Chapter 84 – Nakabibinging Ungol!Kinahapunan ay nagdinner kami sa Le Chef restaurant na nasa loob din ng hotel. Pagkatapos kumain ay inikot namin ang paligid ng Manor Hotel. Dahil pasko, ang buo paligid ng hotel ay napapalibutan ng sangkatutak na makukulay na christmas lights. Tuwang-tuwa si Steven sa mga nakikita niyang kumukutitap na mga ilaw. Pinuntahan din namin ang bonfire na isa sa mga highlights ng hotel. Noon lang kasi nakakita ng malaking bonfire si Steven. Alas-onse na ng gabi ng makabalik kami sa aming mga kuwarto sa hotel. Inasikaso ko muna si Steven sa kuwarto nila ni Ate Rose bago ako pumasok sa kuwarto namin ni Trevor. Nadatnan ko si Trevor na nanood ng TV. “Okay na si Steven?” tanong ni Trevor.“Oo, inaantok na.” sabi ko. Pumasok ako sa banyo upang maghilamos at magtoothbrush. Paglabas ko ay nanonood pa rin si Trevor ng TV kaya nahiga ako sa kabilang kama. “Bakit ka dyan humiga? Dito ka sa tabi ko!” sabi ni Trevor. Lumipat ako ng kama at tumabi sa kanya. “Kaya
Chapter 85 – Kasal-kasalan!Bagong taon, bagong buhay! Sa Corinthian Garden, bahay ng mga magulang ni Trevor kami nagcelebrate ng pagpapalit ng taon. Nagkaroon ng salu-salo ang pamilya nila at gusto ng mga magulang ni Trevor na nandoon kami ni Steven. Ilang araw pa lang magmula ng ma-engaged kami ni Trevor ay tangap na tangap na nila ako. Nasa covered porch na nakaharap sa garden ang handaan. “Kailan ang kasal?” tanong ng Papa ni Trevor sa akin.“Sir, ten days pa lang po kaming engaged ni Trevor!” sagot ko.“Anong Sir? Papa ang itawag mo sa akin.” sabi ng Papa ni Trevor. “Gusto na kasi naming magka-apo kay Trevor. Although may isa na kaming apo, si Kirk na anak ni Teresa. Ay sorry! Nakalimutan ko si Steven!”“Papa, alam mo bang nakapasa sa Philippine Science High School, ang premier high school dito sa Pilipinas si Steven? Ten years old pa lang nasa high school na!” pagmamalaki ni Trevor sa mga magulang niya.“Steven is really an exceptional child!” puri naman ng Mama ni Trevor
Chapter 86 – Custody ng anak ko, kanino dapat?.Ang sulat na aking natanggap ay isang Notice of Mediation/Conciliation Conference. Ang laman ng sulat ay “This is to inform you that our client, Mr. and Mrs Chen, has sought legal assistance for a possible conciliation with you, concerning the legal custody of their grandchild Steven Reyes. You are hereby invited to a conference on the date, time and place indicated herein” “Ano na naman ito? Gusto nilang kunin ang anak ko?” mahina pero galit kong sabi na narinig naman ni Brianna.“Bakit ano ang nangyari?” tanong ni Brianna habang binabasa rin niya ang sulat. “Akala ko ba ayaw sa iyo ng mga parents ni Robert? Bakit ngayon gusto nilang kunin si Steven?”“Tatawagan ko si James. Ang alam ko bukod sa accounting firm nila ay may law firm din ang Sycip.” sabi ko kay Brianna. “Hello James. Di ba sister company ninyo ng Sycip Law? Kailangan ko ng family lawyer. Gustong kunin ng mga magulang ni Robert si Steven!”Tinapos ko muna ang pagl
Chapter 87 – Ayaw ko sa inyo!Sumapit ang araw ng conciliation conference na gaganapin sa opisina ng Cruz-Marcelo Law Office sa Makati ng bandang alas-tres ng hapon. Sinamahan nga kami ni Trevor noong araw na iyon. Naroon na si Atty. Carpio ng dumating kami kaya pinapasok na kami sa conference room ng law office. Dinatnan namin doon ang mga magulang ni Robert na sina Mr. and Mrs. Chen kasama ang kanilang abogado na si Atty. Cruz.Nagpakilala sa isa't isa ang mga abogado namin at ipinakilala ni Atty. Cruz ang kanyang mga kliyente na sina Mr. and Mrs. Chen . Ipinakilala naman ako ni Atty. Carpio bilang ina ni Steven Reyes at si Trevor Tee, bilang fiance ko.“I don't think Mr. Trevor Tee should be present in this conference. The case is between us and Dr. Megan Reyes.” sabi ng Baba ni Robert. “He is not in any way related to the respondent.”“While it is true that I am not related to Dr. Megan Reyes yet, but as her fiance, I am here as an observer.” sagot ni Trevor.Ipinaliwanag ni
