Chapter 78 – End of love story ko!Makalipas ang dalawang linggo, tinawagan ko si Sgt. Esguerra, ang bodyguard ni Robert. “Hello Sgt. Esguerra? Kumusta na po si Robert?” tanong ko dito.“Mam, medyo okay na! Hindi na naglalasing at pumapasok na po sa kanyang opisina.” sagot ni Sgt. Esguerra. “Maayos na rin po ang sarili niya. Gusto mo po siyang kausapin?”“Tatawagan ko na lang po siya sa cellphone niya, Salamat po.” sabi ko kay Sgt. Esguerra.Tinawagan ko nga si Robert sa kanyang cellphone, “Hello, Robert? Puwede na ba tayong mag-usap? O busy ka?”Excited si Robert ng marinig ang boses ko. “Matagal ko ng hinihintay ang iyong pagtawag! Kailan? Saan? Isasama mo ba si Steven?” sunud-sunod niyang tanong.“Ako lang mag-isa.” sagot ko sa kanya. “Magkita tayo mamayang 2pm sa Mango Tree coffeeshop. Malapit lang ito sa St. Luke's sa may bandang 7th street.”Nakiusap ako kay Dr. Brianna na siya muna ang pumalit sa akin sa foundation clinic for two hours. Sinabi ko na makikipagkita ako ka
Chapter 79 – Me nangyari ba sa atin?Halos isang buwan na magmula ng makipagbreak ako kay Robert at isang buwan at kalahati na ring hindi nagpapakita o tumatawag si Trevor hindi pa rin ako makakain at makatulog ng maayos. Mas grabeng lungkot at depression ang nararanasan ko ngayon kaysa noon mabuntis at manganak ako kay Steven. Noon kasi ay inabala ko ang isip ko sa pag-aaral para makapasa sa New York Medical Licensure at ng maipasa ko ito ay nagpakadalubhasa naman ako sa Internal Medicine. Ngayon, dahil routinary na ang mga ginagawa ko, papasok si Steven sa school, papasok ako sa ospital at pagkatapos ay uuwi sa condo, walang pinagkakaabalahan ang utak ko kaya lagi ko na lang naiisip ang mga nangyari sa lovelife ko. “Sobrang payat mo na, Megan! Nangangalumata ka pa!” sabi ni Brianna. “Nawawala na ang beauty mo!”“Hindi naman!” sagot ko.“Ang mabuti pa ay sumama ka sa amin ni James na magdinner mamaya. Tutal Biyernes ngayon at weekend na bukas, puwede tayong magdine, drink at mak
Chapter 80 – Meet my Parents.So, kami na ni Trevor. Boyfriend ko na siya! Pero come to think of it! Parang ako ang nagtapat kay Trevor ng aking damdamin. Wala namang masama. Tinulak ko lang siya sa right direction. Naging maganda naman ang resulta!Two months na kaming mag-on ni Trevor. Sa loob ng dalawang buwan na iyon ay ipinakita ni Trevor kung gaano niya ako kamahal. Madalas na niya kaming dalawin ni Steven. Sumasama rin siya sa amin ni Steven kapag nagsisimba kami tuwing Linggo. Lagi rin niya akong tinatawagan tuwing gabi dahil ayaw daw niya akong malungkot. Wala naman kaming masyadong pinag-uusapan. Pagkatapos naming mag-usap, hindi nawawala ang “I love you, Megan!”Dahil kami na nga ni Trevor, binangit ko sa kanya nais ko siyang ipakilala sa aking mga magulang. “Ano??? Ipapakilala mo ako sa mga magulang mo? Di ba sa Tondo sila nakatira? Nakakatakot pumunta doon! Maraming mga siga doon!” takot na sabi ni Trevor.“So, ayaw mo?” galit kong sabi. “Kung ayaw mo, e di huwag!”
