October 13, Sunday.
"Arrgg!! Ang sakit na ng paa ko!" Sht! Ang ingay nya talaga."Sino ba naman kasi may sabi sayo na mag heels ka?" Bulyaw ko sa kanya."Aba't sinisisi mo ako?" Sino pa nga ba?"H-Hindi naman sa ganun . Ikaw naman kasi eh." Hay!"Eh sinisisi mo nga ako!" Pagmamaktol nya."H-Hindi nga." Ang kulit lang."Akin na yung sapatos mo!" Nagulat ako ng huminto sya sa paglalakad."H-Ha?""Bingi ka ba o ano? Sapatos mo sabi!" Sigaw nya.Kahit naguguluhan ay inabot ko na rin sa kanya ang shoes ko. "Oh ito!"Hinagis nya sa akin yung heels nya. Sinuot na nya yung sapatos ko.What the! Don't tell me--"Suotin mo." Utos nya."What?" Halos wala ng lumabas na boses sa akin."Nananadya ka ba at pinapaulit mo talaga sa akin yung mga sinasabi ko?" Akma nya akong susuntukin sa braso."E-Eh pang babae 'to eh.""Natural! Sa akin yan eh!" Galit na sya nyan.No Choice. Sinuot ko na lang kahit hindi magkasya sa akin. Kesa naka medyas lang ako pauwi."Ayan! Bagay sayo! Haha. Tara na Babe." Pumulupot na sya sa braso ko. Sweet. Nakaka asar.Pinagtitinginan na kami ng nakakasalubong namin. Nakakahiya.Mga 30 mins. pa lang kaming naglalakad pero sobrang sakit na talaga ng paa ko."B-Babe ang sakit na talaga ng paa ko." Huminto ako sa paglalakad. Masakit na talaga eh."Ngayon alam mo na ba ang pakiramdam ng pinaglalakad sa date nila ng naka heels? Kapag pinaglakad mo pa ako mananagot ka talaga sa akin!" Pagbabanta nya pa."Sorry. Sinabi ko naman sayo na pinaayos ko pa yung kotse ko eh." Totoo yun, nagyaya ako magdate pero nasira naman bigla ang kotse ko."Ayoko ng sorry! Uwi na tayo! Maglalakad lang tayo!""What?! Babe naman ang sakit na talaga ng paa ko!" Ano bang parusa 'to?Tumingin sya sa akin ng masama. "Umaangal?""Hindi! Tara na. Uwi na tayo.""Good. Let's go babe. Haha." Tumawa pa sya ng malakas.Im Stanley and she's Alex My Brutal Wife.2 weeks pa lang kaming kasal. Arrange marraige. Biktima kami nun! Natali kami sa isa't-isa.Ayos lang sana sa akin kung yung asawa ko ay zweet, mabait, asarap magluto. Kaso hindi. Isa syang BRUTAL.Inuulit ko BRUTAL. As in B-R-U-T-A-L.Napaka ng babaeng amasona na yun! Napapasunod nya ako sa kung anu man ang gusto nya. Syempre Gentleman eh.Gusto nyo malaman kung gaano pa sya ka brutal?"Babe ipagluto mo ako mamaya ng pakbet." Malambing nyang sabi."Nandun naman si Manang eh." Kaasar!"Gusto ko ikaw magluto." Nagpapadyak pa sya. Ayan na naman po sya!"Hindi ako marunong magluto.""Aba't para saan pa't may kusina tayo kung hindi ka pala marunong magluto? Ipapagiba ko na ang kusina natin!" Hindi na ako nagulat sa biglang pag sigaw nya.See? Pati kusina na walang kamalay-malay madadamay pa."Sino ba sa atin ang HRM ang course?" Tanong ko."Ako!" Great!"That's my point. Ikaw ang HRM Student kaya ikaw magluto.""Kailan pa naging issue ang pagiging HRM ko sa pagluluto ng pakbet?" Sigaw nya at binatukan pa ako!"HRM ka Alex!""So what? Iniinis mo talaga ako Stanley!""Hindi naman kita iniinis eh. Pinapa reaalize ko lang sayo kung ano yung tama!" Pagpapaliwanag ko pa."Bukas talaga ipapagiba ko na yung kusina!" At kapag sinabi nya. Ginagawa nya talaga."Oo na! Lulutuan na kita!" Suko na ako."Napipilitan ka lang ata eh.""Hindi ah. Bukal 'to sa loob ko." Pero ang totoo, napipilitan lang talaga ako."Good. Haha. I love you Asawa ko."Hindi ako sumagot. Nakaka inis kaso hindi ako maka angal."Hindi ka sasagot?" May pagbabanta na ang boses nya."I love you too Asawa ko." Ang sweet namin diba?Ganyan