My Professor's Little Tease (Fallen Temptation Series One)

My Professor's Little Tease (Fallen Temptation Series One)

last updateHuling Na-update : 2023-06-25
By:  FrostySnowOngoing
Language: Filipino
goodnovel16goodnovel
10
8 Mga Ratings. 8 Rebyu
55Mga Kabanata
18.8Kviews
Basahin
Idagdag sa library

Share:  

Iulat
Buod
katalogo
I-scan ang code para mabasa sa App

Si Sheids Noah Fawzi ay isang tagapagmana ng isang malaking kumpanya sa Turkey pero nilisan ang bansa at pamilya upang i-pursue ang pangarap na maging teacher sa Pilipinas, sa bansa kung saan lumaki ang kaniyang Filipina na ina. Nag-iisang anak ito na lalaki kaya ang pangarap ng ama nitong Turkish siya itong magpapatuloy ng legacy ng kumpanya ng pamilya. Pero ang passion niya sa pagtuturo na nakuha niya sa side ng ina ay mas malakas kaysa hatak ng pagiging business minded sa side ng ama. Sa Polaris University ito nagta-trabaho as Mathematics' Professor, Calculus major. Ang isang taon na balak lang nitong pananatili sa bansa ay naging tatlong taon, at dinagdagan nang makilala si Astherielle Zuluetevo, ang kauna-unahang estudyante nitong pumukaw sa atensiyon niya. Napakagandang babae sa kabila nang pagiging simple. Pumasok ito sa klase niya sa suot na hindi pa niya nakikita sa mga estudyante sa University, naka-oversized t-shirt, baggy pants at rubber shoes. Si Astherielle ay ilang buwan pa lang na nakalalabas ng facility dahil na-diagnosed siya ng kakaibang sakit, nymphomaniac. Doon nanatili sa loob ng dalawang taon para magpagaling. Nang makompleto ang gamutan, gumaling, lumabas at nagpatuloy sa buhay. Pero nang makilala niya ang guwapo at kakaibang Professor, may sumasanib na naman rito na kakaibang kaluluwa. Sa takot niyang bumalik ang dating sakit, bumalik siya sa pag-inom ng anti-depressant na gamot. Sa kabila ng naging sakit, naprotektahan niya ang pagkabirhen sa pamamagitan nang pagiging maingat at maagap. Nilabanan niya ang sakit gamit lahat ng makakaya niya noon, at iyon uli ang gagawin niya kung sakaling balikan siya ng sakit. Isang gabi ay nalaman ng Profressor ang katago-tago niyang sekretro. At hindi niya inasahan kung paano siya nito tinulungan at pinrotektahan sa mga tao at sa mundong mapanganib. Ang unang lalaki na rin na pagbibigyan niya ng sarili.

view more

Kabanata 1

Prologue

This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events, locales, and incidents are either the products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.

No part of this story may be reproduced, distributed, or transmitted in any form or by any means, including photocopying, recording, or other electronic or mechanical methods, without the prior written permission of the author, except in the case of brief quotations embodied in critical reviews and certain other noncommercial uses permitted by copyright law.

Plagiarism is a CRIME!

❗WARNING: Contained mature contents.

My imaginary characters:

*Sheids Noah Fawzi- Nick Bateman

*Astherielle Zuluetevo- Brooke Shields (Her face during 1980's)

Prologue

Naiiyak akong ibinagsak ang tingin sa mga nangangatog kong mga binti. Isang mahinang hikbi ang hindi ko na napigilang kumawala sa lalamunan ko nang maramdaman ko hindi na lang ito ang tila nagva-vibrate, buong katawan ko na. Ang mga luhang kumakawala sa mga mata ay simbolo nang kawalang pag-asa, takot, kaba at marami pang negotibong enerhiya. Oo, tinatalo ako nang minsanan ng mga ito.

Heto na naman ito... Dumating para pahirapan na naman ako...

Nag-uunahan ang mga paghinga ko. Halos mabaliw na ako kung papaano bobombahin ng hangin ang dibdib ko. Hindi ito nakagagaan sa nararamdaman ko kung hindi nagpapalala lalo. Matatakip-silip na. Malapit nang matakpan ang natitirang liwanag na pinanghuhugutan ko ng lakas at pag-asa sa labas.

