723RD POV “Love, pwede ba tama na ‘yang pag-iinom mo.” Wika ni Britney habang hinahaplos ang dibdib ni Dylan. “Kalimutan mo nalang kasi ang ginawa ng Anna na ‘yon sa ‘yo.” Masama na tiningnan ni Dylan si Britney dahil sa sinabi nito.“Wala kang alam, kaya manahimik ka.” Madiin na wika niya, kaya natahimik si Britney. KINABUKASAN ay wala na si Dylan sa tabi ni Britney. Mabilis niya itong tiningnan sa buong condo unit niya, pero hindi niya ito makita, kaya tinawagan niya ito, pero naka ilang dial na siya ay hindi pa rin sumasagot si Dylan sa kanya. “Sa’n ka ba nanggaling? Bakit pinabayaan mo ang kompanya?” Galit na tanong ng kanyang ama.“Kahit ilang taon pa akong mawawala rito, hindi pa rin ‘to malulugi lalo na at nand'yan ka Dad.” “Naririnig mo ba ‘yang sarili mo Dylan? Ang akala ko pa naman handa ka na hawakan ang buong kumpanya natin! Pero tingnan mo ‘yang sarili mo!” “Kaya ako nagkakaganito dahil sa kagagawan niyo Dad!” Napakunot ang noo ng kanyang ama, dahil sa sinabi ni Dy
733RD POV “Ano nang balita? Tanong niya sa P.I niya habang nakatayo ito sa harapan niya. “Wala pa rin Sir, sadyang mahirap po talagang hagilapin si Miss. Aira.” “Aira?” Kunot-noo na tanong ni Britney habang nilapitan sila. “‘Wag mong sabihin na si Aira Wang ang dahilan kung bakit ka nandito Love?” Tanong niya habang tahimik lang si Dylan na nakaupo sa sofa. “Gusto ko rin siyang makita. Love gumawa ka ng paraan para makaganti ako sa babaeng ‘yan! Dahil nagdusa ang pamilya ko, lalo na ako ng dahil sa kanya.” Wika ni Britney habang napatingin si Dylan sa kanya. Ngayon lang din naintindihan ni Dylan kung bakit ginawa ‘yon ni Aira sa kumpanya ng pamilya ni Britney. “Ako na ang mag-hahanap sa kanya.* Wika ni Dylan habang tumayo. “Sasama ako.” Mabilis na sumunod si Britney sa kanya. Habang nasa isang hotel, ay panay ang tingin ni Britney sa paligid. Hindi rin niya maiwasan na magtaka dahil kanina pa sila tumatambay ni Dylan dito. Kanina pa rin siya nagtatanong kay Dylan pero wala si
743RD POV“Fvcking damn it!” Hindi maipinta ang mukha ni Dylan habang natatapilok siya. “Kung gusto mo, magpaa ka nalang.” Ngiting wika ni Aira sa kanya. Inis niya itong tiningnan habang naiisip na sakaling ito. “Hmm, ang bango naman.” Wika nito habang tinungo ang isang nagtitinda sa tabi ng kalsada. Inis na sinundan ito ni Dylan habang tinanggal ang sandal sa kanyang paa. Wala rin siyang pakialam kung sino man ang natamaan niya ng ibato niya ito dahil sa inis. Nakatingin lamang siya, habang sarap na sarap si Aira na kumain. Hindi niya rin alam kung anong kalse na pagkain ang kinakain nito. Panay rin ang paglingon siya, para sana makita ang mga tauhan niya. Palagay niya kasi, mahihirapan sila na kilalanin sila, lalo na siya, dahil ginawa siyang bakla ni Aira. Wala rin siyang magawa kun'di sumunod dito, dahil ayaw niya na mapahamak ang mga magulang niya. “Ayaw mo bang kumain?” Tanong nito sa kanya, kaya napatingin siya rito. Napakunot din ang noo niya nang makita ang maraming stic
753RD POV “Masarap ba?” Tanong sa kanya ni Recca, habang tumango si Anna sa kanya. “Recca, kailan tayo babalik sa Manila?” Tanong niya, kaya natigilan si Recca.“Gusto mo na bang bumalik? Ayaw mo na ba akong makasama?” Malungkot na wika ni Recca, kaya nag-angat ng mukha si Anna at tinitigan siya. “Gusto ko lang malaman kung nasa’n siya..” “Hanggang ngayon ba, umaasa ka pa rin na mahalin ka niya Anna?” Tanong sa kanya ni Recca, habang umiling sa kanya si Anna.“Hindi na Recca, dahil alam ko naman na malabo na ‘yon mangyari pa.” “Pero bakit gusto mo ng bumalik?” “B-baka kasi galit na si Daddy sa akin.” “Bakit ba, sila nalang lagi ang naalala mo? Bakit hindi mo naman bigyan ang sarili mo ng kalayaan mula sa kanila? Sana Anna, ang sarili mo na naman ang isipin mo.” Hindi sumagot si Anna sa kanya habang nag-umpisa na ulit itong sumubo ng pagkain. “Nasa China si Dylan at pinuntahan niya ang kapatid mo.” Gulat at mabilis na napatayo si Anna dahil sa narinig niya mula kay Recca. “T-
