Private jet ang sasakyan namin pagbalik ng Pinas at alam kong hindi naman mahihirapan sa biyahe ang kambal. Mga certified nurses ang mga yayas nila kaya malaki ang maitutulong nila para mapabuti ang kalagayan ng kambal."Hindi mo kailangan magpaka-stress pagdating ng Pinas. Malaya mong gawin lahat n
FRANCINE POVMaaga pa lang nakagayak na ako. Balak kong pumunta sa dating pinapasukan kong School para kunin ang records ko. Although Sebastian pa ang gamit kong apelyedo sa mga records na iyun pero magagawan naman ng paraan. Ika nga ni Dominic, walang imposible sa mga Dela Fuente.Nakapag-inquire n
"France...saan ka ba nagpunta? Bakit hindi ka na nagpakita sa amin?" tanong nito kasabay ng pagkalas sa pagkakayakap sa akin. Sunod-sunod ang pagtulo ng luha sa mga mata nito kaya hindi ko na din napigilan pa ang muling pagpatak ng luha sa aking mga mata."Sorry...hindi mo na kailangan pang itanong
CHARLES POVPagod ako dahil sa dami kong dinaluhan na mga meetings kaya naman halos paliparin ko na ang sasakyan ko pauwi ng mansion. Mabuti na lang at hindi pa masyadong rush hour kaya naman wala pa ako masyadong nakakasagupang traffic sa kalsada. Pakiramdam ko naubos lahat ng energy ko sa pakikip
"Sino po?" tanong ko"Charles...alam mo ang ibig kong sabihin. Alam kong hangang ngayun hinahanap mo pa din siya....Sir Francine." malungkot na sagot nito. Natigilan ako."PIlit din namin siyang hinahanap anak. Pero wala talaga eh. Basta na lang siyang biglang naglaho. Parang gusto na nga ng Papa mo
CHARLES POVTuluyan ng napukaw ni Trexie ang attention ko. Kung ganoon, tama ako...posibleng si Francine ang nakita ko kanina na nakasakay sa kabilang sasakyan. Nasa paligid lang siya at gagawin ko ang lahat para muling magkrus ang landas naming dalawa."Are you sure anak?" narinig ko pang tanong ni
FRANCINE POVHindi ko maiwasan na makaramdam ng matinding lungkot habang nakatitig sa madilim na kalangitan. Malamig ang dampi ng hangin sa balat ko at mukhang may nagbabadya na malakas na ulan.Muli kong naalala ang mga Sebastian. Partikular na si Charles. Kumusta na kaya siya? Naalala pa rin ba ni
Pagkaalis ni Dominic hindi na din ako nagtagal ng garden. Naramdaman ko na din kasi ang mahinang patak ng ulan at lalo pang lumakas ang hangin. Direcho akong naglakad patungong nursery room ng kambal para tingnan kung tulog na sila. Kahit na may mga nag-aalaga sa kanila, sisiguraduhin ko pa rin na
NICHOLE AMERIE POV 'NAY naman! Hindi ah! Grabe ka naman sa amin!" kaagad ko ding sagot kay Nanay na sinabayan ko pa ng sunod-sunod na pag-iling. Saan ba nakuha ni Nanay ang idea na nagtanan kami? Para namang hindi niya ako anak at hindi niya kilala ang ugali ko! "Anong hindi! Halika ka nga di
NICHOLE AMERIE POV INABOT din ng ilang oras ang biyahe naming dalawa ni Kobi pauwi ng probensiya kaya naman gabi na kami nakarating ng baryo kung saan ako lumaki at nagdalaga. Pinayuhan ko pa nga siya na sa hasyenda Montenegro na kami dumirecho para maging kumportable ang buo niyang gabi at makapa
NICHOLE AMERIE POV "Nichole, congratulations! Sa wakas, hindi man ang kapatid ko ang nagwagi sa puso mo, panalo naman ang pinsan ko!" nakangiting sambit ni Brianna sa akin! Ngayung araw ang binyag ng kambal na anak nilang dalawa ni Jaylord at isa si Kobi ang kinuhang ninong kaya naman maaga pa
NICHOLE AMERIE POV "Sweetheart, kailangan nang malagyan ng gamot! Wala ka namang dapat na ikahiya dahil nakita ko naman na ito eh!" malambing na bigkas ni Kobi habang nakaupo siya sa paanan ko. Saglit niya akong iniwanan kanina dito sa silid at pagbalik niya may dala-dala na siyang gamot na nire
NICHOLE AMERIE POV "IKAW talaga!Nagsusungit ka na naman!" hindi ko mapigilang bigkas kay Kobi nang kami nalang dalawa ang naiwan dito sa silid! "Paanong hindi magsusungit eh napaka-bulgar ng bibig ni Doctora? Hindi ba pwedeng sa akin niya na lang sabihin kung anong problema kaysa sabihin niya pa
NICHOLE AMERIE POV '"ANO ba ang nangyari kay Nichole? Tinawagan ko na ang family doctor natin at parating na siya!" kaagad na bigkas ni Mommy Francine habang nakahiga pa rin ako dito sa kama at nasa tabi ko si Kobi na hawak-hawak ang aking kamay! Pinigilan ko kanina si Kobi na huwag nang ipaalam
NICHOLE AMERIE POV HINDI ko alam kung ilang oras lang ako nakatulog kagabi pero nagising na lang ako kinaumagahan na sobrang bigat ng pakiramdam ko. Nanunuyot ang lalamunan at nang damhin ko ang sarili kong temperatura sa aking noo napansin kung sobrang init ko! Wala sa sariling napatitig ako
NICHOLE AMERIE HINDI ko na mabilang kung ilang beses ko nang nasambit ang pangalan ni Kobi na noon ay abala pa rin sa kanyang ginagawa sa aking katawan! Ramdam na ramdam ko ang kanyang kapusukan! Habang ako ay nakabukaka napansin kong kaagad niya nang sinubsob ang kanyang ulo sa pagitan ng aki
NICHOLE AMERIE POV "HINDI ko alam kung kaya ko bang panindigan ang eksperimento kong pang-aakit kay Kobi pero parang hindi ko na yata kaya! Lalo na nang maramdaman ko na nag-uumpisa nang maglumikot ang kanyang palad mula sa aking hita paakyat! Pigil ko din ang sarili ko na gumawa ng kahit na ano