Tumalsik ang maliit kong hikaw kung saan naroon ang maliit na voice tracker na nilagay namin. Agad na hinanap ko ito ngunit dahil nga sa sobrang liit nito ay mahihirapan akong makita ito.
Nagulat ako ng hilain ako ng patayo ng lalaki na talagang nagpasabog ng init ng ulo ko. “I helped you when you were dying pero ito ang igaganti mo?! You really want to be killed, lady!” Nanggagalaiti nitong singhal sa akin. This man is really getting on my nerves! Kung hindi lang ito misyon, siguradong nagulpi ko na ito. He grabbed me on my wrist that made me ick. Ang sakit shutek! Dahil sa sobrang galit ko ay hinila ko ang kamay ko ng malakas sa kanya at bumwelo patalikod at malakas na sinampal ito sa kanan nitong pisnge. “Kanina ka pang gangster ka ha!” Singhal ko. Agad itong nakabawi sa pagkakasampal at halos maubusan na ako ng hininga nang mabilis itong makalapit sa akin na may namumulang mukha at mata. Mariin ako nitong hinawakan sa panga at ngumisi. “In case you don’t really know whom you slapped, I’ll introduce myself to you. I am the leader of the known mafia group called Black Spades. You dare hurt me? Then, I will make your life a living hell and you will never escaped from me because I am Death.” Nanindig ang balahibo ko nang marinig ko ang malamig at malalim nitong boses. Tila nanuyo ang lalamunan ko sa kakaibang awra na ibinibigay nito sa akin. Halos hindi rin ako makagalaw sa aking kinatatayuan na para bang tinakasan ako ng tapang na hindi ko naman naramdaman noon. Sino ba talaga ang taong ito? Bakit ako nagkakaganito dahil lang sa kanya? Mariin nitong binitawan ang panga ko na halos mamanhid na dahil sa sobrang diin ng hawak nito kanina. Ngumisi ito sa akin ng nakakatakot na tila ba binabantaan ako nito. “You are being spared today because I am not in the mood to kill someone but if you made me really mad again, remember that you’ll taste your own death.” Pag-iwan nito nang salita habang nakangisi ngunit hindi pa rin makikitaan ng emosyon. Nang tumalikod ito ay sinamaan ko ito agad ng tingin sa sobrang inis. A maid passed by on us at hindi sinasadyang napatingin ito sa amin na siyang ikinalaki ng mata niya at agad yumuko na may nanginginig na kamay. Paalis na sana ito nang biglang magsalita ang lalaki na nagpahinto sa kanya sa sobrang takot. “How dare a mere maid look at us? Take her in my death’s den.” Nakita ko kung paano manlaki ang mata ng babae at kung paano namutla ng todo ang muha nito sa narinig. Agad itong lumuhod at nanginginig na nakiusap sa lalaking nagpakilalang Death. “M-Maawa po kayo sa akin, sir Death! H-Hindi ko po sinasadyang matignan kayo! Please spare my life, sir!” Halos maglumpasay na ito sa makintab na sahig upang patawarin lang ito ng lalaki ngunit walang puso itong naglakad paalis at hinayaang hilain ang maid ng mga tauhan niya at ipunta kung saan man niya ito ipupunta. Halos madurog ang puso ko nang makita ko kung paano kaladkarin ng mga lalaki ang maid na akala mo ay isang sako lang ito. Nakagat ko na lang ang labi ko dahil unti-unti kong narinig ang paglayo ng boses ng maid na tila ba nakalayo na ito sa mga gangster na nagbabantay. Nakuyom ko ang kamao ko nang makita itong prenteng naglakad paalis ngunit napabuga na lang ako ng hangin dahil wala naman akong magagawa dahil sa kalagayan ko ngayon at dahil may misyon rin akong kailangan tapusin. Naglakad ako sa malawak na area para sa mga bisita kung saan ko nahulog ang hikaw na suot ko kanina. Yumuko ako at inikot ang aking mata sa bawat sulok ng dingding at sa mga ilalim ng malalaking sofa para hanapin ang hikaw na isa sa paraan para makausap ko ang mga team mates ko ngunit kahit anong halughog ko sa buong lugar ay hindi ko ito mahanap. “Nandito lang dapat yun eh!” Naiinis na singhal ko habang patuloy na nililibot ng mariin ng aking paningin ang guest