Library

Home / Romance / My Brutal Wife (Tagalog) / 2

2

Author: Maria_Basa

Last Updated: 2023-07-11 04:27:56

Stan's POV

Nakarating na kami sa bahay.

"Stanley maliligo muna ako ah, tapos papanoorin kitang magluto." Pagpapa alam nya.

Tumakbo na sya paakyat sa hagdan na hindi manlang ata pinakinggan yung sagot ko. Tsk! Parang bata!

"Oo na. Manang pakidala naman po dito ng First Aid kit." Sabi ko kay manang ng mapadaan sya.

"Sige Hijo."

Napansin kong nakatayo lang si Alex at nakatingin sa akin.

"Oh bakit?" Tanong ko sa kanya. Akala ko maliligo na sya.

"Masakit ba?"

Ayy hindi! Masarap! Syempre hindi ko pwedeng sabihin 'yun! Baka upakan pa ako nito!

"Hindi naman. Pero may mga paltos eh." Sagot ko.

Lumapit sya sa akin. Nakatayo lang sya sa tapat ko. Dumating na si Manang at inabot agad sa akin ang kit. Sinimulan ko ng gamutin ang paltos ko.

"Ouch~" Angal ko. Paking Tape! Mahapdi!

"S-Sorry."

Busy ako sa pag gagamot kaya hindi na ako tumingala pa.

"Para saan?" Tanong ko habang hinihipan ang paa ko.

"Dahil sa kalokohan ko nagkapaltos ka." Ay Buti alam mo! Kung hindi lang babae 'to baka naupakan ko na 'to eh.

This time napatingin na ako sa kanya. Magulo 'tong babae na 'to. Minsan Mabait. Minsan Masama. Haha.

Hindi ko alam kung dapat ba akong matuwa. Siguro mas naasar ako. "Wala yun! Diba nga sabi mo na this is my fault?" Walang emosyon na sabi ko.

Bigla nya akong niyakap. Hayy! Ito na naman po sya.

"S-Sorry ( sniff ) sorry t-talaga." Lah! She was crying while saying those words. Meron din naman syang soft side, at 'yun ang pinakagusto ko.

Pinat ko yung likod nya. "Stop crying. I'm ok." Ako ata ang mababaliw dito eh. Kakawain ako tapos hihingi ng sorry at iiyak sa harap ko.

Kumalas na sya sa pagkakayakap ko. Kinurot pa ako sa tagiliran. The heck!

"Aray naman Alex!" Angal ko.

"Nananantsing ka na eh." Sabi nya habang pinupunasan ang luha.

"Ako pa talaga? Sino ba una yumakap?"

"Ako." Inosenteng sabi nya.

"Ikaw nga! Edi ikaw nananantsing!" Ang sakit sa ulo!

"Kapal mo!"

( BOINK ) Binatukan nya na naman ako.

"Yung pakbet ko ah!" Utos nya.

"Oo na." At nagtatatakbo na sya paakyat.

Napangiti na lang ako sabay hinga ng malalim.

-----

"Una cut the vegetables, sibuyas, at bawang." Sabi ko.

"Ahh." Tanging sagot nya.

"Syempre hugasan." Step by step talaga dapat.

"Ehh."

"Igisa ang sibuyas at bawang. Layo ka sa kawali babe, baka matalsikan ka." Sabi ko at pinaatras sya ng kaunti. Lumayo naman sya.

"Ihh."

"Ilagay ang pork."

" Ohh."

"Sunod alamang."

"Uhh."

"Haluin." Para naman akong sira nito.

"Teka! Stanley nasa Uhh na ako! Wala na akong isusunod." Napatingin naman ako sa kanya. Pati ba naman yun poproblemahin ko?

"Hayy! Simulan mo na lang sa Ahh."

"Sige. Sige." Masiglang sabi nya.

"Ilagay na ang gulay."

"Ahh."

"Hayaang kumulo. Ilagay na yung mga seasoning."

