05

Hindi ko pa rin mapigilan na hindi mapasimangot habang hawak ko ang tuwalya ni Keij at ni Theon ngayon. Since they’re part of the varsity team, we always make sure to watch them. But this time, it’s only me who’s here. Sabi nila Cherinna sa akin ay susunod na lang ito sa gymnasium. Hindi ko alam kung totoo ba iyon o na-busy na ito sa manliligaw nitong si Ian. Si Lean naman ay magpupunta rin daw roon pagtapos ng klase nito pero hanggang ngayon ay wala pa rin. 

“Ang bagal mo naman mag-abot ng tuwalya,” sabi ni Keij sa akin nang kuhanin nito ang tuwalya sa akin. Pinanlakihan ko ito ng mata. “Aba, nakahanap ka ng katulong mo?” tanong ko rito. Ngumisi lang ito sa akin at bumalik na agad sa court dahil mabilis lang naman ang time-out na tinawag ng mga ito. 

As always, they’re looking at me like I am the enemy here, and I am talking about those girls who kept on cheering for my cousins. May mga banners pa ang mga ito para sa dalawang Dela Cruz na naglalaro sa loob ng court. 

I scoffed and placed their towels on the bench. I made my way to the bleachers. Doon ko na lang hihintayin sina Cherinna kung talaga bang magpupunta ang mga iyon ngayon dito. 

“Go, Theon!” malakas na sabi ng isang babae na hindi ko alam kung saan ba nakaupo. Napailing na lang ako rito. 

I know my cousins and I don’t think they will be into someone who likes them. Mga gago ‘yang mga ‘yan, eh. Isa pa, hindi ko rin naman sigurado kung papasa ba sa taste ni Theon at Keij ang mga babeng naroon. 

I crossed my legs while watching them. I was wearing a black turtleneck shirt and skirt. Nakahantad din ang legs ko habang nanunuod sa mga pinsan ko. Unlike Cherinna, I don’t really mind flaunting what I have. Kung si Cherinna ay nahihiya kapag pinagsusuot ko ito ng skirt, ako naman ay confident. 

Nagtatrabaho ako sa Ai’s bilang model, siguro ay isa na rin iyon sa dahilan kung bakit. 

“Alyanna,” tawag sa akin ni Cherinna na lumapit na sa akin. Kasama na nito si Jahann at si Enzo. Ngumiti naman ako rito nang makalapit na sa akin. 

“What did we miss?” Cherinna asked me while looking at the scoreboard. “Oh, lamang naman pala sila, eh,” sabi nito habang nakatingin pa rin doon. Hindi naman na talaga kasi nakakapagtaka kapag ganoon ang score dahil si Theon ang Keij ang pinaka scorer nila. 

Jahann sat beside Cherinna and Enzo occupied the space beside me. 

I looked at him and smiled. He just nodded his head a little.

“Ang sungit mo naman,” sabi ko sa kanya habang nakatingin pa rin sa kanya. Kumunot naman ang noo niya sa akin at tinignan ako. “I am not,” tipid na sagot niya sa akin. 

“Oo kaya,” I rolled my eyes and shrugged. Ibinalik ko ang mga mata sa mga pinsan namin na muling naka-shoot ng bola matapos magpasahan kaya naman muling lumakas ang tilian sa may gymnasium. 

As expected, nanalo sila sa laban nila. 

“Wait for us, shower lang,” sabi ni Keij habang nakasampay sa balikat nito ang tuwalyang ginamit. Tumango naman kami sa kanya kaya hindi na muna kami umalis. 

“Where’s Lean?” tanong ko kay Enzo na parang kanina pa hindi kumikibo sa tabi ko. 

“On her way here,” iyon lang ang sinabi nito sa akin. He looked away and I saw his jaw tightened. I am not really sure if he’s pissed or what, though. 

“Mag-CR lang ako, message me kung nakalabas na sila para makakain na tayo, ha?” sabi ko kay Cherinna bago nagpaalam at tumayo na. Naglakad na rin ako papunta sa may CR ng mga babae na naroon lang sa ibaba. 

“Grabe, ang gwapo talaga nung kakambal ni Lean!” narinig kong sabi ng isang babae habang nasa loob ako ng cubicle. 

Hmm. They’re talking about Enzo. 

Napailing na lang ako at pinagpatuloy ang ginagawa. 

