Alex's POV
Is this a sign na magiging single na ulit ako? Damn it! I'm so happy."Alex, are you ok?" Pagdating ko sa parking lot ay sinalubong kaagad ako ni Georgy."Ofcourse." Kaswal na sagot ko."Gagawin mo na talaga yun?" Tanong nito."Yeah. I have one word. Sa totoo nga nyan Georgy nung nakaraan ko pa sana yun gagawin, kaso natalo ako ni Stan sa pustahan namin." Pagpapaliwanag ko."Hay! Kung yan ang gusto mo. Pero isa lang ang alam ko, hindi mo kayang mangtapon ng juice sa ibang tao, lalo na kung Pineapple." Natawa sya ng bahagya."Yeah, pero kanina nagawa ko na. Remember natapon ko kay Stan yung juice? Ayoko kasi ng Orange." Nagtawanan lang kami."Nasaan nga pala si Amanda?" Bigla kong naalala yung babae na yun."Naiwan sa Canteen, natakot daw sya lumapit kanina kasi baka matapunan daw sya ng juice. Haha.""Haha. Sira talaga. Georgy I have to go na.""Sige ingat ka Alex."------Hindi ako dumiretso sa bahay, tumawag lang ako kay Manang para ipag impake ako.Respeto lang naman ang gusto ko eh. Kung makipaglandian naman kasi sya sa Public Place pa. Alam ko naman na hindi kami nagpakasal dahil mahal namin ang isa't-isa. Pero kahit na diba? Asawa ako sa mata ng iba at sa mata ng Diyos.Dumiretso ako sa bar ni Kuya Alfred. Nakita ko agad sya sa harap ng counter kaya lumapit ako."Sit here Alex." Sinunod ko si Kuya."Long island tea, please." Utos ko sa bartender."Problem?" Ang bait ni kuya no? Pinapabayaan nya akong uminom. Ayos lang daw yun basta may kasama ako. Pati mataas naman ang alcohol tolerance ko eh.Inistraight ko ng inom yung alak."Kuya .. Ininsulto nya ako." Napangiwi ako."Si Stan? Bakit?" Hindi makapaniwalang tanong nya.------Stan's POVYung eksena kanina, aaminin ko nadala lang ako ng emosyon ko. Napaka b*tch kasi ni Alex.Hindi ko naman sinasadya yung mga nasabi ko sa kanya kanina. Siguro nasabi ko lang yun dahil sa nagawa nya kay Carla, tinapunan kasi ng juice.Sinasabi sa akin nila James na mukhang aksidente lang naman daw yun, pero sa ugali ni Alex? I don't think na aksidente yun.And Divorce? I'm so damn excited! Nasaan na kaya yung babae na yun?"Manang si Alex?""Hijo, hindi pa umuuwi. Kanina nga ay tumawag ang pinaayos ang mga damit nya." Alam ko na naguguluhan din si Manang."Sinabi nya po ba kung saan sya pupunta?""Hindi eh." Malungkot na sagot ni Manang."Ah sige po." Umakyat ako sa kwarto nya. Makakalaya na ako sa mga pananakit nya.Minsan din kasi nagsasawa na ako. Nagmumukha na akong tanga, kahit sa harap pa minsan nila Jc nagagawa nya akong saktan, kaya pati sila takot.------Alfred's POVAko na daw muna mag POV sabi ni Maria (ako yon! Tagasulat! Haha). HahaLasing na si Alexandra. At ang daldal na nya. Sobra!"Kuya pinagbibintangan nya na ako daw nagtapon ng juice dun sa linta na yun! Eh hello! Pineapple Juice kaya yun!" And Guess what? Paulit-ulit na sya ng kwento."Makakatikim talaga sa akin yang Stan na yan!" At paulit-ulit na lang din yung sagot ko sa kanya."Isip bata daw ako? Kuya respeto lang naman ang gusto ko eh! Alam ng iba na asawa ko sya! Tapos ano? Dun pa sya nakikipagharutan sa canteen!""Hayaan mo pagsasabihan ko yan si Stan." Ang kagandahan kay Alex ay kahit lasing sya ay diretso pa rin sya magsalita."No need kuya.""Why?""Mag didivorce na kami." Tumamlay ang boses nya.Napakunot noo naman ako. "What?""Sawa na daw sya eh.""He really said that?" Tumango lang sya.Boto ako kay Stan para sa kapatid ko, kaso hindi ko iniexpect na kaya nyang saktan ang kapatid ko. Minsan childish talaga si Alex, b*tch pa yan. Pero hindi naman dapat na pagsalitaan nya ng ganun yung kapatid ko, in public place pa. Masyadong mataas ang ego ni Alex.Sinabayan ko na lang ng inom si Alex. I don't think na kaya kong baguhin si Alex. Sya yan eh. Matigas. Tanggap ko kung ano ang kapatid ko.