"Ehh?" Napatingin ako sa kanya.

"Bakit patanong yung Ehh mo?"

"Bakit ka ba nangingialam? Eh yun ang gusto ko eh!" ( BOINK ) Batok na naman.

"Ano ba Alex?! Nananakit ka na naman!" Kung pwede lang manakit ng babae.

"Umaangal ka ba Stanley?"

"Ayy Hindi Alexandra!" Obvious ba? Lagi na lang syang ganyan! Nakakaasar na!

"Don't you dare call me like that." Sabi nya.

"Why? Pangalan mo naman yun diba? ALEXANDRA?!"

"Stop." Napayuko sya. Woaw~ Kalmado na sya nyan.

"Why Babe? You don't like it when people calling you ALEXANDRA?!" Pang aasar ko pa.

"I said stop." Tumingin na sya sa akin ng masama.

"Alexandra? Alexandra?" Natatawang sabi ko.

( PAKK ) She slapped me. WTF! Then she left.

P-pero kakaiba yung sampal nya, with feelings.

Ganun ba sya kasuklam sa buong pangalan nya kaya ayaw nyang marinig? Napahawak ako sa pisngi ko. In fairness. Masakit.

------

Alex's POV

Agad akong pumasok sa kwarto ko. I open the stereo. Tinodo ko yung volume. Soundproof naman yung room ko eh.

Every time that I remember that guy, I usually play this song.

(Now Playing: The Light behind your eyes By: My Chemical Romance)

♪♬So long to all my friends

Every one of them met tragic ends

With every passing day

I'd be lying if I didn't say that I miss them all tonight

And if they only knew what I would say♪♬

Saka ako umiyak.

"AGGHHHH!! AYOKO!!" I screamed at the top of my lungs.

"ARGHHH!! BAKIT?!!"

Pinagsusuntok ko yung Punching Bag ko sa kwarto. Oo meron ako nun dito, trip ko kasing magboxing.

Kumuha ako ng upuan at pinaghahampas ko sa salamin na nakadikit sa wall.

Hinampas ko rin ang Flat Screen T.V.

Wala na akong pakialam sa lahat ng gamit, basta mailabas ko lang to. Binato ko yung upuan sa window.

Pinaghahagis ko kung ano man ang mahawakan ko.

Unan.

Kumot.

Vase.

Lampshade.

Teddy Bears.

Computer.

PICTURE FRAME.

♩♬If I could be with you tonight

I would sing you to sleep

Never let them to take the light behind your eyes

One day, I'll lose this fight

As we fade in the dark, just remember you will always burn as bright.

Be strong, and hold my hand

Time, it comes for us you'll understand

We'll say goodbye today

And we're sorry how it ends this way

If you promise not to cry

I will tell you just what I would say

If I could be with you tonight

I would sing you to sleep

Never let them to take the light behind your eyes

I'll fail and lose this fight♩♪

Natigilan ako sa huling bagay na naihagis ko. Ang kaisa-isang litrato na nasa kwarto ko.

Napaupo ako sa sahig at dinampot yung picture. Hindi ko na alintana yung mga nakaharang na bubog sa paligid ko.

Iyak na ako ng iyak.

"Ayoko (sniff) Ayoko ng may tumatawag sa akin ng ganun .. Ayoko na syang (sniff) maalala, lalo lang akong nasasaktan."

Everything is perfect that day.

We loved each other for 1 year of our relationship. Until my parents told me na ikakasal na ako. The heck! Kanino?

I can't blame them sa pagsabi nila sa akin ng walang pag aatubili, they don't know about my boyfriend that time. Si kuya Alfred, kuya John, Georgia at Amanda lang ang nakakaalam.

Sinabi ko sa kanya na I'll try to tell Dad that ayokong magpakasal, basta huwag nya lang ako iiwan. But what happened? He left me all alone. He left me without even saying anything.

