Mag-log inShare
Chapter Seven: Rivalry
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Kaugnay na kabanata
My Possessive Professor Chapter Eight: Safe Spot
ARIA Mabilis lumipas ang araw at masaya akong biyernes na rin sa wakas. Katulad lang noong lunes ay walang sandali ang dumating sa pagkatao kong matahimik kakaisip sa nakaiinis na si Sir Gray. Mula nang dumating siya sa Easton University noong lunes ay naging madasalin ako, laman siya ng panalangin ko na sana dumating ang araw na hindi niya na ako buwesitin ng presensya niya palang araw-araw— Mangyayari lang iyon kapag nag-resign na siya at naglaho rito sa school. Alam ko naman na gulo lang ang dala ko rito sa EU. Halos lahat na rin ata ng teachers dito sa school ay na-sermunan na ako, ngunit kakaiba itong si Sir Gray. Gusto niya atang baguhin ko buo kong pagkatao para lamang hindi niya na ako pagalitan araw-araw. G*go amp*ta! Magmumura pa lang ako sa klase niya ay pinapalabas na agad ako sa classroom namin. Kaasar siya! Nagmura lang naman ako noong miyerkules dahil nasagi ni Brooklyn ang tagiliran ko dahil sa kakulitan niya kay Yohan na first time niyang makilala noon. Kaya para m
My Possessive Professor Chapter Nine: Dark Side
GRAY“That’s right, baby! Go on… F*ck!”I tightly closed my eyes as I heard the accented growl of my friend Kobe coming from the restroom of our exclusive room here at the nightclub he owns. Ang sabi ko ay samahan niya ako magpalipas ng oras sa pag-inom, gusto kong mawala sa isipan ko pansamantala ang babaeng wala pang isang linggo mula nang makilala ko pero sobra na kung sakupin ang buo kong pagkatao. Ngunit imbes na tulungan ako ngayon ng g*go kong kaibigan ay babae ang inuuna niya.“Marquez!” sigaw kong tawag sa apelyido niya nang hindi ko na matiis na mainis sa ginagawa nila ng babae niya sa banyo. Wala ngang maingay na mga tao sa paligid dahil nasa eksklusibo kaming kuwarto, subalit ang ingay-ingay naman nila umungol sa loob. “Can your f*cking ass wait a little longer, pare? Panira ka rin talaga!” sigaw niya pabalik na kina-ikot ng aking mata sa inis. Hindi na ako sumagot sa kaniya at ipinagpatuloy na lamang ang pag-inom ng alak sa aking baso.I’m trying everything I can just to
My Possessive Professor Chapter Ten: In Denial
ARIA“Good morning sa napakaganda kong, best friend, Aria!” rinig kong bati ni Brooklyn nang makapasok na siya sa classroom namin. Gayunpaman, kahit maligaya siya sa pagbati ay hindi ako kumibo at hindi ito pinansin.“Sorry sa hindi ko pagsipot noong Sabado, si Dad kasi nagkaroon ng problem sa company namin kaya walang maiiwan kay Mommy Lola sa bahay. Si Mommy kasi ay may meeting with her friends slash business partners— Hindi niya ako pinayagan iwanan sa house si Mommy Lola.” mahabang paliwanag sa akin ni Brooklyn nang makaupo na siya sa tabi ko.Wala pa si Yohan ngayon dahil iniwan ko siya, ayoko nang sumasabay sa kaniya tuwing papasok dahil ayoko nang ma-late. Gusto ko ay thirty minutes pa lang bago ang klase ay nasa classroom na ako. Matanda na naman ang isang ‘yon, kaya niya na pumasok mag-isa. At saka, ayoko nang kasama lagi si Yohan pumasok sa school na ito, napagkakamalan na kaming mag-jowa. Yikes! I mean… Baka isipin ng iba na may kahinaan na ako rito, no! At isa pa, ayokong
My Possessive Professor Chapter Eleven: Crush