Chapter 88 – Wedding gowns! Isang problema na naman ang nalampasan ko. Bakit ba lahat ng mga naging problema ko sa buhay ay laging kasangkot o dili kaya ay nakakabit kay Robert. Magmula sa pagbubuntis ko hanggang sa custody kay Steven. Pati nga itong engagement ko kay Trevor ay iniintriga ng mga magulang ni Robert. Ayaw talaga nila akong tantanan gayung kumalas na ako sa kanilang anak! Ano na naman kaya ang susunod?Pebrero na! Malapit na ang araw ng mga puso! Uso pa ba sa akin ang Valentine's Day? Oo naman, kahit 33 years old na ako! Lalo na at engaged na kami ni Trevor. Kaya lang lately, laging busy si Trevor. Nabawasan na ang every other night na pagbisita niya sa amin pero gabi-gabi pa rin niya akong tinatawagan. Ika-3 ng Pebrero, tinawagan ako ni Tricia na samahan ko raw siya ulit sa kanyang couturier na si Jazel Sy sa Maynila, “Ate Megan, samahan mo ulit ako sa couturier ko please, kasi fitting schedule ko mamaya. Susunduin kita mamayang ten in the morning.”Sinundo nga ako
Chapter 89 - The Clueless Bride February 12 alas-otso ng gabi ang bachelorette's party ni Trisha na gaganapin sa Discovery Suites Ortigas, Savannah Hall, sa may 22nd floor. Ayaw ko sanang pumunta dahil baka ma-out of place at mapuyat lang ako. Pero, dahil ako nga ang bridesmaid ni Trisha sa kanyang kasal, dapat daw ay nadoon ako. Wala namang dresscode sa party kaya ang suot ko ay isang black na wide leg backless jumpsuit na tinernohan ko ng black stiletto high heels na sandals. Lumutang ang kaputian ko sa suot kong ito. Inilugay ko lang ang mahaba kong buhok para at least natatakpan ang bare kong likod.Medyo late na akong nakarating sa venue dahil sa sobrang traffic. Nagkakasiyahan na ang mga guest ni Trisha. Ang pinagtakahan ko ay nandoon din sina Dr. Brianna, mga girfriends ng mga kapatid ko at ka-close kong mga duktor at nurses sa St. Luke's. Nandoon din si Teresa na kapatid din ni Trevor. Siguro mga 20 lang kaming guests ni Tricia. Masaya ang party, may kainan at inuma
Chapter 90 - Beautiful in WhitePagkatapos naming mag-agahan, inuna ko munang makaligo si Steven. Pagkatapos kong maligo ay pinapasok ako ni Tricia sa master's bedroom para makapagpa-make-up. Tapos ng mag make-up si Tricia at inayos na rin ang buhok niya. Naka-bathrobe lang ako habang minemeykapan. Buti na lang, bago at sosyal ang kulay beige kong underwear, kung hindi, aba'y nakakahiya! Panay naman ang kuha ng litrato ng photographer habang minemeykapan ako na syang pinagtatakahan ko. “Ba...bakit ako ang kinukunan mo ng litrato??? Di ba dapat si Tricia?” tanong ko sa photographer.“Mam, tapos na po siyang kunan kanina.” sagot nito habang nagkakatinginan sila ng make-up artist.“Light lang na make-up ang ilagay mo sa akin kasi hindi naman ako ang bride.” sabi ko sa make-up artist.“Mam, wala naman pong pagkakaiba kung light o heavy ang make-up. Basta po kasalan, standard na ang pag-apply namin ng make-up. Ang mahalaga po, maganda kayong tignan sa personal man o sa picture.” sabi
