203RD POV“Wala ka ba talagang balak na tawagan o puntahan ako?” Nag-angat ng mukha si Dylan habang papalapit sa kanya si Britney. “Pinuntahan kita sa condo mo.” Muling wika nito habang umupo.“Masyado akong busy.” Sagot ni Dylan sa kanya at muling itinuon ang atensyon nito sa folder na hawak niya.“Busy?” Nag-angat muli ng mukha si Dylan at tumingin ito sa kanya.“Pero ang dami mong time para kay Anna! At dinala mo pa siya rito sa opisina mo!” Bulyaw ni Britney sa kanya, kaya napahilot siya sa kanyang noo. Ang akala niya, ay makapag-focus siya ngayon sa trabaho niya, dahil hindi niya isinama si Anna.“Pwede ba Britney.” Natigilan si Britney, dahil sa sinabi ni Dylan.“Britney? Tinatawag mo na ako ngayon sa pangalan ko?” Nagtatampo na wika nito sa kanya.“Hindi mo ba nakikita na busy ako? Pwede bang mamaya na natin ‘yan pag-usapan?” “Pero ni-hindi man lang kita mahagilap Dylan? Kung noon, kahit gaano kapa ka-busy, pinupuntahan mo pa rin ako! Bakit ngayon? At ang nakaka-inis pa, baw
213RD POV“Fvck!” Malakas na mura ni Dylan matapos siyang lumingon at nakita si Anna sa likuran niya. “Hinahanap mo ba ako?” Ngiting wika nito sa kanya.“Sa tingin mo.” Kunot-noo na wika ni Dylan at hinawakan ang braso niya. “Saglit lang naman!” Inis na winaksi nito ang kanyang kamay.“Bakit, hindi pa ba kayo tapos ng lalaki mo?” Singhal ni Dylan sa kanya, pero hindi siya pinansin ni Anna. Napatingin si Dylan sa isang waiter na lumapit kay Anna at inabot ang isang paper bag.“Nand’yan na po lahat Ma’am.” Wika nito matapos na i-abot kay Anna ang kanyang hawak. “Thank you.” Malawak na ngumiti si Anna, habang tumalikod na ang waiter sa kanila. “What is that?” Tanong ni Dylan habang binuksan ni Anna ang paper bag.“Pagkain malamang!” Inis na wika nito habang pumasok sa kotse. Namilog ang mga mata ni Dylan habang dali-daling pumunta sa driver seat.“A-anong pagkain?” “Pagkain nga! ‘yong tira namin.” “Damn! Bakit mo dinala? Hindi ka ba nag-iisip?” Masamang tiningnan ni Anna si Dylan
223RD POVKahit anong gising ang ginawa ni Dylan kay Anna, ay hindi pa rin ito tumayo, kaya inis na umupo si Dylan sa sofa. Ayaw rin niya na tumabi kay Anna sa pagtulog, dahil baka hindi niya mapigilan ang sarili niya. Naisipan ni Dylan na lumipat nalang sa guest room, dahil alam niya na hindi siya makatulog sa sofa. Ayaw niya rin na maulit muli an ginawa ni Anna noon, dahil nahihirapan siyang pakalmahin ang alaga niya. Nilingon ni Dylan si Anna, habang mahimbing pa rin itong natutulog. Hindi niya naman napigilan na mapa-iling dahil sa naiisip niya. “Ayokong mahirapan ang magiging anak natin… Kaya gagawin ko ang lahat maiwasan ka lang.” Mahina nitong wika bago lumabas sa kanyang kwarto. KINAUMAGAHAN ay maaga na gumising si Dylan, para sunduin si Britney. “Aalis ka?” Tanong niya kay Anna nang makita itong pababa at bihis na bihis. “Oo.” Balewalang wika nito at nauna na sa kanya sa dining table.“Sa’n ka pupunta?” Tanong ni Dylan habang umiinom si Anna ng gatas. “Mamasyal.” Napa
