Iniwas ko ang tingin ko sa tatlong lalaki. Hindi ko alam kung bakit lumingon sila sa banda ko ng tawagin ako ni Juan. “May party kina Tito, sa makalawang araw. Formal party yon. Isasama kita ah,” maligaya niyang sinabi I sighed. “Juan, may trabaho ako. Hindi ako pwedeng lumiban dahil kailangan ko ng pera,” medyo frustrated kong sinabi.Nangunot ang noo niya. “Three days naman yon, Seraphina. Kahit sa last day ka nalang pumunta?” He looked at me expectantly. “Kahit bayaran ko ang sahod mo sa last day ng party. Please…”May nakakarinig ng usapan namin kaya nakarinig ako ng mga bahagyang tumitikhim. Alam ko ang pinapahiwatig nila. Gusto nila akong pumayag just because Juan is the nephew of the Mayor. And apparently it's bad to refuse him. Goodness!Mabilis kong sinuri ang mga ibang customer at lahat sila ay nakatitig sa akin, lahat ay tumigil kumain at hinihintay ang magiging sagot ko. “Uhmm… sige. Pag-iisipan ko.”May nakita ako sa iilang customer na tumango sa naging sagot ko. That
Walang nagawa si Juan ng sinabi ni Ashley na pupunta siya. Kaya ito ngayon siya sa tabi ko, namomroblema kung ano ang isusuot niya. “Meron ka bang extra?” problemado niyang tanong. Nakabusangot ang mukha. Tumawa ako. “Wala! Si Juan na nga daw ang bahala sa isusuot ko na dapat lang. Siya naman tong may gusto na pumunta ako kaya dapat lang!” Gusto sana niyang sabihin din kay Juan na wala rin siyang maisusuot at baka magawan niya ng paraan, ang kaso ay nakalabas na si Juan dahil may tumawag sa kanya. Usually, kapag wala siyang ginagawa ay dito na yon nagtatambay. “Baka may mahiraman kang kakilala,” suggest ko sa kanya. “Tsss! Sino naman, Seraphina? Mga daster lang ang meron ang mga kaibigan ko. Nakuu baka pag dasterin nila ako,” overreacting niyang sinabi. Hindi ko napigilan at natawa nalang ako sa kanya. Sa boung shift namin, palagi nalang naiisip ni Ashley ang kawalan niya ng maisususot sa party. “May bukas pa naman para bumili. Kaso baka mahal ang mga pormal na mga dresses. Ta
Hindi ko kilala ang lalaki pero the way he addressed me, parang kilala niya ako. I'm not shocked because he knew me, I'm shocked that someone like him knows about me. Hindi siya mukhang ordinaryong tao. Halatang mayaman siya pero hindi naman ako mayaman kaya paanong may kilala akong mayaman?“Sino yon?” tanong ni Ashley ng mawala sa paningin namin ang lalaki. Mabuti nalang at hindi nagtagal ang lalaki. May tumawag sa kanya kaya kinailangan niyang umalis.“Hindi ko alam eh!” sagot ko. Pero bigla akong napaisip. Yong tatlong lalaki kahapon, sinabi nilang parang nakita nila ako sa Manila. And then this one. He seems to be from Manila. So that means I'm from Manila?Bigla akong kinabahan sa party na ito. Kaya ng mawala sa paningin namin ang lalaki, mabilis akong pumasok sa bahay ni ma’am Lucinda at agad na kinuha ang baby ko. Mabilis akong umuwi para hindi na makasalubong ang mga nagsidatingang bisita ni Mayor. Nagkalat pa naman sila. Pero pagdating ko sa bahay, nagulat ako ng makita
