Humagulgol ako sa harap niya. Hindi ko na kinaya at sumabog na ako. Habang umiiyak ay narinig ko siyang nagmura. He then swiftly move and the next thing I know naka upo na ako sa lap niya. Nakatagilid ako sa kanya. He kissed my temple. “I'm sorry. You should have told me about it,” pang-alu niya. His voice was hoarse and in agony. “Did my mother hurt you?” Umiling ako, habang pinapatahan ang sarili. “Hindi pero pinagbantaan niya ako. I shouldn't have told you this. Sinabi niyang huwag ko daw sabihin sayo.”Alaric sighed. “I hate that you listen to other people than to listen to me,” pagod niyang sinabi. “I told you I will handle everything.”He kissed my cheek. Huminga siya at ramdam ko ang pagod niya. Parang dismayado siya sa naging disisyon ko. “Kung sana sinabi mo yan sa akin, you’d know that I’ve already taken steps to protect your family. I sent my men to protect your father from my mother’s wrath. They’re also watching over your mother and sisters, ready to act if she ever tr
Nanatili kami sa Angeles ng tatlong araw. After all the shit I've said to him in that bathtub, mabuti naman at nawala na ang galit niya sa akin. Like hello? Kung galit pa siya after what he heard, mas magagalit siguro ako. I've been through emotional stress just because of him and he shouldn't be mad at me. Lalo pa't buntis ako. Nasa baba kami, nagluluto si Alaric habang nakaupo ako sa bar stool. Nakahilig sa countertop at pinagmamasdan siya.“Paano mo nalaman na nandito ako?” tanong ko. The food he's making makes me hungry. Parang ang sarap ng niluluto niya kahit hindi pa naman tapos. But I can tell just by smelling it.“Shasha…” makiling sagot niya.Tumaas ang kilay ko. “Ate Shasha? Kilala ka niya? Paano?”He smirked. “I bought this mansion, Seraphina.” Agad napaawang ang labi ko. Binili niya? Mama told me it was abandoned and never sold. “Hindi ito ibinenta ah! How come hindi ko alam?” Tumitig siya sa akin at tumaas ang isang kilay. “You'd think your relatives will not live he
We spend our weekends inside his penthouse. May mga tumatawag pa rin sa kanya kahit na walang trabaho. Pero siguro ganon talaga kapag CEO ka. Halos walang pahinga.Nang mag lunes ay parang gusto ko nalang ding pumasok. Naiinggit ako dahil si Alaric lang ang nagbibihis. “Papasok nalang ako,” pilit ko sa kanya. He puts his watch on his wrist. “No. I'm not going to your company. Sa headquarter ako.” Ngumuso ako. “Anong oras ka uuwi? Wala akong kasama.” He smiled at me. “I'll try to finish early. The rest, I can bring it here.”“Okay,” sabi ko, hindi na tumutol.Nang palabas na siya, akala ko ay dediretso siya palabas. Ngumiti ako ng huminto siya at lumapit sa akin. He held my jaw and swiftly kiss me on my lips.“I'll go ahead,” he said as he licked his lips.Dahil naiwan akong mag-isa, nanood ako ng movie. Nang mabagot ako ay pumasok ako sa opisina niya at naghanap ng pwedeng basahin sa mga libro sa shelf. I didn't find interesting books kaya bumaba nalang ako sa kitchen para mag tan
