Van: I'm going to behave mamaya, but I want you to go home to our house.Halos kagatin ng mariin ni Belinda ang labi sa nabasa.“Ay sus! Pakiramdam ko may madidiligan mamaya!” Mabilis na siniko ni Belinda si Lia nang sabihin niya iyon dahil hindi lang naman sila ang nakasakay sa company car.Belinda immediately looked at the driver and talagang nakahinga ito ng maluwag nang hindi naman sila narinig ng driver.“Parang hindi umiyak kagabi, ah.” Sambit pa ni Lia na nakapagpula sa mukha ni Belinda.Hanggang ngayon ay hindi pa rin maipaliwanag ni Belinda kung bakit siya umiyak kagabi gayong hindi naman dapat siya umiyak.Nang tumigil si Lia sa pang-aasar ay agad na nag-reply si Belinda.Belinda: Basta behave ka lang.Hindi alam ni Belinda, pero iba ang saya niya ngayon. Ilang sandali ay tuluyan na silang dumating. Napanguso si Belinda nang makita niya ang asawa. Belinda did everything not to look at him and start her work.“What do you think of the building, Belinda?” Halos mapatalon si B
CHAPTER 25Mas nauna si Lia sa kompanya at halos ilang taon na rin niyang Manager si Manager Xian. Palagi itong seryoso sa lahat ng oras kaya hindi niya mapigilang manibago sa pinapakita nito sa kaibigan. And Manager Xian knows that Belinda is already married, kaya mas lalong hindi makapaniwala si Lia sa mga pinapakita ng Manager nila.“Hindi naman kailangan—” Sinubukang humindi ni Belinda, pero nagpumilit si Manager Xian.Isang buntong-hininga na lang ang ginawa ni Belinda nang ipilit iyon ni Manager Xian. Pagdating sa restaurant na kakainan nila, agad na nag-text ulit si Belinda kay Van. Belinda texted where they are, baka sakaling maisipan nitong sumunod.“He likes you!” Mariing bulong ni Lia kay Belinda nang sila pa lang dalawa ang nasa lamesa.The engineer and architect na kasama nila ay papasok pa lang kaya nagawa iyong sabihin ni Lia.“That is the first time I saw him like that! He likes you, Belinda.” Sambit pa nito at niyugyog ang balikat ni Belinda. Paano pa kaya kung nalama
CHAPTER 26Hirap na kinuha ni Belinda ang baso para uminom. Bigla itong nauhaw sa ginagawa ni Van sa kanya, pero agad niya rin itong naibaba dahil sa panginginig.His hands are really already inside her pants at dahil sa dalang sensasyon ay napapaangat siya ng kaunti sa pagkakaupo at subrang swerte na lang dahil wala oang nakakapansin sa kanya.After she drank, she tried to look at Van, at gusto niya itong murahin nang makita ang nakakaloko nitong ngiti habang nakikipag-usap kila Engineer Cedric, pati nga si Lia ay nakatuon ang attention sa pinag-uusapan nila.Belinda tried to act normal habang kumakain, pero hindi niya napigilan ang kaunting pagdaing.“Are you okay?” Napalunok si Belinda nang marinig ang tanong ni Manager Xian na siyang nag-iisang tahimik sa lamesa at hindi nakikisama sa usapan.Dahil sa tanong ni Manager Xian, napatingin ang iba kay Belinda. Kung kanina ay ramdam niya ang pagpula ng mukha niya dahil sa ginagawa ni Van sa kanya, mas lalo siyang namula ngayon na halos
