Chapter 89 - The Clueless Bride February 12 alas-otso ng gabi ang bachelorette's party ni Trisha na gaganapin sa Discovery Suites Ortigas, Savannah Hall, sa may 22nd floor. Ayaw ko sanang pumunta dahil baka ma-out of place at mapuyat lang ako. Pero, dahil ako nga ang bridesmaid ni Trisha sa kanyang kasal, dapat daw ay nadoon ako. Wala namang dresscode sa party kaya ang suot ko ay isang black na wide leg backless jumpsuit na tinernohan ko ng black stiletto high heels na sandals. Lumutang ang kaputian ko sa suot kong ito. Inilugay ko lang ang mahaba kong buhok para at least natatakpan ang bare kong likod.Medyo late na akong nakarating sa venue dahil sa sobrang traffic. Nagkakasiyahan na ang mga guest ni Trisha. Ang pinagtakahan ko ay nandoon din sina Dr. Brianna, mga girfriends ng mga kapatid ko at ka-close kong mga duktor at nurses sa St. Luke's. Nandoon din si Teresa na kapatid din ni Trevor. Siguro mga 20 lang kaming guests ni Tricia. Masaya ang party, may kainan at inuma
Chapter 90 - Beautiful in WhitePagkatapos naming mag-agahan, inuna ko munang makaligo si Steven. Pagkatapos kong maligo ay pinapasok ako ni Tricia sa master's bedroom para makapagpa-make-up. Tapos ng mag make-up si Tricia at inayos na rin ang buhok niya. Naka-bathrobe lang ako habang minemeykapan. Buti na lang, bago at sosyal ang kulay beige kong underwear, kung hindi, aba'y nakakahiya! Panay naman ang kuha ng litrato ng photographer habang minemeykapan ako na syang pinagtatakahan ko. “Ba...bakit ako ang kinukunan mo ng litrato??? Di ba dapat si Tricia?” tanong ko sa photographer.“Mam, tapos na po siyang kunan kanina.” sagot nito habang nagkakatinginan sila ng make-up artist.“Light lang na make-up ang ilagay mo sa akin kasi hindi naman ako ang bride.” sabi ko sa make-up artist.“Mam, wala naman pong pagkakaiba kung light o heavy ang make-up. Basta po kasalan, standard na ang pag-apply namin ng make-up. Ang mahalaga po, maganda kayong tignan sa personal man o sa picture.” sabi
Chapter 91 – May kasalanan ka sa akin!Nauna kaming umalis ni Trevor sa simbahan papunta sa wedding reception. Bago kami umalis ay ipinagbilin ko si Steven sa Nanay ko. Pag-upo namin sa limousine, “May kasalanan ka sa akin!” sabi ko.“Ano?!? Ano naman ang kasalanan ko sa iyo? Kakakasal lang natin, inaaway mo na ako?” tanong ni Trevor.“Bakit sinikreto mo pa ang ating kasal sa akin? Alam mo bang lutang ako habang binibihisan ako ng wedding gown kanina at sa biyahe papunta sa simbahan? Hindi ako makapaniwala!” sagot ko. “Akala mo ba tatangihan kita kapag inalok mo ako ng kasal? Hindi ah! Matagal ko ng pangarap ito!”“Sorry na! Nag-panic kasi ako nung sabihin mong babalik na kayo ni Steven sa New York. Kinausap ko ang mga parents ko, pati na sina Trisha at Teresa kung ano ang gagawin ko! Kaya minadali ko ang engagement at kasal natin! Remember Mayor Tolentino? Yung nagkasal sa atin after New Year? Totoo ang kasal nating yun. Mas madali raw kasing ikasal sa simbahan kapag nagpakasal
