Chapter 61“What are you doing here?” Gulat na tanong ni Daviah nang kinabukasan ay nakita niya si Azi na nasa dining area at nakaupo kasama na ang mga Magulang ni Daviah.“Good morning.” Imbes na sagutin ni Azi ang tanong ni Daviah, isang seryosonh pagbati ang ipinukol nito.“Azi—”“Maaga siya rito. Nag-aalala raw kasi pinatayan mo raw ng tawag at hindi mo sinasagot ang tawag niya.” Biglang sabat ng kung sino sa likod ni Daviah.Napatingin si Daviah sa nagsalita at napanguso nang makita ang Tita Valerie niya.“Tita, you're here?” Maliit na boses na ani ni Daviah rito.Lumapit naman si Valerie sa pamangkin at niyakap ito.“I miss you. Everyone has been busy these past few months, hmm.” Niyakap ni Daviah pabalik si Valerie, pero hindi mapigilang balingan ni Daviah si Azi na tahimik lang na nakatingin sa kanya habang nakaupo sa lamesa.“I miss you too, Tita.” All Daviah could say to her Tita Valerie, pero ang attention ay nakay Azi.Seryoso at walang ka-express expression si Azi na naka
Hindi naman mapigilan ni Daviah ang mas makaramdam ng ginhawa sa yakap ni Azi sa kanya. It felt so relaxing, the warmth of his embrace slowly easing away the tension in her body. Parang nawawala lahat ng iniisip niya. Lahat ng mga alalahanin at problema ay biglang naging malayo, at tanging ang kanyang nararamdamang kaligayahan sa yakap na ito ang umiiral. “I love you.” Azi whispered, his voice soft but filled with concern and emotion. Hindi na napigilan ni Daviah ang ngumiti, ramdam niya ang sincerity ng bawat salitang binitiwan ni Azi. May kalakip na pangako sa kanyang mga mata, at sa bawat saglit na iyon, nagiging malinaw sa kanya kung gaano siya kamahal ng lalaking ito.“I love you more.” Daviah whispered back bago lumayo at tignan si Azi, na mas lalo pa siyang ginigiit.“Anong oras ka dumating?” Tanong ni Daviah, hindi maiwasang itanong kung anong oras siya dumating gayong alas 12 na noong tumawag ito at nag-usap sila.“1 a.m.” Paos na sagot ni Azi, at kahit nahirapan siya, sinu
Chapter 64“Why the hell is he looking at you again?” Hindi pinansin ni Daviah ang sinabi ni Daniella sa tabi niya.Kakatapos lang ng pang huling exam nila, and they still have time to go outside bago umuwi, pero mas ginusto ni Daviah na umuwi na dahil alam niyang nasa bahay nila si Azi.“Kanina pa yan, ah. Hindi ba talaga naging effective iyong pinalit sayo kaya ganyan yan makatingin ulit? Nanggigigil ako, subukan ka lang niya guluhin ulit, talagang ipapabugbog ko na yan sa Tito Dave mo.” Sambit pa ni Daniella at talagang punong puno iyon ng inis at babala.Daviah sigh and this time, tinignaan na niya si Kevin na nasa malayo at doon ay nakita niyang nakatingin nga si Kevin sa kanya habang kasama ang mga kaibigan, na minsan na rin niyang nakasama noong sila pa. Kanina pang umaga, palagi silang nagkakasalubong, hindi tuloy matukoy ni Daviah kung magkataon lang iyon o talagang sinadya nito.Nang mapansin ni Kevin ang tingin ni Daviah sa kanya ay agad itong umayos sa pagkakatayo. He was
