Chapter 5. Damage has been Done

JIHAN'S POV

One week later...

Alas Dos ng madaling nang maalimpungatan ako dahil sa gutom. Hindi ko namalayan na nakatulog pala ako.

Tinignan ko ang cellphone ko at binuksan ito.

Nakita ko message ni Hyder na gagabihin sya sa pag-uwi. Isang ngiti ang gumuhit sa aking labi.

Sino bang babae ang hindi maiinlove sa katulad ni Hyder lalo pa't kahit na alam nyang kasal kasalan lang ang nangyari sa amin ay hindi nya kinakalimutang mag-update.

Maliit na bagay para sa iba pero para sa akin ay

kasiyahan sa puso ko ang dulot nito.

Lumabas ako para magtungo sa kusina dahil kanina pa umaangal ang sikmura ko.

Napahinto ako sa paglalakad nang marinig ko ang dalawang taong walang humpay sa pag-ungol.

Kumabog ng malakas ang dibdib ko at lakas loob na lumapit sa pintuan ng silid ni Hyder.

Bahagyang nakabukas ito kaya dinig na dinig ang palitan nila ng ungol.

Sumilip ako sa pintuan at doon na nagsimulang maglaglagan ang mga luha ko.

Nasaksihan ko kung paano magniig ang asawa ko at ang babaeng mahal nya.

Halos panawan ako ng ulirat kaya dali dali akong bumalik sa silid ko. Doon ko na binuhos ang lahat ng sakit na nararamdaman ko.

Bakit ba ang sakit mong mahalin Hyder?

Hindi mo ba nararamdaman ang pagmamahal ko sa iyo?

Ako ang asawa mo Hyder. Kasal na tayo.

Unti unti na ring namimigat ang mga talukap ng mga mata ko kaya nilamon na rin ako ng antok.

Kinabukasan...

"Hi Jih, mag breakfast na tayo" nakangiting wika ni Hyder.

Hindi ko sya pinansin at nagtuloy lang ako sa paglalakad.

Bigla naman nya akong hinila kaya napaharap ako sa kanya.

Malungkot na nagtatanong ang mga mata ko habang tinitignan ko sya. Nagsimulang maglaglagan ang mga luha ko.

"Jih bakit ka umiiyak?" nag-aalalang tanong ni Hyder sa akin.

Hinawakan nya ng magkabilang pisngi at pinapahid ang mga luhang dumadaloy.

"Ang sabi mo sakin gagabihin ka sa trabaho,pero bakit nandito si Alexa kagabi?!" marahas na tanong ko.

Hindi ko na mapigilan ang sarili ko dahil parang sasabog ang puso ko.

"Jih Bakit mo tinatanong yan? Alam mong Girlfriend ko si Alexa" sagot nya sa akin.

"Pero asawa mo ako Hyder! Sarap na sarap ka pa kagabi sa ginagawa nya sayo!!" pagdidiin ko sa kanya.

"Jih Ano ba?! Palabas lang naman natin to hindi ba? Bakit ka nagkakaganyan?? Ikaw ang nag-isip ng ganitong set-up" inis na wika nya sa akin.

"So para sayo, palabas lang ang lahat ng ito! Nasasaktan ako Hyder! Lahat ng to ginagawa ko para sayo! Lahat ng sakit tinitiis ko makita lang kitang masaya! Dahil totoong mahal kita Hyder! Kung hindi mo kayang respetuhin ako bilang tao, respetuhin mo man lang sana ako bilang tao!!!" umiiyak na wika ko.

Nanlaki ang mga mata nya sa binitawan kong salita.

"So kaya pala ganitong set up ang naisip mo para matali ako sayo! Makasarili ka Jih!. Pinaniwala mo ako na mabuting kaibigan. Yun pala may hidden agenda ka" kagat labi nyang tugon.

Nararamdaman ko ang galit nya pero wala na akong pakialam pa doon. Ngayong sa akin na sya hindi ako makakapayag na malapitan ulit sya ni Alexa.