area. “Kailangan mo ng bumalik sa kwarto mo,” Pagwika ng isang guard na hindi ko man lang napansin na nakalapit na pala sa puwesto ko. Peke akong ngumiti rito at kumamot sa aking ulo at nagsalita. “Sir, baka puwede niyo po akong tulungan hanapin yung hikaw ko? Importante po kasi sa akin yun eh,” Pakiusap ko sa lalaki na may malamig na tingin sa akin. Saglit kong pinasadahan ng tingin ito at napansin ang napakaraming tattoo sa kanyang malaking katawan. I think it was the Black Spades group symbol na palantandaan na sila ay kabilang sa grupo ni Death. “Wala akong pakialam sa hikaw mo. Bumalik ka na sa kwarto mo dahil yun ang utos sa akin ni Death.” Pagkatapos niyang magsalita sa pinakamalamig na ekspresyon ay tinulak-tulak ako nito na sa tingin ko ay pinapapunta na niya ako sa taas. Napapikit na lang ako ng mariin at sinunod ang utos nito. Bagsak ang balikat ko na umakyat at pumasok sa aking kwarto. “That jerk! Kasalanan niya talaga kung bakit nawala yung hikaw ko eh!” Inis kong saad at nagpapadyak sa poob ng aking kwarto. Nagpabalik-balik ako sa paglalakad sa aking kwarto upang mag-isip ng paraan kung paano ako makikipag-usap sa mga kasamahan ko. Maya-maya lang ay napahinto ako sa ginagawa ko nang maalala na nandito pa pala ang isang hikaw sa kaliwa kong tenga kung saan we also inserted a small spy camera. Umupo ako sa higaan at nagmamadaling naghanap ng panulat at masusulatan ngunit napasabunot na lang ako sa aking sarili nang makitang napakalinis ng kwarto ni Death. I shouldn’t expect him to be a bright man na maraming makikitang interesting sa kanyang mga gamit. Ano ba ang aasahan ko sa cold at merciless na lalaking iyon? Kitang-kita sa kalinisan niya sa kanyang kwarto kung paano siya maglinis ng lugar na kanyang pinagpatayan ng mga biktima niya. “What a way to piss me more!” I shouted in annoyance. Nagtagal ako roon ng ilang oras dahil hindi naman ako makakalabas dahil bantay-sarado ako nung guard kanina na malaki ang katawan. At dahil wala naman akong magawa ay humiga na lang ako sa malambot na kama ni Death at natulog. Kinagabihan ay ginising ako ng guard na para bang isa akong masamang tao dahil sa paraan ng paggising nito sa akin. I fell down in my bed when that rude jerk pulled the comforter that I was using to cover my body. “What the heck?! ang sakit!” Pagdaing ko at hinawakan ang aking likod na tumama ng malakas sa sahig. Tinignan ko ng masama ang damuhong guard na kanina pa ako ginagalit ngunit tila ba walang epekto ang masama kong tingin sa kanya. Bukod sa Death na iyon, itong damuhong ito ang isusunod kong patutumbahin at nang makaganti!Pahila akong dinala ng guard sa isang lugar na madilim na may nakakatakot na ambiance. Kumunot ang noo ko nang mapansin na dumaan kami kung saan hinila kanina dito ang maid. “Papatayin niyo ba ang inosenteng tulad ko?” Mariin na tanong ko sa guard na hindi man lang ako pinansin. Hinagis nito ako sa loob kaya napatumba ako sa malamig at basang sahig. “Damuhong guard talagaaa! Aray!” Daing ko nang sumigaw ako. Nakakainis talaga! Kung wala lang talaga akong sa misyon ngayon paniguradong nakatikim na sa akin iyon ng suntok. Tumayo ako at pinagpagan ang sarili ko. Nilibot ko ang aking paningin sa madilim na malawak na kwarto na may nagtatanong na mata. Para bang nasa isa akong bodega na tila ba hindi pinupuntahan. Yumuko ako at hinawakan ang sahig. “What do you mean walang gumagamit nito? Basa ang paligid kaya paniguradong kakagamit lang ng lugar na ito,” Mahinang sambit ko. “You are absolutely right, Miss.” Gulat na napalingon ako sa lalaking may nakakapanigdig balahibo kung mag
