Hindi pa rin makapaniwala si Yvonne na si Alaric nga ang bago niyang kapitbahay. Hindi siya pinatulog ng kaalamang iyon. Paggising niya ay parang hinahati sa dalawa ang ulo niya. Mabuti nga at naroon si Yaya Melly para asikasuhin si Chelsea.Nasa sofa siya, nakasandal at dinadamdam ang sakit ng ulo niya. Hindi nga siya kumilos kahit noong dumating si Fufu."Mommy, Miss Fufu is here! She brought fruits and chocolates for me!" si Chelsea na naririnig niyang tumatakbo na papunta sa kusina.Hinilot lang niya ang sentido. Lalapit din naman si Fufu."Anyare sa'yo? Para kang bruha diyan," bulgar na puna nito.Napamulat siya ng mga mata. Nakapamewang na pala ito sa harap niya."Ang sakit ng ulo ko. Ayoko munang magshoot."Dinig niyang napabuntong hininga ito, "Nilaklak mo yata lahat ng wine sa event."Napalabi siya at hindi sumagot. Kasalanan ng alak na iyan kung bakit siya sumagot sa h*likan nila ni Alaric! Lalong sumasakit ang ulo niya kapag naaalala niya. Mabuti nga at hindi pa tumatawag s
Mariing pinikit ni Yvonne ang mga mata matapos bumaba ang h*lik ni Alaric sa kanyang panga."Forget about your fiancé. I don't want to continue doing this if you're thinking of him," madiing bulong ni Alaric.Nagmulat siya ng mga mata at nasalubong ang mabagsik nitong tingin."I'm not thinking of him. Alam mo kung bakit ako nandito. This is against my will!"Totoo namang ayaw niyang magkasala pero para sa daddy niya, gagawin na niya. Isang gabi lang naman. Isang gabi lang at masasagot na ang problema niya."Against your will? F*ck, fine! Let's see if this is really against your will."Napaawang ang mga labi niya at muntik ng mapa-ungol matapos maramdaman ang mainit nitong palad sa pagitan ng mga hita niya. Bumigat ang paghinga niya at muling napapikit, hindi niya kayang tingnan ang naglalagablab nitong titig."You will beg for me to be inside you. I swear," muling galit na bulong nito.Kinagat niya ang ibabang labi upang pigilan ang pag-ungol. Napakapit siya sa matipuno nitong braso.
Kipkip ni Yvonne ang kumot. Nakaupo lang siya sa gitna ng kama at sapo ang noo. Ngayon niya napagtanto ang nangyari. Ni hindi niya alam kung ano'ng oras na at gusto na lang niyang umuwi.Napapikit siya nang mariin, baka mamaya ay kanina pa tumatawag si Connor. Kinagat niya ang ibabang labi matapos makonsensya. Kahit sabihing isang gabi lang ay kinakain pa rin siya ng pagsisisi pero sa tuwing maiisip na maisasalba ni Alaric ang kumpanya nila, kumakalma siya. Di bale, isang gabi lang naman at hindi na mauulit pa! Wala namang makakaalam."It's 3am. Here, drink this."Napaangat siya ng tingin matapos marinig ang mga yabag nito papalapit. Nakatapis pa rin ito ng tuwalya. May bitbit itong baso ng gatas na kinairap niya. Ano tingin nito sa kanya? Buntis agad?Hindi niya iyon kinuha kaya't nilapag nito sa bedside table. Namewang ito at mariin siyang tiningnan."Uuwi na ako. Bukas na lang natin pag-usapan ang pagtulong sa Daddy ko," mahinang bigkas niya.Kanina pa niya talaga gustong umuwi kay
"Clean the mess, Jericho. Tawagan mo ulit ang mga investors na pinaalis ko. Set me an appointment sooner or later. Ako mismo ang kakausap sa kanila pabalik," nakangising pagka-usap ni Alaric sa empleyado niya."Yes, Sir! Kaunti na lang, mission accomplish ka na po."Lalo siyang nangisi. Sinulyapan si Yvonne na mahimbing pa ring natutulog sa kama niya."I know right, and thanks to you. Siguraduhin mo lang na walang ibang makakaalam nito kun'di dalawa tayong mananagot."Humalakhak ito at nangako pang ititikom ang bibig. Pagkatapos ng tawag ay tiningnan niya ang oras sa relong pambisig. Alas nuwebe na iyon ng umaga. Nakaayos naman siya pero hindi niya maiwan-iwan si Yvonne mag-isa sa condo niya. Balak niya sana itong gisingin ngunit noong maalalang pinagod niya ito ay pinigilan niya ang sarili.Napangisi siya sa naisip. Lahat ng plano niya ay sumasang-ayon sa kanya."I will leave you here for awhile, but I'll be back soon," bulong niya rito kahit pa mahimbing ang tulog nito.Inayos niya
