623RD POV“Kumusta siya” Tanong ni Recca, nang muli itong bumalik sa opisina ni Dylan. “She's fine.” “Baka sobrang stress na ang asawa mo.” Nag-angat ng mukha si Dylan sa kanya. “Siguro,” “Bakit mo ba kasi siya ginawang secretary mo?” “Akala ko kasi noong una, hindi siya papayag. Nagulat nga rin ako dahil pumayag siya.” “Hmm, minsan talaga, hindi mo maintindihan ang ugali niya.” “Sinabi mo pa, para na nga akong mababaliw.” Napakunot ang noo ni Recca dahil sa narinig niya kay Dylan. “Iniisip mo na naman ba, na hindi siya ang asawa mo?” Tumango si Dylan sa kanya. “Pero alam ko na kabaliwan lang ang iniisip ko Dude.” “Mabuti at alam mo.” “Impossible naman na maging dalawa sila.” “‘Yon nga ang iniisip ko.” “Hindi kaya, may sakit siya?” Napakunot ang noo ni Dylan dahil sa sinabi ni Recca. “Noong una, ‘yon din ang iniisip ko. Pero pinaliwanag na sa akin ng doctor na wala siyang sakit.” “Kung titingnan mo naman ‘yong hitsura niya, ‘yong mukha niya, wala naman talagang nagbaba
63 3RD POV “Fvck! Ano ba ‘yang pinagsasabi mo?” Tanong ni Dylan habang hinawakan niya ang kamay ni Anna. Napatingin si Anna sa kamay niya at mabilis na hinawakan ang alaga ni Dylan na natatabunan sa suot nitong short. “Damn!” Napamura si Dylan habang napalingon sa paligid. Kunot-noo niyang tiningnan muli si Anna, habang may malawak itong ngiti sa labi niya. “Bakit? Akin naman ‘yan ‘di ba?” Inis niyang hinawakan si Anna at dali-dali na pinasok sa loob ng elevator. Hindi rin maintindihan ni Dylan ang sarili niya, dahil naramdaman na naman niya ang nararamdaman niya noon kay Anna. Nang akmang hahalikan niya si Anna ay mabilis na iniwas nito ang kanyang mukha. “Bakit?” Kunot-noo na tanong niya rito.“Wala! Ayaw ko lang na kahalikan ka, hindi ka naman masara-.” Hindi natapos ni Anna ang sasabihin niya nang bigla nalang siyang siilin ng halik ni Dylan sa labi niya. Gulat na napatingin si Dylan sa kanya ng buong lakas niya itong tinulak. “B-bakit?” Muling tanong ni Dylan habang naki
643RD POV“Dude.” Nilingon ni Dylan si Recca, habang busy si Anna sa pagbibigay sa mga pasalubong na binili niya para sa mga katulong nila. “Anong problema?” Tanong niya habang lumapit si Recca sa kanya. “Britney's need you.” Napakunot ang noo niya, dahil sa kanyang narinig. “Dude, alam mong hindi ko na siya pwede pang puntahan, dahil ayaw ko na masira muli ang tiwala ni Anna sa akin.” “Pero Ikaw ang dahilan kung bakit nasa ganun na sitwasyon ngayon si Britney!” Napalingon si Dylan dahil bahagya tumaas ang boses ni Recca. “Hindi ko na ‘yon kasalanan at alam mo ‘yon! Matagal na kaming wala, bakit ba pinipilit niya pa rin ang sarili niya sa akin?” “Ikaw naman ang may gawa niyan? Kung sa una pa lang pina-intindi mo na sa kanya.” “Tapos na Dude! Alam mo naman ‘yon ‘di ba?” “Pero nangako ka sa kanya.” Napahawak si Dylan sa noo niya, dahil sa sinabi sa kanya ni Recca. “Kahit ngayon lang… Ako na ang nakiki-usap sa ‘yo.” Wika ni Recca bago siya tinalikuran. “Aalis lang ako.” Paalam
653RD POV“Bakit ngayon ka lang?” Tanong ni Anna kay Dylan, habang sinalubong niya ito. “May inasikaso lang ako.” Sagot niya rito habang humalik si Anna sa pisngi niya. “Ayos na ba ngayon?” Tumango si Dylan sa kanya, habang umupo ito sa sofa. “Kumain na tayo.” “Mauna ka nalang kumain, busog pa ako.” “Sige, basta sabihan mo lang ako kapag nagugutom ka.” Tumango si Dylan sa kanya habang tatalikuran na sana niya ito, pero tinawag siya muli ni Dylan. “Muntik ko ng makalimutan, ‘di ba mahilig ka sa mga mamahalin na damit?” Tumango si Anna sa kanya habang hinawakan niya ang kamay ni Anna. “Baka pwede mo akong tulungan.” “Tulungan? Saan?” “Meron sana akong important na ipapagawa sa ‘yo.” “Ano ‘yon?” “Siguro kilala mo ang isa sa sikat na business woman sa business world.” “H-hindi ko siya kilala.”“Naalala mo ba ‘yong may ari ng Chantal boutique?” Tumango si Anna sa kanya. “Pwede kang lumapit sa kanya, dahil alam ko na kilala nun ang anak ni Helen Wang.” “Helen Wang?” “Oo, ‘di
