41 3RD POV“B-bakit mo sila hahayaan? Hindi mo ba nakikita ang ginawa nila? Para na nilang ginawang dining area itong opisina mo!” Nag-angat ng mukha si Dylan sa kanya habang inis na umupo si Britney.“Pwede ba Britney, wala ako sa mood makipagpatalo sa ‘yo.” Biglang lumambot ang mukha ni Britney dahil sa sinabi ni Dylan, kaya agad siyang tumayo at lumapit kay Dylan. “Sorry Love, ayaw ko naman sana na makipagtalo sa yo, pero hindi ko lang maiwasan na masaktan dahil sa nakikita ko.” Nilingon siya ni Dylan habang hinahaplos ang likod nito. “Enough, you didn't see that I'm busy?” Mabilis na tinanggal ni Britney ang kamay niya at muling umupo sa tapat ni Dylan. “Bakit ba kasi ganun ang trato mo sa kanya?” Natigilan si Dylan at inangat niya ang kanyang mukha. “She’s my wife.” Halos madurog ang dibdib ni Britney dahil sa kanyang narinig. Hindi niya maiwasan na makaramdam ng sakit kahit pa, lagi niyang sinasabi sa sarili niya na hindi mahal ni Dylan si Anna, at kaya niya lang ito pinaka
423RD POV“Ano bang problema mo?” Tanong ni Max habang papalapit si Fely sa kanya. Hindi maipinta ang mukha nito matapos nitong ibagsak ang pinto ng kanilang kwarto. “Hindi ko alam kung bakit ako tinatrato ng ganun ng anak mo!” Iyak nitong wika kaya kumunot ang noo ng asawa niya. “Saksi ka, kung gaano ko siya inaalagaan noong maliit pa siya, pero ngayon! Bakit kung ipapahiya niya ako ay para bang… Para bang isang alipin niya!”“Ano ba ‘yang pinagsasabi mo?” “Max! Hindi mo ba alam kung ano ang ginawa sa akin ng magaling mong anak?!” Nilapitan siya ni Max, dahil naguguluhan siya sa sinasabi ni Fely sa kanya. “Alam mo bang pinahiya niya ako sa asawa niya? Ni hindi man lang niya ako ginalang!” Hagulgol na wika ni Fely sa kanya. “Sobra na ang ugali ng anak mo Max! Nakatikim lang ng sobrang yaman, naging ganun na ang ugali! At mukhang nakalimutan na niya na mga magulang niya tayo!” Hindi mapigilan ni Max na makaramdam ng galit kay Anna dahil sa sinumbong ni Fely sa kanya. Hindi niya i
433RD POV“Si Anna?” Tanong ni Dylan ng maka-uwi ito. “U-umalis po kanina Sir.” Sagot ng isang katulong nila. “Umalis?”“Opo, pagkatapos nilang magsagutan ng daddy niya.” Natigilan si Dylan dahil sa sinabi ng katulong sa kanya. Agad naman itong sinaway ni Luz, kaya hindi na it sumagot kay Dylan. “Anong ibig niyang sabihin Manang?” Tanong ni Dylan. “Kanina po kasi Sir, pumunta rito si Sir Max.” “Pumunta si Daddy? Bakit daw?” “Hindi ko po alam Sir, pero galit na galit po kasi ito kanina.”“Anong ginawa niya kay Anna?” “P-pinagalitan niya po, p-pero sinagot-sagot po siya ni Ma’am Anna kanina.” Sagot ni Luz sa kanya, kaya napahinga ng malalim si Dylan. Kinuha niya ang kanyang phone at sinubukan na tawagan si Anna. Pero nakapatay ang phone nito. Naisipan ni Dylan na sa kwarto na hintayin si Anna. Hindi niya rin maiwasan na magtaka dahil hindi siya ginulo ni Anna sa opisina niya. “Hindi pa rin ba dumating si Anna?” Tanong niya kay Luz. Nang makababa siya, galing sa kanyang kwart
