Novels by vampiremims

“Everything’s ready!”Parang mas kinabahan si Adelaide nang marinig ang boses ni Zyline nang sabihin iyon. Natapos na ang photoshoot nila para sa kasal at aayusan naman na sila ngayon dahil alas diyes ng umaga ang seremonya ng kasal nila ni Daniel. Halos hindi nakatulog si Adelaide kagabi sa pag-iisip ng mga mangyayari. Alam niya naman na wala na si Fernando sa buhay nila, si Julianna ay kasalukuyang nakakulong pero hindi niya maiwasan na kabahan. May takot sa dibdib niya na namumuhay na paano kung may hindi magandang mangyari sa araw na iyon? Ano ang gagawin nilang dalawa ni Daniel?“Are you okay?” hinawakan ni Rain ang balikat niya at nginitian siya nito. Ang buong pamilya ng Dela Cruz ang nagpunta sa Davao para roon sila ikasal ni Daniel. Noong una ay hindi siya makapaniwala nang sabihin ni Daniel sa kanya na walang problema sa mga ito na roon na lamang sila ikasal, akala niya ay maiinis sa kanya ang mga ito dahil sa perwisyo na dala niya dahil lahat ng ito ay sa Maynila naninira

Nagising si Adelaide nang nakarinig ng ingay sa labas ng mansion at nang silipin niya ang orasan sa lamesa sa tabi ng kama ay nalaman niyang pasado alas nueve na rin ng umaga. She frowned a little and hugged the pillow tight. Simula nang malaman na buntis siya at tila mas naging antukin siya kaysa noong hindi niya pa alam ang bagay na iyon. Mas gusto niyang matulog sa kwarto kaysa lumabas at makipag-usap sa mga tao. It has been a week already since they were discharged from the hospital. Sa mansion sila bumalik at habang nasa ospital silang dalawa ng Mommy niya ay si Daniel ang nag-asikaso ng lahat sa bahay nila. Ipinaayos nito ang lahat ng kailangan na ipaayos. Ipinalinis nito ang lahat at siniguradong walang naiwan na bakas ni Fernando roon. Kung paanong nagawa lahat ni Daniel ang lahat ng iyon ay hindi niya rin mawari. Ang sapantaha niya ay kumuha ito ng maraming tao upang mapagtulungan ang lahat ng iyon. Lahat naman din ng tauhan nila ay masaya sa pagdating ni Daniel at ang mga

“Why… why are you doing this to me…?” nangingilid ang luha sa mga mata ni Adelaide habang nakatingin kay Fernando. Nakatutok pa rin ang baril sa ulo niya at hindi nawawala ang takot na nararamdaman niya na anumang segundo, maaari nitong iputok ang baril sa kanya.Maaaring iyon na ang katapusan ng buhay niya. Akala niya ay magiging ayos na ang lahat… akala niya ay kahit papaano, makakahinga na sila ng mommy niya ng maluwag dahil wala na si Fernando sa buhay nila…Hindi pa rin pala…He’s still here, and he’s here to kill her.“Why?” Fernando chuckled. Nakakakilabot ang tawang pinakawalan nito habang nakatingin sa kanya. Mahigpit na hinawakan nito ang baba niya at pinisil iyon. Sinubukan niyang iiwas ang mukha ngunit pilit siyang pinahaharap ng lalaki rito. “Your money should be mine! I took care of your fucking mother when your dad died and–”“You killed my dad!” malakas na sabi niya na dahilan bakit muling dumapo ang palad nito sa mukha niya.Nakaramdam siya ng kirot mula sa pagkakasa

She could feel Daniel’s tight hug on her while the gunshot continued. He was covering her and protecting her. Ang dalawang lalaking humila sa kanya kanina ay nakahandusay na ngayon at hindi niya malaman kung wala na bang buhay ang mga iyon o mayroon pa. “Daniel…” tawag niya sa lalaki na pilit niyang nililingon. “I’m here, baby. I’m here…” sabi nito sa kanya bago siya inalalayan na tumayo at hinila upang tumakbo para muling magtago. Sa tuwina ng makakarinig siya putok ng baril ay napapapitlag siya sa takot. She didn’t grow up in that environment, ngunit simula nang dumating si Fernando sa buhay nilang mag-ina, sa buhay nila noong naroon pa ang daddy niya, nagkaroon na siya ng ideya sa karahasan. “Hurry up, baby. You need to hide,” sabi ni Daniel sa kanya at pilit na binuksan ang isang pinto na nasa dulo ng mansion. Nabuksan nito ang pinto ng walang kahirap-hirap at hinila siyang papasok doon. “Just stay here, okay? I need to help them,” hinawakan ni Daniel ang magkabilang pisngi n

