Akala ni Damon ay nagpapanggap lamang si Tempest pero nawala iyon sa kaniyang isipan nang makitang unti-unting nagiging kulay lila na ang mga labi nito. Napamura pa ito nang maramdaman niya ang panlalamig nito. He removed his jacket and wrapped it around her with much urgency.
Nahihirapan na si Tempest sa paghinga pero naalala niya pa rin ang sinabi sa kaniya ni Giselle na dapat lumayo siya kay Damon dahil baka ikapahamak niya pa ito. Wala man siyang natitirang lakas pero pilit niya pa ring nilalayo ang binata sa pamamagitan ng pagtulak sa kaniya palayo.
“Please…” she barely managed to whisper. “Stay away… you will…”
“Shut it, young lady. Kung pababayaan kita, baka mamatay ka pa nang hindi man lang nagbabayad ng utang.&rdquo
Hindi alam ni Tempest kung ano ang uunahin niyang alalahanin… ang katotohanan bang bigla siyang nagkaroon ng pakpak o ang makita siya ni Damon sa ganoong anyo? Kung pwede lang siyang magpalamon sa lupa ay agad sana niyang ginawa. “So… what exactly are you?” kalmado pa ring tanong ni Damon na para bang hindi malaking bagay sa kaniya ang nangyayari. Muli itong nahiga sa kama dahil pakiramdam niya na kahit anong oras ay pwede siyang mawalan ng malay. He was feeling lightheaded and weak, but of course, he would never directly say that to Tempest because he suspected that she would take advantage of that to run away.Nakahiga man ito pero hindi niya pa rin inaalis ang tingin sa dalaga na nakatalikod pa rin sa kaniya. Ang isa pang tanong na bumabagabag sa kaniya ay kung bakit tila pati si Tempest mismo ay gulat na gulat na may pakpak ito. And not to mention, she looked like one of those mythical creatures in fairy tales.He chuckled at that thought. “Don’t tell me… you are a fairy or some
Nasa kwarto man lang si Tempest habang nagkakainitan ang magkaptid pero nakaramdam siya ng takot na nagsasabi sa kaniya na nararapat lang na bumaba siya at tingnan kung ano ang nangyayari.“Hindi naman sila nagpapatayan ano?” bulong niya sa sarili.Hinawakan niya ang doorknob habang nakikipagsagutan sa sarili niya kung aalis ba siya sa kwarto na iyon at pigilan ang kung anumang hidwaan na namamagitan sa dalawa o manatili na lamang siya roon sa gayong hindi pa rin nawawala ang mga pakpak niya. Saka na lang siya napatigil sa pag-iisip at lalong kinabahan nang makarinig siya ng isang putok ng baril. Pagkabukas niya ng pintuan, patakbo siyang pumunta sa may hagdanan pero bago pa man siya makaapak sa unang hagdan, hindi niya agad namalayan na nagbago na siya ng anyo.The fact that it was already 12 midnight did not occur to her so she fell on the stairs whilst being in her seven-year-old form. Her sudden appearance immediately changed the mood between the half-brothers. Upon seeing her gro
Pagkarating nila sa mansyon, hindi umimik si Tempest at diretso na lang itong pumunta sa kwarto niya. Alam naman niyang para sa kaniya ang ginagawa ng lolo niya pero ang hindi lang niya kayang magawa ay ang iwan ang pagmo-modelo niya. She built her name for years and it never occurred to her to even let go of it… not when she was just at the peak of her career.Maya-maya pa, may kumatok sa may pinto.“Tempest, can we talk?” Mr. Lucius asked with his usual calm voice. Gusto lang niyang iklaro sa apo ang kaniyang desisyon at ayaw din niyang magkaroon ito ng sama ng loob sa kaniya.Pinagbuksan naman siya ni Tempest at naupo silang dalawa sa may mini-sala ng kwarto niya. Hindi pa rin siya umimik at hinintay na lolo niya muna ang magsasalita.“May gusto ka ba kay Cohen, apo?” diretsong tanong ni Mr. Lucius. “Alam kong hindi ka kailanman nagpakita ng interes sa kahit kaninong lalaki kaya gusto kong malaman ang nararamdaman mo. May gusto ka ba sa kaniya o kay Mr. Everson?”Iniangat ni Tempes