"Tita..." impit kong iyak. "Tita... I need you n-now..." hagulgol ko habang lumuluhang nakatingin sa labas ng bintana, sa mismong kalangitan na naubusan na ng sigla at kulay dahil sa dilim. Ni isang butuin ay walang naligaw roon...

Maaari naman na akong tumayo at lumakad palabas ng classroom na ito ngunit pinanatili ako ng mga napagtanto ko ngayon lang.

"Kahit ano pa ang gawin kong pag-iingat at paghahanda, darating talaga ang mga dagok ko sa buhay dahil sa sakit na ito..." diretso kong sinabi kahit naninikip na ang lalamunan ko.

"Kailangan ko na talagang tanggapin na kahit ano pa ang gawin ko, talunan at wala pa rin akong silbi sa sakit na ito... Hindi na kailanman magiging normal ang buhay ko..."

Itinuloy ko na sa pamamagitan ng bibig ang nais sabihin ng aking isip.

Pinilit kong tumayo ngunit nabitin ako sa kinatatayuan nang may marinig akong mga yapak, palakas nang palakas dahil palapit din nang palapit din rito sa classroom. Sana ay isa lang sa mga estudyanteng napadaan. Kahit imposible ay iyon ang ipinapaniwala ko sa sarili. Usually, sa ganitong oras ay wala nang nagkaklase rito sa Terifania Building. Lumang building ito at bali-balitang pinamumugaran ng mga multo at engkanto.

Hindi ko magawang alamin kung totoo iyon dahil mas natatakot ako sa nangyayari sa katawan ko kaysa sa mga chismis. Ito ang pinakamalayong building mula sa main gate ng University. Six in the afternoon to nine in the evening classes ay madalas nang ang mga buildings malapit doon ang ginagamit ng mga estudyante.

Dahan-dahan kong inabot ang bag ko sa table. Natatakot ako para sa sarili. Sana ay tuluyan nang mawala ang mga yapak sa Iabas nang makaalis na rin ako rito. Mahirap para sa akin ang magtago rito nang matagal dahil sa nangyayari na naman sa akin. Hindi ko alam kung ano ang susunod na ididikta ng utak ko sa katawan ko, kung ikapapahamak ko ba ito o hindi. Nasa isip ko na ang pagdaan sa likod ng building na ito. Doon ay may isa pang gate palabas ng school. Madilim din doon kaya tamang-tama lang para maitago ko ang sarili sa mga tao.

Pero hindi ko maigalaw-galaw ang mga paa ko dahil hanggang ngayon ay hindi pa rin nawawala ang saktong ingay na nagmumula sa labas. Hanggang ngayon ay nararamdaman at naririnig kong dito patungo ang nilalang na iyon.

Mas lalong nagsilakbot ang damdamin ko nang saktong mapatingin ako sa gilid ko, sa bandang likuran ko, ay may makita akong anino. Anino ito na unti-unting nagkakaroon ng katawan at... ng mukha. Bumigat pa lalo ang paghinga ko. Namawis hindi lang noo ko kundi ang lahat na ng mga singit at lantad na mga balat. May kasama nang mga pagsinghap ang bawat paghinga ko nang malamang lalaki ito. Wala akong napansin dito na makapagsasabing babae ito. Sa suot, hubog ng katawan at gupit ng buhok ay lalaking-lalaki ito.

"Diyos ko, tulungan Mo po ako," usal ko, halos papunta na sa panalangin ang simpleng sinabi.

Sa takot at pagkabahala ay tinakbo ko ang blackboard sa harapan habang yakap-yakap ang bag ko. Paatras akong sumiksik sa gilid nito habang nakayuko.

"K-Kahit dito na lang ako matulog magdamag okay lang sa akin basta sana... huwag nang tumuloy kung sino man ang tao na i-iyan..." patuloy ko sa kabila nang paggaralgal ng tinig ko.

Ikinapit ko ang isang kamay sa paa ng mesang hindi ko na rin alam kung papaano napunta sa puwestong ito. Nasa gitna ito ng blackboard sa huling pagkakatanda ko kanina. Nagsumiksik pa ako nang hindi inaalis ang mga mata sa taong paparating. Sana ay hindi niya ako makita...

I closed my eyes when I felt pain from the sweat creeping from my head.

