Pag-uwi ni Lenie ay nagulat siya dahil nakabukas nang bahagya ang pinto ng kanilang bahay. Nagtaka siya kaya agad niya iyong binuksan. Kasunod naman niya si Lance dahil nag-offer ito na magdala ng mga gamit niya. Pagtingin niya sa sahig ay nagulat siya dahil nakahandusay na ang kanyang ina sa sahig. “Nay? Nay! Tulong! Si nanay! Gising po nay! Please! Huwag naman po kayong ganyan!” sigaw ni Lenie.Narinig iyon ni Lance noong pumasok siya kaya dali-dali ito. Nagulat na lang din siya nang makita na yakap-yakap ni Lenie ang kanyang ina.“Lenie, anong nangyari?!” sigaw ni Lance, agad nitong chineck ang pulso ng matanda.“Sir Lance, tulungan niyo po ako! Ayaw ko pong mawala si nanay sa akin!” umiiyak na si Lenie ng mga oras na iyon.“Lenie, she’s not good. Let's go to the hospital now,” nagmamadali pero kalmado pa ring sinabi iyon ni Lance..Pinagtulungan nilang ipasok sa kotse si Hasmin. Yakap-yakap pa rin niya ang kanyang ina habang siya ay umiiyak.“Nay, pupunta na po tayo sa ospital
Kinaumagahan, habang nag-aayos sa lamay ng kanyang ina ay tumawag si Zyra kay Lenie. Dahil busy ay hindi niya ito nasagot agad.“Lenie, buti naman at sumagot ka na. Kanina pa ‘ko tumatawag sa iyo eh. Hindi ka ba papasok? Hinahanap ka ni Sir Alexis sa akin. Galit na galit nga, eh. Nasaan ka ba? Pangangatawan mo na ba ‘yong paghain mo ng resignation letter?” bungad ni Zyra kaya nainis si Lenie.“Pwede ba? Sabihin mo dyan sa boss mo, huwag siyang feeling important ngayon. Sa dami ng nangyayari sa buhay ko, wala na ‘kong pake sa kanya. Okay?!” sigaw ni Lenie.Nagtaka naman si Zyra at parang nalungkot dahil gusto lang naman niyang iparating kay Lenie kung ano ang sinabi ng kanilang boss pero mukhang badtrip talaga si Lenie.“Lenie, sinabi ko lang naman kung ano ang sinabi ni Sir sa akin. Hindi mo ‘ko kaaway, okay? Kumalma ka. Ano bang nangyayari sayo?” hindi na maintindihan ni Zyra kung bakit ganoon ang kaibigan.“Zyra kasi. .” Naputol ang pagsasalita ni Lenie, parang hindi niya alam kung
Pumunta na nga roon si Zyra dala-dala ang pera na binigay ni Alexis sa kanya. Hindi niya muna iyon binigay kay Lenie dahil alam niyang agad nitong tatanggihan iyon.“Lenie, condolences ha?” sabi ni Zyra pagkatapos ay niyakap niya ang kaibigan.“Sorry to ask you this, pero ano ba ang nangyari kay Tita?” dagdag niya.“Pauwi ako kahapon noon, nakita kong bukas ‘yong pinto namin kaya pumasok agad ako. Pagpasok ko ay nakita ko na lang siyang nakahandusay. Buti na lang at nandoon si Sir Lance para tulungan ako,” kwento ni Lenie pagkatapos ay tumingin ng konti kay Lance.“I was still hoping na maasasalba pa siya pero wala, bumitaw na talaga siya. Ang sabi sa akin noong doktor, namatay daw siya dahil sa aneurysm,” patuloy na kwento ni Lenie, naiiyak na siya noon.“I'm sorry that happened. Nandito lang ako kapag kailangan mo ‘ko ha?” sabi ni Zyra pagkatapos ay umupo na sa tabi ni Lenie.Maya-maya pa ay naalala ni Lenie si Alexis. Hindi niya tuloy maiwasan na hindi magtanong kay Zyra kung ano a
Habang nag-aayos ng gamit ni Javi ay biglang pumasok si Alice. Mainit na ang ulo nito dahil ang tagal-tagal daw ni Lenie mag-ayos ng mga gamit.“Lenie, wala na bang ibibilis iyan? Bilisan mo naman, may pupuntahan pa kami ni Javi,” reklamo ni Alice.“Aba, ilang taon ba ang nilagi ni Javi dito? Lima ‘di ba? Madami talaga siyang gamit na kailangang ayusin dito,” mataray na sagot ni Lenie.“Kailangan ba, lahat ay iuuwi niya? Isa pa, kaya ko namang bilhin ang iba niyang gamit, e. Kaya, pwede ba? Pakibilisan na lang dahil wala akong oras sa iyo,” mataray na sagot pa rin ni Alice.“Eh kung tumutulong ka kaya para mapabilis ang lahat ng ito? Panay ka dada dyan eh. Dyan ka lang magaling, puro dada! Hindi mo nga kayang maging isang ina eh,” bwelta naman ni Lenie kaya nainis si Alice.“Anong sabi mo?!” sabi ni Alice pagkatapos ay ambang sasampalin niya si Lenie.“Sige, sampalin mo ako para makita ni Javi kung gaano kasama ang nanay niya. Gusto mo pa naman na sumama sa iyo ang anak mo, hindi ba?
