“Naayos mo ba yung schedule ko ngayong araw?” tanong niya pagkapasok niya kinabukasan sa kaniyang opisina. Kasalukuyan akong nagtitimpla ng kaniyang kape nang bigla siyang lumapit sa akin.
“What’s that smell?”
Mas lalo pa siyang lumapit at halos idikit ang kaniyang ilong sa aking leeg. Inis na inilapag ko ang hawak na mug sa mesa at inis na humarap sa kaniya. Hindi pa rin siya tumitigil sa pag-amoy sa leeg ko. Inis na itinulak ko ang kaniyang mukha palayo sa akin.
“Nagchange ka ng perfume?” balewalang tanong niya.
Pinameywangan ko siya at tinaasan ng kilay. Iyon talaga ang itatanong niya? At ano namang pakialam niya kung nagpalit ako ng perfume?
“Eh ano namang pakialam mo?” mataray na tanong ko.
“Wala naman.” sagot niya at nagkibit-balikat pa.
“Infairness, mas mabango ito kumpara sa nauna mong perfume. Mas amoy babae ka.”
Sinamaan ko siya ng tingin. Bakit? Dati ba amoy lalaki ako? Itong bibig talaga ng boss ko, minsan ang sarap tapalan ng packing tape. Ang pasmado masyado.
“Ang sakit mo na magsalita ha.”
Tumawa naman siya. Hinubad niya naman ang kaniyang coat at inilagay iyon sa likod ng kaniyang upuan. Pagkatapos kong haluin nang maayos ang kaniyang kape ay dinala ko na rin ito sa table niya. Kinuha ko na rin ang folder na naglalaman ng schedule niya para ma-check niya na rin ang mga gagawin niya ngayong araw.
“Magready ka na ha, tinawagan ko na si Caleb para ipag-drive tayo papuntang Makati ngayon.”
Tumango naman ako kaagad.
“Huwag mong kalimutang dalhin yung folders na naglalaman ng mga kontrata.”
“Gotchu bossing!” saad ko sabay saludo pa sa kaniya.
Bago mag- alas nuebe ay nakalabas na kami ng lobby. Sakto rin namang huminto ang sasakyan ni Sir Troy sa entrance ng building. Sumakay na ako sa passenger seat katabi ni Kuya Caleb habang si Sir Troy naman ay nasa backseat. Mabilis kong inabot sa kaniya ang folder na may lamang kontrata para ma-review niya iyon.
“Paganda tayo nang paganda ngayon Miss Richelle ah. May boyfriend ka na siguro ‘no?”
Ngumiti ako agad sa pambungad na bati ni Kuya Caleb sa akin at pabirong hinampas ito sa balikat.
“Ngayon mo lang napansin, ang tagal ko na kayang maganda.” sabi sabay lagay ng mga takas na hibla ng buhok ko sa likuran ng aking tenga.
“Sinong nagsabing maganda ka?” pabulong na tanong ni Sir Troy sa likuran. Nang bumaling ako sa kaniya ay agad niyang itinutok ang kaniyang paningin sa folder na hawak.
“May naririnig ka bang nagsasalita na pangit, Kuya Caleb?” nanggagalaiting tanong ko.
Imbes na sumagot si Kuya Caleb ay napailing na lang ito habang tumatawa. Sanay na sanay na siya sa amin ni Sir Troy dahil walang araw yata na hindi kami nagkakasagutan nitong lalaking ‘to.
“Siya nga pala, Richelle. Pagkatapos nating umattend sa last meeting natin sa Pasay, puwede bang ikaw na ang umattend sa PTA meeting ni Rio?”
Ang Rio na tinutukoy niya ang kaniyang bunsong kapatid na graduating na sa high school. PTA meeting? Bakit ako na naman?
“So ako na ngayon ang tumatayong guardian ng kapatid mo? Wow naman, Sir Troy. All around na pala ako ngayon. Kulang na lang gawin niyo akong maid ah!”