Napayuko si Daviah at napahilamos ang palad sa mukha, pilit nitong pinapakalma ang sarili pagkatapos nang nangyare sa parking lot ng skwelahan nila. Hindi siya makapaniwala na nagawa iyon ni Kevin sa kanya at mas lalong hindi niya akalain na makikita niya ang ganoong Kevin. Hindi na talaga ito ang Kevin na nakilala niya noon. Naiiyak si Daviah habang iniisip ang pwede pa nitong gawin kapag hindi siya umalis sa lugar na iyon agad. Nasa garahe na siya ng bahay nila, ngunit hirap pa rin siyang ibalik ang pagiging normal ng paghinga niya. She didn’t want to tell anyone about what happened, lalo na kay Azi. Kinakahiya niyang nangyari iyon, na nagawa siyang halikan ng gagong si Kevin. "Azi shouldn't know about that," mahinang ani ni Daviah habang pilit pinapakalma pa ang sarili. Napabuntong-hininga siya at mabilis na kinuha ang wet wipes na lagi niyang nilalagay sa loob ng sasakyan. Binuksan niya ang lalagyan, kumuha ng isang piraso, at agad na ipinunas iyon sa labi niya nang paulit
Chapter 65Pinilit ni Daviah na huwag matanggal ang ngiti sa labi niya nang makita kung sino ang kasama at kausap ng Mama ni Azi sa sala. Gabi na nang dumating sila ni Azi sa probinsya at ang nadatnan nga ay ang masayang nag-uusap na sina Zara at Geneva. Geneva ang pangalan ng Mama ni Azi.Daviah did asked many question to Azi habang papunta sila sa probinsya, and Daviah asked many question dahil sa gusto niya talagang makuha ang loob ng mama ni Azi at magustuhan siya nito bilang magiging asawa ni Azi.Tinanong ni Daviah kung ano ba ang mga gusto ng mama ni Azi at kung ano ang mga ayaw nito. Azi even told her na hindi naman niya kailangang baguhin ang sarili niya para magustuhan siya ng Mama niya and Daviah know that, pero gusto niya talaga na magustuhan siya ng Mama ni Azi ng buong loob.Habang lumalapit sila sa sala, hindi mapigilan ni Daviah na mapansin kung paanong ang bawat kilos ni Geneva ay puno ng kasanayan at elegansya. Para bang kahit ang simpleng pag-inom ng tsaa ay isang
Ramdam ni Daviah ang paglamig ng paligid. Pakiramdam niya ay para siyang nahuling gumagawa ng hindi tama, kahit isang hawak lang naman iyon. Huminga si Daviah ng malalim.Daviah was about to talk already, pero hindi nito agad nasabi ang gustong sabihin nang marinig niya ang malakas na tikhim ni Geneva. Napatingin si Daviah kay Geneva at napansin niya ang pasimpleng pagtaas ng kilay nito. Daviah is not stupid not to know what that means.Dahan-dahang tinanggal ni Daviah ang kamay niyang nakahawak kay Azi.“Maiwan na namin kayo—” Muling nagsalita si Azi, pero pinutol ni Daviah agad iyon.“It’s okay, Azi. Hmm... Ano, dito na muna siguro ako. Saka alam ko naman ang pasikot-sikot ng mansyon kaya alam ko rin kung saan ako pupunta kahit ako lang mag-isa.”“But—”“You can go to your Papa. Saka hindi pa naman ako inaantok, maaga pa and we still have not had dinner, so I’ll stay here muna at dito na kita hintayin,” malumanay na ani ni Daviah at saka nginitian si Azi para ipakita na ayos lang na
Chapter 67Nakahinga ng maluwag si Daviah nang makita niyang pababa na si Azi sa hagdan kasama ang papa nito. Halos isang oras siya sa taas, at hindi mapakali si Daviah habang nakaupo sa sofa kasama ang mama ni Azi at si Zara.Halos hirap siyang gumalaw kanina pa, pero ngayong nakita na niya si Azi ay biglang lumuwag ang dibdib niya.“Mabuti naman at bumaba na kayong mag-ama. Kanina pa naghihintay ang dinner. Let's go, let's have dinner,” ani Geneva habang umiiling nang makita ang dalawa.“Manang, pakitawag si Lander!” Utos pa nito kay Manang.“Sige po, Ma'am!” Si Manang at agad na na tumango at tumungo sa hadgan.Agad na dumiretso si Azi kay Daviah. Ngumiti si Daviah sa kanya, pero seryosong nakatingin lang si Azi rito.“May nangyare ba? Why are you so serious?” Tanong ni Daviah rito, pero imbes na sagutin ay agad namang siyang tinanong ni Azi.“You okay?” Tanong ni Azi na sandaling nagpangiti kay Daviah.Kahit kailan talaga ay alam nito kung kailan hindi okay si Daviah.Tumango si D