443RD POV Taka na nilingon ni Dylan si Anna nang mapansin niya na hindi na ito gumalaw habang nasa likuran niya pa rin ito. “What’s wrong?” Tanong niya rito matapos tanggalin ni Anna ang kanyang kamay sa loob ng boxer short ni Dylan. “‘Yong likod mo.” Napakunot ang noo ni Dylan dahil sa kanyang narinig. Umalis bigla si Anna sa kanyang likuran, kaya tumayo si Dylan. Pero natigilan siya nang nararamdaman niya na basa ang likod niya. “Hey! Nilabasan ka ba?” Natatawa na tanong ni Dylan sa kanya. Galit siyang tiningnan ni Anna, dahil sa kanyang sinabi rito. “Tumahimik ka nga! Hindi mo ba nakikita?” Asik nito sa kanya, kaya napatingin si Dylan sa sahig. “”Fvck! What is that?” Gulat na tanong niya nang makita ang ilang pataka ng d*go. “Oh!” Turo ni Anna sa hinubad niyang underwear, kaya napatingin si Dylan doon. Bigla siyang naduwal nang makita ang maraming d*go rito. “Ayos ka lang?” Natatawa na tanong sa kanya ni Anna, matapos siyang sundan nito sa loob ng banyo. “Fvck! Bakit hin
453RD POV “Bakit hindi ka pumasok kahapon?” Tanong ni Recca kay Dylan, matapos itong makapasok sa opisina niya. “Hmm, Anna didn't want me to leave.” Napatingin si Recca sa kanya, dahil sa kanyang sinabi. “T-talaga?” Hindi makapaniwala na tanong niya rito. Habang tumango si Dylan sa kanya.“Nagpa-under ka?” Natatawa na tanong ni Recca, kaya masama siyang tiningnan ni Dylan. “Hindi under ‘yon, it’s my desisyon, dahil gusto ko rin magpahinga.” Malawak na napangiti si Recca, kaya inis na siyang tiningnan ni Dylan. “Love!” Sabay silang napalingon sa pinto ng marinig ang boses ni Britney.“Ayoko ko ro’n sa department ni Recca! Bakit ba roon mo ako nilagay?” Galit na tanong ni Britney habang lumapit ito sa kanila. “Wala kasing ibang vacant dito.” “Anong wala? Bakit hindi mo nalang pa-alisin ‘yang walang silbi mong secretary para ako ang ipalit mo sa kanya?” “Alam mong hindi pwede ‘yon!” “Anong hindi? Ikaw ‘yong CEO rito, kaya bakit hindi mo magawa ‘yon? Kaya mo naman siyang ilipat
463RD POV “Bakit hindi mo man lang ako hinintay?” Tanong ni Dylan kay Anna habang binabaybay nila ang daan patungo sa kanyang opisina. “Hinintay naman kita.” “I mean sa kwarto, hindi mo man lang ako ginising.” “Mas gusto ko kasi na rito maghintay.” Nilingon ni Dylan si Anna, dahil napansin niya na good mood ito. “Hindi ka man lang kumain.” “Ikaw din naman ‘di ba?” Nilingon siya ni Dylan, dahil sa sinabi niya. “Paano mo nalaman?” “Kasi ang aga mong pumasok.” Nailing si Dylan habang may ngiti sa kanyang labi, dahil sa sinabi ni Anna. “Sa office nalang tayo kumain.” “Sure, gusto mo ako magluto?” Ngiting wika ni Anna, kaya muli niya itong nilingon. “Bumait ka yata?” “Mabait naman talaga ako.” Napahinga ng malalim si Dylan at hindi na muling nagsalita pa. Pagdating nila sa office ay sumalubong agad si Britney kay Dylan, kaya mabilis na pinulupot ni Anna ang kanyang kamay sa braso ni Dylan. Napatingin si Britney sa kamay niya, kaya lihim na napangiti si Anna. “Hubby, I'm glad
47 3RD POVUmiiyak na pumasok si Britney sa opisina ni Recca. Agad siyang sinalubong nito, dahil hindi niya maiwasan na mag-alala. “Bakit ka umiiyak?” Tanong ni Recca sa kanya, habang nabutan siya nito ng tissue. “Walang hiya ang babaeng ‘yon! Talagang sinadya niya akong saktan!” Iyak na sigaw niya kay Recca. “Babae?” “Si Anna! Alam mo bang sumama siya kay Dylan?” Napahinga ng malalim si Recca, habang pina-upo si Britney. “Sumasama talaga ‘yon si Anna.” “Shut up! Isa ka pa! Alam mo napapansin ko, na mas kinakampihan mo siya kaysa sa akin!” Nailing na tumingin si Recca sa kanya at hindi sumagot. “Tama talaga ako, una pa lang. Alam ko na may itinatago talaga ‘yang Anna na ‘yan! Akala mo lang mabait noon at sunod-sunuran sa mga sinasabi ni Dylan. Pero tingnan mo ang ginagawa niya ngayon kay Dylan, Recca! Inaalila niya!” “Malaki na si Dylan alam na niya ang mga ginagawa niya.” “Oo alam ko ‘yon! Alam ko naman na ginagawa niya lang ‘yon para sa yaman ng pamilya nila, pero Recca, h