Chapter 81- Pati ba ako at ang relasyon natin nakaka-burn out din?Halos mag-iisang taon ng nakakulong si Charlotte sa Taguig City Jail habang dinidinig ng korte ang mga kaso niyang frustrated murder na isinampa ko at murder na isinampa naman ni Brian na boyfriend at ama ng kanyang ipinagbubuntis noon. Tumagal ang kaso dahil puro postponement ang nirerequest ng lawyer ni Charlotte. Bago pa lang sa loob ng kulungan si Charlotte ay nalaglag ang ipinagbubuntis niya. Ngayon naman, napabalita na namatay si Charlotte sa loob ng kulungan dahil sa drug overdose. Sa kabilang banda, paminsan-minsan ay tinatawagan ko si Sgt. Esguerra ang bodyguard ni Robert upang kumustahin ang kalagayan ni Robert. Apat na buwan matapos ang hiwalayan namin ni Robert ay tinawagan ko si Sgt. Esguerra, “Hello, Sgt. Esguerra. Kumusta na po si Robert?”“Hello po Mam! Tingin ko po ay okay naman siya di tulad noong una na laging lasing gabi-gabi. Ngayon naman po, subsob po siya sa trabaho. Maaga pa lang nasa opisi
Chapter 82 – Surprise!!!!Birthday na ni Steven. Sampung taong gulang na siya. Unlike last year na bongga ang celebration niya ngayon, dalawa lang kaming magseselebrate nito. Nataong Sabado ang kanyang birthday kaya kahapon ako nagpakain sa mga classmates niya. Sumakto naman sa christmas party nila. As usual nagpadeliver na lang ako ng pagkain galing sa McDo na good for 100 persons. Simple lang, tulad ng fried chicken, spaghetti, fries at drinks. Pinapunta ko rin si Ate Rose sa school para asikasuhin ang pagkain ng mga bata. Tuwang-tuwa naman ang mga classmates at mga teachers ni Steven ayon kay Ate Rose.Nagsimba muna kami ni Steven at pagkatapos ay pumunta kami sa mall para bilhan ko siya ng kahit anong gusto niya para sa kanyang birthday. Alas dos na ng hapon ng makabalik kami sa condo. Pagdating namin ay naghihintay na si Trevor sa amin. May dala siyang balloon arrangement at regalo para kay Steven.“Hi!!! Naligaw ka yata?” sarkastikong sabi ko. “Ang tagal mong nawala!”Tumay
Chapter 83 - Engaged na kami!Officially engaged na kami ni Trevor. One day after, napalathala ang engagement namin sa society page ng isang pahayagan. Sabi sa artikulo, “Mr. and Mrs. Christopher Tee, Chairman of the Discovery International Corporation, officially announced the engagement of their only son Trevor Tee to Dr. Megan Reyes. The engagement was done on board their yacht while cruising the Manila Bay at sunset.” may kalakip pa itong group picture kung saan kasama namin ni Trevor ang mga magulang namin.Nabasa pala ito ng Mama ni Robert kaya agad niya itong tinawagan, “Robert, nabasa mo na ba ang newspaper today? Engaged na pala si Megan kay Trevor Tee, anak ni Christopher Tee, Chairman ng Discovery International Corporation! Ano ang nangyari sa inyo?” “Anong newspaper ba ito, Mama?” tanong ni Robert.Sinabi ng Mama ni Robert ang pangalan ng pahayagan kaya't nagpahanap si Robert sa kanyang Executive Secretary ng kopya nito. Doon nabasa ni Robert ang detalye ng engagemen
Chapter 84 – Nakabibinging Ungol!Kinahapunan ay nagdinner kami sa Le Chef restaurant na nasa loob din ng hotel. Pagkatapos kumain ay inikot namin ang paligid ng Manor Hotel. Dahil pasko, ang buo paligid ng hotel ay napapalibutan ng sangkatutak na makukulay na christmas lights. Tuwang-tuwa si Steven sa mga nakikita niyang kumukutitap na mga ilaw. Pinuntahan din namin ang bonfire na isa sa mga highlights ng hotel. Noon lang kasi nakakita ng malaking bonfire si Steven. Alas-onse na ng gabi ng makabalik kami sa aming mga kuwarto sa hotel. Inasikaso ko muna si Steven sa kuwarto nila ni Ate Rose bago ako pumasok sa kuwarto namin ni Trevor. Nadatnan ko si Trevor na nanood ng TV. “Okay na si Steven?” tanong ni Trevor.“Oo, inaantok na.” sabi ko. Pumasok ako sa banyo upang maghilamos at magtoothbrush. Paglabas ko ay nanonood pa rin si Trevor ng TV kaya nahiga ako sa kabilang kama. “Bakit ka dyan humiga? Dito ka sa tabi ko!” sabi ni Trevor. Lumipat ako ng kama at tumabi sa kanya. “Kaya