Chapter 92 - I love you too, Megan! More than life itselfKinabukasan, medyo tanghali na akong nagising. Wala sa tabi ko si Trevor. Lumabas ako sa kuwarto upang hanapin ito. Nakita ko siyang nanood ng TV at sa dining table ay nakahanda na ang aming almusal. “Good morning, husband!” bati ko. “Tinanghali ako ng gising!”“Good morning Mrs. Tee!” sagot naman niya. Oo nga! Ang sarap ng tulog mo!”Lumapit ako sa kanya at hinalikan siya sa pisngi, “Kain na tayo!” Habang kumakain kami tinanong ko si Trevor, “Ano ang living arrangement natin? Saan tayo titira?”“Gusto mo sa bahay ng mga Nanay mo? Joke lang!” sagot ni Trevor. “Naisip ko na yan. Pansamantala, sa condo mo muna tayo titira ng mga one month para hindi malayo sa school niya si Steven. Tutal one month na lang at ga-graduate na siya.”“Makes sense.” sagot ko.“Sa iyo ba ang condo? Baka naman binili para sa iyo ni Robert yun! Nakakahiya naman sa kanya kung doon ako tutuloy!” tanong ni Trevor.“Ano???? Ako ang bumili nun! Si
Chapter 93 – Ha???? Sikreto???Unang gabi ni Trevor sa condo ko. Habang nakahiga kami sa kama ay tinanong ko siya, “Bakit wala tayong Pre-nuptial Agreement? Hindi ba nagdemand ang mga magulang mo na dapat mayroon tayo nito? Baka isipin nilang pera nyo lang ang habol ko! Baka naman sa pagmamadali mong makasal tayo ay nakalimutan mo”“Naisip ko rin iyan. Mayaman kami at malaki ang agwat ng ating kabuhayan. Pero, hindi ko ipagdadamot sa iyo ang yaman namin kung saka-sakaling magkahiwalay tayo. I love you so much at alam kong mahal mo rin ako kahit sabi mo hindi kasing tindi ng kay Robert. Gagawin ko ang lahat para malampasan ko yun. I trust you and I have so much faith in us!” paliwanag ni Trevor.“Awwww... Touched naman ako sa sinabi mo. Pero my ipagtatapat ako sa iyo. Huwag ka sanang magalit. Wala pang nakakaalam ng sikreto kong ito kundi si James lang. Maging ang mga magulang ko ay hindi nila alam ito.” pagkukumpisal kong sabi.“Ha???? Sikreto??? At si James lang ang nakakaalam!!!
Chapter 94 - Gusto mo bang magkaanak tayo?Graduation na ni Steven sa Grade six at siya ang valedictorian ng graduating class. Kasama ko si Trevor sa graduation ceremony ni Steven. Maging siya ay proud na proud sa anak ko sa natamo nitong mga achievements. Bukod sa pagiging valedictorian, si Steven rin ang Best in Math, English, Science at Editor-in-Chief pa ng kanilang school newspaper. Tuwing tatawagin ang pangalan ni Steven para sa kanyang mga awards ay ako ang umaakyat sa stage. Subalit ng si Trevor ang umakyat sa stage para sa pagiging valedictorian ni Steven.“Parang hindi iyan yung asawa ni Dr. Megan.” sabi ng isang magulang na malapit sa kinauupuan ko.“Hindi nga iyan!” sabi naman ng kausap niya.“Iyan ang asawa ni Dr. Megan. Nabasa ko sa diyaryo nung kailan lang ang kasal nila. Nandoon pa nga si Steven.” sabi naman ng isa pang magulang.“E sino yung ipinakilala noong birthday ni Steven? Di ba ang pakilala ng MC ay Daddy and Mommy of Steven?” sabi nung isa pang magulang.
