“Oh? Umuwi na? Ang bilis naman. You two look like you're enjoying each other's company. Sana sinabi mong dito na munaa siya maghapon,” agad na tanong at sambit ni Daviah nang bumukas ang pinto at makita si Azi.Nagulat pa nga si Daviah nang sumunod ito gayong mukha namang mapapatagal pa ang pag-uusap ng dalawa. They really looke enjoying talking.Sinubukang basahin ni Azi ang nasa isip ni Daviah, but he just saw her usual expression—masungit. Binasa ni Azi ang labi at saka bumuntong-hininga nang kunin ni Daviah ang cellphone niya at dumapa sa kama.“She’s still at the dining table, iniwan ko lang saglit para makausap ka. I just want you to know that she is just a family friend. Malapit na kaibigan ko at ng pamilya ko," paunang sambit ni Azi. Hindi niya alam kung bakit bigla siyang nagpapaliwanag rito."Okay, and?" Umawang ang labi ni Azi sa tabong ni Daviah. It looks like it's not a bigdeal. Umigting tuloy ang panga ni Azi.Hindi lang talaga maalis sa isip ni Azi na baka kung ano ang
“This is so baduy! Seriously? Ang pangit ng uniform nila,” napabulalas si Daviah habang nakatingin sa uniform na pinagawa ni Azi para sa kanya."Do I really need to wear this kind of uniform?"Nasa kama ang uniform habang nakatayo siya, nakasimangot at halatang inis. Hindi niya mapigilang magmaktol. She really couldn’t help acting like this gayong subrang baduy at parang high school lang ang iniform.It was already 6 AM, and her class starts at 7 PM. Nakaligo na siya at nakaroba na, magpapalit na lang ng uniform, pero hindi niya magawang magustuhan ang uniform na nasa harap niya at nagdadalawang isip kung isusuot pa ba niya iyon o hindi.Inis siyang tumingin kay Azi, hoping for a reaction, pero wala siyang nakuha. Lalo lang siyang nainis nang makita niyang nakaupo si Azi sa gilid ng kwarto, nakadekwatro, at abala sa pag-scroll sa kanyang phone.Parang wala itong narinig at nakatitig lang talaga sa cellphone. “Hey! Who gave you permission to hold my phone again? Kagabi ka pa ah! Hindi
Daviah don't want to be so harsh, pero kasi hindi pa talaga niya lubusang tanggap kung nasaan siya kaya mainit pa ang ulo niya. Nagsinghaban ang mga nakarinig, and some of them started looking at her judgmentally. Wala namang pakealam si Daviah kung anong isipin nila. She just wanted ta peaceful time and day right now.“Sabi sa'yo, masungit. Mukhang spoiled brat. Huwag ka na nga diyan.” Daviah even heard that, kaya napairap na lang ulit siya at tumayo. Sa pagtayo niya, may narinig pa siyang mga bulong, but she really didn't mind about that kaya nagpatuloy siya sa paglabas sa room nila.It's her last subject, late ang instructor nila, at talaga namang uwing-uwi na siya. For Daviah, they were all boring! Everything was really boring! She suddenly wanted to go home already.Habang naglalakad paalis, naramdaman ni Daviah ang pag-vibrate ng phone sa bulsa niya. She got it and looked at Azi's phone. Kumunot ang noo niya nang makita ang pangalan ni Zara sa screen ng phone ni Azi. Buma