“Adelaide, there’s no time, baby. You have to come with me…” hinawakan ni Daniel ang magkabilang pisngi niya habang pilit siyang hinihila nito mula sa pagkakaupo. He’s stronger than her, that's why it was so easy for him to carry her. “Daniel, no…” humihikbi pa rin na sabi niya sa lalaki. Bakas ang pagtataka sa mukha nito kung bakit siya tumatanggi sa pagsama rito. Kung siya lang ang masusunod, sasama siya… sasama siya sa lalaki kahit saan pa sila magpunta. Aalis siya roon, hindi siya magdadalawang-isip… pero hindi maaari. “Baby… what’s going on?” Daniel asked her before looking at the door. Hindi niya rin alam kung ilang minuto pa ang mayroon siya para maitakas si Adelaide sa lugar na iyon. Natitiyak niyang babalik ang isang lalaki at malalaman nito na naroon siya sa loob ng kwarto ni Adelaide. Humihikbi si Adelaide habang nakatingin sa lalaki. Kanina ay iniisip niyang panaginip lang ang lahat nang makita niya ito. Iniisip niyang panaginip lang na muli niyang nahawakan ang lalaki

Nagmamadali siyang nagpunta sa banyo nang maramdaman ulit ang pangangasim ng sikmura niya. Pakiramdam ni Adelaide ay lahat ng kaunting kinain niya ay isinusuka niya rin. Halos wala na siyang kinakain dahil sa kawalan niya ng gana ngunit hindi pa rin nawawala ang pagsusuka niya sa umaga, kung minsan ay kahit sa gabi. Hindi niya maipaliwanag ang nararamdaman niya.She feels tired all the time, she’s dizzy and she feels like she’s getting heavy, too. Hindi niya rin sinasabi ang nangyayari sa kanya sa kahit na sinong pumapasok sa kwarto niya. Ayaw niyang malaman ni Fernando kung ano ang nangyayari sa kanya at alam niyang ikatutuwa lang ng lalaking iyon na makita siyang nahihirapan. Naupo siya sa malamig na tiles habang nakahawak sa may toilet bowl at pinapakiramdaman ang sarili. Hindi niya maalala na nangyari ang ganito sa kanya kahit noon pa. Kung nagkakasakit naman siya ay kahit na walang gamot ay gumagaling siya… pero iba ngayon. She looked down and sighed heavily. Marahan siyang tum

Maaga pa lang ay inabala na ni Zyline ang sarili niya. Magkikita sila ni Cyan para asikasuhin ang kasal niya… kahit papaano ay naeexcite naman siyang muli. Sinabi naman niya kay Hunter na pwedeng huwag na silang magpakasal na ulit pero mapilit ito. Ang sabi nito ay gusto nitong pakasalan siyang muli. Gusto nitong ipakita na mahal siya nito. At kung tutuusin, kahit hindi gawin iyon ni Hunter ay naniniwala siya. Naniniwala siyang mahal siya nito. “Good morning!” bati niya sa kambal niya nang pumasok siya sa kwarto ng mga ito. Wala si Hunter ngayon dahil may business conference itong pinuntahan sa China. Isang linggo itong magtatagal doon at sa totoo lamang ay miss na miss na ni Zyline ang asawa. Pangalawang araw pa lang na wala ito. Limang araw pa ang bibilangin. “Yes, si Mommy lang muna ulit, mga anak. By Sunday, Daddy will be here with us. Uuwi na siya…” nakangiting sabi niya kay Keij. Masigla naman itong ikinaway-kaway ang mga kamay at si Kol din ay nakangiti. “Are you excited