Chapter 95 – The best gift ever!Maligayang maligaya kami ni Trevor sa bagong bahay namin. Subalit, lately parang lagi akong nahihilo at naduduwal tuwing umaga. Ayaw ko rin ang amoy ng kape sa umaga. Ang una at last menstruation ko ay noong March. “Iba na ito!” sabi ko sa sarili.Nang pumasok na sa opisina si Trevor, ay nagpaalam ako kina Ate Rose na may bibilhin lang ako sandali. Pumunta ako sa drugstore at bumili ng dalawang pregnancy test kits at urine sample containers. Pagdating ko sa bahay ay agad kong umihi. Sa kalagitnaan ng ihi ako kumuha ng sample at inilagay sa urine sample container. Dinip ko ang pregnancy test kit sa ihi ng mga sampung segundo saka ko inalis sa ihi at nilapag sa ibabaw ng mesa. Naghintay ako ng sampung minuto para sa result. Dalawang guhit ang lumitaw sa test kit. POSITIVE!!! “ Buntis ako!” masaya kong sabi sa sarili. Subali, bilang isang duktor, nais ko pa ring magpakonsulta sa isang OB-Gyne para makasiguro. Tinawagan ko si Brianna, “Hello, Megan! L
Chapter 96 – The Child Needs An Identity. First year high school na si Steven. Ang bilis ng panahon! Parang kailan lang! Hinatid namin ni Trevor si Steven sa Philippine Science High School sa Quezon City sa unang araw nito sa school. Ang Pisay ay isa ring public high school. Akala ko si Steven ang pinakamaliit na student doon dahil ten years old pa lang ito. Hindi pala dahil malaking bulas na bata si Steven. Ang worry ko lang ay sobrang layo ng school niya sa bahay namin sa Ayala-Alabang. May dormitory naman ang school sa loob ng campus nito kaya lang, priority raw ang mga estudyanteng galing pa sa probinsya ang dorm. Isa pa, sobrang bata pa ng anak ko para patirahin ko siya sa dorm. Magtitiyaga na lang ako sa paghatid-sundo sa kanya dahil hindi pa naman ako nagtatrabaho. Puwede naman siyang matulog sa kotse habang nasa biyahe.Pagkahatid kay Steven ay dumalaw kami sa kanyang mga magulang sa Corinthian Garden. “Megan! Kumusta na ang maganda kong manugang?” bati ng Mama ni Trevor
Chapter 145 - Sa ikatlong pagkakataon, muli na naman akong ikakasal! Maaya ang panahon. Maganda ang pagkakaayos ng garden. Punumpuno ito ng mga kulay puting bulaklak na pinalibutan ng kulay silver na ribbons mula sa aisles hanggang sa gazebo. Nakahilera naman ang mga silya sa magkabilang panig ng aisles na puno na ng mga bisita. Ang mayor ng aming siyudad na siyang magkakasal sa amin ay nasa gazebo na. Handang handa na ang lahat! Sa ikatlong pagkakataon, muli na naman akong ikakasal! Kakaiba ng kasalang ito, sapagkat sa wakas ay natagpuan ko na rin ang quest for love ko. Ang hinahanap kong wagas na pag-ibig mula sa taong nagkaloob nito sa akin. Siya na ang aking forever! Sina Nanay at Tatay bagamat kapwa 85 years old na ay ay malakas pa at sabay akong ihahatid sa altar. Guwapong-guwapo at maganda ang mga anak kong sina Steven, Taylor at Robert Jr. sa kanilang mga tuxedo at gown dahil sila ang mga abay sa aking kasal. Sa pagkakatayo ko sa dulo ng gazebo ay nagbalik tanaw ako s
Chapter 144 - Sabi pa niya, mahal ka pa rin niya. Pitong buwan na ang tiyan ko. Mukha na akong butete. Tingin ko sa sarili ko ang pangit pangit ko na. Dahil 40 years old na ako ng mabuntis, nag pa-check ako ng prenatal screening for any abnormalities para sa aking ipinagbubuntis. So far, so good naman. Walang any abnormalities whatsoever ang baby. Healthy naman ako at alaga ng aking OB-GYNE na si Dr. Gonzales na siya ring nag-alaga at nagpa-anak sa akin noon kay Taylor. As usual nasisintemyento na naman ako dahil feeling ko ang pangit ko! Contrary sa sinasabi ng iba na radiant and healthy-looking daw ang mga pregnant women. “O, bakit ka nakatulala sa malayo?” tanong ni Robert ng minsang datnan niya akong nakaupo sa aming garden. Tumabi siya sa akin at hinalikan ako sa leeg. “Kasi naman, tignan mo ang itsura ko! Ang pangit pangit! Para na akong butete nito!” malungkot kong sabi. “Naku, Megan! Ang ganda-ganda mo nga!Baka babae ang anak natin!” bola ni Robert sa akin. “Nagpa-ul
Chapter 143 - Sa wakas po ay tinanggap nyo rin ako!“Megan?” tawag sa akin ni Robert kaya bumalik ako sa loob ng sala. “Akala ko umalis ka na naman tulad noon!”“Muntik na! Kinakabahan kasi ako kaya ako lumabas sa veranda.” sagot ko. “Huwag na kaya muna nating kausapin ang mga magulang mo? Umuwi na tayo!”“Sino ang uuwi?” dumadagundong na tanong ng Baba ni Robert ng marinig ang pinauusapan namin.“Good afternoon po, Mr. and Mrs. Chen!” bati ko sa mga magulang ni Robert.“Anong Mr. and Mrs. Chen?” tanong ng Mama ni Robert.“Baba and Mama ang itawag mo sa amin!” sabi ng Baba ni Robert. Nakangiti naman si Robert sa mga naririnig at umakbay sa akin.“Baba, Mama! Si Megan po! My wife!” pakilala ni Robert sa akin.Hinalikan nila ako sa pisngi bilang pagtanggap sa akin. Naluha naman ako sa kaligayahan. Finally, tinatanggap na nila ako?“O, bakit ka umiiyak?” tanong ng Mama ni Robert at niyakap niya ako upang aluin.“Luha po ng kaligayahan ito. Sa wakas po ay tinanggap nyo rin ako!”