Chapter 91 – May kasalanan ka sa akin!Nauna kaming umalis ni Trevor sa simbahan papunta sa wedding reception. Bago kami umalis ay ipinagbilin ko si Steven sa Nanay ko. Pag-upo namin sa limousine, “May kasalanan ka sa akin!” sabi ko.“Ano?!? Ano naman ang kasalanan ko sa iyo? Kakakasal lang natin, inaaway mo na ako?” tanong ni Trevor.“Bakit sinikreto mo pa ang ating kasal sa akin? Alam mo bang lutang ako habang binibihisan ako ng wedding gown kanina at sa biyahe papunta sa simbahan? Hindi ako makapaniwala!” sagot ko. “Akala mo ba tatangihan kita kapag inalok mo ako ng kasal? Hindi ah! Matagal ko ng pangarap ito!”“Sorry na! Nag-panic kasi ako nung sabihin mong babalik na kayo ni Steven sa New York. Kinausap ko ang mga parents ko, pati na sina Trisha at Teresa kung ano ang gagawin ko! Kaya minadali ko ang engagement at kasal natin! Remember Mayor Tolentino? Yung nagkasal sa atin after New Year? Totoo ang kasal nating yun. Mas madali raw kasing ikasal sa simbahan kapag nagpakasal
Chapter 145 - Sa ikatlong pagkakataon, muli na naman akong ikakasal! Maaya ang panahon. Maganda ang pagkakaayos ng garden. Punumpuno ito ng mga kulay puting bulaklak na pinalibutan ng kulay silver na ribbons mula sa aisles hanggang sa gazebo. Nakahilera naman ang mga silya sa magkabilang panig ng aisles na puno na ng mga bisita. Ang mayor ng aming siyudad na siyang magkakasal sa amin ay nasa gazebo na. Handang handa na ang lahat! Sa ikatlong pagkakataon, muli na naman akong ikakasal! Kakaiba ng kasalang ito, sapagkat sa wakas ay natagpuan ko na rin ang quest for love ko. Ang hinahanap kong wagas na pag-ibig mula sa taong nagkaloob nito sa akin. Siya na ang aking forever! Sina Nanay at Tatay bagamat kapwa 85 years old na ay ay malakas pa at sabay akong ihahatid sa altar. Guwapong-guwapo at maganda ang mga anak kong sina Steven, Taylor at Robert Jr. sa kanilang mga tuxedo at gown dahil sila ang mga abay sa aking kasal. Sa pagkakatayo ko sa dulo ng gazebo ay nagbalik tanaw ako s
Chapter 144 - Sabi pa niya, mahal ka pa rin niya. Pitong buwan na ang tiyan ko. Mukha na akong butete. Tingin ko sa sarili ko ang pangit pangit ko na. Dahil 40 years old na ako ng mabuntis, nag pa-check ako ng prenatal screening for any abnormalities para sa aking ipinagbubuntis. So far, so good naman. Walang any abnormalities whatsoever ang baby. Healthy naman ako at alaga ng aking OB-GYNE na si Dr. Gonzales na siya ring nag-alaga at nagpa-anak sa akin noon kay Taylor. As usual nasisintemyento na naman ako dahil feeling ko ang pangit ko! Contrary sa sinasabi ng iba na radiant and healthy-looking daw ang mga pregnant women. “O, bakit ka nakatulala sa malayo?” tanong ni Robert ng minsang datnan niya akong nakaupo sa aming garden. Tumabi siya sa akin at hinalikan ako sa leeg. “Kasi naman, tignan mo ang itsura ko! Ang pangit pangit! Para na akong butete nito!” malungkot kong sabi. “Naku, Megan! Ang ganda-ganda mo nga!Baka babae ang anak natin!” bola ni Robert sa akin. “Nagpa-ul
Chapter 143 - Sa wakas po ay tinanggap nyo rin ako!“Megan?” tawag sa akin ni Robert kaya bumalik ako sa loob ng sala. “Akala ko umalis ka na naman tulad noon!”“Muntik na! Kinakabahan kasi ako kaya ako lumabas sa veranda.” sagot ko. “Huwag na kaya muna nating kausapin ang mga magulang mo? Umuwi na tayo!”“Sino ang uuwi?” dumadagundong na tanong ng Baba ni Robert ng marinig ang pinauusapan namin.“Good afternoon po, Mr. and Mrs. Chen!” bati ko sa mga magulang ni Robert.“Anong Mr. and Mrs. Chen?” tanong ng Mama ni Robert.“Baba and Mama ang itawag mo sa amin!” sabi ng Baba ni Robert. Nakangiti naman si Robert sa mga naririnig at umakbay sa akin.“Baba, Mama! Si Megan po! My wife!” pakilala ni Robert sa akin.Hinalikan nila ako sa pisngi bilang pagtanggap sa akin. Naluha naman ako sa kaligayahan. Finally, tinatanggap na nila ako?“O, bakit ka umiiyak?” tanong ng Mama ni Robert at niyakap niya ako upang aluin.“Luha po ng kaligayahan ito. Sa wakas po ay tinanggap nyo rin ako!”