Chapter 27Napatitig si Daviah sa kotseng tumigil sa harap niya. Then after that, she saw Azi, who was smiling as he approached her. Daviah even heard some students greet him, kitang kita na talagang kilalang kilala siya ng halos lahat ng tao sa paaralan.Napakapit siya ng mariin sa bag niya dahil hindi maalis sa isip ang lahat ng nangyari ngayong araw—about the message from Zara, about the words she heard from some of the students, and then the pictures. Gusto na niyang deretsuhin si Azi tungkol doon, pero umuurong ang dila niya. She just really wanted to go home, at kung sumabog man siya sa bahay ni Azi, wala na siyang pakialam. She really felt betrayed because Azi always said Zara was just a family friend. Pero sa lahat ng nangyari, parang hindi naman iyon ang pakiramdam niya. It felt like Zara was part of Azi's family.She can clearly see that Zara is really part of Azi's life, na talaga naman na bilang babae ay hindi niya iyon magustuhan. Hindi magustuhan? Why? She don't know.N
Chapter 28Una ngang hinatid ni Azi si Zara at sa buong oras na iyon, hindi na nagsakit si Daviah at nanatili na lang sa kinauupuan at nakatingin sa phone, minsan ay pinapanood ang mga dinaraanan nila.Until they stop in a small house. Muling umasim ang pakiramdam ni Daviah nang lumabas si Azi at bumati sa isang matanda na nakakalabas lang sa bahay kung saan sila tumigil. They seems so close to each other. Kitang kita rin ni Daviah kung gaano kasaya si Azi sa pakikipag usap."Now, tell me what's the problem," agad na tanong ni Azi pagkatigil niya ng kotse sa garahe. Azi didn't talk pagkapasok nito sa kotse nang maihatid si Zara, but now, Azi start asking a questions.But Daviah didn't say anything. Nanatili itong pahimik."We were okay early this morning, tapos ngayon? What happened, Daviah? Why don't you just tell me so we can fix this?"Daviah tried to open the door, pero naka-lock iyon, kaya tuluyan niyang binalingan si Azi. "Open the door," mariing ani ni Daviah. She don't eant
“I was just busy with the business abroad, tapos ganito na ang nangyayari sa’yo? That guy, that f***ing boyfriend of yours, I told you the last time I got home here in the Philippines to break up with him. Bakit hindi mo ginawa?” Napanguso si Daviah nang marinig ang seryosong boses ng Tito Dave niya habang nagmamaneho. Pagkaalis nila sa mansyon ng mga Buenavista ay talaga namang subra na ang katahimikan sa pagitan nila and Daviah silently praying na hindi magtatanong ang tito Dave niya, but now, she really couldn’t help but sigh as she heard that question.“I want to rest, Tito,” tanging sambit ni Daviah para maiwasan ang tanong nito at sa mga susunod pa nitong itatanong. Imbes na sagutin ang mga tanong ng Tito niya, pinikit na lang niya ang mata niya.She heard Dave sigh, but then, hindi na ito nagsalita pa kaya sa loob loob ni Daviah ay talaga namang nagdiwang na siya. Nararamdaman niya lang ang pagbilis ng pagmamaneho nito ilang sandali.Five days had passed, at hindi makapaniwal
Chapter 30“And it's obviously he is—” Magsasalita pa sana si Daviah, pero agad tumayo si Belinda para pigilan siya, para hindi ba siya kakapagsabi pa ng mga salitang hindi dapat naririnig ng iba.“Oh? A-anong meron at nandito kayong lahat? Is there something going on?” Alanganing tanong ni Belinda sa mga tao sa likod ni Daviah. Natigilan si Daviah sa sasabihin niya at sumulyap sa likod para tingnan kung sino ang kausap ng kanyang ina. She is boredly look behind her, pero sunod aay talagang nanlaki na lang ang mata niua. Nang magtama ang tingin nila ni Azi, halos mahulog siya sa kinauupuan sa gulat.Ni hindi niya naisip na magkikita sila o pupunta iti after what happened.“We just need to talk about business. Dito na namin naisipan kasi nasa malapit lang ang iba kanina,” paliwanag ni Van habang nakatingin sa anak niya. Nakagat ni Belinda ang labi at napagtanto na narinig nila ang sinabi nito. Bumuntong-hininga na lang si Daviah at agad niyang inayos ang mga gamit sa lamesa.“You d