Natapos ang first day of party ng hindi na nakakabalik si Juan. Pinapadalahan nalang din kami ng pagkain ng mga kasambahay dahil nakakahiya naman na bumaba habang maraming tao. Nanood nalang kami ng anak ko buong araw. The next day, doon na nakabalik si Juan. Hindi ko alam pero medyo tahimik siya at hindi masyadong nagsasalita ngayon.“Okay lang ang party?” tanong ko. Kakalapag niya lang ng pagkain sa side table at pasin kong hindi siya masyadong ngumingiti.“Yes. Okay naman ang party,” sagot niya. Medyo tumaas ang kilay ko. Not that I care pero kapag usapan ay tungkol sa party, hindi niya nakakalimutan na kumbinsihin akong sumama sa kanya. “Bukas na ako sasali sa party. Anong event ba bukas?” curious kong tanong.I saw him shift his weight. “Baka kasi ma-busy ako bukas. Baka hindi na kita maisama.” Now, I'm curious what happened.“Hala, sayang! Papaano yong dress na binili mo?” tanong ko. Pero ang totoo ay curious ako bakit ayaw na niya akong isama.“Hindi sige. Mag ayos ka bukas
Napaatras ako ng humakbang siya papalapit sa akin. Nanlalamig ako. Hindi ko alam kung bakit pero nakakatakot ang titig niya sa akin. Matalim at madilim ang mga mata niya.“Sino ka? How do you know my name?” nanlalamig kong tanong. Pero parang wala siyang narinig. Binalewala niya ang kaba ko. He didn't care that I'm shaking from the shock he was giving me.Umatras ako ng umatras hanggang sa sumandal ang likod ko sa pader. Wala na akong mapuntahan. And he used that opportunity to immediately go to me. Agad niyang nilagay ang dalawang kamay niya sa magkabilang gilid ko at saka ako kinorner. Matalim ko siyang tinitigan dahil sa ginagawa niya. “Who are you? Why are you doing this to me?” takot pero may iritasyon din ang boses ko. Hindi nagbago ang tingin niya. He still looked at me intently and piercingly. Madilim ang mata niya at hindi ko mabasa ang mga iniisip niya.Ang isang kamay niya ay tinanggal niya sa gilid ko. Hinawakan niya ang baba ko bago ko nakitang lumapit ang mukha niya.
Hawak ni Alaric ang kamay ko, hinigit niya ako palabas. Doon lang ata niya napansin na may nakahiga sa kama. Rinig ko ang pagsinghap niya ng makita niyang may batang natutulog sa kama. Tumigil kami sa gilid. Tulog na tulog pa si Levi. He looks so cute and innocent while sleeping. Binitawan niya ang kamay ko. Matagal siyang napatitig sa anak ko. I saw their resemblance. Tama nga si Tita Patricia. Sa kanya nga nagmana ang anak ko. Ilang minuto lang na tumitig si Alaric. Nang ma-satisfy siya, lumuhod siya kay Levi at saka siya humalik sa noo niya. Hindi naman nagising ang anak ko. Alaric sighed deeply. Dumungaw siya ulit bago kiniss ulit si Levi sa noo. I licked my lips and suppress a smile. Nasa ganon kaming posisyon ng biglang bumukas ang pintuan. Biglang nagmamadaling pumasok si Juan.“Seraphina!” he called urgently.“Juan,” tawag ko.Lalapit na sana ako sa kaniya ng bigla akong hinawakan ni Alaric sa bewang. He then pinned me to his front. Kita ko ang pag ngiwi ni Juan. Matalim
Matagal bago tumayo si Alaric. Nanatili siyang nakaluhod sa baba habang nakayakap sa akin. Nasa tiyan ko ang mukha niya. It's probably 20 minutes when he rose up and sat beside me.“Are you okay?” tanong ko. He smiled at me. “So you remember Magnus!” tanong niya. Ngumuso ako. “Well… he's my childhood friend. Yong childhood memory ko lang ang natatandaan ko ngayon kaya…” “How about me? You don't remember me?” I could hear the sadness in his voice.“I remember eating with you. It's just a snap. And I couldn't clearly see your face in that memory,” I look him in the eyes. “I just know I called that man in my memory Alaric.” He sighed. Pinatayo niya ako at agad ding pinaupo sa kandungan niya. Nakaharap ako sa kanya. Pumalupot ang kamay niya sa likod ko. Agad niya akong pinatakan ng halik sa labi. Nanlamig ang tiyan ko. I do love his kiss but what I heard from Magnus shifted something in me. I am in doubt!“Can you refrain from doing this?” seryoso kong sinabi. “I don't remember thin