ang tratuhan namin kasi ito na lang yung way para iparamdam na hindi namin gusto ang isa't -isa.Pero ako lagi ang kawawa. Utos dito. Utos dyan. Batok ditto. Batok dyan. Hila kung saan-saan. Sipa. Suntok. Sampal. Kurot. Sabunot. Ano pa bang kulang? Saksak? Haha.I'm just being gentleman.I respect them. I loved them now and break their heart tomorrow. Nice!But when I met Alex. Everything changed.Ikaw ba naman mabugbog araw-araw tignan ko lang kung hindi magbago ang buhay mo.Stan's POVNakarating na kami sa bahay."Stanley maliligo muna ako ah, tapos papanoorin kitang magluto." Pagpapa alam nya.Tumakbo na sya paakyat sa hagdan na hindi manlang ata pinakinggan yung sagot ko. Tsk! Parang bata!"Oo na. Manang pakidala naman po dito ng First Aid kit." Sabi ko kay manang ng mapadaan sya."Sige Hijo."Napansin kong nakatayo lang si Alex at nakatingin sa akin."Oh bakit?" Tanong ko sa kanya. Akala ko maliligo na sya."Masakit ba?"Ayy hindi! Masarap! Syempre hindi ko pwedeng sabihin 'yun! Baka upakan pa ako nito!"Hindi naman. Pero may mga paltos eh." Sagot ko.Lumapit sya sa akin. Nakatayo lang sya sa tapat ko. Dumating na si Manang at inabot agad sa akin ang kit. Sinimulan ko ng gamutin ang paltos ko."Ouch~" Angal ko. Paking Tape! Mahapdi!"S-Sorry."Busy ako sa pag gagamot kaya hindi na ako tumingala pa."Para saan?" Tanong ko habang hinihipan ang paa ko."Dahil sa kalokohan ko nagkapaltos ka." Ay Buti alam mo! Kung hindi lang babae 'to baka naupakan ko na
Alex's POVKasalukuyang ginagamot nya na ngayon yung mga galos ko. "Ano bang ginawa mo sa kwarto mo?" Kalmadong tanong nya."Nagwala." Walang gana kong sagot."Bakit ka naman ba nagwala?" Hindi makapaniwalang tanong nya sa akin."It's none of your business." Ayoko talaga ng pinapakialaman ako, lalo kasi akong naiirita."But I'm your husband." Napatingin ako sa kanya."But I don't love you." Matigas na sabi ko, tinaasan ko pa sya ng kilay.Natahimik sya. Totoo naman eh. "You don't have a choice." Nakipag titigan pa sya sa akin.Binawi ko na yung kamay kong hawak nya. Tumayo ako."Yes I have." Mataray na sabi ko sabay ngiti ng mapakla."Ugh~~" Malakas na sigaw nya. Inapakan ko lang naman yung paa nya."Ouchh~ The heck Alex! Why did you do that?" Halata sa mukha nya na namimilipit na sya sa sakit."Because I always have a choice. Para rin yan sa pangingialam mo sa akin!" At pumunta na ako sa Kitchen para tikman yung pakbet nya.Hmmn .. Masarap. Dapat sya na lang nag HRM eh. Bigla syang
Alex's POVHindi na ako nagdala pa ng gamit. Just my cellphone and the key of my car.Pagbaba ko sa sala nakita ko si Stan na nakatayo na ng maayos. Mukhang inaabangan ako. Nilagpasan ko lang sya ng bigla nya akong hinawakan sa braso.Irita akong lumingon sa kanya."What?" Singhal ko."San ka pupunta? It's already 9pm.""Diba sabi ko sayo wag mo akong papakialaman?" Nagsisimula na namang uminit ang ulo ko.Bumitaw na sya pagkakahawak ko.I smiled. The bitter one."Marunong ka naman pa lang umintindi eh." And by that, Umalis na ako.Pinaharurot ko agad ang sasakyan papunta kila Daddy.Ayoko sa lahat ay yung pinapakialaman ako, may sarili akong isip kaya alam ko kung ano ang ginagawa ko. Hangga't maaari ay hindi ako nanghihingi ng tulong sa iba.Mabilis akong nakarating sa bahay."Hey Princess." Bungad sa akin ni Kuya Alfred"Kuya Alfred." Bati ko sa kanya."Anong ginagawa mo dito?" Ang bait!"Bawal na ba ako dito?" Kunwaring nagtatampo pa ako."Sungit. Syempre hindi." Sabi nya, and the