"Mabuti pang putulin na ninyo ni Alexa ang relasyon nyo" sarkastikong wika ko kay Hyder.

Napangisi naman sya at matalim akong tinignan.

"Hindi ko puputulin ang relasyon ko kay Alexa dahil sya ang mahal ko at alam mo yan.Kahit kailan hindi kita magagawang mahalin. Mas pipiliin ko pa na maging pulubi kesa mahalin ka. Walang lugar sa puso ko ang mga katulad mo. Sa papel mo lang ako asawa at gagawa ako ng paraan para ikaw na mismo ang maglatag ng divorce paper sa harap ko!!" galit na wika nya at iniwanan nya na ako.

Ngayon lang nag-sink in sa utak ko ang mga pangyayari.

"Hyder wait!!" sigaw ko ng mapagtanto ko ang mga sinabi ko.

Shitt! Wrong move Jihan. wrong move.

Pumasok ako sa silid ko at kinuha ang cellphone ko para tawagan si Hyder.

Ring lang ng ring ito hanggang sa tuluyan ng hindi ko ma-contact si Hyder.

"Hyder, sorry.. Please bumalik ka na" pagsamo ko sa kawalan.

Awang awa ako sa sarili ko dahil para akong nanlilimos ng pagmamahal.

Wala na. Nasira ko na ang tiwala ni Hyder.

Mas lalo ko lang pinagulo ang sitwasyon.

Natatakot ako na baka hindi na bumalik pa si Hyder.

"Okay lang sa akin kahit hindi mo ako mahalin. Kahit si Alexa pa ang mahal mo. Huwag ka lang mawala sa tabi ko." umiiyak na bulong ko sa sarili ko.

Kasalanan ko ito, naging makasarili ako.

Sana pala hindi ko na inamin na mahal ko sya.

Gabi na, heto pa rin ako naghihintay sa pagbabalik ng asawa ko.

Alam kong dito pa rin sya uuwi hanggang sa bumukas ang pintuan.

Nakahinga ako ng maluwag dahil bumalik ang asawa ko.

"Hyder, mag-usap tayo please?" pakiusap ko sa kanya.

"Wala tayong pag-uusapan. Sapat na ang narinig ko mula sayo" malamig na wika nya.

"Gusto ko lang humingi ng sorry sa mga nasabi ko. Nadala lang ako ng emosyon ko" paumanhin ko kay Hyder.

"Damage has been done Jih, Mas mabuti pang dumistansya ka na lang sa akin kesa may magawa ako sayong hindi mo magustuhan" ani nya.

"Gagawin ko lahat mahalin mo lang ako." ani ko sa kanya.

"Jih please? kung may konting kahihiyan pa dyan sa sarili mo itigil mo na to. Bigyan mo ng respeto ang sarili mo. Hindi ko masusuklian ang pagmamahal mo dahil si Alexa ang mahal ko. Mahal din kita pero hanggang kaibigan lang" paliwanag nya at tuluyan na akong iniwan sa living room.

Walang humpay na naman sa pagdaloy ang aking mga luha habang tinitanaw si Hyder paakyat ng hagdan.

"No Hyder. Gagawin ko lahat para mabaling ang atensyon mo sa akin. Kung kailangang kulit kulitin kita sa araw araw gagawin ko." bulong ko sa sarili ko.

Nakakabulag talaga ang pagmamahal. Darating talaga tayo kung minsan sa point na hindi na natin alam ang limitasyon natin.

Asawa ko na si Hyder, pero bakit kailangan ko pang magmakaawa na mahalin ako ng sarili kong asawa?

Ang tagal kong tiniis ang sakit sa tuwing makikita kong masaya sya sa piling ni Alexa.

Ganito na lang ba ang papel ko sa mundo? Wala ba akong karapatang sumaya at mahalin ng taong mahal ko?

Madalas naiisip ko na Sana ako na lang si Alexa.