BROOKLYN Tahimik ang buong klase mula nang mag-walk out si Aria few minutes ago, ito na ata ang pinaka-tahimik na sandali ng section namin. Lahat kami ay speechless, minura ba naman ni Aria si Sir Grayson tapos nag-sorry pa siya agad– first time mangyari ng bagay na iyon. Kasalanan ko talaga ang mga nangyari, malamang ay sineryoso ni Aria ang pang-aasar ko sa kaniya na crush niya na si Sir Grayson na alam ko naman na imposibleng mangyari. Kung hindi ko sana siya inasar sa mga kinukwento niya, malamang hindi iyon aalis at mababangga sa teacher naming mukhang wala na sa mood ngayon. Isa sa dahilan ng katahimikan sa klase ang pagiging seryoso ni Sir Grayson sa harapan. Halatang iniisip pa rin niya ‘yung nangyari kanina. Matapos niyang papasukin ang lahat ng classmates namin na nasa labas ay sinabihan niya lang kaming maghanda for quiz, tapos ayun na siya at mukha nang problemado. Kahit ako rin siguro ay mawiwindang na minura ako ng estudyante ko sa harapan ng klase, no. Kaso nga lang ay
My Possessive Professor Chapter Twelve: Threat
GRAYSON “Carter, where are you? Kanina pa kita tinatawagan. I have news about Cloud Xavier.” Bungad na salita ni Kobe nang magawa ko nang masagot ang tawag niya. Katatapos lang ng lunch break ko at nag-aayos na ako ng gamit para sa susunod kong klase sa araw na ito. “What is it? I have class in a few minutes, make it quick.” salita ko habang patuloy pa rin sa ginagawa. When it comes to talking about that man, my mood is immediately ruined every time. My morning didn't go as planned because of what happened earlier in my class in 5-2, now I'm going to lose my mood even more because of Kobe's news about Cloud. Sa mga sandaling ito ay si Aria lamang ang nais kong isipin, pero dahil nasa bansa na nga ulit ang lalaking kinamumuhian ko ay kailangan ko na rin itong bigyan ng atensyon nang hindi na siya makaperwisyo sa grupong pinapatakbo ko. Business is business. Si Cloud ang tagapagmana ng grupong kinakalaban namin sa underground world, kaya bawat galaw nito ay dapat namin na malaman. Ka
My Possessive Professor Chapter Thirteen: At Fault
ARIA “B-boss, gising na po ba kayo?” naputol ang ginagawa kong pagpapahinga nang makarinig ako ng mahina lang na boses na sapat na para gisingin ako. “P-pasensya na, B-boss Aria, sa distorbo. Pinapatawag po kasi kayo…” Nang marinig ko ang idinagdag niyang salita ay kusang nabuhay ang sistema ko at agad siyang tinapunan ng tingin habang kunot ang aking noo. Si Benjie pala ‘to, ang isa sa mga nerd kong classmates. Hay naku! Nakasanayan niya na talaga tawagin akong Boss. Nailigtas ko kasi siya last year mula sa mga seniors ng Easton University na binubully siya sa garden, mula noon ay tinawag niya na akong boss at palaging binibigyan ng paggalang. Na-appreciate ko naman ang loyalty niya sa akin, pero ayoko talaga kapag tinatawag akong boss– Tunog fraternity masyado, e. “Sino na naman ba nagpapatawag sa akin, Benjie?” tanong ko na mabilis kinalaki ng mata niya. Nang tignan ko siya sa mata ay mabilis siyang napaiwas ng tingin kaya mas lalong kumunot ang noo ko. Anong problema ng isang
My Possessive Professor Chapter Fourteen: Underground
ARIA Masama ang gising at antok na antok pa ang diwa ko nang bumangon ako sa aking pagkakahiga. Sino ba naman kasi ang gaganda ang umaga, kung ang ingay-ingay ng cellphone ko, diba? Partida, nasa ilalim pa ‘yan ng unan ko. Gusto ko sanang magmura kaso baka pumangit lalo ang araw ko kung bad vibes agad ang atupagin ko, umagang-umaga. Kainis! Sino ba kasi itong tumatawag na ‘to at nandidistorbo ng tulog? “ANO BA ‘YON!?” galit kong bulyaw sa kabilang linya nang magawa kong masagot ang tawag ni Yohan. Kahit antok pa ay nagawa ko pang mabasa ang pangalan ng kaibigan ko sa screen ng teleponong hawak. “Anong ano ka riyan, Dude? Wala ka bang balak pumasok ngayon?” P*tang ina! May pasok pa nga pala. Anong oras na ba? Parang masyadong OA ang isang ‘to– “Twenty minutes na lang bago ang first subject, wala ka pa rin dito. Nasa byahe ka na ba? Bilisan mo. May exam daw ngayon kay Mr. Carter.” alam kong nag-aalala si Yohan ngayon sa akin, pero ang taranta sa boses niya ay hindi nakatutulong sa