Nandito na kami ni Alex sa bahay. Sa loob ng kwarto ko."Alex dyan ka na lang sa kama, ako na sa sofa." Basag ko sa katahimikan."Sige." Simpleng sagot nya. At nahiga na sya sa kama.Nagshower na ako. Sya naman tapos na, dun sa room nya.Tahimik na gabi, sinusulyapan ko sya. Ang himbing ng tulog nya. Hindi ko alam kung anong gagawin ko sa babae na 'to.Nasira ang buhay binata ko ng dahil sa kasal, I'm not blamming her. I know naman na pareho namin tong hindi gusto, naipit kami sa sitwasyong pareho naming kinabigla. It's not my intention na sigawan sya kanina, nasstress lang ako. Sya lang ang nakilala kong babae na napaka brat. Kakaiba!Hay! Makatulog na nga lang.( KRINNGGGG )Alarm Clock. 6am na.Mulat. Tulog pa rin si Alex. Naligo na lang muna ako.Paglabas ko galing C.R, tulog pa rin sya? Tumapat ako sa tenga nya at ..."HOY ALEX!! GUMSING KA NA!!" Bigla syang bumalikwas ng bangon.Haha! Grabe yung itsura nya! PRICELESS!! Sabog yung mahaba nyang buhok at nakatulala. Parang iniisip
Stan's POVMerong mga nakakaalam na mag-asawa na kami. Meron din namang hindi. Bakit pa namin sasabihin sa kanila? Close ba namin sila? Tsk! Pati alam nyo na, medyo mapagmahal kasi ako sa mga babae."Oh Alex, nandito na tayo sa room mo." Pagpapa-alala ko sa kanya. Nakakapit pa rin kasi sa akin."Alam ko." Walang emosyon na sagot nya."Bakit hindi ka pa bumibitaw?" Ano 'to? Kasama ako hanggang room? "Ayaw mong kumakapit ako sayo? Arte mo ah!""Hindi naman sa nag iinar--""Eh bakit mo ako pinapabitaw?" Ito na naman po kami. O diba? Hindi ko talaga maintindihan kung anong ugali meron 'tong babae na to eh. Diba dapat magkaaway kami?"Kasi nandito na tayo sa room mo." Pilit ko talagang pinapa-alala sa kanya."Kunwari ka pa Stan! Sabihin mo baka mahuli ka lang ng mga kabit mo!" Lah!"Tsk! Wala akong kabit!" Nakaka init talaga ng ulo."Sipain kita dyan eh! Sinasabi ko sayo Stanley! Kapag nakita kitang may kalampungan dyan sa tabi-tabi, malilintikan ka talaga sa akin!" Pagbabanta pa nya.Nai
Alex's POVIs this a sign na magiging single na ulit ako? Damn it! I'm so happy."Alex, are you ok?" Pagdating ko sa parking lot ay sinalubong kaagad ako ni Georgy."Ofcourse." Kaswal na sagot ko."Gagawin mo na talaga yun?" Tanong nito."Yeah. I have one word. Sa totoo nga nyan Georgy nung nakaraan ko pa sana yun gagawin, kaso natalo ako ni Stan sa pustahan namin." Pagpapaliwanag ko."Hay! Kung yan ang gusto mo. Pero isa lang ang alam ko, hindi mo kayang mangtapon ng juice sa ibang tao, lalo na kung Pineapple." Natawa sya ng bahagya."Yeah, pero kanina nagawa ko na. Remember natapon ko kay Stan yung juice? Ayoko kasi ng Orange." Nagtawanan lang kami."Nasaan nga pala si Amanda?" Bigla kong naalala yung babae na yun."Naiwan sa Canteen, natakot daw sya lumapit kanina kasi baka matapunan daw sya ng juice. Haha." "Haha. Sira talaga. Georgy I have to go na.""Sige ingat ka Alex."------Hindi ako dumiretso sa bahay, tumawag lang ako kay Manang para ipag impake ako. Respeto lang naman a
