It only took him twenty minutes to prepare. Pagkatapos niyang manawag sa mga tauhan niya ay siya na ang nagdala ng isang bag na dala ko. Siya na din ang kumarga kay baby Levi. Hiyang hiya ako ng pababa kami dahil halos lahat ng tao sa baba ay tumingin sa amin habang naglalakad kami sa engrandeng hagdanan ng mansion. Kita kong may nagulat sa nakita meron naman na nag bulong bulungan habang nakatingin sa amin.Kaya rin medyo lumayo ako ng kaunti sa kanya. Para kunwari hindi kami magkasama. I don't know anything about Alaric now that I have amnesia pero base sa reaksyon ng mga tao, masasabi kong malaki siyang tao. He's a big catch.Nang nasa labas na kami, may kotseng naghihintay sa amin. May nakalagay ng baby car seat for baby Levi. Siya na ang naglagay kay Levi sa second seat at sinigurado niyang secure ito sa likod. Nang matapos siya, nanliit ang mata niya sa akin dahil nakatayo pa ako sa labas. He licked his lips and opened the passenger seat for me. “Sa likod na ako sasakay. Sasa
Matagal akong nakatulog sa gabi. Not that sleeping with Alaric is new, malamang ay hindi. May anak nga kami. Pero hindi ko alam bakit naiilang ako. Kasama naman din namin ang anak ko. Siguro mga around 3 na ako nakatulog. Kaya din pag gising ko ng umaga, ako lang ang nasa kama. Wala na doon ang anak ko at si Alaric. Namumungay ang mata kong tinignan ang orasan sa side table at nakita kong alas dyes na. Ganon ako napuyat at late na nga akong nagising. Inisip ko na kasama ni Alaric ang baby ko kaya hindi ko na siya hinanap. Pumasok na ako sa bathroom para maligo at mag-ayos. Natapos na ako sa lahat lahat ay wala parin sila. Akala ko ay pupuntahan nila ako dahil late na akong nagising but I guess may ginagawa sila sa labas huh! Nang bumababa ako sa hagdanan, wala naman akong naririnig na ingay sa baba. Kaya kumunot ang noo ko. Where the hell are they? Medyo binilisan ko ang pagbaba ko. I slightly get nervous but then, nang nasa baba na ako, natanaw ko sa living room na nasa bac
The next day, matapos naming mag almusal ay sinubukan kong mag hugas ng plato. Kahapon ay iniwan ko lang ang kinainan ko kaya si Alaric na ang naghugas. Malay ko ba kasing kami pala ang gagawa ng gawaing bahay? Hindi ko na tinanong kung nasaan na si Ate Shasha. Kaya ko naman mag hugas. Sinasabon ko ang mga pinagkainan namin ng maramdaman kong lumapit si Alaric. Binaba niya sa sink ang baso niyang pinag-inuman niya ng kape.Ngumuso ako ng magdikit ang braso niya at ang braso ko. Ang laki laki ng space, pero makadikit naman to!“Should we hire house help?” tanong niya. “Marunong na akong gumawa ng gawaing bahay,” sagot ko. Though napilitan lang naman ako dahil lahat ng tao sa bayan ay marunong kaya akala ko karunong din ako. “It doesn't matter if you know. Ayaw ko na napapagod ka. I should hire Shasha again.” Palihim akong ngumiti sa pag-iisip niya sa kapakanan ko. “Get ready after this. Aalis tayo,” baritonong sabi niya. “Aalis? Saan tayo?” Agad akong lumingon sa kanya ng sagot