Halos lumaki ang butas ng ilong ko dahil sa inis. Hinawakan ko ang kamay nito ng mahigpit at kinagat ng malakas ang pisnge nito. “Heck!” Malakas na sigaw nito sa malakas na kagat ko. Namumula ang mukha nito na tila ba pinipigilan ang hapdi na kanyang naramdaman. Napangisi ako nang makita ang marka ng aking ngipin sa pisnge na tila ba isang tropeyo na napanalunan ko. “Deserve mo yang damuho ka!” Singhal ko at ngumisi. Inalis ko ang kamay ko rito at naglakad papasok sa loob na tumatawa. “Anong akala mo sakin basta-basta mo na lang makukuha? Sayo pa na kriminal?” Singhal ko at ngumisi. Nakita ko pa kung paano ito nagwala sa labas na ikinatawa ko. “You’ll punish me here huh? Baka ikaw magsisi.” Nakangisi kong wika at tumuloy na sa loob. Mabilis kong ini-scan ang buong paligid upang makakita ng papel at panulat ngunit bigo akong makakita kaya nagpasya na lang akong hanapin muli ang hikaw ko. Umabot ako ng 15 minutes kakahanap ngunit hindi ko ito nakita kaya nakaramdam na ako
Paika-ika akong naglakad sa isang madilim at liblib na lugar. Ang suot kong puting bestida ay halos maging pula na dahil sa dami ng dugo na lumalabas sa aking dalawang saksak sa tagiliran na natamo. Pawis na pawis na ako at tila namumutla na rin ako dahil sa dami ng dugo na nawala sa akin. Nanghihina na rin ang mga mata ko na tila ba pipikit na ngunit agad ko itong pilit na minulat nang sa wakas ay makakita ng ilang ilaw ng sasakyan hindi nalalayo sa aking lugar. Agad akong naglakad patungo roon kahit na nanghihina na ang buong katawan ko. Napahawak ako sa isang sasakyan upang alalayan ang sarili na makatayo upang makalapit at makahingi ng tulong sa mga lalaking nakasuot ng itim na tuxedo na kung saan ang mga kamay ay nasa likod na para bang may tinatago. "T-Tulong. . ." Nanghihinang sambit ko kaya halos napalingon ang mga ito sa akin at sabay-sabay na tinutok ang kanilang mga baril sa akin. Nanlalabo na ang mata ko dahil sa panghihina ngunit hindi ako
"Huy, Grey!" Tawag ko rito na tama lang sa pandinig niya. Nagkatitigan kaming dalawa nito at halos masuntok ko ang braso nito nang hawiin nito ang mukha ko paalis sa harap niya. "Stop doing that to me," Wika nito at tumayo ng maayos. Nagsimula akong maglakad na sinundan niya rin agad. Umakbay ito sa akin at nagsalita. "Bakit mo tinanggap yung sa kaso ng Black Spades? You know exactly how dangerous they are," Nag-aalalang sabi nito. "Chief Iron forced me to take this case," Malamig na saad ko at inalis ang akbay nito sa akin na hindi niya naman pinansin. Napailing ito at tumawa na akala mo ay may nasabi akong nakakatawa para sa kanya. "Alam ng lahat na hindi ka mapipilit sa isang kaso na ayaw mong hawakan, Eighteen. You took it because you want to take it," Pagpunto nito. "Alam mo naman pala ang sagot," "Dahil ayokong maniwala na ginawa mo na naman iyon." Napahinto ito sa paglalakad ngunit nagdire-diretso ako. Na
Sa buong buhay ko bilang isang agent ay bibihira lang ako makaramdam ng kaba at takot. Masasabi kong itong undercover ko ay ang pinaka nagbibigay sa akin ngayon ng takot at kaba. This is insane! Is it because I am finally inside the biggest and the most dangerous mafia’s lair? “I can feel that you are a good person. Dahil kung masama kang tao, I bet my friends would be bawling their eyes in my cold body right now,” Wika ko na kahit sinong makakarinig ay iisipin na may punto ang sinabi ko. Napatigil ako sa paghakbang sa hagdan ng bigla itong huminto at hindi ko alam kung bakit ngunit agad rin itong nagtuloy-tuloy sa pagbaba at hindi na muling nagsalita. Masasabi ko na para ba akong nasa isang palasyo sa sobrang laki at lawak ng mansyon nito. Sa kabila ng laki nito ay halos bilang lamang ang nakikita ko rito sa loob at ito ay mga tagapag-silbi pa. Ang mga ito ay nakayuko lamang at hindi man lang tumitingin sa amin at naiintindihan ko naman ang
