Seraphina’s POV Unti unti akong may naririnig na tunog galing sa gilid ko. I've felt this many times. Makakarinig ako ng ingay, kagaya sa mga nakikita sa hospital kapag mino-monitor ang isang pasyente. Akala ko, magpapatuloy na yon pero unti unti din itong hihina hanggang sa bigla itong mawawala at kakainin ng kadiliman ang utak ko. I feel like for a long time, I was in a trance of nothingness. Para akong nakalutang lang at puro kadiliman lang ang pumapalibot sa akin. And then, it happened again. Unti unti kong narinig ang tunog na palagi kong naririnig. This time, may narinig din akong boses. Wala akong maramdaman. Gusto kong igalaw ang katawan ko pero parang wala akong kontrol non. I thought this time, just like before, hihina din ang naririnig kong tunog. Pero doon ako nagkakamali. Parang may sumanib sa katawan ko. My senses suddenly come back to me. Nagpatuloy ang naririnig kong mga ingay. For a long time, parang ngayon lang ako nakarinig ng ingay sa tanang buhay ko! And then,
Two weeks akong nanatili sa hospital. Paulit ulit akong binabalikan ng mga doctor. May para sa buntis, may para sa utak at may isa para sa kabuuan ng kalagayan ko.“She's okay now. Stable na siya. Pwede na kayong lumabas,” balita ng doctor matapos niyang mabasa ang mga resulta ng mga ipinagawa niyang test. Binalingan niya ako matapos niyang kausapin si Patricia. “May naalala ka na ba, hija?” tanong niya sa akin.For two weeks, the only thing I remember was my name. Seraphina Skye Salazar. Wala ng kasunod.“Pangalan ko lang po.”Nginitian ako ng doctor. “It's alright. Unti unti ding babalik sayo ang mga alaala mo. Just don't strain yourself. Let it go back smoothly.”Maraming tinawagan si Patricia ng malaman niyang pwede akong lumabas. Nakatulala lang ako sa kanya habang namomroblema siya kung saan kukuha ng perang ipambabayad sa hospital. “Baka pwedeng pumunta ka kay mayor ngayon at humingi ng tulong? Malaki pala ang babayaran. Hindi kasya ang tulong na nakuha,” kausap ni Patricia s
Eliza’s POVNakaupo ako sa living room ng mansion ng mga Ferrer. Ipinatawag ako ni Tita. Actually sinabihan niya ako na guguluhin niya ang buhay ng girlfriend ni Alaric dahil mas gusto niya ako sa anak niya. I agree with her. Alam ko naman na fling lang iyon ni Alaric pero baka kasi matagal pang magsawa si Alaric doon kaya mas mabuting guluhin nga ni Tita ang babaeng yon para mabaling na ang attention ni Alaric sa akin. Ngumiti ako ng makita kong pababa si Tita galing sa engrandeng hagdanan nila. Pero ng mapansin kong medyo hindi siya masaya at medyo takot siya, nawala ang ngiti sa labi ko. “Eliza!” May takot sa boses niyang tinawag ako. “Tita, what’s wrong?” gulat kong tanong. Humawak siya sa dibdib niya at kabadong lumingon sa bandang pintuan. “Can you stop Alaric from going here?” “Po?” gulat at guluhan kong tanong. “Hindi ba po hindi naman pumupunta dito si Alaric?” Huminga siya ng malalim. “Hija, I was only going to scare her girlfriend. To tell her to leave my son. Pero