Dahil sa inis ni Alice ay sa bahay ni Lester siya umuwi. Wala na siyang pakialam noon kung makita pa ng boyfriend niya si Javi dahil handa na siyang sabihin dito kung ano man ang totoong pakay niya sa pag-uwi ng Pilipinas.“Dito muna tayo magse-stay ha? May mga kailangan lang asikasuhin si Mommy Alice bago tayo lumipat doon sa condo. Okay? Kumalma ka na anak, huwag ka nang umiyak,” sabi ni Alice sabay tawag kay Yaya Sol.“Ay, Ma’am. Bakit dito niyo po inuwi si Javi? Naku po, nandito po si Sir Lester ngayon sa bahay eh. Kapag nakita po niya ang bata, yari tayo, Ma’am,” may pag-aalala na sabi ni Yaya Sol, agad naman niyang binuhat si Javi kahit ito ay naiyak.“Wala na akong pakialam, Yaya Sol. Eh di, makita niya ang bata. May magagawa pa ba siya kapag nandyan na iyan? Isa pa, hindi naman marunong manakit iyon kaya okay lang si Javi na narito,” confident na sagot ni Alice.“Sana nga po, nag-aalala lang po ako kay Javi, Ma’am kaya iyon po ang nasabi ko,” sagot naman ni Yaya Sol.“Alam mo,
Makalipas ang ilang araw ay libing na ni Hasmin. Sobrang busy ni Lenie noon at marami na rin ang dumalaw sa bahay nila bago pumunta sa libing.Maaga ring pumunta si Zyra at Lance para tulungan siya. Agad na niyakap ni Zyra ang kaibigan kaya hindi naiwasan ni Lenie ang hindi mapaiyak.“Ready ka na ba? Marami na rin ang tao sa labas. Isang oras na lang ay pupunta na rito si Father Anselmo,” sabi ni Zyra.“Kahit sino naman ay hindi ready sa ganito, ‘di ba? Zyra, sobrang hirap. Hindi ko alam kung paano magsisimula pero dapat ay kayanin ko ito,” sagot ni Lenie, nakayakap pa rin siya kay Zyra noon.“Ganyan siguro talaga sa umpisa. Isa pa, kahit ano naman yatang gawin natin ay hindi na mawawala ang sakit kapag nawalan tayo ng mahal sa buhay hindi ba? Para tayong nakalutang sa alaala nila,” sagot ni Zyra kaya humagulhol na si Lenie.Ilang minuto pa ay pumasok na rin sa kwarto si Lance dahil may naghahanap daw kay Lenie.“Lenie, may naghahanap sa iyo. Parang nagmamadali nga ring umalis. Isang
Sa kabilang banda ay nakatira na nga si Alice sa condo kasama si yaya Sol at Javi. Mahigit isang linggo na sila roon at hindi pa rin siya natutunton ni Lester.“Yaya Sol, napakain mo na ba ng umagahan si Javi? Umiyak na naman ba siya kanina?” tanong ni Alice habang siya ay nagme-make up.“Opo napakain ko na siya kanina. Umiyak po pero tumahan naman agad,” sagot naman ni Yaya Sol.Tumango-tango noon si Alice at pinagpatuloy na ang kanyang pagme-make up. Hanggang sa makalipas lang ang ilang minuto ay may nag-door bell ng ilang beses sa pinto ng kanyang condo. Hindi pa ito nasiyahan dahil kinalampag pa nito ang pinto.“Yaya Sol, sino ba iyon? Wala naman akong maalala na nag-order ako ng pagkain sa baba o kung ano man. Ikaw ba, may in-order ka?” naiirita na noon si Alice dahil sa ingay na ginagawa noong kumakatok.“Aba, Ma’am. Wala rin naman po akong in-order. Hindi ko naman alam kung paano um-order eh. Baka may inaasahan po kayong bisita?’ sagot naman ni Yaya Sol kaya napaisip si Alice.