I tried to contact him, pero wala. I don't know kung nasaan sya. I've heard some news na nasa ibang bansa na sya. Happy with his new LOVE LIFE. Then after 3 months. Boom! Kasal na ako. Wala akong nagawa, babae kasi ako. Kesyo napagplanuhan na daw nila ito nung buntis pa si Mommy.

Dahil narin siguro sa Broken Hearted ako, wala na talaga akong nagawa. Sunod-sunuran ako sa kanila. Para akong patay na bata.

Sariwa pa sa akin ang lahat. Hindi ganun kadali mag move on.

Napahiga na lang ako sa sahig na puro bubog. ( nakatagilid na higa )

♩♪Never fade in the dark, just remember you will always burn as bright.

You will always burn as bright.

The Light behind your eyes

The Light behind your ...

Sometimes we must grow stronger

And you can't be stronger in the dark

When I'm here, no longer, you must be stronger, and....♩♬

Ilang minuto rin akong nasa ganun lang na posisyon, hawak ang picture naming dalawa habang patuloy pa rin sa pagtulo ang luha ko.

Sa totoo lang, umaasa pa kasi ako na isang araw ay babalik sya sa akin, kaya hindi ko magawang itapon ang nag iisang ala-ala ko sa kanya.

♪♬If I could be with you tonight

I would sing you to sleep

Never let them to take the light behind your eyes

I've failed and lost this fight

Never fade in the dark

Just remember you will always burn as bright

The Light behind your eyes

The Light behind your ..♩♬

Maya-maya may kumatok.

"Alex! Buksan mo 'to!"

"ARGHH!!!!" Sumigaw ako kahit alam kong hindi nya ako maririnig.

Wala ng kumakatok. Siguro napagod na rin sya.

Nagulat ako ng biglang bumukas ang pinto, at isinuka nun si Stan.

Medyo nabigla pa sya nung makita ako kaya hindi agad sya nakapagsalita.

Pumasok na rin si Manang. "Diyos ko po! Alex! Hija!" Hindi alam ni Manang ang gagawin. Napatakip na lang sya ng bibig.

"Manang, pakihanda ng First Aid kit sa baba." Tarantang utos ni Stan.

"Sige Hijo." Umalis na si Manang. Habang si Stan, nakatayo lang sa harap ko.

Hindi dapat ako nagpapakita ng kahinaan sa iba. Ipinikit ko ang mata ko kasabay ng pagpatak ng luha ko. Mga taksil na luha.

Naramdaman kong ibinabangon ako ni Stan. "Alex." Mahinahong sabi nya.

Dumilat lang ako. Ngumiti sya ng mapait.

Nakatulala lang ako, wala na akong lakas para magsalita pa. Niyakap nya ako.

Nag umpisa na namang tumulo ang luha ko. Inalalayan nya akong tumayo. Ibinulsa ko yung picture namin.