Alaric’s POV“Sir, hindi po sila ma-contact. Out of coverage silang lahat,” seryosong sinabi sa akin ng isa sa tauhan ko.I clenched my fist and tried to calm myself. Kanina, mga bandang alas singko ng tumawag ang mga tauhan ko at ni Seraphina. Hindi ko nasagot dahil nasa meeting ako at naiwan ko ang cellphone ko sa opisina. Pag balik ko, doon ko nakita ang maraming missed call at ang text ni Seraphina.[ Uuwi muna ako. Nahimatay daw si Mama at hindi ako mapakali. Babalik din ako kapag okay na siya. ]That was her last text. Hindi na din siya ma-contact! I went to her home as fast as I could pero wala siya doon. Nasa mabuting kalagayan na ang mama niya. Nakipagtalo pa ako kung bakit ayaw nilang ilabas si Seraphina at napagtanto ko na hindi siya dumating sa bahay nila.“I thought you already know that she's not here? Isang linggo na! Ano bang kailangan mo sa kanya?” iritadong sinabi ng mama niya. Nakahawak siya sa sentido niya.Natigilan ako. Kung isang linggo na ang tinutikoy nila, hi
Seraphina’s POV Unti unti akong may naririnig na tunog galing sa gilid ko. I've felt this many times. Makakarinig ako ng ingay, kagaya sa mga nakikita sa hospital kapag mino-monitor ang isang pasyente. Akala ko, magpapatuloy na yon pero unti unti din itong hihina hanggang sa bigla itong mawawala at kakainin ng kadiliman ang utak ko. I feel like for a long time, I was in a trance of nothingness. Para akong nakalutang lang at puro kadiliman lang ang pumapalibot sa akin. And then, it happened again. Unti unti kong narinig ang tunog na palagi kong naririnig. This time, may narinig din akong boses. Wala akong maramdaman. Gusto kong igalaw ang katawan ko pero parang wala akong kontrol non. I thought this time, just like before, hihina din ang naririnig kong tunog. Pero doon ako nagkakamali. Parang may sumanib sa katawan ko. My senses suddenly come back to me. Nagpatuloy ang naririnig kong mga ingay. For a long time, parang ngayon lang ako nakarinig ng ingay sa tanang buhay ko! And then,
Two weeks akong nanatili sa hospital. Paulit ulit akong binabalikan ng mga doctor. May para sa buntis, may para sa utak at may isa para sa kabuuan ng kalagayan ko.“She's okay now. Stable na siya. Pwede na kayong lumabas,” balita ng doctor matapos niyang mabasa ang mga resulta ng mga ipinagawa niyang test. Binalingan niya ako matapos niyang kausapin si Patricia. “May naalala ka na ba, hija?” tanong niya sa akin.For two weeks, the only thing I remember was my name. Seraphina Skye Salazar. Wala ng kasunod.“Pangalan ko lang po.”Nginitian ako ng doctor. “It's alright. Unti unti ding babalik sayo ang mga alaala mo. Just don't strain yourself. Let it go back smoothly.”Maraming tinawagan si Patricia ng malaman niyang pwede akong lumabas. Nakatulala lang ako sa kanya habang namomroblema siya kung saan kukuha ng perang ipambabayad sa hospital. “Baka pwedeng pumunta ka kay mayor ngayon at humingi ng tulong? Malaki pala ang babayaran. Hindi kasya ang tulong na nakuha,” kausap ni Patricia s
Eliza’s POVNakaupo ako sa living room ng mansion ng mga Ferrer. Ipinatawag ako ni Tita. Actually sinabihan niya ako na guguluhin niya ang buhay ng girlfriend ni Alaric dahil mas gusto niya ako sa anak niya. I agree with her. Alam ko naman na fling lang iyon ni Alaric pero baka kasi matagal pang magsawa si Alaric doon kaya mas mabuting guluhin nga ni Tita ang babaeng yon para mabaling na ang attention ni Alaric sa akin. Ngumiti ako ng makita kong pababa si Tita galing sa engrandeng hagdanan nila. Pero ng mapansin kong medyo hindi siya masaya at medyo takot siya, nawala ang ngiti sa labi ko. “Eliza!” May takot sa boses niyang tinawag ako. “Tita, what’s wrong?” gulat kong tanong. Humawak siya sa dibdib niya at kabadong lumingon sa bandang pintuan. “Can you stop Alaric from going here?” “Po?” gulat at guluhan kong tanong. “Hindi ba po hindi naman pumupunta dito si Alaric?” Huminga siya ng malalim. “Hija, I was only going to scare her girlfriend. To tell her to leave my son. Pero
