Chapter 57“Pasok,” mahinang bulong ni Azi kay Daviah pagkatapos ng mahabang halikan habang parehas silang hinahabol ang kanilang paghinga. Daviah did what Azi said. Pumasok siya sa loob at lasing na natumingin kay Azi na ngayon ay niluluwagan na ang butones sa dress shirt na suot, and while he is doing that, naglalakad na ito paikot para pumunta sa driver seat“Where are we going? Malayo ang condo mo—” Akala niya ay magmamaneho na si Azi papunta sa condo nito, pero naputol ang sinasabi niya nang bigla siyang halikan ni Azi pagpasok nito sa kotse. Agresibo ang mga kamay ni Azi na agad naglakbay sa hita ni Daviah na animo’y wala siyang oras para magaksaya ng oras. Napasinghap si Daviah nang paghiwalayin ni Azi ang kanyang mga hita at agad na hinanap ang gitna niya.“A-Azillo,” halinghing ni Daviah nang haplusin siya ni Azi sa pagitan ng kanyang mga hita. Kahit may manipis pang tela na namamagitan, sobra na ang sensasyon na nararamdaman niya, dahilan para lalong humigpit ang hawak niy
“Relax, love. Come on,” hinalikan ni Azi ang likod ng palad ni Daviah upang pakalmahin siya.Ngayon ang araw na darating ang mga magulang ni Azi, and they are going to the airport to welcome and pick them up, which is why Daviah was so nervous.Kanina pa siya subrang pinagpapawisan kahit na subrang lakas naman ng aircon sa loob ng kotse ni Azi. Is just that, Daviah couldn’t help but think what's going to happens today.Huminga siya ng malalim, pero napapikit siya dahil talagang subrang bigat ng dibdib niya.“Love, your hand is sweating. Relax, please,” muling mahinahong ani ni Azi at sinulyapan ito habang abala ang isang kamay sa pagmamaneho. Daviah bit her lips at sinubukang gawin ang nais ni Azi. God knows how Daviah want to stay relax, pero...“Hindi mo ako masisisi, this is my first time na mamemeet ko ang pamilya mo. I can't relax. I'm trying, but I can't. It's your family, Azi."Hindi mapigilan ni Azi na sabihin iyon.Azi sighed deeply, but then hinalikan ulit ang likod ng pala
Nawala ang ngiti sa labi ni Daviah nang marinig iyon mula sa mama ni Azi, ngunit mabilis lang iyon at ginawa ang lahat para mabalik ang ngiti. Pero sa loob loob niya ay bumigat na ang dibdib sa narinig.She shouldn't felt this, but she couldn’t help it. Bigla siyang nakaramdam ng selos lalo at parang close na close nga ng subra si Zara sa mga magulang at pamilya ni Azi.“You’ll see her soon, so don’t ask why she’s not here now, Ma.” Mariing ani ni Azi, at naramdaman ni Daviah ang pagsulyap ni Azi sa kanya.Pinilit ni Daviah ang malagyan ng matamis na ngiti ang labi, para ipakita kay Azi na ayos lang siya. Dahil sa nakatingin si Azi kay Daviah, nalipat ang tingin ng lahat kay Daviah, na animo'y ngayon lang napansin. Bigla tuloy naging hilaw ang pagngiti ni Daviah dahil sa titig ng pamilya ni Azi. “Good evening po,” said Daviah to them all, nanginig pa ang boses ni Daviah, pero mahinahon at punong puno naman iyon ng paggalang.“I’m sorry, you must be Daviah? Daughter of Mr. Villariva?”