Napalakas ang hawak ko sa ballpen ng tumama sa mukha ko ang folder na kanina lang ay inabot ko sa boss ko. “Mali to! How many times do I have to correct your work?” galit niyang sigaw. Hinilot niya ang sentido at saka matalim akong tinitigan. “Are you sure you know what you are doing, Ms. Salazar?” pang-iinsulto pa niya. I close my lips tight and inhale to calm myself from saying bad words. Eh ikaw? Alam mo rin ba ang ginagawa mo? Bobo ka! Putangina mo! Paupo-upo ka lang naman dyan! Hindi ko alam ilang beses ko siyang namura-mura sa isip ko. It was so tempting to say something! Pero sempre boss ko siya at kailangan ko 'tong trabaho kaya kailangan kong magtimpi. Three months ago, I was newly hired as an assistant project manager. Maganda ang naging trabaho ko at humanga sa akin ang supervisor ko. Nagpasya siyang bigyan ako ng project na ako ang magha-handle. Ang kasamaang palad, ang boss ko ay hindi ko alam kung ano ang ikinagagalit palagi. Yumuko ako at nagpaumanhin. “I'm sorr
I tried to forget about my boss. Nang inaya ako ni Sara para sumayaw, agad akong sumama. The music was too loud and I wanted to get lost in it. I dance like it was my last dance. Bigay todo at walang pakialam sa mga naririnig na sipol. “Whooaaa…Go girl! Ang sexy mo!” sigaw ni Sara despite the loud music. For a moment while dancing, nakalimutan ko ang problema ko. Pero hindi ko alam ang nangyari bigla. I was too lost in my dance na nagulat nalang ako ng biglang may humawak sa bewang ko at tumama ang likod ko sa matigas na katawan. The immediate heat coming from the person spread on my back. Kita kong nagulat si Sara at ang mga kasamahan ko sa nangyayari. Natigilan sila sa pagsasayaw at gulat silang tumingin sa akin at sa tao sa likod ko. “Kaya mali-mali ang trabaho mo dahil ganito ang inaatupag mo,” bulong ng lalaki sa likod ko. Biglang tumibok ng mabilis ang puso ko. Agad kong hinawi ang kamay niyang nakapalopot sa bewang ko pero ayaw niyang tanggalin. Mas lalo niya pa ako idi
“Tulala ka na naman ate,” ani Serenity, kapatid ko. Umahon ako sa pagkakasandal sa sofa at saka siya binalingan. Nanliliit ang mata niya at nanantya. “Don't mind me.”I dreaded Monday. Pero ang kasamaang palad ay lunes na bukas. Hindi ko alam kung ano ang nangyari noong gabing medyo nalasing ako. I know I was still in the right mind… Or maybe not. Hindi kasi kapanipaniwala ang mga naaalala ko. Did my eyes play tricks on me? Did my hearing malfunction that day? Umiling ako at tumawa ng wala sa sarili. Imposibleng naging mabait sa akin ang lalaking 'yon. Hindi talaga ‘yon magiging mabait. He is Alaric Satanas after all! Lasing lang ako kaya hindi naging maganda ang judgment ko. “Baliw na yata,” rinig kong bulong ni Serenity. Hindi naman ako baguhan sa trabaho pero I feel unease now that I'm walking inside the office. Hindi ko alam kung bakit hindi mawalawala sa isip ko ang nangyari sa bar. Pero nang dumating ako sa office namin, I noticed na normal naman ang lahat. “Good morning,
Umatras ako dala ang anim na folder. Ramdam kong nanginginig ang kamay ko kahit anong diin kong hawak sa mga ito. Sinipa niya ang swivel chair niya paalis sa tabi niya. Nagmadali siyang tumawag sa cellphone niya. Gamit ang isang kamay ay tuluyan niyang tinganggal ang necktie sa leeg. Tumalikod siya sa akin at kita ko ang pagpupuyos ng kamao niya. Nanlalamig ang katawan ko at halos hindi ko maintindihan ang mga sinasabi niya. Nahinto ako sa paghinga ng bumaling siya sa akin. Madilim ang tingin niya at nakayulom ang kamay habang nakikipag usap pa rin sa katawagan niya. Base sa kunting naintindihan ko sa tawag niya, milyon milyon ang involve na pera sa kontrata na 'yon. Tumagal nang dalawampung minuto ang tawag. Matapos ay agad siyang umupo at may ginawa sa laptop niya. Hindi na niya ako binalingan. Pigil na pigil pa rin ang hininga ko. Hindi ko alam ilang minuto akong nakatayo. Kung matagal man' yon ay hindi ko na nararamdaman dahil sa tindi ng kaba ko. Ni hindi ko kayang gumalaw sa