CHAPTER 27Hindi alam ni Belinda kung paano niya na-survive ang oras na iyon. Nagpalipas ng halos 10 minutes pa si Belinda bago tuluyang bumalik. After they ate, the team went back to the site para ipagpatuloy ang trabaho.Laking pasalamat na lang ni Belinda na walang nakapansin sa ginawa nila ni Van; even Lia didn't notice it kaya nakahinga ito ng maluwag. Hindi alam ni Belinda ang gagawin o iisipin kung sakaling may nakapansin doon sa ginawa ni Van sa habang nakaupo sila sa lamesa at ang ginawa nila sa loob ng Comfort room ng mga babae.Sa site, ginawa naman ang lahat ni Belinda na huwag mapalapit kay Manager Xian, lalo na at napapansin nito ang ilang beses na tingin ni Van sa kanya.And after their work, nagpasya na silang umuwi. Because no one knows that Belinda and Van are married, hindi magawang sumakay ni Belinda sa sasakyan ng asawa. Saka naisip din naman ni Belinda na maiiwan sa company car si Lia kapag palihim na siyang sumakay sa kotse ng asawa.Van: Uwi sa bahay.That was
CHAPTER 28Walang gana si Belinda nang tuluyang umalis papuntang abroad si Van. Even in her work, na dapat naman ay hindi niya hinahayaan maapektuhan, ay naaapektuhan.“Belinda!” Napabalik sa sarili si Belinda nang may tumapik sa kanya. She looked behind her at halos tarantang napatayo nang makita si Manager Xian.“Manager Xian?” Takang tanong nito. “May kailangan ka po ba?” dugtong na tanong pa ni Belinda.“Nothing. Nag-iikot-ikot lang ako, but then I saw you spacing out. Are you okay? Kung masama ang pakiramdam mo, umuwi ka na.” Nakarinig si Belinda ng ilang singhap mula sa mga malapit na empleyado.Naramdaman nga rin ni Belinda ang tingin ni Lia sa kanila. Belinda still hadn't told Lia about the flower, pero alam ni Belinda na kapag nalaman iyon ni Lia, tiyak magugulat siya at kung ano-ano na naman ang sasabihin nito.“Ayos lang po ako, Manager Xian,” tanging sambit ni Belinda, pero tinanong ulit siya ni Manager Xian at sinagot niya ulit ng parehong sagot.During their lunch break,
Chapter 29Ilang oras pagkatapos ng nangyari sa cafeteria ay pinatawag silang tatlo ni Manager Xian, na hindi naman ikinagulat nina Lia at Belinda dahil maraming nakakita sa insidente.“So, what was that? I already warned all of you the last time na nagkasagutan kayo, but now? You all did something again at mas malala pa? Sobrang daming nakakita and for god's sake! You all are professionals here, pero nagsabuyan kayo ng tubig na parang bata?” Sa kabila ng mga sinabi ni Manager Xian ay walang nagsalita sa kanila.“Walang magsasalita?” Manager Xian seriously asked.Pinanindigan ni Belinda at Lia na huwag magsalita, pero napatingin silang dalawa kay Crizel nang siya'y magsalita.“Sila naman ang nauna, Manager Xian.” “Really? And now you have the courage to talk? What the hell?” Natatawang sabi ni Lia at umirap pa.Belinda immediately held Lia to stop her. Belinda knows that the three of them have faults kaya mas maigi na manahimik na lang, pero napasinghap na lang siya nang lumapit sa
“Po?” Gulat na tanong ni Belinda.Manager Xian smiles and stops the car.“We're here.” Sambit nito kaya napasulyap si Belinda sa labas.“Paano niyo po nalaman?” Dapat ay lumabas na agad si Belinda, pero hindi nito mapigilan ang itanong iyon gayong talagang nagulat siya na alam nito ang nangyari sa kasal niya.“I just know, Belinda. Puntahan mo na ang lola mo.”Gustong malaman ni Belinda ang sagot sa tanong niya, kung paano nito nalaman, pero sa huli ay tumango na lang siya at tuluyan nang umalis para puntahan ang lola niya.“Nagiging mabuti naman na ang lagay ng lola mo. Sana magtuloy-tuloy at makalabas na siya.”Napangiti si Belinda sa narinig mula sa doktor.“Salamat po, Doc. Kung may mga kailangan pa para kay lola, imessage o itawag niyo lang po sa akin.”Walang pakialam si Belinda kung maubos ang perang inipon niya. Ang pinaka gusto niya sa lahat ay ang makitang malakas ang lola niya, na siyang kaisa-isang taong nagpalaki at nagparamdam sa kanya ng pagmamahal.Ang lola Sylvia niya