48 3RD POV “May problema ba?” Tanong ni Recca sa kanya habang papalapit ito. “It's been two weeks, hindi pa rin umuwi si Anna.” Wika ni Dylan. “Bakit hindi pa rin siya umuwi?” “Hindi ko alam, hindi ko nga alam kung nasa’n siya.” “Baka nandon sa mga magulang niya.” “Wala ro’n.” Inis na sagot ni Dylan, dahil marami na rin siyang inu-utusan para hanapin si Anna pero wala pa rin siyang nakukuhang balita sa kanila.“Bakit mo pa siya hahanapin? Mas maganda nga na wala siya.” Napatingin sila kay Britney dahil sa sinabi nito. “At mas gusto ko na wala siya.” Malandi na wika ni Britney habang hinahaplos ang braso ni Dylan. Nang makalabas si Britney at Recca, ay hindi maiiwasan ni Dylan na mapatingin sa mini kitchen niya sa loob ng kanyang office, dahil simula noong umalis si Anna ay hindi na siya nagluluto rito. Hindi niya rin maiwasan na ma-miss si Anna, sa tuwing napa-patingin siya sa sofa, dahil kapag nasa office ito ay lagi itong hihiga sa sofa habang hawak nito ang kanyang phone.
CHAPTER 5 3RD POV Halos malula si Daisy, nang makita ang nag-tataasan na pader. Kanina pa siya paikot-ikot sa bakuran, pero wala siyang makitang gate. Mas lalo pa siyang nakaramdam ng kaba, matapos makita ang lalaking nakasuot ng mascara. Muli siyang tumakbo, at naghahanap muli ng daan, na pwede niyang labasan. “Mapapagod ka lang!!” Napatingala siya, at doon niya nakita ang mga naglalakihang speaker na nasa taas. “Kung ako sa ‘yo, bumalik kana.” Muling wika nito, pero hindi pa rin siya tumigil sa kata-takbo. ‘Anong klaseng lugar ba ‘to? Bakit walang daan palabas?’ Hindi niya maiwasan na maiyak, habang nakaramdam na nang pagod. Gusto na niyang sumuko, pero nasa isip niya pa rin ang tumakas. Kailangan niyang makawala sa lalaki. “Hindi kaba talaga hihinto?” Natigilan siya matapos makita itong nakatayo sa harapan niya. Namilog din ang kanyang mga mata, matapos niyang makita ang dala nito. Itinaas ni Daisy, ang kanyang mga kamay. Habang tinutok ng lalaki ang baril na hawak niya sa
CHAPTER 4 3RD POV Napabalikwas si Daisy, sa kama at napatingin sa paligid. Ang akala niya, ay nanaginip lang siya. Pero nang magising siya, na nag-uunahan na naman sa paglandas ang kanyang mga luha sa kanyang mga mata. Nang makita niya ang mga paper bag, na nasa sofa ay tumayo siya at nilapitan ito. Isa-isa niya itong binuksan at tiningnan, ang laman. Napakunot ang kanyang noo, matapos niyang makita ang mga damit, na nasa loob ng paper bag. Puro kasi ito mga sexy na damit at kadalasan ay night dress. “Ano ba ang akala mo sa akin? Sumasayaw sa night club?” Galit na wika niya, habang nakatingin sa cctv camera. Kinuha ni Daisy, ang isang damit at akmang pupunitin ito. Pero narinig niya ang malakas na sigaw mula sa speaker. “Subukan mong punitin ‘yan. Hindi mo magugustuhan ang gagawin ko sa ‘yo.” Galit na wika nito, kaya napalunok siya at binaba ito. Iniisip niya naman na mukhang wala itong trabaho at wala itong ibang ginagawa kun’di ang tingnan siya. “Maligo kana.” Wika nito, kaya
