Chapter 7

(May SPG dito😁 kunti lang. Hahaha) 

Pagkatapos namin kumain sa isang Chinese restaurants dumiretso na kami sa isang sikat na amusement park. Enchanted Kingdom. Tuwang tuwa ako habang papalapit kami at nakikita ko na ang malalaking rides. Ngunit napansin kung walang tao ang buong park.

"Huh? Close atah sila, babe".

"Nope. Come on!". Hila nito sakin papunta sa gate. Tumambad sakin ang mga naka costumes na Disney characters.

"Wow!". Namamangha kung saad.

"You like it?". Sabi nito at yumakap mula sa likuran ko. 

"I love it! Thank you." saad ko at tiningala ito para mahalikan sa pisnge.

"You're the boss". Bawi nito. "You can have all the rides you want!".

"Ako lang?". Nakakunot nuo kung tanong dito.

"We, okay?". Natatawa nitong sagot at hinalikan akong muli sa labi.

"Namimihasa kana huh!". Kinurot ko ang tagiliran nito.

"Baby!". Kunwari'y nasaktang saad nito habang natatawa.

Umiling lang ako at nag patiuna na dito. Mabilis naman ako nitong nahabol. Una naming sinakyan ay bumping cars, trains, roller coaster and marami pang iba.

"Teka!". Bigla kung saad habang nag memeryenda kami. "Bakit tayo lang dito?".

"Huh?". Painosente nitong tingin. Nagkibit balikat lang ito habang umiinom ng tubig.

Naningkit ang mga mata ko dito.

"Waje!". Matigas kung sabi. At tiningnan ito ng masama.

"I rented it, okay?". Agap nitong saad.

"What? Why?". Ngayon ay nanlaki na ang mga mata ko. I can't believe this guy.

"Why? I want us to enjoy.. Alone". Masuyong saad nito.

"But we can enjoy alone. You don't have to do this!". Naiiling kung sagot dito.

"But I want to and I can." masuyo nitong hinaplos ang kamay ko. Napabuntong hininga nalang ako. Anu paba ang magagawa ko?

"Come on! Cheer up! Finish your food. You want that big teddy bear, right?". Sabay turo nito sa katapat na target store.

"I'll get it for you!". Masigla nitong saad. Hindi parin ako kumibo.

"Why?". Bulong nito. "Okay I won't do this again. Im sorry. I just want to see you happy".

"Iniisip ko lang,ang laking pera din ng renenta mo dito. Hindi kaba nanghihinayang?". Baling ko dito. Ngayon ay sinalubong kuna ang kanyang mga titig.

"If it is for you, it's all worth it!". Seryoso nitong sabi. I just smirk! Filthy rich!

"Masaya naman ako kahit tayo lang. Simple lang magkasama lang tayo, okay na ako dun Waje! Ikaw lang masaya na ako". Masuyo kung bulong dito.

"I know!". Tumayo na ito at yumakap mula sa likod ko. Hinalikan nito ang pisnge ko.

"I love you!". Bulong ko dito.

"I love you more". Masuyong sagot nito.

"We'll get the teddy, okay?". Pagka kuway tanong niya.

"Definitely!". Ngayon ay nakangiti kung sagot dito.

"That's my girl!".

Medyo natagalan kami sa target store dahil ilang beses naming sinubukan ubusin ang mga bebeng nasa harapan namin. Subrang saya ang nararamdaman ko ngayon. Pagkatapos naming makuha ang pinaka malaking teddy bear ay inikot namin ulit ang enchanted kingdon. Sumakay ako sa carousel dahil ayaw ni Waje dun. Subrang pambata daw. Nakangiti itong nag hihintay sa labas at panay ang kuha ng larawan. Sa subrang dami naming selfies puno na ang memory card ko kaya naman cellphone niya ngyon ang hawak niya.

"Smile babe!". Sigaw nito nang napadaan sakanya ang ikot ng carousel. Ngumiti naman ako kaagad.

Mag aalasais na ng gabi nang napag pasyahan naming umalis.

"Tired?". Tanong nito di maalis ang ngiti habang nag mamaneho.