"Och!" hindi ko na napigilang sabihin nang mag-circulate iyong hapdi sa buong eyeball ko. Sobrang hapdi! Ngayon ko lang nalaman na ganito pala ang epekto ng pawis kapag napunta sa mata.

Ang sumunod kong napansin ay ang pagtigil ng nasa hindi kalayuan at ang kaluskos mula sa bagay na hindi ko na rin alam. Naglakas-loob akong magtaas ng mukha para tingnan kung ano na ang nangyayari sa harapan ko.

"Sir..." sindak na sindak kong usal nang mamukhaan ko kung sino ito.

Si Professor Scheids Noah! Ang taong pinaka-hindi ko inaasahang makikita sa apat na sulok ng classroom na ito!

"No!" piping sigaw ng isip ko.

Sa dami kong classmates at choolmates na pupuwedeng maligaw rito, bakit siya pa na Professor ko at kinababaliwan ng kalandian ko sa katawan?

"Hey... Is anyone here?" malakas nitong tanong.

"Patay... Narinig niya ako..."

Hindi ko na alam ang gagawin sa mga sandaling ito. Hindi niya ako maaaring makita!

Nasa hindi kalayuan na ito, may ginagawa roon na hindi ko na rin alam.

"Matagal na akong hindi takot sa multo..."

Pinagkamalan pa akong multo! Ang sarap sa tainga ang boses niya, napakalamyos at tila nanghahawak ng kaluluwa. Wala nang ginawa ang katawan ko kundi ang mag-react nang mag-react. Nagpapasalba na lang ako sa natitira kong katinuan kaya hanggang ngayon, nakaupo pa rin ako rito.

Huli na nang malaman kong nasa harapan ko na pala ito. Lutang ako, umaasa at nananalangin na hindi siya matutuloy sa malapit sa akin. Iniyuko ko na ang ulo ko, tinakpan ang mga tainga gamit ang mga kamay at tinanggap na lang ang magiging kapalaran ko ngayong gabi.

"Tao... Ano ang ginagawa mo rito? Wait...

Astherielle, is that you?" Gulat at pag-aalala ang nasa tinig nito.

Hindi man lang nakalagpas ang tinig nito sa mga tainga ko kahit pa nakatakip na ang mga ito. Pumungay ang mga mata ko at napatingala sa mga magaganda at naghihintay nitong mga mata. Ibang-iba pala talaga ang mga ito sa malinaw na paningin, walang eyeglasses, shades o kahit na anong pantakip o pampa-blur ng mga mata.

Kahit na nahuhumaling na ako rito, nahihilo sa pinaglalabanang pakiramdam, pinilit ko pa ring buksan ang bag at pinagkakapa ang posas at tali sa pocket na pinaglagyan ko sa mga ito.

"So, this is you again without shades?" Ngumiti ito nang malumanay, ngiting madalas naman niyang ipakita sa lahat. Pero itong katawan ko, inaangkin niyang lahat iyon!

"Astherielle, hindi iyon para sa iyo!" sigaw ko sa isip.

"S-Sorry po, Sir... Sorry!" Nang sa wakas ay makapa ko ang mga hinahanap ko ay dali-dali kong inilabas. "S-Sir... alam kong sobrang brutal nitong ipagagawa ko pero puwede bang... i-itali ninyo ako o iposas na sa kung saan? Huwag po kayong mag-alala-"

Naputol ang sinasabi ko nang lumuhod ito at hawakan ako sa mga kamay. Tahimik akong napamura sa isip. Nalipat sa mga wrist ko ang mga kamay nito at nagsimula nang udyukin ako patayo.

"Ang iniuutos mo ay hindi ko magagawa, Astherielle..."

"Wala akong shades or e-eyeglasses," tila bata kong silakbot.

"It's okay... There's no sunlight outside. Madilim na kaya hindi mo na kailangang isuot iyon..."

"Hindi mo po naiintindihan, Sir..."

"Ang alin? Saan ang hindi ko maintindihan sa iyo?"

Umiling ako at naiiyak na nag-iwas ng tingin. Lumuwag ang pagkakahawak niya sa akin makalipas ang sandali. Pero nagulat ako nang kusang kumapit ang mga kamay ko sa kamay nito at humaplos sa paraang hindi ko rin in-expect na magagawa ko sa isang lalaki!

