Third Person's POV"Congratulations, Miss Gregorio. Ikaw na ngayon ang may-ari ng lahat ng kayamanan ng Gregorio." Pilit na ngumiti si Allianna kay Attorney Heiz nang matapos niyang pirmahan ang documents na pinapirma ni Heiz kay Allianna.Nakuha man ni Allianna ang hustisya na matagal niya nang gustong makuha, pero may isa namang tao ang nawala sa buhay niya. Kaya lungkot at saya ang nararamdaman ni Allianna ngayon."I am Bianca Green, ako ang secretary ng daddy mo noon." Nginitian siya ni Alliann at nakipagkamayan. "Ako lang ang nandito, dahil may mga documents na kailangan mong pirmahan.""Pwedeng mamaya na lang 'yan? Meroon pa akong kailangan puntahan.""Sige po.""Lio," tawag ni Allianna sa kaniyang driver. Kaya pumunta agad si Lio sa harap ni Allianna. "Ihanda mo ang sasakyan dah pupunta tayo sa Catholic School.""Yes, Miss." Nang makaalis si Lio, ay nagpaalam na rin si Attorney Heiz kay Allianna na aalis na ito dahil manganganak na raw ang kaniyang asawa. Kaya si Biance na lang
Allianna’s POV“Mauna na kayo sa bahay dahil muna ako ngayon. Gusto kong icelebrate ang pagkapanalo ko ngayon,” seryosong sabi kokay Lio at kay Bianca.“Miss, paano po itong mga documents na kailangan niyong pirmahan? Kailangan niyo na po itong mapirmahan.”“Bukas na ‘yan, Bianca. Gusto ko munang maging masaya ngayon. Kaya hayaan mo muna ako.” Nang makalabas ako ng kotse, ay agad akong naglakad papunta sa entrance ng bar, pero bago pa ako makapasok, ay meroon nang pumigil sa akin na dalawang guard.“May I’D po ba kayong dala, Miss?” Kumunot ang noo ko sa lalaking nagtanong.“Bakit mo kailangan?”“Gusto ko lang pong malaman kung ilang taon na kayo, Miss.”“Wala akong dalang I’D kaya papasukin mo na lang ako.”“Hindi pwede, Miss.”“Fuck! Papasukin mo ako, gusto ko lang magsaya ngayon. Kaya hayaan mo na ako maging masaya. I’m an adult now!” Dahil sa mga sinabi ko, ay agad na nila akong pinapasok. Kaya masaya akong pumunta agad sa dance floor. Habang sumasayaw ako, ay kumuha ako ng isang
Habang nakatingin si Allian kila Daylon at Kiari ay bigla siyang nakaramdaman ng kirot sa kaniyang puso. Ang kaniyang mga mata ay nagsisimula nang mamasa dahil sa kaniyang luha na hindi niya mapigilang ilabas. Sa dami nilang pinagsamahan ni Daylon, hindi siya makapaniwala na sobra siyang masasaktan sa nakikita niya ngayon. Hindi niya rin maintindihan ang kaniyang sarili kung bakit siya nagiging ganito. Kung bakit naluluha na lang siya bigla at nanlulumo ang mga binti. Ito na ata ang palatandaan na kailangan niya nang itigil ang kahihibangan na ginagawa niya. Hindi naman masamang sumuko hindi ba? Wala namang sinabi na kailangan ipagpilitan ang gusto para makuha ang iyong inaasam. Sa kalagitnaan ng basketball court doon umamin ang lalaking si Daylon na pinakamamahal niya sa babaeng pinakamamahal nito. Siya dapat ang nasa hindi si Kiara. Siya dapat ang luluhudan ni Daylon hindi si Kiara. Siya dapat ang minamahal ni Daylon hindi si Kiara. Siya dapat ang nagpapasaya kay Daylon hindi a
Pagkatapos kong maghugas, ay lumabas na ako sa kusina."Ate! Tara maglaro tayo! Namiss ka naming kalaro e," masayang mga saad ng mga bata. Gustong-gusto kasi nila ako kalaro. Hinawakan nila ang mga braso ko at hinila papunta sa kanila. Naglalaro kasi sila ng taya-tayaan. Kung sino ang mahawakan ng taya, ay siya ang taya tapos siya naman ang maghahabol. Ang paborito nilang laro, ay ang tagu-aguan. Lalo na kapag gabi dahil hindi nila basta-basta mahanap ang mga nagtatago kaya lugi ang taya.habang naglalaro kami, ay biglang may tumawag sa akin."May bisita po kayo nasa visitor's room po sila ngayon." Kumunot ang noo ko dahil sa sinabi sa akin ng babae. Sila? So ibig sabihin ba nito madami ang bumisita sa akin ngayon? Sino naman? Nakita ko ang aking Tiya kasama ang kaniyang anak na babae nakaupo sa dulo ng visitor's room. Nang makita nila ako ay ngumisi ang aking Tiya at nagsign na lumapit ako sa kaniya.Ilang taon na rin silang hindi bumibisita sa akin at sa tuwing bumibisita sila, ay
