CHARLES POV'Sino ba ang kulukoy na ito sa buhay ni Francine. Bakit siya ang kasama at hindi si Dominic? May mga bagay ba akong dapat malaman? ' mga katanungan na tumatakbo sa isipan ko na hindi ko man lang maisatinig.Nasa tabi ko lang si Francine...tahimik na kumakain pero parang hindi na siya kat
"Bitawan mo ako Charles. Matagal na akong walang ugnayan sa inyo kaya pwede ba? Patahimikin niyo na ako!" sagot nito. Bakas sa boses nito ang inis. Hindi naman ako makapaniwala na maririnig ko ang katagang iyun sa bibig mismo ni Francine."Ano ang sabi mo? Francine, naririnig mo ba iyang sinasabi mo
FRANCINE POvHabang nag-uusap kaming dalawa ni Charles gusto ng kumawala ang luha sa mga mata ko. Bakit ba napakahirap tingnan ang lalaking mahal mo. Akala ko naka-moved on na ako eh. Hindi pa pala.Mabuti na lang at hindi na ako nito sinundan pa ng tinalikuran ko na ito. Iniiwasan kong maging marup
"Hindi ko siya hina-harass manong. At pakialam ko ba sa Dominic na iyun. Tsupi na muna dahil gusto kong makausap ang amo ninyo!" inis naman na sabat ni Charles. Medyo mataas na ang tono ng boses nito at bastos na din kung magsalita. KUng hindi ko pa ito pigilan baka mabugbog na ito ng mga bodyguards
FRANCINE POVIto ang ayaw ko sa lahat! Marupok ako sa mga ganitong the moves ni Charles sa akin eh. Bakit ba napakasarap niyang humalik?Iyun ang una kong narelized habang magkalapat ang aming labi. Dapat magpumiglas ako, aalma sa ginagawa niyang ito sa akin pero bakit kabalikataran ang lahat? Bakit
FRANCINE POV"Saan ba tayo pupunta?" hindi ko mapigilang tanong kay Charles ng mapasin ko na kanina pa tumatakbo ang sasakyan. Hindi na familiar sa akin ang mga dinadaanan naming lugar at pakiramdam ko nakalabas na kami ng Metro Manila."Charles...please, sabihin mo sa akin. Saan mo ba talaga balak
"Saan na tayo?" sagot ko sabay inilibot ko ang tingin sa paligid. Kaagad akong nagtaka ng ma-realized ko na malayo na nga kami sa kabihasnan.Napakatahimik ng lugar at puro mga puno at halaman lang ang aking nakikita."Hindi na nga sana muna kita gigisingin dahil mukhang napasarap ang tulog mo. Kaya
FRANCINE POVHindi ko maiwasang mapabuntong hininga ng mapag-isa ako. Muli kong inilibot ang tingin sa paligid ng kwarto ko at hindi ko maiwasang mapangiti lalo ng ng mapansin na halos kumpleto naman sa gamit. May malaking kama at tingin ko naman magiging kumportable ang pagtulog ko buong gabi. Hin
BRYAN'S POV I'M BACK! Sa halos dalawang buwan na pagluluksa dahil sa pagtangi ni Angela sa nais kong mapakasal na kami iniiwasan ko na munang umuwi sa bahay namin! Mas pinili ko na sa penthouse na muna mag-stay para kahit papaano maitago sa lahat ng mga taong kasama namin sa bahay ang sakit at pag
ANGELA'S POV '"Hep! hep! Saan kayo pupunta?" eksakto alas singko ng hapon at ready na kami ni Dj na umalis para umattend daw ng birthday party ng kaibigan niyang si Carlito nang bigla naman kaming harangin ni Fiona dito sa may garden! Nagtatakang nagpapalipat-lipat ang tingin nito sa aming dalawa
ANGELA POV MAHAL ko siya! Mahal na mahal ko si Bryan at hindi na siguro mababago iyun kahit na ano ang mangyari! Ang kailangan ko lang sa ngayun ay ang sanayin ang sarili ko na hindi na masaktan sa tuwing nagkakasulubong ang aming landas at hindi niya na ako pinapansin! Katulad na lang ngayun, n
ANGELA POV SIGURADO ka bang kaya mo na?" nag-aalalang tanong ni Manang sa akin! Naglalakad na ako patungo sa gazebo dahil naghihintay na sa akin ang unang teacher na magtuturo sa akin! Ilang araw din akong walang ibang ginwa kundi ang magkulong sa kwarto dahil tinamaan talaga ako ng sakit! Ilang
ANGELA POV '"Sa kakaiyak ko, hindi ko na nga namalayan pa na tuluyan na palang bumigay ang katawan ko! Hilam ang luha sa mga mata na nakatulog pala ako at nagising na lang na may malamig na bagay ang nakapatong sa aking noo "Mabuti naman at gising ka na Angela! Nadatnan ka ni Mam Fiona dito sa k
ANGELA POV HINDI maipaliwanag na sakit ng kalooban ang nararamdaman ko ngayun habang paulit-ulit kong tinititigan ang video na naka-play sa aking cellphone! Wala ding tigil ang pagpatak ang luha sa aking mga mata! Kung alam ko lang na mangyayari ito, dapat pala pumayag na lang ako sa nais ni Bry
ANGELA POV "Hi! Ano ang ginagawa mo dito? Gabi na ah?" hindi ko mapigilan ang mapapitlag nang bigla na lang nagsalita si Fiona sa likuran ko! Sa sobrang lalim ng iniisip ko hindi ko man lang namalayan ang paglapit niya sa akin! "Hi! Fiona ikaw pala! Hinihintay ko si Bryan! Bakit gising ka pa?" g
ANGELA POV Hindi ko na alam kung ilang oras na akong umiiyak dito sa aking silid pero isa alng ang sigurado ako, sobrang nasasaktan ako sa ginawa ko kay Bryan! Nakakatakot isipin na sobrang nagalit siya sa akin kanina! Nakakatakot isipin na baka layuan niya na ako dahil binigo ko siya sa kung an
ANGELA POV PAGDATING namin sa aking silid kaagad na naupo si Bryan sa kama! Nakangiti niya akong muling hinarap bago siya nagsalita "So, tell me! Ano ang gusto mong sabihin?" malumanay niyang tanong! Hindi naman ako nakaimik! Hindi ko kasi alam kung paano ko ba umpisahang sabihin sa kanya ang ku