Noong una ay akala ni Daviah ay panaginip lang na may tumatawag sa kanya kaya hindi niya iyon pinansin, pero nagising si Daviah nang maramdaman ang paghalik sa pisngi niya. Kung hindi niya naamoy agad ang pamilyar na pabango ni Azi, paniguradong sisigaw siya, pero naamoy niya agad iyon at talagang nanuot sa kanyang ilong."Love," muling tawag nito. Inaantok na tinignan ni Daviah ang tao sa tabi niya and there she saw Azi, sitting beside her, nakababa ng kaunti ang katawan dahil sa panggigising sa kanta.“I'm sorry, I woke you up,” malambing na ani ni Azi kay Daviah nang dahan-dahan siyang naupo mula sa pagkakahiga.“Bakit? May problema ba?” tanong ni Daviah habang humihikab.They sleep in separate rooms dahil na rin sa kagustuhan ni Geneva, ang mama ni Azi. Azi said that it's fine if they sleep in one room together dahil ikakasal naman na sila. Pero si Daviah mismo ang tumanggi doon dahil alam niyang mas lalo lang magkakaproblema. Masyado ng mainit ang nangyare sa dinner nila, kaya
Napaayos si Cheska sa pagkakaupo nang mapansing malapit na sila at dahil naka kotse si Azrael, hindi naman pwedeng ipasok niya ito at ayaw din ni Cheska na makakuha ng attention gayong paniguradong makakarating ito sa mama niya kaya naman sa kanto pa lang ay agad na niyang sinabihan si Azrael na itigil na ang kotse.Tatanggalin sana ni Cheska ang Office coat ni Azrael na suot niya para isauli na, pero bago pa matanggal ni Cheska ay agad nang nagsalita si Azrael."What? Balak mong maglakad pauwi na ganyan ang damit? Sinuot ko yan sayo para may pantakip ka ng katawan tapos tatanggalin mo?"Napanguso si Cheska sa narinig."Kung sana kasi hindi mo ako initusang magpalit, diba? Tapos ngayon ayaw mong maglakad ako ng ganoon ang damit. Talaga lang, ha?" Sarkastikong ani ni Cheska at hindi na tinuloy ang pagtanggal sa office coat ni Azrael."Why don' you just do everything I said without saying anything? ha?" Napairap si Cheska.“Salamat sa paghatid—” Sambit na lang nito, pero natigilan si Che
Chapter 17 “Bitawan mo nga ako!” Inis na ani ni Cheska kay Azrael nang patuloy siya nitong hinila papalabas at papunta sa parking lot. And Cheska successfully pulled her hand. Nang tignan siya ni Azrael, tinignan niya ito ng masama. “Ano bang problema mo at ang init-init ng ulo mo?” Umigting ang panga ni Azrael at saka pumikit ng mariin. "You!" "Me?" Takang tanong ni Cheska. Hindi niya lubos alam kung bakit subrang init ng ulo ni Azrael. Oo at inaasar niya ito kanina, pero tama na bang rason iyon para maging ganito kagalit? "Yes, you! because you have a plan on drinking that alcohol!" Umawang ang labi ni Cheska. "Seryoso ka ba? Doon ka talaga nagagalit ng ganyan?" Hindi makapaniwalang tanong no Cheska. Pinanood ni Cheska kung paano hinilot ni Azrael ang sintido niya bago magsalita. “I told you not to get that drink, pero plano mo paring kunin—” “Malamang! Anong gusto mo? Pahirapan ko pa iyong waiter? Tapos ano? Mawawalan siya ng trabaho dahil lang sa hindi ko tinanggap
