Kabanata 2

"Huy, Grey!" Tawag ko rito na tama lang sa pandinig niya. Nagkatitigan kaming dalawa nito at halos masuntok ko ang braso nito nang hawiin nito ang mukha ko paalis sa harap niya.

"Stop doing that to me," Wika nito at tumayo ng maayos. Nagsimula akong maglakad na sinundan niya rin agad. Umakbay ito sa akin at nagsalita. "Bakit mo tinanggap yung sa kaso ng Black Spades? You know exactly how dangerous they are," Nag-aalalang sabi nito.

"Chief Iron forced me to take this case," Malamig na saad ko at inalis ang akbay nito sa akin na hindi niya naman pinansin.

Napailing ito at tumawa na akala mo ay may nasabi akong nakakatawa para sa kanya. "Alam ng lahat na hindi ka mapipilit sa isang kaso na ayaw mong hawakan, Eighteen. You took it because you want to take it," Pagpunto nito.

"Alam mo naman pala ang sagot,"

"Dahil ayokong maniwala na ginawa mo na naman iyon." Napahinto ito sa paglalakad ngunit nagdire-diretso ako. Napahinto lang ako ng hilain nito ako pabalik sa kanyang puwesto upang harapin ako.

Kita sa mukha nito ang pagkabahala at frustration. "T-They are the one who killed R-Red, remember? They killed our friend without mercy, Eighteen!"

Nakita ng dalawang mata ko kung paano mariin na itiklop ni Grey ang kanyang kamao at pag-iwas ng namumula nitong mata dahil sa pagpigil sa pag-iyak. Hinawakan ko ang kamao nito na sobrang higpit upang ikalma.

"Grey," Pagtawag ko rito at kahit ayaw man nitong tumingin sa akin ay napilitan itong tumingin. Agad na tumulo ang naipon nitong luha sa kanyang mata kaya agad ko itong pinunasan upang walang makakita.

"Allow me to do this, Grey. After all, my only goal is to see the blood of Black Spades in my hands,"

—

Unti-unti kong minulat ang mata kong tila hinihila pa ng antok ngunit pinigilan ko ang pagpikit nito at saglit na in-adjust ang nanlalabo kong paningin. Bumungad sa akin ang isang dim na paligid at mataas na ceiling.

"Agent Eighteen? Can you hear me?"

"Agent Eighteen! Agent Eighteen!"

Napangiwi ako sa malalakas na sigaw ng aking mga kasama sa kabilang linya kaya hindi ko maiwasang mapahawak sa aking kanang tenga kung saan naroon ang isang audio speaker sa aking pinakamaliit na hikaw. Magsasalita na sana ako ng mapahinto ako sa isang malalim at malamig na tinig na nagsalita.

"Anong masakit?" Nalingon ko ang nagsalita at napahinto sa kakaibang awra na ibinibigay nito sa akin. Naka-dekwatro ito habang nagbabasa ng isang makapal na libro na hindi man lang tumitingin sa akin. Katamtaman lang ang laki ng katawan nito ngunit nakikitaan ko ito ng kakaibang lakas at awra na ngayon ko lang naramdaman sa buong buhay ko.

Napapitlag ako ng isinara nito ang libro at tumingin sa akin ng diretso. Malamig at walang emosyon ang mga mata nito na nakatingin sa akin kaya hindi ko maiwasang makaramdam ng pagkabahala.

"Let me ask you again. Ano ang masakit?" Halos manginig ang kamay ko dahil sa kanyang mabigat na awra kaya agad kong tinago sa ilalim ng aking kumot ang kamay ko upang pakalmahin.

"W-Wala. N-Nasaan ako?" Nauutal kong wika at iniwas ang tingin upang mabawasan ang kaba sa dibdib ko.

Who is this man? Bakit binibigyan ako nito ng nakakatakot na awra?

Muli ko itong nilingon ng may mapagtanto ako at mahinang nakagat ang labi. Teka! Huwag mong sabihin na siya ang boss ng Black Spades?

Tumayo ito at nakapamulsang lumapit sa hinihigaan ko. "You are in my room, Miss." Inikot ko ang paningin ko sa sinabi nito at halos mamangha ako sa linis at ganda ng kwarto nito. Gaya ng sinabi ko kanina ay dim lamang ang ilaw na ito kaya hindi ganun kasakit sa mata ang ilaw, ang paligid naman ng kanyang kwarto ay may halong puti at itim ang pintura. Wala rin itong gaanong gamit sa kanyang kwarto maliban sa mga painting na nakasabit.

Sinubukan kong tumayo nang maramdaman ko ang hapdi sa aking tagiliran kaya napapikit ako ng mariin dahil sa sakit. Naalala ko tuloy kung paano ako saksakin ng dalawang miyembro ng Black Clover kahapon. May araw rin ang mga iyon sa akin.

"Ilang oras akong tulog rito?" Pagtanong ko muli at tinignan ito na hindi pa rin pala inaalis ang tingin sa akin. Bahagya itong ngumisi sa akin na ikinataka ko.

"You are asleep for three days. Now, let me ask you. Who are you?" Mariin na tanong nito sa akin kaya hindi agad ako nakasagot.

"My name is Eighteen," Diretsong sagot ko at tinignan ang reaksyon nito ngunit wala akong nakita na kakaiba.

"I already know your name. Ang gusto kong malaman ay kung sino ka talaga?" Unti-unting sinakop ng kaba ang dibdib ko dahil sa tanong nito sa akin. Did he background check me already? Palpak na ba ang plano ko? "Why are you calm despite facing me?"

"Bakit, isa ka bang killer o gangster para katakutan ko?" Sagot ko na pabalang upang hindi nito maramdaman ang kaba ko kaya hindi nito maiwasan kumunot ang noo. "I mean, you look normal to me, sir." Hindi ito umimik sa sinabi ko kaya tumahimik na lang ako.

Tumunog ang tiyan ko bigla kaya napayuko na lang ako at napapikit dahil ngayon pa talaga ako nakaramdam ng gutom. "I bet you’re hungry already. Let’s go," Wika nito sa malamig na tono at nagpatiunang lumakad papunta sa pintuan.

Tumayo ako kahit na hirap na hirap ako dahil bukod sa masakit ang buong katawan ko ay nararamdaman ko na talaga ang gutom. Sumunod ako rito ng tahimik at alertong nagmasid ng palihim sa bawat sulok na nilalakaran namin.

Halos nalibot na ng mata ko ang bawat sulok ng malaki nitong bahay ngunit nakaka-frustrate na wala man lang akong makitang kakaiba na maaaring makatulong sa akin.

“It seems like you are used to be in a stranger’s place. Hindi ka man lang ba matatakot na isang estrangero ang kasama mo sa buong tatlong araw?”

Napalunok ako sa tanong nito sa kalmadong tono habang hindi man lang tumitingin sa akin at tuloy-tuloy lang sa paglalakad.