Napapangiti si Raquel habang kausap ang mga taong binayaran niya sa lugar na iyon. Ang lahat ng impormasyong napag usapan nila upang siraan si Estela ay nagawa ng mga ito ng maayos."Magaling! May bonus kayo sa akin," nakangiti siya habang inooff ang tawag na iyon.Agad niyang tinawagan si Marsha."Mommy.. okay na, mukhang sa akin pa rin babagsak ang anak niyo," humahalakhak na sabi niya dito."Matalino ka talagang mag isip hija," masayang tugon ni Marsha habang nagdidilig ng halaman.Habang natutuwa si Raquel sa kanyang tagumpay, ang pag-uusap nila ni Marsha ay puno ng kasiyahan. Ang kanilang plano ay tila nagbubunga ng maganda para sa kanila."Alam mo, Mommy," patuloy ni Raquel, "ngayon na ang lahat ay nakaayos, sigurado akong ang kasunod na hakbang ay magiging mas madali na.""Oo, hija. Pero huwag tayong magpabaya. Dapat nating tiyakin na ang bawat detalye ay ayon sa plano para walang sagabal.""Oo naman, Mommy," sagot ni Raquel. "Lahat ay nasa kontrol ko. Baka mas maaga pa, magbub
Matuling lumipas ang anim na buwan, at unti unti, natanggap na ni Ludwig ang lahat. Bumalik na siya sa dati niyang buhay. Nasa loob siya ng opisina, ng magkaroon ng hindi inaasahang bisita, si Raquel. Kasama ng babae ang kanyang ina na si Marsha, nakangiti ito sa kanya. "Anak," niyakap siya ni Marsha," ang tagal na nating hindi nagkikita, kumusta ka na?" "Nagkikita tayo ma, hindi lang tayo nag uusap," sagot ni Ludwig. Bahagyang napangiwi ang kanyang ina sa kanyang isinagot. "Ikaw naman, napakapilosopo mo.." ibinalik ni Marsha ang ngiti sa labi. Aga "Hi Ludwig," bati ni Raquel sa kanya. Tinanguan niya lang ito. Naupo na ang mga bisita. "Aayain ka sana naming kumain anak," sabi ni Marsha, "wala ka bang napapansin kay Raquel?" Napatingin si Ludwig sa babae, bahagyang nangunot ang noo niya, "nagpaayos ka ba ng ilong?" "Hindi no!" napanguso si Raquel sa sinabi ni Ludwig. Naoffend siya ng konto, "namayat lang ako kaya mukhang tumangos ang aking ilong!" "Ah, okay.." saka ulit t
Limang taon ang matuling lumipas…"Mommy, bakit hindi kami sa regular school nag-aaral?" tanong ni Caleb kay Estella habang siya’y abala sa paghuhugas ng kanilang pinagkainan. Ang mga bata ay naglilinis ng lamesa matapos ang kanilang tanghalian.Napatingin siya sa kanyang anak. Mula nang magdesisyon siyang i-homeschool ang mga ito, madalas na nag-uungot si Caleb, at ngayon, tila muling nagtanong ang batang ito. Hindi niya masisisi ang kanyang mga anak sa pagnanais na maranasan ang buhay sa regular na paaralan—nagsimula na rin siyang mag-alinlangan kung tama ang ginawa niyang desisyon.Ang kanyang poultry at piggery business ay nagboboom. Salamat sa pamana ni Lala, na umabot ng halos anim na pung milyon ng maibenta niya ang lahat. Nagulat siya na sa kanya nito ipinamana ang lahat ng ari-arian nito, isang pamana na tila kumikilos sa sarili nitong paraan ng pagpapabuti ng kanilang buhay.Ipinagbili iyon lahat ni Ram. Ang lalaki ang nakakatulong niya sa lahat, hands-on siya sa business, a
""Nakakatuwa ka talaga," sagot ni Ram, "alam mo, kahit na anong gawin mo, hindi ka pwedeng magalit sa mga bata. Hindi mo yata napapansin na kahit anong gawin nila, gusto nilang pasayahin ka." "Eh, parang ang dami nilang gustong gawin pero ayaw sumunod sa mga patakaran," sabi ni Estella, kahit na napansin niyang hindi niya mapigilan ang pagngiti sa kabutihan ni Ram sa kanyang mga anak. "Hindi ba't minsan ang hirap silang kontrolin?" Ram ay tumawa. "Ang mga bata, may mga pangarap din sila. Kaya naman, hindi mo rin puwedeng pigilan ang kanilang kasiyahan, di ba? Isa lang ang ibig sabihin niyan—nagmamalasakit sila sa iyo." Nakangiti si Estella, sumang-ayon sa sinabi ni Ram. Hindi niya maikakaila ang ligaya na dulot ng pagkakaroon ng Ram sa kanilang buhay. Ang kanyang suporta at malasakit ay nagbigay sa kanya ng lakas at inspirasyon na patuloy na magsikap para sa kanilang pamilya. "Salamat, Ram," sabi ni Estella ng may pagpapahalaga. "Minsan kasi, nawawala ako sa tamang direksyon, pero
