Chapter 5: Missing

Guia POV

“Miss Cordero, since you are new to our company, I want you to present your marketing plan right now.” Halos hindi kumurap ang boss namin na nakatingin sa akin. May mga tumukhim na mga kasamahan ko at ang iba ay nakatingin sa sahig, halata ang takot nila sa boss namin na napakapormal. Kinakabahan man, sinenyasan ko si Riza na ibigay ang kopya ng mga printed na marketing plan na hinanda ko na ahead sa mga department heads. Ako na ang nagbigay kay Sir ‘JJ’ as they call him ng kopya na nasa akin lalo at kulang ang nagawang kopya ni Riza. Apologetic niya akong tiningnan.

Tumayo ako. Binutones ko ang aking blazer. Tumikhim ako at pumunta sa harapan kung saan mayroon white board at marker. Kahit kinakabahan ay nag-umpisa na akong magsalita.

“First of all, I would like to introduce myself. I am Guia Cordero, a former Junior Marketing of Mayers and Briggs, Ads Limited, based in Sydney Australia. As you see in the second page of my Marketing plan, I crafted it according to the client’s demand and what the current market situation is. I believe that giving tailored marketing strategies involving all factors gives our clients the edge over its competitors.” 

Marami pa akong sinabi at pawang pagtango lang ang nakikita kong response sa mga department heads. Ang boss naman namin ay wagas makatingin pero pinigil ko ang sarili na bigyan iyon ng malisya. Panaka-naka siyang napapalunok kahit malakas naman ang buga ng aircon.

“Impressive. I hope you can carry out all your marketing plans, Miss Cordero.” Pumalakpak pa si Sir JJ bago tumayo. “Meeting adjourned. Miss Cordero I want to talk to you in private in my office. Cecil, you take Miss Cordero with you.” Tumayo na si Sir JJ at naunang lumabas sa conference room.

“Miss Cordero, hindi ka ba kinabahan?” tanong ng isang binabae na bigotilyo. “Aw, Rica nga pala from accounting department” Nilahad niya ang kanyang kamay at tinanggap ko iyon. “Grabe ka girl! First time namin dumalo ng meeting na hindi naninigaw si Sir JJ. Anong  agimat ba ang gamit mo?”

“Ricardo, mind your mouth.” Tumaas ang kilay ni Cecil, ang Executive Secretary ni Sir JJ. “Miss Cordero, please follow me.” Nauna na itong naglakad at nakasunod lang ako. Kinakabahan man, pinilit ko ang sarili ko na kumalma. Ano naman kaya ang sadya ng boss ko? Bigla ko tuloy pinagsisihan ang pagtanggap ng trabaho sa kumpanyang ito.

“This way,  Miss Cordero.” Binuksan ni Cecil ang pinto ng opisina ni Sir JJ. Pumasok ako doon at marahang naglakad sa malawak niyang opisina. Maganda ang interior nito na pinaghalong black at midnight blue ang  dominant colors. Grey naman ang kulay ng carpetted na sahig. Tumikhim ako kaya napalingon siya. Nagtama ang aming mga mata. Para akong nahi hipnotismo sa kulay grey niyang mata.

“Are you done scrutinizing me?” aniya. Naramdaman ko ang pag-iinit ng aking mukha. Gusto ko na lang bumuka ang lupa at lamunin ako nito dahil sa sobrang kahihiyan. Napalatak siya at tumayo na. “You were brilliant in the conference room. You know your job so well. I’m impressed, well what can I say? Welcome to JJL Ads.” Inabot pa ni Sir JJ ang kanyang kamay. 

Lumapit ako sa kanya at tinanggap ang kanyang nakalahad na kamay. Hindi ko napaghandaan ang paghila niya sa akin. Na out of balance ako at muntikan nang napasubsob sa sahig kung hindi niya nasalo. “Be careful, you might fall for me. I don't know why you feel familiar. One way or another I’ll find out why.” Tinitigan niya ako at may nais siyang malaman mula sa akin pero hindi ko alam kung ano yun.

Inayos ko ang sarili ko. Kumawala ako sa kanyang mga bisig. Tumikhim ako bago nagsalita. “Hindi ko po alam kung anong gusto ninyong puntuhin. First time ko po kayong nakita today para sabihin ninyo sa akin na may lihim ako,” magalang kong saad.

“Wala nga ba, Miss Cordero? Are you hundred percent sure na wala kang tinatago sa akin?” tanong ni Sir JJ.

