Daviah couldn’t understand why Azi was there, staring at her like she was the only woman there. Ramdam na ramdam niya ang mariing titig ni Azi sa kanya. The message she received from Azi only made things more confusing for her. Para saan iyon? Bakit ganoon? He is calling her Love? Isn't that bvllshit? Hindi maiwasang magmura si Daviah sa isip niya dahil lahat naman ginagawa niya para dumistansya. Siya na nga itong dumidistansya para sakanila ni Zara tapos ganito pa? After reading the message talaga namang mas lalong dumami ang tanong sa isip ni Daviah and she really hate thinking that way. Gusto niya ng payapang isip, pero bakit ganito? Why don't he just stayed in the Province? Padarag niyang ibinaba ang hawak na phone at sinulyapan si Azi. Nagtama ang mga mata nila, at kitang-kita ni Daviah kung paano umayos si Azi ng pagkakaupo nang magtama ang kanilang tingin. Azi thought Daviah wanted to go outside to talk, but after giving him that glance, she quickly looked away and even r
“Don't touch me,” nang matauhan ay agad iyong sinabi ni Daviah, and she tried to remove Azi's hand from her waist.Hindi pa rin naalis ang inis at galit ni Daviah at paulit ulit na bumabalik sa kanya ang mga nabasa niya sa phone nito at nakita. Ayaw niyang maging malapit kay Azi, ayaw niya, that's the reason why she wanted to get away.Inis na tiningnan ni Daviah si Azi nang mas hinawakan siya nito nang mariin at talagang walang balak pakawalan. Azi was also looking at her with a dark expression.“I said don't touch me!” bulyaw ni Daviah, hindi natinag kahit na kinakabahan na siya sa paraan ng pagtingin sa kanya ni Azi.May kung ano sa titig ni Azi naa talagang nakakapagpahina ng tuhod ni Daviah and she hates that fact.“Let's go. You're drunk,” mariing sabi ni Azi at hihilahin na sana si Daviah, pero agad na hinila ni Blake si Daviah. Even though Blake pulled Daviah, hindi niya nagawang palayuin ito kay Azi dahil agad namang hinawakan ni Azi si Daviah nang mas mariin.“Teka, dude. H
“Fvcking shit! Umayos ka, Daviah. Para ka namang tanga, eh!” Bulong ni Daviah sa sarili habang mabilis na naglalakad kahit umiikot ang paningin niya at halos hindi na kayang tumayo. Halos ilang beses na siyang nakabangga ng mga tao sa paligid dahil sa sobrang pagmamadali sa paglalakad. Narinig pa niya ang boses ng isang taong tumatawag sa kanya—siguro kakilala niya—pero hindi na niya nagawang pansinin dahil sa subrang pagmamadali.Naiiyak siya. Naiinis siya. Pero mas naiinis siya dahil hindi niya alam kung bakit gusto niyang umiyak. “Daviah!” Narinig niya ang boses ni Azi na tumatawag mula sa hindi kalayuan, kaya mas lalo siyang nagmadali. Pati pagbukas ng pinto ng kotse ay minadali na niya, pero bago pa man niya iyon magawa, naramdaman na niya ang paghawak ni Azi sa kamay niya.Napapikit si Daviah sa frustration. “Can you just leave me alone!” sigaw niya nang malakas, halos umaalingawngaw sa buong parking lot. Huminga si Azi ng malalim bago magsalita.“No, let’s talk first—”