Chapter 142 - Are you done talking to my wife? Araw na ng kasal ni James at Brianna na ginanap sa Mount Carmel Shrine sa New Manila, Quezon City. Dumating kami ni Robert sakay ng kanyang BMW SUV. Ang suot ni Robert ay black tuxedo samantalang ako ay naka-A-line cut gown made of chiffon na may soft, draping pleats, sweetheart neckline na strapless at side slit. Kulay champagne ang gown dahil ito ang color motif na pinili ni Brianna. Hindi pa halatang dalawang buwang buntis ako sa suot kong gown. Medyo humaba na ulit ang buhok ko na nakalugay lang. Nude make-up style ang ginawa ko sa mukha ko pero ang kulay ng lipstick ay cherry red. “You look amazing!” sabi ni Robert. “Baka masapawan mo pa si Brianna nyan!” “Hindi naman! Kaya nga light lang ang makeup ko.” sabi ko. Habang kinakasal sina James at Brianna ay napansin ko si Trevor na nakatingin sa akin. Dumalo rin pala siya. Tinanguan ko naman siya baka sabihin niya snob ako. Natapos ang seremonya sa simbahan, sakay ng kotse pap
Chapter 141 - You finally fulfilled your promise to Mommy! We spent three more days in Las Vegas bago kami umuwi sa Pilipinas ni Robert. Tinawagan ko si Steven sa messenger upang ibalita na ikinasal na kami ng kanyang Daddy. Nagtaka si Steven dahil hindi niya nakitang nanligaw ulit sa akin ang Daddy niya. “That's strange. I know Daddy sometimes visits us in the condo but he has been too distant or formal when it comes to you.” pagtataka ni Steven. “Hello, son! Finally! We got married in Las Vegas!” masayang balita ni Robert na sumingit sa pakikipag-usap ko kay Steven at itinaas pa ang kaliwang kamay ko upang ipakita ang engagement at wedding rings ko. “Congrats, Daddy! You finally fulfilled your promise to Mommy!” masayang sabi ni Steven. “I am happy for both of you!” Tumawag din ako kina Tatay at Nanay para sabihing kinasal na kami ni Robert sa Las Vegas. “Nagkatuluyan din kayong dalawa!” sabi ni Nanay. “Hello Tatay. Natupad ko na po ang pangako ko kay Megan! Nagpakasal na
Chapter 140 - “I Do!”Ninenerbiyos nga ako kaya nanlalamig ang mga kamay ko. Hindi ako natatakot sa kasal. Ang kinatatakutan ko ang kung ano ang kahahantungan ng relasyon namin ni Robert pagkatapos naming ikasal. Baka hiwalayan rin!“Megan, do you love me? Do you trust me?” tanong ni Robert sa akin.“I do love you and I trust you!” sagot ko.“So, what is the problem? Do you want to back out?” tanong ni Robert. “Megan, We have waited so long for this thing to happen!”“Natatakot kasi ako na baka sa hiwalayan din ito mauwi.” sagot ko.“Hiwalayan? Ibahin mo ako sa dating asawa mo. Sa tagal ng relationship natin, kailan ako naging unfaithful sa iyo?” tanong ulit ni Robert.“Wala.” mahina kong sagot.“Wala pala! So, hindi ka dapat matakot at mag-alinlangan! Di ba lagi kong sinasabi sa iyo noon, ako ang bahala. Ako pa rin ang bahala sa iyo! Ako ang magdadala ng relasyon natin!” paliwanag ni Robert. “Let's do it!”“Mr. Robert Chen and Miss Megan Reyes?” tanong ng staff ng chapel. “P