My Possessive Professor Chapter Fifteen: First Kiss
ARIA“Sh*t talaga!” mahina kong mura sa questionnaire na hawak ko ngayon. Alas tres na ang oras at wala pa ako sa kalahati ng pa-exam ni Sir Gray. Nakaiiyak! Pwede bang exempted na lamang ako? Ang hirap! Ngayon ko na-realize na hindi nga talaga ako nag-aaral ng matino sa subject niya— sa lahat.“Take it easy, Aria. Mahaba pa ang oras mo.” rinig kong salita ni Sir Gray at saglit tumigil sa ginagawa niya sa kaniyang laptop.Nandito pa rin ako sa office niya. Napasarap ang tulog ko at mag-aalas dose na ako nagising kanina, medyo okay na rin ang pakiramdam ko nang magising ako. Pero ngayon na may exam na akong sinasagutan ay parang magkakasakit na naman ako. Peste talaga!“Hindi naman ako napi-pressure sa oras, Sir Gray… Kahit gabihin pa ako rito ay keri lang. Ang pinoproblema ko lang naman ay hindi ko alam ang mga sagot dito.” honest kong sagot kay Sir Gray na nagpatawa sa kaniya ng mahina. Gusto ko sanang maasar dahil para bang sang-ayon siyang b*bo nga talaga ako, buti na lang at mabai
Pinakabagong kabanata
My Possessive Professor Chapter Thirty-Six: You
GRAYIt’s past six when I’ve finished my school work, at hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwala sa aking nasabi kay Aria kaninang umaga. Masyado lang talaga akong nadala dahil buong linggo akong walang balita sa kaniya. Idagdag pang hindi na siya nawala sa isipan ko mula noong araw na magawa ko siyang halikan.I still remember that kiss, and from her reaction when I said I missed her, I know she remembers everything as well. It was just a simple kiss to anyone, but I can’t explain why at that moment it seemed so special to me. That’s not even my first kiss, but I can still feel her soft lips against mine every single time I think about it. Malalim akong napabuga ng hangin at isinubsob na lamang ang ulo sa manibela. It was a long day, and I’m tired, but I still want to see her. Maraming bumabagabag sa aking isipan at alam ko na si Aria lamang ang makaaayos nito. But it’s late, kanina pa ang uwian nila.Gusto ko sana siyang kausapin kanina, pero sa dami niyang kaibigan at sa
My Possessive Professor Chapter Thirty-Five: Missed
ARIAMalalim na pagbuga ng hangin ang aking nagawa nang huminto na ang sasakyang lulan ko sa harap ng Easton University. May kakaibang pakiramdam sa aking sistema na hindi ko pa maipaliwanag sa ngayon. Isang linggo na ang nakararaan mula nang mangyari ang masamang bangungot na iyon sa camp, maayos na ang pakiramdam ko ngunit inaamin kong mahirap kalimutan ang mga nangyari noong gabing ‘yon.Sa totoo lang ay hindi ko pa alam kung paano haharapin ang mga schoolmates ko, kahit alam kong wala akong kasalanan sa mga nangyari ay sensitibo ang lahat ng iyon para sa akin. Kalat na kalat sa social media ang mga nangyari, kahit hindi ako ang gumawa ng mali roon ay hindi ko maiwasang makaramdam ng kahihiyan sa atensyon na aking nakukuha mula sa mga tao.Kahit naman marami nang issue ang dumaan sa buhay ko mula nang pumasok ako rito sa school ay ayoko pa rin na ako ang palaging pinag-uusapan. Ayoko na laging nasa akin ang tingin ng lahat dahil hindi ako komportable roon. Kaya ngayong alam ng laha
My Possessive Professor Chapter Thirty-Four: Kissed
