#3

BRENT DE GUZMAN POV.

"It's done already lolo." I seriously said to my lolo.

"Are you sure? Nagkita ba kayo? Maganda si Bella, hindi ba?" Bakat sa mukha ni Lolo ang kaniyang pagkatuwa.

"Lolo, please stop. She's not Bella, I know Bella is. Ilang taon na kaming nagsasama ni Bella."

"Brent, hindi ba pwedeng maging pangalan din ng ibang babae ang pangalan na Bella? Ehemm, bakit sigurado ka ba na ang kasama mo ngayon ay ang asawa mo noon? Brent, kahit hindi ko pa nakita ang asawa mo noon. Alam kong siya ang Bella na tumulong sa akin." I don't know, but I feel triggers.

"Lolo, huwag mo naman pong pagdudahan ang kinakasama ko ngayon. She's Bella, I love her so much." Kahit na anong mangyari, ipaglalaban ko pa rin ang asawa ko. Mahigpit ilang taon na kaming mag-asawa. Si Bella, ang tanging hinahanap ko noon matapos akong magising sa kamay ng Daddy ko.

"Apo, I don't know what to do. Pero, gusto kong dalhin mo rito ang babaeng nagligtas sa akin. Matanda na ako, gusto ko sa aking pagpanaw. Si Bella, ang ikasal sayo." Desidido na boses ni Lolo. Gusto niya talagang ipaglaban ang babaeng 'yon na parang pera lang din naman ang habol.

"Lolo, please. Mahal ko ang asawa ko, you know me."

"Brent, wala kang magagawa 'yon ang utos ko. Dalhin mo sa akin si Bella, gusto ko siyang tumira dito sa bahay." Halos nanlaki na ang paningin ko sa kagustuhan niya. What the! Ano ba ang ginawa ng babaeng 'yon kay Lolo!

"Lolo...."

"No! that's my final decision!" Napatigil na lang ako dahil sa galit na boses niya.

Hindi ko rin kayang masaktan ang lolo ko. Dahil siya ang dahilan kung bakit ako naririto. Si Lolo ang naging dahilan para iligtas ako sa kamay ng Dad ko.

"Okay, fine." I calmly said. Ngunit, sa aking loob na iinis at gustong pumutok ng galit.

• • • • •

Agad kong tinawagan ang mga tauhan ko upang sunduin ang babaeng 'yon.

"You know what to do. Kapag hindi siya pumayag, tumawag kayo sa akin." I coldly said to them.

"Okay sir!"

"Yes sir!"

"Hi babe." Boses ng asawa ko. Binigyan ko nang malamig na tingin ang mga tauhan ko. Dahilan na agad din silang umalis sa harapan ko.

"Babe, who are they? Ano ang ginagawa nila? Tapos, bakit naman parang ang seryoso nila?" Pagtatakang tanong sa akin ni Bella.

"Nothing Bella, may inutos lang ako sa kanila."

"Inutos? Ano naman? Pwede ko bang malaman? Please..." Nagdadalawang isip akong sabihin 'to sa kaniya. Ngunit, hindi ko magawang magsinungaling sa babaeng mahal ko.

"Babe, I'm sorry. May babae kasing ginagamit ang pangalan mo. And now, pinapuntahan ko sa mga tauhan ko." I calmly said.

"What??? And who is she??? Asan ba siya huh? Baka gusto niyang agawin ka sa akin kaya nagpanggap pa siya!" Galit na wika sigaw ni Bella.

"Okay, calm down. It's okay. I already know that thing. Don't worry, hmm wala naman magagawa ang baba eh 'yon okay?"

"But babe, natatakot akong kunin ka niya sa akin. Promise me na ako lang. Promise me na walang iba ahh please ....." Then she pout.

"I'll promise."

"Ahmm, by the way, babe. May pupuntahan pa pala ako. Sorry, mamaya na lang ahh. Babalik agad ako, pagbigyan mo ako ahh." Mahinhin niyang boses.

"Okay, Sige. Basta mag-iingat ka, bumalik ka rin agad. If you want, ipapadala ko ang ibang tauhan ko sayo to make sure your safe." I touch her hair then I kiss her forehead.

"Ahmm, no thanks babe. Kaya ko na ang sarili ko." Pagtanggi niya.

"Okay, sige. Just be careful."

GINA POV.

"Sh*t! Anong plano ng babaeng 'yon! Argh! Gusto ba niyang agawin sa akin si Brent??? What the fuck! Matagal na siyang wala sa buhay namin. Then now, sisirain niya ang lahat??? Kukunin niya ang lahat na dapat ay akin? Well, well, well, in your dreams Bella! Dahil alam ko na kahit na kailan hindi ka pagkakatiwalaan ni Brent. Thanks to your name huh? Dahil ako na si Bella Monteverde, simula nang lumayas ka sa bahay!

Mabilis kong pinaandar ang sasakyan ko upang magtungo sa hospital. Susugurin ko ang babaeng 'yon, dahil sa walang kwenta niyang mukha! Walang silbi at panira!

Hindi ko magawang pakalmahin ang sarili ko. Paano nga ba ako kakalma, kung may hayop at insekto na umaaligid ngayon! Tapos kay Brent pa??? Pwes, magkamatayan muna tayo Bella, kung gusto mong kunin sa akin si Brent at ang lahat lahat. Dapat talaga namatay ka na lang noon pa.

Nang nasa hospital na ako. Agad akong nagtungo sa kwarto ng anak niya. Subalit, narito ang mga tauhan ni Brent. Hindi 'to pwede dahil tiyak akong pagdududahan ako ni Brent kapag malaman niyang pumunta ako dito.

Kung ganun, hihintayin ko na lang na umalis kayo.

Hindi ko magawang lumapit dahil sa labas at loob ng kwarto ay naka-pwesto ang mga tauhan ni Brent. Maya-maya pa, saksi ako kung paano sinaktan ng mga ito si Bella.

Ayan nga, 'yan ang nararapat sa mga taong higad! Sige, saktan niyo hanggang sa mamatay na ang babaeng 'yan. Total wala naman siyang silbi!

"Ano ba bitawan niyo ako! Ano ba ang atraso ko sa inyo huh! Pwede bang bitawan niyo ako!" Paulit-ulit na pagsusumamo niya. Nakakatuwa talaga siyang titigan.

"Miss, pinagsasabihan ka na naman nang maayos. Pero ang atigas ng ulo mo. Kung ayaw mo talagang makinig mapipilitan kaming tawagan ang boss namin."

Boss? What??? Pupunta pa talaga rito si Brent? Hindi pwede! Argh!

Pinakalma ko ang sarili ko, pilit na tumayo at ngumiti. Kailangan kong umayos sa paglakad na tila'y isang anghel.

"Excuse me, ako na ang bahala rito." Mahinhin kong wika sa kanila.

"Yes po ma'am!" Sabay yuko nila sa akin. Ganyan nga ang karapat dapat.

Dahan-dahan kong itinayo si Bella.

"Sige na umalis na kayo." Tango naman ang na-isagot nila sabay alis. Pagka-alis nila, tinulak ko naman si Bella dahilan ng pagbagsak niya. Ano siya seneswerte para maging mabait ako sa tulad niya???

"Gina.... Gina, anong ginagawa mo?" Kasabay ng butil na tumulo sa mata niya.

"What do you think???" Malakas na boses ko.