Chapter 139 - Huwag na kaya nating ituloy ito?Alas singko pa lang ng umaga, gising na ako. Tulog pa si Robert kaya nagprepare na ako ng aming breakfast, nakaligo, nag-make up at nagbihis ng maong at t-shirt. Hinanda ko na rin ang aking luggage para maaga kaming makaalis ni Robert. Kasal ko ngayon di ba? At saka ko ginising si Robert. May jet lag pa yata ang pobre dahil kahapon lang ng madaling araw ito dumating sa New York.“Robert! Gising na! Ikakasal tayo ngayon di ba?” paggising ko sa kanya.“Ha?!? Ngayon na ba?” gulat na bumangon si Robert. Pagdilat ng kanyang mga mata ay agad niya akong hinalikan sa pisngi. “Saan tayo magpapakasal?” pupungas-pungas pa niyang sabi. “Sa Las Vegas! May quickie marriage doon di ba?” sagot ko. “Bumangon ka na diyan at mag-almusal na tayo! Pagkatapos ay maligo ka na at magbihis ng maong at t-shirt.”“Ganun lang ang suot natin” nagtatakang sagot ni Robert.“Ganun lang! Bilis! Bangon na! 6:30 na ng umaga!” pagmamadali kong sabi. “Sa JFK Internat
Chapter 138 - True love is not defined by physical intimacyHabang hinihintay ko si Robert na bumalik ay nagmuni-muni ako sa mga sinabi niya kanina. “I couldn't care less! Mapapaligaya ba nila ako? It's you that I want and I love you! Now that you are free, I want to marry you!” sabi ni Robert. “Please be my wife?”Ako? Gustong pakasalan ni Robert? Ang mga katagang iyon ang hinihintay ko kay Robert noon. Pero mapagbiro ang tadhana. Dumating si Trevor, na-in love din ako sa kanya! Bakit ko ba minahal si Trevor? Minahal ko siya dahil minahal niya ako bilang ako. Isang dalagang ina, mahirap at hindi siya masyadong mahal. Nang kalaunan, sa mga ipinapakita at ipinapadama niya sa aking pagmamahal at pag-aalaga skay Steven ay minahal ko na rin siya. Isa pa marahil ay ang pagtanggap sa akin ng kanyang pamilya sa kabila ng aking nakaraan. Subalit, ang pagpapakasal ni Trevor sa akin ang pinaka-highlight ng pagmamahal ko sa kanya. Eversince, pangarap ko talagang ikasal sa simbahan na tinupad
Chapter 137 - Do you want a secondhand wife with two kids?Halos dalawang buwan na ako sa New York City. Sa unang buwan pa lang ay natapos ko na ang mga sadya ko dito. Itong sumunod na buwan ay wala akong ginawa kung hindi maghiilata sa aking apartment.Pagising ko sa umaga, kape. Magjo-jogging sa Central Park ng isang oras. Balik sa apartment para maligo at pagkatapos ay magbababad manood ng movies sa TV. Pagsapit ng alas tres ng hapon, kakain ng microwavable food. Alas singko ng hapon, maglalakad-lakad ulit sa Central Park tapos uuwi na sa apartment. Naiiba lang minsan kung maggo-grocery ako ng pagkain at mga essentials. Minsan nagwi-window shopping ako sa Macy's.Ang pinakamahirap ay sa gabi. Lagi akong nag-iisip at nagsisintemyento sa aking nakaraan. Wala talaga akong suwerte sa pag-ibig. Si Robert? Matagal ko siyang hinintay pero nawindang. Si Trevor? Mabilis niya akong pinakasalan pero nauwi naman sa annulment. Ang dalawang ito, pareho nilang sinasabing mahal nila ako. Kung mah