“Remember, you are supposed to be a couple on their first anniversary so show me some good smiles,” saad ng photographer.Nang magsimula na, hindi mapigilan ni Cohen na ikuyom ang kaniyang kamay dahil sa inis at siguro… dahil sa selos. Alam niya sa sarili niya na wala siyang gusto kay Tempest pero habang pinapanood sila ni Damon na sobrang lapit sa isa’t isa na tila imposible na silang paghiwalayin, nakakaramdam siya ng emosyong hindi niya akalaing mararamdaman niya ulit.Napansin naman agad ito ni Violet kaya sinamaan niya ng tingin si Tempest. Ayaw niyang may makaagaw kay Cohen kaya naman hinawakan niya ang kamay nito, nagbabasakaling makalimutan niya si Tempest.“Nagseselos ka ba?” mahina nitong tanong.“Why would I?” Cohen immediately replied.“Then, why do you look so jealous? Hindi ako bulag, Cohen. Alam ko ang mga tingin na iyan.”Hindi na lang kumibo si Cohen at nanatiling nakatingin sa kaniyang kapatid na parang isang baliw kung makangisi. On the other hand, Tempest started
Tempest should be happy to hear such words because, somehow, she got his attention but with the current situation, it only confused her. Tinitigan niya si Cohen habang nakakunot ang kaniyang noo bago niya ito tinulak palayo sa kaniya.“Alam mo, ang hirap mo rin intindihin eh,” sabi niya. “You want me out of your life, right?”“That’s not fucking true, Tempest.”“No! I heard you the other day! Isa lang akong pabigat sa ‘yo, hindi ba? So here I am doing you a great favor and voluntarily quit pestering you around.” She scoffed. “Pero ano ‘to? Why, in all of a sudden, did you suddenly change your mind?”Napatigil ang dalaga nang maalala niya kung paano tumutol si Cohen noong sinabi ng photographer na halikan niya si Damon. For a few seconds, she remained quiet as she tried to organize her thoughts. It, then, dawned on her and she was more than pissed off.She narrowed her sight on him. “Don’t tell me… are you doing this because of Damon?”“No. You are wrong,” agad namang sumbat ng binata
The two brothers sat beside each other, facing Tempest across the table because she did not want either of them to sit next to her. She, then, started eating.“So… anong pinunta ninyo rito?” tanong niya.“Ano ‘yong sinasabi ng gagong ‘to tungkol sa pangingibang-bansa mo?” balik na tanong ni Cohen. Pakiramdam niya kasi na hindi trabaho ang magiging dahilan para umalis si Tempest lalo na at bigla itong umurong sa panliligaw at dahil na rin sa sinabi niyang hinding-hindi papayag si Mr. Lucius na ipakasal si Tempest sa kaniya.“I was told that she is permanently moving out of the country. As for the reason, I have yet to know,” Damon replied when Tempest refused to answer, hence, he received a glare from her.Nakatanggap naman ng dalaga ng makahulugang titig mula kay Cohen bago nito tinuon ang pansin sa kapatid.“Kanino mo naman nakuha ang impormasyong ‘yan?”Nagkibit-balikat si Damon. “Bakit ko naman sasabihin sa ‘yo? Anyway, Tempest, kaano-ano mo ba si Giselle?”“Giselle, huh.”Nainis