Makalipas ang ilang araw ay pumunta si Lenie sa RCG para kunin ang ilang gamit niya roon at ang huling sweldo niya. Ayaw man niyang makita ang kanyang ex-boyfriend ay wala siyang magagawa. Kailangan niyang kunin iyon, pandagdag din sa pang araw-araw na buhay niya.Noong una ay ayaw niyang magpahatid kay Lance pero dahil pinilit siya nito ay wala na siyang nagawa. Sumang-ayon na lang din siya para matapos na ang lahat at maka-move on na siya sa buhay.“Hindi na kita sasamahan, ha? Alam mo naman ang pwedeng mangyari kapag sumama pa ako sa iyo,” sabi ni Lance.“Oo, okay lang. Ako na lang ang bahalang humarap sa kanya. Mamaya, suntukin ka na naman niya kahit wala ka namang ginagawa,” sagot ni Lenie pagkatapos ay bumaba na sa kotse ni Lance.Bago pumasok sa RCG building ay inayos muna niya ang kanyang sarili pagkatapos ay humingang malalim. Ngumiti siya nang bahagya.‘Ito na ang huling araw na tatapak ka rito, Lenie. Pagkatapos nito, mamumuhay ka na nang masaya at hindi puro sakit.’Nang p
AFTER 9 MONTHS. . Sumasakit na ang tyan ni Lenie dahil siya ay manganganak na. Hiyaw na siya nang hiyaw kay Alexis dahil ang bagal nitong kumilos. "Alexis! Ano ba? Please naman! Bilisan mo ang kilos! Ang sakit-sakit na ng tiyan ko!" "A-Ah, sige. Kay Dante ka na muna magpa-drive. Susunod na lang ako sa inyo!" sagot ni Alexis, nagmamadali at hindi na rin alam kung ano ang kanyang gagawin. "Ha? Ano bang sinasabi mo? Hindi pwede! Hindi naman siya ng anak ko kung hindi ikaw!" inis na sagot ni Lenie. "Sige na, gawin mo na asawa! Please! Hindi nsman pwedeng dito ka manganak!" sagot ni Alexis pagkatapos ay sinamahan ang kanyang asawa kay Dante. Nanlaki ang mga mata ni Dante ng lumapit na sa kanya ang mag-asawa, dala-dala ang mga gamit nila. "Dante, ikaw muna ang bahala sa kanya, ha? Susunod ako sa ospital," bilin ni Alexis. "Po? Hala, manganganak na nga talaga si Ma'am Lenie! Sige po, Sir!" madaing pumunta si Mang Dante sa kotse kaya naisakay agad nila si Lenie roon. "Ahhh
AFTER A YEAR. . .Mula sa labas pa lamang ng kanilang bahay ay mainit na halik ang agad na sumalubong kay Lenie, hanggang sa makapasok sila ng kanilang bahay ay wala na itong pakialam kung mabangga bangga man ang kanilang mga likod sa pader at sa pinto sa intensidad ng kanilang halikan. Parehas man na nag-init ay naglakas ng loob si Lenie na putulin ang kanilang halikan nang nagsisimula nang tanggalin ni Alexis ang suot na blusa ng asawa. Malamlam ang mga matang nakatingin si Alexis na may pagtataka sa asawa. "O, bakit napatigil ka? May problema ba?" tanong ni Alexis, halatang dismayado sa ginawa ni Lenie. "A-Ah, hindi. Gusto ko muna kasing maligo bago tayo- hmmm-alam mo na," sabi ni Lenie na halos magkulay kamatis na ang pisngi sa hiya.Napansin naman iyon ni Alexis na ikinangiti ng lalaki at mas lalo pa siyang tinukso. "Ah, yun lang ba? Naku naman. Kahit na hindi ka pa naliligo ay gusto ko ang amoy mo.” saad nito sa mababa at nakakaakit na boses. “Kaya, tara na. Please?" na