Alex's POV6am. Napamulat ako ng mata dahil sa liwanag na nagmumula sa bintana.Headache attack. Si kuya talaga sabi ko wag akong iuwi dito eh.Naligo na muna ako bago bumaba dahil amoy alak pa rin ako.Naabutan ko si Manang na naghahanda ng pagkain."Magandang Umaga Alex." Masiglang bati ni Manang."Good Morning din po Manang.""Maupo ka na para makakain ka na.""Opo." Inumpisahan ko ng lantakan yung niluto ni Manang na adobo."Manang .. Dun na po ulit kayo magluluto kila Daddy." Sabi ko ng mahina."Ha? Papalitan mo na ba ako dito sa bahay nyo?" Biglang nanghina ang boses ni Manang."Hindi po Manang. Magdidivorce na po kasi kami ni Stan.""Ano?!" Naku! Baka atakihin pa si Manang. May pagkabingi din pala si Manang. Hehe.Napaupo si Manang sa tabi ko."Maghihiwalay na po kami." Ngumiti ako ng pilit."Alex, kung ano man ang hindi nyo pagkakaunawaan ni Stan, pag-usapan nyo." Tinapik pa ni Manang ang likod ko."No Manang, yun na po talaga ang kahahantungan namin.""Hija, wag kayong gumawa
Alex's POVKatatapos lang namin kumain. Magkatabi kami sa sofa habang nanunuod.SILENCE."Alex. I'm sorry. Sorry sa nagawa ko. Hindi ko kasi pinakinggan yung sinabi mo na hindi mo sinasadya yung nangyari." Biglang basag nya sa katahimikan."It's ok Stan. Alam ko naman kasi na yun talaga yung tingin mo sa akin eh. After all I'm a b*tch, right?" Sarkastikong sabi ko."Hindi naman ganun talaga yung tingin ko sayo eh. Nadala lang ako ng emosyon ko." "Stop lying Stan." Bakit ba ako pumayag na maging ok ulit ang lahat? Tsk!"Please Alex, give me a chance." Hala! Ano daw? Nabingi na ata ako. Sh*t nahahawa na ako kay Manang! Haha."I promise to you. Rerespetuhin na kita bilang asawa ko." Napatanga lang ako sa sinabi nya."Siguraduhin mo lang Stan! Dahil kapag nakita pa kitang may kalampungan sa tabi-tabi, ipapakita ko sayo ang pagiging maldita ko." Dinuro ko pa sya."Thanks Alexandra." Then he hugged me.Wa-wait... He called me ALEXANDRA right? Pero bakit parang ok lang sa akin? Or nabingi n
Salamat po sa lahat ng umabot dito at sa walang sawang pagsuporta. Sana ay suportahan nyo din ang isa ko pang story, Title: All About Her"Sorry na Jared! Hindi ko naman sinasadyang mahawakan ang cellphone mo eh!" Pagmamakaawa ko pero mukhang hindi nya ako naririnig dahil kinaladkad nya ako papasok sa kwarto namin. Napaupo na lang ako sa sahig."Sorry? Ilang beses ko ng naririnig sayo 'yan! Putangina mo kang babae ka!" Hinaklit nito ang buhok ko kaya napatingala ako sa kanya. Nasalubong ko ang namumulang mukha nya, marahil sa galit."I-Inilipat ko lang kasi nilinis ko 'yung lamesa." Pagpapaliwanag ko. Isa kasi sa pinaka ayaw nya ay ang pakialaman ang gamit nya."Tanga ka ba o ano? Malinaw na sinabi ko sayo, umpisa pa lang na wag na wag mong papakialaman ang gamit ko! Lalo na ang cellphone ko!" Sigaw nya sa mukha ko kasunod ng isang malutong na sampal.Para akong nabingi sa impact ng sampal nya. Kusang tumigil ang luha ko, napatitig ako sa kanya. Bumubuka ang bibig nya pero wala akong
"Jb! Oh my--" Hindi ko na natapos ang dapat na sasabihin ko ng bigla syang tumakbo sa tatay nya. Napaka sutil talaga."O Alex, ba't ka sumisigaw?" Salubong sa akin ni Stan habang hawak sa kamay si Jb."Yang bata na 'yan talaga! Iniwan na naman ang t.v na bukas, ilang beses ko na 'yan pinagsabihan na patayin ang t.v after manuod." Sumasakit ang ulo ko sa anak ko. He's only five years old."I forgot. Sorry nanay." Malambing na sabi nito."Jb, you're a big boy now. Listen to your nanay." Sabi naman ni Stan habang inaayos ang magulong buhok ni Jb.Tumango naman ang bata. "Pumunta ka muna sa kwarto mo, susunod ako doon." Utos ni Stan kay Jb."Opo." Kiniss pa ako nito bago umalis."Babe, I think we need a nanny for Jb." Tinignan ko ng masama si Stan."What do you mean? Na hindi ko kayang alagaan ang anak ko?!" "N-No! Syempre sobrang likot na ni Jb, hindi na sya pwedeng magstay mag isa sa bakeshop kapag busy