Third Person’s POV “Demitri!” tawag ni Mialyn sa kaniyang anak na bunso. “Ano ba ‘yun, Mom? Nakailang tawag ka na po sa akin. Pwede mo naman pong tawagin si Kuya hindi lang po puro ako.” “Huwag ka na ngang magreklamo. Samahan mo kaming manood ng balita rito.” “Para saan?” Inis na umupo si Demirtri sa pang-isahang sofa at nakasimangot na tinignan ang kanilang TV. “Ano naman ang gagawin ko sa balita na ‘yan, Mom? Imbis na nag-aaral ako e,” dagdag pa nito. “Ano naman ngayon? E ‘d dito mo gawin ‘yang pag-aaral na sinasabi mo. Pwede mo naman ‘yun gawin dito.” “Ano ba naman ‘yan.” “Gusto ka lang makita ng Nanay mo, Demitri. Kaya gawin mo na lang ang gusto niya. Kung nag-aaral ka, mag-aral ka rito. Huwag kang mag-alala, makakapag-aral ka naman ng maayos dahil hindi naman kami maingay manood ng Nanay mo.” Napabuntong hininga na lang si Demitri dahil sa sinabi ng kaniyang Ama. Inis siyang pumunta sa kwarto niya, pero bago siya bumalik sa sala ay pinasok niya muna ang kwarto ng kaniyang
“Attorney, bakit kailangan mo pa kaming papuntahin sa inyo kung pwede mo naman sabihin sa amin kung nasaan si Allianna?” seryosong saad ni Benjamin Quinter nang makaupo silang dalawa ng kaniyang asawa sa harap ng attorney.“Sa totoo lang, Mr. and Mrs. Quinter. Iyon po dapat ang gagawin ko, pero hindi ko po maintindihan kung bakit po nandoon si Allianna.”“Nasaan ba siya?” kinakabahang tanong ni Mialyn. Kinakabahan siya na parang anak niya ay nawawala at gusto niya na itong makita.“Napagdesisyonan po ng korte na idala sa bahay ampunan si Ms. Allianna.” Kumunot ang noo ng mag-asawa.“Anong ibig mong sabihin, Attorney? Hindi ba merong kapatid ang nanay ni Allianna? Paano siya napunta sa bahay ampunan? Hindi pwede ‘yun saka meron din siyang mga Ninong at Ninang.”“Iyan po ang ating problema, Mrs. Quinter. Wala pong may gustong kumuha kay Allianna dahil na rin sa teenager na ang bata kaya hindi niya na raw po kailangan ng magulang na magpapalaki sa kaniya. Saka walang kung sino man ang na
“Miss Allianna Gregorio, do you want Mr. and Mrs. Quinter to be your guardian?” tanong sa akin ng judge kaya mas lalo akong sumaya.“Opo,” nakangiti kong sagot.Sa wakas, natapos na rin ang mahirap kong buhay. Simula ngayon magbabago na ulit ang aking buhay at mas lalo akong magiging masaya kapag nakilala ko na ang mga anak ng mga kaibigan ng magulang ko.Sana hindi sila katulad ng mga nasa kulungan na masasama ang ugali. Sana katulad sila ng mga batang nasa bahay ampunan. ‘Yung tipong kahit meron silang mga problema, ay palagi pa rin silang masaya.Siguro naman mababait at masiyahin din ang mga anak nila dahil gano’n din ang kanilang magulang.“Mr. And Mrs. Quinter, tinatanggap niyo rin bang maging guardian si Miss Allianna Gregorio?”“Yes, your honor.”Nang sabihin ng judge na kaibigan na ng magulang ako titira ay bigla akong niyakap ng mag-asawa.“Sa wakas, isang taon din tayo naghintay para makuha ko, at ngayon mapupunta ka na sa amin,” umiiyak na saad ni Mrs. Quinter habang nakay
"Goodmorning, Allian," bati ni Mrs. Quinter nang makapunta ako sa dining area ng kanilang bahay."Goodmorning po, Mrs. Quinter," bati ko naman pabalik. Nilapitan ko siya at hinawakan ang isang plato na punong-puno ng pancake. "Tulungan ko na po kayo. Ayaw ko pong nakikita kayong napapagod," saad ko ulit at kinuha na ang plato sabay inilagay sa lamesa."Ano ka ba, Allian. Hindi ba sabi ko sa'yo tawagin mo na lang akong Tita?" Nginitian ko na lang si Tita at kinamot ang ulo ko.Nakakahiya kasi. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko rito dahil hindi ko naman sila masyadong close at ngayon ko lang sila nakilala."Umupo ka na lang diyan, Allian. Ako na ang bahala sa inumin mo dahil meron ka pang pasok ngayon." Napatingin ako kay Tita sa gulat."Pasok po?""Oo, napagdesisyonan ko na ienroll ka sa school ni Daylon dahil magkasing idad naman kayong dalawa hindi ba?" Tutungo na sana ako nang biglang magsalita ang bunso nilang anak na si Demetri."Bakit mo pa ieenroll 'yan, Mom? Eh baka nga hin