Pawis na pawis ako ng magising ako. Ramdam kong nanginginig ang katawan ko dahil sa mga sunod sunod na alaalang bumabalik. Akala ko, panaginip lang ang lahat. Akala ko nanaginip lang ako. Ang mga alaala ko na pala ang bumabalik. Nahihirapan akong huminga ng maalala ko ang gabi noong sinusundan kami ng tatlong SUV. I remember how scared I was that day. Nahimatay pa si mama nang oras na iyon kaya hindi ako mapakali tapos may humahabol pa sa amin Biglang gusto kong malaman kung ano ang nangyari sa mga bodyguard na kasama ko. Did they survive? Anong nangari kay mama matapos niyang mahimatay.Sapo ko ang puso ko habang kinakalma ang sarili.Limang araw lang kaming nanatili dito at heto ngayon bumalik na ang lahat ng alaala ko. Akala ko ay aabutin pa kami ng maraming araw pero limang araw lang pala!Wala akong kasama sa kama. Binalingan ko ang orasan at kita kong alas dose na. Nanghihina ako at nilalamig. I thought I was dreaming. Totoong alala na pala ang mga yon.Kinalma ko ang sarili k
Pansin ko ang pananahimik ni Alaric simula ng sinabi ko sa kanya ang gusto kong gawin. Dumiretso siya sa banyo pagdating namin sa hotel. Nang lumabas siya ako ang pumalit para maligo. Paglabas ko, nadatnan ko siyang nakaupo sa dulo ng kama. Nakatuko ang dalawang kamay niya sa tuhod at hawak niya ang ulo niya. Mukhang malalim ang iniisip niya. Kita ko sa gitna ng kama na tulog na si Levi.Nang marinig ako ni Alaric ay tumuwid siya ng upo. He look troubled.“Bumalik na ang mga alaala ko,” sinabi ko habang lumalapit sa kanya. Bahagyang umawang ang labi niya. Akala ko ay may sasabihin pa siya pero hindi yon dumating.Nang tinapik niya ang hita niya, alam kong gusto niya akong maupo sa kandungan niya. Nag alanganin ako kung uupo ba ako doon pero wala na akong magawa ng higitin niya ang kamay ko at pinaupo niya ako sa kandungan niya.“Since when do you remember everything? Should we go to the specialist?” mababang boses na tanong niya. Umiling ako. “Okay naman ako. Walang masakit sa akin
Iyak ng iyak si Levi. Doon lang din napansin ang kanyang presensya. Natahimik sila ng mapagtantong umiiyak ang anak ko dahil hindi niya nakikita si Alaric. “Is he your child?” kalaunan ay tanong ni Tita Isabella. Medyo napapatahan ko na si Levi. Kung ano ano ang binubulong ko sa kanya para lang kumalma. Hindi ko alam kung bakit nila hinayaan na magsigawan sa harap niya. I just hope my son isn't traumatized because of it!“Seraphina, iyan ba ang anak niyo?” si Papa. Gulat na gulat ang boses niya. Parang hindi siya makapaniwala na buhay pa ang anak ko. Hindi ko magawang sumagot. Galit ako. Dapat hindi ko na isinama si Alaric at ang anak ko! I should have face them alone! Kung naisip ko sana yon ng maaga, hindi sana ito mangyayari!Nang wala silang makuhang sagot sa akin, lumapit sa akin si Tita. Her face soften when she saw me crying. Kinuha niya sa akin si Levi at siya na ang tumahan sa bata. Medyo kumakalma naman na din siya. Nang makita ni Tita ang mukha ni Levi, namangha siya ju
Niyakap ako pabalik ni Alaric. He kissed my head as he gently patted my back.“They want us apart,” bulong niya. He sounds tired and weak. Alam niya na pwede itong mangyari kaya hindi na siya nagugulat ngayon.Bahagya akong tumango. “Yes, nag he-hysterical si mama kapag nababanggit ang pamilya mo. Hindi ko siya masisi kasi two years akong wala,” naluluha kong sinabi. Kumalas ako sa yakap niya ilang segundo ang lumipas. Agad kong tinignan ang mukha niya. Bumagsak ang balikat ko ng makita kong maga ang labi niya. Wala ng dugo pero halata ang pasa doon.“Umuwi kana muna. Gamutin mo yang sugat mo,” nag-aalala kong sinabi.Pagkarinig niya na pinapauwi ko siya ay agad kong nakitaan ang takot sa mata niya. “I'm fine.” Base sa sagot niya para bang ayaw pa niyang umuwi. Wala rin naman na siyang magagawa dahil hindi ako makakasama sa kanya. Hindi ko maiiwan muna si mama. Hindi muna ako susuway ngayon na galit na galit pa ang pamilya ko. “Pero kailangan mong umuwi. Gabi na. Hindi ka pwede dit