“Let’s go.”Malamig pa rin ang pakikitungo ni Hunter sa kanya katulad ng nagdaang araw. Kahit ang tignan siya’y hindi na nito ginagawa. Yes, he was the one who cooked their breakfast… pero hindi naman sila nagsabay kumain. Nauna ito at nagsabi sa kanya na aayusin nito ang gamit nila habang kumakain siya at i-che-check pa nito ang sasakyan nila para walang maging aberya sa biyahe nila pabalik.Huminga ng malalim si Zyline bago sumakay sa sasakyan ni Hunter. Ni hindi siya pinagbuksan ni Hunter ng pinto. Nauna itong pumasok sa kanya. Ibang-iba si Hunter na kasama niyang nagpunta doon kaysa sa Hunter na kasama niyang aalis ngayon.“Are you sure it’s safe to travel? Baka madulas pa ang daan at—““Makakauwi ka ng ligtas, huwag kang mag-alala…” putol nito sa sinasabi niya. Napayuko na lang si Zyline dahil sa pagkapahiya.Ginusto niya ‘yon, e. Ginusto niya na magmatigas. Ngayon, kailangan niyang harapin ang resulta ng mga kilos niya. Kailangan niyang tanggapin ang kalamigan na ipinapakita sa

“Naglakad ka papalayo? Why, Zyline Cerise? Why?” Malakas ang boses ni Cyan habang kausap si Zyline sa telepono. Malakas ang ulan sa Tarlac kaya naman nasa loob lang ng kwarto niya si Zyline at nakaupo sa kama. Ibinigay na sa kanya ni Hunter ang cellphone niya dahil ang sabi nito’y baka nag-aalala na siya ng husto sa kambal. Ibinalik nito iyon sa kanya noong makabalik sila pareho sa bahay. Naunang bumalik si Zyline kaysa kay Hunter. Wala na siyang ibang narinig pa kay Hunter mula noon.Hindi rin ito nagpapakita sa kanya.She’s worried about the twins, yes. Pero sinabi naman ni Hunter na maayos ang kalagayan ng dalawa at naniniwala siya roon. Matapos niyang kamustahin kay Rain ang mga anak niya, si Cyan naman ang sunod na tinawagan niya. She tried to call Bobbie, but he’s not answering his phone. Siguro’y busy ito sa trabaho.“E, kasi naman hindi pa rin niya sinasabi ‘yung tungkol kay Tanya…” napahugot ng malalim na hininga si Zyline. Hindi naman nawala ang pagmamahal niya kay Hunter. M

Nagising si Zyline nang makaamoy ng mabangong aroma ng kape na bumabalot sa kwartong inookupa niya, maging ang amoy ng pagkain ay tila ginigising siya mula sa pagkakatulog. Sinubukang ipikit pa ni Zyline ang mga mata at piliting matulog pa ngunit kumakalam na rin ang sikmura niya.Nagmulat siya ng mata at ang munting liwanag na nanggagaling sa bintana ang agad na bumungad sa kanya. Nararamdaman niya din ang malamig na hangin dahil sa ulan. Hindi niya alam kung anong oras na ngunit sa palagay ni Zyline ay tanghali na.“Good morning, asawa ko…” Napalingon si Zyline sa nagsalita. Nakatayo si Hunter sa may paanan ng kamang hinihigaan niya at nakangiti sa kanya habang pinagmamasdan siya. Hindi siya nagsalita. Pinagmasdan niya si Hunter na nakaputing sando at shorts lamang ngunit tila napaka presko ng itsura nito. Maaliwalas din ang pagkakangiti ni Hunter sa kanya. Bumangon si Zyline at naupo sa kama. “What are you doing here?” tanong niya sa lalaki matapos bahagyang suklayin ang buhok g