Chapter 37“Now, tell me the messages and pictures that make you upset here.” Sa harap ni Daviah, binuksan ni Azi ang phone niya at nagsimula siyang mag-scroll sa gallery niya.“Gusto ko ng umuwi,” mariing sagot ni Daviah, sinusubukang huwag tumingin sa phone ni Azi, the last thing she don't want to happened is to see those pictures again.Hindi pa man nakikita ay kumukulo nanaman ang dugo niya. Those pictures still clearly in her mind. Pero sa sinabi ni Daviah na gusto na niyang umuwi, hindi gumalaw si Azi sa pwesto niya. Nakatayo pa rin siya sa harapan ni Daviah at nanatili roon habang nakatingin sa phone nito.“What makes you upset here? Delete it,” mahinahong sabi ni Azi saka sinulyapan si Daviah.“Sabing gusto ko ng umuwi, ano bang—” Hindi natapos ang mga salita ni Daviah nang bigla siyang hinalikan ni Azi sa labi, mabilis at hindi inaasahan kaya naitikom lang ni Daviah ang labi.She suddenly don't know what to day after that.“Here, hold my phone. Scroll through it and find tho
Chapter 39Nawalan ng control si Daviah. She didn’t want to be like this, pero sarili niyang katawan ay hindi niya magawang kontrolin. Ang kamay niyang pilit pinipigilan sa paggalaw ay hindi niya magawang pigilan. Kusang gumalaw ang kamay niya para kumapit sa batok ni Azi. She’s already on fire, pinagpapawisan ng malagkit at parang nasusunog ang katawan sa sobrang init.Hanggang sa maramdaman na ni Daviah na nagiging malikot na ang kamay ni Azi at dahil doon, hindi nito mapigilan ang makaramdam ng excitement. Napatingala siya nang maramdaman ang pagbaba ng halik ni Azi sa leeg niya. She let Azi kiss him there. Nakapikit ang mata at dinadama ang bawat lapat ng labi ni Azi sa kanya.“Shit.” Mahinang mura ni Azi.Kung hindi lang dahil sa maliwanag na headlights na tumama sa kanila, makakalimutan na nila kung nasaan sila. Agad itinago ni Daviah ang mukha sa katawan ni Azi, while Azi looked angrily at that car. Iritado dahil sa pag istorbo sa kanila.“Alas 11, Buenavista.” Napakapit si Dav
Chapter 40“Good morning,” nakangiting bati ni Belinda sa kanyang anak na si Daviah pagkapasok na pagkapasok nito sa dining area.“Good morning,” bati rin naman pabalik ni Daviah, pero ang mata ay nilibot na sa buong dining area.Nakagat niya ang labi nang hindi niya makita sa loob ng dining area ang hinahanap niya.“If you are looking for Buenavista, tulog pa siguro iyon. Masyadong mahina sa alak.” Napasulyap si Daviah sa Tito Dave niya nang pumasok ito sa dining area at sinabi iyon.“Why? Uminom pa kayo kagabi?” Kunot noong tanong ni Daviah dito dahil subrang gabi na non at nakainom na si Azi.“Nilasing ng dad mo at ng Tito Dave mo.” Si Belinda.“What? Nakainom at marami na siyang nainom kagabi bago kami umuwi.” Nakasimangot na ani ni Daviah.Kahit na sinusubukan ni Daviah na huwag mapasulyap kay Azi kagabi, alam at napansin ni Daviah na napaparami na ang inom ni Azi kagabi, that's also one of the reason kaya gusto niyang manatili na sa bahay nila.“Nag-aya yang Tito Dave mo, and of
Chapter 41“Oh come on, Daviah. para kang tanga, promise I'm not joking. Stop smiling! Ang creepy mo, alam mo ba iyon?” Tanong ni Daniella kay Daviah, ngunit hindi siya pinansin ng kaibigan.Rinig na rinig niya ang mga sinasabi ng mga kaibigan, pero masyado siyang abala sa pag reply kay Azi.Nagpatuloy lang si Daviah sa pag-reply kay Azi at hindi man lang tinignan ang mga kaibigan.Daviah: I'm eating na po.Pagkasend ni Daviah ng reply niya dito ay wala lang isang minuto, agad ng dumating ang reply ni Azi pabalik sa kanya.Azi: Good. Susunduin kita mamaya. I already told your parents that you will be with me for dinner.Hindi mapigilan ni Daviah ang pagngiti at the same time, hindi mapigilan ni Daviah na ma excite para mamaya. Mag dinner sila, saan? Sa labas? A date? Kinagat niya ang labi at tinignan ang screen ng phone niya habang ramdam ang hindi maipaliwanag na kilig. It's Monday, and it's been three days since that day. Parang nakalutang ang pakiramdam ni Daviah pagkatapos ng