------Stan's POV1pm ng mapagdesisyonan ko na tumambay sa sala, hanggang ngayon kasi ay wala pa rin si Alex, kinakabahan na ako. Kanina nung tumawag ako sa kanila ay katulong ang nakasagot at hindi raw umuwi si Alex.2am. I'm about to get my car key ng biglang bumukas ang pinto at pumasok ang pasuray-suray na si Alfred habang akay-akay si Alex."What happen?" Tinulungan ko sya."She drunk."Hinatid namin si Alex sa room nya. Si Manang na ang umasikaso sa kanya.Bumaba na rin kamin Alfred.( BOOGSH ) Sinapak nya ako agad kaya napaupo ako. Tumayo agad ako."You! Wala kang karapatan na saktan ang kapatid ko!" Sigaw nya sa akin.Nasapo ko na lang ang labi ko na ngayon ay dumudugo."You even display your girl infront of her? Respeto naman pare! Babae ang kapatid ko, ayaw kong naaagrabyado sya! Alam mo bang halos mamatay na sya kakainum? Sobrang sama ng loob nya." Halos malagutan ng hininga si Alfred sa pag sigaw."I-I--" I don't know what to say."Just because of that f*cking juice? Eh puta pare! Nakikipag-away pa sa akin yun para lang sa kanya mapunta ang huling baso ng Pineapple Juice!" Talagang nanggagalaiti sa galit si Alfred."I-I didn't know.""You didn't know kasi hindi ka naniwala sa kanya."Wala na talaga akong masabi."Sinabi sa akin ni Alex ang about sa divorce nyo." Tinapik nya yung balikat ko. "Magsisisi ka."And then he leave. Isa lang ang masasabi ko. Brutal sila pareho.Umakyat ako sa kwarto nya. Nakaupo na sya. Wala na si Manang at mukhang nahimasmasan na sya."Alex. Let's talk." Naglalakad ako palapit sa kanya."Wag kang lalapit. Wala na tayong dapat pag-usapan." Walang emosyon na sabi nya.Lumapit pa rin ako."Ale--"Tumayo sya bigla. "Ano ba ang dapat nating pag-usapan? Sa divorce? Ganun ka na ba ka excited? Don't worry. Kakausapin ko agad si Dad.""I-Im sorry.""You don't have to. Sawa ka na right?""N--""For the last time...." Sabi nya sabay hinga ng malalim."Respeto. Yun lang naman sana ang gusto ko Stan, kaso mukhang hindi mo kayang ibigay. Bastos ka. BASTOS KA! ALAM KO NAGSASAWA KA NA SA AKIN, SA PANANAKIT KO PERO HINDI NAMAN TAMA NA PAGSALITAAN MO AKO NG GANUN SA HARAP NG MARAMING TAO! Magpakasaya kayo ng linta mo, sana hindi ka magsawa sa kanya. Maybe mga ilang araw lang, malaya na tayo pareho." Natanga lang ako sa sinabi nya. Ang sakit sa tenga ng sigaw nya. Ganun ko talaga sya nasaktan. "Now get out."Hindi ako makakilos. Parang napako ako sa kinatatayuan ko."GET OUT!!" Sigaw nya ulit.Dun ako natauhan at lumabas na sa kwarto nya.Alex's POV6am. Napamulat ako ng mata dahil sa liwanag na nagmumula sa bintana.Headache attack. Si kuya talaga sabi ko wag akong iuwi dito eh.Naligo na muna ako bago bumaba dahil amoy alak pa rin ako.Naabutan ko si Manang na naghahanda ng pagkain."Magandang Umaga Alex." Masiglang bati ni Manang."Good Morning