Gusto kong mag absent sa trabaho. Masyado akong nawindang sa nangyari sa opisina ni Alaric. I can't believe he did that! Putang ina niya! Ano ba ang plano niya? Bakit niya ako ginaganito? Kung galit siya, galit lang dapat. Bakit may mga paganon siya? Bakit! Ilang beses kong tinanong ang sarili ko, tinansya kung gusto ko bang pumasok, pero my body, mind and soul all agree that I shouldn't, that I don't want to go to work. “Kahapon pa yan nababaliw,” rinig kong sinabi ni Serenity kay Scarlet, isa ko pang kapatid. “Talaga!”Serenity nodded with conviction. “Malala ngayon…may pahawak-hawak na sa labi. Kahapon tumatawa-tawa lang yan ng wala sa sarili,” pag-iimbento niya ng storya. Nagtawanan silang dalawa. Matalim ko silang binalingan dahil sa pagtawa nila. How could they laugh at my misery! “Will you please mind your own business? Kung wala kayong mapag-usapan, huwag ako!”“Oh please… Concern lang ako, ate,” maarteng sinabi ni Serenity. “You are not with your usual self.”I'm the old
Eliza’s POVNakaupo ako sa living room ng mansion ng mga Ferrer. Ipinatawag ako ni Tita. Actually sinabihan niya ako na guguluhin niya ang buhay ng girlfriend ni Alaric dahil mas gusto niya ako sa anak niya. I agree with her. Alam ko naman na fling lang iyon ni Alaric pero baka kasi matagal pang magsawa si Alaric doon kaya mas mabuting guluhin nga ni Tita ang babaeng yon para mabaling na ang attention ni Alaric sa akin. Ngumiti ako ng makita kong pababa si Tita galing sa engrandeng hagdanan nila. Pero ng mapansin kong medyo hindi siya masaya at medyo takot siya, nawala ang ngiti sa labi ko. “Eliza!” May takot sa boses niyang tinawag ako. “Tita, what’s wrong?” gulat kong tanong. Humawak siya sa dibdib niya at kabadong lumingon sa bandang pintuan. “Can you stop Alaric from going here?” “Po?” gulat at guluhan kong tanong. “Hindi ba po hindi naman pumupunta dito si Alaric?” Huminga siya ng malalim. “Hija, I was only going to scare her girlfriend. To tell her to leave my son. Pero
Two weeks akong nanatili sa hospital. Paulit ulit akong binabalikan ng mga doctor. May para sa buntis, may para sa utak at may isa para sa kabuuan ng kalagayan ko.“She's okay now. Stable na siya. Pwede na kayong lumabas,” balita ng doctor matapos niyang mabasa ang mga resulta ng mga ipinagawa niyang test. Binalingan niya ako matapos niyang kausapin si Patricia. “May naalala ka na ba, hija?” tanong niya sa akin.For two weeks, the only thing I remember was my name. Seraphina Skye Salazar. Wala ng kasunod.“Pangalan ko lang po.”Nginitian ako ng doctor. “It's alright. Unti unti ding babalik sayo ang mga alaala mo. Just don't strain yourself. Let it go back smoothly.”Maraming tinawagan si Patricia ng malaman niyang pwede akong lumabas. Nakatulala lang ako sa kanya habang namomroblema siya kung saan kukuha ng perang ipambabayad sa hospital. “Baka pwedeng pumunta ka kay mayor ngayon at humingi ng tulong? Malaki pala ang babayaran. Hindi kasya ang tulong na nakuha,” kausap ni Patricia s