663RD POV“Mr. Martinez?” Napatayo si Dylan habang inabot ang kamay ng babae na nasa kanyang harapan. “I'm Mia Liu.” Wika nito habang umupo sa upuan. “Anong gusto mong pagkain?” Tanong ni Dylan sa kanya habang umiling ito. “Tea nalang sa ‘kin.” Wika niya habang tumingin sa waiter. “So, ano ang kailangan mo sa akin Mr. Martinez?” Tanong niya habang nakatitig lang sa kanya si Dylan. “I can’t believe na isang magandang babae pala ang may-ari ng Chantal's boutique.” Wika niya, habang nailing ito sa kanya at ngumiti. “Well actually, hindi naman talaga ako ang owner sa boutique na ‘yon, ako lang ang pinagkatiwalaan ng may-ari.” “What do you mean?” “The real owner of that boutique was Aira Wang.” “Aira Wang? Kung ganun, Isa sa pagmamay-ari nila ang Chantal’s boutique?” Tumango si Mia sa kanya. “Then, bakit Ikaw ang pinapunta niya rito?” “Are you kidding?” Napakunot ang noo ni Dylan, dahil sa sinabi sa kanya ni Mia. “Hindi ka ganun ka importanteng tao para harapin ni Miss. Wang.”
67 3RD POV “Ano ng balak mo?” Tanong sa kanya ni Recca habang nakaupo siya sa sofa. “Anong balak ang pinag-usapan niyo?” Taka na tanong ni Britney sa kanila. “‘Wag niyong sabihin na gusto niyo pa rin na kilalanin ang anak ng mga Wang?” “Kilala na namin siya.” Napalingon si Britney kay Recca, dahil sa sinabi nito sa kanya. “Talaga? Anong itsura niya?”“Tama ka, masyado siyang pangit at napakataba.” Natawa na wika ni Recca sa kanya.“Sinabi ko naman sa inyo, kaya nga nagtatago siya sa publiko. Isa pa, ang pangit na nga ng ugali niya ang pangit pa ng itsura niya.” Ngiting wika ni Britney. “Ano bang nagawa na kasalanan ng daddy mo sa kanya?” Seryoso na tanong ni Dylan, kaya napatingin si Britney sa kanya. “Hindi ko rin alam, kung tutuusin nga, mas lamang naman ang business nila kaysa sa amin.” Malungkot na wika niya. “Bakit hindi sinubukan ng daddy mo na kausapin siya?” “Sa tingin mo ba, kakausapin niya si Daddy? Alam mo bang masyadong mayabang ang pangit na ‘yon?” Sagot niya ka
683RD POV “Ate!” Tuwang wika niya, habang mahigpit na niyakap ang kapatid niya.“Malungkot ka na naman? Dahil na naman ba ‘to sa kanya?” Malungkot niyang tanong habang umupo si Anna sa upuan. “Bakit ka na naman ba narito? Hindi mo ba alam na hinahanap ka niya?” Wika niya habang bakas sa mukha niya ang takot. “Takot ka na naman ba sa kanya? Bakit ba kasi hindi mo nalang siya iwan?” “Bakit ba pinipilit mo ‘yan?! Alam mo naman na hindi ko ‘yon kayang gawin! Alam mo bang pilit kung kinaya ang lahat… Kahit pa… Kahit pa alam ko na hindi talaga ako ang mahal niya.” Umiyak na wika sa kanya ni Anna. “Binigyan na kita ng pagkakataon, ilang beses ko nang sinabi sa ‘yo na iwan mo na siya. Bakit ba ang dali lang sa ‘yo na kalimutan ang lahat ng ginawa niya sa ‘yo noon? Alam mo bang araw-araw akong natatakot na baka tuluyan ka nang mawala sa amin, dahil lang sa kanya!” Napatitig si Anna sa kanya habang pinunasan niya ang mga luha sa kanyang mga mata. “Natatakot ba talaga kayong mawala ako?”