din po Manang.""Maupo ka na para makakain ka na.""Opo." Inumpisahan ko ng lantakan yung niluto ni Manang na adobo."Manang .. Dun na po ulit kayo magluluto kila Daddy." Sabi ko ng mahina."Ha? Papalitan mo na ba ako dito sa bahay nyo?" Biglang nanghina ang boses ni Manang."Hindi po Manang. Magdidivorce na po kasi kami ni Stan.""Ano?!" Naku! Baka atakihin pa si Manang. May pagkabingi din pala si Manang. Hehe.Napaupo si Manang sa tabi ko."Maghihiwalay na po kami." Ngumiti ako ng pilit."Alex, kung ano man ang hindi nyo pagkakaunawaan ni Stan, pag-usapan nyo." Tinapik pa ni Manang ang likod ko."No Manang, yun na po talaga ang kahahantungan namin.""Hija, wag kayong gumawa
Alex's POVKatatapos lang namin kumain. Magkatabi kami sa sofa habang nanunuod.SILENCE."Alex. I'm sorry. Sorry sa nagawa ko. Hindi ko kasi pinakinggan yung sinabi mo na hindi mo sinasadya yung nangyari." Biglang basag nya sa katahimikan."It's ok Stan. Alam ko naman kasi na yun talaga yung tingin mo sa akin eh. After all I'm a b*tch, right?" Sarkastikong sabi ko."Hindi naman ganun talaga yung tingin ko sayo eh. Nadala lang ako ng emosyon ko." "Stop lying Stan." Bakit ba ako pumayag na maging ok ulit ang lahat? Tsk!"Please Alex, give me a chance." Hala! Ano daw? Nabingi na ata ako. Sh*t nahahawa na ako kay Manang! Haha."I promise to you. Rerespetuhin na kita bilang asawa ko." Napatanga lang ako sa sinabi nya."Siguraduhin mo lang Stan! Dahil kapag nakita pa kitang may kalampungan sa tabi-tabi, ipapakita ko sayo ang pagiging maldita ko." Dinuro ko pa sya."Thanks Alexandra." Then he hugged me.Wa-wait... He called me ALEXANDRA right? Pero bakit parang ok lang sa akin? Or nabingi n
Alex's POVYehey! Namiss ko 'to!Nandito na ako sa restaurant/bar na dati kong pinapasukan.Every weekend kasi ginagawa nila 'tong bar. Change set-up. Astig nga eh. Meron din ditong mini stage para sa mga performer, pang paganda ng ambiance sa paligid. Para rin ma-entertain ang mga customer.I already changed my clothes, buti may mga naiwan akong damit dito.I'm wearing black dress na above knee high, pa tube style. And a pair of pumps. Perfect!"Alex you're next!" Sigaw ng Floor Manager."Opo."Sinabi rin sa akin ni Mr. Santos na medyo Senti raw ang gusto ng mga Business Partner nya.So this is it.(One Last Cry By: Nina)♬♩My shattered dreams and broken heart are mending on the shelf.I saw you holding hands, standing close to someone else.Still I sit all along wishing all my feelings we're gone.I give my best to you, nothing for me to do ..But have one last cry, one last cry.Before I leave it all behind.I got to put you out of my life, this time, but believe a lie.I guess I'm
Alex's POVNakarating na kami sa bahay ng matiwasay. Papasok na sana ako sa kwarto ng mapansin kong nakatingin sa akin si Stan."Bakit Lalaki?" Tanong ko.Lumapit sya sa akin at bigla akong niyakap."Alex salamat at pumayag ka na ayusin natin to."I hugged him back. "Wala na rin naman akong magagawa eh.""Salamat talaga."Mga ilang minuto rin kaming nasa ganung posisyon, nakakangalay."Stan. Nananaching ka na.""Babe naman. Asawa naman kita eh."Loko to ah.( BAGGS )Inapakan ko yung paa nya."Ouch! Alex!" Sigaw ni Stan habang hawak yung kaliwa nyang paa."Tama lang yan sayo!" Pumasok na ako sa kwarto ko at SURPRISE!! Walang laman kahit isa ang kwarto ko, tapos lumiit pa.Lumabas ako, nagkasalubong kami ni Stan."Stan, walang laman ang kwarto ko. "" a kwarto ko ang daming laman, tapos lumawak pa. "Sinilip ko yung kwarto nya. Totoo nga.Ang daming laman nung kwarto nya. Wow! Ang ganda nung sound system nya. And Ow~ may punching bag sa gilig. Wa-wait. Punching bag? Malaki na rin yung