“Please Richelle. Ikaw na ang umattend kay Rio, ako naman kay Riye tutal sanay ka na namang ikaw ang uma-attend sa meeting ni Rio sa school.”
Inirapan ko siya. Iyon na nga. Dinaig pang ako ang kapatid ni Rio dahil sa kakautos niya. Mas close na tuloy kami ng kapatid niya kaysa sa kaniya.
“Whatever!” sagot ko.
“I’ll take that as a yes, Richelle.”
Hindi na ako sumagot. Ano pa nga bang magagawa ko? Pagdating namin sa Makati ay hindi rin nagtagal nagsimula na ang meeting. Mabuti at maaga ring dumating ang CEO ng De Silva Steels kasama ang secretary nito. The secretary looks so cute kaya panay ang tingin ko rito. Napansin naman agad iyon ni Troy kaya kinurot niya ako sa tagiliran.
“Aray naman.” reklamo ko.
“Mag-focus ka, kundi babawiin ko talaga yung binigay kong pambili ng pagkain ni Chuchay.” pananakot niya sa akin.
Pagkatapos naman ng meeting at contract signing, dumiretso na rin kami agad sa Pasay. Bago nagsimula ang meeting doon with Celestre Tradings ay kumain muna kami. Ilang beses pa niya akong pinagalitan doon sa mga simpleng silay ko sa secretary ng De Silva Steels’ CEO.
“Bakit nagseselos ka?” pang-asar na tanong ko sa kaniya.
“Ako? Magseselos? Sa guwapo kong ‘to? Eh hindi pa ‘yon nangangalahati ng talampakan ko eh.” sagot niya naman.
Tinawanan ko lang siya saka nagpatuloy na lang sa pagkain. I’ve known him for almost three years at sanay na sanay na sa pag-uugali niyang iyon. After we eat lunch, agad na kaming dumiretso sa meeting place namin ng CEO ng Celestre Tradings. Wala itong kasamang secretary pero may kasama itong driver.
“Iyon oh, bagay kayo.” bulong niya sa akin sabay turo sa nakatayong driver.
Tumaas ang sulok ng labi ko at tinulak siya pabalik sa kaniyang upuan. Ang galing talaga mang-asar. Natapos naman ng maayos ang contract signing namin sa dalawang business partners ng kompaniya niya. Paglabas namin ng building ay dumiretso na ako sa sasakyan para mag-retouch. Pagpasok naman niya sa backseat ay agad na tumunog ang kaniyang cellphone.
“Hello, Rio. Yes. Richelle will come. Okay. See you later at home.”
Mas lalo akong nagmadali sa pag-aayos para pagpasok ko sa Ateneo. Ayoko naman kasing mapagkamalang assistant lang ni Rio.
“Pakilista lahat ng important details na sasabihin ng homeroom teacher ni Rio.”
Tumango naman ako. Actually kahit hindi niya na ipaalala sa akin, ayos lang. Kasi alam ko na rin naman ang gagawin ko. I’ve been doing this for the past two years. Pagka-park ni Kuya Caleb ng sasakyan sa parking ay sabay na kaming bumaba ni Sir Troy.
Mabuti na lang talaga at naka-longsleeves at slacks talaga ako na pinartneran ng cream-colored stilettos. Nagmukha akong mayaman dahil sa suot ko kahit ang totoo ay isa lamang akong dukha. Pagpasok namin sa loob ay may mga sinabi pa siya sa aking paalala bago tuluyang naghiwalay ng daan. Meeting naman tungkol sa graduation ang pupuntahan niya, because Riye will soon graduate in her course Legal Management. Habang si Rio naman ay nagpaplano na Tourism ang kukuning course sa kolehiyo. Troy has been very hands on when it comes to the education of his siblings. Hindi lang siya isang mabait na boss. Isa rin siyang mabait at responsableng kuya sa kaniyang mga kapatid. Napakuwerte rin talaga nina Rio at Riye sa kuya nila. Kahit maaga silang naulila sa kanilang mga magulang ay hindi sila nito pinabayaan.