Chapter 142 - Are you done talking to my wife? Araw na ng kasal ni James at Brianna na ginanap sa Mount Carmel Shrine sa New Manila, Quezon City. Dumating kami ni Robert sakay ng kanyang BMW SUV. Ang suot ni Robert ay black tuxedo samantalang ako ay naka-A-line cut gown made of chiffon na may soft, draping pleats, sweetheart neckline na strapless at side slit. Kulay champagne ang gown dahil ito ang color motif na pinili ni Brianna. Hindi pa halatang dalawang buwang buntis ako sa suot kong gown. Medyo humaba na ulit ang buhok ko na nakalugay lang. Nude make-up style ang ginawa ko sa mukha ko pero ang kulay ng lipstick ay cherry red. “You look amazing!” sabi ni Robert. “Baka masapawan mo pa si Brianna nyan!” “Hindi naman! Kaya nga light lang ang makeup ko.” sabi ko. Habang kinakasal sina James at Brianna ay napansin ko si Trevor na nakatingin sa akin. Dumalo rin pala siya. Tinanguan ko naman siya baka sabihin niya snob ako. Natapos ang seremonya sa simbahan, sakay ng kotse pap
Chapter 141 - You finally fulfilled your promise to Mommy! We spent three more days in Las Vegas bago kami umuwi sa Pilipinas ni Robert. Tinawagan ko si Steven sa messenger upang ibalita na ikinasal na kami ng kanyang Daddy. Nagtaka si Steven dahil hindi niya nakitang nanligaw ulit sa akin ang Daddy niya. “That's strange. I know Daddy sometimes visits us in the condo but he has been too distant or formal when it comes to you.” pagtataka ni Steven. “Hello, son! Finally! We got married in Las Vegas!” masayang balita ni Robert na sumingit sa pakikipag-usap ko kay Steven at itinaas pa ang kaliwang kamay ko upang ipakita ang engagement at wedding rings ko. “Congrats, Daddy! You finally fulfilled your promise to Mommy!” masayang sabi ni Steven. “I am happy for both of you!” Tumawag din ako kina Tatay at Nanay para sabihing kinasal na kami ni Robert sa Las Vegas. “Nagkatuluyan din kayong dalawa!” sabi ni Nanay. “Hello Tatay. Natupad ko na po ang pangako ko kay Megan! Nagpakasal na
Chapter 140 - “I Do!”Ninenerbiyos nga ako kaya nanlalamig ang mga kamay ko. Hindi ako natatakot sa kasal. Ang kinatatakutan ko ang kung ano ang kahahantungan ng relasyon namin ni Robert pagkatapos naming ikasal. Baka hiwalayan rin!“Megan, do you love me? Do you trust me?” tanong ni Robert sa akin.“I do love you and I trust you!” sagot ko.“So, what is the problem? Do you want to back out?” tanong ni Robert. “Megan, We have waited so long for this thing to happen!”“Natatakot kasi ako na baka sa hiwalayan din ito mauwi.” sagot ko.“Hiwalayan? Ibahin mo ako sa dating asawa mo. Sa tagal ng relationship natin, kailan ako naging unfaithful sa iyo?” tanong ulit ni Robert.“Wala.” mahina kong sagot.“Wala pala! So, hindi ka dapat matakot at mag-alinlangan! Di ba lagi kong sinasabi sa iyo noon, ako ang bahala. Ako pa rin ang bahala sa iyo! Ako ang magdadala ng relasyon natin!” paliwanag ni Robert. “Let's do it!”“Mr. Robert Chen and Miss Megan Reyes?” tanong ng staff ng chapel. “P