763RD POV “Bakit?” Tanong ni Aira sa kanya habang may malawak itong ngiti sa labi niya. “A-anong nangyari sa kanila?” Taka na tanong ni Dylan habang hindi makapaniwala na napatingin sa mga tauhan niya na nakabulagta at parang wala ng buhay.“Pagala-gala kasi sila rito sa labas, kaya pinaligpit ko.” Hindi makapaniwala si Dylan sa narinig niya mula kay Aira. “Sinabihan na kita, kaya ‘wag kang magtaka.” Malawak itong ngumiti habang nauna na naglalakad sa kanya. Tulala pa rin si Dylan habang nakatingin sa mga tauhan niya kaya napahinto si Aira at lumingon sa kanya.“Ayaw mo bang sumunod sa akin? Hindi mo ba gustong makita ang suprisa ko sa ‘yo?” Napakunot ang noo ni Dylan habang tumingin ito sa kanya. “Anong ibig mong sabihin?” Ang dami mo naman tanong eh! Sumunod ka nalang kasi!” Asik ni Aira sa kanya. Mabilis na sumunod si Dylan kay Aira, dahil hindi niya maiwasan na makaramdam ng kaba. “Anong klaseng lugar ‘to?” Tanong ni Dylan habang napatingin sa paligid. Nagulat naman si Dyl
773RD POV “Mommy,” Malungkot na wika ni Aira habang nakikita na umiiyak ang kanyang ina. Mabilis na pinunasan ni Helen ang mga luha niya sa pisngi at ngumiti rito. “Bakit anak? May gusto ka ba?” Tanong nito habang hinaplos ang buhok niya. “Bakit ka po umiiyak?” Tanong niya habang muling naglandas ang mga luha ni Helen sa kanyang mga mata. “Na-miss ko lang ang kapatid mo Aira.” “Pero ‘di ba po, pinapangako ko na sa ‘yo na hahanapin ko siya paglaki ko Mommy?” Tumango si Helen habang mahigpit na niyakap si Aira. “Pero hindi ko alam kung mahahanap pa natin siya Aira… Hindi ko alam kung sa’n siya dinala ng magaling niyong ama.” “Tama na po ang pag-iyak mo Mommy, ayaw ko po na makita kang umiiyak.” Kumalas si Aira sa pagka-kayakap kay Helen, habang ngumiti ito sa kanya. “Ano kaya ang mga gusto ng kapatid mo anak? Siguro pareho kayo kasi kambal kayo..” Wika ni Helen sa kanya habang ngumiti si Aira sa kanya. Habang lumalaki si Aira ay matagumpay siya sa lahat ng negosyo na pinasok n
783RD POV Sa bawat araw na kasama ni Aira si Dylan ay unti-unti niyang nakalimutan ang galit niya rito. Doon niya rin naipapakita ang tunay na ugali niya. Ang mga bagay na gusto niyang gawin noon, ay nagagawa na niya, kaya unti-unti siyang nakaramdam ng saya, na noon paman ay hindi niya nararamdaman. Sa bawat tuwa na nararamdaman niya dahil kay Dylan, ay nilalabanan niya ito, dahil ayaw niya na makita nila ang kanihaan niya, kahit nahihirapan siya ay hindi niya ito ipinapakita at kahit nasasaktan siya ay tinatago niya ito. Sa tuwing nasa tabi niya si Dylan ay nawawala ang lahat ng alalahanin niya lalo na sa negosyo nila. Pakiramdam niya ay isa lamang siyang ordinaryong tao, at kapag yakap niya si Dylan ay magaan ang pakiramdam niya at ramdam niya na safe siya sa feeling nito. Pero ang lahat ng kanyang nararamdaman ay pilit niyang tinatago at lagi niyang pinaalalahanan ang sarili niya, na hindi pwede. Hindi pwedeng magustuhan niya si Dylan dahil asawa ito ng kakambal niya at isa lan