“Ate Louise!”
Rinig kong tawag ni Rio sa labas ng kaniyang classroom. Matamis naman akong ngumiti kay Rio at kumaway pa rito.
“Ate buti na lang pumunta ka.”
“Actually, si Sir Troy sana, eh ang kaso kailangan niyang unahin si Riye dahil graduating na ang ate mo.”
“It’s okay. I like you better than Kuya Troy. Bakit hindi na lang kasi kayong dalawa?”
Inismiran ko si Rio dahilan para humalakhak ito.
“I’m just kidding; I know you don’t like my Kuya.”
Tumango naman ako bilang pag-sang ayon.
“Buti alam mo.”
Tumawa itong muli saka umakbay sa akin at dinala ako sa kaniyang classroom. Pagpasok ko ay nakita ko agad ang ibang mga magulang ng estudyante na naroon. Agad akong hinanapan ni Rio ng mauupuan, sakto namang sa harapan lang ang bakante kaya doon na ako pumuwesto.
May mga idiniscuss ang homeroom teacher niya at nagkaroon din ng bigayan ng card. Good thing kahit na may pagkabulakbol itong si Rio, name maintain pa rin niya ang grades niya. Wala itong grades na below 85 sa card nito. Talaga yatang nasa lahi ng mga Rivas ang pagiging matalino. Lumabas na rin ako agad ng room pagkatapos ng meeting. Sa hindi kalayuan ay nakita kong naglalakad sina Riye at Troy papunta sa kinaroroonan namin ni Rio.
“Ayan na sila!” excited na sabi nito.
“Ate Louise, sabihin mo naman kay Kuya kain tayo sa labas oh.”
“Ikaw na ang magsabi. Ikaw naman ang nagugutom.” sagot ko naman sa kaniya. Aba naman at ako pa ang uutusan. Puwede namang siya na lang ang magsabi sa kuya niya. Kailan pa siya natutong mahiya?
“Ate Louise, oh my gosh. It’s been a month since we saw each other. You’re so pretty talaga! Hindi ka bagay maging secretary ni Kuya.”
Narinig ko ang pasimpleng pag-ubo ni Troy sa likuran ng kapatid. Halata namang ginawa niya iyon para mabaling ang atensiyon namin sa kaniya.
“Kaya nga, bakit hindi na lang kasi maging kayo?”
Mabilis na kinurot ko sa tagiliran si Rio kaya napa-aray naman ito.
“Bakit? Don’t tell me kuya’s still not over with Ate Leah?”
Bigla naman kaming natahimik dahil sa sinabi ni Riye. Actually it was really an awkward topic for us. Lalo na ang pinag-uusapan ay ang namatay na girlfriend ni Troy anim na taon na ang nakalilipas.
“Bakit kayo natahimik? Why? Did I say something wrong?” Riye asked.
I heard Troy heavily sighed. Nauna na itong naglakad sa amin. Riye is still bothered.
“What? Ate Louise, may sinabi ba akong mali?”
Tipid na ngumiti ako sa kaniya at tumango.
“Alam mo namang sensitive ang kuya mo sa ganoong topic hindi ba?”
Napabuntong hininga naman si Riye habang pinagmamasdan ang kaniyang naglalakad na Kuya.
“But it’s been six years.”
“I know. Pero hindi madaling makalimot, Ri.”
Mabuti na lang at may dalang sasakyan si Riye kaya sa kaniya na sumabay si Rio. Pagpasok ko sa sasakyan ay napansin ko agad na wala pa si Kuya Caleb. Si Sir Troy naman ay nakaupo na sa backseat at abala sa paglalaro sa kaniyang cellphone. Hindi ko tuloy maiwasang mapatitig sa kaniya. Ano kayang pakiramdam na palagi na lang nawawala sa kaniya yung mga taong mahal niya? He’s 29 now pero wala pa rin siyang girlfriend.