Alex's POVIlang araw na ang nakalipas naging ok naman kami. Tabi na kami matulog sa kama. Naaawa na rin kasi ako sa kanya eh.Napatingin ako sa katabi ko. Kawawa naman 'to, napuyat siguro kagabi sa kakagawa sa project nya. Nakapatong ang ulo ko sa kanang braso nya at 'yung kaliwang kamay nya naman ay nakapatong sa tummy ko.Pinitik ko yung noo nya para magising sya."Hmmn.." Mahinang ungol nya habang nakapikit."Gising na!" Pinitik ko ulit yung noo nya. Napamulat na sya."Alex naman! Inaantok pa ako!" Asik nya sa akin."6am na! Matutulog ka pa rin?""Napuyat ako kagabi Alex! May mga tinapos ako na project! Masakit pa ulo ko." Usap nya habang nakapikit pa rin."Wag ka na ngang mag inarte dyan! Tatayo na ako.""5 mins. muna tayong ganito." Ano pang magagawa ko? Tsk!"Time starts now." Pinagbigyan ko na lang.Ang gwapo talaga ng asawa ko. Parang anghel kung matulog.Sana mag work out 'tong pinasukan naming relasyon. Kahit na hindi pa ako sigurado kung ano ba talaga ang nararamdaman ko s
White room.Sh*t hospital!Tatayo na sana ako kaso biglang kumirot yung ulo ko. Kaya napahawak ako. Pati right feet ko masakit. Gaano ba kagrabi yung aksidente? OMG! Yung kotse ko!"A-Alex? Gising ka na? Anong nararamdaman mo? May masakit ba?"Naupo na ako."Anong ginagawa mo dito babaero? Dun ka sa linta mo!""Alex naman. Ano bang nangyari? Ba't ka nabanggga?""Simple lang. Nung nakita kita kasama yung linta Manang un, uuwi na sana ako, kaso nakipag race muna ako. Kaso nabangga ako eh. Ang simple diba?""Alex naman. Sorry. Ganito kasi yun, sya yung lumapit sa akin.""SO GINUSTO MO NAMAN KAYA HINDI KA PUMALAG-Ouch!"Kumirot bigla yung ulo ko.Biglang bumukas yung pinto at pumasok sila Mommy, Kuya Alfred, at ..."Kuya John?!"Anong ginagawa nyan dito?"Narinig ko yung pinag-usapan nyo. Totoo ba yun Stan?"Tumingin sya ng masama kay Stan. Lagot talaga sya kay Kuya.Lumapit sa akin si Mommy at niyakap ako. Si kuya Alfred naman ay nakatayo lang sa likod ni Kuya john.Nagsukatan sila ng ti
Silence.Silence.“A-Alex .. Sorry.” Umupo sya sa tabi ko sa kama.“Why did you do that Stan? Akala ko ba aayusin natin to?”“Oo nga. Masakit lang talaga yung ulo ko nun Alex kaya wala akong nagaw sa kakulitan ni Jasmin.”“Palusot mo. Sayang lang effort ko para pumunta sa school kanina. Naging cold ka kasi bigla.” Napasimangot na ako. Kasi naman!“Masama kasi yung gising ko kanina. Masakit na nga ulo ko tapos sinampal mo pa ako.”“Eh hindi ka kasi magising kanina eh.”“But is that the right way para mang gising?”Napayuko ako.“No. Pero wala akong maisip eh. Balak pa nga kitang buhusan ng tubig eh.”“WHAT?!”Bakit? Nagiging honest lang naman ako ah.Napahawak si Stan sa noo nya.“You should kiss me para magising ako.”“Is that the right way?”“Yes.”“Bat nga ba hindi ko naisip yun? Tsk!”“Puro kasi kabrutalan yang nasa isip mo.”“Sorry. Ok?”“Hindi ako tumatanggap ng sorry.”“What? Ikaw nga may kasalanan ka pa dyan eh!”“Ako pala dapat mag sorry. So, sorry.”“Hindi ako tumatanggap n