Previous Chapter Next Chapter

My Brutal Wife (Tagalog) Thanks everyone
Salamat po sa lahat ng umabot dito at sa walang sawang pagsuporta. Sana ay suportahan nyo din ang isa ko pang story, Title: All About Her"Sorry na Jared! Hindi ko naman sinasadyang mahawakan ang cellphone mo eh!" Pagmamakaawa ko pero mukhang hindi nya ako naririnig dahil kinaladkad nya ako papasok sa kwarto namin. Napaupo na lang ako sa sahig."Sorry? Ilang beses ko ng naririnig sayo 'yan! Putangina mo kang babae ka!" Hinaklit nito ang buhok ko kaya napatingala ako sa kanya. Nasalubong ko ang namumulang mukha nya, marahil sa galit."I-Inilipat ko lang kasi nilinis ko 'yung lamesa." Pagpapaliwanag ko. Isa kasi sa pinaka ayaw nya ay ang pakialaman ang gamit nya."Tanga ka ba o ano? Malinaw na sinabi ko sayo, umpisa pa lang na wag na wag mong papakialaman ang gamit ko! Lalo na ang cellphone ko!" Sigaw nya sa mukha ko kasunod ng isang malutong na sampal.Para akong nabingi sa impact ng sampal nya. Kusang tumigil ang luha ko, napatitig ako sa kanya. Bumubuka ang bibig nya pero wala akong
My Brutal Wife (Tagalog) End
"Jb! Oh my--" Hindi ko na natapos ang dapat na sasabihin ko ng bigla syang tumakbo sa tatay nya. Napaka sutil talaga."O Alex, ba't ka sumisigaw?" Salubong sa akin ni Stan habang hawak sa kamay si Jb."Yang bata na 'yan talaga! Iniwan na naman ang t.v na bukas, ilang beses ko na 'yan pinagsabihan na patayin ang t.v after manuod." Sumasakit ang ulo ko sa anak ko. He's only five years old."I forgot. Sorry nanay." Malambing na sabi nito."Jb, you're a big boy now. Listen to your nanay." Sabi naman ni Stan habang inaayos ang magulong buhok ni Jb.Tumango naman ang bata. "Pumunta ka muna sa kwarto mo, susunod ako doon." Utos ni Stan kay Jb."Opo." Kiniss pa ako nito bago umalis."Babe, I think we need a nanny for Jb." Tinignan ko ng masama si Stan."What do you mean? Na hindi ko kayang alagaan ang anak ko?!" "N-No! Syempre sobrang likot na ni Jb, hindi na sya pwedeng magstay mag isa sa bakeshop kapag busy
My Brutal Wife (Tagalog) Book 2 Chapter 31
Alex's POVIt's been 8 months. Eight months ng paghihirap sa pagpapalaki kay Jb, pero sulit dahil sa konting ngiti lang ng anak namin ay napapawi lahat ng pagod namin.Abala ako sa pagluluto habang sya naman ay pinapatulog si Jb.Everything seems so perfect when our baby was born. Lalo kaming naganahan gumising sa umaga dahil alam namin na may magpapasaya sa amin.Ngayon ang iisipin namin ay palakihin ng mabuti si Jb. Minsan nga ay nagtatalo kami ni Stan kung anong kurso ang ipapakuha namin, hanggang sa marealize namin na malayo pa pala 'yun."Anong iniisip mo?" Nagulat ako ng bigla akong yakapin ni Stan."Wala. Nakatulog na ba si Jb?" Hinarap ko sya at niyakap na rin."Oo, pinaakyat ko na kay Manang. Babe? Gawa na tayo ng kalaro ni Jb." Ngali-ngali kong batukan si Stan sa sinabi nya."Ano ka? Sinuswerte? Kung gusto mo, ikaw manganak!" Sabi ko."Biro lang naman. Ayoko nang makita na nahihirapan ka
My Brutal Wife (Tagalog) Book 2 Chapter 30