Seraphina’s POVTwo more weeks and I realized my life is hard. Hindi na ako makagalaw ng mabuti dahil sa malaki ang tiyan ko, hindi pa ako makalakad. Pero may progress naman kahit papaano. Nakakatayo na ako. I’ll just push myself more and hopefully pwede na akong makalakad ulit. Pagod na pagod ako matapos kong maupo sa kama. Kagagaling lang namin sa hospital. Nagpa-therapy ako at nagpa check-up na din sa ob-gyn. “Malapit ka ng manganak,” masayang sabi ni Patricia sa akin. Hindi ko nagawang ngumiti. I'm scared. I'll be having a child and I'm not physical and financially stable! Ano ang ipapakain ko sa anak ko? Letseng boyfriend iyon!“Kilala niyo po kung sino ang ama ng anak ko?” tanong ko kay Patricia. She shook her head. “Hayaan mo na. Kapag bumalik na ang alaala mo, malalaman mo din. Sa ngayon, isa yan sa hindi ko masagot.”Tumango ako. Nang iwan ako ni Patricia, hinagilap ko sa alaala ko ang lalaking bumabagabag sa akin. I could see a man in my mind pero masyadong blurr ang muk
Kita ko ang gulat kay Ate. Hindi ko alam kung ilang minuto siyang natulala kay Ryka bago siya nakapagsalita. “Serenity, what is the meaning of this?” gulat na gulat niyang baling sa akin. “Did I hear it right? Tinawag ka niyang Mommy?” Napalunok ako. Hindi pa tumutulong na bumababa si Ryker galing sa taas. Natigilan siya nang makita niyang naroon sina Kuya Alaric. Matalim na ang tingin ni Kuya Alaric kay Ryker. Parang inaakusahan niya ito. “Daddy, we have a visitor. It’s Mommy’s friends,” ani Ryka. Kita ko ang pagtayo ni Soren at naglakad papalapit kay sa Daddy niya. “Are we going, Daddy?”Walang pakialam si Soren sa mga nangyayari kanina at patuloy lang siyang nanonood kaya hindi siya napagtuunan ng pansin ni Ate. Ngayon na lumapit si Soren kay Ryker ay napaawang ulit ang labi niya. Ryker licked his lips. “Can we postpone it tomorrow? Your Mommy has a visitor.” Ngayon sana sila bibilli ng playstation niya dahil baka hindi matuloy bukas dahil sa maraming meeting pero mauudlot pa
Kinabukasan, maaga akong nagising. Hindi ako nakapag impake kagabi dahil mabilis akong natulog kaya ngayon ko sana gagawin. Matapos kong maligo at mag-ayos, lumabas ako ng kwarto namin para ipag-imapake ang mga anak ko. Kaya lang, nang bumaba ako para magkape, nakita ko ang maraming luggage sa baba. Ilang segundo akong natigilan sa hagdanan bago ako nagpatuloy sa pagbaba. Nakita ko ang isang kasambahay na dinagdagan niya ang maraming luggage na nakalinya. “Whose things are those?”Bumaling sa akin ang kasambahay. “It’s Soren and Ryka, ma’am. Ma’am Diana instructed us to pack for them."Napahinga ako ng malalim. Akala ko ay ngayon ko pa sila ipag-iimpake. At sa dami ng gamit nila, baka gabihin ako! “Can you also pack my things?” utos ko sa kasambahay. Mabilis siyang tumango. “Don’t mind my husband. He will not get mad,” dagdag ko dahil mukha siyang nag-aalinlangan. Nasa kusina ako dumating si Soren sa akin. Nagtetempla pa ako ng kape ko. “Good morning, Mom.” Nagulat ako kung ba