Chapter 60Pagod na inihulog ni Daviah ang buong katawan sa kama at saka tinaas ang kamay para tignan ang engagement ring na bigay ni Azi sa kanya. Pinagmamasdan niya iyon, ang makintab na maliit na bato roon, na hindi niya akalaing magiging isa sa pinakaimportanteng bagay sa kanya.She is not a materialistic, pero pagdating sa singsing na iyon ay talagang nagiging materialistic siya.Ramdan niya mula sa daliri niya kung gaano kabigat ang singsing kahit na maliit, but it also felt heavy in her heart thinking about what happened a while ago.She was sure that Azi's mother didn't like her. Sa tingin nito kanina at kung paano tumaas baba ang tingin para pag-aralan siya—Daviah knows it. Wala siyang magawa kundi itago ang bigat ng nararamdaman niya kanina gamit ang ngiti.Nitong mga nakaraang araw, she was thinking that she might be just paranoid, but right now, after that short interaction she had with Azi's mother, napanghihinaan at nalalaglag na lang ang balikat niya. Mas dumami ang neg
Chapter 61“What are you doing here?” Gulat na tanong ni Daviah nang kinabukasan ay nakita niya si Azi na nasa dining area at nakaupo kasama na ang mga Magulang ni Daviah.“Good morning.” Imbes na sagutin ni Azi ang tanong ni Daviah, isang seryosonh pagbati ang ipinukol nito.“Azi—”“Maaga siya rito. Nag-aalala raw kasi pinatayan mo raw ng tawag at hindi mo sinasagot ang tawag niya.” Biglang sabat ng kung sino sa likod ni Daviah.Napatingin si Daviah sa nagsalita at napanguso nang makita ang Tita Valerie niya.“Tita, you're here?” Maliit na boses na ani ni Daviah rito.Lumapit naman si Valerie sa pamangkin at niyakap ito.“I miss you. Everyone has been busy these past few months, hmm.” Niyakap ni Daviah pabalik si Valerie, pero hindi mapigilang balingan ni Daviah si Azi na tahimik lang na nakatingin sa kanya habang nakaupo sa lamesa.“I miss you too, Tita.” All Daviah could say to her Tita Valerie, pero ang attention ay nakay Azi.Seryoso at walang ka-express expression si Azi na naka
Hindi naman mapigilan ni Daviah ang mas makaramdam ng ginhawa sa yakap ni Azi sa kanya. It felt so relaxing, the warmth of his embrace slowly easing away the tension in her body. Parang nawawala lahat ng iniisip niya. Lahat ng mga alalahanin at problema ay biglang naging malayo, at tanging ang kanyang nararamdamang kaligayahan sa yakap na ito ang umiiral. “I love you.” Azi whispered, his voice soft but filled with concern and emotion. Hindi na napigilan ni Daviah ang ngumiti, ramdam niya ang sincerity ng bawat salitang binitiwan ni Azi. May kalakip na pangako sa kanyang mga mata, at sa bawat saglit na iyon, nagiging malinaw sa kanya kung gaano siya kamahal ng lalaking ito.“I love you more.” Daviah whispered back bago lumayo at tignan si Azi, na mas lalo pa siyang ginigiit.“Anong oras ka dumating?” Tanong ni Daviah, hindi maiwasang itanong kung anong oras siya dumating gayong alas 12 na noong tumawag ito at nag-usap sila.“1 a.m.” Paos na sagot ni Azi, at kahit nahirapan siya, sinu
Chapter 64“Why the hell is he looking at you again?” Hindi pinansin ni Daviah ang sinabi ni Daniella sa tabi niya.Kakatapos lang ng pang huling exam nila, and they still have time to go outside bago umuwi, pero mas ginusto ni Daviah na umuwi na dahil alam niyang nasa bahay nila si Azi.“Kanina pa yan, ah. Hindi ba talaga naging effective iyong pinalit sayo kaya ganyan yan makatingin ulit? Nanggigigil ako, subukan ka lang niya guluhin ulit, talagang ipapabugbog ko na yan sa Tito Dave mo.” Sambit pa ni Daniella at talagang punong puno iyon ng inis at babala.Daviah sigh and this time, tinignaan na niya si Kevin na nasa malayo at doon ay nakita niyang nakatingin nga si Kevin sa kanya habang kasama ang mga kaibigan, na minsan na rin niyang nakasama noong sila pa. Kanina pang umaga, palagi silang nagkakasalubong, hindi tuloy matukoy ni Daviah kung magkataon lang iyon o talagang sinadya nito.Nang mapansin ni Kevin ang tingin ni Daviah sa kanya ay agad itong umayos sa pagkakatayo. He was