“Don’t look at me like that, Richelle Louise. Sinasabi ko sa’yo. Babawiin ko ang ibinigay ko sa’yong pambili ng pagkain ni Chuchay.”
Napasimangot naman ako.
“Alam mo, mag candy crush ka na lang diyan. Ang dami mo pang sinasabi.”
“Ma, bumili na ako ng gamot niyo pang dalawang buwan.” sabi ko pagkakita ko kay Mama na kalalabas lang sa kaniyang kuwarto. Mukhang kauuwi rin lang nito galing sa salon na kaniyang pinagtatrabahuhan. Sinalubong ako nito para matulungan ako sa pagbubuhat ng mga groceries na pinamili ko. Sumunod naman na bumaba galing sa second floor ang nakababata kong kapatid na si Chase. Suot pa rin nito ang salamin at halatang kagagaling lang sa pagbabasa. Kagaya ni Rio, graduating na rin ito sa high school. Lumapit ako agad sa kaniya nang mailapag ko ang pinamili sa lamesa. Matagal akong tumitig sa kaniya at saka bumaling sa kaniyang salamin. Marahan ko itong inalis sa kaniyang mata at tiningnan kung maayos pa ba ito. Tiningnan ko ang grado nito ngunit agad ko ring inilayo sa mata ko dahil bigla akong nahilo sa sobrang taas ng grado ng kaniyang salamin. Napanguso ako at isin
“Chase bumangon ka na at magsisimba pa tayo.” saad ko pagkatapos ilang beses kalampagin ang kuwarto ng kapatid ko. Kanina ko pa ito kinakatok at kanina pa rin ako naiinis dahil parang wala itong pakialam sa paulit-ulit na pagkatok ko. Kanina pa ako nakaligo dahil ang usapan namin sama-sama kaming magsisimba ngayong araw ng Linggo sa Cathedral tapos hanggang ngayon tulog pa rin sila. “Richelle Louise hinaan mo naman ang pagsasalita mo. Pati yata kapit-bahay plano mong gisingin.” saad ni Mama na kalalabas lang ng sarili nitong kuwarto at nag-iinat pa ng katawan. Gusto kong matawa. May nanggigising ba na mahina magsalita? Inirapan ko lang si Mama at ibinalik ang atensiyon sa pinto ni Chase at kinalampag iyon nang paulit-ulit. “Chase, ‘pag hindi ka pa lumabas, babawasan ko ang allowance mo.” Pagkasabi ko ng mga katagang iyon ay mabilis pa sa alas kuwatrong bumukas ang pinto ng kuwarto nito at iniluwa nito sa harapan ko ang kapatid kong dinaig pang
“So saan kayo pupunta nila Tita Belle at Chase after nito, Ate Rich?” curious na tanong ni Riye habang kumakain kami.Umayos naman ako sa pagkakaupo at sandaling ibinaba sa plato ko ang hawak na kutsara para kunin ang baso na may lamang juice at uminom doon.“Si Mama, mauuna nang umuwi kasi a-attend siya sa meeting ng mga homeowners sa village, kami ni Chase dadaan sa ophthalmologist niya at barbershop.” saad ko sabay turo ng buhok ng kapatid kong medyo mahaba na.“Sama ako Ate Rich, mahaba na rin ang buhok ko.” sabi ni Rio habang kumakain ng desert.“Ako na ang maggugupit ng buhok mo.” biglang singit ni Sir Troy.Napanguso naman ang kapatid niya habang ako ay sumimangot. Napaka-kill joy talaga.“Kuya naman, minsan lang eh. Lagi na lang ikaw ang nagugupit ng buhok ko. Tinatawanan tuloy ako ng mga kaklase ko kapag nakikita nilang hindi pantay ang buhok ko.” Reklamo ng k
“Andami mo namang dadalhin, ate.” puna sa akin ng kapatid kong si Chase.Nandito siya ngayon sa kuwarto ko dahil sira ang aircon sa kuwarto niya. Dinala niya lahat ng librong ginagamit niya sa eskuwelahan at itinambak ang mga iyon sa working table ko. Sinamaan ko siya nang tingin at sinenyasang tumahimik. Sa pagkakaalam ko kasi, nandito siya para mag-aral at hindi mag-ingay. Busy ako ngayon mag-asikaso ng mga gamit na dadalhin ko sa Palawan para sa kasal ng crush ko na pinsan ni Sir Troy.“Real talk ate, parang dinaig mo pa yung lalayas sa dami ng dress na dadalhin mo.”Pinagtaasan ko nang kilay ang kapatid ko. Lakas maka-comment huh. Palibhasa walang alam sa nangyayari sa akin. Porket hindi niya kilala ang boss ko bilang reklamador at maarte. Kung sa tutuusin, kung kaya ko lang dal’hin ang buong closet ko sa Palawan ay gagawin ko. Paniguradong boss ko na naman kasi ang mamimili ng isusuot ko.“Maganda ba?