Sa reception pa lang ng kanilang kasal ay kung anu-ano na ang naririnig ni Lenie sa mga bisita. Ang iba ay gusto na magkaroon sila ng anak at 'yong iba naman ay ayaw. Hindi tuloy niya alam ang gagawin. Pressured na siya agad kahit na kasisimula pa lang niya bilang isang Ramirez."Naku, huwag niyo naman po sanang i-oressure ang asawa ko. Isa pa, may anak naman po kami. Si Javi, 'di ba po? Mas okay na maging tutok muna kami sa kanya . Tutal, bata pa rin naman po siya eh," sabi ni Alexis."Ha? E di ba, anak mo iyon kay Alice? 'Yong nakulong? Alam mo, mas maganda pa rin na sa inyong dalawa manggaling ang bata. Iba ang pakiramdam," sagot ng isa sa mga bisita nila sa kasal.Minabuti nila na paalisin na sa tabi nila si Javi dahil ayaw nillang marinig ng bata ang kahit na anong sasabihin pa noong bisita nila. Napapikit na lang sa inis 'yong dalawa at kitang-kita naman iyon ni Beverly."Yaya Sol, ipasok mo muna si Javi sa loob. I-check mo baka kailangan na niyang matulog. Sigurado akong pagod
Pagkatapos ng ilang linggo ay napagpasyahan ng dalawa na magpaalam kay Alice. Hindi man nila alam kung anong magiging reaksyon niya ay gusto pa rin nilang i-try iyon lalo na at aalis sila ng bansa kasama si Javi pagkatapos ng kasal. "Sigurado ka ba rito? Alam mo naman kung anong ugali ang meron ang babaeng iyon. Ewan ko ba naman sa kanya kung bakit hanggang ngayon ay hindi ka pa rin niya mapatawad," sabi ni Alexis. "Alexis, hanggang hindi niya pa ako napapatawad ay hindi ako titigil. Hindi ko rin alam sa sarili ko kung bakit umaasa pa rin akong magkakaayos kami kahit parang malabo nang mangyari iyon," sagot naman ni Lenie. "Hay, naku. Bilib talaga ako sa iyo. Kaya, ikaw ang pakakasalan ko eh. Ang tapang mo. Sobra. Sana lang talaga ay mapatawad ka na niya at syempre, mapatawad na rin niya ang sarili niya. Siya naman kasi ang may kasalanan ng lahat eh," sagot ni Alexis pagkatapos ay hinalikan sa noo ang kanyang fiancee. "Naku, kung anu-ano na naman ang kalokohang lumalabas dyan
Nagulat na lang si Lenie nang makita na sa isang magandang outdoor restaurant siya dinala ni Mang Dante. Mas nagulat siya nang makitang naroon ang lahat ng malalapit na tao sa buhay niya. May nabubuo na siya sa isip niya kung bakit sila naroon pero ayaw niyang mag-assume ng mga bagay. "Pasensya na po, Ma'am ha? Napag-utusan lang po ako," sabi ni Mang Dante pagkatapos ay nag-park ng kotse. "Ah, wala po iyon. Pasensya na rin po at napag-isipan ko kayo nang masama kanina, wala naman po sa isip ko na isu-surprise nila ako," sagot ni Lenie. Nang makapag-park ng kotse ay inayos na ni Lenie ang kanyang gamit at bumaba na siya mula roon. Unti-unti siyang naglakad papunta sa loob. Mas lalong nanlaki ang mga mata niya nang makita kung gaano kaganda ang lugar na iyon. Lumingon siya sa bawat sulok noon at nakita sina Zyra at Lance. Naroon din si Beverly na buhat si Javi. Surprisingly, naroon din ang ibang empleyado ng RCG. Kahit hindi sila gaanong nag-uusap ay um-attend pa rin sila.Nag
AFTER 1 YEAR. . . Nakakulong na noon si Alice at masayang naninirahan na si Lenie sa mansion ng mga Ramirez. Bumalik na siya sa RCG bilang employee ni Alexis at mahigpit niyang bilin na huwag siyang bibigyan ng posisyon sa kumpanya kahit na alam na niya ang mga pasikut-sikot dito. Naging mabuti na rin ang relasyon noong dalawa at nangako sila sa isa't isa na kahit anong laban sa buhay ay haharapin nila iyon nang magkasama. Habang sila ay kumakain ng lunch ay biglang nagsalita si Beverly. "Lenie, when will you be having your baby? Aba, kahit paano naman ay gusto kong magkaroon ng kapatid ang apo kong si Javi." Dahil sa sinabi ng matanda ay halos mabuga ni Lenie ang juice na kanyang iniinom. Si Alexis naman ay natatawa sa tabi niya. Nahihiya man pero sumagot na si Lenie dahil may takot pa rin siyang nararamdaman kapag si Beverly ang kausap niya. "Ah, Tita. Wala pa naman po sa plano namin iyan. Saka, hindi pa naman po ako inaalok ng kasal ng anak niyo," sa loob-loob ni Leni
