Eliza’s POVNakaupo ako sa living room ng mansion ng mga Ferrer. Ipinatawag ako ni Tita. Actually sinabihan niya ako na guguluhin niya ang buhay ng girlfriend ni Alaric dahil mas gusto niya ako sa anak niya. I agree with her. Alam ko naman na fling lang iyon ni Alaric pero baka kasi matagal pang magsawa si Alaric doon kaya mas mabuting guluhin nga ni Tita ang babaeng yon para mabaling na ang attention ni Alaric sa akin. Ngumiti ako ng makita kong pababa si Tita galing sa engrandeng hagdanan nila. Pero ng mapansin kong medyo hindi siya masaya at medyo takot siya, nawala ang ngiti sa labi ko. “Eliza!” May takot sa boses niyang tinawag ako. “Tita, what’s wrong?” gulat kong tanong. Humawak siya sa dibdib niya at kabadong lumingon sa bandang pintuan. “Can you stop Alaric from going here?” “Po?” gulat at guluhan kong tanong. “Hindi ba po hindi naman pumupunta dito si Alaric?” Huminga siya ng malalim. “Hija, I was only going to scare her girlfriend. To tell her to leave my son. Pero
Seraphina’s POVTwo more weeks and I realized my life is hard. Hindi na ako makagalaw ng mabuti dahil sa malaki ang tiyan ko, hindi pa ako makalakad. Pero may progress naman kahit papaano. Nakakatayo na ako. I’ll just push myself more and hopefully pwede na akong makalakad ulit. Pagod na pagod ako matapos kong maupo sa kama. Kagagaling lang namin sa hospital. Nagpa-therapy ako at nagpa check-up na din sa ob-gyn. “Malapit ka ng manganak,” masayang sabi ni Patricia sa akin. Hindi ko nagawang ngumiti. I'm scared. I'll be having a child and I'm not physical and financially stable! Ano ang ipapakain ko sa anak ko? Letseng boyfriend iyon!“Kilala niyo po kung sino ang ama ng anak ko?” tanong ko kay Patricia. She shook her head. “Hayaan mo na. Kapag bumalik na ang alaala mo, malalaman mo din. Sa ngayon, isa yan sa hindi ko masagot.”Tumango ako. Nang iwan ako ni Patricia, hinagilap ko sa alaala ko ang lalaking bumabagabag sa akin. I could see a man in my mind pero masyadong blurr ang muk
Naglilista ako ng mga bibilhin ko ng biglang pumasok si Tita Patricia sa kwarto ko. Tulog na si baby Levi sa kama kaya may oras akong magplano ng mga bibilhin. “Anong plano mo bukas?” tanong niya. Tomorrow is my son's birthday. Mag-iisang taon na siya. Time flew fast when you were busy living a life. Not that I am living my best life. Mahirap mag-alaga ng anak lalo pa’t mag-isa mo siyang pinapalaki. But still, every hardship I face was worth it, lalo pa’t habang lumalaki ang anak ko, mas lalo pa siyang gumugwapo. Ang mga tao sa bayan namin ay hindi nila ma-resist ang ka-cute-an ng anak ko na kung pwede lang ay iuuwi na nila siya sa mga bahay nila. “Ito, naglilista ng mga bibilhin. Maliit lang naman ang handaan na gusto ko…” Ngumiti ako kay Tita Patricia ng dumungaw siya sa natutulog kong anak. “Gusto ko nang makita kung sino ba ang tatay nito at ganito ito ka gwapong bata,” natatawang sinabi niya.Umirap ako. “Tita, andito lang ako ohhh! Maganda naman ako!”Umiling si Tita. “Ang m
Eliza’s POVThe loud music echoed all over the bar I am in. Kasama ko ang iilang kaibigan ko at sina Analise. Hindi sana ako pupunta pero sinabi nilang palagi dito nagtatambay si Alaric kapag wala sa mood kaya pumunta nalang ako. It’s been almost two years ng mawala ang girlfriend niya. Ever since then, Alaric isn’t the same anymore. Ang huling punta niya sa bahay nila ay yoong kinompromta niya ang mama niya tungkol sa nangyaring aksidente. Hindi na siya bumalik doon kahit anong pilit nina Tita. Wala siya sa mga birthday party na ginaganap sa mansion nila. He stopped visiting his parents. Walang nakakapasok sa penthouse niya. Sa baba pa lang, haharangan kana ng mga bodyguard niya. Naka blacklisted lahat ng mga kamag anak niya. Sinubukan ko ding pumunta kasi sinabi ni Tita na baka daw makapasok ako sa penthouse niya pero laking dismaya ko ng sa baba palang ay hinarangan na ako. Ni hindi ko pa nasasabi kung sino ako ay alam na nilang hindi ako pwedeng pumasok. “Lapitan mo na, Eliza!