It only took him twenty minutes to prepare. Pagkatapos niyang manawag sa mga tauhan niya ay siya na ang nagdala ng isang bag na dala ko. Siya na din ang kumarga kay baby Levi. Hiyang hiya ako ng pababa kami dahil halos lahat ng tao sa baba ay tumingin sa amin habang naglalakad kami sa engrandeng hagdanan ng mansion. Kita kong may nagulat sa nakita meron naman na nag bulong bulungan habang nakatingin sa amin.Kaya rin medyo lumayo ako ng kaunti sa kanya. Para kunwari hindi kami magkasama. I don't know anything about Alaric now that I have amnesia pero base sa reaksyon ng mga tao, masasabi kong malaki siyang tao. He's a big catch.Nang nasa labas na kami, may kotseng naghihintay sa amin. May nakalagay ng baby car seat for baby Levi. Siya na ang naglagay kay Levi sa second seat at sinigurado niyang secure ito sa likod. Nang matapos siya, nanliit ang mata niya sa akin dahil nakatayo pa ako sa labas. He licked his lips and opened the passenger seat for me. “Sa likod na ako sasakay. Sasa
Sabay kaming bumaba ni Lucian sa bulwagan nila. Pilit kong kinakalimutan ang ginawa ko dahil kung patuloy akong kabado, baka magtaka siya. Masyado pa naman siyang tutuk sa akin minsan. Konting bagay ay napapansin niya. Marami silang bisita. I recognized some of them. May mga senador at iilang mga nasa pwesto pa! May mga iilan naman na mga businessman. I know because we were now exposed to the business world. Palagi na kaming uma-attend sa mga party at doon ko nakikita ang mga iilan dito. I sighed heavily. Walang duda, mga bigatin itong mga bisita nila! Hindi basta basta nakakasalamuha ang iilan dito! The moment we went down, maraming lumapit kay Lucian para kausapin. He has to go with them kaya naiwan akong mag-isa. Everyone has someone to talk to. Ako lang siguro ang walang kausap at nakatunganga lang. I roamed my eyes around the area. Wala akong nakikitang makakapansin sa akin dahil lahat ay ukupado sa mga kausap nila. Hinanap ko ng mata ang magulang ni Lucian. They were all oc
Matagal bago dumating si Lucian. By the time he arrived, nakaupo na ako sa sofa at kinakalma na ang sarili. Nakuhanan ko ng picture ang lahat ng kailangan kong picturan. Kahit nanginginig ang kamay ko ay mabuti at hindi naman blur ang mga kuha ko. I was breathing steady now when he entered the room. Pansin ko parin ang galit sa kanya dahil palaging madilim ang mga mata niya sa akin kapag galit. Medyo kunot din ang noo at parang isa akong malaking disappointment kung paano niya ako tignan! Hindi niya ako pinansin at sa table niya siya dumiretso. Kita kong may kinuha siya sa table niya, his wrist watch. Sinuot niya iyon. But then, he saw the folder I just took pictures of. Medyo tumagal ang mata niya roon bago niya itinago sa isang kabinet. Doon lang niya ako tinignan nang maitago niya iyon. Kita kong may sasabihin siya. Bumukas ang bibig niya para magsalita pero nang makita niya ako, natigilan siya. Ang madilim niyang mata kanina ay mas lalo pang dumilim. His eyes roamed around my bo