"She's not your Mom?" pagtatama ni Alaric.Imbis na magdiwang ay nalungkot pa siya matapos makitang umiling ni Chelsea. Napaawang ang mga labi niya sa nakikitang sakit sa mga asul nitong mga mata."I wish she was," malungkot nitong bigkas.Napalunok siya. Bakit imbis na takutin ito, mas natatakot pa siya para rito. Paano nga kung makatuluyan ni Yvonne si Connor? Mapapahamak lang ang bata."I was three years old when she got me from an orphanage. She was so lovely that day, but very sad," kwento nito.Napasandal siya sa upuan at maliit na nanguso. Bigla siyang naging interesado sa buhay ni Yvonne sa abroad."Really? Wasn't she scary?""Of course not! She adopted me and let me call her Mommy. I love her, and I hope that Uncle Connor will treasure her."Ngumiti ito pero alam niyang hindi abot sa mga mata.Nanliit ang mga mata niya, "Why do I feel like you don't really want Connor for her?" pang-i-intriga niya."What? It's not like that. Connor loves Mommy, but I am still hoping that My M
"Don't go with him again, Chelsea," paalala ni Yvonne sa anak."But Uncle Gwapo is kind. He's perfect match to Yaya Melly, right, Yaya?" Nilingon pa nito ang si Yaya Melly na nag-aayos ng buhok nito."Ano pong sinasabi ni Chelsea, Ma'am?"Napangiwi siya, "Gusto niya po na ligawan kayo ni Alaric—""Po?! Susmiyong bata ire! Ang tanda ko na sa ganyang ligaw-ligaw. Baka mamaya ay bumnagon mula sa libingan ang asawa ko at paluin pa ako no'n sa p*wet!"Napahalakhak siya habang si Chelsea ay naguguluhan."I don't understand, Mommy."Umiling siya rito. Hin*likan na lang niya ang noo nito, "There are things that are not allowed to be discussed with kids. Behave here. I'll go now."Nakasimangot pa ito pero kumaway na siya. Pagbukas niya naman ng pinto ay nawala ang ngiti niya. Naroon na si Alaric, nakasandal sa pader at kunot-noong nakatingin sa relong pambisig nito."We'll be late," tamad nitong bigkas bago umayos ng tayo.Umirap siya at nauna ng naglakad, "Pupuntahan ko muna si Daddy sa kulu
"Where have you been? I told you not to run after her! Hindi ka talaga marunong makinig!" Galit na sermon kay Alaric ng kanyang Lolo Frederick.Pinagsalubong niya ang kilay at hindi sumagot. Dumiretso siya sa bar area nila para kumuha ng alak.Hinabol niya nga kanina si Yvonne pero matapos makitang sumakay ito sa taxi ay hindi na. Malamang na uuwi lang iyon sa condo nito. Tinawagan niya na lang ulit ang ilang investor upang makumbinse ngunit nahirapan siya."God, Alaric! Kailan ka ba matututo? Bakit kasi hanggang ngayon hindi mo pa ipasa ang annulment paper ninyo?!" pagpapatuloy ng Lolo niya.Maling desisyon yatang umuwi siya sandali sa mansyon. Pumikit siya nang mariin. Ayaw niyang masagot ang matanda. Wala siya sa mood at gusto lang uminom ng alak."Lo, Kuya is up for revenge. Hayaan mo muna siyang gawin ang gusto niya," si Apollo na inabutan siya ng baso ng brandy.Sumandal siya sa bar counter at inisang lagok ang binigay ng kapatid. Hindi niya mapigilang ipagtagis ang mga ngipin.
"Dad, hindi naman na kailangan. Hindi naman ako obligasyon ni Alaric," pangungumbinsi ni Yvonne sa ama nito.Kahapon kasi ay sa mansyon siya nito umuwi sa sobrang sakit ng damdamin niya. Naikwento niya ang nangyari dito, maging ang paghingi niya ng tulong kay Alaric. Ngayon naman ay basta na lang siya nitong niyaya sa kumpanya ni Alaric."Look at him now? He is beyond successful. Noon ay allergic iyan sa salitang kumpanya," komento nito habang naghihintay sila sa opisina ni Alaric.Napalabi siya. Himala ngang nagpatayo ito ng kumpanya gayong puro dagat ang hilig nito."This only means he didn't love you at all. Kung mahal ka talaga niyan dati, siya mismo ang magkukusang tumulong sa kumpanya noon pa!" mahina ngunit gigil nitong bigkas.Nanlaki ang butas ng ilong niya. Ayaw na nga niyang magbalik tanaw pero pinipilit talaga nitong hindi siya mahal ni Alaric."I know, Dad," labas sa ilong na sagot niya.Natatandaan pa naman niya ang pagsabi sa kanya ni Alaric ng I love you, maging paglab