CHAPTER 33RD POV Buong lakas na tinumba ni Daisy, ang taong nasa loob ng kurtina. Matapos niya itong maitumba, ay dali-dali niyang kinuha ang kurtina, para makita ang mukha nito. “S-sino ka?” Utal na tanong niya, nang makita ang mukha nito, na nakabalot ng isang silicone mask. Napangiti ito, at hinawakan nang mahigpit ang kanyang mga kamay. “Bitawan mo ako!!” Malakas na sigaw niya. Habang binuhat siya at muling binalik sa kama. “A-anong gagawin mo?” Takot na wika niya rito, habang nakita ang hawak nitong tali. “Ano ba! Bitawan mo ako!!” Patuloy na nanlaban si Daisy, sa lalaki. Pero matagumpay pa rin siyang naitali nito. “Bakit mo ba ginagawa sa ‘kin ‘to? Sino kaba talaga?” Iyak na tanong niya, habang tinali nito ang kanyang mga paa. Nang matapos siyang itali nito, ay agad itong lumabas. Ni hindi man lang niya narinig ang boses ng lalaki. “Pakawalan mo ako rito! Hay*p ka!!” Iyak na sigaw niya. Napalingon ulit si Daisy, sa pinto nang makitang bumukas ito. “Sino kayo?” Tanong n
CHAPTER 23RD POV Nang magising si Daisy, ay napatingin siya sa paligid. Wala siyang ibang nakita kun’di puro maitim na kurtina. Mabilis siyang napa-bangon at lumapit sa pinto. Sinubukan niya itong buksan pero hindi niya ito mabuksan. “Buksan niyo ang pinto!!” Malakas na sigaw niya, habang hinampas ang pinto. “May tao ba r’yan?!” Muling sigaw ni Daisy. “Mapapagod ka lang.” Napatingala siya matapos marinig ang isang boses. Doon niya nakita ang mga cctv camera na nakapaligid sa kanya. Kasama ng isang malaki na speaker. “Sino ka?” Galit na wika niya, habang masama na tiningnan ang cctv camera. “Sumagot ka!!” Malakas na sigaw niya. “Pakawalan mo ako rito!!” Muling sigaw niya, pero hindi na niya ulit ito narinig. Mabilis naman ang kilos niya, at isa-isa na binuksan ang mga kurtina. Pero wala siyang ibang nakikita kun’di puro pader. “Sino kaba talaga? Bakit mo ba ‘to, ginagawa? Ano bang naging kasalanan ko sa ‘yo?!” Hindi na niya napigilan pa na mapa-iyak, dahil sa galit na kanyang
MY MYSTERIOUS WIFE BOOK X CHAPTER 1 3RD POV Kahit pinipigilan ni Daisy, ang kanyang mga luha ay kusa pa rin itong bumagsak. “Ayos lang po ba kayo Ma’am?” Nag-alala na tanong ng kanyang driver sa kanya. Kahit hindi siya okay, ay pilit siyang tumango at ngumiti rito. “’Wag mo akong intindihin Manong, ayos lang ako.” Ngiting wika niya, habang pinunasan ang kanyang mga luha. Sa tuwing iniisip niya kasi si Johnson, ay bumabalik ang sakit na nararamdaman niya. Hindi niya akalain na-mamahalin niya ito ng husto, kahit pa alam niya na hindi siya ang mahal nito. Sinubukan niyang gawin ang lahat para mahalin siya nito, pero bigo pa rin siya, dahil ang kanyang ate Ellie, ang mahal nito. “Wala naman talaga akong laban kay Ate..” Iyak na wika niya, kaya muling napatingin sa kanya ang kanyang driver. “’Wag mo na akong pansinin pa.” Wika niya at pilit na kinalma ang sarili. Nang tumunog ang phone niya, ay agad niya itong tiningnan. Nakita niya naman ang pangalan ng kakambal niya sa screen n
CHAPTER 42 3RD POV “Hindi mo ba talaga ako nakilala?” Iling na wika ni Ellie, habang tinitigan ito mula ulo. Hanggang paa. “Itinuring kita na parang kapatid noon, pero ano ang ginawa mo? Niloko mo lang ako!” Galit na sigaw niya rito. Akmang aawat sana sa kanya ang kasama nitong bodyguard. Pero mabilis itong hinarang sa mga kasama nilang bodyguard. “Pinagmukha mo akong tanga.” “E-Ellie..” Hindi makapaniwala na wika nito, at tumingin kay Johnson. “I-ikaw ba ito Ellie?” “Ako nga.” Taas kilay na sagot niya rito. “Jameson.. B-bakit ka nakipag-balikan sa kanya? Hindi ba sinabi ko sa ‘yo, na ‘wag mo siyang mahali-.” Malakas siyang sinampal ni Ellie, kaya hindi nito natapos ang sasabihin nito. “Ang kapal talaga ng mukha mo!” Galit na sigaw niya. “Anong nangyari rito?” Tanong ng isang lalaki na medyo may edad na. “Mahal, sinampal ako ng babaeng ‘yan!” Iyak na wika ni Camille, habang niyakap ang lalaki. Halos matawa naman si Ellie, dahil sa itsura ng lalaki. Para na kasi itong tatay