Kinaumagahan, tinanghali ako ng gising. Kung hindi pa ako ginising ni Ryker ay hindi pa ako babangon. Naramdaman kong hinahalikan niya ako sa sa pisngi habang bahagyang inaalog. “Wake up, hinahanap kana ng mga anak mo.” I groaned. “Pagod ako, Ryker. Masakit ang katawan ko!” Mabilis siyang natawa. “Sino kasing naghamon ng maraming rounds huh?” panunuya niya. Sumimangot ako. Imulat ko ang mata ko at tumambad sa akin ang nakangising si Ryker. “Wake up. We should go out with the kids,” aniya. We did three rounds. Hindi ko alam kung bakit sabik na sabik ako sa kanya. Maybe it's because it's been so long since I got intimate? Pero kanino naman kasi ako magpapaligaya diba? Kaya siguro naipon at ngayon sumabog. Hindi niya ako tinantanan hanggang sa hindi ako bumabangon kaya wala akong nagawa. Bumangon ako at mabilis na naligo at nag-ayos. May plano pala sila na mag-mall kaya nila ako binulabog. Kaya matapos kong kumain, mabilis kaming umalisl. Nasa likod si Ryka at Soren. Si Ryker a
Buong araw na hindi ako pinapansin ni Ryker dahil natuun ang attention niya sa mga anak niya. Kahit nong kumain kami ng dinner ay hindi man lang ako tinanong kung anong gusto ko. Mas inuuna pa ang mga anak namin. Not that it's his fault pero pinapabayaan na niya ako! Tapos na akong maligo at nagbihis na pampatulog. Alas dyes bago siya pumasok sa kwarto. Umirap ako sa kawalan. Bakit pa siya pumasok. Doon siya sa kwarto ng mga anak niya!Nang marinig kong naglalakad siya palapit, mabilis akong pumunta sa kama para makatulog na. “Matutulog kana?” tanong niya. “Oo. Goodnight!” Humiga ako at mabilis na ipinikit ang mata. Gumilid ako para hindi ko siya nakikita. Bakit pa kasi pumasok! “Is there something wrong?” biglang tanong niya, nananatya ang boses. Umirap ako. “Is there something wrong, Ryker?” tanong ko pabalik. I heard him chuckle. “That is why I'm asking. I don't know what's wrong.” “Wala naman pala. Bakit ka pa nagtatanong?” tunog sarkastik na sabi ko. “Matutulog na ako. G
Nasa ganon kaming posisyon nang dumating si Ryker kasama si Ryka. Mabilis na kumalas sa pagkakayakap si Soren pero napigilan ko siya. Halatang tatakbo siya palayo. “I told you to give your daddy a chance. You agree to me,” paalala ko sa kanya. Napilitan siyang tumango. Bumaling siya kay Ryker ng may pag-aalinlangan. Bumaling din ako kay Ryker. “He wants to talk to you.”Kita ko ang pagsilay ng gulat sa mata niya. Pero mabilis lang iyong nawala at napalitan ng pagkamangha. “Ryka, come with me. We have to talk,” baling ko kay Ryka na ayaw pang sundin ang utos ko. Nagtago siya sa likod ng daddy niya para hindi ako makita. Unti-unting lumapit si Ryker kay Soren. Lumayo ako sa kanila at saka hinawakan si Ryka para hindi siya maka-istorbo sa usapan nila. Not that she will ruin their moment. Natatakot lang ako na baka kung ano na naman ang lumabas sa bibig niya habang nag-uusap sila. Hinawakan ko ang kamay ni Ryka at saka kami lumayo sa kanila. Nakatanaw kami habang nag-uusap sila. “
Nangingilid ang luha kong bumaling kay Ryker. He sighed defeatedly. Mabilis siyang lumapit sa akin at saka ako niyakap. “He doesn't want to come?” namamaos niyang tanong. Hindi ko nagawang sumagot. I feel like if I tried to speak, it would hurt Ryker. Niyakap ko nalang siya ng mahigpit. I feel so sorry for him. He really wants to be close with Soren. I could see it in his eyes. Hindi ko lang alam kung bakit masyadong nagtatampo si Soren na kahit ang pagbigyan siyang kausapin ay wala. “Don't worry, I will talk to him. He's just new to this,” pag-assure ko kahit ako ay hindi sigurado. Kumalas ako ng yakap nang marinig kong papalapit sa amin si Ryka. She was holding a cupcake and was happily walking near us. Mabilis akong umupo sa tapat niya nang makalapit siya.“Why did you tell Soren that I would hate him if he didn't come with us?” medyo galit kong tanong. Mabilis nawala ang ngiti niya. Natahimik siya at naibaba ang kamay kung saan dapat ay susubo siya ng cupcake. “Serenity,” b