Seraphina’s POVMatapos ng celebration ng birthday party ng anak ko, mabilis lang ding naayos ang mga hugasin. Tumulong ang mga kapitbahay sa paglilinis. Hindi ko alam pero kapag may handaan sa bawat bahay dito sa amin, palaging nagtutulungan ang mga kapitbahay kaya asahan mong mabilis matatapos ang gawain. Kaya din super close nila sa isa’t isa. Wala kang makikita na kapitbahay na magkaaway. Nang umuwi ang huling bisita namin, nagpakawala ako ng malalim na hininga. It was already midnight at kakatapos lang namin maglinis. Toulog na ang anak ko ng mga alas dyes. “Papasok ka bukas?” tanong ni Tita Patricia habang naghuhugas ng kamay sa lababo. Tumango ako. “Oo Tita. Medyo naubos ang ipon ko dito sa birthday ni baby Levi kaya kailangan kong pumasok,” pagod kong sagot. Ramdam ko ang buong pagod sa katawan ko. Mag-iisang taon na ako dito at hindi pa rin masanay sanay ang katawan ko sa maraming ginagawa. Sometimes I feel like I never do this kind of things pero wala rin naman akong maal
Iniwas ko ang tingin ko sa tatlong lalaki. Hindi ko alam kung bakit lumingon sila sa banda ko ng tawagin ako ni Juan. “May party kina Tito, sa makalawang araw. Formal party yon. Isasama kita ah,” maligaya niyang sinabi I sighed. “Juan, may trabaho ako. Hindi ako pwedeng lumiban dahil kailangan ko ng pera,” medyo frustrated kong sinabi.Nangunot ang noo niya. “Three days naman yon, Seraphina. Kahit sa last day ka nalang pumunta?” He looked at me expectantly. “Kahit bayaran ko ang sahod mo sa last day ng party. Please…”May nakakarinig ng usapan namin kaya nakarinig ako ng mga bahagyang tumitikhim. Alam ko ang pinapahiwatig nila. Gusto nila akong pumayag just because Juan is the nephew of the Mayor. And apparently it's bad to refuse him. Goodness!Mabilis kong sinuri ang mga ibang customer at lahat sila ay nakatitig sa akin, lahat ay tumigil kumain at hinihintay ang magiging sagot ko. “Uhmm… sige. Pag-iisipan ko.”May nakita ako sa iilang customer na tumango sa naging sagot ko. That
Walang nagawa si Juan ng sinabi ni Ashley na pupunta siya. Kaya ito ngayon siya sa tabi ko, namomroblema kung ano ang isusuot niya. “Meron ka bang extra?” problemado niyang tanong. Nakabusangot ang mukha. Tumawa ako. “Wala! Si Juan na nga daw ang bahala sa isusuot ko na dapat lang. Siya naman tong may gusto na pumunta ako kaya dapat lang!” Gusto sana niyang sabihin din kay Juan na wala rin siyang maisusuot at baka magawan niya ng paraan, ang kaso ay nakalabas na si Juan dahil may tumawag sa kanya. Usually, kapag wala siyang ginagawa ay dito na yon nagtatambay. “Baka may mahiraman kang kakilala,” suggest ko sa kanya. “Tsss! Sino naman, Seraphina? Mga daster lang ang meron ang mga kaibigan ko. Nakuu baka pag dasterin nila ako,” overreacting niyang sinabi. Hindi ko napigilan at natawa nalang ako sa kanya. Sa boung shift namin, palagi nalang naiisip ni Ashley ang kawalan niya ng maisususot sa party. “May bukas pa naman para bumili. Kaso baka mahal ang mga pormal na mga dresses. Ta