69 3RD POV“Dylan.” “Who are you?” Palipat-lipat ang kanyang mga mata, sa dalawang babaeng nasa harapan niya. “You miss me?” Napalingon si Anna sa kakambal niyang si Aira habang masama itong tiningnan. “Dylan… Magpapaliwanag ako.” Wika niya, hinawakan muli ang kamay ni Dylan, pero mabilis niya itong winaksi. “Surprise! Na-surprise ka ba?” Ngiting wika ni Aira, habang nilapitan siya ni Dylan. “Sino ka?” Galit na tanong niya rito habang tinitigan lang siya nito. “Sagutin mo ako!” Malakas na tanong ni Dylan, habang sininyasan ni Aira si Mia na ‘wag makialam. “Ako si Anna..” Mahina niyang wika habang malawak na ngumisi.Mabilis na lumapit sa kanila si Anna at akmang ilalayo si Aira kay Dylan, pero mabilis siyang tinulak ni Dylan. Nang makita ito ni Aira ay agad niyang itinaas ang tuhod niya sa gitna ni Dylan, kaya namilipit agad ito sa sakit, dahil sa ginawa ni Aira sa kanya. Nang lapitan niya si Anna at tutulungan sana itong tumayo, ay itinulak siya nito. “Umalis ka na..” Mahin
CHAPTER 5 3RD POV Halos malula si Daisy, nang makita ang nag-tataasan na pader. Kanina pa siya paikot-ikot sa bakuran, pero wala siyang makitang gate. Mas lalo pa siyang nakaramdam ng kaba, matapos makita ang lalaking nakasuot ng mascara. Muli siyang tumakbo, at naghahanap muli ng daan, na pwede niyang labasan. “Mapapagod ka lang!!” Napatingala siya, at doon niya nakita ang mga naglalakihang speaker na nasa taas. “Kung ako sa ‘yo, bumalik kana.” Muling wika nito, pero hindi pa rin siya tumigil sa kata-takbo. ‘Anong klaseng lugar ba ‘to? Bakit walang daan palabas?’ Hindi niya maiwasan na maiyak, habang nakaramdam na nang pagod. Gusto na niyang sumuko, pero nasa isip niya pa rin ang tumakas. Kailangan niyang makawala sa lalaki. “Hindi kaba talaga hihinto?” Natigilan siya matapos makita itong nakatayo sa harapan niya. Namilog din ang kanyang mga mata, matapos niyang makita ang dala nito. Itinaas ni Daisy, ang kanyang mga kamay. Habang tinutok ng lalaki ang baril na hawak niya sa
CHAPTER 4 3RD POV Napabalikwas si Daisy, sa kama at napatingin sa paligid. Ang akala niya, ay nanaginip lang siya. Pero nang magising siya, na nag-uunahan na naman sa paglandas ang kanyang mga luha sa kanyang mga mata. Nang makita niya ang mga paper bag, na nasa sofa ay tumayo siya at nilapitan ito. Isa-isa niya itong binuksan at tiningnan, ang laman. Napakunot ang kanyang noo, matapos niyang makita ang mga damit, na nasa loob ng paper bag. Puro kasi ito mga sexy na damit at kadalasan ay night dress. “Ano ba ang akala mo sa akin? Sumasayaw sa night club?” Galit na wika niya, habang nakatingin sa cctv camera. Kinuha ni Daisy, ang isang damit at akmang pupunitin ito. Pero narinig niya ang malakas na sigaw mula sa speaker. “Subukan mong punitin ‘yan. Hindi mo magugustuhan ang gagawin ko sa ‘yo.” Galit na wika nito, kaya napalunok siya at binaba ito. Iniisip niya naman na mukhang wala itong trabaho at wala itong ibang ginagawa kun’di ang tingnan siya. “Maligo kana.” Wika nito, kaya