Chapter 16Hindi makapaniwalang tinitigan ni Cheska si Azrael, ang isang kilay niya ay bahagyang nakataas habang pilit niyang inuunawa ang ikinikilos nito. Kanina lang ay nakaupo ito sa kabilang dulo ng sofa, pero ngayon ay nasa tabi na niya—nakaakbay pa na parang walang pakialam sa mundo. Hindi niya maiwasang magtaka sa biglaang pagbabago ng mood nito.“Problema mo?” tanong ni Cheska, at sa hindi mawaring dahilan, halos matawa na siya sa inasal ng binata.“Hindi kita pinapasweldo para magtanong. Just stay quiet and sit beside me,” mariin at masungit na sabi ni Azrael.Napanguwi si Cheska sa narinig dahil kailan ay subrang sungit nito, pero hindi maintindihan ni Cheska ang sarili kung bakit niya tinanggal ang kamay ni Azrael.Kung ibang lalaki siguro ang lumapit sa kanya nang ganito kalapit, malamang ay siniko na niya ito, o kaya’y nasapatusan. Pero sa halip na gawin iyon, napahinga lang siya nang malalim at pinagmasdan ang iritadong ekspresyon ni Azrael—ang nakakunot nitong noo, ang
Chapter 15Gusto pang magmatigas ni Cheska dahil para sa kanya ay hassle ang magpalit pa ng damit gayong para sa kanya ay maayos naman na ang damit na suot, pero wala naman siyang magagawa gayong boss naman niya ang nagsabi at nag-utos. At saka kahit naman binabara bara niya iyon at sinsagotsagot ay takot pa rin ito na baka biglang magbago ang isip nito. Plano din kasi ni Cheska na kausapin si Azrael tungkol sa pagpapagamot ng kapatid niya kaya talagang hindi niya maipagkakailang masaya siya sa pagtawag nito.Matapos ang ilang minutong paghihintay, dumating na ang damit na ipinadala ni Azrael. Walang nagawa si Cheska kundi isuot ito, kahit pa ramdam niyang hindi niya ito kailanman isusuot kung siya ang masusunod.Paglabas niya mula sa restroom, agad niyang naramdaman ang kakaibang pakiramdam ng telang bumabalot sa katawan niya. Isang itim na fitted dress ang suot niya—hapit na hapit ito sa kanyang katawan, dinidikitan ang bawat hubog niya sa paraang hindi siya sanay. Ang tela ay manipi
Chapter 14Hindi na nagpalit si Cheska ng damit. Kung ano ang suot niya kanina habang nasa kalsada kasama si Cris, iyon na rin ang dinala niya sa mamahaling bar kung saan siya pinatawag ni Azrael. Naka-itim siyang t-shirt na kupas at maluwag sa kanya, halos mahulog na sa balikat. Ang suot niyang shorts ay mukhang hiniram niya pa sa kung sinong lalaki—lampas tuhod at luma na rin. Naka-black cap siya, pero hindi nito tuluyang natakpan ang mahaba niyang buhok na nakalugay, bumabagay sa overall niyang pormang parang tambay sa kanto.At ngayon, habang naglalakad siya sa loob ng bar, hindi niya maipinta ang mga tingin na ipinupukol sa kanya ng mga tao roon. Napapailing si Cheska dahil parang nanliliit ang mga matang nakatingin sa kanya, na animo’y sa tingin pa lang ay sinasabi nang hindi siya bagay sa lugar na iyon.Napapalatak si Cheska. “Ano bang problema ng mga ‘to? Saka ano namang pake nila?” bulong niya sa sarili at medyo nakaramdam ng inis.Ang mga babae sa paligid ay nakasuot ng mga f
“Huhulaan ko, nag-away na naman kayo ng Mama mo, no?”Hindi tinignan ni Cheska si Cris nang marinig niya ang boses nito. Sa halip tignan ito, nanatili siyang nakatitig sa kalsada, pinagmamasdan ang walang-humpay na daloy ng mga sasakyan. Ang ilaw mula sa mga headlight ay sumasalamin sa kanyang mga mata, pero hindi iyon sapat para tabunan ang lungkot na nararamdaman niya sa lahat ng masasakit na salita mula sa kanyang ina.“Wala siya ngayon, pero kahapon, oo. Ano pa nga ba? Wala namang bago doon. Himala na lang siguro kung hindi kami mag-aaway o magtatalo ng isang araw. Palagi naman kasing mainit ang ulo niya.” Mahina at sarkastikong sagot ni Cheska, kasabay ng mapait na ngiti.Napabuntong-hininga si Cris at umiling. "Masyado ka kasing mabait sa Mama mo. Halos ikaw na lahat ang gumagawa ng pera para kapatid mo at pati sa pagsusugal ni Tita. Huwag mo namang hayaang abusuhin ka niya, Cheska.""Hindi ko naman kayang maging matigas, Cris. Mama ko iyon, eh. Kahit ganoon iyon, mama ko pa r