ARIA “Aria! Matutulog ka na?” nahinto ako sa paglalakad nang maramdaman na may humawak sa pulsuhan ko. Nang makita ko si Beatrice ay malalim akong napabuga ng hangin. Hanggang ngayon ba naman ay kukulitin pa rin niya ako? Dala ng pagod sa mga ginawang camp activities sa araw na ito ay nais ko na lamang humilata sa tent ko at matulog na. Wala na nga rin akong plano na kumain pa dahil ubos na ang enerhiya sa katawan ko para sa araw na ito. I really can’t wait for this camp to end, kaya nga matutulog na para bukas ay tapos na ‘to, e. Palong-palo naman kasi ang mga organizer ng camp na ito, porket huling gabi na namin dito ay sinulit nila ang mga gawain namin. Hindi ko nga alam kung nag-break pa ba kami mula kaninang hapon, e. Sa sobrang abala’t pagod ko nga rin ay hindi ko na naisip si Sir Gray at ang nararamdaman ko para sa kaniya na hanggang ngayon ay nandito pa rin sa akin. Hanep talaga! Pero mabuti na rin sigurong naging abala ako sa nagdaang mga araw mula noong nalaman niyang m
My Possessive Professor Chapter Thirty-Three: Lost In The Woods
GRAY “What!? P-paanong mawawala si Aria?” ramdam ko ang taranta sa boses ni Yohan nang muli siyang magtanong sa akin. Gustuhin ko mang magsalita ay para akong nawalan ng kakayahang gawin ‘yon. Dama ko ang matinding galit sa sistema ko, para ko nang pinapatay sa utak ko ang grupo nila Grethel. I know they did something, at sa oras na mapatunayan kong totoo ang hinala ko sa kinilos nila sa harap ko kanina ay ako mismo ang tatapos sa magaganda nilang mga buhay. “She can’t be out there.” bumalik ang tingin ko kay Yohan. Ang kaninang taranta sa boses niya ay napalitan ng takot. Alam ko na kung anong pinaghuhugutan ng takot niya, dahil maging ako ay nakararamdam ng ganoon sa oras na ito. Hindi pwedeng mawala si Aria, it’s late. It’s too dangerous for her to be out in the woods, lalo na’t takot siya mawala ng mag-isa. Hindi ko mapapatawad ang sarili kapag may mangyaring masama sa kaniya. I made her and her mom a promise that I will take care of her, kaya hindi ko dapat hinayaan na mawala
My Possessive Professor Chapter Thirty-Two: Conflicts
GRAYI immediately left the open field the moment I heard the last bell signaling the end of camp activity for the day. It's ten o'clock and everyone is having dinner, ito na rin ang huling gabi ng camping kaya abala ang lahat at nagsasaya sa kani-kanilang grupo.Gustuhin ko mang makisama sa faculty members gaya ng isang ordinaryong empleyado ng Easton University ay hindi ko magawa. I received a message from Kobe earlier telling me that my dad wanted to talk to me but couldn’t reach me. Sinadya ko talagang mawalan ng connection sa kanila sa buong durasyon ng camping trip na ‘to for my own peace.Sa buong buhay ko ay ngayon lang ata ako nagkaroon ng oras para sa sarili ko na walang koneksiyon sa trabaho ko sa grupo. I feel normally good, naging malaya ako sa mga masasamang bagay sa buhay ko kahit ilang araw lang. Ayoko pa sanang kausapin sila Kobe tungkol sa trabaho dahil bukas pa ang huling araw ng camping na ‘to ng EU, pero sa mensahe ng kaibigan ko kanina ay alam kong importante ang
My Possessive Professor Chapter Thirty-One: Confession
ARIA Tahimik ang buong paligid, sobrang payapa rito sapagkat tanging mga huni lamang ng ibon ang naririnig ko. Sakto ang katahimikan na ito para tunay kong marinig kung ano nga ba itong nararamdaman ng dibdib. Kasalukuyan akong nakaupo sa putol na sanga ng puno sa gitna ng gubat, napagod na ang mga paa ko sa kalalakad. Takot ako maligaw sa malawak na gubat na ito, pero sa patong-patong na nararamdaman ko kakaisip sa iba’t ibang bagay ngayon ay malakas ang loob ko. Ngayon ay seryoso na ako sabihin na gulong-gulo na ako. Akala ko normal na humahanga lang ako kay Sir Gray kaya nabubuhayan ako tuwing nakikita’t nakakasama ko siya. Pero para masaktan ako kahit sa maliit na bagay lamang na gawin niyang salungat sa kapakanan ko ay nasasaktan na ako. Sobrang OA ko na nga talaga pagdating sa kaniya. Sa ginawa niyang hindi pagkampi sa akin kanina ay nagkakaganito na agad ako. Idagdag pa na tila ba lumalaki na itong paghanga ko sa kaniya, palagi ko na lamang siyang iniisip. Maging sa pagtul