Hindi ako nanlaban sa mga binibitawang salita ni Tito at ni Tita. I stayed quiet and calmed myself. Kahit masasakit ang tama non sa akin ay tiniis ko. Sinasabi ko sa sarili ko na galit lang sila. Na huhupa din ang galit nila. Pigil na pigil ang luha ko habang kaharap ko pa sina Tita. Ayaw kong makita nila akong nasasaktan kahit totoong nakakasakit na ang mga salita nila. Dahil sa sobrang disappointed nila sa akin, nagpasya silang umuwi nalang at babalik nalang daw bukas. Pinigilan sila ni Scarlet pero hindi na nagpapigil si Tito. Nang umuwi sila ay tahimik akong pumasok. Nilampasan ko si Scarlet na tahimik din. Agad akong pumanhik sa taas dahil gabi na din at pagod na pagod ako sa mga nangyayari. Mabuti nalang talaga at tulog na si mama kaya hindi niya alam ang ginawa ko. Kung gising kaya siya, magagawa ko kayang ibigay si Baby Levi kay Alaric? Hindi siguro. Mag he-hysterical na naman siya. Mawawalan na naman siya ng lakas! That's how I'm conflicted right now. Ni hindi ko basta b
Agad nanlaki ang mata ko. Agad kong naisip ang kalagayan ng condo ko. Shit! “Huwag na sa condo ko!” napalakas na sabi ko. Pero dere-deretso lang ang takbo ng kotse niya. “Ryker!” tawag ko. “Sa condo mo na. Hintayin nalang natin na umalis yong friend mo!” He laughed at me. “Why? What's wrong with your condo?” Makalat! Hindi ako nakapaglinis ng umalis ako dahil late na akong nagising! Wala akong nagawa nang dumeritso siya sa tower ng condo ko. Nakasimangot ako at nakakunot ang noo ng pagbuksan niya ako ng pintuan. “Come on, Serenity. Is there corpse in your flat?” tanong niya. Tumataas ng kilay sa akin.“Of course not!” inis kong sinabi. “Then let's go,” tumatawa niyang sinabi. Hindi ako lumabas ng kotse niya kaya hinawakan niya ako sa braso. Sapilitan niya akong pinaalis doon.“I'm sure umuwi na ang friend mo. Bumalik na tayo sa condo mo?” pilit ko sa kanya. I smiled at him to convince him further. He shook his head. “Nandito na tayo.” Pilit niya akong pinapaglakad habang ha
“Bukas kana bumalik sa trabaho. You're tired.”Nakaupo ako sa sofa niya at medyo basa pa ang buhok. Kakatapos lang namin maligo. Pinapatuyo ko ng towel dahil wala siyang hair dryer dito sa opisina niya. “Okay. So, pwede na akong umuwi?” tanong ko. He chuckled. “No. You're not going home. Sa condo kita iuuwi ngayon. I'll just finish this and we'll go.”“Dala ko ang kotse ko. Hindi pwedeng iwan dito.” Hindi niya ako sinagot. Kalaunan ay may sinabi siya sa intercom.“Can you bring some food inside?” rinig kong sabi niya sa sekretarya niya. Hindi rin nagtagal ay pumasok ang sekretarya niya na may dalang cake at inumin. Ngumuso ako ng bigla kong naalala ang lasa nong pansit sa baba! Sayang yon! Nagparinig pa ako sa wala!Nang lumabas ang sekretarya niya, bumaling ako sa kanya.“Marunong kang gumawa ng pansit?” tanong ko. “I want pansit.” Pero kita kong seryoso siya sa binabasa niya sa laptop niya. Isang segundo lang siyang tumingin sa akin bago niya ibinalik ulit ang mata sa monitor.