793RD POV Tulala na napatingin si Dylan sa katawan ni Aira na wala ng buhay. Hindi pa rin siya makapaniwala na wala na ito, kasama ng magiging anak nila. “Dylan…” Namamaga ang mga mata ni Anna habang tinapik niya si Dylan. Nang lumingon si Dylan sa kanya ay bakas sa mukha nito ang sakit. “W-wala na siya Dylan…” Hikbing wika sa kanya ni Anna. Hindi napigilan ni Dylan na yakapin si Anna, dahil sa sakit na kanyang nararamdaman. Labis ang pagsisisi niya sa kanyang ginawa, dahil kung hindi dahil sa kanya ay buhay pa sana si Aira. “T-tulungan mo ako Anna… Hindi ko alam kung paano ako magsisimula.. H-hindi ko kaya… H-hindi pwede ‘to… Hindi siya pwedeng mawala Anna…” Umiiyak na wika ni Dylan. Hindi umimik si Anna at patuloy lamang na nag-lalandas ang kanyang mga luha. “Ayaw mo bang magpahinga?” Tanong sa kanya ni Recca, habang tulala na nakatingin si Dylan sa picture ni Aira. “Dude.. Gusto ko na rin mawala..” “Fvck it Dude! Pwede bang itigil mo na ‘yang kahibangan mo!” “Kasalanan ko
1613RD POV Napahawak si Hanma, sa pisngi niya. Habang niyakap siya ni Elijah at Ellie. “Daddy, bakit mo siya sinaktan?” Sigaw ni Ellie sa kanya. “Dahil tanga siya!”“Daddy, ‘wag mo na siyang sigawan.” Iyak na wika ni Elijah. Napahinga ng malalim si Aaron, at pilit na ngumiti sa mga bata. “Sorry, masyado lang talagang mainit ang ulo ni Daddy.” Ngiting wika niya sa mga bata at tinawag ang kanyang mga tauhan. “Mauna na kayo sa kotse.” Utos niya sa kanila. Nang makalabas na ang kanyang mga tauhan at ang mga bata, ay mahigpit niyang hinawakan ang braso ni Hanma. “Bakit ba ang b*bo mo?” Galit na tanong niya rito. “Hindi mo ba nakikita na aalis ako?” “Nakikita po…” Umiiyak na sagot ni Hanma sa kanya. “‘Yon naman pala? Tapos, bakit ang mga bata lang ang binihisan mo? Sino ba ang gusto mong magbantay sa kanila?” “A-akala ko po.. Hindi niyo ako isasam-.” Muling napahawak si Hanma, sa pisngi niya ng sampalin siya muli ni Aaron. Pinunasan niya ang kanyang mga luha at nag-angat ng muk
1603RD POV Ilang linggo na na hindi pa rin bumalik si Hanma, sa condo ni Aaron, hindi niya maiwasan na magtaka. Aaminin niya, na na-miss na rin niya ang mga luto nito. Kinuha ni Aaron, ang kanyang phone, at tinawagan ang number ni Hanma. Pero katulad noong una, ay hindi pa rin ito matawagan. “Puntahan mo si Hanma, sa bahay nila.” Utos niya sa kanyang tauhan. “Sabihin mo, sa kanya na kailangan na niyang bumalik.” Muling wika ni Aaron, at agad na tumango ang kanyang tauhan. Matapos maka-alis ang tauhan niya, ay naisipan niya na pumasok muna sa kanyang silid, para tingnan ang kanyang email. Pero natigilan siya ng biglang bumukas ang pinto. “Bakit ngayon ka lan-.” Hindi niya natapos ang kanyang sasabihin, nang makita si Evo, Kai at ang tatlo nilang anak.“Daddy!” Malakas na sigaw ng tatlo, habang yumakap sa kanya. Isa-isa niya naman silang hinalikan, at pagkatapos ay binuhat si Ellie. “Bakit kayo nandito?” Tanong sa kapatid niyang si Evo. “Na-miss ka raw ng mga bata.” Ngiting wi
1593RD POV “Akala ko pa naman, ang asawa mo ‘yon.” Natatawang wika ni Evo, sa kanya. Hindi sumagot si Aaron, habang ininom niya ang alak na nasa kanyang baso. Panay din ang tingin niya kay Hailey, habang kasama nito ang kanyang nobyo. “Bakit ba, hindi mo alam. Kung ilan silang magkakapatid Bro?” Muling tanong ni Evo. “Wala akong pakialam, kung ilan sila. Isa pa, hiwalayan ko rin naman ang kapatid nila.” Sagot ni Aaron sa kanya. “Talaga? Pero bakit? Sayang naman.” Masamang tiningnan ni Aaron, si Evo, dahil sa kanyang sinabi. “‘Wag mong sabihin, pinagnanasahan mo si Hanma?” Kunot-noo na tanong niya sa kanyang kapatid. “Hindi siya, hindi naman ‘yon maganda. Namimili pa nga ako sa dalawa niyang kamba-.” “Gusto mo bang tamaan?” Galit na wika ni Aaron, habang tinaas nito ang kamao niya. Hindi napigilan ni Evo, na matawa dahil sa ginawa ng kambal niya. “Hindi ka takot? Sabihin ko nalang sa asaw-.” “‘Wag! Hindi ka naman mabiro!” Inis na wika ni Evo, habang muli siyang pina-upo nito.