Kinabukasan, maagang umalis si Tempest sa kaniyang apartment at labis niyang ikinatuwa nang wala siyang makita kina Cohen at Damon. Pagkarating niya sa mansyon ng kaniyang lolo, agad niya itong pinuntahan sa kaniyang study room.“That’s surprising,” komento ni Mr. Lucius nang makita ang apo. “Ang aga mo namang pumunta rito. May problema ba?”Naupo si Tempest sa bakanteng upuan saka umiling.“‘Lo, I already bought a ticket to go overseas tonight.”Napatigil si Mr. Lucius sa kaniyang ginagawa nang marinig ang biglaang anunsyo ng apo. Tumayo ito sa kinauupuan at nilapitan siya.“Apo, hindi mo naman kailangang magmadaling umalis. And you still haven’t apologized to Philip regarding the last incident between you two. I did apologize on your behalf but it would be most polite if you do it yourself.”“I’ll just visit him this afternoon before going to the airport. And hindi naman ako nagmamadali. I just want to prepare myself for the changes.”Natahimik silang dalawa at dahil tila walang bal
“Ikaw ha.” Tinaasan ng kilay ni Medea ang kaniyang kaibigan pagkatapos niyang kainin ang cake. “Nangongolekta ka na pala ng lalaki ngayon. Parang kailan lang na ayaw mong magkarelasyon pero ngayon, may dalawang lalaki ang naghahabol sa ‘yo.”Tempest shook her head. “It may look awesome but it’s not, Medea. Kung alam mo lang kung gaano tumutol si lolo sa dalawa, matatahimik ka na lang. He even enrolled me in a university overseas so, yeah… I am leaving tonight.”Naibuga ni Medea ang tubig na iniinom nang wala sa oras dahil sa kaniyang narinig. Agad niyang pinunasan ang bibig at tiningnan ang kaibigan habang naka-kunot ang noo.“You are what now?”“My flight is tonight and for that reason, I came here to tell you about it. Tsaka pwede mo naman akong bisitahin doon kahit kailan mo gusto.”“Tempest!”Halos mapatalon na ang puso ng dalaga dahil sa biglaang pagsigaw ng kaibigan. Napalunok din siya nang makita ang mga nanlilisik na mata nito at kulang na lang ay lamunin siya sa galit.“So af
Tempest could not help but feel betrayed by Caden for telling Damon the truth about their situation.Things could have been easier if only he remained ignorant of that fact but now, he might just use it against her.“Ano bang pinagsasabi mo? Tsaka sa tingin mo ba talaga posible ang gano’n?” saad ni Tempest para kumbinsihin si Damon na walang katotohanan ang sinabi sa kaniya ni Caden.Umiling si Damon. “Kung sa tingin mo ay mapapaniwala mo ako, I am telling you that it ain’t going to happen. It all explained that time when you almost died but after just one kiss, you suddenly became normal.”Umiwas ng tingin ang dalaga. Hanggang sa oras na iyon, hindi niya matanggap sa sarili niya na talagang naka-depende siya kay Damon para lang mabuhay. “If that is the case, then why the fuck do you keep on choosing Cohen over me?”“This is the reason, Damon.” Bakas sa boses ni Tempest ang pinaghalong inis at galit, at makikita rin sa mga matatalim niyang mga mata na direktang nakatingin sa binata. “
Kinuyom ni Tempest ang mga kamay niya nang hindi iniiwas ang kaniyang tingin sa lalaki.“Madali lang naman akong patayin pero sa tingin mo ba mabubuhay ka pa kapag nalaman ni Cohen na ikaw ang pumatay sa ‘kin?” tanong ng dalaga. Walang bahid ng takot ang kaniyang ekspresyon, tila ba sigurado siyang hindi siya magagawang patayin ni Blake.Ilang segundo rin silang nagkatitigan na para bang kung sinuman ang mauna umiwas ng tingin ay siyang talo. Maya-maya pa binaba ni Blake ang hawak na baril at napatawa na lang.“You truly are confident that our boss will kill anyone who hurt you,” komento nito.Isang mapait na ngiti naman ang pinakita ni Tempest. “Kung pwede lang sana ay sa ibang babae siya magkagusto. Hindi sana hahantong sa ganitong sitwasyon kung hindi dahil sa ‘kin.”Nagkibit-balikat lamang ang binata. “Totoo ngang ikaw ang dahilan kung bakit ganito na ang sitwasyon pero alam kong mas higit pa roon. Ginawa ka lang na rason ni Damon para saktan ang boss namin when in fact, he really