Papalapit pa lang ako sa table kita ko na ang nakangiting mukha ni Felix.Naupo na ako sa harap nya.“Salamat Alexandra at dumating ka.”Tumahimik lang kaming kumain.“Alexandra please give me a second chance.”“You know I can’t give that to you.”“I know. Beacause you have him.”“Alam mo naman pala eh, bat mo pa to ginagawa?”“Why are you so cold to me? Galit ka pa rin ba?”Natawa ako sa sinabi nya.“Galit? Ha.Ha.Ha. Ba’t naman ako magagalit? Dapat pa rin ba akong magalit dahil umalis ka? Dahil iniwan mo ako? Dahil nawala ka ng wala manlang pasabi? Tapos ngayon babalik ka na parang walang nangyari? Come on Felix! Tell me! Dapat pa rin ba akong magalit?”“A-Alexandra. I-I’m sorry.”“Sorry? For what? For causing me too much pain? Alam mo dapat nga magpasalamat pa ako sayo eh. Because of you I became more stronger. Hindi na ako ang Alexandra na kilala mo.”“Alexandra. I have my reason.”He take a deep breath.“Kaya ako umalis dahil kay mama, nagkasakit sya sa states. At ngayon nasa hosp
Salamat po sa lahat ng umabot dito at sa walang sawang pagsuporta. Sana ay suportahan nyo din ang isa ko pang story, Title: All About Her"Sorry na Jared! Hindi ko naman sinasadyang mahawakan ang cellphone mo eh!" Pagmamakaawa ko pero mukhang hindi nya ako naririnig dahil kinaladkad nya ako papasok sa kwarto namin. Napaupo na lang ako sa sahig."Sorry? Ilang beses ko ng naririnig sayo 'yan! Putangina mo kang babae ka!" Hinaklit nito ang buhok ko kaya napatingala ako sa kanya. Nasalubong ko ang namumulang mukha nya, marahil sa galit."I-Inilipat ko lang kasi nilinis ko 'yung lamesa." Pagpapaliwanag ko. Isa kasi sa pinaka ayaw nya ay ang pakialaman ang gamit nya."Tanga ka ba o ano? Malinaw na sinabi ko sayo, umpisa pa lang na wag na wag mong papakialaman ang gamit ko! Lalo na ang cellphone ko!" Sigaw nya sa mukha ko kasunod ng isang malutong na sampal.Para akong nabingi sa impact ng sampal nya. Kusang tumigil ang luha ko, napatitig ako sa kanya. Bumubuka ang bibig nya pero wala akong
"Jb! Oh my--" Hindi ko na natapos ang dapat na sasabihin ko ng bigla syang tumakbo sa tatay nya. Napaka sutil talaga."O Alex, ba't ka sumisigaw?" Salubong sa akin ni Stan habang hawak sa kamay si Jb."Yang bata na 'yan talaga! Iniwan na naman ang t.v na bukas, ilang beses ko na 'yan pinagsabihan na patayin ang t.v after manuod." Sumasakit ang ulo ko sa anak ko. He's only five years old."I forgot. Sorry nanay." Malambing na sabi nito."Jb, you're a big boy now. Listen to your nanay." Sabi naman ni Stan habang inaayos ang magulong buhok ni Jb.Tumango naman ang bata. "Pumunta ka muna sa kwarto mo, susunod ako doon." Utos ni Stan kay Jb."Opo." Kiniss pa ako nito bago umalis."Babe, I think we need a nanny for Jb." Tinignan ko ng masama si Stan."What do you mean? Na hindi ko kayang alagaan ang anak ko?!" "N-No! Syempre sobrang likot na ni Jb, hindi na sya pwedeng magstay mag isa sa bakeshop kapag busy