"Iba ang klase ng haplos mong ito, Astherielle... Iba rin ang nakikita kong alab sa mga mata mo kahit pa narito tayo sa dilim..."

Unti-unti nang sinasakop ng baliw at uhaw kong ulirat ang pagkatao ko. Hindi ko na kayang magpigil...

"Akala mo siguro... hindi ko napapansin ang pagtingin-tingin mo sa akin... But let me tell you, even if you have ornaments in your eyes, I know when you're looking at me... I know when your attention is on me... I feel you act differently every time I'm there... So I'm going to ask you now... Do you want something from me?"

Pinigilan ko ang paghinga. Ang nararamdaman ko ay sumasabog na at malapit nang tapusin ako.

"Bago man lang kita maialis dito, tanong ko lang, do you... like me, Miss Zuluetevo?"

Nanlaki ang mga mata ko at namungay pagkatapos. Ramdam na ramdam ko na ibang katauhan na ang nasa katawan ko ngayon. Ito na iyong anino ko na pinakakinatatakutan ko!

"Sir.. "

"Oh..." marahan nitong ungol at ngumisi sa akin. "Oh... I can't believe this..." mangha nitong patuloy nang ikapit ko ang isang kamay sa batok nito. Iniuudyok kong kargahin niya ako at dalhin sa kahit saan.

"Hey! Hey! Hey! I think you're too fast, Miss... So it's true... You like me..."

Muli akong napapikit. Hindi ko na lang pinansin iyon bagkus ay ninamnam na lang ang init na nagmumula sa katawan nito.

"M-May sakit ako, Sir..." nagawa kong sambitin kahit wala na ako sa katinuan ko. "A-Alam ko na... hindi naman tayo close... Professor lang kita... Pero aamin ko ito sa inyo... May sakit ako... I have a... mental sexual disorder called nympo-"

Hindi ko matuloy-tuloy ang sinasabi kaya napatigil ako. Itinindig ko ang mukha, tinitigan siya sa mga mata at saka huminga nang malalim. Gusto kong baguhin ang entrada ko para mas maunawaan niya ako. Natalo na rin lang ako kaya sasabihin ko na ang totoo.

"I-I a-am a... nymphomaniac, Sir... May sakit ako kaya ako n-nagkakaganito..." iyak ko sa dulo. "Sorry po talaga kung ganito ang ikinikilos ko..."

Ang magkadikit nitong mga kilay ay dahan-dahan naghiwalay matapos kong i-confess iyon sa kaniya.

"Pinipilit kong labanan pero hindi ko magawa... lalo ngayon at wala ang shades k-ko... Nabasag iyon kanina..." parang batang nakahanap ng kakampi kong sumbong dito. "S-Sige na po, S-Sir... Bago pa po kita magawan nang masama, itali na po ninyo ako o hindi kaya ay iposas na lang... May baon naman po ako, eh... Lagi naman akong handang... Nagkataon lang talaga na naabutan ako ng dilim dito... Sorry po..."

"You what? How true is that?" Inalalayan niya akong tumayo. Hinawakan sa mga kamay ko nang matantiya siguro niyang nakuha ko na ang balanse ko. Hindi pa rin ito makapaniwala.

"May gamot po ako na natira sa bag pero sleeping pills na lang po iyon... Puwede po bang pakihanap na lang po at pakisubo sa akin? Nanlalabo na po kasi itong mga mata ko..."

"You are taking that? Really? Bakit iyon ang iniinom mo?"

"D-Dahil wala na po akong choice para matakasan itong sakit na ito!" hiyaw ko sa ipit na ipit na lalamunan.

Ang kamay ko ay marahan pa ring humahaplos sa batok nito. Napapapikit ito at napapaungol sa ginagawa kong iyon. Tila may sariling isip ang kamay ko sa ginagawa nito sa kaniya.

"Of course there is other way out, Astherielle... Tutulungan kita... Hindi mo kailangang magpakalunod sa mga iniinom mo para matakasan iyan... I have an idea..."

"P-Po?" lito kong banggit.

"Delikado na nakikipagsapalaran sa mundo nang may dala-dalang ganiyan na karamdaman. Masisira din ang ulo mo kapag napuno ng drugs ang sistema mo? Why did you study if you knew you were sick?" Galit at nag-aalala na itong talaga.