Napayuko si Daviah at napahilamos ang palad sa mukha, pilit nitong pinapakalma ang sarili pagkatapos nang nangyare sa parking lot ng skwelahan nila. Hindi siya makapaniwala na nagawa iyon ni Kevin sa kanya at mas lalong hindi niya akalain na makikita niya ang ganoong Kevin. Hindi na talaga ito ang Kevin na nakilala niya noon. Naiiyak si Daviah habang iniisip ang pwede pa nitong gawin kapag hindi siya umalis sa lugar na iyon agad.Nasa garahe na siya ng bahay nila, ngunit hirap pa rin siyang ibalik ang pagiging normal ng paghinga niya. She didn’t want to tell anyone about what happened, lalo na kay Azi. Kinakahiya niyang nangyari iyon, na nagawa siyang halikan ng gagong si Kevin."Azi shouldn't know about that," mahinang ani ni Daviah habang pilit pinapakalma pa ang sarili.Napabuntong-hininga siya at mabilis na kinuha ang wet wipes na lagi niyang nilalagay sa loob ng sasakyan. Binuksan niya ang lalagyan, kumuha ng isang piraso, at agad na ipinunas iyon sa labi niya nang paulit-ulit,
Napayuko si Daviah at napahilamos ang palad sa mukha, pilit nitong pinapakalma ang sarili pagkatapos nang nangyare sa parking lot ng skwelahan nila. Hindi siya makapaniwala na nagawa iyon ni Kevin sa kanya at mas lalong hindi niya akalain na makikita niya ang ganoong Kevin. Hindi na talaga ito ang Kevin na nakilala niya noon. Naiiyak si Daviah habang iniisip ang pwede pa nitong gawin kapag hindi siya umalis sa lugar na iyon agad.Nasa garahe na siya ng bahay nila, ngunit hirap pa rin siyang ibalik ang pagiging normal ng paghinga niya. She didn’t want to tell anyone about what happened, lalo na kay Azi. Kinakahiya niyang nangyari iyon, na nagawa siyang halikan ng gagong si Kevin."Azi shouldn't know about that," mahinang ani ni Daviah habang pilit pinapakalma pa ang sarili.Napabuntong-hininga siya at mabilis na kinuha ang wet wipes na lagi niyang nilalagay sa loob ng sasakyan. Binuksan niya ang lalagyan, kumuha ng isang piraso, at agad na ipinunas iyon sa labi niya nang paulit-ulit,
Chapter 64“Why the hell is he looking at you again?” Hindi pinansin ni Daviah ang sinabi ni Daniella sa tabi niya.Kakatapos lang ng pang huling exam nila, and they still have time to go outside bago umuwi, pero mas ginusto ni Daviah na umuwi na dahil alam niyang nasa bahay nila si Azi.“Kanina pa yan, ah. Hindi ba talaga naging effective iyong pinalit sayo kaya ganyan yan makatingin ulit? Nanggigigil ako, subukan ka lang niya guluhin ulit, talagang ipapabugbog ko na yan sa Tito Dave mo.” Sambit pa ni Daniella at talagang punong puno iyon ng inis at babala.Daviah sigh and this time, tinignaan na niya si Kevin na nasa malayo at doon ay nakita niyang nakatingin nga si Kevin sa kanya habang kasama ang mga kaibigan, na minsan na rin niyang nakasama noong sila pa. Kanina pang umaga, palagi silang nagkakasalubong, hindi tuloy matukoy ni Daviah kung magkataon lang iyon o talagang sinadya nito.Nang mapansin ni Kevin ang tingin ni Daviah sa kanya ay agad itong umayos sa pagkakatayo. He was