Alex's POVIt's been 8 months. Eight months ng paghihirap sa pagpapalaki kay Jb, pero sulit dahil sa konting ngiti lang ng anak namin ay napapawi lahat ng pagod namin.Abala ako sa pagluluto habang sya naman ay pinapatulog si Jb.Everything seems so perfect when our baby was born. Lalo kaming naganahan gumising sa umaga dahil alam namin na may magpapasaya sa amin.Ngayon ang iisipin namin ay palakihin ng mabuti si Jb. Minsan nga ay nagtatalo kami ni Stan kung anong kurso ang ipapakuha namin, hanggang sa marealize namin na malayo pa pala 'yun."Anong iniisip mo?" Nagulat ako ng bigla akong yakapin ni Stan."Wala. Nakatulog na ba si Jb?" Hinarap ko sya at niyakap na rin."Oo, pinaakyat ko na kay Manang. Babe? Gawa na tayo ng kalaro ni Jb." Ngali-ngali kong batukan si Stan sa sinabi nya."Ano ka? Sinuswerte? Kung gusto mo, ikaw manganak!" Sabi ko."Biro lang naman. Ayoko nang makita na nahihirapan ka
Alex's POVHindi naging madali ang mga sunod na buwan para sa akin. Naging sensitive ako, at moody.Laking pasasalamat ko at naiintindihan ako ng mga tao sa paligid ko. Grabeng pagpapasensya ang ginagawa nila, lalo na ang asawa ko.Nakaharap ako ngayon sa salamin at pinagmamasdan ang sarili ko. Napakalaki na ng tyan ko, di ko alam kung nakakahinga nga ba talaga ang baby ko sa loob."A-Aray." Napahawak ako sa tyan ko. Omg! Manganganak na ata ako!"Stan!!" Sigaw ko.Tarantang lumabas naman si Stanley sa C.R na nahihirapang itapis sa katawan ang towel."What happen?" Hindi magkandaugagang tanong nito."Aray! Manganganak na ata ako!" Halos mapaupo na ako sa kama sa sobrang sakit."Really?" Excited na tanong nito at kinuha ang cellphone."Hey! Anong ginagawa mo?!" "Itetext ko sila John." Nakangiting sabi nito.Kung hindi lang masakit ang balakang ko, baka naupakan ko na sya!"Uunahin mo pa ba yan kesa sa panganganak ko?!" Sigaw ko.Natigilan naman sya. "Ay oo!" Agad nitong kinuha ang mga
Merry Christmas!---Stan's POV"Ok na naman ako eh. Bakit nyo pa kasi ako dinala dito?" Sabi ko habang nakahiga sa hospital bed."Aba! Eh alangan naman na pabayaan ka namin na mamatay sa labas ng bahay nila Alex!" Sabi ni James."Mas mabuti pa nga siguro 'yun. Hindi na nga ako matanggap ng asawa ko eh." Naalala ko na naman si Alex. Hindi nya na siguro ako mapapatawad pa."Ikaw naman kasi eh. Gagawa ka lang ng kasalanan, magpapahuli ka pa!" Pang aasar nito.Tinignan ko lang sya ng masama."I was shocked pare. Hindi ko alam na magagawa 'yun ng secretary ko. Bata pa 'yun at alam kong family nya ang priority nya." Paliwanag ko. "Hindi ko inaasahan na ganun' ang gagawin nya.""Sabi nga nila, expect the unexpected.""Stan!" Halos lumundag ang puso ko ng biglang pumasok si Alex at yakapin ako kahit pa na nakahiga ako."S-Stan. Sorry." Sabi nito at halatang umiiyak na.Bumangon ako pero nakayakap pa rin sya."Hey, stop crying." Sabi ko.Humiwalay sya sa yakap at pinunasan ang luha nya."I'
Wag tayong magalit kay Stanley. Lahat po ng pogi, nagkakamali :)---Stan's POVThree days. Three days ang lumipas simula ng umalis sa bahay si Alex.Three days na parang three years na. I know it's my fault. I didn't expect that Karen, my secretary would do that. Nagresign na sya after that incident.Galit na galit ako sa sarili ko. Hindi ko mapapatawad ang sarili ko kapag may masamang nangyari sa mag ina ko. I always bring fruits at Alex's house, hindi nga lang ako nagpapakita sa kanya. Wala akong lakas ng loob na humarap sa kanya.(KRING. KRING)Naputol ang pag-iisip ko ng biglang mag ring ang cellphone ko. It's John.[Stan.]"Yeah?"[Are you free? Let's meet at my resto.]"After my work. Marami pa akong hindi natatapos." Sagot ko.[Okay, just text me kung on the way ka na.] Then he hung up.Napahawak ako sa sentido ko, wala akong gana magtrabaho. Ang dami nang nakatambak na papeles. Hindi na rin ako minsan umuuwi sa bahay, dito na ako natutulog sa office.(Tok. Tok)"Come in." Sab