Damon scoffed at his brother’s words.“You will only take her once you have killed me,” he mused.Tempest felt like her blood ran cold when in a matter of seconds, the two men were already pointing guns at each other. Ang mas malala pa ay rinig niya ang sabay-sabay na pagkasa ng mga baril ng tauhan ni Cohen. Kahit saang anggulo niya tingnan, masasawi si Damon kapag hindi siya pumagitna sa kanilang dalawa.“Then, I’ll be taking your life,” sumbat ni Cohen.Hindi alam ni Tempest kung ano ang mangyayari kapag namatay si Damon gayong alam na niya na siya lang ang makakabuhay sa kaniya. She may be shaking in fear but it did not stop her from stepping right in front of Damon as if shielding him from any bullet.“P-Put all those guns down,” saad niya habang nakatingin sa mga mata ni Cohen, nagmamakaawang siya muna ang bibigay sa oras na iyon. “Please.”Ngunit nabalewala lamang ang kaniyang sinabi dahil kahit ni isa sa kanila ay walang sumunod. Hinarap ni Tempest si Damon at mahigpit na hinaw
Damon looked at Caden with a piercing gaze and within just a few seconds, he could tell that the professor showed no hint of fear at all. Instead, he saw determination in his eyes and it immediately crossed his mind that the man right before him was someone who also had his eyes on Tempest.Hinarap ni Tempest si Caden at tiningnan niya ito sa mga mata na tila nagmamakawang huwag muna siya makialam dahil baka kung ano pa ang gawin sa kaniya ni Damon. The last thing she would want was for Caden to get in trouble because of her.“Caden, please,” bulong niya.“You’re calling him by his first name?” Damon asked with a mixture of amusement and annoyance. But in return, he received a glare from Tempest so he looked back at Caden, who was still laid bac
Kumunot ang noo ni Tempest sa tinuran ng binata. Hindi niya alam kung binibiro lang ba siya nito o hindi pero pakiramdam niya ay parang may mali.“Anong pinagsasabi mo?” tanong niya habang nakataas ang isa nitong kilay. “Hindi naman iyan ang sinabi ni Giselle since ang lugar kung saan ako pinanganak at lumaki, iyon ang so-called lifeline ko but I will eventually get used to this place. Kaya siguro ako na-nose bleed kahapon dahil do’n. Anong si Damon ang lifeline ko? Nahihibang ka ba?”“I see…” Iyan lang ang komento ni Caden ngunit halata naman sa ekspresyon niya na tinuturing niyang mali ang lahat ng sinabi ni Tempest. Tumango ito nang kaunti na tila ba may nakumpirma siyang katotohanan.Bigla naman siyang nagtaka noong nilabas ng dalaga ang kaniyang papel tsaka ballpen.“By the way, sir… paturo nga ulit ako tungkol do’n sa quiz. Wala talaga akong naintindihan eh.” Tempest, then, pushed her pen and paper towards Caden’s side. “Or you can write the answers na lang right there para hind
Sa loob ng 10 minuto, unti-unting nanumbalik ang lakas ni Tempest at nagising mula sa pansamantalang pag-idlip. Pagbukas niya ng kaniyang mga mata, ramdam niya ang init ng mahikang bumabalot sa kaniya at tanging puti lamang ang nasa paligid niya. Nagmistulan itong walang hangganang kalawakan kaya hindi niya mawari kung patay na ba siya at hinihintay na lang siya ni San Pedro na magising para hatulan siya. Ilang segundo rin ang lumipas bago niya napagtantong may isang lalaking hindi niya mamukhaan ang nakayakap sa kaniya. Nakapikit ang lalaki at tila mahimbing ang tulog. Namangha si Tempest sa itsura ng binata dahil para itong isang prinsipe ng mahikang galing sa ibang mundo. Dahil sa kuryosidad, hindi niya napigilan ang sarili na haplusin ang kulay pilak nitong buhok na mas mahaba pa sa buhok niya. Napalunok din siya nang makita ang hugis ng kaniyang tainga na katulad lang din sa mga duwendeng napapanood niya sa telebisyon. Maya-maya pa ay unti-unting nawala ang puting mahikang naka