Kabadong kabado ako dahil sa pagdating ni Lucian! Hindi ko alam na magpapatawag siya ng doctor at lalong hindi ko alam na may nagre-report pala sa kanyang tauhan niya tungkol sa mga ginagawa ko! I thought it was only when I was with him and he had to attend something na maiiwan ako. Hindi ko inaasahan na pati pala kapag nasa bahay ako ay may nakamasid sa akin! Tahimik ako habang patapos na ang ginagawa ng bading sa ulo ko. Dapat sana ay masaya ako sa bagong hair makeover pero nakasimangot ako nang matapos iyon. “How much?” tanong ni Lucian sa bading. I insisted to pay it myself pero hindi niya ako pinapansin. Siya na ang nagbayad. He put his hand on my waist when we went outside. Ayaw ko pa sanang umalis pero may magagawa pa ba ako? “May dala akong kotse,” sabi ko nang sa kotse niya ako dinadala. “And so?” sarkastik niyang sinabi. Natameme tuloy ako. “Give me your key,” utos niya. Binigay ko sa kanya ang susi ko. Binigay niya rin ito sa isang tauhan niya. I badly wanted to ask
Walang wala ako sa mood nang pauwi na kami. Umiirap ako habang nakatitig sa kotse kong nauuna sa amin. Gusto ko sanang ako ang magmaheho roon pero hindi pumayag si Lucian. Pagdating na raw sa labas ng subdivision namin. Wala akong nagawa. Buong byahe ay tahimik ako. Naiinis dahil sa nangyari sa dinner. “I’ve known Luca for years, miss. He doesn’t drink from a glass that’s already been used. Nasa tabi mo lang naman ang baso mo. Bakit iyong sa kanya pa ang ginamit mo?” tanong sa akin ni Samantha na halatang inis. At hindi ko alam kung paano ko siya sasagutin. Nakatingin sa akin ang parents niya. Hindi man lang sinuway na inaaway ako. “It’s alright, Samantha,” tanging sinabi ni Lucian bago siya bumaling ulit sa dating gobernor. Hindi niya tuloy alam kung ano ang ginawa ni Samantha. She was glaring at me the whole dinner. Hindi na siya sumasali sa usapan at ibinaling ng tuluyan ang attention sa akin. Hindi ko alam kung ilang beses niyang nasipa ang paa ko sa ibabang lamesa. She was
I can’t believe Lucian! I haven’t met an obsessive person in my entire life. Just now! Hindi ko alam kung totoo ang mga pinagsasabi niya pero base naman sa mga inaasta niya, parang hindi siya nagbibiro! Who would sacrifice his important appointments just so he could be with a girl? No other than freaking Lucian Vergara! And I don’t even know how he got to know me. Sa court ko lang naman siya nakita. He then hated me for ruining his reputation and the next thing I know he is connected to my boss and now he is obsessed! It seems like now, I couldn't have a day free of Lucian! “I am invited to a dinner with the former governor. That's our last agenda for today,” sabi ni Lucian habang magmamaneho siya papunta kung saan niya kikitain ang dating governor. I sighed. “It’s too late. Pwede naman siguro na ikaw lang ang makipagkita sa kanya? Wala naman akong maiaambag dyan,’ medyo inis kong sinasabi. Gabi na at kaninang umaga pa kami magkasama! Kung hindi ako nakakandong sa kanya, nakasakay
Maaga akong nagising the next day. At kahit pa hindi ako nagising sa alarm clock ko, magigising parin ako dahil five minutes nang patayin ko ang alarm clock ko ay tumawag si Lucian. “What?” bungad ko sa kanya. He chuckled. “Just making sure you are awake. I’ll see you today. Good morning.”Umirap ako at saka pinatay ang tawag. Mabilis akong pumunta sa banyo para maligo at nang makapag-ayos na. Kailangan ko pang mag-almusal bago umalis. It was seven in the morning when I left the house. Medyo kita kong late ako pero binabagalan ko ang pagmamaneho ko. Bakit ba ako magmamadali, diba? Kaya nang dumating ako sa parking lot ng kumpanya, kita kong maka-park na roon ang kotse ni Lucian. Umiirap akong lumapit sa kotse niya. Binuksan ko ang passenger seat at saka pumasok. Pansin kong may ibang kotseng nakasunod lang sa kotse niya. Nilagay ko ang dala kong bag sa second seat kaya bahagya akong nakalapit at nakaharap sa kanya. He took that opportunity to peck me on the lips. Natuun ang mari