Chapter 85 – Kasal-kasalan!Bagong taon, bagong buhay! Sa Corinthian Garden, bahay ng mga magulang ni Trevor kami nagcelebrate ng pagpapalit ng taon. Nagkaroon ng salu-salo ang pamilya nila at gusto ng mga magulang ni Trevor na nandoon kami ni Steven. Ilang araw pa lang magmula ng ma-engaged kami ni Trevor ay tangap na tangap na nila ako. Nasa covered porch na nakaharap sa garden ang handaan. “Kailan ang kasal?” tanong ng Papa ni Trevor sa akin.“Sir, ten days pa lang po kaming engaged ni Trevor!” sagot ko.“Anong Sir? Papa ang itawag mo sa akin.” sabi ng Papa ni Trevor. “Gusto na kasi naming magka-apo kay Trevor. Although may isa na kaming apo, si Kirk na anak ni Teresa. Ay sorry! Nakalimutan ko si Steven!”“Papa, alam mo bang nakapasa sa Philippine Science High School, ang premier high school dito sa Pilipinas si Steven? Ten years old pa lang nasa high school na!” pagmamalaki ni Trevor sa mga magulang niya.“Steven is really an exceptional child!” puri naman ng Mama ni Trevor
Chapter 145 - Sa ikatlong pagkakataon, muli na naman akong ikakasal! Maaya ang panahon. Maganda ang pagkakaayos ng garden. Punumpuno ito ng mga kulay puting bulaklak na pinalibutan ng kulay silver na ribbons mula sa aisles hanggang sa gazebo. Nakahilera naman ang mga silya sa magkabilang panig ng aisles na puno na ng mga bisita. Ang mayor ng aming siyudad na siyang magkakasal sa amin ay nasa gazebo na. Handang handa na ang lahat! Sa ikatlong pagkakataon, muli na naman akong ikakasal! Kakaiba ng kasalang ito, sapagkat sa wakas ay natagpuan ko na rin ang quest for love ko. Ang hinahanap kong wagas na pag-ibig mula sa taong nagkaloob nito sa akin. Siya na ang aking forever! Sina Nanay at Tatay bagamat kapwa 85 years old na ay ay malakas pa at sabay akong ihahatid sa altar. Guwapong-guwapo at maganda ang mga anak kong sina Steven, Taylor at Robert Jr. sa kanilang mga tuxedo at gown dahil sila ang mga abay sa aking kasal. Sa pagkakatayo ko sa dulo ng gazebo ay nagbalik tanaw ako s
Chapter 144 - Sabi pa niya, mahal ka pa rin niya. Pitong buwan na ang tiyan ko. Mukha na akong butete. Tingin ko sa sarili ko ang pangit pangit ko na. Dahil 40 years old na ako ng mabuntis, nag pa-check ako ng prenatal screening for any abnormalities para sa aking ipinagbubuntis. So far, so good naman. Walang any abnormalities whatsoever ang baby. Healthy naman ako at alaga ng aking OB-GYNE na si Dr. Gonzales na siya ring nag-alaga at nagpa-anak sa akin noon kay Taylor. As usual nasisintemyento na naman ako dahil feeling ko ang pangit ko! Contrary sa sinasabi ng iba na radiant and healthy-looking daw ang mga pregnant women. “O, bakit ka nakatulala sa malayo?” tanong ni Robert ng minsang datnan niya akong nakaupo sa aming garden. Tumabi siya sa akin at hinalikan ako sa leeg. “Kasi naman, tignan mo ang itsura ko! Ang pangit pangit! Para na akong butete nito!” malungkot kong sabi. “Naku, Megan! Ang ganda-ganda mo nga!Baka babae ang anak natin!” bola ni Robert sa akin. “Nagpa-ul
Chapter 143 - Sa wakas po ay tinanggap nyo rin ako!“Megan?” tawag sa akin ni Robert kaya bumalik ako sa loob ng sala. “Akala ko umalis ka na naman tulad noon!”“Muntik na! Kinakabahan kasi ako kaya ako lumabas sa veranda.” sagot ko. “Huwag na kaya muna nating kausapin ang mga magulang mo? Umuwi na tayo!”“Sino ang uuwi?” dumadagundong na tanong ng Baba ni Robert ng marinig ang pinauusapan namin.“Good afternoon po, Mr. and Mrs. Chen!” bati ko sa mga magulang ni Robert.“Anong Mr. and Mrs. Chen?” tanong ng Mama ni Robert.“Baba and Mama ang itawag mo sa amin!” sabi ng Baba ni Robert. Nakangiti naman si Robert sa mga naririnig at umakbay sa akin.“Baba, Mama! Si Megan po! My wife!” pakilala ni Robert sa akin.Hinalikan nila ako sa pisngi bilang pagtanggap sa akin. Naluha naman ako sa kaligayahan. Finally, tinatanggap na nila ako?“O, bakit ka umiiyak?” tanong ng Mama ni Robert at niyakap niya ako upang aluin.“Luha po ng kaligayahan ito. Sa wakas po ay tinanggap nyo rin ako!”