“Oo nga, eh. Kaso ang sabi may girlfriend na raw ‘yun, totoo kaya?” sagot naman ng kasama nito. Kumunot ang noo ko at tuluyan na akong na-curious sa pinag-uusapan nito. 

Kung ano-ano talaga ang mga chismis na pinagkakalat ng mga tao ngayon. 

“Eh, ‘di kay Jahann na lang tayo!” humahagikgik na sabi nito sa kasama pa nila. 

Mas napailing naman ako. When will they ever learn that they are not their type. Sa tahimik nila Enzo, Jahann at isama na si Kol, sa palagay ba ng mga ito, gugustuhin nito ang maiingay?

After doing my thing, I immediately went out of the cubicle. Halata namang nagulat ang mga ito nang makita ako. I showed them a sweet smile and proceeded to wash my hands. Lumabas na rin ako at nakita ko si Enzo na nakasandal sa pader ng banyo at tila may hinihintay. 

“What are you doing there?” I asked him. 

“Waiting for you,” he said. Tinignan din nito ang mga babaeng lumabas ng banyo na animo ay nabigla na naroon si Enzo. 

I smiled a little and clung my arm on his. “Let’s go,” aya ko rito na agad naman akong pinaunlakan. “Lumabas na ba sila?” tanong ko sa lalaki habang nakahawak pa rin sa braso nito. 

“Yeah, they said we will just eat outside, they’re in the parking lot already,” sagot naman nito sa akin. Tumango-tango ako bago binawi na ang kamay ko dahil naramdaman ko ang pag-vibrate ng cellphone ko. 

Agad ko namang tinignan iyon habang naglalakad ako at nakita ko ang message ni Cherinna na nasa parking lot na nga ang mga ito. Doon na lang daw hihintayin si Theon at Keij. 

I was about to reply when I felt Enzo’s hand on my waist and pulled me closer. 

Nag-angat naman ako kaagad ng tingin sa kanya. 

“I told you to stop using your phone when you are walking,” masungit na sabi nito sa akin. Kamuntik na naman akong mabangga ng ibang estudyanteng naglalakad kung hindi lang naging maagap si Enzo na hapitin ako. 

“Nagmessage kasi si Cherinna. Nasa parking na nga raw sila at--”

“That’s what I told you earlier,” he cut me off. 

Mas lalo naman akong napanguso nang mas nagsungit na ito. I made a quick reply to Cherinna and put my phone back in my bag. “There, wala na. Happy?” I asked him sarcastically. 

He just rolled his eyes and walked. Huminga naman ako ng malalim bago naglakad na rin papalapit kay Enzo. Napahinto lang ako sa paglalakad nang mapansin ko ang isang lalaki na nakasandal sa may puno sa may field. 

He’s familiar… I just can’t remember where I saw him… 

I stopped on my track while staring at the guy who’s I guess is listening to music since he has a headphone on his head. I hate this attitude of mine, hindi ako matahimik kapag hindi ko naalala kung sino ba ito o kung saan ko nakita… 

 “Alyanna,” Enzo called me. Medyo malayo na ito kanina sa akin pero ngayon ay nasa harap ko nang muli dahil binalikan ako. 

“Ito na,” sabi ko naman sa kanya bago sumabay na rin ng lakad sa lalaki. Muli kong nilingon ang lalaking nakita ko at nagtama ang mga mata naming dalawa. 

He smiled at me and waved his hand. 

Napaiwas naman ako ng tingin at naramdaman ko ang pag-iinit ng mga pisngi ko. Hindi ko rin alam kung bakit ba pakiramdam ko ay nag-blush ako dahil sa simpleng ngiti at kaway ng lalaking iyon. 

Heck, I couldn’t remember where I saw him!

I bit my lip while we’re walking. Iniisip ko pa rin kung saan ko ba nakita ang lalaking iyon. I think bago lang ito roon dahil hindi ko naman ito pa nakikita ng madalas… 

“What’s wrong?” untag ni Enzo sa akin. Nilingon ko naman ito habang kagat pa rin ang labi ko. “Hmm?” I hummed. 

“I said what’s wrong?” he asked me again. Mabilis naman akong umiling sa kanya. Of course hindi ko naman masasabi sa lalaking ito na iniisip ko kung sino ang lalaking nakita ko dahil malamang ay hindi rin naman nito kilala iyon. 