"A little bit". Tawa kung sagot.

"Thanks babe. Nag enjoy talaga ako".

"Basta para sayo!". Masuyong sagot nito.

Almost 9 in the evening ng makarating kami sa boarding house. Tulog na malamang si Emma. Nanatili kaming nasa loob ng sasakyan.

"You should go".

"Yeah, I should!". Mahinang sagot nito.

Nagkatitigan kami. I saw him leaked his lower lip. Kinagat ko naman ang aking mga labi ng mapatingin siya rito. Kinabig niya ako at naglapat ang mga labi namin. He kissed me hungrily. It was our first intimate kiss. I clung my hands on his neck and give him access in my neck. Lunod na lunod na ako. Nararamdaman ko ang pag haplos niyo sa aking dibdib. Bahagya akong napaintad. Lalo ko pang idiniin ang aking katawan sakanya. He lifted me, walang kahirap hirap. Ngayon ay nakakandong na ako dito. I let out soft moan that makes him more aggressive. I almost feel his hardness in my stomach. He's turn on. Kinabahan ako bigla at inilayo ang katawan ng bahagya. Tumingin ito sakin. Ngayon I saw his lust in his eyes. Namumungay ang mga mata nito. We remained on that position.

"You should go now, baby". Mahinang sabi nito.

Para akong binuhosan ng malamig na tubig ng ma realized ko ang posisyon naming dalawa. His both hands are holding me tightly.

Tumango ako at akmang kakalas dito pero hinila ulit ako nito upang yakapin.

"I love you! I wait for you until you're ready". Masuyong bulong nito.

Hindi na ako nakasagot. Dahil kung pagbabasihan ang pakiramdaman ko kanina. Handa na akong bigay sakanya ang lahat. Nakakahiya!

Tumango lang ako at hinalikan ito sa pisnge.

"I love you too, Waje". Bulong ko dito at binuksan na nito ang pinto ng sasakyan at binuhat ako palabas.

He gives me brief kiss before he said goodbye.

Walang araw na hindi namin pinaparamdam sa isa't isa ang aming nararamdaman. Akala ko wala nang katapusan ang kaligayahang ito. Nagkamali ako. 

Isang araw napawi lahat ng masasayang sandali naming dalawa. 

Tulog na si Emma ng madatnan ko sa kwarto. Agad akong nag bihis at humiga sa tabi nito. Nakatulog agad ako. Nagising ako dahil sa sunod-sunod na tunog ng aking cellphone.

"Jerome?". Kunot nuo kung bulong at sinulyapan ang wall clock na nasa harapan ng kama namin. 1am? Pinindot ko ito upang sagutin.

"Paige? I'm sorry to disturb you but we have an emergency.". Paige? He called me by my name. Kinabahan ako.

"Jerome? Tell me! What is it?".

"Wag kang mabibigla. Waje meet an accident while he's on the way home. Nabangga ang sasakyan nito ng isang lasing na truck driver".

Nabigla ako sa sinabi nito at di nakapag salita. Nag uunahan nang lumabas ang mga luha ko. Hanggang sa napahagulhul na ako. Nagising si Emma at nag aalalang tiningnan ako. Sumikip ang dibdib ko at nahihirapang huminga. No! This is just a dream! Wake me up! 

"Anong nangyari, Paige??". Imbes na sagutin ito ay yumakap ako dito. I give her the phone dahil hindi ko alam kung anung gagawin ko. Ang saya-saya namin kanina. Tapos ngayon?

"Jerome this is Emma—what? Where is he—please —please. I prefer her now. Okay bye".

"Oh my God!". Nataranta na si Emma. Hinila niya ako galing sa kama at binuksan ang aming cabinet.

"Come on Paige, susunduin tayo ni Samuel papunta sa hospital kung asan si Waje". Napatingin ako dito at nag mamadaling nag bihis. Paglabas namin ay nasa labas na si Samuel at nag hihintay. Kita ko ang lungkot sa kanyang mga mata.

"I'm sorry Paige". Saad nito nang makalapit ako. Lalong bumuhos ang mga luha ko.