Alex's POVHindi naging madali ang mga sunod na buwan para sa akin. Naging sensitive ako, at moody.Laking pasasalamat ko at naiintindihan ako ng mga tao sa paligid ko. Grabeng pagpapasensya ang ginagawa nila, lalo na ang asawa ko.Nakaharap ako ngayon sa salamin at pinagmamasdan ang sarili ko. Napakalaki na ng tyan ko, di ko alam kung nakakahinga nga ba talaga ang baby ko sa loob."A-Aray." Napahawak ako sa tyan ko. Omg! Manganganak na ata ako!"Stan!!" Sigaw ko.Tarantang lumabas naman si Stanley sa C.R na nahihirapang itapis sa katawan ang towel."What happen?" Hindi magkandaugagang tanong nito."Aray! Manganganak na ata ako!" Halos mapaupo na ako sa kama sa sobrang sakit."Really?" Excited na tanong nito at kinuha ang cellphone."Hey! Anong ginagawa mo?!" "Itetext ko sila John." Nakangiting sabi nito.Kung hindi lang masakit ang balakang ko, baka naupakan ko na sya!"Uunahin mo pa ba yan kesa sa panganganak ko?!" Sigaw ko.Natigilan naman sya. "Ay oo!" Agad nitong kinuha ang mga
My Brutal Wife (Tagalog) Book 2 Chapter 29
Merry Christmas!---Stan's POV"Ok na naman ako eh. Bakit nyo pa kasi ako dinala dito?" Sabi ko habang nakahiga sa hospital bed."Aba! Eh alangan naman na pabayaan ka namin na mamatay sa labas ng bahay nila Alex!" Sabi ni James."Mas mabuti pa nga siguro 'yun. Hindi na nga ako matanggap ng asawa ko eh." Naalala ko na naman si Alex. Hindi nya na siguro ako mapapatawad pa."Ikaw naman kasi eh. Gagawa ka lang ng kasalanan, magpapahuli ka pa!" Pang aasar nito.Tinignan ko lang sya ng masama."I was shocked pare. Hindi ko alam na magagawa 'yun ng secretary ko. Bata pa 'yun at alam kong family nya ang priority nya." Paliwanag ko. "Hindi ko inaasahan na ganun' ang gagawin nya.""Sabi nga nila, expect the unexpected.""Stan!" Halos lumundag ang puso ko ng biglang pumasok si Alex at yakapin ako kahit pa na nakahiga ako."S-Stan. Sorry." Sabi nito at halatang umiiyak na.Bumangon ako pero nakayakap pa rin sya."Hey, stop crying." Sabi ko.Humiwalay sya sa yakap at pinunasan ang luha nya."I'
My Brutal Wife (Tagalog) Book 2 Chapter 28
Wag tayong magalit kay Stanley. Lahat po ng pogi, nagkakamali :)---Stan's POVThree days. Three days ang lumipas simula ng umalis sa bahay si Alex.Three days na parang three years na. I know it's my fault. I didn't expect that Karen, my secretary would do that. Nagresign na sya after that incident.Galit na galit ako sa sarili ko. Hindi ko mapapatawad ang sarili ko kapag may masamang nangyari sa mag ina ko. I always bring fruits at Alex's house, hindi nga lang ako nagpapakita sa kanya. Wala akong lakas ng loob na humarap sa kanya.(KRING. KRING)Naputol ang pag-iisip ko ng biglang mag ring ang cellphone ko. It's John.[Stan.]"Yeah?"[Are you free? Let's meet at my resto.]"After my work. Marami pa akong hindi natatapos." Sagot ko.[Okay, just text me kung on the way ka na.] Then he hung up.Napahawak ako sa sentido ko, wala akong gana magtrabaho. Ang dami nang nakatambak na papeles. Hindi na rin ako minsan umuuwi sa bahay, dito na ako natutulog sa office.(Tok. Tok)"Come in." Sab
My Brutal Wife (Tagalog) Book 2 Chapter 27
"Mga walang hiya." Mahinang sabi ko.Halos umakyat lahat ng dugo ko sa ulo at nahirapan akong huminga. Napahawak ako sa tyan ko.Tinignan ko ng masama ang babae na kanina lang ay nakakandong sa asawa ko. Mukhang gulat na gulat sya."Lumabas ka na Miss at mamaya tayo magtutuos." Gigil na sabi ko.Dali-dali naman 'tong umalis.Lumakad si Stan papalapit sa akin at akmang hahawakan ako. Umiwas ako at umupo sa sofa. Kailangan kong kumalma dahil talagang nanggigil ako."Babe." Pagmamakaawa nito."Sa bahay lang ako nila mommy hanggang sa manganak ako. Ipapakuha ko ang mga gamit ko mamaya kay Kuya John. Wag na wag kang magtatangka na pumunta doon. Mag-usap na lang tayo after kong manganak." I came up to that decision.Alam ko na hindi dapat nagpapadalos-dalos lalo na kapag galit. Kaso di ko maiwasan."Babe wag ka namang ganyan. Let me expla--""Magpapaliwanag ka? Una Stanley, bakit hindi mo sinabi na babae pala ang secretay mo? Pangalawa, 'yung babae na 'yun pa talaga? Alam mo bang napakalaki