“Hello, Tita Belinda— Oh?” Nabitin ang bati ni Daniella nang masulyapan si Azi na dumaan sa harap niya pabalik sa pool area. Naituro pa niya ito at saka sinulyapan si Belinda.“Is that—” “Ang tagal mo! Kanina pa kita hinihintay You said you were already ontheway, tapos inabot ka pa ng isang oras at kalahati! Let’s go to my room na nga!” masungit na ani ni Daviah sabay hila kay Daniella. “Kumain muna kayo—” “Ipaakyat nalang po ang pagkain namin. May mga gagawin papo kami ni Daniella sa taas.""Are you sure? Baka—""Yes, Mommy! Paakyat nalang ng pagkain namin pakisabi kila Manang. Thank you!" mabilis na sagot ni Daviah bago sila tuluyang umakyat habang hila hila pa rin ang kamay ni Daniella.Pagpasok nila at pagsara ng pinto, agad hinarap ni Daniella si Daviah nang may excitement sa mukha, and Daviah clearly saw it kaya napapailing at napapangiwi nalang siya."Let's do what we need to do," tanging sambit ni Daviah, pero hindi manlang iyon pinansin ni Azi.“That’s him, right? Gosh
Kumalabog ang dibdib ni Daviah nang mapagtanto kung nasaan sila. Nasa Tagaytay sila, sa lugar na minsan na nilang pinuntahan noon—isang mataas na bahagi kung saan tanaw ang maraming bahay at malawak na tanawin. Hindi niya makakalimutan ang lugar na iyon dahil alam niya sa sarili niya na noong nakita niya ito, subrang nagutuhan at nagandahan siya."Nandito na tayo and it's just about on time," she heard that from Azi, pero nakatitig na talaga ng mariin si Daviah sa labas. She want to ask kung bakit sila nandoon, pero hindi niya magawa.Kabesado niya ang lugar kahit gabi silan pumunta noon, pero ngayon, may malaking pagbabago rito—isang pagbabagong nagpahinto sa kanya ng subra.“Let’s go outside?” malumanay na tanong ni Azi bago bumaba ng sasakyan. Agad niyang binuksan ang pinto para kay Daviah, na tila wala pa ring muwang sa nangyayari. Azi in the other hand is smiling, pero sa loob loob niya ay may kaba rin siyang nararamdaman ng subra.Dahan-dahang bumaba si Daviah, ngunit nanatili
Chapter 92 Agad na bumangon si Daviah pagkagising niya para tunguhin ang banyo. Gaya ng araw araw na nararamdamam niya mula noong magsimulang maglabasan ang sintomas na buntis siya, muli niya nanamang naramdaman ang pagbaliktad ng sikmura niya. Si Azi naman, na tulog pa, ay nagising sa mabilis na pagbangon ni Daviah. Gulat at nagtataka niya itong tinignan “Love?” Agad ding tumayo si Azi at nag-aalalang sinundan si Daviah. He ended up sleeping in Daviah's room, pero bago siya natulog doon ay nagpaalam naman siya sa mga magulang ni Daviah. Lumabas siya at nagpaalam nang tuluyang makatulog si Daviah kagabi. Pagkapasok ni Daviah sa banyo, agad siyang dumuwal ng paulit-ulit at Azi was so worried and shocked to see Daviah like that. Nang makita kung gaano ito kahirap sa pagduwal ay halos mataranta na si Azi. This is the first time he saw Daviah like this, lalo na at dahil kagabi lang naman nalaman ni Azi na buntis na siya. “Shit, love. S-Should I call a doctor?” Natatarantang ani ni