“Wow himala, ang konti ng dadal’hin mo.” puna ng kapatid ko sa akin habang inaasikaso ko at chinicheck nang mabuti ang mga gamit na dadal’hin ko.“Pasalamat na lang din talaga ako kay Sir Troy dahil binilihan niya ako ng damit na susuotin. Makakahinga ako nang maluwag dahil konti lang ang bibitbitin ko.” sagot ko naman pagkatapos kong isara ang zipper ng maleta.Nanatiling nakatayo ang kapatid ko sa may pintuan mukhang hinihintay ako nitong matapos. Nakita kong hawak nito ang kaniyang necktie. Bumuntong-hininga ako at naglakad palapit sa kaniya at kinuha sa kamay niya ang necktie. Pinatuwid ko siya sa pagkakatayo para maayos kong maitali ang necktie niya.“Magka-college ka na, hindi ka pa rin marunong magsuot ng necktie.”Tipid siyang ngumiti habang natitig sa akin.“Nandiyan ka naman ate.”Nginisihan ko siya at tinulak palayo ang kaniya mukhang gamit ang palad ko. &nb
Alas dos na ng hapon nang makarating kami sa Pier. Bumaba muna kami ng sasakyan para bumili ng ticket sumakay muli para dumaan sa nagtitimbang ng sasakyan. Pagkatapos namin ay pansamantala muna naming iniwan ang sasakyan para magtungo sa grocery store at bumili ng kape at makakain. Ilang oras din kasi ang biyahe sa barko, just in case na magutom kami, bumili na ako ng mga puwedeng kainin. Paglingon ko sa pinakadulong bahagi ng estante ay may nakita akong kandila roon. Napalingon ako kay Sir Troy na abala sa pagkuha ng energy drink sa fridge ng café. Itinuro ko ang kandila sa tindera at sinabing bibili ako ng dalawang piraso. Mabuti na lang at pumayag itong pagbentahan ako ng tatlong piraso dahil may store na hindi nagbebenta ng per piraso.Nang makapagbayad na si Sir Troy ay sinabi kong mauna na siyang bumalik sa sasakyan. Kumuha na rin ako ng lighter at isinama sa kandila na nasa cashier’s desk.Napabuntong-hininga ako habang tinatanaw si Si
Gabi na nang makarating kami sa Pier ng El Nido. Inunahan ko na si Sir Troy na bumaba dahil antok na antok na ako at hindi man lang ako nakatulog sa buong biyahe dahil sa sobrang sama ng loob ko sa kaniya. From time to time na tatayo siya at maglalakad sa kung saan ay pinapanalangin kong madulas siya o hindi kaya ay madapa.“Louise!”Napalingon naman ako kay Millard nang tinawag nito ang pangalan ko. Awtomatikong gumuhit ang ngiti sa mga labi ko at kumaway pa ako rito. Naka-kotse rin pala ito. Kung wala lang sanang nakapagitan na sasakyan sa amin, edi sana mas nakikita ko pa siya nang malapitan ngayon. Kumaway rin ito sa akin na siya namang nagpakilig sa akin. Bakit feeling ko habang tumatanda kami lalo siyang gumuguwapo? He’s aging like a fine wine. Baka yummy rin!“Aray!”Inis na pinagmasdan ko si Sir Troy na pasimpleng dumaan sa harapan ko. Kung umarte ang kumag na ‘to parang hindi niya inapakan ang paa
