CHARLES POVTuluyan ng napukaw ni Trexie ang attention ko. Kung ganoon, tama ako...posibleng si Francine ang nakita ko kanina na nakasakay sa kabilang sasakyan. Nasa paligid lang siya at gagawin ko ang lahat para muling magkrus ang landas naming dalawa."Are you sure anak?" narinig ko pang tanong ni
FRANCINE POVHindi ko maiwasan na makaramdam ng matinding lungkot habang nakatitig sa madilim na kalangitan. Malamig ang dampi ng hangin sa balat ko at mukhang may nagbabadya na malakas na ulan.Muli kong naalala ang mga Sebastian. Partikular na si Charles. Kumusta na kaya siya? Naalala pa rin ba ni
Pagkaalis ni Dominic hindi na din ako nagtagal ng garden. Naramdaman ko na din kasi ang mahinang patak ng ulan at lalo pang lumakas ang hangin. Direcho akong naglakad patungong nursery room ng kambal para tingnan kung tulog na sila. Kahit na may mga nag-aalaga sa kanila, sisiguraduhin ko pa rin na
FRANCINE POV"Ganoon ba? Congratulations Ate Mika!" pilit ang ngiti sa labi na wika ko dito. Tinitigan muna ako nito bago sumagot."So, kumusta ka na? Bumalik ka na ba sa mga Sebastian?" tanong ito. Natigilan naman ako. "Ha? Ayos lang naman Ate. Nahanap ko na ang tunay kong pamilya kaya medyo matag
Sa kakaikot ko ng tingin sa paligid dumako na naman ang tingin ko sa isang partikular na tao. Walang iba kundi kay Ate Mikaela na noon nakatitig din sa amin. May kasama ito at siguro yaya ng kanyang anak. Halos apat na table lang ang agwat nito sa amin at kaagad na napako ang tingin ko sa baby na na
CHARLES POVNasa isa sa mga Car showroom ako ng bigla akong nakatangap ng mensahe mula kay MIkaela. Noong una ayaw ko pa sanang pansinin iyun pero hindi nagtagal narinig ko na ang sunod-sunod na pag ring ng aking cellphone. Naiinis man sa kakulitan nito wala akong choice kundi sagutin iyun."I think
Si Denver pa ang unang naglahad ng kamay pero hindi iyun tinangap ni Charles. Buti na lang at sport lang itong si Denver at pasimple niyang binawi ang kanyang kamay."So, nandito ka lang sa paligid? Bakit hindi ka nagpapakita sa amin?" Narinig kong tanong ni Charles. Simula ng dumating ito sa table
CHARLES POV'Sino ba ang kulukoy na ito sa buhay ni Francine. Bakit siya ang kasama at hindi si Dominic? May mga bagay ba akong dapat malaman? ' mga katanungan na tumatakbo sa isipan ko na hindi ko man lang maisatinig.Nasa tabi ko lang si Francine...tahimik na kumakain pero parang hindi na siya kat
BRYAN'S POV I'M BACK! Sa halos dalawang buwan na pagluluksa dahil sa pagtangi ni Angela sa nais kong mapakasal na kami iniiwasan ko na munang umuwi sa bahay namin! Mas pinili ko na sa penthouse na muna mag-stay para kahit papaano maitago sa lahat ng mga taong kasama namin sa bahay ang sakit at pag
ANGELA'S POV '"Hep! hep! Saan kayo pupunta?" eksakto alas singko ng hapon at ready na kami ni Dj na umalis para umattend daw ng birthday party ng kaibigan niyang si Carlito nang bigla naman kaming harangin ni Fiona dito sa may garden! Nagtatakang nagpapalipat-lipat ang tingin nito sa aming dalawa
ANGELA POV MAHAL ko siya! Mahal na mahal ko si Bryan at hindi na siguro mababago iyun kahit na ano ang mangyari! Ang kailangan ko lang sa ngayun ay ang sanayin ang sarili ko na hindi na masaktan sa tuwing nagkakasulubong ang aming landas at hindi niya na ako pinapansin! Katulad na lang ngayun, n
ANGELA POV SIGURADO ka bang kaya mo na?" nag-aalalang tanong ni Manang sa akin! Naglalakad na ako patungo sa gazebo dahil naghihintay na sa akin ang unang teacher na magtuturo sa akin! Ilang araw din akong walang ibang ginwa kundi ang magkulong sa kwarto dahil tinamaan talaga ako ng sakit! Ilang
ANGELA POV '"Sa kakaiyak ko, hindi ko na nga namalayan pa na tuluyan na palang bumigay ang katawan ko! Hilam ang luha sa mga mata na nakatulog pala ako at nagising na lang na may malamig na bagay ang nakapatong sa aking noo "Mabuti naman at gising ka na Angela! Nadatnan ka ni Mam Fiona dito sa k
ANGELA POV HINDI maipaliwanag na sakit ng kalooban ang nararamdaman ko ngayun habang paulit-ulit kong tinititigan ang video na naka-play sa aking cellphone! Wala ding tigil ang pagpatak ang luha sa aking mga mata! Kung alam ko lang na mangyayari ito, dapat pala pumayag na lang ako sa nais ni Bry
ANGELA POV "Hi! Ano ang ginagawa mo dito? Gabi na ah?" hindi ko mapigilan ang mapapitlag nang bigla na lang nagsalita si Fiona sa likuran ko! Sa sobrang lalim ng iniisip ko hindi ko man lang namalayan ang paglapit niya sa akin! "Hi! Fiona ikaw pala! Hinihintay ko si Bryan! Bakit gising ka pa?" g
ANGELA POV Hindi ko na alam kung ilang oras na akong umiiyak dito sa aking silid pero isa alng ang sigurado ako, sobrang nasasaktan ako sa ginawa ko kay Bryan! Nakakatakot isipin na sobrang nagalit siya sa akin kanina! Nakakatakot isipin na baka layuan niya na ako dahil binigo ko siya sa kung an
ANGELA POV PAGDATING namin sa aking silid kaagad na naupo si Bryan sa kama! Nakangiti niya akong muling hinarap bago siya nagsalita "So, tell me! Ano ang gusto mong sabihin?" malumanay niyang tanong! Hindi naman ako nakaimik! Hindi ko kasi alam kung paano ko ba umpisahang sabihin sa kanya ang ku