Nangilabot ako sa bulong niya sa akin. Yong iniiisip ko na pansit ay bigla nalang nawala sa utak ko at napalitan ng ibang bagay. His both hands travel down from my shoulder to my elbow. Bumaling ako sa gilid para makita kung saang palapag na kami. We're near to his floor pero hindi na makapag-antay itong lalaking to. Naramdaman kong hinawakan niya ang baba ko at saka pinatakan ng halik ang labi ko. “I missed you,” he whispered huskily after kissing me.At magsisinungaling ako kung sasabihin kong hindi ko siya na miss. I did miss him too. It's just that I got demoted into lower position kaya hindi na ako basta basta nakakapunta sa opisina niya. Wala akong dahilan kasi hindi naman ako sa kanya nagre-report. Nang bumukas ang elevator ay nagmadali siyang lumabas. Deri-deritso siya sa opisina niya. Sumunod lang ako sa kanya, medyo nagtatagal maglakad. Tumango pa ako sa sekretarya niya bago ako pumasok. Pagpasok ko, nasa table na siya. Tanggal na ang coat niya at tinatanggal na niya ang
Nakaupo ako ngayon sa bagong desk ko, kasama ang mga team ko. Medyo may kalayuan lang ang table ko sa kanila for privacy reason. Nonetheless, I don't have a private office now. Pwede naman akong mag request kasi yong dati daw na manager ay may sariling opisina pero hindi ko na ginawa. Maganda na rin to para mabilis lang ang usapan namin ng mga ka-team ko. Nag-unat ako nang matapos ko ang ginagawa kong report. Kanina pa ako nakaupo kaya medyo nananakit na ang likod ko. Matapos kong e-print ang ginawa ko at nailagay sa folder, tumulak na ako para kay Zephyra. It's been two weeks. I kinda miss my old job. Medyo hindi hectic ang gawain doon. Ito kasi, ang dami dami kong inaasikaso kaya wala akong time sa ibang bagay. Nang dumating ako sa dati kong opisina, nadatnan ko lang ay si Eloisa. Biglang kumunot ang noo ko dahil hindi ko makita si Zephyra. “Serenity!” natutuwang tawag ni Eloisa. Natawa ako sa kanya. “I miss you too girl!” biro ko. “Where's Zephyra?” tanong ko. Eloisa shrugged
Nakatayo ako ngayon sa opisina ko habang pinagmamasda si Zephyra na nagpapasok ng mga gamit niya. Akala ko, mga one week pa bago siya magsisimulang magtrabaho. Pero hindi! Kinabukasan matapos kong pumayag na ma-assign as financial manager, ngayon ay narito na siya. Kasama pa ang mga kaibigan ko. “Bakit naman ang bilis mong magsimula?” medyo iritang tanong ko sa kanya. Ibinaba niya ang box na dala niya sa table ko at saka ngumiti sa akin. “Wala na kasi akong magawa. Kaya gusto kong magtrabaho na.” Bumaling ako kay Eloisa at gulat na gulat siya dahil makakasama niya sa iisang opisina si Zephyra. Halos hindi siya makapagsalita dahil nandito din ang mga kaibigan ko na kaibigan na rin ni Zephyra. “Saan ito, Zephyra?” tanong ni Sofia. May dala siyang box. Sinilip ko ang laman at nakitang mga picture frame yon! Is this girl serious?“Dyan lang muna sa lapag. Hindi pa kasi nakakapag ligpit si Serenity. Wala pa akong mapaglagyan ng mga gamit ko.” Sikreto akong umirap at saka naglakad s