Umurong ang lahat ng luha ni Daviah sa narinig. Masyado siyang gulat para makapagsalita agad. Hindi lubos akalain na itatanong ni Azi iyon.“Are you pregnant?” pag-uulit ni Azi sa tanong nito kahit na malinaw naman na ang naging tanong nito kanina. Titig na titig ito kay Daviah at talaga namang gustong-gusto na niyang marinig ang sagot sa tanong na iyon dahil ang totoo ay kanina pa niya iyon gustong itanong, he is just don't know how to question it, but then Azi sigh as he successfully asked that.Biglang bumilis ang tibok ng puso ni Daviah. Parang sumikip ang dibdib niya sa kaba at excitement na magkasabay niyang nararamdaman. Hindi niya alam kung ano ang dapat sabihin, pero sahuli, she tried to look confused.“A-Ano bang—” Gusto niyang itanggi. Biglang bumilis ang tibok ng puso ni Daviah. Gusto niyang ibalita ito sa araw ng kasal nila—gusto niyang makita ang mukha ni Azi sa harap ng altar habang sinasabi niyang magiging tatay na ito. But here they were.Napahigpit ang hawak ni Dav
Chapter 90Everyone started talking about the engagement party and the wedding. Everything really became smooth and perfect, kaya naman talagang hindi na magawang tanggalin ni Daviah ang ngiti sa labi. Ang Mama ni Azi ay tahimik lang sa tabi, but she can see that she is trying to get along also, pero nandoon pa rin ang pagkailang.Maraming napag-usapan ang pamilya, kaya naman umabot hanggang gabi. They all had dinner together hanggang sa mag-aya ang mga lalaki sa pag-inom. Napapakagat na lang si Daviah ng labi nang pati ang mga babae ay nagsi-inuman. “Daviah,” mariing ani ng Daddy niya nang magsimulang mag-inuman ang mga babae. It was a warning that she was prohibited from drinking alcohol. Agad namang ngumiti at tumango si Daviah.“Opo,” all Daviah could say.Gaya ng sabi ni Daviah kanina sa mga Tita niya at Mommy niya, sobrang mahal niya ang anak nila ni Azi para magpabaya. Hindi siya gagawa ng ikapapahamak ng magiging anak nila ni Azi.Ilang sandali, nagpaalam na ang mama at pa
Chapter 89"Let's eat?" masayang ani ni Daviah habang nakatingin kay Azi, punong-puno ng sigla ang boses niya.Muli niyang sinubukang lumayo, pero bago pa siya makagalaw, Azi pulled her again on her waist."Bakit?" Takang tanong ni Daviah."We will, but before that..." Azi stopped from talking. Kinuha niya ang isang bagay mula sa kanyang bulsa.Nilabas ni Azi ang singsing ni Daviah na ginawa niyang kwintas.Napanguso si Daviah nang makita iyon."Please, don't remove it again," paos na ani ni Azi at saka tinanggal ang singsing doon sa kwintas. Marahan ang kilos niya, para bang natatakot na muling mahulog iyon. After removing it, he carefully took her hand, his thumb caressing her skin for a moment bago niya suotin ang singsing sa daliri nito.Daviah stared at it, her heart pounding against her chest. Seeing the ring back on her finger made something inside her twist. Mas gumaan pa lalo ang pakiramdam niya lalo na nang suot na niya iyon ulit."Hindi ko naman tatangalin sana ito at wala
Chapter 88Zara: Pumunta ako sa bahay niyo, hindi ako pinapasok. May problema ba? Ano bang nangyayari?Ilang araw na ang nakalipas sa araw ng tinext ni Zara iyon.Azi:Just don’t come to our house again. Huwag na rin tayong mag-usap, Zara. Zara:Anong ibig mong sabihin, Azi? Hindi kita maintindihan. Tatawag ako.After that message, may tumawag nga si Zara, pero malinaw din na hindi iyon sinagot ni Azi.Zara:Ganito na lang to?After the missed call, nag-text ulit si Zara.Azi:I’m getting married, Zara. Nagseselos si Daviah sayo at ayokong makaramdam siya ng ganoon.Zara:Pero magkaibigan tayo, Azi!Azi:Zara, enough.Halos higitin ni Daviah ang paghinga nang mabasa ang text message ni Azi kay Zara. Daviah felt happy after reading that. Siguro kung walang sagutan at hindi sinabihan ni Zara ng kung ano-ano ang Mama ni Daviah, baka naawa pa siya kay Zara, pero hindi, after what Zara did and said, she deserved it.Zara:Sagutin mo ang tawag ko, Azillo!Zara:Hindi ako papayag sa gust