My Possessive Professor Chapter Thirty: Disappointment
ARIAIlang segundo rin akong hindi nakagawa ng kilos dahil sa mga sinabi ni Sir Gray. May nakikita man akong ngisi sa kaniya na senyales na binibiro lamang niya ako ay para bang sineryoso talaga ng sistema ko ang lahat. Pansin na kaya ni Sir Gray na may crush ako sa kaniya kaya palagi niya akong pinapaasa gamit ang mga linya niyang pa-fall? Kasi kung alam niya na at sinasadya niya ang lahat ng ito ay malamang mababanatan ko talaga siya.Kainis talaga!“Aria!?” mabilis nawala kay Sir Gray ang aking atensyon nang bigla kong narinig ang pamilyar na boses ni Mrs. Daniels na halatang kararating lang dito. Mabilis akong nag-ayos ng tayo para maharap ng maayos ang fave kong teacher sa EU.Nakangiti si Ma’am Daniels sa akin kaya ginantihan ko lang din siya ng isang ngiti. Nagpapasalamat akong dumating si Ma’am ngayon, kasi kung hindi siya dumating ay hindi ko na alam kung paano ako makasasagot o maka-rereact man lang sa mga pabirong sinabi ni Sir Gray kanina. “H-hi po, Mrs. Daniels!” bati
My Possessive Professor Chapter Twenty-Nine: Let Me
ARIA Gumaan ang pakiramdam ko nang sa wakas ay magawa ko nang mailatag ang katawan ko sa malinis na damuhan dito sa open field ng Zineec Forest. Katatapos lang ng orientation namin para sa mga magaganap sa camp naming ‘to. Grabe rin sa kadaldalan ng host ng camp namin at inabot na kaming alas dies ng gabi sa kasasalita niya. Halo na ang gutom ko at pagod para sa araw na ‘to at gusto ko na lamang magpahinga. Ang masaklap niyan ay hindi pa ayos ang tents at mga gamit na dala naming lahat, kaya malamang ay mamaya pa kaming hatinggabi matatapos. Idagdag pa na wala pa kaming hapunan, ngayon pa lang sila nag-didistribute ng dinner sa amin. Hanep ‘yan! May ilan pang nagsasalita sa harap ngayon, sobrang gulo ng paligid dahil nga unang gabi. Gayunpaman, ang mga mata ko ay pinili ko na lang ituon sa magandang kalangitan. Malalim na ang gabi, pero maliwanag ang buwan ngayon. Parang tutok na tutok dito sa kinahihigaan ko ang mga celestial bodies— charot. Nang lumakas ang ingay sa paligid ay k
My Possessive Professor Chapter Twenty-Eight: Fear of Falling
ARIA Hindi na ako magpapanggap pa, nasarapan ako sa mga pagkain na ibinigay sa akin ni Sir Gray kanina kaya sinulit ko ang oras sa pagkain ng mga ‘yon. Nang matapos ay inilagay ko ang lahat ng basura sa paper bag na hawak. Bawal kasi magkalat sa bus kaya responsibilidad ko ang mga pinagkainan kong ‘to. Ngayon ko lang nabigyan ng tingin si Sir Gray na mukhang malalim na ang tulog. As usual, guwapo pa rin talaga siya kahit natutulog lang ang ginagawa niya. Nakita kong nakasuot siya ng headphones kaya walang chance na madistorbo ko siya para ipalagay sa compartment sa itaas namin ang paper bag na hawak ko ngayon. Wala rin naman akong plano na gisingin siya, no! Masyado na ako sumusobra kapag ginawa ko pa ‘yon kaya napag-desisyunan ko nang tumayo na lamang sa kinauupuan ko.Maliit lang ang guwang na pwede kong daanan para makalabas sa aisle ng bus at maabot ang itaas ng upuan namin, at sa laking tao ni Sir Gray ay parang mahihirapan ako lumusot doon. Dahil nag-iisip pa kung anong kilos