Walang emosyon nitong sambit sa akin. I remained silent on what he said. I heard a gasp on my ears na paniguradong narinig ng mga kasamahan kong agents iyon. Nagdiwang ako sa aking isip upon hearing that dahil alam na namin ngayon na siya talaga gumagawa ng mga patayan. Noong mabasa ko kasi ang case report sa itim na folder na ibinigay sa akin ni Chief Iron at Captain Jack ay nakita ko roon ang mga biktima na walang awang pinatay, pinugutan ng ulo at ang ibang biktima naman ay halos malasog na sa sobrang hati-hati ng mga ito. I’m going to kill this man, I swear! Siya ang pumatay sa kaibigan namin ni Grey na si Red! Ikinalma ko ang sarili dahil nararamdaman ko na sa sarili ko ang pagtaas ng dugo ko. Tinignan ako nito nang mariin ngunit wala pa ring mababakas na emosyon sa kanya. Katulad ng sinabi ko ay kakaiba ang ibinibigay nitong awra ngunit hindi ko pwedeng ipakita ang takot at kaba ko. Ano pa at naging isa akong sikat at magaling na Agent kung hindi ko tatalunin ang pakira
Halos lumaki ang butas ng ilong ko dahil sa inis. Hinawakan ko ang kamay nito ng mahigpit at kinagat ng malakas ang pisnge nito. “Heck!” Malakas na sigaw nito sa malakas na kagat ko. Namumula ang mukha nito na tila ba pinipigilan ang hapdi na kanyang naramdaman. Napangisi ako nang makita ang marka ng aking ngipin sa pisnge na tila ba isang tropeyo na napanalunan ko. “Deserve mo yang damuho ka!” Singhal ko at ngumisi. Inalis ko ang kamay ko rito at naglakad papasok sa loob na tumatawa. “Anong akala mo sakin basta-basta mo na lang makukuha? Sayo pa na kriminal?” Singhal ko at ngumisi. Nakita ko pa kung paano ito nagwala sa labas na ikinatawa ko. “You’ll punish me here huh? Baka ikaw magsisi.” Nakangisi kong wika at tumuloy na sa loob. Mabilis kong ini-scan ang buong paligid upang makakita ng papel at panulat ngunit bigo akong makakita kaya nagpasya na lang akong hanapin muli ang hikaw ko. Umabot ako ng 15 minutes kakahanap ngunit hindi ko ito nakita kaya nakaramdam na ako
Pahila akong dinala ng guard sa isang lugar na madilim na may nakakatakot na ambiance. Kumunot ang noo ko nang mapansin na dumaan kami kung saan hinila kanina dito ang maid. “Papatayin niyo ba ang inosenteng tulad ko?” Mariin na tanong ko sa guard na hindi man lang ako pinansin. Hinagis nito ako sa loob kaya napatumba ako sa malamig at basang sahig. “Damuhong guard talagaaa! Aray!” Daing ko nang sumigaw ako. Nakakainis talaga! Kung wala lang talaga akong sa misyon ngayon paniguradong nakatikim na sa akin iyon ng suntok. Tumayo ako at pinagpagan ang sarili ko. Nilibot ko ang aking paningin sa madilim na malawak na kwarto na may nagtatanong na mata. Para bang nasa isa akong bodega na tila ba hindi pinupuntahan. Yumuko ako at hinawakan ang sahig. “What do you mean walang gumagamit nito? Basa ang paligid kaya paniguradong kakagamit lang ng lugar na ito,” Mahinang sambit ko. “You are absolutely right, Miss.” Gulat na napalingon ako sa lalaking may nakakapanigdig balahibo kung mag
Tumalsik ang maliit kong hikaw kung saan naroon ang maliit na voice tracker na nilagay namin. Agad na hinanap ko ito ngunit dahil nga sa sobrang liit nito ay mahihirapan akong makita ito. Nagulat ako ng hilain ako ng patayo ng lalaki na talagang nagpasabog ng init ng ulo ko. “I helped you when you were dying pero ito ang igaganti mo?! You really want to be killed, lady!” Nanggagalaiti nitong singhal sa akin. This man is really getting on my nerves! Kung hindi lang ito misyon, siguradong nagulpi ko na ito. He grabbed me on my wrist that made me ick. Ang sakit shutek! Dahil sa sobrang galit ko ay hinila ko ang kamay ko ng malakas sa kanya at bumwelo patalikod at malakas na sinampal ito sa kanan nitong pisnge. “Kanina ka pang gangster ka ha!” Singhal ko. Agad itong nakabawi sa pagkakasampal at halos maubusan na ako ng hininga nang mabilis itong makalapit sa akin na may namumulang mukha at mata. Mariin ako nitong hinawakan sa panga at ngumi