Pag-uwi ko sa bahay, akala ko ay tatanungin ako ni mama kung saan ako natulog kagabi pero hindi. She thought I slept with Andrea at hindi ko alam kung bakit iyon ang iniisip niya, hindi ko na inusisa. She just blurted out that she knew I slept in my friend’s condo! Napatango nalang ako at pilit na ngumiti. Dahil kumain na ako sa kotse ni Lucian ay dumiretso ako sa kwarto ko at saka naghanda sa pagtulog. I still feel so tired. Kinabukasan, naalimpungatan ako sa ingay ng cellphone ko. Kanina ko pa ito naririnig na nagri-ring pero kapag nawawala ay nakakabalik ako sa tulog. Pang ilang gising ko na ito dahil sa hindi tumitigil ang tumatawag. I groaned in annoyance when I couldn’t take it anymore. “Tangina! Isturbo!” Inis kong kinuha ang phone ko. Saktong natapos ang ring kaya kita kong may 17 missed call galing sa new number. May mga message din galing sa number. [ Pick my call! ]Tumaas ang kilay ko. [ This is Lucian. ]Hindi ko nagawang basahin ang ibang message niya dahil nag-
I rolled my eyes at Lucian and left him inside the bathroom. Magc-cr pala siya kaya siya pumasok. Dumiretso ako sa kama at hinanap ang mga suot kong damit kahapon pero hindi ko na iyon makita. The bed is clean too. Hindi ko alam kung pinalitan ba ito habang tulog ako o ano. Ilang minuto ang lumipas nang lumabas si Lucian. I realized he was wearing a white t-shirt kaya kita ko ang hubog ng katawan niya. His biceps were too firm. Mabilis akong nag-iwas ng tingin nang ma-remember ang nangyari kahapon. Mabilis akong umupo sa kama at pilit na kinakalimutan ang naisip. Dammit! Those hands did wonders to my body!“Your hair is wet, let me dry it,” aniya. I could hear amusement on his tone.Tumaas ang kilay ko sa kanya. He will dry it? As if alam niya kung paano?Dumiretso siya sa gilid ko at doon ko lang nakitang may nakalagay na blow dryer doon at isang paper bag! The dyer was portable kaya hindi na kailangang isaksak. Umupo siya sa tabi ko at saka hinawakan ang buhok ko. Nanliliit ang
“Ughhhh! Luciannn!” I screamed.Ilang beses na akong nilabsan! Pero siya hindi agad nilalabasan. I don’t know why! Sinasadya niya o hindi. Nakatatlong palit na siya ng condom. He took me on the back. Ngayon ay nasa balikat niya ang dalawang bente ko habang marahas siyang bumabayo. Sagad at ramdam na randamn ko ang bawat pagbaon niya. When I felt him nearing to cum, hiniling kong sana ay napagod na siya. Kasi hindi ko na kaya kung may isang round pa. Tuyo na siguro ako. Wala na akong mailalabas pa!Pero dahil sa sobrang pagod ko, kung gusto pa niyang isang round, wala na ako. The moment he come, nawalan na ako ng malay. I had a dreamless sleep. Dahil siguro sa pagod ay tuloy tuloy ang tulog ko. Naalimpungatan lang ako nang may marinig akong nagtatalo. “Hindi ako pupunta! Pagod si Scarlet. I need to check her when she woke up!” galit na sinabi ni Lucian. Bahagya akong dumaing nang maramdaman kong masakit ang katawan ko. And I’m even sore down there!Gumilid lang ako at saka natulog u