Chapter 23

Hindi alam ni Tempest kung ano ang uunahin niyang alalahanin… ang katotohanan bang bigla siyang nagkaroon ng pakpak o ang makita siya ni Damon sa ganoong anyo? Kung pwede lang siyang magpalamon sa lupa ay agad sana niyang ginawa.

“So… what exactly are you?” kalmado pa ring tanong ni Damon na para bang hindi malaking bagay sa kaniya ang nangyayari.

Muli itong nahiga sa kama dahil pakiramdam niya na kahit anong oras ay pwede siyang mawalan ng malay. He was feeling lightheaded and weak, but of course, he would never directly say that to Tempest because he suspected that she would take advantage of that to run away.

Nakahiga man ito pero hindi niya pa rin inaalis ang tingin sa dalaga na nakatalikod pa rin sa kaniya. Ang isa pang tanong na bumabagabag sa kaniya ay kung bakit tila pati si Tempest mismo ay gulat na gulat na may pakpak ito. And not to mention, she looked like one of those mythical creatures in fairy tales.

He chuckled at that thought. “Don’t tell me… you are a fairy or some