"Mga walang hiya." Mahinang sabi ko.Halos umakyat lahat ng dugo ko sa ulo at nahirapan akong huminga. Napahawak ako sa tyan ko.Tinignan ko ng masama ang babae na kanina lang ay nakakandong sa asawa ko. Mukhang gulat na gulat sya."Lumabas ka na Miss at mamaya tayo magtutuos." Gigil na sabi ko.Dali-dali naman 'tong umalis.Lumakad si Stan papalapit sa akin at akmang hahawakan ako. Umiwas ako at umupo sa sofa. Kailangan kong kumalma dahil talagang nanggigil ako."Babe." Pagmamakaawa nito."Sa bahay lang ako nila mommy hanggang sa manganak ako. Ipapakuha ko ang mga gamit ko mamaya kay Kuya John. Wag na wag kang magtatangka na pumunta doon. Mag-usap na lang tayo after kong manganak." I came up to that decision.Alam ko na hindi dapat nagpapadalos-dalos lalo na kapag galit. Kaso di ko maiwasan."Babe wag ka namang ganyan. Let me expla--""Magpapaliwanag ka? Una Stanley, bakit hindi mo sinabi na babae pala ang secretay mo? Pangalawa, 'yung babae na 'yun pa talaga? Alam mo bang napakalaki
"Ingat ka lang sa pagbaba!" Narinig kong sigaw ni Stan habang pababa ako sa hagdanan.Hindi pa naman masyadong malaki ang tiyan ko pero mahahalata na buntis na ako."Over acting lang?" Natatawa kong sabi. Lalo pa akong natawa ng makita ko syang naka apron at nagluluto. "Anong niluluto mo?""Pancit." Nagningning ang mata ko sa sinabi nya.It's been a month simula ng ibalita namin sa lahat ang pagdadalang tao ko. And they we're all happy for us."Matatapos na ba? Natakam ako." Sabi ko sabay upo."Malapit na." Sagot nya.Paghain nya sa akin ng pancit ay kaagad akong sumandok at nilagyan ng 'yun ng suka. Ang sarap talaga!"Gusto sana kitang samahan dito maghapon kaso kailangan kong bumalik sa office." Sabi nya habang nagtatanggal ng apron."I can handle myself. Tatawagan ko na lang sila kuya kapag may kailangan ko." Simula kasi ng sinabi ko sa kanilang buntis ako ay kaagad nilang sinabi na kapag may kailangan ako ay tawagan ko lang sila."It's good to hear. Maliligo lang ako saglit." Isan
It's been 3 days simula ng nalaman kong buntis ako, syempre nakapag pa check up na rin ako and it's positive!Kakagaling ko lang sa OB gyne ko at dumiretso na ako sa grocery store para mamili ng ipanghahanda mamaya sa surprise dinner ko kay Stan.I'm busy picking some item ng may bumangga sa akin."Oh shoot." Bulong ko. Napaatras ako sa pagbangga nya."Paharang harang kasi." Sabi nung nakabangga sa akin."Excuse me?" "Paharang harang ka sa kukunin ko!" Sigaw nito."Aba miss, customer din ako dito. Pati ang dami-daming coffee oh! Kaya hindi mo na kailangang manulak!" Ganting sigaw ko."Eh sa gusto ko dito eh, pakialam mo ba?" Muling pagtataray nya sa akin.Inirapan ko na lang ito at umalis na. Pasalamat sya at medyo good mood ako at ayoko ng gulo.Agad na akong pumila sa counter, at kung minamalas nga naman ako, nasa likod ko kasi yung babae na nakaaway ko kanina."Miss baka naman pwedeng paunahin mo na lang ako. Isa lang naman ang sa akin, sayo ay napaka rami." Sabi nito sa akin. Hin