Hindi naman mapigilan ni Daviah ang mas makaramdam ng ginhawa sa yakap ni Azi sa kanya. It felt so relaxing, the warmth of his embrace slowly easing away the tension in her body. Parang nawawala lahat ng iniisip niya. Lahat ng mga alalahanin at problema ay biglang naging malayo, at tanging ang kanyang nararamdamang kaligayahan sa yakap na ito ang umiiral. “I love you.” Azi whispered, his voice soft but filled with concern and emotion. Hindi na napigilan ni Daviah ang ngumiti, ramdam niya ang sincerity ng bawat salitang binitiwan ni Azi. May kalakip na pangako sa kanyang mga mata, at sa bawat saglit na iyon, nagiging malinaw sa kanya kung gaano siya kamahal ng lalaking ito.“I love you more.” Daviah whispered back bago lumayo at tignan si Azi, na mas lalo pa siyang ginigiit.“Anong oras ka dumating?” Tanong ni Daviah, hindi maiwasang itanong kung anong oras siya dumating gayong alas 12 na noong tumawag ito at nag-usap sila.“1 a.m.” Paos na sagot ni Azi, at kahit nahirapan siya, sinu
Chapter 61“What are you doing here?” Gulat na tanong ni Daviah nang kinabukasan ay nakita niya si Azi na nasa dining area at nakaupo kasama na ang mga Magulang ni Daviah.“Good morning.” Imbes na sagutin ni Azi ang tanong ni Daviah, isang seryosonh pagbati ang ipinukol nito.“Azi—”“Maaga siya rito. Nag-aalala raw kasi pinatayan mo raw ng tawag at hindi mo sinasagot ang tawag niya.” Biglang sabat ng kung sino sa likod ni Daviah.Napatingin si Daviah sa nagsalita at napanguso nang makita ang Tita Valerie niya.“Tita, you're here?” Maliit na boses na ani ni Daviah rito.Lumapit naman si Valerie sa pamangkin at niyakap ito.“I miss you. Everyone has been busy these past few months, hmm.” Niyakap ni Daviah pabalik si Valerie, pero hindi mapigilang balingan ni Daviah si Azi na tahimik lang na nakatingin sa kanya habang nakaupo sa lamesa.“I miss you too, Tita.” All Daviah could say to her Tita Valerie, pero ang attention ay nakay Azi.Seryoso at walang ka-express expression si Azi na naka
Chapter 60Pagod na inihulog ni Daviah ang buong katawan sa kama at saka tinaas ang kamay para tignan ang engagement ring na bigay ni Azi sa kanya. Pinagmamasdan niya iyon, ang makintab na maliit na bato roon, na hindi niya akalaing magiging isa sa pinakaimportanteng bagay sa kanya.She is not a materialistic, pero pagdating sa singsing na iyon ay talagang nagiging materialistic siya.Ramdan niya mula sa daliri niya kung gaano kabigat ang singsing kahit na maliit, but it also felt heavy in her heart thinking about what happened a while ago.She was sure that Azi's mother didn't like her. Sa tingin nito kanina at kung paano tumaas baba ang tingin para pag-aralan siya—Daviah knows it. Wala siyang magawa kundi itago ang bigat ng nararamdaman niya kanina gamit ang ngiti.Nitong mga nakaraang araw, she was thinking that she might be just paranoid, but right now, after that short interaction she had with Azi's mother, napanghihinaan at nalalaglag na lang ang balikat niya. Mas dumami ang neg
Nawala ang ngiti sa labi ni Daviah nang marinig iyon mula sa mama ni Azi, ngunit mabilis lang iyon at ginawa ang lahat para mabalik ang ngiti. Pero sa loob loob niya ay bumigat na ang dibdib sa narinig.She shouldn't felt this, but she couldn’t help it. Bigla siyang nakaramdam ng selos lalo at parang close na close nga ng subra si Zara sa mga magulang at pamilya ni Azi.“You’ll see her soon, so don’t ask why she’s not here now, Ma.” Mariing ani ni Azi, at naramdaman ni Daviah ang pagsulyap ni Azi sa kanya.Pinilit ni Daviah ang malagyan ng matamis na ngiti ang labi, para ipakita kay Azi na ayos lang siya. Dahil sa nakatingin si Azi kay Daviah, nalipat ang tingin ng lahat kay Daviah, na animo'y ngayon lang napansin. Bigla tuloy naging hilaw ang pagngiti ni Daviah dahil sa titig ng pamilya ni Azi. “Good evening po,” said Daviah to them all, nanginig pa ang boses ni Daviah, pero mahinahon at punong puno naman iyon ng paggalang.“I’m sorry, you must be Daviah? Daughter of Mr. Villariva?”