Tahimik lang si Zyline habang nagmamaneho si Hunter. Nakasimangot siya habang nakatitig sa labas ng sasakyan. Ibinaba niya ang bintana kaya naman humahalik sa pisngi ni Zyline ang malamig na hangin.Huminga siya ng malalim. Kanina pa niya sinusubukan na makiusap kay Hunter na kung pwedeng tumawag kay Cyan para alamin ang lagay ng kambal at ibilin ito para na rin sabihin na kinidnap siya ni Hunter. Pero tinawanan lang siya ni Hunter. Hindi naman daw kidnapping ang naganap dahil walang pwersahang naganap.“Gumagawa ka ng music video?” basag ni Hunter sa katahimkan. Matalim na tinitigan ni Zyline si Hunter.“Oh, para mas dama mo…” he pushed a button and something played on the stereo and grinned.Lego House.“Nang-aasar ka ba talaga?” nakataas ang isang kilay na tanong ni Zyline sa lalaki. Hindi mawala-wala ang mapaglarong ngiti sa mukha ni Hunter.“Hindi. Nanliligaw lang…” ngumisi itong muli bago siya kinindatan. Zyline rolled her eyes. Humalukipkip siya at muling ibinaling ang mata sa

Kanina pa bored na bored si Hunter sa party na pinuntahan nila. Isa lang ang inaabangan niya sa gabing iyon… ang pagdating ng asawa niya na hindi naman niya malaman kung bakit ang tagal.Nakausap niya kanina si Thunder at kinumpirma nito sa kanya na darating si Zyline ngayong gabi, ayon na din kay Cyan. Ang hindi niya ikinatutuwa ay ang pagdalo nito kasama si Roberto. Kung bakit ba panay ang dikit ng lalaking iyon sa asawa niya’y hindi niya alam. Hanggang ngayon ay nagpapanggap pa rin itong bakla kay Zyline. Talaga bang hindi mapansin-pansin ni Zyline na lalaki iyon at hindi binabae? She should stay away from Mikaela Michelle… hawang-hawa na ito sa pagiging slow nito.Hindi napigilan ni Hunter mapailing. Kanina pa niya hawak ang isang stick ng sigarilyo pero hindi niya sinisindihan. He used to smoke before. Pantulong niya sa pagtanggal ng stress na nararamdaman niya. Pero hindi na niya ginagawa iyon ngayon. Zy’s his stress reliever but she’s also the one who’s giving him stress. How i

I was leaning on the doorway while watching Enzo put our things inside his car. He fetched me today since we’re planning to go North for a vacation. It was also a graduation gift of Tito Hunter to him. Nagrent ito ng isang villa para sa amin ni Enzo. Of course, the debate was intense since Mommy doesn’t want me to go alone with Enzo. She kept telling Tito Hunter that his gift was absurd. Hindi naman nagpatalo si Tito Hunter at sinabihan si Mommy na noon namang kabataan nito ay madalas itong natutulog na sa bahay ni Daddy kaya huwag daw itong matakot sa posibleng mangyari sa amin ni Enzo Even Keij was teasing us about this vacation. Ilang beses nitong inasar si Enzo na galingan daw nito dahil minsan lang kami makakapag solo na dalawa. Hindi na lang ito pinansin ni Enzo, si Theon at Lean naman ay nag bakasyon din ngayon. Nauna sila ng alis sa aming dalawa. “You look hot while putting those things in there…” napangiti ako nang kumunot ang noo ni Enzo at tumingin sa akin. Inayos nito

“Lorenzo, come here!” Masayang tawag ko rito nang makita ko itong nasa may garden. Masigla naman itong tumakbo papalapit sa akin kaya mas napangiti ako sa inasal nito. I patted his head and smiled at him. “What are you doing there?” I asked him and he just wiggled his tail. “I still hate the fact that you named him after me,” lumapit naman sa akin si Enzo na may dalang bulaklak at hinalikan ako sa noo. I smiled widely as I carried the dog. Iyon ang pinunta namin noong nagtungo kami sa bahay nila Kol. He asked Kol to keep it so he could surprise me. It was a shih tzu and I named him Lorenzo when I found out it was a male. I was planning to name it Francesca if it was a girl, actually. Para lang mabwisit ko rin si Airi paminsan-minsan. “Why? It’s cute! And I love your name,” I smiled at him and pecked on his lips. “Your practice is done?” tanong ko rito bago inaya ito na pumasok na sa loob ng bahay namin. Nagsisimula na ang rehearsals nila sa graduation kaya sa hapon na lang kami n