1583RD POV “Good morning.” Napakunot ang noo ni Aaron, nang makita niya si Helena, na nakaupo sa gilid ng kanyang opisina. “Anong ginagawa mo rito?” Tanong niya, habang tumayo ito at malawak na ngumiti sa kanya. “Pinalitan ko ang kapatid ko.” Balewala na wika nito, habang inabot sa kanya ang isang tablet.“Nand’yan na lahat ng schedule mo Sir.” “Bilib din ako sa kapal ng pagmumukha mo.” Insulto na wika ni Aaron, sa kanya.“Mas mabuti ng makapal ang mukha, kaysa walang mukha ‘diba?” Ngiting wika nito, kaya inis niya itong tiningnan. “Lumayas kana, kung ayaw mong masaktan.” “Nakikita mo ba ‘to?” Wika niya, habang itinaas ang isang papel. Napakunot naman ang noo ni Aaron, habang nakatingin dito. “Baka lang kasi nakalimutan mo. Five years pa ang contract ko, bilang secretary mo.” Ngising wika ni Helena, sa kanya. “Kaya, wala kang karapatan na palayasin ako, aalis ako kung kailan ko gusto.” Wika nito at tinalikuran siya. Inis niya itong tiningnan, habang binuksan nito ang pinto ng
1573RD POV Agad na nag-bawi ng tingin si Hanma, sa kanya at muli itong kumain. “Para ‘yon, sa kaligtasan nila.” Wika ni Hanma, at itinuon na nito ang atensyon niya, sa kanyang pagkain. Gustong iwasan ni Aaron, ang pamilya niya, dahil kinakahiya niya si Hanma. Gusto niya rin sana na iwanan na ito, pero naisip niya, ang pakiusap ng daddy Recca niya sa kanya. “Magbihis ka.” Wika niya rito, habang naka-upo ito sa sahig. “Bakit po Sir?” Tanong ni Hanma, habang tumayo ito. “‘Wag kana ngang magtanong! Isa pa, bakit ba r'yan ka naka-upo? Gusto mo bang pagalitan na naman ako nila Daddy?” “S-sorry po Sir.. Baka po kasi magalit kayo, kapag sa sofa ako uupo.” Inis niya itong tiningnan at iniwan. “Bilisan mo!” Malakas na sigaw ni Aaron, sa kanya. “Ang Dami pang palusot, akala mo naman maawa ako sa kanya.” Inis na wika niya, habang kinuha ang kanyang bag. “Tapos kana ba?” Tanong niya rito, at agad naman na tumango si Hanma, sa kanya. “Wala kabang ibang damit?” Tanong niya rito, habang u
1563RD POV Lumipas ang isang linggo, na hindi nagpakita si Hanma, kay Aaron. Labis naman ang tuwa na nararamdaman ni Aaron, dahil sa hindi pagpapakita nito. Naiirita kasi siya, sa tuwing nakikita ito. Lalo na ngayon. Hindi pa rin niya naiisip kung paano niya na-pakasalan si Hanma. Sa tuwing iniisip niya ang itsura nito ay nandidiri siya. “Dad.” Wika niya, nang masagot niya ang tawag sa kanyang phone. “Aaron, bakit wala sa condo niyo ang asawa mo?” Napakunot ang noo niya, dahil sa tanong ng kanyang ama. “Anong ginagawa niyo, r’yan Dad?” “Hindi ako ang pumunta ro'n, ang daddy Recca mo. Ang sabi niya, wala raw doon ang asawa mo.” “Matagal na siyang hindi bumalik sa condo, Dad. Hindi ko alam kung nasa'n siya.”“Anong ibig mong sabihin? Ni hindi mo man lang siya hinanap?” Galit na tanong ni Dylan, sa kanya. “Dad, hindi ko naman kagustuhan na maikasal sa kanya, kaya wala akong pakialam kung sa’n, man siya magpunta, dahil hindi ko siya responsibilidad.” “Aaron!” Sigaw ni Dylan, sa k