“Relax, love. Come on,” hinalikan ni Azi ang likod ng palad ni Daviah upang pakalmahin siya.Ngayon ang araw na darating ang mga magulang ni Azi, and they are going to the airport to welcome and pick them up, which is why Daviah was so nervous.Kanina pa siya subrang pinagpapawisan kahit na subrang lakas naman ng aircon sa loob ng kotse ni Azi. Is just that, Daviah couldn’t help but think what's going to happens today.Huminga siya ng malalim, pero napapikit siya dahil talagang subrang bigat ng dibdib niya.“Love, your hand is sweating. Relax, please,” muling mahinahong ani ni Azi at sinulyapan ito habang abala ang isang kamay sa pagmamaneho. Daviah bit her lips at sinubukang gawin ang nais ni Azi. God knows how Daviah want to stay relax, pero...“Hindi mo ako masisisi, this is my first time na mamemeet ko ang pamilya mo. I can't relax. I'm trying, but I can't. It's your family, Azi."Hindi mapigilan ni Azi na sabihin iyon.Azi sighed deeply, but then hinalikan ulit ang likod ng pala
Chapter 57“Pasok,” mahinang bulong ni Azi kay Daviah pagkatapos ng mahabang halikan habang parehas silang hinahabol ang kanilang paghinga. Daviah did what Azi said. Pumasok siya sa loob at lasing na natumingin kay Azi na ngayon ay niluluwagan na ang butones sa dress shirt na suot, and while he is doing that, naglalakad na ito paikot para pumunta sa driver seat“Where are we going? Malayo ang condo mo—” Akala niya ay magmamaneho na si Azi papunta sa condo nito, pero naputol ang sinasabi niya nang bigla siyang halikan ni Azi pagpasok nito sa kotse. Agresibo ang mga kamay ni Azi na agad naglakbay sa hita ni Daviah na animo’y wala siyang oras para magaksaya ng oras. Napasinghap si Daviah nang paghiwalayin ni Azi ang kanyang mga hita at agad na hinanap ang gitna niya.“A-Azillo,” halinghing ni Daviah nang haplusin siya ni Azi sa pagitan ng kanyang mga hita. Kahit may manipis pang tela na namamagitan, sobra na ang sensasyon na nararamdaman niya, dahilan para lalong humigpit ang hawak niy
Chapter 56 - Tagaytay“Bakit tayo nandito?” Daviah asked and looked around.Tahimik siya mula pa kanina, pero dahil sa pagtigil nila sa hindi pamilyar na lugar ay hindi na niya mapigilan ang magtanong.“Because you are not saying what’s wrong to you,” Azi said simply at agad na lumabas sa kotse.Daviah sighed. Hindi niya sinasabi dahil alam naman niya na hindi dapat siya nag-iisip ng mga ganoong bagay. She just really couldn't help it. Tinignan ni Daviah si Azi na ngayon ay nasa labas na ng kotse bago niya, binuksan din naman niya ang pinto ng kotse para lumabas. Yumakap sa kanya ang malamig na hangin, pero umawang ang labi nang makita ang napakagandang tanawin.Kitang kita mula sa kinatatayuan nila ang maraming mga ilaw na nagmumula sa mga bahay at bulding na nasa malayo. Subrang taas ng lugar nila na talaga namang kitang kita ang lahat.“Ang ganda,” Daviah said and then looked at Azi.“Mas maganda ka,” Azi said at agad na niyakap si Daviah sa likod.“Stop it. Palagi mo na lang akong