Seraphina’s POV Unti unti akong may naririnig na tunog galing sa gilid ko. I've felt this many times. Makakarinig ako ng ingay, kagaya sa mga nakikita sa hospital kapag mino-monitor ang isang pasyente. Akala ko, magpapatuloy na yon pero unti unti din itong hihina hanggang sa bigla itong mawawala at kakainin ng kadiliman ang utak ko. I feel like for a long time, I was in a trance of nothingness. Para akong nakalutang lang at puro kadiliman lang ang pumapalibot sa akin. And then, it happened again. Unti unti kong narinig ang tunog na palagi kong naririnig. This time, may narinig din akong boses. Wala akong maramdaman. Gusto kong igalaw ang katawan ko pero parang wala akong kontrol non. I thought this time, just like before, hihina din ang naririnig kong tunog. Pero doon ako nagkakamali. Parang may sumanib sa katawan ko. My senses suddenly come back to me. Nagpatuloy ang naririnig kong mga ingay. For a long time, parang ngayon lang ako nakarinig ng ingay sa tanang buhay ko! And then,
Alaric’s POV“Sir, hindi po sila ma-contact. Out of coverage silang lahat,” seryosong sinabi sa akin ng isa sa tauhan ko.I clenched my fist and tried to calm myself. Kanina, mga bandang alas singko ng tumawag ang mga tauhan ko at ni Seraphina. Hindi ko nasagot dahil nasa meeting ako at naiwan ko ang cellphone ko sa opisina. Pag balik ko, doon ko nakita ang maraming missed call at ang text ni Seraphina.[ Uuwi muna ako. Nahimatay daw si Mama at hindi ako mapakali. Babalik din ako kapag okay na siya. ]That was her last text. Hindi na din siya ma-contact! I went to her home as fast as I could pero wala siya doon. Nasa mabuting kalagayan na ang mama niya. Nakipagtalo pa ako kung bakit ayaw nilang ilabas si Seraphina at napagtanto ko na hindi siya dumating sa bahay nila.“I thought you already know that she's not here? Isang linggo na! Ano bang kailangan mo sa kanya?” iritadong sinabi ng mama niya. Nakahawak siya sa sentido niya.Natigilan ako. Kung isang linggo na ang tinutikoy nila, hi
We spend our weekends inside his penthouse. May mga tumatawag pa rin sa kanya kahit na walang trabaho. Pero siguro ganon talaga kapag CEO ka. Halos walang pahinga.Nang mag lunes ay parang gusto ko nalang ding pumasok. Naiinggit ako dahil si Alaric lang ang nagbibihis. “Papasok nalang ako,” pilit ko sa kanya. He puts his watch on his wrist. “No. I'm not going to your company. Sa headquarter ako.” Ngumuso ako. “Anong oras ka uuwi? Wala akong kasama.” He smiled at me. “I'll try to finish early. The rest, I can bring it here.”“Okay,” sabi ko, hindi na tumutol.Nang palabas na siya, akala ko ay dediretso siya palabas. Ngumiti ako ng huminto siya at lumapit sa akin. He held my jaw and swiftly kiss me on my lips.“I'll go ahead,” he said as he licked his lips.Dahil naiwan akong mag-isa, nanood ako ng movie. Nang mabagot ako ay pumasok ako sa opisina niya at naghanap ng pwedeng basahin sa mga libro sa shelf. I didn't find interesting books kaya bumaba nalang ako sa kitchen para mag tan
Nanatili kami sa Angeles ng tatlong araw. After all the shit I've said to him in that bathtub, mabuti naman at nawala na ang galit niya sa akin. Like hello? Kung galit pa siya after what he heard, mas magagalit siguro ako. I've been through emotional stress just because of him and he shouldn't be mad at me. Lalo pa't buntis ako. Nasa baba kami, nagluluto si Alaric habang nakaupo ako sa bar stool. Nakahilig sa countertop at pinagmamasdan siya.“Paano mo nalaman na nandito ako?” tanong ko. The food he's making makes me hungry. Parang ang sarap ng niluluto niya kahit hindi pa naman tapos. But I can tell just by smelling it.“Shasha…” makiling sagot niya.Tumaas ang kilay ko. “Ate Shasha? Kilala ka niya? Paano?”He smirked. “I bought this mansion, Seraphina.” Agad napaawang ang labi ko. Binili niya? Mama told me it was abandoned and never sold. “Hindi ito ibinenta ah! How come hindi ko alam?” Tumitig siya sa akin at tumaas ang isang kilay. “You'd think your relatives will not live he