Chapter 12Zara. Iyon ang pangalan ng kanilang ina.Palaging ganoon ang ina ni Cheska sa kanilang magkapatid. Sa kabila ng pagsusumikap ni Cheska na makatulong sa gastusin, puro masasakit na salita lang ang natatanggap nila mula sa kanilang ina at paulit ulit na panunumbat na walang katapusan.Paulit-ulit na binabanggit ng kanyang ina kung paano siya nagsisisi na sumama sa ama nila noong maayos pa ang buhay nito. Para bang isang pagkakamali ang kanilang pagdating sa mundo. Palagi nitong pinaparamdam na sila ang mismong sumira sa buhay nito.Alam din ni Cheska na dating guro ang kanyang ina sa kanilang probinsya. Lagi nitong sinasabi na may ibang lalaking gusto sana niyang pakasalan noon—at kung siya raw ang nasunod, hindi sana naging ganito ang buhay niya. Isang masakit na katotohanang palaging itinatanim sa isip ni Cheska, na para bang kasalanan nilang magkapatid kung bakit ganoon ang sinapit ng kanilang ina.“A-Ate, magpapagamot na po ako?”Kitang-kita ni Cheska ang pagningning ng mg
Chapter 11“Gwapo sana, kaso ang gago-gago niya.”Napabuntong-hininga si Cheska habang nakatitig sa hawak niyang cellphone. Napapailing na lang siya sa inis at halo halong nararamdaman niya. Hindi niya alam kung bubuksan ba niya ito o hindi—baka kasi may makita na naman siyang hindi niya magugustuhan. Kahit pa pilit niyang iwaksi sa isip ang nakita niya, patuloy itong bumabalik, paulit-ulit, na parang isang sirang plaka ang narinig niya kanina na talaga namang paulit ulit na lang sa isip ni Cheska.“Nagbibigay ng cellphone, tapos may nagbebembangan? Kinikilabutan pa rin ako. Ang gandang cellphone tapos may b0ld. Tanga na, gago pa. Paano na lang kung si Tita Daviah ang nakakuha at nagbukas ng phone? Ang tanga niya, sobra.”Napapailing siya habang kinakausap ang sarili at alam din naman niya na mukha na siyang tanga habang kausap ang sarili, pero talagang hindi niya mapigilan ang sarili. Hindi lang inis ang nararamdaman niya—may halong kilamot talaga. Hindi niya inakalang makakakita siya
Chapter 10"Iha, pasensya na kung marami kami ngayon dito. I am really just happy that my son already has a girlfriend, kaya talagang sinabihan ko ang lahat tungkol sayo. Mas marami pa sana ito kung hindi lang nasa ibang bansa at busy ang iba. And also, my husband is not here dahil may dinaluhang meeting, kaya hindi mo siya makikilala ngayon."Halos nawala lahat ng tapang ni Cheska nang makita niya kung gaano karami ang pamilya ni Azrael. Mukhang alam na ni Cheska kung bakit ganito kalaki at kalawak ang condo ni Azrael—dahil kung maliit ito, hindi sila magkakasya lahat."O-Okay lang po at saka m-masaya naman po akong makilala kayo," sinubukan ni Cheska na ngumiti at maging normal ang kilos, pero halos hindi niya magawa nang mabuti dahil alam naman niya sa sarili niya na hindi totoo ang lahat ng ito.Nang matapos sabihin ni Cheska iyon, agad siyang dinumog at nagpakilala isa-isa. Ang iba ay sabay-sabay pa nga sa pagsasabi ng pangalan, kaya halos wala nang matandaan si Cheska sa mga pang