Hindi ko kilala ang lalaki pero the way he addressed me, parang kilala niya ako. I'm not shocked because he knew me, I'm shocked that someone like him knows about me. Hindi siya mukhang ordinaryong tao. Halatang mayaman siya pero hindi naman ako mayaman kaya paanong may kilala akong mayaman?“Sino yon?” tanong ni Ashley ng mawala sa paningin namin ang lalaki. Mabuti nalang at hindi nagtagal ang lalaki. May tumawag sa kanya kaya kinailangan niyang umalis.“Hindi ko alam eh!” sagot ko. Pero bigla akong napaisip. Yong tatlong lalaki kahapon, sinabi nilang parang nakita nila ako sa Manila. And then this one. He seems to be from Manila. So that means I'm from Manila?Bigla akong kinabahan sa party na ito. Kaya ng mawala sa paningin namin ang lalaki, mabilis akong pumasok sa bahay ni ma’am Lucinda at agad na kinuha ang baby ko. Mabilis akong umuwi para hindi na makasalubong ang mga nagsidatingang bisita ni Mayor. Nagkalat pa naman sila. Pero pagdating ko sa bahay, nagulat ako ng makita
Lumabas ako matapos kong samaan ng tingin si Ryker. Dumiretso ako sa sun lounge at padabog na umupo roon. Nakakuyom ang kamay ko dahil sa inis. Hindi ko talaga alam kung ano ba ang gusto niyang gawin ko? Bakit siya nagagalit sa akin kapag ipinapaintindi ko sa mga batang iyon na hindi ako ang Mommy nila?Akala ko ay magiging payapa na ako dahil nakalayo ako sa mga bisita, pero hindi pala. Laking gulat ko nang sinundan ako ni Ryker. I glared at him as I watched him walk towards me. Hindi pa siya nakuntinto at sa tabi ko pa umupo! Hindi niya ako pinansin. Hindi niya inaalintana ang mga matatalim kong tingin sa kanya!“Why did you go out?” Sarcastic akong tumawa. “Because you were looking at me as if I'm sort of evil! Anong ginawa ko?” irita kong tanong. He sighed heavily. “You were harsh to the children.” I face him to make him understand my point. “Kasi ang kulit nila!” Tumingin din siya, tumatalim ang mata sa akin. “Serenity, if you had children, would you scold them the way you'r
Dalawang araw akong nasa bahay at walang ginagawa. Nakaramdam ako ng boredom nang mapagtanto kong ako lang ang naiiwan sa bahay. Si Papa ay busy sa trabaho niya. Si Scarlet ay ganon din…busy sa trabaho, si mama ay maraming amega. Kung wala siyang lakad, nakay papa para tumulong sa business. Ako, wala. Nasa bahay lang!I wanted to contact my friends, especially Elena, pero hindi ko mahanap sa cellphone ko ang contact number niya. Hindi rin iyon ang natatandaan kong cellphone ko kaya wala na akong contact sa kaniya. Pati si Sofia at Ruby ay wala. Kaya bored na bored ako habang nakasalampak sa kama ko. I don't have a memory of five years? Anong nangyari sa five years na yon? Am I still friends with my friends? Nang medyo sumakit ang ulo ko sa kakaisip, pumikit ako ng mariin at tumigil sa pag-iisip. Hindi ko namalayan na nakatulog pala ako sa sobrang boredom. Hindi ko alam kung ilang oras akong tulog. Naalimpungatan lang ako nang marinig kong tinatawag ako ni mama. Pagdilat ko, nasa ta
Serenity Saldivar Matapos ng apat na araw nang pananatili ko sa hospital, sa wakas ay makakalabas na rin ako. Dapat ay kahapon pa. Kaya lang ay naantala nang kausapin ako ni Scarlet at biglang sumakit ang ulo ko. “Wala ka ng condo. Five years ago pa ang huli mong punta roon,” casual niyang sinasabi. Nagulantang ako doon. Five years? The last thing I remember, nasa condo ako! What is she saying? Kita niya ang gulat sa mukha ko kaya nagpatuloy siya. “You don't remember because you have amnesia. Kakasabi