Pagdating namin sa Nacpan Beach ay dumaan muna kami sa specific place kung saan nag-fi fill out ng details at magbabayad bago kami tuluyang papasukin sa lugar. Hindi ko mapigilan ang sarili sa pagkamangha sa mga nagtataasang puno ng niyog at iba’t ibang mga magagandang halamang nakapalibot sa entrance ng resort. Pagkapark ng sasakyan ni Sir Troy sa parking area ay mabilis akong bumaba.“Hoy, hoy Richelle!”Mas lalo ko pang binilisan ang pagtakbo ko para mabilis makarating sa sand area ng Nacpan Beach Resort. Hindi ko na pinansin ang pagsigaw ni Sir Troy sa pangalan ko.“Wow. Parang paraiso.” bulong ko habang iniikot ko ang aking paningin sa malawak na karagatan. Ang buhangin ay ubod ng pino at ang kulay nito ay puti. Hinubad ko agad ang sapatos ko at excited na tumakbo-takbo sa buhangin. Hindi mainit ang buhangin dahil hindi mainit ang panahon ngayong araw. Ang haring araw ay natatabunan ng mga makakapal na ulap
“Troy!” sigaw ko sa asawa ko nang maramdaman kong pumutok na ang panubigan ko. “Troy, nasaan ka na?” In that specific moment of my life, I was nervous. Kauuwi lang namin ni Troy sa bahay dito sa Quezon City. Galing kami ng hospital kanina for my final check-up before I give birth. Hindi ko naman alam na pag-uwi namin ay saka puputok ang panubigan ko. If I had known, edi sana hindi na kami umuwi. The thing is, halos three days na kasing sumasakit ang tiyan ko. Hindi ko alam kung normal pa ba ito o hindi. But the doctor kept on reminding me that it is pretty normal. Hindi naman siya sobrang sakit. Parang humihilab lang siya at napapadalas na nga ang pagsipa ng mga bata sa loob. “Louise, what happened?” tarantang tanong niya pagkarating sa second floor. Bakas ang pangamba sa kaniyang mukha. He just went to the kitchen to make me a glass of milk. Paniguradong tinakbo niya mula kusina makarating lang nang mabilis sa second f
“Ngayon na ba kayo mamimili ng mga gamit ng kambal?” tanong ni Riye pagkapasok niya sa working area namin ni Troy sa bahay namin.Napangiti ako nang makita siya. Agad akong tumakbo patungo sa kaniya para salubungin siya.“Woopsie! Be careful ate Louise.” saway niya sa akin nang makitang nagmamadali ako patungo sa kaniya.Hindi ko pinansin ang kaniyang sinabi. Ngumiti lang ako at mabilis siyang niyakap. It’s been two months since I last saw her. Masyado kasi siyang busy sa law school and schedule is so tight kaya naman bihira siyang makadalaw sa amin dito sa Batangas.Nang kumalas ako sa kaniya sa pagkakayakap ay agad kong hinawakan ang kaniyang pisngi.“Namamayat ka, Ri.”Tumawa naman siya.“Isn’t that great? Lahat kasi ng mga friends ko noon, they kept on telling me that I’m getting chubby. Hindi ko naman akalain na Law School lang pala ang makakapagpapayat sa
“Puwede ba tigilan mo ‘yang kakainom ng tubig.” saad ni Mama sabay hablot sa akin ng aking hawak na vacuum flask. Narito kami ngayon sa sala. Hinihintay namin si Troy at ang mga kapatid niya dahil pupunta kami ngayon ng hospital para magpa-ultrasound ng gender ni baby. Hindi ko nga alam kung anong trip ng pamilya ko dahil nais nilang sumama. Akala yata nila ay a-attend kami ng fiesta. Mas bihis na bihis pa ang Nanay at kapatid ko kaysa sa akin.“Ma akin na ‘yan. Iinom ako eh.”Sinimangutan ako nito at mas lalo pang inilayo sa akin ang flask na hawak niya.“Hindi advisable na uminom ng tubig kapag magpapa-ultrasound. Gusto mo bang tubig lang ang makita sa tiyan mo mamaya?”Napanguso naman ako sa sinabi ni Mama. Ang totoo niyan ay kinakabahan ako ngayon. Dahil pang fifth month ko na ngayon, mas malaki na rin siya kumpara sa normal. Noong ipinaalam namin ang tu
