Leave my house right now, I put the cheque on your purse." malamig na ani ni Grey na ikinaalis ng pagkakayakap ng babae sa kaniya.

"Ganun lang 'yun?"

"Yeah, so leave my house this instant, Leah."

"Damn you! I'm not leah, I am Josephine you jerk!" galit na singhal ng babae na mabilis na iniwan si Grey na walang pakielam dito.

Marami ng naikama si Grey, at nakakalikutan niya na kung sino ang mga babaeng dumaan sa kama niya, yet may isang babaeng hindi niya makalimutan. Ang babaeng nakuha niya sa isang hotel, at nawala nalang ng parang bula. Grey never saw the face of the woman he one night stand with dahil madilim sa kuwarto.

Grey tried to search for that woman, pero tinigilan niya since hindi niya ugaling ipahanap ang kahit sinong babaeng naikakama niya, tanging ito lang dahil siya ang nakakuha ng pagkabirhen nito.

"I think of that faceless woman again, damn it!"