Chapter 42“What?” Napakurap-kurap si Daviah nang tignan siya ni Azi at hindi agad nag-drive. They were already inside the car, pero imbes na mag-drive, tinignan siya ni Azi na para bang may gusto itong sabihin."Azi—"“You called me love,” parang hindi makapaniwalang sambit ni Azi.Napaiwas si Daviah ng tingin dahil hindi nito matagalan ang titig niyo.“B-Bakit? Bawal? Ayaw mong tinatawag kitang ganoon sa harap ni Florie?” Napairap si Daviah pagkasabi niya noon, pero napasulyap sa kamay niyang hawak ni Azi iyon at dinala sa labi niya para halikan.Napanguso nalang si Daviah sa ginawa nito.“That was the first time, Love.” Nakatitig si Azi kay Daviah gamit ang mapungay na mata nang sabihin niya iyon.Masyadong malumanay at nakakapagpalakas ng kabog ng dibdib niya ang paraan ng pagkakasabi nito, and she's so insane for that.“A-And? Come on, let's just go na nga. Gutom na ako, let's just have a early dinner—”“I want to kiss you. Can I?” Naitikom ni Daviah ang labi nang marinig iyon, p
Napaayos si Cheska sa pagkakaupo nang mapansing malapit na sila at dahil naka kotse si Azrael, hindi naman pwedeng ipasok niya ito at ayaw din ni Cheska na makakuha ng attention gayong paniguradong makakarating ito sa mama niya kaya naman sa kanto pa lang ay agad na niyang sinabihan si Azrael na itigil na ang kotse.Tatanggalin sana ni Cheska ang Office coat ni Azrael na suot niya para isauli na, pero bago pa matanggal ni Cheska ay agad nang nagsalita si Azrael."What? Balak mong maglakad pauwi na ganyan ang damit? Sinuot ko yan sayo para may pantakip ka ng katawan tapos tatanggalin mo?"Napanguso si Cheska sa narinig."Kung sana kasi hindi mo ako initusang magpalit, diba? Tapos ngayon ayaw mong maglakad ako ng ganoon ang damit. Talaga lang, ha?" Sarkastikong ani ni Cheska at hindi na tinuloy ang pagtanggal sa office coat ni Azrael."Why don' you just do everything I said without saying anything? ha?" Napairap si Cheska.“Salamat sa paghatid—” Sambit na lang nito, pero natigilan si Che
Chapter 17 “Bitawan mo nga ako!” Inis na ani ni Cheska kay Azrael nang patuloy siya nitong hinila papalabas at papunta sa parking lot. And Cheska successfully pulled her hand. Nang tignan siya ni Azrael, tinignan niya ito ng masama. “Ano bang problema mo at ang init-init ng ulo mo?” Umigting ang panga ni Azrael at saka pumikit ng mariin. "You!" "Me?" Takang tanong ni Cheska. Hindi niya lubos alam kung bakit subrang init ng ulo ni Azrael. Oo at inaasar niya ito kanina, pero tama na bang rason iyon para maging ganito kagalit? "Yes, you! because you have a plan on drinking that alcohol!" Umawang ang labi ni Cheska. "Seryoso ka ba? Doon ka talaga nagagalit ng ganyan?" Hindi makapaniwalang tanong no Cheska. Pinanood ni Cheska kung paano hinilot ni Azrael ang sintido niya bago magsalita. “I told you not to get that drink, pero plano mo paring kunin—” “Malamang! Anong gusto mo? Pahirapan ko pa iyong waiter? Tapos ano? Mawawalan siya ng trabaho dahil lang sa hindi ko tinanggap