CHAPTER 87Azi looks at Daviah while he is driving. May sasabihin sana ito dito, pero hindi niya naituloy nang makitang tulog na ito agad at mukhang pagod na pagod.Imbes na magsalita, inabot na lang ni Azi ang buhok na tumatakip sa mukha ni Daviah para ilagay sa gilid ng mukha nito and after that nagpatuloy siya sa pagdadrive, pero habang nagdadrive, tumunog ang phone niya at hindi na nagulat nang makita niya ang pangalan ni Dave doon.“Dave—” Unang pagsasalita si Azi, agad na pinutol ni Dave.“How dare you kidnap my niece, Mr. Buenavista?” Galit na agad ang boses nito. Kakaalis pa lang nila ni Daviah sa skwelahan nito ay nalaman na agad nito.Hindi naman masisisi ni Azi kung bakit galit na galit si Dave, after what Azi’s mom did and said, talagang inaasahan na niya ang ganoong galit ni Dave at ang mga pamilya ni Daviah. He can feel the anger in Dave’s voice, and he knows it’s all justified kaya talagang wala siyang karapatang manisi.“Hindi ko siya kinikidnap. I just want us to tal
Chapter 86“You are all graduating, and ngayon pa lang, I want to say congratulations to all of you,” iyon ang huling sinabi ng Adviser nila Daviah bago tuluyang umalis.Halos hindi mapigilan ni Daviah ang humikab. Kanina pa siya inaantok. Gusto niya ring magsaya sa narinig gaya ng iba nilabg mga kaklase, but she felt tired and sleepy. Ilang araw ng subrang sama palagi ng pakiramdam ni Daviah. Ilang umaga na rin na palagi siyang nasusuka na talaga namang siyang nagpapapahina ng katawan ni Daviah.“Okay ka lang? Kanina ka pa hikab ng hikab ah. Puyat ka?” Si Daniella na ngayon ay nag-aayos na ng gamit.Walang alam si Daniella na buntis ang kaibigan. Daviah doesn't know how to say it, kaya naman napagdesisyonan na lang niya na sabihin ito pagkatapos ng graduation o kaya kapag naglakas loob na siya.Si Daviah at ang buong pamilya pa lang niya ang nakakaalam ng pagbubuntis niya. Siya wanted to tell Azi about it, but she still not received any call and text from him. Hindi alam ni Daviah k
Chapter 85“Why did you do that to her?!” Sumabog na si Azi pagpasok na pagpasok niya sa opisina niya.Ang kanyang ama ay pumunta sa kabilang opisina. His dad knew how wrong Geneva's actions were, kaya naman hindi na siya nagsalita nang sinabi ni Azi na mag-uusap sila.Kung alam ng Ama ni Azi na nasa tama si Geneva, baka siya pa mismo ang magtanggol dito, but he knew na sumubra si Geneva sa parteng iyon kaya hinayaan niya si Azi na kausapin ang ina nito.“Anak, sinabihan ko lang naman siya na magluto at h-hindi ko naman kasalanan na h-hindi siya marunong magluto at tatanga-tanga siya. H-Hindi ko naman sinabi sa kanya na iligo niya ang mantika sa braso niya at—”“What the fvck!?” Hindi makapaniwalang tanong ni Azi. Ang mga mata ni Azi ay kumikislap ng galit. Hindi nito inakala na imbes na magsisi, iyon pa ang sinabi nito. He had thought that maybe his mom would apologize, or at least show some sign of regret dahil nakasakit siya ng tao. But instead, pero mukhang wala itong nikatiting n