233RD POV “Manang!” Sigaw ni Dylan, kaya dali-daling lumapit si Luz sa kanya.“Bakit hindi mo pinigilan si Anna?” “S-Sir, ang Sabi po kasi ni Ma'am, nagpaalam na raw siya sa inyo.” “Damn! Alam mo naman na umalis ako!” “H-hindi rin po kasi siya magpapapigil Sir..” Mahina na wika ni Luz sa kanya. Inis na pumasok si Dylan sa room ni Anna at doon niya nakita ang phone nito na nasa min table. Sinubukan niya itong buksan pero hindi ito mabuksan ni Dylan. Lumipas ang isang linggo pero hindi pa rin bumalik si Anna. Palagi naman na mainit ang ulo ni Dylan at hindi niya maiwasan na sigawan ang mga tao sa paligid niya, kahit pa konti lang ang mali na nagawa nito. “Kahit sa labas, ay rinig na ‘yang boses mo.” Iling na wika ni Recca, habang pumasok sa office ni Dylan. “Paanong hindi ako sisigaw?” “Dude! Mukhang laging mainit ‘yang ulo mo?” Hindi sumagot si Dylan at nakatuon lang ang atensyon nito sa monitor niya. “Pwede bang ikaw muna ang pumalit sa akin?” Wika ni Dylan nang mag-angat
24 3RD POV“Masarap ba?” Napamulat ng mga mata si Dylan at mabilis na naitulak si Anna. Hindi naman maiwasan ni Anna na mapangi habang tinalikuran siya ni Dylan. “Damn! Why are you doing that?” Inis na wika ni Dylan sa kanyang sarili. “What?” Inis na wika niya ng sagutin niya ang kanyang phone.“Hey!” Napatingin siya sa pangalan ng caller at agad na napahinga ng malalim. “Why?” Mahina na tanong niya.“Wala ka ba talagang balak na kumustahin man lang ako?” Galit na wika ni Britney sa kabilang linya. “Ilang beses ko bang sabihin sa ‘yo na busy ako.” “Busy? Grabe Naman Love! Ni hindi mo nga ako kinamusta simula noong iwan mo ako sa resort na ‘yon!” “Pwede ba, wala ako sa mood makipag-away sa ‘yo.”“Wala na ba talaga akong halaga sa ‘yo?” Biglang lumambot ang mukha ni Dylan dahil sa narinig niya mula kay Britney. “Ano ba ‘yang pinagsasabi mo? Alam mo naman na mahal kita.”“Mahal? Pero bakit hindi ko na ramdam Love?” Napapikit ng mga mata si Dylan habang hindi alam kung ano ang i
253RD POV“Ayaw mong maligo?” Tanong ni Anna sa kanya. “Ayoko.” Balewala na wika ni Dylan habang hindi tiningnan si Anna. “Hmm, bakit naman? Ang sarap kaya malig-.”“Hindi ka ba nakakaintindi? Ayoko nga ‘di ba?” Inis na sagot ni Dylan. Nagkibit balikat naman si Anna at hindi na kinulit si Dylan, napatingin si Dylan sa likuran nito habang nag-umpisa na ulit itong lumangoy. “Hijo, kumain na muna kayo sa loob.” Tawag ni Kim, kaya tumayo si Dylan. “Hindi mo ba tatawagin ang asawa mo?” Taka na tanong nito habang hindi sumagot si Dylan sa kanya. Matapos kumain ni Dylan ay muli siyang pumunta sa pool area, dahil kahit anong pigil niya sa kanyang sarili ay hindi niya maiwasan na isipin si Anna, dahil hindi ito sumunod sa kanya. “Where is she?” Taka na tanong niya sa katulong nang maabutan ito na naglilinis ng pool. “S-si Ma’am po?” kabadong sagot nito sa kanya. “Sino pa ba? Nasa’n siya?”“K-kanina pa po siya umalis Sir… May tumawag po kasi sa kanya.” Inis na pumasok si Dylan sa loob
26 WARNING MATURED CONTEXT SPG 3RD POV In-adjust ni Dylan ang upuan ng kotse para mapahiga ito ng konti. “Dylan! Binabalaan kita!” Nagpupumiglas na wika ni Anna habang ngumisi sa kanya si Dylan. “I though you want it?” Ngiti nitong tanong sa kanya, habang nailing si Anna. “Nababaliw ka na ba? Akala ko ba ayaw mo sa akin?” Wika ni Anna habang tiningnan siya ni Dylan mula ulo Hanggang paa. “Well I just realize na hindi na rin masama.” Ngisi na wika muli ni Dylan at sinunggaban ng halik ang labi ni Anna. “Umm..” Muling itinulak ni Anna ang dibdib ni Dylan, ngunit sadyang malakas si Dylan. Namilog ang mga mata ni Anna nang muling ipasok ni Dylan ang kanyang kamay sa loob ng kanyang damit. Muling napa-ungol si Anna nang ipasok ni Dylan ang kamay niya sa loob ng kanyang b*a. Pinigilan niya ang kamay ni Dylan pero bigla siyang nanghihina nang pinisil nito ang isa niyang di*dib. “Ahhh..” Hindi niya napigilan na mapa-ungol muli dahil sa init na nararamdaman ni