“Kailan ba yan?” tanong ko kay Eloisa. Binabalita niya sa akin na may get together daw ang finance department at gusto niyang sumama kami. Naisip ko na okay naman na sumama ako para makilala ko pa ang ibang employees. “Next week pa. Two days outing lang sa Palawan. Sa weekend pa yon kaya walang matatamaan na schedule.” “Sige sige. Sasama ako. Para naman maiba ang view minsan. Hindi puro computer lang,” tumatawa kong sabi. Agad nga lang kaming natigil sa pag-uusapl nang biglang may kumatok sa opisina namin. Matapos ay unti unti niyang binuksan ang glass door. “Hello, ma'am,” nahihiyang sinabi ng babae. Pumasok siya sa loob at sa akin dumitetso. “Ma’am pinapatawag ka po ng CEO.” Medyo nanlaki ang mata ko sa kanya. “Why?” “Hindi po niya nasabi.” Awkward siyang ngumiti sa akin. “Iyon lang po ma'am. Alis na po ako.” Matapos lumabas nong babae ay agad akong sumunod. I wonder why he called me. The last time na ipinatawag niya ako sa isang employee, yon ay dahil ipapakulong niy
“Hindi ka pa magla-lunch?” tanong sa akin ni Eloisa. Nag-aayos na siya pababa sa cafeteria. Umiling ako. “Wala akong ganang kumain. Sa pantry ulit ako mamaya.”“Okay. Sige mauuna na ako sayo,” paalam niya. Tumango ako. Hindi naman sa wala akong gana. Sinabi kasi ni Ryker sa samahan ko siya kumain ngayon sa opisina niya kaya doon ako kakain. Nang makita kong nakababa na si Eloisa ay saka ako tumayo para pumunta sa opisina ni Ryker. Mabuti nalang at wala akong nakasabay habang papunta ako. Not that it matters pero baka magtaka sila kung bakit lunchtime at sa taas ako pumupunta instead na sa baba para kumain. Pagdating ko sa tamang palapag, nakita ko ang secretary niya. Agad siyang tumayo nang makita niya ako. “Mr. Saldivar is not around. Nasa meeting pa po siya.” “Okay. I'll just wait for him.” Papasok na sana ako sa loob nang magsalita ulit ang secretary niya. “Miss Esperanza is also inside waiting for him,” pormal niyang sinabi. Nahinto ako saglit. “What for?” “She didn't te
Nakatulog ulit ako matapos kong maalala ang mga nangyari sa amin ni Ryker kagabi. Pagod pa ako at nananakit ang katawan ko kaya rin mabilis lang akong nakatulog ulit. Paggising ko, wala na sa kwarto si Ryker. Mabilis akong pumunta sa bathroom niya dahil hubad pa ako. Hindi man lang nagkusa na damitan ako! He probably wants me naked on his bed! Mabilis akong naligo. Matapos ay nag apply ako ng mga product na nakikita ko sa bathroom niya. I'm only wearing bathrobe ng lumabas ako. Pumasok ako sa walk-in-closet niya at nakita ko sa gilid ng naka-hanger niyang mga damit ang mga kinuha niyang damit ko. Mga bago ring damit na pambabae, may mga tag pa. Nakita ko rin ang dress na suot ko noon sa party. Binuksan ko ang isang drawer at nakita kong mga underwear doon. Some are mine and some are new. Pati sa mga bra. Hindi pa ako nakakabihis ng biglang pumasok si Ryker. Nakita niyang pinagbubuksan ko ang mga drawer niya. “Do you have plans for today?” tanong niya. Dumeritso siya sa akin at sa
Mabilis akong pumunta sa restroom para ikabit ang hook ng bra ko. Nag-iinit ang ulo ko kapag naiisip ko ang ngisi ni Ryker! Paano ko kaya siya ibibigay kay Zephyra? He's a damn problem that needs to be gotten rid off! Paglabas ko ng restroom ay nakita kong hinihintay niya ako sa labas. Mas lalo pang nag-init ang ulo ko. “Tangina mo talaga! Anong problema mo?” inis kong tanong. He laughed at me. “I just love seeing you, irritated.” Pumikit ako ng mariin at saka siya nilampasan. Dali-dali akong bumalik sa table namin pero pagdating ko ay wala na sila sa table. Hinagilap ko sila sa paligid at natanaw kong nasa dance floor sila. Umupo ako at saka kumuha ng shot. Nilagok ko yon ng isang beses. “Are you planning to drown yourself, hmmm?” biglang sinabi ni Ryker. Hindi ko alam kung bakit siya sunod ng sunod! “Zephyra is on the dance floor. Sinabi niya na bodyguard ka raw niya,” iritado kong sinabi. “Wala rito ang alaga mo!” He shook his head. “I'm not her damn bodyguard, Sere