"Para po sa mga pangarap ko... Okay lang sa akin kahit na masira na ang ulo ko... Okay lang kahit mahirap... Ayaw ko na kasi talagang bumalik sa rehabilitation..."

"No... May kapatid akong may depression kaya alam ko iyong side effects ng mga iniinom niyang gamot... At wala iyong ipinagkaiba sa iyo..."

Napahiyaw ako nang hilahin niya ako papunta sa gitna ng board. Napasinghap nang buhatin ako at ipaupo sa mesa. Napakapit ako nang mahigpit sa mga balikat nito nang itulak niya ito kasama ako papunta sa pinakasagad na parte ng board. Ang likod ng ulo at likod ko ay naisandig dito.

Literal na hindi na ako nakagalaw dahil sa mukha nitong nakasunod sa mukha ko.

"S-Sir... ano p-po ang g-ginagawa ninyo?" nasisiyahan at nagugulahan kong tanong ito. Basta naghalo-halo na iyong mga emosyon sa loob ko.

"There is no other way out, Astherielle... Why not try it with me?" he said in a breathless voice. And until I realized that he had placed my palms on top of his hard chest.

Ang nananabik kong mga palad ay pumisil-pisil doon. Mga mahihina at sarap na sarap na naman na mga ungol ang naging katumbas ng ginawa ko sa lalaking ito. Pumikit ito pero nagbukas din ng mga mata para salubungin ako sa mga mata.

"You are so beautiful just to lose your mind, Astherielle... Why not pagbigyan naman natin ang totoong gamot sa nararamdaman mo?"

In an instant, his hands were on the hem of my skirt. His arms help me lift my legs and thighs off the table. At nang mailapag na ang mga paa ko rito ay ang paglapit pa niya sa akin at kalaunan ay pagsubsob ng mukha nito sa gitna ng mga dibdib ko.

"Oh..." tila nagliliyab kong ungol. Wala na. Hindi ko na makapa ang totoong ako sa katawan ko. Natalo na ako.

I willingly spread my thighs to accept what he was doing. I could feel that sticky thing that thickened in my middle as a result of heating. This is how it feels to get out of the hiding cage, it's so good. The feeling is insanely good...

"This is the best way to cure you, Astherielle... Let go and just enjoy it with me... I'll take care of you..." tila nagpapangako nitong sinabi habang gumagapang ang mga kamay nito sa panty ko.

"Ah!" malakas kong hiyaw nang may maramdaman akong malapad na bagay na sumara sa hiyas ko. "Ah... A-Ang sakit..."

Hindi ko napaghandaan na iyon na pala ang susunod na mangyayari. Sobrang nasarapan at naligaw ako sa pag-amot-amot niya sa aking mga dibdib na natatakpan pa rin ng blouse kong uniform.

"Oh... So, sorry, baby... You are... so tight. And you're what? You are a v-virgin? I t-thought-"

Pinakatitigan niya ako sa mga mata matapos niyang kumustahin ang nangyayari sa gitna ko. Sa kabila ng hapdi at sarap na nararamdaman ay ang damdaming naiiyak. Akala niya siguro porke't inamin ko ang tungkol sa sakit ko, kaladkaren na akong babae, na okay lang na biglain niya akong pasukin!

"So, I am... y-your first?"

Kalahati na ako ang tumango habang may dahan-dahang gumagapang na butil ng luha sa isang mata.

Don't forget to VOTE, COMMENT AND SHARE THIS STORY. :)

Palawakin
Susunod na Kabanata
I-download

Pinakabagong kabanata

To Readers

Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang  manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.