lang sa amin ng asawa mo.” Pinilig ko ang ulo ko. I felt a sudden pain on my head pero binaliwala ko. I was too concerned about what she said. “Scarlet? What are you saying? I can't understand you? Asawa ko? Sino?” gulong gulo kong tanong. She sighed heavily. She even raised a brow at me. “Hindi mo nga maalala dahil may amnesia ka! Kasal kayo ni Ryker. Asawa mo siya.” Hinanap ko sa utak ko ang sinabi niya, pero blangko ang utak ko! Lalong lumala ang sakit habang iniisip ko ito.
Ryker Saldivar We were so shocked when Serenity didn’t recognize our children! Tumalim ang mata ko sa kanya ng marinig ko kung paano niya kinasuap ang anak namin! Akal ako noong tinanong siya ng doctor kung naaalala niya ako, akala ko ay okay na ang lahat. Hindi ko na pinansin ang mga matatalim niyang tingin sa akin. Buong akala ko ay galit siya sa akin dahil sa kamag-anak ko ang dahilan kung bakit siya nagkaganito. Akala ko ay may sinabi si Tito sa kanya o si Natalie kaya siya galit sa akin. I didn’t expect it to be this bad! “I’m not your mommy!” guluhan niyang sinabi kay Ryka. She looked at our daughter coldly.Lahat kami ay natahimik sa narinig. Sinasabi sa akin ni Alaric ang nangyari kina Tito Arnold. Sinabi niyang nakulong na si Tito. May mga injured din dahil sa barilan pero mananagot parin sila sa ginawa nila. Lahat ng iyon ay nawala sa isip ko nang marinig ko ang sinabi ni serenity! Hindi rin nag isang minuto nang makita kong namutla siya at nawalan ng malay. Lahat kami a
It's been two days simula nang magising ako. Wala paring nagsasabi kung bakit ako nasa hospital. Ryker wouldn’t tell me. Hindi ko rin maalala kay feel ko nakalimutan ko kung ano ang nangyari sa akin. The last thing I remember was I was eating in my condo. Tapos paggising ko ay nandito na ako! Masama ang tingin ko kay Ryker dahil hawak niya ang kutsara na kanina ko pa gustong kunin sa kanya. “I can eat on my own!” inis kong sabi. Hindi ko ma-enjoy ang kinakain ko dahil sinusubuan niya ako at ayaw ko ng ganon! May kamay naman ako para kumain mag-isa! He also glared at me when I refused to eat. “What is your problem if I want to do this, huh?” he snapped, pissed off. “May kamay ako! I can perfectly do it on my own!” sigaw ko sa frustration. Sinubukan ko ulit na agawin ang kutsara pero iniwas niya. “Do not test my patient. Serenity!” His voice boomed. He was beyond piseed off! Kita kong humigpit ang hawak niya sa kutsara! “Hindi kita kailangan, okay! I can take care of myself!” Umil
Hindi ko maintindihan kung bakit gulat na gulat sila dito sa kwarto ngayong sinabi kong hindi ko kilala ang batang tumawag sa akin na Mommy! Rinig na rinig ko ang mga pinakawalan nilang singhap as if they couldn’t believe what I had just said. Kita kong nanlalaki ang mata sa akin ni Scarlet na lumalapit sa akin. “Serenity,” hindi makapaniwalang tawag ni mama sa akin. The disbelief in her tone is evident. Kumunot ang noo ko. “What is it, mama? Why are you looking at me like I just committed a crime?” naguguluhang tanong ko. The little girl cried when I told her that I'm not her mommy! Agad nangilid ang luha sa pisngi niya. “Mommy?” gulat at bigong bigo na tawag ng bata. Nagtiim bagang ako. I feel uncomfortable seeing her cry. Hindi ko naman siya anak pero nagu-guilty akong nakikita ko siyang umiiyak! Who wouldn’t though? She's too pretty to cry. Her mother must be so lucky to have this pretty daughter! Hindi ko nga lang alam kung bakit ako pa ang ginagambala niya. Hinilot ko ang