Chapter 142 - Are you done talking to my wife? Araw na ng kasal ni James at Brianna na ginanap sa Mount Carmel Shrine sa New Manila, Quezon City. Dumating kami ni Robert sakay ng kanyang BMW SUV. Ang suot ni Robert ay black tuxedo samantalang ako ay naka-A-line cut gown made of chiffon na may soft, draping pleats, sweetheart neckline na strapless at side slit. Kulay champagne ang gown dahil ito ang color motif na pinili ni Brianna. Hindi pa halatang dalawang buwang buntis ako sa suot kong gown. Medyo humaba na ulit ang buhok ko na nakalugay lang. Nude make-up style ang ginawa ko sa mukha ko pero ang kulay ng lipstick ay cherry red. “You look amazing!” sabi ni Robert. “Baka masapawan mo pa si Brianna nyan!” “Hindi naman! Kaya nga light lang ang makeup ko.” sabi ko. Habang kinakasal sina James at Brianna ay napansin ko si Trevor na nakatingin sa akin. Dumalo rin pala siya. Tinanguan ko naman siya baka sabihin niya snob ako. Natapos ang seremonya sa simbahan, sakay ng kotse pap
Chapter 141 - You finally fulfilled your promise to Mommy! We spent three more days in Las Vegas bago kami umuwi sa Pilipinas ni Robert. Tinawagan ko si Steven sa messenger upang ibalita na ikinasal na kami ng kanyang Daddy. Nagtaka si Steven dahil hindi niya nakitang nanligaw ulit sa akin ang Daddy niya. “That's strange. I know Daddy sometimes visits us in the condo but he has been too distant or formal when it comes to you.” pagtataka ni Steven. “Hello, son! Finally! We got married in Las Vegas!” masayang balita ni Robert na sumingit sa pakikipag-usap ko kay Steven at itinaas pa ang kaliwang kamay ko upang ipakita ang engagement at wedding rings ko. “Congrats, Daddy! You finally fulfilled your promise to Mommy!” masayang sabi ni Steven. “I am happy for both of you!” Tumawag din ako kina Tatay at Nanay para sabihing kinasal na kami ni Robert sa Las Vegas. “Nagkatuluyan din kayong dalawa!” sabi ni Nanay. “Hello Tatay. Natupad ko na po ang pangako ko kay Megan! Nagpakasal na
Chapter 140 - “I Do!”Ninenerbiyos nga ako kaya nanlalamig ang mga kamay ko. Hindi ako natatakot sa kasal. Ang kinatatakutan ko ang kung ano ang kahahantungan ng relasyon namin ni Robert pagkatapos naming ikasal. Baka hiwalayan rin!“Megan, do you love me? Do you trust me?” tanong ni Robert sa akin.“I do love you and I trust you!” sagot ko.“So, what is the problem? Do you want to back out?” tanong ni Robert. “Megan, We have waited so long for this thing to happen!”“Natatakot kasi ako na baka sa hiwalayan din ito mauwi.” sagot ko.“Hiwalayan? Ibahin mo ako sa dating asawa mo. Sa tagal ng relationship natin, kailan ako naging unfaithful sa iyo?” tanong ulit ni Robert.“Wala.” mahina kong sagot.“Wala pala! So, hindi ka dapat matakot at mag-alinlangan! Di ba lagi kong sinasabi sa iyo noon, ako ang bahala. Ako pa rin ang bahala sa iyo! Ako ang magdadala ng relasyon natin!” paliwanag ni Robert. “Let's do it!”“Mr. Robert Chen and Miss Megan Reyes?” tanong ng staff ng chapel. “P