Chapter 31Sigurado si Belinda na si Van iyon. Kung bakit nandito na siya kahit limang araw ang sinabi nito na pamamalagi niya sa abroad, ay talagang hindi alam ni Belinda.Nakita niya. And Belinda is also sure about that kasi nakabukas ang bintana. Halos sumikip ang dibdib niya sa pag-aalala. Alam niyang hindi naman tulad ng ibang mag-asawa ang kasal nila, pero kahit balik-baliktarin ang sitwasyon, asawa niya si Van at maling magpahalik siya sa ibang lalaki.“Belinda, I'm sorry!” Manager Xian said pagkalabas sa kotse.Hindi siya pinansin ni Belinda at agad na tumingin sa daan. Belinda sighed when she saw a taxi coming. Agad niya iyong pinara kahit ilang beses siyang tinawag ni Manager Xian.Belinda immediately said the address of Van's house. Halos hindi na talaga mapakali si Belinda. She tried to call Van, pero hindi nito sinasagot. She even texted him, but no answer.Belinda: Van, it's not what you think.Belinda: Let's talk, please.Ni isa ay wala siyang reply.“Nandito na po—” Mab
Napatigil siya. Tahimik. Seryoso ang boses. Seryoso ang mukha. Wala na ang pilyong ngiti. Nakatitig lang si Azrael sa kanya—diretso, walang iwas. Kaya namutla bigla ang mga salitang gusto sanang ilabas ni Cheska. Parang may pumisil sa dibdib niya.“But I want to kiss you, only you this time,” mariing ani ni Azrael.Parang tumigil ang oras para kay Cheska. Lahat ng ingay sa paligid niya ay nawala. Ang naririnig lang niya ay ang tibok ng puso niya at ang tinig ni Azrael na tila dumiretso sa puso niya at hindi sa tenga. Napalunok siya, pero hindi siya kumibo. Hindi niya alam kung alin sa mga nararamdaman niya ang dapat unahin—galit, takot, o ‘yung matagal na niyang pilit itinatanggi na nararamdaman niya para sa lalaking nasa harapan niya ngayon.Masyado syang nagulat sa mga sinabi ni Azrael at hindi niya alam kung dapat ba niya iyong paniwalaan o ano.Isang hakbang lang ang pagitan nila. Isang hakbang na pwedeng burahin at itawid ng kahit sinong may lakas ng loob. At si Azrael—walang pag
Chapter 46Parang may sumabog na bomba sa utak ni Cheska habang nananatiling nakadikit ang labi niya sa labi ni Azrael. Hindi niya alam kung bakit hindi siya makagalaw—o bakit hindi niya kayang pigilan ang sarili.Ang lakas ng tibok ng puso niya, parang may tambol sa loob ng dibdib niya. Mainit ang labi ni Azrael. Banayad ang halik nito sa una, pero unti-unting naging mapusok. Nilipat niya sa kabilang side ang ulo nito at mas pinalalim ang halik.Naramdaman ni Cheska ang kamay ni Azrael na lumapat sa pisngi niya, habang ang isang kamay nito ay dahan-dahang humawak sa bewang niya para mapalapit pa siya. Nadulas siya ng kaunti sa sofa kaya’t tuluyang napalapit ang katawan niya rito. Ramdam niya ang init ng katawan nito at ang lalim ng hininga ng binata sa pagitan ng halik.“Sh*t...” Mahinang bulong ni Cheska sa sarili nang bahagya siyang lumayo para makahinga. Pero hindi siya nakalayo nang husto. Agad siyang sinundan ni Azrael, parang ayaw siyang paalisin sa sandaling iyon.“Don’t,” mah