Chapter 139 - Huwag na kaya nating ituloy ito?Alas singko pa lang ng umaga, gising na ako. Tulog pa si Robert kaya nagprepare na ako ng aming breakfast, nakaligo, nag-make up at nagbihis ng maong at t-shirt. Hinanda ko na rin ang aking luggage para maaga kaming makaalis ni Robert. Kasal ko ngayon di ba? At saka ko ginising si Robert. May jet lag pa yata ang pobre dahil kahapon lang ng madaling araw ito dumating sa New York.“Robert! Gising na! Ikakasal tayo ngayon di ba?” paggising ko sa kanya.“Ha?!? Ngayon na ba?” gulat na bumangon si Robert. Pagdilat ng kanyang mga mata ay agad niya akong hinalikan sa pisngi. “Saan tayo magpapakasal?” pupungas-pungas pa niyang sabi. “Sa Las Vegas! May quickie marriage doon di ba?” sagot ko. “Bumangon ka na diyan at mag-almusal na tayo! Pagkatapos ay maligo ka na at magbihis ng maong at t-shirt.”“Ganun lang ang suot natin” nagtatakang sagot ni Robert.“Ganun lang! Bilis! Bangon na! 6:30 na ng umaga!” pagmamadali kong sabi. “Sa JFK Internat
Chapter 138 - True love is not defined by physical intimacyHabang hinihintay ko si Robert na bumalik ay nagmuni-muni ako sa mga sinabi niya kanina. “I couldn't care less! Mapapaligaya ba nila ako? It's you that I want and I love you! Now that you are free, I want to marry you!” sabi ni Robert. “Please be my wife?”Ako? Gustong pakasalan ni Robert? Ang mga katagang iyon ang hinihintay ko kay Robert noon. Pero mapagbiro ang tadhana. Dumating si Trevor, na-in love din ako sa kanya! Bakit ko ba minahal si Trevor? Minahal ko siya dahil minahal niya ako bilang ako. Isang dalagang ina, mahirap at hindi siya masyadong mahal. Nang kalaunan, sa mga ipinapakita at ipinapadama niya sa aking pagmamahal at pag-aalaga skay Steven ay minahal ko na rin siya. Isa pa marahil ay ang pagtanggap sa akin ng kanyang pamilya sa kabila ng aking nakaraan. Subalit, ang pagpapakasal ni Trevor sa akin ang pinaka-highlight ng pagmamahal ko sa kanya. Eversince, pangarap ko talagang ikasal sa simbahan na tinupad
Chapter 137 - Do you want a secondhand wife with two kids?Halos dalawang buwan na ako sa New York City. Sa unang buwan pa lang ay natapos ko na ang mga sadya ko dito. Itong sumunod na buwan ay wala akong ginawa kung hindi maghiilata sa aking apartment.Pagising ko sa umaga, kape. Magjo-jogging sa Central Park ng isang oras. Balik sa apartment para maligo at pagkatapos ay magbababad manood ng movies sa TV. Pagsapit ng alas tres ng hapon, kakain ng microwavable food. Alas singko ng hapon, maglalakad-lakad ulit sa Central Park tapos uuwi na sa apartment. Naiiba lang minsan kung maggo-grocery ako ng pagkain at mga essentials. Minsan nagwi-window shopping ako sa Macy's.Ang pinakamahirap ay sa gabi. Lagi akong nag-iisip at nagsisintemyento sa aking nakaraan. Wala talaga akong suwerte sa pag-ibig. Si Robert? Matagal ko siyang hinintay pero nawindang. Si Trevor? Mabilis niya akong pinakasalan pero nauwi naman sa annulment. Ang dalawang ito, pareho nilang sinasabing mahal nila ako. Kung mah