Alex's POVIt's been 8 months. Eight months ng paghihirap sa pagpapalaki kay Jb, pero sulit dahil sa konting ngiti lang ng anak namin ay napapawi lahat ng pagod namin.Abala ako sa pagluluto habang sya naman ay pinapatulog si Jb.Everything seems so perfect when our baby was born. Lalo kaming naganahan gumising sa umaga dahil alam namin na may magpapasaya sa amin.Ngayon ang iisipin namin ay palakihin ng mabuti si Jb. Minsan nga ay nagtatalo kami ni Stan kung anong kurso ang ipapakuha namin, hanggang sa marealize namin na malayo pa pala 'yun."Anong iniisip mo?" Nagulat ako ng bigla akong yakapin ni Stan."Wala. Nakatulog na ba si Jb?" Hinarap ko sya at niyakap na rin."Oo, pinaakyat ko na kay Manang. Babe? Gawa na tayo ng kalaro ni Jb." Ngali-ngali kong batukan si Stan sa sinabi nya."Ano ka? Sinuswerte? Kung gusto mo, ikaw manganak!" Sabi ko."Biro lang naman. Ayoko nang makita na nahihirapan ka
Alex's POVHindi naging madali ang mga sunod na buwan para sa akin. Naging sensitive ako, at moody.Laking pasasalamat ko at naiintindihan ako ng mga tao sa paligid ko. Grabeng pagpapasensya ang ginagawa nila, lalo na ang asawa ko.Nakaharap ako ngayon sa salamin at pinagmamasdan ang sarili ko. Napakalaki na ng tyan ko, di ko alam kung nakakahinga nga ba talaga ang baby ko sa loob."A-Aray." Napahawak ako sa tyan ko. Omg! Manganganak na ata ako!"Stan!!" Sigaw ko.Tarantang lumabas naman si Stanley sa C.R na nahihirapang itapis sa katawan ang towel."What happen?" Hindi magkandaugagang tanong nito."Aray! Manganganak na ata ako!" Halos mapaupo na ako sa kama sa sobrang sakit."Really?" Excited na tanong nito at kinuha ang cellphone."Hey! Anong ginagawa mo?!" "Itetext ko sila John." Nakangiting sabi nito.Kung hindi lang masakit ang balakang ko, baka naupakan ko na sya!"Uunahin mo pa ba yan kesa sa panganganak ko?!" Sigaw ko.Natigilan naman sya. "Ay oo!" Agad nitong kinuha ang mga
Merry Christmas!---Stan's POV"Ok na naman ako eh. Bakit nyo pa kasi ako dinala dito?" Sabi ko habang nakahiga sa hospital bed."Aba! Eh alangan naman na pabayaan ka namin na mamatay sa labas ng bahay nila Alex!" Sabi ni James."Mas mabuti pa nga siguro 'yun. Hindi na nga ako matanggap ng asawa ko eh." Naalala ko na naman si Alex. Hindi nya na siguro ako mapapatawad pa."Ikaw naman kasi eh. Gagawa ka lang ng kasalanan, magpapahuli ka pa!" Pang aasar nito.Tinignan ko lang sya ng masama."I was shocked pare. Hindi ko alam na magagawa 'yun ng secretary ko. Bata pa 'yun at alam kong family nya ang priority nya." Paliwanag ko. "Hindi ko inaasahan na ganun' ang gagawin nya.""Sabi nga nila, expect the unexpected.""Stan!" Halos lumundag ang puso ko ng biglang pumasok si Alex at yakapin ako kahit pa na nakahiga ako."S-Stan. Sorry." Sabi nito at halatang umiiyak na.Bumangon ako pero nakayakap pa rin sya."Hey, stop crying." Sabi ko.Humiwalay sya sa yakap at pinunasan ang luha nya."I'
Wag tayong magalit kay Stanley. Lahat po ng pogi, nagkakamali :)---Stan's POVThree days. Three days ang lumipas simula ng umalis sa bahay si Alex.Three days na parang three years na. I know it's my fault. I didn't expect that Karen, my secretary would do that. Nagresign na sya after that incident.Galit na galit ako sa sarili ko. Hindi ko mapapatawad ang sarili ko kapag may masamang nangyari sa mag ina ko. I always bring fruits at Alex's house, hindi nga lang ako nagpapakita sa kanya. Wala akong lakas ng loob na humarap sa kanya.(KRING. KRING)Naputol ang pag-iisip ko ng biglang mag ring ang cellphone ko. It's John.[Stan.]"Yeah?"[Are you free? Let's meet at my resto.]"After my work. Marami pa akong hindi natatapos." Sagot ko.[Okay, just text me kung on the way ka na.] Then he hung up.Napahawak ako sa sentido ko, wala akong gana magtrabaho. Ang dami nang nakatambak na papeles. Hindi na rin ako minsan umuuwi sa bahay, dito na ako natutulog sa office.(Tok. Tok)"Come in." Sab