Chapter 45Nadatnan ni Cheska si Azrael na nananatili pa rin sa pwesto nito kanina—nakasandal sa sofa, nakapikit, at halatang pinipilit maging kalmado kahit halatang hindi komportable. Parang wala talaga itong plano na gamutin ang sariling sugat o kaya magpagamot. Sa muling pagbukas ng pinto at pagpasok niya, minulat ni Azrael ang isa nitong mata at napatingin sa kanya.“What? Didn’t I tell you to leave? Bakit ka bumalik? May naiwan ka? ” Tanong nito na may halong inis at pagod, bago muling ipinikit ang mata. "Kung ano man yang naiwan mo, kunin mo na at saka ka umalis."Napairap si Cheska. Hindi na siya sumagot at dumiretso na lang sa kabinet kung saan niya naalala inilagay ang first aid kit na ginamit noong una silang nagkaharap sa ganitong sitwasyon. Tahimik siyang gumalaw, hindi man lang siya tiningnan ni Azrael, pero narinig nito ang pagbukas ng kabinet kaya’t minulat muli ang mga mata.Napansin ni Azrael na hindi man lang siya pinansin ni Cheska kaya umayos ito sa pagkakaupo, per
Parang may kung anong humigop sa lakas ni Cheska nang marinig iyon. Kung kanina ay gusto nitong manatili siya, ngayon ay pinapaalis na siya, reason why Cheska stopped for a while and look at Azrael face. Kinagat niya ang labi niya. Dapat masaya siya na makakaalis na siya, na papaalisin na siya, na makakabalik na siya sa ospital para bantayan ang kapatid niya—lalo na’t kanina pa niya gustong gawin iyon. Pero bakit ganito? Bakit parang may parte sa kanya ang nanghinayang?"Alis na. Alis na daw, Cheska." Sa isip ni Cheska, pilit na inuutusan ang sariling umalis na gaya ng sabi ni Azrael.Parang may bumagsak na malaking bato sa balikat niya. Hindi niya alam kung ano ang dapat niyang maramdaman—relief ba o lungkot? Relief dahil aalis na siya at hindi na niya kailangang makipagtalo dito, o lungkot kasi... Pinigilan ni Cheska ang mag-isip pa ng mas malalim.Tinignan ni Cheska ang sugat ni Azrael. Gusto pa niyang magsalita, pero...“Umalis ka na. Huwag kang mag-alala, at wala ka naman dapat a
Chapter 43“Baliw ka ba? Tinatanong mo talaga iyan?” Nang makabawi sa gulat sa tanong nito ay nagawa niyang itanong iyon na may halo pa ring galit. Nakakunot ang noo ni Cheska, at punong-puno pa rin ng inis ang dibdib niya habang nakatitig kay Azrael.Mukha atang hindi na maalis ang inis na nararmdaman niya pagkatapos ng mga nangyare ngayong gabi.Binasa ni Azrael ang labi sa tanong na iyon ni Cheska, tila pinipigilan ang pagngiti dahil sa mga namumuong mga palaisipan sa isip nito. Halatang sinusubukan niyang manatiling kalmado kahit halata sa mata niyang may ibang iniisip. Si Cheska naman ay napasulyap sa labi ni Azrael, at hindi niya napigilang maramdaman ang bahagyang pagkabog ng dibdib habang napakurap kurap. Nahigit niya ang paghinga at mabilis na nag-iwas ng tingin.Muling sumiklab ang galit niya nang maalala ang eksena kanina—ang halikan nina Azrael at Veronica. Hindi lang simpleng halik dahil ang halik na iyon ay may kasamang bulungan at landian na mukhang may mga sariling mun
Chapter 42“Siguraduhin mong hindi ito makakarating sa pamilya ko. Clear all the things and everything,” mariing utos ni Azrael kina Sean at sa mga tauhan niya habang nasa loob na sila ng condo niya.Hindi lang tatlo—lima ang umatake sa kanya kanina. At kung hindi dumating agad ang mga tauhan niya, baka mas malala pa ang nangyari. Buti na lang at umatras din ang mga iyon sa huli.Napatingin si Cheska sa mga kamay niya—nanginginig ito nang bahagya. Wala man lang siyang nagawa. Bodyguard siya, pero bakit gano’n? Parang siya pa ang kinailangan protektahan.“Susubukan ko, pero mahihirapan tayo this time, Azrael,” seryosong sagot ni Sean habang nakakunot ang noo. “Maraming nakakita kanina. Posibleng nakarating na sa mga magulang mo. Kay Tito at Tita.”“Just do something, Sean,” ani Azrael sa malamig na tinig. Tumango si Sean at malalim na huminga. Napatingin siya kay Cheska na tahimik lang, tulala habang nakaupo sa sofa.Napasulyap si Azrael kay Sean—isang tingin lang at alam na nito ang i