27 WARNING MATURED CONTEXT SPG 3RD POV Napatayo si Dylan habang napahawak siya sa kanyang ulo. “M-mabuti na ba ang pakiramdam mo?” Napalingon siya at nakita si Anna na nakaupo sa sofa. Mabilis na nag-bawi ng tingin si Dylan sa kanya, dahil nagi-guilty pa rin siya sa ginawa niya sa kanya. “A-ako na ang nagbihis sa ‘yo… Kasi madumi ang damit mo kagabi.” Mahina na wika ni Anna sa kanya, kaya napalingon siya rito. “N-naghanda pala ako ng sabaw, k-kumain ka muna, para mawala ‘yang hang over mo.” Lalong napatitig si Dylan sa kanya, dahil napapansin niya na nag-iba na naman ang ugali ni Anna. “Hindi ka ba galit sa akin?” Wika niya habang muling nagyuko ng mukha si Anna. “Wala naman silbi kung magagalit ako sa ‘yo, asawa pa rin kita Dylan.” Napansin ni Dylan na nagpunas si Anna sa kanyang pisngi, kaya lalo siyang nakaramdam ng guilt, dahil sa ginawa niya. “S-saan ka pupunta?” Taka na tanong ni Anna nang tumayo si Dylan, pero hindi ito sumagot sa kanya. “Ma’am A
CHAPTER 5 3RD POV Halos malula si Daisy, nang makita ang nag-tataasan na pader. Kanina pa siya paikot-ikot sa bakuran, pero wala siyang makitang gate. Mas lalo pa siyang nakaramdam ng kaba, matapos makita ang lalaking nakasuot ng mascara. Muli siyang tumakbo, at naghahanap muli ng daan, na pwede niyang labasan. “Mapapagod ka lang!!” Napatingala siya, at doon niya nakita ang mga naglalakihang speaker na nasa taas. “Kung ako sa ‘yo, bumalik kana.” Muling wika nito, pero hindi pa rin siya tumigil sa kata-takbo. ‘Anong klaseng lugar ba ‘to? Bakit walang daan palabas?’ Hindi niya maiwasan na maiyak, habang nakaramdam na nang pagod. Gusto na niyang sumuko, pero nasa isip niya pa rin ang tumakas. Kailangan niyang makawala sa lalaki. “Hindi kaba talaga hihinto?” Natigilan siya matapos makita itong nakatayo sa harapan niya. Namilog din ang kanyang mga mata, matapos niyang makita ang dala nito. Itinaas ni Daisy, ang kanyang mga kamay. Habang tinutok ng lalaki ang baril na hawak niya sa
CHAPTER 4 3RD POV Napabalikwas si Daisy, sa kama at napatingin sa paligid. Ang akala niya, ay nanaginip lang siya. Pero nang magising siya, na nag-uunahan na naman sa paglandas ang kanyang mga luha sa kanyang mga mata. Nang makita niya ang mga paper bag, na nasa sofa ay tumayo siya at nilapitan ito. Isa-isa niya itong binuksan at tiningnan, ang laman. Napakunot ang kanyang noo, matapos niyang makita ang mga damit, na nasa loob ng paper bag. Puro kasi ito mga sexy na damit at kadalasan ay night dress. “Ano ba ang akala mo sa akin? Sumasayaw sa night club?” Galit na wika niya, habang nakatingin sa cctv camera. Kinuha ni Daisy, ang isang damit at akmang pupunitin ito. Pero narinig niya ang malakas na sigaw mula sa speaker. “Subukan mong punitin ‘yan. Hindi mo magugustuhan ang gagawin ko sa ‘yo.” Galit na wika nito, kaya napalunok siya at binaba ito. Iniisip niya naman na mukhang wala itong trabaho at wala itong ibang ginagawa kun’di ang tingnan siya. “Maligo kana.” Wika nito, kaya
