Chapter 24

Iyak siya ng iyak ng makita si Lala na nakahiga sa hospital bed. Awang awa siya sa sinapit ng kaibigan. Hindi niya akalaing ang pag ganti sa mga babaeng iyon ang magbubunsod sa kaibigan niya sa ganitong klase ng aksidente.

Sinisisi niya ang sarili sa nangyari. Siya talaga ang may kasalanan ng lahat. Kung hindi dahil sa kanya, hindi magkakaganito si Lala. May bali ang braso ng kaibigan at naka-brace ang binti.

Dahan dahan itong nagmulat ng mata. Iginala gala nito doon ang paningin. Halos hindi ito makamulat sa labis na pamamaga ng pisngi.

"Beb!! Beb, kumusta ka na?" hinawakan niya ang kamay nito," may masakit ba sayo? ano? tatawag ba ko ng doctor?" nagpapanic siya habang naiiyak na hinahalik halikan ang kamay ni Lala.

Ngumiti ito sa kanya, na parang sinasabing kumalma siya. "okay lang ako," mahina niyang sabi. "Matagal pa tong mawawala sa mundo. Para walang makapambully sayo."

"Ikaw talaga, ako pa rin ang inaalala mo kahit nasakyan ka na.." napatawa naman siya sa sinabi nito, "okay ka