“So, what are you planning after your graduation?” tumabi ako kay Enzo matapos kong makuha ang order namin na fries, burger at sundae ice cream. I also ordered diet coke and he’s not very happy with my choice of food today. Kanina pa ito nakasimangot sa akin dahil inaya ko ito na kumain sa fast food chain. He said it was unhealthy and I should not eat these foods thrice a week. Wala naman din siyang nagawa dahil naglakad na ako papasok sa loob ng fast food chain. Malapit na ang graduation nito, ni Lean at ni Theon. Since engineering ang course ni Theon, nagpang-abot na ang graduation nito dahil 5 years ang course nito. Susunod naman na gagraduate ay sina Jahann, Kol at Keij. Si Cherinna ang nahuli sa amin dahil na rin huminto ito nang nagbuntis kay Nikolai. “Are you seriously just going to ignore me?” tanong ko rito habang nakatitig sa lalaki. Hindi naman nagsalita si Enzo kaya tumango na lang ako sa kanya at huminga ng malalim. Sumandal na lang ako at nagsimula na lang na kumain ng

“What are you doing here?”Nakakrus ang mga braso ko sa may dibdib ko habang nakatingin kay Leo na nakasandal sa sasakyan nito. He’s wearing a black hoodie, his hands were inside his hoodie’s jacket. He turned his face to see me and I saw him smile a little. He shrugged and chuckled. “Clearly your brother didn’t understand what I said…” “Uh? What do you mean?” nagtatakang tanong ko naman dito. Lumingon ako sa pinto ng bahay namin dahil baka tawagin ako ni Cherinna o ni Airi dahil lahat sila ay nasa loob na ng dining room.“Look, I know I haven’t really apologized for what I did to you,” panimula ni Leo. Humakbang ito papalapit sa akin. Hindi naman ako gumalaw sa kinatatayuan ko. I was staring at him and trying to assess what I feel for him. Noon, kapag nakikita ko siya, hindi ko mapigilan na hindi kiligin. Just by staring at him makes the butterflies in my stomach go wild. Hindi naman maikakaila ng kahit na sino na talagang gwapo at malakas ang appeal ni Leo. Marami ang may gusto

“Mom, what do you think? Red roses?”I checked the red roses that were on display while talking to my mom. Nagpunta kami ngayon nila Cherinna at Airi para puntahan si Mommy at para na rin mamili ng bulaklak para sa dinner mamaya sa bahay kasama ang mga De Guzman. I received a call from Enzo last night that they will be visiting us. Napag-usapan na rin kasi naming dalawa na sasabihin na namin sa mga magulang namin ang relasyon namin dahil wala naman kaming plano na ilihim talaga iyon sa lahat. We all know what can happen if we keep it from them. Isa pa, wala namang dahilan para hindi namin sabihin ang totoo sa mga ito. I am sure that they will all be happy for us. “These sunflowers looks good,” sabi ni Airi bago tumingin kay Mommy at ngumiti. “Magdadala po ako sa bahay, ah? Para sa room ko,” paalam nito kay Mommy bago nagpatulong sa staff na naroon para makapagbalot ito ng mga bulaklak para sa kakambal ko. “White looks good, too.” Nilingon ko si Cherinna at ang hawak nitong white

“What are you cooking?” I smiled when I leaned on the counter while watching Airi cook. Kakatapos ko lang naman din na maligo at mag-ayos kaya bumaba na rin ako para matignan kung ano ang niluluto ni Airi ngayon. I offered my help earlier but she just shoo me away and told me to just make sure everyone is coming. Hindi naman na ako nagpumilit dahil alam kong wala naman talaga akong talent sa pagluluto. Si Jahann, Cherinna at Airi ang mga biniyayaan ng ganoong talento. “Chicken curry,” sabi naman ni Airi sa akin bago kumuha ng isang kutsara para ipatikim sa akin ang sauce nito. I smiled as I tasted it. “It’s so good!” sabi ko naman dito at matamis na ngumiti. Muli akong naglagay ng sauce nito sa kutsarang binigay sa akin ni Airi nang mahina nitong tapikin ang kamay ko. “Stop it, mauubos mo ‘yan bago pa natin sila makasama, e!” saway naman niya sa akin pero hindi ko siya pinansin at sa halip ay muling tinikman ang luto nito. “Pwede ka na mag-asawa pero huwag muna!” pang-aasar ko sa