CHAPTER 33RD POV Buong lakas na tinumba ni Daisy, ang taong nasa loob ng kurtina. Matapos niya itong maitumba, ay dali-dali niyang kinuha ang kurtina, para makita ang mukha nito. “S-sino ka?” Utal na tanong niya, nang makita ang mukha nito, na nakabalot ng isang silicone mask. Napangiti ito, at hinawakan nang mahigpit ang kanyang mga kamay. “Bitawan mo ako!!” Malakas na sigaw niya. Habang binuhat siya at muling binalik sa kama. “A-anong gagawin mo?” Takot na wika niya rito, habang nakita ang hawak nitong tali. “Ano ba! Bitawan mo ako!!” Patuloy na nanlaban si Daisy, sa lalaki. Pero matagumpay pa rin siyang naitali nito. “Bakit mo ba ginagawa sa ‘kin ‘to? Sino kaba talaga?” Iyak na tanong niya, habang tinali nito ang kanyang mga paa. Nang matapos siyang itali nito, ay agad itong lumabas. Ni hindi man lang niya narinig ang boses ng lalaki. “Pakawalan mo ako rito! Hay*p ka!!” Iyak na sigaw niya. Napalingon ulit si Daisy, sa pinto nang makitang bumukas ito. “Sino kayo?” Tanong n
CHAPTER 23RD POV Nang magising si Daisy, ay napatingin siya sa paligid. Wala siyang ibang nakita kun’di puro maitim na kurtina. Mabilis siyang napa-bangon at lumapit sa pinto. Sinubukan niya itong buksan pero hindi niya ito mabuksan. “Buksan niyo ang pinto!!” Malakas na sigaw niya, habang hinampas ang pinto. “May tao ba r’yan?!” Muling sigaw ni Daisy. “Mapapagod ka lang.” Napatingala siya matapos marinig ang isang boses. Doon niya nakita ang mga cctv camera na nakapaligid sa kanya. Kasama ng isang malaki na speaker. “Sino ka?” Galit na wika niya, habang masama na tiningnan ang cctv camera. “Sumagot ka!!” Malakas na sigaw niya. “Pakawalan mo ako rito!!” Muling sigaw niya, pero hindi na niya ulit ito narinig. Mabilis naman ang kilos niya, at isa-isa na binuksan ang mga kurtina. Pero wala siyang ibang nakikita kun’di puro pader. “Sino kaba talaga? Bakit mo ba ‘to, ginagawa? Ano bang naging kasalanan ko sa ‘yo?!” Hindi na niya napigilan pa na mapa-iyak, dahil sa galit na kanyang
MY MYSTERIOUS WIFE BOOK X CHAPTER 1 3RD POV Kahit pinipigilan ni Daisy, ang kanyang mga luha ay kusa pa rin itong bumagsak. “Ayos lang po ba kayo Ma’am?” Nag-alala na tanong ng kanyang driver sa kanya. Kahit hindi siya okay, ay pilit siyang tumango at ngumiti rito. “’Wag mo akong intindihin Manong, ayos lang ako.” Ngiting wika niya, habang pinunasan ang kanyang mga luha. Sa tuwing iniisip niya kasi si Johnson, ay bumabalik ang sakit na nararamdaman niya. Hindi niya akalain na-mamahalin niya ito ng husto, kahit pa alam niya na hindi siya ang mahal nito. Sinubukan niyang gawin ang lahat para mahalin siya nito, pero bigo pa rin siya, dahil ang kanyang ate Ellie, ang mahal nito. “Wala naman talaga akong laban kay Ate..” Iyak na wika niya, kaya muling napatingin sa kanya ang kanyang driver. “’Wag mo na akong pansinin pa.” Wika niya at pilit na kinalma ang sarili. Nang tumunog ang phone niya, ay agad niya itong tiningnan. Nakita niya naman ang pangalan ng kakambal niya sa screen n
CHAPTER 42 3RD POV “Hindi mo ba talaga ako nakilala?” Iling na wika ni Ellie, habang tinitigan ito mula ulo. Hanggang paa. “Itinuring kita na parang kapatid noon, pero ano ang ginawa mo? Niloko mo lang ako!” Galit na sigaw niya rito. Akmang aawat sana sa kanya ang kasama nitong bodyguard. Pero mabilis itong hinarang sa mga kasama nilang bodyguard. “Pinagmukha mo akong tanga.” “E-Ellie..” Hindi makapaniwala na wika nito, at tumingin kay Johnson. “I-ikaw ba ito Ellie?” “Ako nga.” Taas kilay na sagot niya rito. “Jameson.. B-bakit ka nakipag-balikan sa kanya? Hindi ba sinabi ko sa ‘yo, na ‘wag mo siyang mahali-.” Malakas siyang sinampal ni Ellie, kaya hindi nito natapos ang sasabihin nito. “Ang kapal talaga ng mukha mo!” Galit na sigaw niya. “Anong nangyari rito?” Tanong ng isang lalaki na medyo may edad na. “Mahal, sinampal ako ng babaeng ‘yan!” Iyak na wika ni Camille, habang niyakap ang lalaki. Halos matawa naman si Ellie, dahil sa itsura ng lalaki. Para na kasi itong tatay