“Alam mo hindi ko maintindihan kung bakit palagi mo nalang akong sinasama sa mga meetings mo. Hindi ba puwedeng pass muna ako ngayon?” reklamo ko saka mabilis na nagtalukbong ng kumot.Narinig ko ang mahinang pagtawa ni Troy. Nakaupo ito sa dulo ng kama ko. Kanina pa ako nito kinukulit na samahan siya na magtungo sa Batangas para sa isang client meeting daw. Sinong niloko niya? Araw ng linggo may client meeting na magaganap? Lokohin niya na ang lahat, huwag lang ako na inaantok pa.“Tanghali na inaantok ka pa. Kakapanuod mo ‘yan sa Netflix.”Napanguso naman ako sa ilalim ng kumot. Alam na alam talaga niya ang ginagawa ko kapag gabi. Paniguradong kapatid ko na naman ang nagsumbong. Wala talagang magawang matino iyong lalaking iyon at pati ginagawa ko ay binabantayan pa.Inis na bumangon ako sa kama at binato siya ng unan.“Maiintindihan ko kung weekdays mo ako guguluhin, pero Linggo ngayon Troy. Utan
“Ate nawawala si Chuchay!” iyon agad ang bungad sa akin ni Chase paglabas ko ng kuwarto. Sabado ngayon, at tinatamad akong magkikilos. Kung hindi nga lang ako ginutom, hindi talaga ako lalabas. Mas gusto ko pang mag-netflix sa kuwarto buong maghapon. Pero bandang alas nuebe ng umaga, kumalam na rin ang sikmura ko. Bigla ko namang naaalala na hindi nga lang pala ako ang gutom kundi pati ang bata na tatlong na buwan nang nasa sinapupunan ko.Nasapo ko ang aking nang makitang nagmamadaling hinanap ni Chase sa buong bahay ang alaga naming aso.“Baka naman nandiyan lang ‘yan. Baka pinagtataguan ka kasi pangit ka.” inis na sambit ko saka mabilis na bumalik sa loob ng kuwarto. Dumiretso ako sa banyo para mag-toohtbrush at maghilamos. Sinuklay ko na rin ang buhok ko dahil ayoko namang lumabas ng kuwarto na magulo ang buhok ko.Paglabas kong muli ay sinalubong agad ako ng kapatid. Bakas sa kaniyang mukha na kinakabahan siya at
“Okay lang ba kayo riyan, Troy? Louise?” tanong sa amin ni Eunice nang mapadaan siya sa aming kinaroroonan.Ngumiti ako sa kaniya. I tried to smile and hide the uneasiness that I feel right now. Sa totoo lang, nahihirapan akong magpanggap na ayos lang ako kahit ang totoo ay hindi. Biglang bumigat yung katawan ko. Parang gusto ko nalang matulog o hindi kaya ay umuwi nalang ng Metro Manila. Wala na akong pakialam kung hindi kami okay o kung iwan niya kami. Kasi sa totoo lang, sanay na rin naman ako. Ilang beses na bang nangyari ang ganitong bagay? Halos hindi ko na mabilang. Minsan naisip ko na baka hindi talaga nararapat na sumaya ang isang katulad ko. Kasi sa tuwing makakaramdam ako nito, bigla nalang babawiin sa akin yung pag-asang nabuo sa puso ko na baka sakaling balang araw ay tuluyan din akong maging masaya kasama si Troy at ang mga mahal ko sa buhay.“Kapag may kailangan kayo, huwag kayong mahihiyang magsabi ha.” nakangiting