CHAPTER 33RD POV Buong lakas na tinumba ni Daisy, ang taong nasa loob ng kurtina. Matapos niya itong maitumba, ay dali-dali niyang kinuha ang kurtina, para makita ang mukha nito. “S-sino ka?” Utal na tanong niya, nang makita ang mukha nito, na nakabalot ng isang silicone mask. Napangiti ito, at hinawakan nang mahigpit ang kanyang mga kamay. “Bitawan mo ako!!” Malakas na sigaw niya. Habang binuhat siya at muling binalik sa kama. “A-anong gagawin mo?” Takot na wika niya rito, habang nakita ang hawak nitong tali. “Ano ba! Bitawan mo ako!!” Patuloy na nanlaban si Daisy, sa lalaki. Pero matagumpay pa rin siyang naitali nito. “Bakit mo ba ginagawa sa ‘kin ‘to? Sino kaba talaga?” Iyak na tanong niya, habang tinali nito ang kanyang mga paa. Nang matapos siyang itali nito, ay agad itong lumabas. Ni hindi man lang niya narinig ang boses ng lalaki. “Pakawalan mo ako rito! Hay*p ka!!” Iyak na sigaw niya. Napalingon ulit si Daisy, sa pinto nang makitang bumukas ito. “Sino kayo?” Tanong n
CHAPTER 23RD POV Nang magising si Daisy, ay napatingin siya sa paligid. Wala siyang ibang nakita kun’di puro maitim na kurtina. Mabilis siyang napa-bangon at lumapit sa pinto. Sinubukan niya itong buksan pero hindi niya ito mabuksan. “Buksan niyo ang pinto!!” Malakas na sigaw niya, habang hinampas ang pinto. “May tao ba r’yan?!” Muling sigaw ni Daisy. “Mapapagod ka lang.” Napatingala siya matapos marinig ang isang boses. Doon niya nakita ang mga cctv camera na nakapaligid sa kanya. Kasama ng isang malaki na speaker. “Sino ka?” Galit na wika niya, habang masama na tiningnan ang cctv camera. “Sumagot ka!!” Malakas na sigaw niya. “Pakawalan mo ako rito!!” Muling sigaw niya, pero hindi na niya ulit ito narinig. Mabilis naman ang kilos niya, at isa-isa na binuksan ang mga kurtina. Pero wala siyang ibang nakikita kun’di puro pader. “Sino kaba talaga? Bakit mo ba ‘to, ginagawa? Ano bang naging kasalanan ko sa ‘yo?!” Hindi na niya napigilan pa na mapa-iyak, dahil sa galit na kanyang
MY MYSTERIOUS WIFE BOOK X CHAPTER 1 3RD POV Kahit pinipigilan ni Daisy, ang kanyang mga luha ay kusa pa rin itong bumagsak. “Ayos lang po ba kayo Ma’am?” Nag-alala na tanong ng kanyang driver sa kanya. Kahit hindi siya okay, ay pilit siyang tumango at ngumiti rito. “’Wag mo akong intindihin Manong, ayos lang ako.” Ngiting wika niya, habang pinunasan ang kanyang mga luha. Sa tuwing iniisip niya kasi si Johnson, ay bumabalik ang sakit na nararamdaman niya. Hindi niya akalain na-mamahalin niya ito ng husto, kahit pa alam niya na hindi siya ang mahal nito. Sinubukan niyang gawin ang lahat para mahalin siya nito, pero bigo pa rin siya, dahil ang kanyang ate Ellie, ang mahal nito. “Wala naman talaga akong laban kay Ate..” Iyak na wika niya, kaya muling napatingin sa kanya ang kanyang driver. “’Wag mo na akong pansinin pa.” Wika niya at pilit na kinalma ang sarili. Nang tumunog ang phone niya, ay agad niya itong tiningnan. Nakita niya naman ang pangalan ng kakambal niya sa screen n
CHAPTER 42 3RD POV “Hindi mo ba talaga ako nakilala?” Iling na wika ni Ellie, habang tinitigan ito mula ulo. Hanggang paa. “Itinuring kita na parang kapatid noon, pero ano ang ginawa mo? Niloko mo lang ako!” Galit na sigaw niya rito. Akmang aawat sana sa kanya ang kasama nitong bodyguard. Pero mabilis itong hinarang sa mga kasama nilang bodyguard. “Pinagmukha mo akong tanga.” “E-Ellie..” Hindi makapaniwala na wika nito, at tumingin kay Johnson. “I-ikaw ba ito Ellie?” “Ako nga.” Taas kilay na sagot niya rito. “Jameson.. B-bakit ka nakipag-balikan sa kanya? Hindi ba sinabi ko sa ‘yo, na ‘wag mo siyang mahali-.” Malakas siyang sinampal ni Ellie, kaya hindi nito natapos ang sasabihin nito. “Ang kapal talaga ng mukha mo!” Galit na sigaw niya. “Anong nangyari rito?” Tanong ng isang lalaki na medyo may edad na. “Mahal, sinampal ako ng babaeng ‘yan!” Iyak na wika ni Camille, habang niyakap ang lalaki. Halos matawa naman si Ellie, dahil sa itsura ng lalaki. Para na kasi itong tatay