Humagulgol ako sa harap niya. Hindi ko na kinaya at sumabog na ako. Habang umiiyak ay narinig ko siyang nagmura. He then swiftly move and the next thing I know naka upo na ako sa lap niya. Nakatagilid ako sa kanya. He kissed my temple. “I'm sorry. You should have told me about it,” pang-alu niya. His voice was hoarse and in agony. “Did my mother hurt you?” Umiling ako, habang pinapatahan ang sarili. “Hindi pero pinagbantaan niya ako. I shouldn't have told you this. Sinabi niyang huwag ko daw sabihin sayo.”Alaric sighed. “I hate that you listen to other people than to listen to me,” pagod niyang sinabi. “I told you I will handle everything.”He kissed my cheek. Huminga siya at ramdam ko ang pagod niya. Parang dismayado siya sa naging disisyon ko. “Kung sana sinabi mo yan sa akin, you’d know that I’ve already taken steps to protect your family. I sent my men to protect your father from my mother’s wrath. They’re also watching over your mother and sisters, ready to act if she ever tr
Halos hindi na ako humihinga sa loob ng kotse. Hindi din ako makatingin kay Alaric. I could feel his anger on my skin!Nagugulat ako dahil familiar ang daang tinatahak namin. Kahit gusto kong magtanong ay hindi ko magawa. Paano niya ba ako nahanap? Did mama tell him my location?I was so shocked when his car stopped at our old mansion. Lumabas siya sa kotse. Nanatili ako dahil gulat pa ako kaya nang makita niyang hindi pa ako lumalabas ay binuksan niya ang pintuan sa gilid ko. He eyes me coldly. Kahit ayaw ko man ay wala akong nagawa. Lumabas din ako. Sumunod ako sa kanya ng pumasok siya sa gate namin.“How did you find me?” tanong ko ng hindi ko na mapigilan. I am here to avoid him yet he still found me. Useless lang ang pagtakas ko kung ganon!Huminto siya. Nasa portiko kami, papasok na sana sa loob pero huminto siya at dahan dahan akong nilingon. Napalunok ako ng tumama ang malamig at madilim niyang mata sa akin. Umiigting ang panga at dismayadong dismayado.Umabante siya. Nanigas
Napakurapkurap ako sa babae. She looked mad because of seeing someone in the mansion. Dang it! Binenta na ba ito? Am I really trespassing?Lumunok ako dahil sa kaba. Kung totoong ibeninta ito, bakit hindi alam ni mama. Bakit niya ako pinapunta dito?“Uhh…I'm Seraphina Salazar. Anak ni Celestine at Axel Salazar.” Nagpatuloy ako sa pagbaba.For a moment, natigilan ang babae. Biglang nawala ang pagkakakunot ng noo niya. “I'm sorry. Hindi ko alam na may tao pala. Nabenta na ba itong mansion?” hindi ko napigilang tanong. Nasa huling baitang na ako ng hagdan at dumiretso ako sa bag ko.“Naku, anak ka pala ng mga Salazar? Akala ko ay kung sino na. Matagal na kasing walang bumibisita dito kaya nagulat ako ng biglang bumaba ka.” Tuwana ang babae para maitago ang kahihiyan sa ginawa niya. “Hindi naman to naibenta. Sa pagkakaalam ko, hindi naman.”Tumango ako, nakahinga ng maluwag. Mabilis kong kinuha ang bread na dala ko at mabilis na kumain. Buntis ako pero pinapabayaan ko ang sarili ko. Isan