CHAPTER 413RD POV “Daddy, saan tayo pupunta?” Tanong ni John-John, kaya napalingon dito si Johnson. “Mamasyal.” Ngiting sagot nito. “Mamasyal? Bakit hindi mo sinabi? Ang pangit tuloy ng suot ko.” Inis na wika niya rito. Hindi na kasi siya nagbihis, dahil ang sabi ni Johnson, ay lalabas lang sila saglit. “Hindi mo na kailangan pang mag-ayos pa, Wife. Kahit ano pang isuot mo. Maganda ka pa rin.” Wika nito, habang napatingin siya kay Johnson. “Tse!” Wika niya, habang lihim na napangiti at tumingin sa bintana ng kotse. “Totoo naman ang sinabi ko, kahit pa nga may laway ka sa labi. Maganda ka pa rin.” Dagdag nito, kaya hindi na niya napigilan pa na mapangiti. “Mommy, bakit ka tumawa?” Tanong sa kanya ng anak nilang si Jun-Jun. “Hindi tumawa ang mommy mo, Anak. Ngumiti lang.” Sagot ni Johnson, dito. “Kasi bolero ang daddy niyo.” Ngiting wika niya, habang napatingin kay Johnson. “Sasakay pa tayo rito?” Taka na tanong niya, habang nakikita ang private plane ni Johnson. “Oo, bakit?
CHAPTER 40 3RD POV Hindi maiwasan ni Ellie, na magtaka. Matapos siyang makababa sa kanyang kotse. Masyado kasing tahimik ang bahay nila. “Wala ba si Johnson, sa loob?” Tanong niya sa guard. “Hindi ko po alam Ma’am.” Napakunot naman ang kanyang noo, dahil sa sinabi nito. “Hindi ba ikaw ‘yong guard? Bakit hindi mo alam?” Wika niya, habang nag-yuko ito ng ulo. “Kapapalit ko pa lang po sa kasama ko Ma’am.” Mahinang sagot nito sa kanya. Napahinga naman siya nang malalim, at iniwan ito. “Ang sabi niya, nandito siya. Sinungaling talag-.” Natigilan si Ellie, matapos makita ang mga bulaklak na nasa sahig. “Ano naman ‘to?” Inis siyang nagyuko para kunin sana ang mga bulaklak, pero agad siyang natigilan nang bigla nalang lumiwanag ang paligid at narinig niya ang sigawan ng kanyang mga anak. Nang mag-angat siya nang kanyang mukha ay nakita niya si Johnson, na may hawak na bulaklak. Ganun din ang dalawa nilang anak. “D-Dad..” Sambit niya, matapos makita ang kanyang ama. Na nakangiti sa k
CHAPTER 393RD POV Gulat na napatingin si Ellie, sa mga taong naghakot sa mga gamit niya. Kagigising niya lang, at hindi niya alam kung saan nila dadalhin ang kanyang mga gamit. “Ibaba niyo nga ‘yan! Saan niyo ba ‘yan, dadalhin ha?” Galit na wika niya, habang sinusundan sila. “Hija..” Napalingon siya sa kanyang ina, at dali-dali itong nilapitan. “Mom, sa’n nila dadalhin ang mga gamit ko? At nasa’n ang mga Anak ko? Bakit hindi ko sila nakikita?” Taka na tanong niya rito. “Hiniram ng mga biyenan mo. Ibabalik nalang daw nila mamaya, hindi kana rin nila ginising.” Sagot nito sa kanya. “A-ang mga gamit ko? Bakit nila kinuha? Pinapalayas niyo na ba ako Mom?” Halos maiyak na tanong niya rito. “Pina-lipat na ‘yan ni Johnson. Ang sabi niya, dapat nasa bahay niyo na raw ang mga gamit niyo ng mga bata.” Sagot nito, na kina-bilog ng kanyang mga mata. “Bakit kayo pumayag Mom? Hindi niya naman ‘yon, sinabi sa akin?” Inis na wika niya, kaya hinawakan ng kanyang ina ang kanyang kamay. “Asawa