Chapter 16Hindi makapaniwalang tinitigan ni Cheska si Azrael, ang isang kilay niya ay bahagyang nakataas habang pilit niyang inuunawa ang ikinikilos nito. Kanina lang ay nakaupo ito sa kabilang dulo ng sofa, pero ngayon ay nasa tabi na niya—nakaakbay pa na parang walang pakialam sa mundo. Hindi niya maiwasang magtaka sa biglaang pagbabago ng mood nito.“Problema mo?” tanong ni Cheska, at sa hindi mawaring dahilan, halos matawa na siya sa inasal ng binata.“Hindi kita pinapasweldo para magtanong. Just stay quiet and sit beside me,” mariin at masungit na sabi ni Azrael.Napanguwi si Cheska sa narinig dahil kailan ay subrang sungit nito, pero hindi maintindihan ni Cheska ang sarili kung bakit niya tinanggal ang kamay ni Azrael.Kung ibang lalaki siguro ang lumapit sa kanya nang ganito kalapit, malamang ay siniko na niya ito, o kaya’y nasapatusan. Pero sa halip na gawin iyon, napahinga lang siya nang malalim at pinagmasdan ang iritadong ekspresyon ni Azrael—ang nakakunot nitong noo, ang
Chapter 15Gusto pang magmatigas ni Cheska dahil para sa kanya ay hassle ang magpalit pa ng damit gayong para sa kanya ay maayos naman na ang damit na suot, pero wala naman siyang magagawa gayong boss naman niya ang nagsabi at nag-utos. At saka kahit naman binabara bara niya iyon at sinsagotsagot ay takot pa rin ito na baka biglang magbago ang isip nito. Plano din kasi ni Cheska na kausapin si Azrael tungkol sa pagpapagamot ng kapatid niya kaya talagang hindi niya maipagkakailang masaya siya sa pagtawag nito.Matapos ang ilang minutong paghihintay, dumating na ang damit na ipinadala ni Azrael. Walang nagawa si Cheska kundi isuot ito, kahit pa ramdam niyang hindi niya ito kailanman isusuot kung siya ang masusunod.Paglabas niya mula sa restroom, agad niyang naramdaman ang kakaibang pakiramdam ng telang bumabalot sa katawan niya. Isang itim na fitted dress ang suot niya—hapit na hapit ito sa kanyang katawan, dinidikitan ang bawat hubog niya sa paraang hindi siya sanay. Ang tela ay manipi
Chapter 14Hindi na nagpalit si Cheska ng damit. Kung ano ang suot niya kanina habang nasa kalsada kasama si Cris, iyon na rin ang dinala niya sa mamahaling bar kung saan siya pinatawag ni Azrael. Naka-itim siyang t-shirt na kupas at maluwag sa kanya, halos mahulog na sa balikat. Ang suot niyang shorts ay mukhang hiniram niya pa sa kung sinong lalaki—lampas tuhod at luma na rin. Naka-black cap siya, pero hindi nito tuluyang natakpan ang mahaba niyang buhok na nakalugay, bumabagay sa overall niyang pormang parang tambay sa kanto.At ngayon, habang naglalakad siya sa loob ng bar, hindi niya maipinta ang mga tingin na ipinupukol sa kanya ng mga tao roon. Napapailing si Cheska dahil parang nanliliit ang mga matang nakatingin sa kanya, na animo’y sa tingin pa lang ay sinasabi nang hindi siya bagay sa lugar na iyon.Napapalatak si Cheska. “Ano bang problema ng mga ‘to? Saka ano namang pake nila?” bulong niya sa sarili at medyo nakaramdam ng inis.Ang mga babae sa paligid ay nakasuot ng mga f
“Huhulaan ko, nag-away na naman kayo ng Mama mo, no?”Hindi tinignan ni Cheska si Cris nang marinig niya ang boses nito. Sa halip tignan ito, nanatili siyang nakatitig sa kalsada, pinagmamasdan ang walang-humpay na daloy ng mga sasakyan. Ang ilaw mula sa mga headlight ay sumasalamin sa kanyang mga mata, pero hindi iyon sapat para tabunan ang lungkot na nararamdaman niya sa lahat ng masasakit na salita mula sa kanyang ina.“Wala siya ngayon, pero kahapon, oo. Ano pa nga ba? Wala namang bago doon. Himala na lang siguro kung hindi kami mag-aaway o magtatalo ng isang araw. Palagi naman kasing mainit ang ulo niya.” Mahina at sarkastikong sagot ni Cheska, kasabay ng mapait na ngiti.Napabuntong-hininga si Cris at umiling. "Masyado ka kasing mabait sa Mama mo. Halos ikaw na lahat ang gumagawa ng pera para kapatid mo at pati sa pagsusugal ni Tita. Huwag mo namang hayaang abusuhin ka niya, Cheska.""Hindi ko naman kayang maging matigas, Cris. Mama ko iyon, eh. Kahit ganoon iyon, mama ko pa r