CHAPTER 413RD POV “Daddy, saan tayo pupunta?” Tanong ni John-John, kaya napalingon dito si Johnson. “Mamasyal.” Ngiting sagot nito. “Mamasyal? Bakit hindi mo sinabi? Ang pangit tuloy ng suot ko.” Inis na wika niya rito. Hindi na kasi siya nagbihis, dahil ang sabi ni Johnson, ay lalabas lang sila saglit. “Hindi mo na kailangan pang mag-ayos pa, Wife. Kahit ano pang isuot mo. Maganda ka pa rin.” Wika nito, habang napatingin siya kay Johnson. “Tse!” Wika niya, habang lihim na napangiti at tumingin sa bintana ng kotse. “Totoo naman ang sinabi ko, kahit pa nga may laway ka sa labi. Maganda ka pa rin.” Dagdag nito, kaya hindi na niya napigilan pa na mapangiti. “Mommy, bakit ka tumawa?” Tanong sa kanya ng anak nilang si Jun-Jun. “Hindi tumawa ang mommy mo, Anak. Ngumiti lang.” Sagot ni Johnson, dito. “Kasi bolero ang daddy niyo.” Ngiting wika niya, habang napatingin kay Johnson. “Sasakay pa tayo rito?” Taka na tanong niya, habang nakikita ang private plane ni Johnson. “Oo, bakit?
CHAPTER 40 3RD POV Hindi maiwasan ni Ellie, na magtaka. Matapos siyang makababa sa kanyang kotse. Masyado kasing tahimik ang bahay nila. “Wala ba si Johnson, sa loob?” Tanong niya sa guard. “Hindi ko po alam Ma’am.” Napakunot naman ang kanyang noo, dahil sa sinabi nito. “Hindi ba ikaw ‘yong guard? Bakit hindi mo alam?” Wika niya, habang nag-yuko ito ng ulo. “Kapapalit ko pa lang po sa kasama ko Ma’am.” Mahinang sagot nito sa kanya. Napahinga naman siya nang malalim, at iniwan ito. “Ang sabi niya, nandito siya. Sinungaling talag-.” Natigilan si Ellie, matapos makita ang mga bulaklak na nasa sahig. “Ano naman ‘to?” Inis siyang nagyuko para kunin sana ang mga bulaklak, pero agad siyang natigilan nang bigla nalang lumiwanag ang paligid at narinig niya ang sigawan ng kanyang mga anak. Nang mag-angat siya nang kanyang mukha ay nakita niya si Johnson, na may hawak na bulaklak. Ganun din ang dalawa nilang anak. “D-Dad..” Sambit niya, matapos makita ang kanyang ama. Na nakangiti sa k
CHAPTER 393RD POV Gulat na napatingin si Ellie, sa mga taong naghakot sa mga gamit niya. Kagigising niya lang, at hindi niya alam kung saan nila dadalhin ang kanyang mga gamit. “Ibaba niyo nga ‘yan! Saan niyo ba ‘yan, dadalhin ha?” Galit na wika niya, habang sinusundan sila. “Hija..” Napalingon siya sa kanyang ina, at dali-dali itong nilapitan. “Mom, sa’n nila dadalhin ang mga gamit ko? At nasa’n ang mga Anak ko? Bakit hindi ko sila nakikita?” Taka na tanong niya rito. “Hiniram ng mga biyenan mo. Ibabalik nalang daw nila mamaya, hindi kana rin nila ginising.” Sagot nito sa kanya. “A-ang mga gamit ko? Bakit nila kinuha? Pinapalayas niyo na ba ako Mom?” Halos maiyak na tanong niya rito. “Pina-lipat na ‘yan ni Johnson. Ang sabi niya, dapat nasa bahay niyo na raw ang mga gamit niyo ng mga bata.” Sagot nito, na kina-bilog ng kanyang mga mata. “Bakit kayo pumayag Mom? Hindi niya naman ‘yon, sinabi sa akin?” Inis na wika niya, kaya hinawakan ng kanyang ina ang kanyang kamay. “Asawa