Paggising ko kinaumagahan, wala na si Ryker sa tabi ko. Binalingan ko ang digital clock sa side table at nakitang alas dyes na. Napilitan akong bumangon nang maramdaman kong nangalam ang sikmura ko. Mabilis akong pumasok sa banyo at saka naligo. Matapos kong mag-ayus, nagmadali akong bumaba. Sa hagdanan, nakita ko si Ryka na may sinasabi sa Daddy niya. Nakatayo siya sa harap ni Ryker at nagsasalita habang kumakampay pa ang mga kamay. Ryker is smiling at her with adoration in his eyes. Hinanap ko ng mata si Soren pero hindi ko siya mahanap. Nagpatuloy akong bumaba. Nang makita ako ni Ryker na pababa, tumayo siya at saka ako hinintay sa baba ng hagdanan. He smirked at me when I was on the last step. “Good morning,” he greeted huskily. Hinapit niya ako sa kanya at saka ako hinalikan sa noo. “How about me, Daddy? You didn't kiss me!” ani Ryka. Nakatitig siya sa amin at medyo tumatalim ang mata kay Ryker. Tumawa ako. “Paano ba yan? Dalawa na ang hahalikan mo tuwing umaga? Gusto ko pa
Simula ng nag walk-out si Soren, kahit sa akin ay hindi na siya lumapit. Malala ang pagtatampo niya sa akin. Si Diana na lang ang nakakalapit sa kanya. “Mom! I don't want to go. I will stay with Tita Diana,” umiiyak niyang sigaw nang pilitin ko siya na sumama sa amin. Huminga ako ng malalim. “Soren, I will not leave you here,” sabi ko, pilit na ipinapaintindi sa kanya na hindi siya pwedeng maiwan. Umiling siya, rumaragasa ang luha sa mata niya. “No! I don't want to go. I'll stay!” Lumalapit ako sa kanya pero tumatakbo siya palayo. Napasapo ako sa ulo dahil sa problema. “Serenity, hayaan mo muna siya,” awat sa akin ni Diana. Wala akong nagawa. Soren would cry whenever I'm forcing him to come with us. Kaya hindi kami nakabalik sa Pilipinas. Walang nagawa si Ryker. Napilitan kaming e postpone ang uwi namin sa Pilipinas. Hindi rin naman ako sasama kung maiiwan si Soren. Sa gabi ring yong, maraming tinawagan si Ryker. Marami siyang meeting sa susunod na araw pero dahil hindi pa
Naglikot si Ryka para maibaba ko siya. She then faced me with her questioning gaze. “You lied, Mommy? Our daddy is not dead?” inosente niyang tanong pero para sa akin parang inaakusahan niya ako. Mabilis na naglakad si Ryker sa tabi namin. Umupo siya para magpantay ang mata nila ni Ryka. Natuun ang mata ni Ryka sa Daddy niya. Ryker smiled at her. “Your mommy didn't lie,” he explained. “I got into an accident and your mommy thought I was dead. She left the Philippines and never came back… so, she didn't know I survived.” Gulat na gulat si Ryka sa narinig niya. “Is that why you couldn't come to us? You got into an accident, daddy?” Agad akong nag-iwas ng tingin nang makita kong bumagsak ang balikat ni Ryker sa tanong ni Ryka. Na-guilty ako dahil hindi kasalanan ni Ryker kung bakit hindi siya nakapunta. Hindi niya alam na nandito ako. Most importantly he didn't know he had a twin with me! “Yes,” bulong ni Ryker. He tried to open his arms to Ryka. I stiffened when I sa