“Wala nga po akong lihim. Nakalagay po lahat sa CV ko ang detalye ng aking buhay, professional man o academic,” pormal kong sagot. Naiilang na ako sa uri ng titig ni Sir JJ. Tama nga naman ang sabi ni Ricardo na nakakatakot si Sir JJ.

“You can go now.” 

Nabunutan ako ng tinik sa dibdib nang pinaalis na ako sa kanyang pribadong opisina. Hinimas ko ang aking dibdib na kanina pa naghuhuramentado sa lakas ng tibok ng aking puso. Nagtataka ako sa sinasabi niyang lihim na tinatago ko sa kanya. Pinipiga ko pa rin ang utak ko kung saan at kailan ko siya nakita. Ang pagiging pamilyar niya kasi ay nagbibigay kaba sa akin.

Napailing ako at bumalik na sa aking opisina. Kailangan kong matapos ang kahit isang marketing proposal para sa isang ad ng isang luxury jewelry brand.

Nakalatag na ang file na kailangan ko sa unang project nahahawakan ko. Napangiti ako lalo at napaka-attentive ni Riza. Kaagad kong sinimulan ang trabaho ko.

Maghapon kaming babad ni Riza sa trabaho. Hindi na ako bumaba sa cafeteria para mag-lunch. Inutusan ko na lang si Riza na bumili ng makakin namin. Kaya, alas tres pa lang ng hapon ay natapos ko na ang unang marketing proposal ko para sa unang project na hahawakan ko.

Nag-inat ako at tumayo na. Tumunog ang aking cellphone. Binuksan ko iyon at nabasa ang text ni Aling Nelia. Ganito ang nakasaad: 

  “Ma’am Guia, nawawala po ang kambal. Iniwan ko lang sila sa kanilang kwarto para maglinis ng  kubeta sa unang palapag. Pagbalik ko ay wala na sila. Sorry po, Ma’am.”

Manhid ang buo kong katawan nang mabasa ang text message na yun. Nasaan na ang kambal? Ano na naman kaya ang kalokohan ang ginawa ni Gio at Vivienne?

“Riza, mag-undertime ako. Ikaw na bahala kay Mrs Manalo,” nanginginig ang boses ko.

“Bakit Ma’am Guia? May nangyari po ba?” tanong niya.

“Nawawala ang kambal.” Hindi ko na napigilan ang maluha. Hindi ko kakayanin kung mapahamak ang mga anak ko.

"A-Ano? Paano po nangyari yun?" Kahit si Riza ay bakas ang pag-aalala sa mukha para sa kambal.

"Saglit lang na iniwan ni Aling Nelia para maglinis ng CR sa baba. Pagbalik niya ay nawawala na ang dalawa. Wala sa kwarto ang kambal."

Nagmamadali akong lumabas ng opisina. Nanginginig na ako sa takot sa pag-iisip sa posibilidad kung nasaan ang mga anak ko. Uso pa naman ang pandurukot ng mga bata na ginagawang donor ng mga internal organs sa black market. Iniisip ko pa lang na nagugutom o may nananakit sa mga anak ay gusto ko ng mabaliw sa takot. Pumasok ako sa elevator at bumaba na sa lobby. Pinunasan ko ang aking luha at baka magtaka ang mga katrabaho ko.

“My mommy works here. She is beautiful with long hair and  has a sexy body.” Ang matinis na boses na iyon na pamilyar sa akin ang bumungad sa akin. Boses iyon ni Vivienne. Sigurado akong boses talaga yun ng anak ko. Teka, anong ginagawa niya rito? Bakit nandito siya? Sino ang kasama niya?

Hinanap ko kung saan nanggaling ang boses. Halos takbuhin ko na ang papuntang lounging area kung saan nagmula ang boses ng anak ko. Namilog ang mata ko nang makita ang apat na lalaking nakapalibot sa lounge area ng lobby. Kapag naroon ang apat at sigurado na naroon din si Sir JJ.

Lumapit ako sa kanila. Napaawang ang labi ko nang makita na nakakandong ang kambal sa boss ko! 

Umangat ang tingin ni Sir JJ sa akin. "See? I am right. May tinatago ka sa akin."

“Mr. CEO, marry my mommy,” ani Gio ka Sir JJ. Nakahawak pa siya sa braso ni Sir JJ. “Mommy, I found daddy!”