“Welcome back, Troy and Louise.” bati sa amin ni Eunice pagkapasok namin sa lobby ng hotel na pag-aari ng pamilya ni Richard. The two of them were wearing much presentable clothes than us.Gusto kong matawa sa hitsura namin ni Troy dahil para lang kaming pupunta sa kanto para tumambay.“How are you, Louise? I heard to Troy’s sister that you’re pregnant as well just like Eunice. Akalain mo nga naman.” Saad ni Richard at saka tumingin sa kaniyang pinsan. Lumapit siya kay Troy para i-congratulate ito.Nang bumaling sa akin si Richard ay agad itong ngumisi sa akin.“Akala ko ba, hindi ka magkakagusto sa bestfriend mo?” tanong nito.Tumingin ako kay Troy. Pinagmasdan ko ang kaniyang reaction nang marinig ang sinabi ni Richard. Just like what I expected, bakas sa ekpresiyon niyang naguguluhan siya. Richard cleared his throat and tapped Troy’s shoulder.“I heard what happened
“Kumpleto na ba ang mga gamit mo anak?” tanong agad ni Mama pagkapasok niya sa kuwarto ko. Saktong chini-check ko nalang kung maayos na ba ito. Ngayong araw ang alis namin patungong El Nido para umattend ng birthday celebration ni Richard.Tumawag sa akin si Troy at sinabing maaga raw siyang pupunta ngayon para masundo ako. Kaya heto ako ngayon, nagmamadali habang inaayos ang mga gamit ko.“Okay na, ‘Ma.” sagot ko naman kay Mama.Nang mapatingin ako sa kaniya ay saka ko nakita ang kaniyang hitsura. Dinaig niya pang pinagbagsakan ng langit at lupa sa ekspresyon ng kaniyang mukha.“Bakit po ‘Ma? May problema ba?”Kinuha ko ang kaniyang kamay at marahan itong pinisil. Umiling naman siya. Gamit ang kaniyang isang kamay ay mahigpit niyang hinawakan ang kamay ko.“Mag-iingat kayong dalawa ni Troy roon ha? Siguraduhin mong hindi ka magpapalipas ng gutom. Tandaan mo, hindi na lang i
“Miss Richelle, alam mo napapansin ko parang ang laki ng pinagbago mo?”Napahinto ako sa pag-aayos ng papel na ipinadala ni Troy sa Finance Department. Sinabi niya na sakin na ipapakuha niya nalang sa isang empleyado mula sa Finance, pero dahil makulit ako, hindi ko siya sinunod. Hindi kasi ako sanay na walang ginagawa. Saka these days mas gusto kong naglalakad-lakad ako. Isa pa, sabi ng OB ko, mas okay raw na kumikilos ako para hindi tamarin ang katawan ko. Dahil kapag nasanay ito na umupo at humiga na lang, malaki ang posibilidad na makasanayan koi to hanggang kabuwanan ko.It’s my second month of being pregnant. Yung hitsura ko ngayon parang bloated. Kapag naghubad ako at humarap ako sa salamin, makikita na yung pagbabago ng laki ng tiyan ko. Kung noon ay flat lang ito at may konting taba, ngayon naman ay may bump na. Ito ang pinagdidiskitahan ni Troy lagi kapag magkasama kami.“Malaki ang pinagbago? Anong ibig mong sabih