Chapter 139 - Huwag na kaya nating ituloy ito?Alas singko pa lang ng umaga, gising na ako. Tulog pa si Robert kaya nagprepare na ako ng aming breakfast, nakaligo, nag-make up at nagbihis ng maong at t-shirt. Hinanda ko na rin ang aking luggage para maaga kaming makaalis ni Robert. Kasal ko ngayon di ba? At saka ko ginising si Robert. May jet lag pa yata ang pobre dahil kahapon lang ng madaling araw ito dumating sa New York.“Robert! Gising na! Ikakasal tayo ngayon di ba?” paggising ko sa kanya.“Ha?!? Ngayon na ba?” gulat na bumangon si Robert. Pagdilat ng kanyang mga mata ay agad niya akong hinalikan sa pisngi. “Saan tayo magpapakasal?” pupungas-pungas pa niyang sabi. “Sa Las Vegas! May quickie marriage doon di ba?” sagot ko. “Bumangon ka na diyan at mag-almusal na tayo! Pagkatapos ay maligo ka na at magbihis ng maong at t-shirt.”“Ganun lang ang suot natin” nagtatakang sagot ni Robert.“Ganun lang! Bilis! Bangon na! 6:30 na ng umaga!” pagmamadali kong sabi. “Sa JFK Internat
Chapter 138 - True love is not defined by physical intimacyHabang hinihintay ko si Robert na bumalik ay nagmuni-muni ako sa mga sinabi niya kanina. “I couldn't care less! Mapapaligaya ba nila ako? It's you that I want and I love you! Now that you are free, I want to marry you!” sabi ni Robert. “Please be my wife?”Ako? Gustong pakasalan ni Robert? Ang mga katagang iyon ang hinihintay ko kay Robert noon. Pero mapagbiro ang tadhana. Dumating si Trevor, na-in love din ako sa kanya! Bakit ko ba minahal si Trevor? Minahal ko siya dahil minahal niya ako bilang ako. Isang dalagang ina, mahirap at hindi siya masyadong mahal. Nang kalaunan, sa mga ipinapakita at ipinapadama niya sa aking pagmamahal at pag-aalaga skay Steven ay minahal ko na rin siya. Isa pa marahil ay ang pagtanggap sa akin ng kanyang pamilya sa kabila ng aking nakaraan. Subalit, ang pagpapakasal ni Trevor sa akin ang pinaka-highlight ng pagmamahal ko sa kanya. Eversince, pangarap ko talagang ikasal sa simbahan na tinupad
Chapter 137 - Do you want a secondhand wife with two kids?Halos dalawang buwan na ako sa New York City. Sa unang buwan pa lang ay natapos ko na ang mga sadya ko dito. Itong sumunod na buwan ay wala akong ginawa kung hindi maghiilata sa aking apartment.Pagising ko sa umaga, kape. Magjo-jogging sa Central Park ng isang oras. Balik sa apartment para maligo at pagkatapos ay magbababad manood ng movies sa TV. Pagsapit ng alas tres ng hapon, kakain ng microwavable food. Alas singko ng hapon, maglalakad-lakad ulit sa Central Park tapos uuwi na sa apartment. Naiiba lang minsan kung maggo-grocery ako ng pagkain at mga essentials. Minsan nagwi-window shopping ako sa Macy's.Ang pinakamahirap ay sa gabi. Lagi akong nag-iisip at nagsisintemyento sa aking nakaraan. Wala talaga akong suwerte sa pag-ibig. Si Robert? Matagal ko siyang hinintay pero nawindang. Si Trevor? Mabilis niya akong pinakasalan pero nauwi naman sa annulment. Ang dalawang ito, pareho nilang sinasabing mahal nila ako. Kung mah