Serenity Isla SaldivarWhy do I feel like I've been trapped into darkness? I’m not sure if this happened, but in my deep slumber of unconsciousness, I'll hear a faint beeping of a machine. It lasted for a few seconds before it fading away. I don’t know what disappears first—the sound or my awareness. It has happened to me several times. Sometimes, alongside the beeping, I hear faint voices, distant and unclear, as if they’re just out of reach.I feel like my soul is hovering in darkness and it doesn't want to enter my body! Ganun ang feeling ko sa mumunting segundo na nagkakamalay ako. I braced myself when I started to hear the sound of a machine again! At first, it was so faint until it was loud for my ears. It will be like that for only a few seconds until it turns faint again. Iyon ang palaging nangyayari! Kaya nang tumagal ang tunog ng machine ay nagtaka ako. Medyo kumunot ang noo ko dahil sa ingay non!One…two…three….four…five…six…Hindi parin nawawala! Seven…eight…nine….ten!I
Scarlet Ruby Salazar Our supposed happy and celebrating days turn into sour when a kidnapping incident happened. Dapat ay masaya kami kasi ikakasal si Ate Serenity kay Kuya Ryker. I have the guts that there was something between them. Noon sa party nina Ate Seraphina, nakita ko siyang may pinagtataguan. I was alone when the person she introduced left. Hinanap ko siya at nakita kong umalis sila ni kuya Ryker! Kaka-start lang ng party at umalis sila! I gave her the benefits of the doubt. Baka nagkataon lang. Hindi rin naman naulit ‘yon. Hanggang noong nasa Tennessee ako. Tinawagan ako ni Mama at pinapauwi. She was involved with Ryker and her supposed fiancee! I was so shocked when I got to know it! Nagulat ako na tama ang hinala ko na may something nga sa kanila ni Kuya Ryker. Pero mas nagulat ako na may ka-engage pala si Kuya Ryker. Kasi kung meron pala bakit hindi niya sinabi ng maaga? Matagal na silang may something ni Ate pero pinaabot niya pa nang ilang months? Tapos hindi pa sa
Someone’s POVAng hideout kung saan itinago ni Arnold ang mga bata ay natuntun ni Alaric at Ryker. The man who smashed Serenity on the head is now dead. Tinamaan siya ng bala sa ulo. Nang marinig ni Natalie ang putukan ng baril ay tatakas na sana siya. Kaso ay nabaril siya ng isang tauhan. Sumalampak siya sa sahig nang tinamaan ang hita niya. Napahiyaw siya sa sakit. Ang isang pang kasama nilang lalaki sa kwartong iyon ay nabaril din. Hindi sila tinamaan sa critical na bahagi ng katawan nila, it was only enough to disable then from running away. Sa labas ng kwartong iyon, nakikipag barilan din ang iba. Kararating lang nina Arnold at ang anak niya sa isang pagtitipon at ito ang dinatnan nila. Kaya nga sila umattend sa isang party ay para hindi sila pagbintangan ni Ryker at Alaric na kumidnap sa anak nila dahil alam nilang kumikilos na sila sa paghahanap, pero hindi nila maintindihan kung bakit natuntun parin sila! “Tang-ina! Paano tayo natuntun?” sigaw ni Arnold habang nagtatago sa g