Tempest could not believe what she just heard so as she looked at her professor wide-eyed, Caden could only click his tongue out of annoyance. Still, he was able to know that despite Tempest being a half-fae, her charmspeaking power was stronger than he expected. He had to take note of that for future reference.Just when he was about to speak to her, Tempest, however, suddenly felt all dizzy and ended up slumping over the table and passed out. “Well, I guess using that would drain her,” komento ni Caden bago ininom ang kaniyang kape.Hinintay niyang magising si Tempest na umabot ng halos kalahating oras. Habang nakatitig sa tulog na dalaga, hindi niya maiwasang mapaisip kung ano ba ang mga sagot sa katanungan niya. Kailangan niya kasing malaman iyon para makagawa siya ng ibang paraan kung sakali mang nakatali na si Tempest sa isang tao. Ayaw man niyang isipin ang ganoong sitwasyon ngunit sa gandang taglay ng dalaga, imposibleng hindi siya nagkaroon ng kahit ni isang nobyo.With a su
Nang matapos ang huling klase ni Tempest sa hapon, agad siyang napahiga sa unang bench na nakita niya.“I am drained… totally drained…” she muttered like a zombie freshly out of the grave. Napatingin siya sa mga kalalakihang naglalaro ng football sa hindi kalayuan sa kaniya at hindi niya mapigilang mainggit dahil mukhang wala silang ni isang problema.“Bakit pa kasi ako pumayag na mag-aral dito?” reklamo niya. “Maybe I should just call grandpa and say that I am backing out…”Maya-maya pa, may narinig si Tempest na dalawang estudyanteng nag-uusap sa likuran niya.“Hoy, bilisan na natin, ano ba?” saad ng isa sa kanila. “Ayokong ma-late sa klase ni Sir Dawson. Mamaya niyan hindi tayo papasukin.”“Oo na, oo na. Nagmamadali na nga, ‘di ba?”Agad bumangon si Tempest at kinuha ang kaniyang bag saka sinundan niya ang dalawang babae papunta sa kabilang building. Dawson kasi ang surname ng propesor niya sa unang subject niya sa araw na iyon at kung siya rin ang propesor ng dalawang babae, sigur
Upon her arrival at her new place, Tempest could only let out a sigh as she stared at the humongous building she would be staying at.“Well, here we go to our new life,” she told herself before getting inside, following Giselle.Hindi niya alam kung ano ang magiging takbo ng buhay niya sa bagong lugar na iyon pero kinukumbinsi niya ang sarili na sana ay mas payapa at tahimik na lalo na at walang isang Damon o Cohen na iistorbo sa kaniya. Pagpasok niya sa unit nila na binili na ng kaniyang lolo, agad sumampa sa may couch ang dalaga sa sala at tinitigan ang munting chandelier sa kisame. A little while later, her gaze settled on the huge glass window right across from her. Nasa pang-50 na palapag ang kanilang unit kaya kitang-kita ang mga nagsisi-taasang gusali sa syudad ng Racester. Maganda rin ang tanawin dahil tila nakapaloob ang siyudad sa isang malawak na kagubatan dahil sa mga punong pinong makikita sa kahit saang direksyon. Ngunit hindi magawang masiyahan si Tempest sa oras na iy