Isa pa, baka isumbong pa ako nito kay Jahann dahil doon. 

Nang makarating kami sa parking lot ay si Keij at Theon na lang ang wala. Naupo na ako agad sa tabi ni Cherinna at Lean. Si Enzo naman ay nakatingin pa rin sa akin kaya naman ngumiti ako sa kanya pero nag-iwas lang ito ng tingin. 

“Alam mo, ‘yang kakambal mo, tatanda mag-isa,” sabi ko kay Lean na halos pabulong lang dahil baka marinig ako ni Enzo. Natawa naman ito at nilingon si Enzo na ngayon ay kausap na si Kol. 

“Eh, di samahan mo. Ikaw rin naman tatandang mag-isa,” pang-aasar sa akin ni Lean. I opened my mouth to say something but opted to just frown at her. Napakasama ng ugali, akala mo naman may boyfriend!

Napasama lang talaga sa drama club ang isang ito, naging mapanakit na ng feelings ko! 

Maging si Cherinna ay natawa sa sinabi ni Lean. I rolled my eyes at them. 

“Saan ba tayo kakain?” tanong ko na lang sa kanila sa halip na makipag-asaran pa. Nagmessage na raw si Keij na papunta na sila rito kaya naman sumakay na sa kani-kaniyang sasakyan sila Jahann at Enzo. Si Kol naman ay sumakay na sa sasakyan ni Enzo. 

Nang dumating sina Keij ay sumakay na rin kami ni Cherinna sa sasakyan ni Jahann. Katabi ko namang naupo sa likod si Lean. 

Kaming dalawa lang ng katabi ko ang nagsasalita habang si Cherinna ay sumasali lang kapag kinakausap naming dalawa. Si Jahann naman ay nagmamaneho lang at nakasunod sa sasakyan ni Enzo. 

Tinawagan lang namin sila sa kabilang sasakyan para sabihin na sa mall na lang kami magpunta at wala naman na kaming narinig na reklamo sa mga iyon. 

Nauna ang mga ito na magpark ng sasakyan kaysa sa amin kaya tinabihan lang ito ni Jahann. Magkakasabay naman na kaming bumaba at lumapit sa apat na lalaki. 

Inakbayan naman ako ni Keij nang makalapit ako. 

Tinitigan ko ito ng masama. “Problema mo?” I asked him, shrugging his arms off of me. 

“Lilibre kita kasi naging mabait kang alalay kanina,” natatawang sabi nito sa akin. Matalim ko naman itong tinignan ulit. Kahit kailangan talaga, napaka walanghiya nito. 

Kaya hindi ko malaman sa mga babaeng may gusto rito kung bakit, eh. He’s handsome and tall, yes. Magkaka-height si Enzo, Kol at Keij na pare-parehong 6’1. Si Jahann naman ay 5’10 habang si Theon ay 6’2. Pero kung makikilala nila si Keij, napaka pasaway kaya nito. Manang-mana kay Tito Hunter, based on what Mommy used to tell us, though. 

Nag-ikot lang kami muna nang nag-ikot habang naghahanap ng mabibili. Humiwalay na muna kaming tatlo sa mga lalaki dahil maghahanap daw muna ang mga ito ng sapatos nila, isa pa ay matagal daw kaming magdesisyon sabi ni Keij.

Hindi naman na kami nakipagtalo pa at hinayaan na lang ang mga ito. Bahala silang kasama sina Jahann na hindi kumikibo. Of course Lean and I bought new make ups, si Cherinna rin ay pinilit kong bumili kahit na hindi ito masyadong gumagamit nito. 

“Wait lang, ha,” sabi ko sa mga ito nang makita ang isang boutique sa tapat ng store kung nasaan kami. Agad akong pumasok sa loob nito at nagtingin sa mga damit na naroon. 

I smiled when I saw how beautiful the blouses were. May mga skirts din doon na kinuha ko mula sa pagkaka-display. 

The staff assisted me to the fitting room. 

Mabilis kong sinukat ang damit na kinuha ko at napangiti ako nang makitang fit sa akin iyon. Hindi naman ito masikip at maluwag. Sakto lang talaga sa akin. Mas maiksi nga lang ang skirt pero okay naman na rin at alam kong kaya ko namang dalhin.