Chapter 12Zara. Iyon ang pangalan ng kanilang ina.Palaging ganoon ang ina ni Cheska sa kanilang magkapatid. Sa kabila ng pagsusumikap ni Cheska na makatulong sa gastusin, puro masasakit na salita lang ang natatanggap nila mula sa kanilang ina at paulit ulit na panunumbat na walang katapusan.Paulit-ulit na binabanggit ng kanyang ina kung paano siya nagsisisi na sumama sa ama nila noong maayos pa ang buhay nito. Para bang isang pagkakamali ang kanilang pagdating sa mundo. Palagi nitong pinaparamdam na sila ang mismong sumira sa buhay nito.Alam din ni Cheska na dating guro ang kanyang ina sa kanilang probinsya. Lagi nitong sinasabi na may ibang lalaking gusto sana niyang pakasalan noon—at kung siya raw ang nasunod, hindi sana naging ganito ang buhay niya. Isang masakit na katotohanang palaging itinatanim sa isip ni Cheska, na para bang kasalanan nilang magkapatid kung bakit ganoon ang sinapit ng kanilang ina.“A-Ate, magpapagamot na po ako?”Kitang-kita ni Cheska ang pagningning ng mg
Chapter 11“Gwapo sana, kaso ang gago-gago niya.”Napabuntong-hininga si Cheska habang nakatitig sa hawak niyang cellphone. Napapailing na lang siya sa inis at halo halong nararamdaman niya. Hindi niya alam kung bubuksan ba niya ito o hindi—baka kasi may makita na naman siyang hindi niya magugustuhan. Kahit pa pilit niyang iwaksi sa isip ang nakita niya, patuloy itong bumabalik, paulit-ulit, na parang isang sirang plaka ang narinig niya kanina na talaga namang paulit ulit na lang sa isip ni Cheska.“Nagbibigay ng cellphone, tapos may nagbebembangan? Kinikilabutan pa rin ako. Ang gandang cellphone tapos may b0ld. Tanga na, gago pa. Paano na lang kung si Tita Daviah ang nakakuha at nagbukas ng phone? Ang tanga niya, sobra.”Napapailing siya habang kinakausap ang sarili at alam din naman niya na mukha na siyang tanga habang kausap ang sarili, pero talagang hindi niya mapigilan ang sarili. Hindi lang inis ang nararamdaman niya—may halong kilamot talaga. Hindi niya inakalang makakakita siya
Chapter 10"Iha, pasensya na kung marami kami ngayon dito. I am really just happy that my son already has a girlfriend, kaya talagang sinabihan ko ang lahat tungkol sayo. Mas marami pa sana ito kung hindi lang nasa ibang bansa at busy ang iba. And also, my husband is not here dahil may dinaluhang meeting, kaya hindi mo siya makikilala ngayon."Halos nawala lahat ng tapang ni Cheska nang makita niya kung gaano karami ang pamilya ni Azrael. Mukhang alam na ni Cheska kung bakit ganito kalaki at kalawak ang condo ni Azrael—dahil kung maliit ito, hindi sila magkakasya lahat."O-Okay lang po at saka m-masaya naman po akong makilala kayo," sinubukan ni Cheska na ngumiti at maging normal ang kilos, pero halos hindi niya magawa nang mabuti dahil alam naman niya sa sarili niya na hindi totoo ang lahat ng ito.Nang matapos sabihin ni Cheska iyon, agad siyang dinumog at nagpakilala isa-isa. Ang iba ay sabay-sabay pa nga sa pagsasabi ng pangalan, kaya halos wala nang matandaan si Cheska sa mga pang