CHAPTER 413RD POV “Daddy, saan tayo pupunta?” Tanong ni John-John, kaya napalingon dito si Johnson. “Mamasyal.” Ngiting sagot nito. “Mamasyal? Bakit hindi mo sinabi? Ang pangit tuloy ng suot ko.” Inis na wika niya rito. Hindi na kasi siya nagbihis, dahil ang sabi ni Johnson, ay lalabas lang sila saglit. “Hindi mo na kailangan pang mag-ayos pa, Wife. Kahit ano pang isuot mo. Maganda ka pa rin.” Wika nito, habang napatingin siya kay Johnson. “Tse!” Wika niya, habang lihim na napangiti at tumingin sa bintana ng kotse. “Totoo naman ang sinabi ko, kahit pa nga may laway ka sa labi. Maganda ka pa rin.” Dagdag nito, kaya hindi na niya napigilan pa na mapangiti. “Mommy, bakit ka tumawa?” Tanong sa kanya ng anak nilang si Jun-Jun. “Hindi tumawa ang mommy mo, Anak. Ngumiti lang.” Sagot ni Johnson, dito. “Kasi bolero ang daddy niyo.” Ngiting wika niya, habang napatingin kay Johnson. “Sasakay pa tayo rito?” Taka na tanong niya, habang nakikita ang private plane ni Johnson. “Oo, bakit?
CHAPTER 40 3RD POV Hindi maiwasan ni Ellie, na magtaka. Matapos siyang makababa sa kanyang kotse. Masyado kasing tahimik ang bahay nila. “Wala ba si Johnson, sa loob?” Tanong niya sa guard. “Hindi ko po alam Ma’am.” Napakunot naman ang kanyang noo, dahil sa sinabi nito. “Hindi ba ikaw ‘yong guard? Bakit hindi mo alam?” Wika niya, habang nag-yuko ito ng ulo. “Kapapalit ko pa lang po sa kasama ko Ma’am.” Mahinang sagot nito sa kanya. Napahinga naman siya nang malalim, at iniwan ito. “Ang sabi niya, nandito siya. Sinungaling talag-.” Natigilan si Ellie, matapos makita ang mga bulaklak na nasa sahig. “Ano naman ‘to?” Inis siyang nagyuko para kunin sana ang mga bulaklak, pero agad siyang natigilan nang bigla nalang lumiwanag ang paligid at narinig niya ang sigawan ng kanyang mga anak. Nang mag-angat siya nang kanyang mukha ay nakita niya si Johnson, na may hawak na bulaklak. Ganun din ang dalawa nilang anak. “D-Dad..” Sambit niya, matapos makita ang kanyang ama. Na nakangiti sa k
CHAPTER 393RD POV Gulat na napatingin si Ellie, sa mga taong naghakot sa mga gamit niya. Kagigising niya lang, at hindi niya alam kung saan nila dadalhin ang kanyang mga gamit. “Ibaba niyo nga ‘yan! Saan niyo ba ‘yan, dadalhin ha?” Galit na wika niya, habang sinusundan sila. “Hija..” Napalingon siya sa kanyang ina, at dali-dali itong nilapitan. “Mom, sa’n nila dadalhin ang mga gamit ko? At nasa’n ang mga Anak ko? Bakit hindi ko sila nakikita?” Taka na tanong niya rito. “Hiniram ng mga biyenan mo. Ibabalik nalang daw nila mamaya, hindi kana rin nila ginising.” Sagot nito sa kanya. “A-ang mga gamit ko? Bakit nila kinuha? Pinapalayas niyo na ba ako Mom?” Halos maiyak na tanong niya rito. “Pina-lipat na ‘yan ni Johnson. Ang sabi niya, dapat nasa bahay niyo na raw ang mga gamit niyo ng mga bata.” Sagot nito, na kina-bilog ng kanyang mga mata. “Bakit kayo pumayag Mom? Hindi niya naman ‘yon, sinabi sa akin?” Inis na wika niya, kaya hinawakan ng kanyang ina ang kanyang kamay. “Asawa