Mga Comments

user avatar
Ellen Grace Delima Ladrica
lahat na yata ng emotion nailabas na dito sa story...kudos po, Ms. A
2023-06-16 09:49:01
2
default avatar
Junrey Camanse
kailangan po ba tlaga mag bayad pra mka bass
2023-04-29 14:26:41
1
user avatar
Kristine Jean Mercado-Napone
Nandito kna pala......... salamat at mababasa na ulit kita, maganda at Ibang-iba sa mga una Kong nabasa, happy reading...️...️...️
2023-04-28 11:22:04
1
user avatar
Ting
one of the best Author...kahit busy ako pinaglalaanan ko ng time para basahin ang kanyang mga kwento
2023-04-09 15:47:53
1
user avatar
Ellen Grace Delima Ladrica
worth reading po and well described ni Ms. A yung pinagdaanan ng isang nympho
2023-04-07 11:01:36
1
user avatar
Mary Valenzuela
Worth to read...
2023-03-24 22:37:35
2
user avatar
Jeaniffer Nillo Salve
Nice story nakakakilig ...
2023-03-23 01:59:50
1
user avatar
Kevin Keith Damaso
Worth reading!
2023-03-21 21:26:54
1
55 Kabanata
Prologue
This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events, locales, and incidents are either the products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.No part of this story may be reproduced, distributed, or transmitted in any form or by any means, including photocopying, recording, or other electronic or mechanical methods, without the prior written permission of the author, except in the case of brief quotations embodied in critical reviews and certain other noncommercial uses permitted by copyright law. Plagiarism is a CRIME!❗WARNING: Contained mature contents.My imaginary characters:*Sheids Noah Fawzi- Nick Bateman*Astherielle Zuluetevo- Brooke Shields (Her face during 1980's)PrologueNaiiyak akong ibinagsak ang tingin sa mga nangangatog kong mga binti. Isang mahinang hikbi ang hindi ko na napigilang kumawala sa lalamunan ko nang maramdaman ko hindi na lan
last updateHuling Na-update : 2023-03-18
Magbasa pa
Chapter 1 (Decided)
Chapter 1Astherielle's POV"Asthe!" malakas na tawag sa akin ni Mama. Wala pa akong matandaan na pagkakataon na tinawag niya ako sa maayos na pananalita, kung hindi pasinghal ay pabulyaw kung tawagin ako nito."Opo? Nariyan na po ako, mama," sinabi ko at nagmamadali nang tumakbo papunta rito."Ikaw... Oo, ikaw! Mamaya, pagkatapos mong kumain at magtrabaho rito sa bahay ay pumasok ka na ng kuwarto mo, ha? Malilintikan ka sa akin kapag naabutan kita rito sa labas pagdating ko mamayang gabi!"Nasa sala ang TV namin. Nag-iisang TV na naman iyon kaya isa talaga iyon sa ipinanghihinayang ko. Hindi ko magawang panoorin ang mga paborito kong mga panood sa favorite kong TV channel dahil everyday akong may curfew. Bawal na akong lumabas pa ng kuwarto tuwing sasapit na ang alas-otso ng gabi.Nagtatrabaho sa isang kilalang club si Mama. Isa siyang waitress doon na pagkatagal ay nahimok ng manager nito na maging entertainer at bayarang babae. Ang duty niya ay tuwing five ng hapon hanggang twelve
last updateHuling Na-update : 2023-03-18
Magbasa pa
Chapter 2 (Freedom)
Chapter 2Astherielle's POV"Tama lang, Asthe, ang ginawa mong ito! Tamang-tama lang kasi sa totoo lang, hindi ko na rin alam kung papaano kita bubuhayin! Araw-araw kong pasakit kung ano ang gagawin ko sa iyo! Mas maganda nga talagang umalis ka na para sarili ko na lang ang iisipin ko! Nakapapagod nang maging ina mo! Hindi ko lang masabi sa iyo dahil kahit papaano may pakinabang ka rin sa akin! Sa maliliit na mga bagay, may pakinabang ka! Pero kaya ko kahit na wala ka! Mas kaya kong mabuhay nang mag-isa kaysa ang mabuhay na iniiisip kang lagi!" Binalingan nito si tita Mavic sabay pasinghal na sinabi, "Sige na, Mavic, dalhin mo na iyan at umalis na kayo rito sa pamamahay ko!"Dumating na ang nakatakdang araw ng paglabas ko rito sa rehabilitation hospital matapos ang dalawang taong pagpapagamot pero hindi ko inakalang maririnig ko pa rin mula sa balintataw ko ang mga huling sinabi ni Mama na mga iyon. Para akong pinipiga na buhay habang matapang at lumuluha nitong sinasabi ang mga iyon.