1553RD POV “S-Sir.. Nasasaktan po ako…” Napahawak si Hanma, sa kamay ni Aaron. Habang sinakal siya nito. “Paano mo nagawa ‘yon?!” Galit na sigaw ni Aaron, sa kanya. “H-hindi ko po kayo maintindihan…” Iyak na wika niya, kaya mabilis siyang sinampal ni Aaron. “Palampa-lampa ka lang pala! Tapos niloloko mo ako!” “A-ano pong sinasab-.” Nahihirapan na tanong ni Hanma, sa kanya. “Bro! Bitawan mo siya, baka mapatay mo ‘yan!” Awat ni Evo, sa kanya. “Talagang mapapatay ko ang pangit na ‘yan!!” Galit na sigaw ni Aaron, at hindi pa rin, binitawan ang leeg ni Hanma. “Tama na ‘yan Aaron!” Sigaw ni Dylan. Habang galit na nilapitan nito si Aaron. Tinulak ni Dylan, ang anak niyang si Aaron, nang hindi ito nakinig sa kanya. Napahawak naman si Hanma, sa leeg niya habang tinulungan siya ni Dylan, na tumayo. “Bakit mo siya sinaktan?!” Galit na sigaw ng kanyang ama sa kanya. “Dahil manloloko siya Dad!” Malakas na sigaw ni Aaron, sa kanya. “Wala akong ginawang masama sa ‘yo Sir Aaron…” “Man
154 3RD POV “Aaron.” Agad na napatayo si Aaron, habang papalapit sa kanya ang kanyang ina. “Mom.” Lumapit siya kay Aira, at humalik dito.“Bakit, wala na naman ang secretary mo? Pinalayas mo na naman ba?” Galit na tanong ni Aira sa kanya. “Hindi ko siya pinalayas Mom,” “Kung ganun, nasa'n siya? Bakit wala akong makita sa labas?” “Wala, dahil ginawa ko siyang katulong.” Napakunot ang noo ni Aira, dahil sa sinabi ng anak niyang si Aaron, sa kanya. “Bakit mo naman siya, ginawang katulong? Hindi mo ba alam na matalino ang batang ‘yon? Isa pa, graduate rin siya sa paaralan na pinasukan niyo noon.” Napatingin si Aaron, sa kanyang ina, dahil sa sinabi nito sa kanya. “Hindi naman, kasi siya ang na-hire niyo. ‘Yong mayabang niyang kambal.” “Kahit na, mabait naman si Hanma.” “Ano bang gagawin ko sa mabait Mom? Kung tatanga-tanga naman ito?” “Aaron,” “Mom, don't worry, kaya ko naman kahit wala akong secretary. Isa pa, mas magaling naman ‘yon sa bahay, kaya ro'n ko nalang siya nilagay
153 3RD POV “Daddy!!” Malakas na sigaw ng mga bata, habang papalapit ito sa kanya.Isa-isa niyang hinalikan ang mga bata, habang malawak na ngumiti si Evo, sa kanya. “Akala ko hindi ka pupunta rito Bro.” Wika nito, habang hinawakan siya sa balikat. Winaksi naman ni Aaron, ang kamay ni Evo. “Wala ka pa rin talagang pagbabago.” Iling na wika ni Evo sa kanya. “Ikaw ba meron?” “Naman! alam mong may asawa at mga anak na ako, kaya balewala na sa akin, ‘yang mga babae na ‘yan.” “Ikaw nga ang walang pagbabago. Puro babae pa rin talaga ‘yang nasa isip mo.” “Shhh! Manahimik ka nga Bro, baka marinig tayo ni Kai, gusto mo bang malagot ako sa kanya?” “Tinatanong mo pa talaga.” Ngiting wika ni Aaron, sa kanya, kaya masama siyang tiningnan ni Evo. “Kuya!” Mahigpit na yumakap si Dell kay Evo. “Hi my Princess.” Ngiting wika ni Evo. “Ang tagal niyo naman bumalik dito.” Himig nagtatampo na wika ni Dell, kaya napakunot ang noo ni Aaron. “Umuwi kaba rito?” Tanong niya habang mabilis na tumang