My Brutal Wife (Tagalog) Book 2 Chapter 26
"Ingat ka lang sa pagbaba!" Narinig kong sigaw ni Stan habang pababa ako sa hagdanan.Hindi pa naman masyadong malaki ang tiyan ko pero mahahalata na buntis na ako."Over acting lang?" Natatawa kong sabi. Lalo pa akong natawa ng makita ko syang naka apron at nagluluto. "Anong niluluto mo?""Pancit." Nagningning ang mata ko sa sinabi nya.It's been a month simula ng ibalita namin sa lahat ang pagdadalang tao ko. And they we're all happy for us."Matatapos na ba? Natakam ako." Sabi ko sabay upo."Malapit na." Sagot nya.Paghain nya sa akin ng pancit ay kaagad akong sumandok at nilagyan ng 'yun ng suka. Ang sarap talaga!"Gusto sana kitang samahan dito maghapon kaso kailangan kong bumalik sa office." Sabi nya habang nagtatanggal ng apron."I can handle myself. Tatawagan ko na lang sila kuya kapag may kailangan ko." Simula kasi ng sinabi ko sa kanilang buntis ako ay kaagad nilang sinabi na kapag may kailangan ako ay tawagan ko lang sila."It's good to hear. Maliligo lang ako saglit." Isan
My Brutal Wife (Tagalog) Book 2 Chapter 25
It's been 3 days simula ng nalaman kong buntis ako, syempre nakapag pa check up na rin ako and it's positive!Kakagaling ko lang sa OB gyne ko at dumiretso na ako sa grocery store para mamili ng ipanghahanda mamaya sa surprise dinner ko kay Stan.I'm busy picking some item ng may bumangga sa akin."Oh shoot." Bulong ko. Napaatras ako sa pagbangga nya."Paharang harang kasi." Sabi nung nakabangga sa akin."Excuse me?" "Paharang harang ka sa kukunin ko!" Sigaw nito."Aba miss, customer din ako dito. Pati ang dami-daming coffee oh! Kaya hindi mo na kailangang manulak!" Ganting sigaw ko."Eh sa gusto ko dito eh, pakialam mo ba?" Muling pagtataray nya sa akin.Inirapan ko na lang ito at umalis na. Pasalamat sya at medyo good mood ako at ayoko ng gulo.Agad na akong pumila sa counter, at kung minamalas nga naman ako, nasa likod ko kasi yung babae na nakaaway ko kanina."Miss baka naman pwedeng paunahin mo na lang ako. Isa lang naman ang sa akin, sayo ay napaka rami." Sabi nito sa akin. Hin

Share

2

You may also like

One Night of Beauty

OFFENSIVE DOWNFALL

It's You

Daddy, Mommy Run Away Again

Share

2

Related chapters

My Brutal Wife (Tagalog) 3

My Brutal Wife (Tagalog) 4

My Brutal Wife (Tagalog) 5

My Brutal Wife (Tagalog) 6

My Brutal Wife (Tagalog) 7

My Brutal Wife (Tagalog) 8

My Brutal Wife (Tagalog) 9

My Brutal Wife (Tagalog) 10

Latest chapter

My Brutal Wife (Tagalog) Thanks everyone

My Brutal Wife (Tagalog) End

My Brutal Wife (Tagalog) Book 2 Chapter 31

My Brutal Wife (Tagalog) Book 2 Chapter 30

My Brutal Wife (Tagalog) Book 2 Chapter 29

My Brutal Wife (Tagalog) Book 2 Chapter 28

My Brutal Wife (Tagalog) Book 2 Chapter 27

My Brutal Wife (Tagalog) Book 2 Chapter 26

My Brutal Wife (Tagalog) Book 2 Chapter 25

You may also like

One Night of Beauty

OFFENSIVE DOWNFALL

It's You

Daddy, Mommy Run Away Again