last updateHuling Na-update : 2023-03-18
Magbasa pa
Chapter 3 (Unexpected)
Chapter 3Scheids' POV"Talaga bang okay lang sa iyo, sir, na magdagdag pa ng isang estudyante sa klase mo? I heard that your five calculus classes are full because of the number of students transferring to your class. Aba, eh, mukhang wala pa naman akong nababalitaang reklamo mula sa iyo..." si Mr. Grospe, ang sixty-two-year-old head of Mathematics department. Matangkad at matabang Professor na kaunti na lang ay pagkakamalan mo nang si Santa Claus dahil sa makapal at maputi nitong balbas.My first response was a soft laugh. In the three years I have been teaching here at Polaris University, for me that is nothing new. Wala pa akong klase na natipid sa students, laging sakto at madalas pa nga na sobra-sobra sa limit. Kahit ang hirap-hirap ng subject na Calculus, nakagugulat na marami pa ring namo-motivate na pumasok."Mukhang magre-resign na si Mr. Solven dahil wala nang may gustong mga students na pumasok sa klase niya. Eh, parehas lang naman kayo ng itinuturo..." Humalakhak ito at na
last updateHuling Na-update : 2023-03-18
Magbasa pa
Chapter 4 (Recitation)
Chapter 4Astherielle's POVTwo hours ago...Mula sa nakatakdang araw ng pagpasok ko sa Polaris University, tatlong araw pa ang pinalipas ko para mabuo ang desisyon ko, kung tutuloy na ba talaga ako o hindi?Sa nakalipas na magkakasunod na linggo, ang magkulong sa loob ng kuwarto ang ginawa ko. Paulit-ulit na tinatanong sa sarili ang tanong na ito: "Handa na ba talaga akong iwan ang nakasanayang mundo?Mahaba na buntong-hininga ang pinakawalan ko. Kabababa ko lang ng sasakyan ni Tita Mavic. Tapos na itong kumaway, mag-goodbye at mag-good luck sa akin."Astherielle, hija, paano ba iyan?" Umupo ito sa upuan ko kanina at dumungaw sa bintana ng sasakyan. "Sunduin na lang kita mamaya, ha? I-text mo lang ako o tawagan anytime... Maluwag naman sa office ngayon dahil natapos na namin kahapon ang project namin... See you na lang, ha..."I didn't go to class this morning. Yeah, I just entered this afternoon suddenly, where I have two subjects left today. Ewan ko ba kung ano ang sumapi sa aking e
last updateHuling Na-update : 2023-03-18
Magbasa pa
Chapter 5 (Cigarette)
Chapter 5Astherielle's POV"A-Ah... C-Calculus..."Tumingin ako sa magkabilang gilid ko pero mabilisan lang para naman hindi masyadong halata na nate-tense ako sa lalaking ito at sa marami pang mga matang nakatingin sa akin. Dahan-dahan kong inayos muli ang pagkakatayo habang pasimpleng nag-iisip."Ah... H-Honestly, hindi ko po memorized iyong p-pinaka-exact and complicated definition na rin nito para sa akin..."Complicated naman talaga sa unang basa ko noon.Nilipat ko ang mga mata sa blackboard as my excuse. Para naman hindi ako masyadong napaghahalatang tagakilatis ng lalaking ito. Ang daya lang ng vision ko, naroon man banda roon ang paningin ko, malinaw ko pa ring nakikita ang kaguwapuhan at kakisigan ng Professor na ito.Why am I doing this again?Ah, I know... Maybe this is the first time I've seen a man with good looks. I'm sure there are more handsome than him, but since I'm too shy to look at the faces of my classmates one by one, I assumed that this was the most handsome m
last updateHuling Na-update : 2023-03-21
Magbasa pa
Chapter 6 (Eyes)