“Pumasok ka na sa loob,” utos pa nito bago magpaputok sa direksyon ng pinanggagalingan ng baril.“T-teka! Ako ang bodyguard mo! Ikaw ang pumasok sa loob—”Muling may nagpaputok, at kung hindi siya hinila ni Azrael para magtago sa poste sa gilid, baka napuruhan na sila.“Ano bang problema mo! Give me the gun at ikaw ang pumasok sa loob!” inis at galit na ani Cheska, pero hindi siya pinakinggan ni Azrael at nagpatuloy sa pakikipagputukan habang pinoprotektahan siya.“Azrael!” galit na sigaw ni Cheska, at napamura na lang nang makitang may dugo ang balikat nito.“Call someone. Nasa loob ng kotse ang phone ko. Haharangan kita habang pumupunta ka ro’n.” ani Azrael, parang wala lang ang sugat sa balikat niya.“Tanga ka ba? Tanga ka nga!” inis na ani Cheska nang muntik na naman silang matamaan.Gusto pa sanang makipagtalo ni Cheska. Gusto niyang ipilit na siya ang bodyguard—na siya dapat ang humaharang ng bala. Pero wala siyang magawa. Si Azrael ang may hawak ng baril, at sa kabila ng dugo s
Habang nakaupo si Cheska sa mas madilim na bahagi ng bar, hawak pa rin ang baso ng alak, isang lalaking hindi pamilyar ang lumapit sa kanya. Matangkad, maputi, at mukhang may kaya rin sa buhay. May suot itong branded na relo at ang aura nito ay parang isa sa mga lalaking sanay sa atensyon. Tila ba nakita na niya ito noon—siguro sa isa sa mga lugar na pinuntahan nila ni Azrael—pero hindi niya maalala kung saan.Napaayos siya sa pagkakaupo at hindi ito pinansin, lalo na nang naupo ito sa tabi niya na parang close na sila. Nakangiti pa nga ito sa kanya kaya napatingin siya sa suot niya. Kumpara sa mga suot ng ibang babae na naroon, masyadong nakakapagtaka na lumapit ito sa kanya.At nang itaas ng lalaki ang kamay, tila ba para na itong magpapakilala sa kanya, ay napakurap-kurap si Cheska.“I’m—” Hindi nito natapos ang sasabihin nang may magsalita sa gilid nila.“Let’s go,” malamig at matalim ang boses na dumaan sa tenga ni Cheska. Kahit hindi tumingin ay kilala niya kung sino iyon. Paimp
“Wow, look at you. Dedicated bilang bodyguard,” sabay tawa nito nang makalapit sa tabi niya.“Ayaw ko ng away—” Pero bago pa natapos si Cheska sa pagsasalita ay nagsalita na ulit si Veronica habang nilalabas ang lipstick niya sa bag."Ako ba gusto ko ng away? Come on, Cheska, sinasabi ko lang na subrang dedicated na bodyguard ka and that's a compliment huh kaya dapat maging masaya at isipin iyon bilang achievement." Nakangiting ani nto na animo'y subrang sincere ito sa sinsabi na compliment iyon.Binasa ni Cheska ang labi at ayaw ng patulan ito.“Nakatayo lang doon na parang aso, waiting for your boss’ command. Bagay sa'yo,” ani niya at muli siya nitong nginitian na para bang malapit sila sa isa’t isa.Narinig ni Cheska iyon ng maayos. Pero hindi siya kumibo. Hinigpitan lang niya ang hawak sa bag strap niya. Hindi siya magpapakita ng kahinaan.“Nasaan iyong tapang na pinakita mo noon? Napahiya ka, no? You didn’t expect na sasabihin ni Azrael sa akin ang tungkol sa pagpapanggap mo, na