Nagpalit na akong muli ng damit at binili ang mga napili ko. Nagbabayad na ako sa counter nang mapansin ko si Enzo na nakatayo sa may labas ng boutique. Kumunot naman ang noo ko at matapos kong abutin ang pinamili ko ay lumabas na rin ako. 

“What are you doing there?” I asked him while smiling. He looked at me down to the paper bags I am holding. “New clothes,” sabi ko sa kanya na bahagyang itinaas ang mga iyon. 

“Obviously,” sabi naman nito bago kinuha sa akin ang mga hawak ko. 

“Hey, ako na, hindi naman mabigat…” tanggi ko ngunit nakuha na ni Enzo ang mga iyon sa akin. Inabot naman nito ang hawak na paper bag din sa akin. 

“What’s this?” I asked him before I checked it. Mas napangiti ako nang makita ko na sketchpads at pencils ang laman nito. 

“Binili mo ako?” tanong ko sa kanya habang nakangiti. “Thank you!” 

He just smiled a little and walked with me. He’s still carrying my paper bags and I didn’t hear any complaints from him. Nang makalapit kami kina Cherinna ay dala na rin ni Jahann ang pinamili nito. Si Theon naman ang may dala ng pinamili ni Lean habang dala rin ang sariling pinamiling mga sapatos. 

Napapailing na lang ako kapag nakikita ko ang mga nakakasalubong namin na nagbabalik-tingin sa mga kasama naming lalaki. Nakakatawag pansin naman talaga kung may makakasalubong kang limang lalaki na ganito ang mga itsura. 

We entered the first restaurant we saw. Sina Kol at Enzo naman na ang umorder habang nakikipag-usap ako kay Cherinna na nasa tabi ko. Si Enzo ang nasa kabilang side ko habang si Lean ay katabi ng kakambal ko. 

I crossed my legs again while talking to them. Since nasa may dulo ng lamesa si Enzo ay naroon din ang waiter. 

Nang makaalis ito ay napatingin ako kay Enzo nang itakip nito sa may legs ko ang table napkin na nasa lamesa. 

“Hmm?” I asked him. 

“Your skirt is too short,” he just commented. Hindi naman malakas ang pagkakasabi nito sa akin, sapat lang para marinig ko iyon. 

“Hindi naman, ah?” sabi kong muli sa lalaki.

He made a face and looked at me. “Just don’t remove it, Alyanna,” pinal na sabi nito sa akin. Nahahawa na rin yata si Enzo sa pagiging protective sa amin ni Jahann. 

Sinunod ko na lang ang gusto nito at tinakpan ang legs ko habang kumakain kaming lahat. 

Matapos kaming kumain ay nagkayayaan na kaming lahat na umuwi na para makapagpahinga. Inilagay ni Enzo sa may sasakyan ang mga pinamili ko at ganoon din ang kay Cherinna. 

Ilang sandali pa ay nasa biyahe na kaming tatlo para umuwi. Hindi ko mapigilang mapangiti nang makita ang bigay ni Enzo. It’s normal for us to give gifts, but this was unexpected so it made me happy. 

I checked my phone and saw some notifications about the picture I posted earlier, it was the one I took when I was in the fitting room. It really looks good and those who saw my picture say it, too. I was liking the comments when I received a message from Enzo. 

Agad ko namang tinignan iyon. 

Take care. 

I chuckled and shook my head. Kahit naman sa message, napakatipid nito talaga kahit kailan. Wala man lang smiley na nilagay o ano. Parang CEO ng kumpanya ang laging kausap, eh.  

Nag-type na lang ako ng message sa kanya pabalik. 

You, too! Thank you sa bigay mo. I’ll sketch you again! 

Alam ko naman na hindi na magrereply ulit si Enzo dahil ayaw nito na iniisketch ko siya. Noong nakaraan ay pinainom niya pa ako ng ginger water dahil doon. 

Ibabalik ko na sana ang phone ko sa bag ko matapos akong magtingin sa mga messages ko nang muling umilaw iyon at nakita ko ang reply ni Enzo. 

Tumaas ang kilay ko nang makita ko ang pangalan nito. Hindi ko inexpect na magrereply pa ito sa akin. Dali-dali ko naman itong binuksan at hindi ko mapigilan na matawa ng mahina nang makita kong mas tipid ang reply nito. 

Ok. 

He agreed? Himala, ah. May sakit ba ‘to?

I opted not to reply anymore and just put my phone back in my bag.