Walang emosyon nitong sambit sa akin. I remained silent on what he said. I heard a gasp on my ears na paniguradong narinig ng mga kasamahan kong agents iyon. Nagdiwang ako sa aking isip upon hearing that dahil alam na namin ngayon na siya talaga gumagawa ng mga patayan. Noong mabasa ko kasi ang case report sa itim na folder na ibinigay sa akin ni Chief Iron at Captain Jack ay nakita ko roon ang mga biktima na walang awang pinatay, pinugutan ng ulo at ang ibang biktima naman ay halos malasog na sa sobrang hati-hati ng mga ito. I’m going to kill this man, I swear! Siya ang pumatay sa kaibigan namin ni Grey na si Red! Ikinalma ko ang sarili dahil nararamdaman ko na sa sarili ko ang pagtaas ng dugo ko. Tinignan ako nito nang mariin ngunit wala pa ring mababakas na emosyon sa kanya. Katulad ng sinabi ko ay kakaiba ang ibinibigay nitong awra ngunit hindi ko pwedeng ipakita ang takot at kaba ko. Ano pa at naging isa akong sikat at magaling na Agent kung hindi ko tatalunin ang pakira
Sa buong buhay ko bilang isang agent ay bibihira lang ako makaramdam ng kaba at takot. Masasabi kong itong undercover ko ay ang pinaka nagbibigay sa akin ngayon ng takot at kaba. This is insane! Is it because I am finally inside the biggest and the most dangerous mafia’s lair? “I can feel that you are a good person. Dahil kung masama kang tao, I bet my friends would be bawling their eyes in my cold body right now,” Wika ko na kahit sinong makakarinig ay iisipin na may punto ang sinabi ko. Napatigil ako sa paghakbang sa hagdan ng bigla itong huminto at hindi ko alam kung bakit ngunit agad rin itong nagtuloy-tuloy sa pagbaba at hindi na muling nagsalita. Masasabi ko na para ba akong nasa isang palasyo sa sobrang laki at lawak ng mansyon nito. Sa kabila ng laki nito ay halos bilang lamang ang nakikita ko rito sa loob at ito ay mga tagapag-silbi pa. Ang mga ito ay nakayuko lamang at hindi man lang tumitingin sa amin at naiintindihan ko naman ang
"Huy, Grey!" Tawag ko rito na tama lang sa pandinig niya. Nagkatitigan kaming dalawa nito at halos masuntok ko ang braso nito nang hawiin nito ang mukha ko paalis sa harap niya. "Stop doing that to me," Wika nito at tumayo ng maayos. Nagsimula akong maglakad na sinundan niya rin agad. Umakbay ito sa akin at nagsalita. "Bakit mo tinanggap yung sa kaso ng Black Spades? You know exactly how dangerous they are," Nag-aalalang sabi nito. "Chief Iron forced me to take this case," Malamig na saad ko at inalis ang akbay nito sa akin na hindi niya naman pinansin. Napailing ito at tumawa na akala mo ay may nasabi akong nakakatawa para sa kanya. "Alam ng lahat na hindi ka mapipilit sa isang kaso na ayaw mong hawakan, Eighteen. You took it because you want to take it," Pagpunto nito. "Alam mo naman pala ang sagot," "Dahil ayokong maniwala na ginawa mo na naman iyon." Napahinto ito sa paglalakad ngunit nagdire-diretso ako. Na
Paika-ika akong naglakad sa isang madilim at liblib na lugar. Ang suot kong puting bestida ay halos maging pula na dahil sa dami ng dugo na lumalabas sa aking dalawang saksak sa tagiliran na natamo. Pawis na pawis na ako at tila namumutla na rin ako dahil sa dami ng dugo na nawala sa akin. Nanghihina na rin ang mga mata ko na tila ba pipikit na ngunit agad ko itong pilit na minulat nang sa wakas ay makakita ng ilang ilaw ng sasakyan hindi nalalayo sa aking lugar. Agad akong naglakad patungo roon kahit na nanghihina na ang buong katawan ko. Napahawak ako sa isang sasakyan upang alalayan ang sarili na makatayo upang makalapit at makahingi ng tulong sa mga lalaking nakasuot ng itim na tuxedo na kung saan ang mga kamay ay nasa likod na para bang may tinatago. "T-Tulong. . ." Nanghihinang sambit ko kaya halos napalingon ang mga ito sa akin at sabay-sabay na tinutok ang kanilang mga baril sa akin. Nanlalabo na ang mata ko dahil sa panghihina ngunit hindi ako