"Mga walang hiya." Mahinang sabi ko.Halos umakyat lahat ng dugo ko sa ulo at nahirapan akong huminga. Napahawak ako sa tyan ko.Tinignan ko ng masama ang babae na kanina lang ay nakakandong sa asawa ko. Mukhang gulat na gulat sya."Lumabas ka na Miss at mamaya tayo magtutuos." Gigil na sabi ko.Dali-dali naman 'tong umalis.Lumakad si Stan papalapit sa akin at akmang hahawakan ako. Umiwas ako at umupo sa sofa. Kailangan kong kumalma dahil talagang nanggigil ako."Babe." Pagmamakaawa nito."Sa bahay lang ako nila mommy hanggang sa manganak ako. Ipapakuha ko ang mga gamit ko mamaya kay Kuya John. Wag na wag kang magtatangka na pumunta doon. Mag-usap na lang tayo after kong manganak." I came up to that decision.Alam ko na hindi dapat nagpapadalos-dalos lalo na kapag galit. Kaso di ko maiwasan."Babe wag ka namang ganyan. Let me expla--""Magpapaliwanag ka? Una Stanley, bakit hindi mo sinabi na babae pala ang secretay mo? Pangalawa, 'yung babae na 'yun pa talaga? Alam mo bang napakalaki
"Ingat ka lang sa pagbaba!" Narinig kong sigaw ni Stan habang pababa ako sa hagdanan.Hindi pa naman masyadong malaki ang tiyan ko pero mahahalata na buntis na ako."Over acting lang?" Natatawa kong sabi. Lalo pa akong natawa ng makita ko syang naka apron at nagluluto. "Anong niluluto mo?""Pancit." Nagningning ang mata ko sa sinabi nya.It's been a month simula ng ibalita namin sa lahat ang pagdadalang tao ko. And they we're all happy for us."Matatapos na ba? Natakam ako." Sabi ko sabay upo."Malapit na." Sagot nya.Paghain nya sa akin ng pancit ay kaagad akong sumandok at nilagyan ng 'yun ng suka. Ang sarap talaga!"Gusto sana kitang samahan dito maghapon kaso kailangan kong bumalik sa office." Sabi nya habang nagtatanggal ng apron."I can handle myself. Tatawagan ko na lang sila kuya kapag may kailangan ko." Simula kasi ng sinabi ko sa kanilang buntis ako ay kaagad nilang sinabi na kapag may kailangan ako ay tawagan ko lang sila."It's good to hear. Maliligo lang ako saglit." Isan
It's been 3 days simula ng nalaman kong buntis ako, syempre nakapag pa check up na rin ako and it's positive!Kakagaling ko lang sa OB gyne ko at dumiretso na ako sa grocery store para mamili ng ipanghahanda mamaya sa surprise dinner ko kay Stan.I'm busy picking some item ng may bumangga sa akin."Oh shoot." Bulong ko. Napaatras ako sa pagbangga nya."Paharang harang kasi." Sabi nung nakabangga sa akin."Excuse me?" "Paharang harang ka sa kukunin ko!" Sigaw nito."Aba miss, customer din ako dito. Pati ang dami-daming coffee oh! Kaya hindi mo na kailangang manulak!" Ganting sigaw ko."Eh sa gusto ko dito eh, pakialam mo ba?" Muling pagtataray nya sa akin.Inirapan ko na lang ito at umalis na. Pasalamat sya at medyo good mood ako at ayoko ng gulo.Agad na akong pumila sa counter, at kung minamalas nga naman ako, nasa likod ko kasi yung babae na nakaaway ko kanina."Miss baka naman pwedeng paunahin mo na lang ako. Isa lang naman ang sa akin, sayo ay napaka rami." Sabi nito sa akin. Hin