Chapter 6Scheids' POVFifteen minutes ago..."Professor Fawzi!" tawag sa akin ng isang co-teacher ko pagkarating ko sa main building namin.Sa unang akala ko ay si Tara na ito. Mabuti na lang at hindi dahil wala ako sa mood para lumabas o kung ano pa mang maisipan na naman niyang ialok sa akin sa ganitong oras. Masyado akong napapaisip sa bagong pasok na student ko kanina. I told her to stay after class because we had something to talk about. But I had just finished dismissing my class when she left. She didn't even look at me to say goodbye. I am not demanding anything pero hinintay ko talagang gawin niya iyon since bago lang siya sa klase ko and as pasabi na lang sana. I am still her Professor... A small gesture of respect will suffice.Hindi ba at ganoon naman talaga dapat? Or hindi lang talaga ako sanay na may babaeng student ako na hindi ako binigyan ng atensiyon na katulad ng binibigay ng halos babaeng students ko? Halos ayaw nang umuwi ng mga ito pero siya, atat na atat yatang
last updateHuling Na-update : 2023-03-21
Magbasa pa
Chapter 7 (Handkerchief)
Chapter 7Astherielle's POVHindi ko alam kung ipipilig o iiiwas ko ang mukha sa taong ito. Nalalakasan na ako sa dating nito na mas tumindi pa dahil sa huling mga sinabi niya. Can he really read me? Natatakot ba ako rito o nacha-challenge lang? Hindi ko rin alam, eh... Baka... nag-iingat lang kaya ganito ako.Sino naman kasi ang mag-aakalang susundan niya ako rito para kausapin at punahin?At oo nga pala, pinapaiwan niya ako after class kanina dahil may pag-uusapan daw kaming mahalaga. Nawala talaga sa isip ko iyon, walang halong biro or excuse, dahil ang gusto ko na lang talaga kanina ay ang makaalis sa maliit na silid na iyon, pero overcrowded. Hindi pa rin ako sanay sa maraming tao, sa maingay na paligid at sa mga matang pakiramdam ko ay laging nakatingin sa akin kahit na ang totoo ay sa palagay ko lang naman iyon."P-Po?" utal na lumabas sa mga labi ko."Hmmm... P-Po? Too much politeness... Huh... Sir. Iyan ang itawag mo sa akin para naman hindi masyadong... nakatatanda sa pandini
last updateHuling Na-update : 2023-03-21
Magbasa pa
Chapter 8 (Handwriting)
Chapter 8Scheids' POVFifteen minutes ago...I am not sure kung anong oras matatapos ang meeting sa department namin kanina kaya nag-announce kaagad ako ng announcement sa group chat namin na baka hindi ako makaabot sa mga klase ko sa hapon, from five to nine in the evening classes. Group chat iyon na pinagawa ko kung saan class Presidents lamang ang kabilang. Para lang mapadali ang pagbibigay ko ng mga important announcements, katulad na lamang nito. Ifo-forward ko roon pagkatapos ay sila na ang bahalang mag-pass sa mga kaklase nila.Maaga kong sinabi na hindi na kami magkaklase nang mag-extend pa ng isang oras ang meeting. I have done what needs to be done so that my students don't get tired of going to the times I refer to, but until the meeting starts and until it ends, I think about my students who belong to the international classes. Iyong mga walang block, mga nahalo lang sa klase. Wala akong contact sa kanila o sariling way para ma-reach ko sila. Concern ako sa kanilang lahat
last updateHuling Na-update : 2023-03-21
Magbasa pa
Chapter 9 (Kiss)
Chapter 9Astherielle's POV"K-Kahit hanggang likuhan lang po talaga ako, s-sir..." nahihiya kong ulit dito.Alangan sabihin ko naman kung saan ako nakatira at magpahatid din doon! Siyempre mas ilulubog ako ng hiya ko kaysa sa takot ko sa mga multo rito sa building na ito. Ewan ko ba kung bakit naniniwala akong may namumugad na mga bad spirits dito. Pinakaliblib kasi na napatayong building mula sa main entrance ng Polaris University, eh. Mapuno at hiwalay pa sa mga ibang buildings kaya itong kaduwagan sa loob ko, kusang lumulugar sa mga naiisip ko."Tch," sitsit ko sa sarili nang maalala kong hindi ko pa pala nasabi kay Tita na maaga niya akong susunduin ngayon.Simula nang mag-aral ako, hatid-sundo na ako nito rito sa school. Sinasadya rin niyang mag-overtime sa trabaho para lang masakto sa uwian ko at masundo niya ako. Sinasanay na raw nitong bumiyahe nang lagpas nine in the evening.At itong lalaking ito, ang gentleman at ang bait naman niya para offer-an ako ng hatid hanggang bahay
last updateHuling Na-update : 2023-03-21
Magbasa pa
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status