"Kids, may ibabalita si mommy sa inyo," masaya niyang tinawag ang kanyang mga anak. Hatid ni Estella ang isang balitang nais marinig ng mga bata. "Ano po yun mommy?" makasabay na tanong ng mga ito kay Estella. "Papasok na kayo sa regular school.." nakangiti niyang sabi sa mga ito. Agad nagtalunan ang kambal at niyakap siya, "yehey!!!!! mommy thank you po!!" Masayang-masaya ang kambal nang marinig ang balita. Halos hindi mapatid ang kanilang saya habang paulit-ulit silang yumakap kay Estella. "Ang tagal po naming hinintay 'to, mommy!" sabi ng isa, halos hindi makapaniwala. "Oo nga po, mommy! Sa wakas, magkakaroon na kami ng mga bagong kaklase at kaibigan!" dagdag ng isa pa, puno ng tuwa sa kanyang tinig. Nakangiti si Estella habang pinagmamasdan ang mga anak. Kitang-kita niya ang kagalakan sa kanilang mga mata, at alam niyang ito na ang simula ng panibagong yugto ng kanilang buhay. Habang yakap-yakap pa rin ng kambal si Estella, biglang bumukas ang pinto at pumasok si Ram. N
PAGKALIPAS ng isang linggo, maaga pa lang ay abala na si Estella sa paghahanda ng mga gamit ng kambal para sa kanilang unang araw ng klase. Habang nagsasaayos siya ng mga bag at damit, biglang tumunog ang kanyang telepono. Si Ram ang tumatawag.“Good morning,” masayang bati ni Estella.“Good morning din,” sagot ni Ram mula sa kabilang linya. “Handa na ba ang kambal? Gusto ko sanang sumama para ihatid sila sa unang araw nila sa school, kung okay lang.”Napangiti si Estella. "Siyempre, Ram. Mas magiging espesyal ang araw na ito para sa kanila kung nandito ka.”"Perfect! Dadating ako sa inyo in a few minutes,” sagot ni Ram.Pagkatapos ng ilang minuto, dumating si Ram sa bahay nila Estella. Nakangiti siyang sinalubong ng kambal na may bitbit na mga bag, excited na sa kanilang unang araw ng paaralan. Nakaayos na ang lahat, at ramdam na ramdam ang excitement sa hangin."Wow, ang gwapo niyo sa uniform niyo!" bati ni Ram sa kambal habang iniabot niya sa mga ito ang tig-isang maliit na lunchb
Pagkatapos ng ilang oras sa paaralan, excited na tumakbo sina Caleb at Calvin palabas ng gate nang makita nila sina Estella at Ram na naghihintay."Mommy! Papa Ram!" sigaw ni Caleb habang masayang tumatakbo patungo sa kanila. Si Calvin naman ay hindi rin nagpahuli at mabilis na yumakap sa kanilang dalawa."Kumusta ang unang araw niyo?" tanong ni Estella, puno ng kasabikan. Gusto niyang malaman kung paano ang naging karanasan ng kambal sa kanilang unang araw sa regular school."Ang saya po, Mommy!" sabi ni Caleb, nangingiti nang malaki. "Ang daming bagong kaibigan, tapos ang teacher namin mabait!""Oo nga, Mommy!" dagdag ni Calvin. "May bago po kaming mga laro sa playground, at may bagong libro sa library na pwede naming hiramin."Masaya ang pakiramdam ni Estella habang nakikinig sa mga kwento ng kambal. Natutuwa siya na tila hindi nahirapan sina Caleb at Calvin sa kanilang unang araw. Hindi rin maiwasang mapansin ni Ram kung gaano kasaya ang kambal sa kanilang mga karanasan.“Masaya k
Isang araw, hindi inaasahan ni Estella ang mangyayari. Maaga pa lamang, nag-text si Ram at sinabi niyang may pupuntahan siya, kaya hindi muna siya makakapagkita sa kanila. Hindi na nagtanong si Estella, iniisip niyang baka abala si Ram sa ibang bagay. Habang nag-aayos siya ng bahay at naghahanda ng tanghalian para kina Caleb at Calvin, patuloy ang kanyang isip sa mga gawain. Biglang may kumatok sa pinto. Inisip ni Estella na isa lang ito sa mga kaibigan ng kambal kaya hindi na niya ito pinansin agad. "Mommy, may tao po!" sigaw ni Calvin mula sa sala, kaya’t nagmadali siyang magpunta sa pinto. Pagbukas niya, bumungad sa kanya si Ram, may hawak na isang malaking bouquet ng mga bulaklak at isang kahon na mukhang mamahalin. Napanganga si Estella, hindi makapaniwala sa nakikita. “Ram! Ano 'to?” tanong niya, habang unti-unting pumupuno ng tuwa ang kanyang puso. Ngumiti si Ram, iniabot ang mga bulaklak sa kanya. “Surpresa! Gusto kong pasayahin ka ngayong araw na 'to.” Tila hindi makapa