Panay ang iyak ko habang papuntag hospital. Nasa tabi ko naman si Emma na panay hagod sa likod ko. Hindi ko na namalayang nasa loob na kami ng emergency room. Hindi kuna napansin kung sino-sino ang mga naroon. Humagulhol ako ng iyak ng makita ko ang kalagayan ni Waje. May benda ang ulo nitong duguan, may mga tubo ang katawan habang inaalis ang damit nito. Lumapit si Jerome sakin upang alalayan ako. Wala sa loob na napayakap ako dito.

"What happened, Jerome? Maayos kaming nag hiwalay kanina". Saad ko sa gitna ng pag hikbi.

"Shhhhh ! Tahan na boss, Waje would not like this when he learned that you cried so hard". Alo naman nito.

"Natatakot ako!". Umiiyak ko paring sabi.

"He'll be fine!". Sabat naman ni Emma.

"Come on. Umupo ka muna. Drink some water". Dagdag naman ni Samuel.

Nang kumalma na ako tska ko napag tantong hindi lang kami ang naroon. Pati ang mga magulang ni Waje. May edad nang matikas na lalaki ang umaalo sa medyo may edad naring ginang. Napasulyap ang lalaki sakin at bahagyang ngumiti. Samantalang umiiyak paring katulad ko ang ina nito.

"By the way tito, tita. This is Paige, Waje girlfriend". Pag papakilala ni Samuel.

"Hija, madalas kang mabanggit ni Clark samin. Actually, he's planning to formally introduce you to us this weekend". Malungkot na saad ng papa nito.

"He talk to me over the phone earlier. Telling me how happy he is". Dugtong naman ng ina nito na tumayo na upang lapitan ako. Nang hinawakan nito ang mga kamay ko ay hindi ko mapigilang umiyak.

"He makes me happy too". Nanginginig kung saad.

Mabilis naman itong yumakap sakin. Ramdam ko ang pagtanggap nila ngunit sa ganito pang setwasyon. We were both crying ng lumabas ang doctor. Agad namang napatayo ang mama nito at lumapit kasama ang ama nito.

"He's out of danger for now Ma'am, Sir. Maraming dugo ang nawala ngunit wag po kayong mag alala dahil may mga stocks naman po ang hospital. We will transfer him in the private room.". Saad ng doctor.

Napayakap ako kay Emma sa tuwa. Ganyan nga mahal! Laban! Mahal na mahal kita!.

" Hija, you can go home and rest for a while, Sam iuwi niyo muna si Paige". Baling naman ng mama nito sakin. "Nice to meet you hija". Humalik ito sa pisnge ko.

"I can visit him—right?". Nag aalinlangan kung tanong.

"Of course, hija. Alam ko pag gising niya ikaw ang una nang hahanapin. For now. You have to rest". Sagot naman ng ama nito.

Tumango lang ako at sinulyapan ito bago umalis. Tulala parin ako habang nasa loob ng sasakyan.

"Anu bang nangyari?". Dinig kung tanong ni Emma. Patingen ako kay Jerome na nasa tabi ko. Habang si Emma ay nasa front set, si Samuel ang nag mamaneho.

"Pauwi na siya galing sa trabaho nang mabangga ng truck. I heard lasing ang driver, nawalan daw ng preno".

The imaje of bloody Waje still in my mind. Sobrang sakit ng pakiramdaman ko ngayon. Nang makita ko ang kalagayan nito ay awang awa ako.

Pagdating sa bahay ay gising na si ate Rose. Nag aalala niya kaming sinalubong.

"Paige, napanuod ko ang nangyari kay Waje." malungkot nitong saad.

"Opo ate". Sagot naman ni Emma. "Pagpapahingahin ko lang si Paige. Mag ingat kayo Sam, Jerome".

Hindi na ako lumingon sa kanila. Dali-dali akong nag tungo sa kwarto at isinubsub ang mukha sa unan. Sa sobrang pagod di ko na namalayang nakatulog ako. 

Naninikip parin ang dibdib ko. Waje babe, please dont leave me.