Kinabukasan, pumunta sina Lenie, Alexis at Javi sa ospital kung nasaan si Alice. Noong una ay nag-aalangan pa sila kung papasok ba si Lenie sa loob. "Sigurado ka bang kaya mong harapin si Alice? Baka kasi mamaya kung ano naman ang sabihin sa iyo noon," pag-aalala ni Alexis bago sila pumasok sa kwarto ni Alice. Ngumiti lang si Lenie noon bago nagsalita. "Oo naman. Wala na akong pakialam sa sasabihin niya. Kasama ko na kayo, ano pang magiging problema ko?" sagot ni Lenie pagkatapos ay ngumiti. Napangiti rin si Alexis nang marinig iyon. "Ikaw talaga, sige na nga. Tara na!" sabi ni Alexis. Sabay-sabay silang pumasok sa loob. Nakita nila na ngumiti si Alice nang makita si Javi pero nawala ang mga iyon nang dahil nakita niya si Lenie. "Okay na sana eh, kaso bigla kong nakita 'yang babae na 'yan. Bakit naman pati siya, kasama? Alexis naman, okay na sa akin na kayo na lang ng anak ko ang bumisita sa akin!" reklamo ni Alice. "Alice, relax. Wala naman tayong magagawa na dyan, s
Nakauwi na si Lenie sa mansion noon. Sinalubong agad siya ni Manang Edith at ng iba pang kasambahay nina Alexis. Noong una pa nga ay nahihiya si Lenie dahil ngayon lang ulit siya napapunta sa mansion. Nginitian lang siya ni Manang Edith. "Si Mommy Beverly at Javi po, nasaan Manang Edith?" tanong ni Alexis sa matanda. "Ah, nasa playroom sila, Alexis. Hindi nga nila alam ng bata na darating kayo eh," sagot ni Manang Edith. "Ah, okay po. Pupuntahan na lang po namin sila. Salamat," sagot naman ni Alexis. Nagpunta na nga sila sa playroom noon. Kumatok sila sa pinto. "Pasok," sabi ni Beverly Nang buksan nila ang pinto ay gulat na gulat si Beverly dahil nakita niya si Lenie. Pansin ang hiya sa kanyang mukha. Agad siyang lumapit sa dalawa habang hawak-hawak ang kamay ni Javi. Excited din na lumapit si Javi roon sa dalawa. "Alexis, anak. Bakit naman hindi mo sinabi na pauwi na pala kayo ni Lenie mula sa ospital? Aba, sana man lang ay nakapagpaluto ako ng pagkain para sa atin,
Pagdating pa lang sa labas ng kwarto ni Alice ay nalulungkot na si Lenie sa dami ng pulis na naroon. Hindi niya tuloy maiwasang maawa sa dating kaibigan. Nakaupo siya sa wheelchair noon. "Kailangan ba talaga ay ganito karaming pulis ang nakabantay sa kanya? Hindi mo ba pwedeng bawasan man lang? Hindi naman na siguro siya makakatakas?" sabi ni Lenie, para bang humihiling kay Alexis. "Pasensya ka na, Lenie. Ang mga pulis na ang may desisyon niyan, hindi ko na sila kayang paki-usapan. Baka raw kasi may iba pang kasabwat 'yang si Alice. Nag-iingat lang sila. Ang dami na kasi niyang kasalanan," sagot ni Alexis, nalulungkot siya na hindi niya magagawan ng paraan ang hiling ni Lenie. Tumango-tango na lang si Lenie noon, sa isip-isip niya ay may point din naman ang sinabi ni Alexis, pero sa pagkakatanda niya ay wala naman ng pamilya si Alice kaya mahihirapan na ito kung nagpaplano nga itong tumakas. Pagpasok sa kwarto ni Alice ay unang nagpakita si Alexis kaya nakangiti pa ang babae sa